De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 20 september pagina 6

20 september 1891 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

6 DE AMSTJBRJöAMMEB, WEEKBLAD VOOB NEDERLAND. No. «l» Parysche, enkele ook tot de Weener kunstTen derde: de halve luxe-waaier, het modevoorwerp, van veeren, kant, satijn met een ele- ganteteekening. Hierin voeren ook Parijs en Weenen den boventoon, en is er eene toekomst in voor de meisjes in de Duitsche provinciestadjes V Het BCbjjnt onmogelijk. Deze waaiers toch zijn ook eigenlijk industrie, geen kunst; het is kunst, die als industrie betaald wordt. Voor een eiikele, die ara een talentvol artist met 200, 400, soms zelfs 1000 francs betaald wordt, moeten de meeste ge leverd worden tegen 8 of 10 francs het dozijn. Een handige artiste dus kan haar levensonderhoud verdienen, door in enkele penseel-streken op de .»tof of het gaas een vogel, een bloem, een pierrot, «ene nimf te schetsen, en dus massa's te leveren ia een minimum .van tijd maar deze vlugheid, meer elegantie dan kunst, en vooral het lijn gevoel voor chic en mode, dat er voor noodig is, vindt men alleen in de centrums waar de mode gemaakt wordt, als Parijs of Weenen. * * * Onderden titel: Eene Asschepoetster onder de vruchten" wijdt de Frankfurter een artikel aan de braambezie. waaruit ook voor ons land iets te leeren valt. Onder de enkele vruchten toch die 14er in het wild eetbaar groeien, is de braam wel de voornaamste; eene kundige kweeking zou er geker een dankbare geldbelegging in vinden. In Amerika is men reeds bezig, de bramen met zorg te behandelen, een goed aangelegde bramen-plan tage blijft er fien a twaalf jaar vruchtbaar; de brawn -wil even gaarne tegen muren op het zuiden, ?Is tegen hel'ingen of op zandgrond groeien; daar zij de aarde vasthoudt met hare vele wortels, is z\j voor spoorwegtaluds als aangewezen, en geeft allicht niet de bezwaren waarmede de appelbeamen van een nationaal belang" te kampen hebben, namelijk dat zij de dijken uit elkander waaien. De braam kan als de framboos behandeld .worden, maar is ook met minder tevreden. Twee horizon tale ijzerdraden, boven elkaar, zijn voldoende; aan bet benedenste bevestigt men de vrucbtentatken, aan het bovenste de jaarloten. Op deze wyee gekweekt, heeft men er in Amerika tot fcO bunders tegelijk met voordeel mee kunnen be planten ; zij brengen zelfs meer op dan menige andere vruchtensoort. Opbrengsten van 42 heet oliter per hectare zijn er niet zeldzaam; zelfs op lichten zandgrond, vroeger door d«n wind schoongewegd, oogstte men wel eei.s ,r>tj heetoHter per hectare. Ook is eene combinatie van aardbeziën met bramen mogelijk. Men neemt dan de Rockelle's. Lawson's en Dorchtsters, die eerst rijp worden in den herfst, als andere vruchtensoorten gaan mankeeren. Ook voor het inmaken worden deee soorten, glanzend zwart, gezocht; nieuwe soorten zijn hiervoor ook de Amerikaansche Yv'ilson, de Kittatini y en de Armenische braam. De recepten zijn de volgende: Sramengelei: 500 gram .bramen, goed schoon gemaakt, laat men met 500 gram suiker een weinig opkoken ; dan neemt men de bramen, opdat «y niet verkoken, er uit, en kookt het vocht een vieide in. De bramen worden er dan weer inge legd, alles nog eens opgekookt, na het afkoelen de glazen gevuld en deze goed dicht gehouden. Bramemcijn: 50 kilo zwarte bramen, 7(j liter water. 