No. 740 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. oog viel. werd mij terstond door g< baren ver klaard. Bovenal deed het hem heel veel pleizier mij zijn kajak te toonen, die fraai met beenderen versierd was, en al zijne wapens, die zich in goeden staat bevonden en rijk met beenuitsnij dingen opgeschikt waren. Zijn grootste trots was echter zijne harpoen, die, zooals hij mij trium feerend aanwees, een lange punt uit de tand van een narwal had. Hij verklaarde mij ook zeer aanschouwelijk, waartoe het werpbord gebruikt wordt en hue de harpoen daardoor rnet groot er kracht kan worden geslingerd. Op zijne wapens en zijnen kajak is overigens iedere Eskimo trotsch, en aan; hunne versiering be:teedt hij groote moeite. Intusschen was de zon ondergegaan, de nacht was ingetreden, en het wonderlijke sprookjes achtige van dit gansche tooueel en deze menschen, die aan alle hoeken en kanten door ijs ?en sneeuw omgeven zijn, deed zich nu nog brter voor. Het werd langzamerhand tijd onze kooien op te zoeken. Wij had len veel behoefte aan rust, want in de laatste vier en twintig uren hadden wij sltchts weinig geslapen. Wij spreidden onze slaapzakken op d>n grond van de door ons zelf opgeslagen tent uit en maakten ons gereed om te gaan slapen. Dit was uu weer zeer be langwekkend voor de Eskimo's, er verzamelde zich terstond een dichte kring van toeschouwera om onze tentdeur. Ik moet bekennen, het waren niet enkel mannen, ook Let schoone geslacht was zeer veel \ertegenwoordigd; het scheen hen niet in 't minst te gene«en, dat wij het eene kleedingsstuk na het andere uittrokken, totdat wij ten laatste bijna geheel naakt stonden. Maar wat zouden we beginnen? Het zou niet zeer hoffelijk geweest zijn, als wij de dames verzocht ?hadden, zich te verwijderen ; en als wij hun be grijpelijk hadden willen maken, dat het volgens onze meeningen zeer aanstootelijk was, wanneer dames bij het uitkleeden der heeren tegenwoor dig zijn, dan zouden we ingeval het ons gelukt was, ons begrijpelijk te maken zeker hunne verbazing en hunne verontwaardiging op gewekt hebben; aan den anderen kant was het toch ook te veel van ons gevorderd, onze nacht rust daardoor geheel op te moeten geven. Dus gingen wij met doodsverachting aan het werk ?Groote vroolijkheid verwekte het, toen wij ten laatste in onze slaapzakken kropen en het eene lichaam na het andere verdween, tot er vau de geheele expeditie niets dan zes hoofden meer zichtbaar waren ; toen werd de tentdeur dicht getrokken en goede nacht gewenscht. Wij sliepen goed, ondarks hondengehuil en spektakel. Eerst laat in den morgen ontwaakten we en hoorden de Eskimo's, die zich buiten druk heen en weer bewogen; zij hadden waarschijnlijk om ons te vereeren hunne beste kleederen aangetrok ken. Hunne zindelijkste witte overjakkea of hemden uit darmhuiden, blonken vau uit de verte als wit linnen, en zij wandelden heen en weder; zich met hun eigen pracht vermakend. Bij onze booten stond een geheele verzameling, eernge van hen waren er boven opgeklauterd, anderen hunner stonden iu een kring eromheen, en elk voorwerp, elk ijzerbeslag werd bevoeld en onderzocht; niets echter werd beschadig!. Toen werd de tentdeur geopend, en terstond schaarden zich vele rijen to-schouwers er