20 kilo rietsuiker en 250 gram zwarte malvebloesems. Het gisten mag niet te snel gaan, omdat dit aan het bouquet afbreuk doet; men late dus op niet hooger dan 15 graden Celsius gisten. Sramenlikcur: 2 liter bramensap, door persing gewojmiert, wordt gemengd met 750 gram beste broodsuiker, 10 gram kaneel, 16 gram geraspte muskaatr.oten, 8 gram kruitnagelen en '62 graai pimen-f. Dit mengsel laat men ecnige minuten koken, of in de zon of bij een warme kachel distilJeeren; zooJra het afgekoeld is, voegt men er een kwart liter cognac bij en de likeur is klaar. Zij is zeer veri armend en heeft de eigenschappen van anisette of pepermunt water. Bramen-compote. Op l ,k> kilo bramen neemt men \^A kilo suiker, deze wordt eerst niet ?'t liter water in een aarden pan zoolang gekookt, tot zij niet meer schuimt; dan gaat er v/at kaneel bij, in«n schudt de bramen er in, laat ze bij niet te sterk vuur zacht koken en daarop in het sap koud worden, legt de vruchten in de inmaakflesschen, kookt het sap een weinig in. i>iet het ?warm over de vruchten en sluit de ile^chen luchtdicht. In Amerika maakt men van de jonge blaadjes, in de zon gedroogd, ook thee. # '<? Te Weenen is weer een voedingstcntoonstei'ih g 'gtopend. Een kroniekschrijver mei kt op, hue bij alle tentoonstellingen het eten en drinken meer op den voorgrond gaat treden; boe bij do laatste kr.ulbottwteiitooiistelling zich wijnen, bieren, ee likeuren, vruchten en praeparaten van verschil meelsoorten in de algcmeene beiangsteliinu heugden, terwijl do houthoek ";urig verlare ?en nu ook op de voedingstentoons'eliin_ afdeelit-igen chemie en hygiëne al.'cen a.'s hoekjes, om kalm te zitten digereeren, dien-t waar niemand op de geëxposeerde nieuwig'. let. Kaviaarbroodjes en stukjes worst, da:-1. men bet nieuwste wel van weten: en in». is het den bezoekers niet om het wetenschap zuiverste, maar alleei om het lekkerst smal te doen. Van champagne en cognac kenf nien sinds laag don smaak, en tot h hebben do i > rijksche. zoowel als do vele l rar.scbe 'TÜKI'S . reusachtig debiet van. ? Eene der interessantste verxamejnge,; van het onderzockingsbureaii voor voe.iin _ genotmiddelen der algeineenc Oostenrt; :,>/?' ,? thekersverooniging stelling der alles waarmede boter, meli, meel, brood, specerijen, ku: spiritualiën, azijn, honig, en visc'i vervalseht wordt, om ilen smaak ... driegen. Naast de echte paprika xiet hc-t poeder van baksteen, waarmede mei: vervalseht; naast do thee de indigo e-eri/ blauw, cliroomgeel, catecbu. ci.rcr.i;;:i, :;'.'.;; waarmede na een of meenriaien gebrnikt :?? de bladen weer voor deu bande! gereed goniaak; den. De/;oexp<>i>itiomaakt go.'.iijkilwi bezoek : belust op al (ie eet- en drinkwaren : '?;? '- scaij niet zoo afschrikkt-ml te werker, als men zou verwachten. Waaischijnlijk troosten zich de be zoekers mot de gedachte, dat zoo dicht naast de onderzoekingfafdeeling, niemand vervaltchte waren zal durven tentoonstellen. * * * Twee japonnen van eene Amerikaansche millioniiaire werden dezer dagen te New-York in het openbaar verkocht, daar er niet behoorlijk douanegeld voor betaald was en de waarde te laag was aangegeven. Voor het eene toilet werd nu (500 dollars, voor het andere 770 dollars'betaald. De japonnen waren door Mrs. Astor, de vrouw van \ een der New-Yorkscho croesussen, uit Parijs out- i boden. Toen op het douanenkantoor de k st, voor mevrouw Astor bestemd, geopend werd, was men over den kostbaren inhoud ervan verbaasd. De toiletten, wier waard o op 1000 dollars (5000 frar.cs) was aangegeven, werden nu getaxeerd, en minstens op 2(>00 doliars bertkenj; men zond Mrs. Astor bericht, dat zij voor de ontbrekende som donanenrechten te betalen had. De mill onnaire weigerde dit, omdat, naar zij beweerde, haar Parijsche leverancier die bad moeten betalen; en j zoo bleven de kostbare costumes drie maanden lang in het douanei.kantoor en werden daarna in het openbaar geveild. * * * Te Weenen geeft de ijuacsüc vaa den sleep een heel debat in de bladen. De JVewe l''reie Preste heeft ingezonden stukken van dames en heeren, antwoorden der redactie, re- en dupliek. De cnef ecner groote firma in modes vraagt een sleop, omdat deze plotseling alle korte japonnen onmodern" maakt, en met zijn toevoegseis van voering, gaas, balayeuse, koord, enz. aan duizenden werklieden broed geeft. De redactie vindt hem om die zelfde reden, omdat die toevoegsels nooiluloos zijn en betaald moeten l worden, anti economisch. De deskundige, de hoer Charles Drecoll, betreurt het, dat de dames te Weenen niet genoeg onderscheid maken tusschen straat- en huistoilet. en raadt daarom aan, op straat den sleep op te nemen; een even deskun dige inzet dster, Mevr. Caeeilie Zilzer, rnodiste, betreurt datzelfde, maar raadt daarom het tegen overgestelde aaM, namelijk ook in huis geen sleep te dragen. j Men heeft te Weenen de meening gevraagd i der verschillende commissariaten van politie om- l trent het sanitair gevaar aan den sleep verbonden, j | met het doel hem van gemeentewege te doen : j verbreden; maar" schrijft de ATt«<; l<'reie A'cssc, l de antwoorden waren zoo vaag en ontwijkend, | dat een ernstige sleep oorlog van ambtswege niet | l kon begonnen worden." Dat ontbrak er nog aan, dat de agenten de rokken der dames mochten ameten, om to zien, | hcever ze van den grond moesten komen. j # * i * j Het MuMullihul Iciicit fle rcrt'nhdiimjcii, onder | redactie van Dr. Van Hamel Koos, bevat eene j aanbeveling van Van ]5ijstervelds advocaat, die j in de fabriek der iirma zonder eenige abnormale i bcstanddeelen (conserveermiddelen als salii vlzuur, i kleurstoffen) vervaardigd wordt. Daarenboven is zij de eenige likeur, die een groot gehalte aan ) voedende hestamldeelen bevat ; zij wordt ook naar l het buitenland, dat. den Xedcrlandsehen verjaar dagsdrank begint te appreciceren, in groote boe- . veelheden verzonden. * -T: ' Ken onvermoeide voorvechtster voor vrouwen| rechten te New-Yoik, vooral op wetenschappelijk ! j gebied, Miss Susan l!. Aiithoi y, doet sedert langen j ! tijd ijverig moeite ervoor, dat de oude hoogc', scholen in het Oosten der Ver. Staten, -?(-ven als vele L'niversiteiten en Academies in het Westen : en Noordwesten, ook de meisjes die een be' hoorlijk admissie-oxarnen kunnen afleggen, als i : studenten en niet enkel als toehoürdere.-sen zullen aannemen, lïij de twee voornaamste hooge-u'.holen des lands, Yale College en iar.ard College, kon zij tot dusverre niet sbigen ; maar do univer siteit te Kochester, in den staat Ne w-York, die op het punt ij, nieuwe grootsche univeisitfits| gebouwen oittorjciifen, ?/,&[ deze voor inaiiiielijko ' en vrouwelijke studeiiten cipener. /oowel collci;ti-,aiiiers ais iaboi-atona en sectiekamcrs zullen gcmeensrcha]ipelijk y.ijn. De burgers van UocUcster zijn vol geestdrift voor het plan. Ju een <k-f bcruriif.-fc; buiirfKii \M\ U'iutoi'hapol. uitbt bij den HaU'liiïo l ligb\\;iv, ston' en staat iio;.', (us-cben nauwe, vuile stralen, In't jiakhiiis van Jainriicb. Kiye; annli^e waic-n >:iju het. die in do lage vertrekken, de ,~m.ille gaiigen c-u :le bedom|ue liiunoi jilaat-eu gdoruen worden, waren. die uit aile bockei' der wereld kunicr, en ii.i:ir nüe dco't'ii dlY a.lnb' gaiui en ^- aïirtnss.-liiMi ::eiis uo moc'dig-te braig xou'.viii^lO'1. \o<:!;!:;, iii'-;] ii^f \Y.\\- hujV s.adorr. kuii-üg! i/cf xi"!) m'.it !>a!'.-:!vo ;!.>;:? ten .iDiirdrioijci'idiv.i g' ;LP, -, n^r vi'ücer i1.1:; :':;n'('i:tie dn Ka.r::i;t's n}"t ii-i':^ l-cho' v,':; !" ;:ii : - <}?:?:? een cm coi'r, ds t in de !>,'_??(' :,i:.'i- xo;ii!r;-i:;.g is e:i ,\'ts verdnovi i:<:-, vrrv ai ri'ï'.ds, ja. in'a-:,--.:;L'r'üó.^ 'ij^el1, Iv'M oi'i'u rd<-o - o; d Lii'kn,-i?i ^.'.ir ver!,H'!-';>d uut cei; luid gebui!. ci-n il f' geb; ;i'. i-J-:\ bij ook een paar groote slangen vrij liet rondkrnipen, ontving de heer Jamrach verscheiden voorLame kianter, en de prins van Wales bezocht hem daar herhaaldelijk. Doch zijn talrijkste bezoekers waren de mannen der wetenschap; want Jamrach was niet alleen een koopman in dieren en naturaliën, maar ook l een hartstochtelijk en kundig verzamelaar en zijn ethrogratl ch museum en zijn conchyli n-verzameling zijn ecnig in hun soort en vormen een be zienswaardigheid van Londen en daarmee van de geheele wereld. Hij bezat sommige stukken, waarvan hij voor geen geld ter wereld had kun nen scheiden, en het museum, dat hij nalaat, beeft een waarde, die met £. 