omheen, de een achter den ander, men ging op de teenen staan, zij stonden daar hoofd aan hoofd, om te zien hoe wij in onze zakken lagen, hoe wij eruitkropen, en hoe elk kleedmgsiuk aangetrokken werd. Ik beproefde ongemerkt een photographische opneming te maken van de dubbele rij toe schouwers, die onze tent omringde, toen ik echter den toestel op hen richtte, werden eenigen hunner op mijne toebereidselen opmerkzaam, en nu stoven ze uit elkander, als vreesden ze, dat een geweersalvo of misschien een ander tooverojiddel uit den toestel zou losbreken. Daarop maakte ik een wa deling door het kamp met mijn photographietoestel. Voor een kleine tent. die ter zijde van den weg geheel alleen lag, trof ik een zeer vriendelijke dame aan, die waar schijnlijk de huisvrouw der tentf.miilie was. Zij Schaakspel. '3de Jaargang. 30 Augustus 1891. Redacteur: RUD.J. LOMAN, te Londen. Probleem no. 88 van X. L. de Jong te Leiden. ZWAKT 7 stukken. v/'/ v '// 'A ^' w A ^/t >,"f m'/sï%//,/, t x t,,/, ^ w/t '4? b 4 i&KZÜ/?/?% "' '?W, '////, i ''^A .fc m^ , $, f a b c d e WIT 7 s^'-'.ken. Wit geeft in 3 zetten mat. Goede oplossingen van Xo. 83 en 84 van J. Speot te Breda en van No. 80 vau W. v. II. te Delft. DE WEDSTRIJDEN VAX DEN XED. KCIIAAKIJOXD TE VÏKECHT. Zondag jl., na atloop dor vergadering, waarop dit maal weinig belangrijks werd verhandeld, mimen de jaarlvjksehe wedstrijden omstreeks :! uur iu 't Caf Schalkwijk ecu aanvang. De deelnemers in de eerste klasse waren, op een na, dezelfden als 't vorige jaar in Den Haag, alleen waren er ditkeer vijf in plaats van zes spelers, een bewijs dat er van vooruitgang op schaakgebied in ons land absoluut geen sprake is. Evenals de vorige jaren deden de hoeren jhr. dr. D. van Fureest en J. D. resling niet mee: eerstge noemde was echter bij de vergadering tegenwoordig was betrekkelijk jong, had een sympathiek uiter lijk, een glimlacaend gezicht met twee scneefliggende, vleiende oogen, die zij op een hoogst cuquette, aantrekkelijke wijze wist te gebruiken ; hare kleedicg was zeker niet elegant, hetgeen wellicht daaraan lag dat zij reeds getrouwd en bezorgd was. Op den rug droeg zij een klein zwart kind, waarin zij veel pleizitr scheen te hebben ; gelijk velen dtr andere moeders deed zij ijverig moeite om het kind te bewegen, zijne donkere kijkertjes op te slaan, en mijn onbedui dendheid te beschouwen. Dit was ook een soort manier zich bemind te maken ; wij gingen overi gens zeer gemoedelijk met eikanjer om, en het gelukte mij, ongemerkt eenige portretten tema ken. Toen kwam de huisheer uit de tent en scheen geenszins verrast te zijn, toen hij zijne vrouw in een tête-ü-tête met eeu vreemden heer aantrof. Hij had blijkbaar geslapen, en daar hem tot helle daglicht scheen ie verblinden, zette hij een scherm of beter een groote houten sLeeuwbril voor de oogen. Het was een beenig, oprecht uitziend man ; tegen mij was hij zeer vriendelijk eii toonde mij vele zijner zaken, vooral scheen hij zeer trotscüop zijn» knjakmuts te zijn, die ik absoluut op^etteu moest, terwijl hij zouder ver dere complimenten mijne muts op zyu hoofd zette. Dit a'les was me zeer weinig aangenaam. Ver volgens toonde hij ujij zijn vrouweuboot en nog veel meei, tot ik mij verwijderde. Wij keken ook door verschillende tentdeuren. In de eeue waren twee jonge niti-jes bezig, eeiii groote meeuw uit een kooksetel te trekken en op te eteu, terwijl zij ieder aan een tiiid beteu en van enkel pret flard lachten, tiet grootste deel der vederen zat nog aan aen vogel, maar dat scateu niets ter zake te dotu, zy spuwden ze waarschijnlijk weder uit. Maar nu werd het spoedig tijd voor ons, op te breken. Wij begonnen langzamerhand hiertoe onze toebereidselen ie maken. Daar kwam ten mau aaa en vroeg ons door teekeus of wij Noord waarts dachten ie varen. Toen wy dit beves tigden, verheiderde zijn gelaat plotseling, waut ook ijij eu zijn gehee.e familie wilden naar het Noorden trekken. Hij liep terstond weg, om dit nieuws te vermelden, eu nu ontstond er een levemge drukte in liet gausche kamp ; Europe anen eu Eskimo's hielden zicj ijveiig bezig, fcunne tenten af te breken, de booten iu hei water te brengen en, ze te beladen, terwijl de honden om 't hardst uuiiden. De bewoners der tent waarin wij den vorigen avond geweest waren, wilden naar het Zuiden trekken. Voor dat wij dus scheidden, gaven we natuurlijk ge schenken terug voor die welke wy ontvangen hadden. Met eenige blikken doozeu begaf ik mij dus iu de tent, waar ik eenige der mauueu half naakt aan den maaltijd zitten zag. Toen ieder hunner een blikken doos gekregeu had, waren ze zeer verblijd, en eenige huuiier toouaeu ons, hoe zij ze iu liet vervolg als drinkvaten gebruiken wilden. Voor de tent trof ik den man met de buks aau, hij drukte mij ander maal zijneu wensch uit, wat buskruit te ver krijgen, toen ik echter eeu blikken doos haalde en hem die gaf, liet hij het daarbij eu verheugde zich schijnbaar zeer. Spoedig waren al de groote huidteiiten af gebroken en in de booieu ingesc ieept. Het was verbazend, hoe snel de Eskimo's zich tot de afreis kouaeu gereedmaken met al hun have en goed en hun geheel huishouden, maar er waren ook vrij wat lianden die konden mee doen. Twee vroiiweubooten gingen uaar het zuiden, waar goed vaarwater was, terwijl twee andere vrouwenbooteu spoedig daarop iu noor delijke richting achter eeu laudtoug veidwenei). De kajakmanuen talmden kog. Zij moesten nog een eeiiigzins grondiger eu inütnier afscheid van elkauder nemen, voor zij misschien voor vele jaren schtiddeu, en uu waren we getui gen vau het komiekste tooueel dat mij iu uiiju gausche Itven voorgekomen is. Er waren wel in bet geheel twaalf kajaks, die iich in loodrechte linie dictit neven elkander legden, alsof er een geheele afdeeling so.dalen marcheerde. Ik werd en toonde daardoor voldoende zijne belangstelling in de zaak; zijn praktijk als arts te Oosthuucn liet hem niet toe mee te spelen. Met den lieer renling is 't een ander geval: de wedstrijden vallen steeds in/lijn vacantietijd en zijn afwezigheid moet daarom geheel aan onverschilligheid worden toegesehieven. Jiij 't geringe aantal goede schakers, dat ons land teil, is 't dubbel te betreuren, wanneer een der sterkste spelers, die ons land ooit heeft bezeten, thuis blijft, iu plaats van als een volbloed schaker op allr binnenen buitenlandsche tou. nooien de eer vau ons land op te houden. Maai- om op den wedstivjd teiug te komen. In de eerste klasse namen deei de heeren jhr. A. E. van Foreest (Amsterdam), J. F. Heems kerk ('s Hage), K. J. Loman (Londen), A. Ci. Ulland (l'lreeht) en X. X. (Leiden). Volgens den rooster traden Xondag te zamen Lonuin niet X. X. en Ulland niet Heemskerk. De partij Loman (wit), v. X. X. opende aldus l e-1, eC 2 d4, d'i 3 l'.cS, l'.l'ül oö, i'.fdïl'l, ei (J dcf>:. L.eö: 7 D.gi, g(> 8 F.l;i; tot zoover waren de zeilen precies gelijk aan een partij tusschen dezelfde spe lers op den vorigen bondswedstrijd. /\VHit speelde nu in plaats van 8 D.bli gevolgd ooor II L.12 v: 8 l1.eb' en de partij ging ;.ldlts verder il L.do, l'.bl K) L.(12, l'.(13: 11 C'.d:!:, b(i 12 d-i, L.eT l:J hl Wit con centreerde vervolgens al zijn strijdkracht! n op den K.-vleugel, welken aanval zwart zeer behendig pa reerde. Het gevecht verplaatste zich allengs vanden K. naa.r den D.-vleugel en ditmaal v, ist wit zijn aan val zegevierend door te zetten. De partij OIland-1 leem.skerk hnd over 't geheel een kalmer verloop. ( dlaiid opende met een Spanj ud en lokte zijn tegenstander in een welbekend vallei je, waarbij deze een pion inschoot. Meem^kcik liet zich echter hierdoor niet van zijn stuk bi engen t n snecMe zoo goed hij kon. Door een aardig manoeuvre wist. hij een afruil te be\\ erken, waardoor loopers van gelijke kleur m 't eindspel ovcrl leven en Olland met zijn pion meer niets kon ritrichten. De partij werd dien tengevolge als remise afgebroken. 's .Maandags tiaden de volgende spelers mei. elkaar in het strijdperk, 's .Morgens Van I-Vreest met Ulland en Heemskerk met Loman. s Avonds Loman met Foreest en N. X. met Heemskerk. Foreest speldde tegen Ulland een giuoco piano, eeu speloponing, waarbij' 't voornamelijk op de strategische kennis deispelers aankomt. Xadat ,1'Vrcest kort geroclieerd had, rucheerde Ulland lang. ten einde onbekonmici d zijn pionnen aan den K.-vleugel naar voren te kumieu brengen en eeu aanslag op den vijandelijke,'! Koning op deze zonderlinge manoeuvre opmerkzaam en verkeerde in spanning, wat er nu gebeuren zou. Maar ik behoefde niet lang ia de onzekerheid te blijven, want nu werden de snuifhorecs voor den dag gehaald en gingen van man tot man. Wat was dat een gesnuif! Men opende den hoorn eu duwde die krachtig iu de neus. Eik neus gat werd geheel vol snuiftabak gestopt. Er waren vele horens in werking, en elke hoorn deed tweemaal de ronde. Men kan zich voor stellen, wat een hoeveelheden er gebruikt wer den Eenigen hunner niesten dusdanig, dat het mij verbaasde, ze niet met hunne kajaks te zien om slaan. Ik wilde eene photographische opname van dit schouwspel makeu, daar maakte de linie zich echter los, en de eene kajak na dea ander vh.og door het ijs. Het is de gewoonte bij de Eskimo's van de Oostkust elkaar wederkeerig op snuif te tracteeren o- geveer zooals de Noorweegsche boeren elkaar borreltjes toedrinken. PAPA'S SOKKEN. Monoloog naar Toxv «'Ui.Mt'.s. (Zij komt binnen met eene werkmand vol sok ken in den arm, die sij op de tafel zet"). Ik ben gelukkig, overgelukkig, dol gelukkig! Ik heb hem lief' en hij heeft mij lief; ik ga trou wen, ik leef als ia een droom, in een paradijsdrooinl Ea de oorzaak van al dat geluk 't is grappig, de oorzaak ervan ligt hier! (Zij ivijst op de mand rol sokken) Papa's sokken.... goede, lieve, heerlijke sokken!.... (Zij neemt een der paren nokken en dott alsof' zij die kussen ivii). Het kwam zóó: Gister roept Ma me. Ik kom. gehoorzaam en gedwee. Marguerite, dat zijn sokken van papa. Ja, ma. Die moet je marken. Ja, ma. Ik neem de sokken mee,.... zes paar.... (Zij wijst op de mand) daar zijn ze . ,. ., en ik ga hij den haard zitten, met een bankje onder mijn voeteii. Tegenover me was de spiegel. Het stond werkelijk lief, innig, zoo'n dochtertje dat papa's sokken zat te merken. Eigenlijk aandoenlijk... . Papa's sokken merken, zoo niets fin de siècle.... Vaderland, huisgezin, godsdienst, ouderwetsclie degelijkheid, adelende arbeid, dat alles ligt er in.... Het was allerliefst, dat staat vast, .... maar wan neer nu eens een jong vrouwtje zulke sokken zat te merken voor haar man, dat zou nog veel liever zijn. Ouderliefde is natuurlijk heel edel en weldadig, maar echtelijke liefde, dat moet toch .... maar stil! stil! daar praten we niet over! .... Ik steek dus den draad in de naald,.... en prik er mee i u de sok.... -Zitten merken alleen om te merken is een idioot werk .... ik zie niet in waarom ik niet van de gelegenheid zou proliteeren en er een reisje hij maken in het land der droomen.... 't Is zoo'n mooi land en zoo dichtbij! ... . Dus, in minder dan een minuut verbeeld ik me, dat ik getrouwd hen un zit te merken in mijn eigen huiskamer, een mooie kamer, vroolijk, gezellig, niet al te groot, kleine kamers zijn het gezel ligst, een echte kamer voor twee personen, om alleen te zijn en van elkaar te houden. Hij is uit, naar zijn kantoor, een man is altoos naar zijn kantoor. Waarom gaan de vrouwen daar niet heen? 't Is onbillijk. Ik zal er bij de admi nistratie over klagen! Hij zal zóó t'hniskomen; ik zal de schel met een ruk hooren overgaan onder zijn ongeduldige hand, dan storm ik hem tege moet, en dan?och j* <:ij slaat de oogen neer) dan zal hij me een zoen geven, .... en.... och ja, dan zal ik hem ook een zoen geven, .... of twee, of zelfs veel zoenen. Dan gaat hij hier zitten, vóór me, aan mijn voeten, op dezen tabouret, en dan kijkt hij me aan met zijn mooie bruine oogen (liaastuj e>t blozend) of blauwe natuurlijk, .... ik weet niet waarom ik juist bruin zeg, ze konden natuurlijk evengoed blauw zijn,... . en dan zegt hij: Wijfje, hoe gaat het jo wél!.... En wat heb je alzoo uitgevoerd vandaag, liefje?" Ik heb je sokken gemerkt. Geef nu je vrouwtje maar een zoen voor haar moeite, schat. (Bli>,:end). 't Is toch guk, wat de verbeelding riecl voordeel behaald had (van weerskanten Koning en 4 pionnen) zoo kon Olland toch door de beteie positie van ijjn pionnen, ua een schermutseling van G uren (!), de winst fi.rceeren. Heemskerk opende tegen Lomau niet l (.'l (SiciHaan), daar zwart i chter niet met e,") antwoordde, nam de partij spoedig 't karakter aan van een variant van 't Geweigerd Kuninginne Gambiet. De opening ging aldus l ('A, eli 2 I'.c.'i. b03, d-l. d:> -t L.f! L.b7, ó j C.d5:, edö: enz. Heemskerk behield gedii'ende de l eerste 20 zetten 't vrijere spel, doch verzuimde op een gegeven moment zijn g en h-piomi' n naar voren te brengen, wat zijii aanval viel aan kracht zou hebi ben doen winnen. In plaats van zijn aanval door do i pionnen te sieiinen, bracht hij alleen zijn kleine ofiieieren naar voren, die een ndkjnint Voor de zwarte pionnen werden. \Vii werd gedwongen of den aftocht te blazen of zijn lichte otiieier n a l te ruilen. Hij koos het iaalste en hn id hierna loopers van ongelijke l kleur over. De parlij had uu allen schijn vau remise en was 't ook zeker gewonden, indien \\ i t beier met Koning geagcer i li;;d. /\vart \\isi op I.eheüd igc wij/e een jiioii naar v< >lvn te w et ken en wit ie noodzaken dezen tegen den loopcr af te ruilen en onmiddellijk daaroj) de vlag te strijken. 's.\Vollds Speelden Lolliail ('II Fo l' e es t. ( l) e i d e CC t sf e jirijsw.miers; te zinnen, welke parlij nat iinrlijk zeer de aandacht trok. Loman opende Spaaiiseh en won OJ> uell lldell Zet door comhinalie een pion. Tot aller veroizing, ? n niet "t minsl van zijn teeenstandor, l.iood l...man \ i.l' Zetten lat. r remise aan. wat door Foircst g.'elig aangenomen werd. t bemise-aanbod was voornaincl:;k t..e te sehriivcn aan een over dreven angst van den redacteur door een veriiospunt z.'.jn positie te >«uilcn bederven. Ier» ijl e.-n hall'winstj.llllt VoldeeLde W,-',s hem den Voorrang (e de.cn L'Chonden. doen kan ... Ik zou er toch nooit over ge lacht hebben, tegen een echten mijnheer te zeggen: Geef nu je vrouwtje een, zoen voor haar moeite, schat!" Maar zoo'n onbepaald persoon, met bruine snorren (haastig zich verbeterend) of blonde snor ren, .... ik heb heelemaal bij toeval bruin ge zegd, .... wat de verbeelding doen kan.... Kom, er wordt geklopt Hij is het, eindelyk, hoe heerlijk!.... Hij is het; kom binnen, lieveling! Waar zijn mijn gedachten'? 't Is mama Verbeeld je dat ze 't eens gehoord had!?Mama komt naar de sokken vragen. Daar zijn ze, mama; alle zes de paren, gemerkt en opgevouwen." Mama neemt er een op, bekijkt hen. en barst los: Maar kind!.... wat heb je gedaan! Die letter.... Xu, staat ze er niet netjes op, die letter.... Hemel! Wat zie ik? Er staat geen M, papa's letter, maar een J, de voorletter van.. .. enfin er staat een J. Ik rol haastig een tweede paar sokken uit:... een J.... alle zes de paren:.... allemaal J's, twaalf J's. Mama is stupéfaite. Ik ben toch nieuwsgierig ?waarom j ?. juist een J. hebt uitgekozen om erop te zetten. Ik heb geen letter uitgekozen, ma. U begrijpt, als ik gekozen had, had ik een. M ge nomen. De J. is er zoo vanzelf opgekomen." Met deze explicatie neemt mama, verwon derlijk genoeg voor lief. Ze gaat heen en laat mij in eenzaamheid achter. Xauweiijks is zij de eene deur uit, of door de andere komt binnen.... wie? Mijnheer de Jonsac, een jongmensch, dien we een beetje kennen .... (lachend) een beetje. Ik sta op, kleurend, verlegen .... Nu, dat is te begrijpen, zoo alleen tegenover een jong mensch .. .., ik ben zoo bleu! .... Ik meende dat ik uw mama hier zou vinden, juffrouw.... Ma was zooeven hier, mijnheer, maar ma is nu weg. Ja, dat zie ik. ... U was zoo ijverig aan 't werk?.... Ja, mijnheer, ik.... ik zat sokken te merken voor papa. Wel, dat is braaf'. ... zoo'n gelukkige papa. .. . Flinke sokken ! .... Hij had twee tokken uit de werkmand geno men en stak. verstrooid, in ieder een hand. Ik had pret en had wel willen lachen, nu ik hem. zoo mooi gegantcerd zag, maar hij merkte er niets van, en praatte maar door. Mooie stevig gebreide sokken. Ja mijnheer. En mooi gemerkt ook; wel, wat een mooie letter staat daar op,.... maar, permitteer me een vraag: waarom hebt u er een J op gezet?" Heb je ooit gewenscht in een muis te veran deren ? Ik had lust om onder de tafel te kruipen! Omdat.... omdat ik aan wat anders dacht, mijnheer," stotterde ik met een kleur als vuur, ik gloeide en ik durfde niet opkijken, omdat ik wel wist dat hij mij aankeek. In eens, paf'..... daar springt hij op als een duiveltje uit een doosje, en roept: Zou het mogelijk zijn, hemel, zou het mogelijk zijn!" En daar ligt hij, voor me, op het kleed, naast do tabouret, en grijpt mijn handen en zegt zoo lief, o zoo lief: Was het dan werkelijk aan mij dat je dacht, engel? Het was zoo romanesk, hij daar op zijn knieën, en al die sokken die naar ons keken en ons uit lachten, .... je weet, ik ben zoo bleu .... toen ben ik erg verlegen geworden, en .... ik weet niet goed meer wat er toen gebeurd is, ik ge loof .... ik weet het niet zeker, maar ik meen wel,.... dat hij me een zoen gegeven heeft.... (httastiy) en dat mocht ook wel, een zoen als aan staande, .... dat was hij zelfs verplicht. En dan zijn er mensehen, die durven beweren dat de deugd niet beloond wordt. Ze wordt altoos beloond, altoos. Het is toch duidelijk, dat ik door papa's sokken te merken, hem gekregen heb (na een oocj(/Mik nadenken). Ja, maar 't was door ze verkeerd te merken! (zacht en geheim zinniy) Ver tel het niet verder! vermelden; zwart legde zijn spel van den beginne op remise aan. Hij wist m 't eindspel de pionnen zoodanig in elkaar te schuiven, dat Foreest niets kon uitrichten en zich met remise tevreden moest stellen. Dit was de derde partij, die deze beide strijders met elkaar in een wedstrijd sjteelden en alle drie hadden denzelfden alloop, namelijk remise. Tusschen Uiland (wit( en Lomau ontstond een uiterst hardnekkig gevecht. De partij, een Spanjaard, l was voor beide spelers van groot gewicht : won Ulland i dan stond hij met I;-111:111 gelijk, terwijl 't verlies der l partij hem m dezelfde jmsilie als Foreest zou brengea. Olland beging dezelfde onvoorzichtigheid als Foreest, door in de opening h:! te spelen, waardoor de aanval dien zwart in 't middenspol inleidde, aanmerkelijk aan j kracht won. Deido partijen brachten successievelijk | ai hunne strijdkrachten naar den K. vleugel, wit voor verdediging en zwart voor den aanval. In 'tmidderisjiel stonden alle officieren benevens al 't zware geschut in een boel; van ;t bord opccngchoopt. 't Spel ' was zoo ingewikkeld, dat 't onmogelijk was eenige gissing omtrent den uitslag te maken. Om uit zijn IK narde jioshie te geraken oll'erdc v, it een pion, waardoor hij in staat werd gesteld koningin en toren at' te ruilen en zoodoende 't spel te vereenvoudigen. l /wait hiel.l den gewonnen pion gedurende 't eiuéUpel met ijzeren vuist vast en won oj. den 2sten zet de partij. i Heemskerk ojiende met ecu Pierce-dambiet tegen l jhr. v. Foreest : hij' si-heen echter met deze opening : niet te best vertrouwd te zijn cu verloor na eeu serie zwakke zetten de jiartij. Stand van den wedstrijd eerste klasse op Woens dagavond '2C> Augustus na de zevende ronde. 11 ' i t1 Tableau van den wedstrijd tweede klasse verschiint in ons volgend nummer.