50.000 waarschijnlijk veel te laag is aangeslagen. Zijn verzamelijvcr verloor Jamrach tot aan zijn dood niet en de oude lieer, die niet ver van de tachtig was (bij was in 't jaar 815 in Memel geboren), werd hog steeds warm, ais het gesprek op zijne verzamelingen kwam, of wanneer er iets nieuws (n krijgen was. Met vaderlijke liefde bekeek hij de wapens, het huisraad, de kleedingstukken en de schedels van de volken uit verre werelddeelen, en zijne schelpenvcr/ameling, waaronder zich exemplaren bevonden, waarvoor men hem te vergeefs duizenden had geboden, was om zoo te zeggen aan zijn hart vastgegroeid. Dat kon men ook zoggen van de dieren, die tijdelijk onder zijn dak verblijf hielden. Zonder eenige vrees liep hij rond tusschea de kooien dei wilde dieren, hoewel zij zoo dicht tegenover elkaar stonden, dat men de klauwen der beren en leeuwen nauwelijks kon ontloopen. Steeds zorgde hij ervoor dat zij goed verpleegd en vriendelijk behandeld werden, on of het de dank baarheid daarvoor wa?, of de magnetische invloed zijner schitterende, donkere oogen, de wildste beesten hadden eerbied voor den heer Jamracb. al haalden zij ook dikwijls eens een klein hapje j uit het lichaam hunner oppassers. Hoeveel moed Jamracb bezat, bewijst een voorval, dat in 't jaar 1854 veel opzien baarde. Op een morgen ontvluchtte in het magazijn een pas uit Bengalen aangekomen tijger zijn kooi en sprong door de open deur op straat. Zijn ver schijning was het tignaal tot een algcmeene, wilde vlucht. Iedereen bracht zich zelf in veiligheid en slechts een paar kinderen bleven achter, die zich angstig in een hoek drongen. De tijger keek hen aan, naderde, en greep meteen sprong een kleinen jongen, dien hij naar 't ruidden dor straat sleepte l om hem daar te verslinden. Honderden menschen j zagen op een veiligen afstand, van uit ramen en j dankvensters, wat er gebeurde, maar zij deden ! niets dan oin hulp roepen en niemand bad den j rnood een poging tot redding van het kind te j wagen. De tijger ging liggen om zijn maal te beginner, en zijn oogen schitterden bloeddorstig, i toen Jamrach kwam aar.snellen. Hij was onge wapend, doch zonder een oogenblik (e aarzelen i sprong hij op den tijger toe en pakte hem bij de j orcii, l Verschrikt liet liet beest zijn prooi los en de jongen, die zijn bewustzijn niet had verloren, liep, j zoo bard hij kon, weg. Tusscben Jamrach, en j den tijger onstond rug een verwoede strijd, waarin Jamrach, die al spoedig uit vertohillende wonden bloedde, zeker het onderspit zou hebben gedolven, l wanneer de toegesnelde oppassers den tijger niet i overmeesterd en gevangen genomen hadden. Ieder- i oen bewonderde den heldenmoed van Jamracb, doch do vader van het geredde kind verlangde eene schadeloosstelling voor de gescheurde kieeren van het knaapje, dat zelf. zonder Benig letsel, met den schrik was vrijgekomen. Jamrach, ver- j ontwaardigd over deze vreemde soort van dank baarheid, weigerde te betalen, werd aangeklaagd, i on veroordeeld. Doch de rechter veikiaanlo, dat hij hem veel liever zou beloonen, dan hem tot betaling cener schadevergoeding te veroordeelen, j en dat het hem zeer speet volgens de wet te moeten handeltT. Maar hoe kwam Jamrach aan al zijne waren V Hij bad de zaai', die in 17fi!) door zijn vader ' begon', en was, gi e'ri'.i In zijn jonge jaren moet hij ('enigszins losba: dig hebben geleefd, en zijn vader zond hem op reK om dieren te koopen. ( arl ging eerst naar Iniiic. maar was zoo onge lukkig, het geld, v.mr 'b-u inkoop van olit'ai ten. slangen en tijgers besfcmd. (e verliezen, en d;it wel mei' spc-len. iioor du langzame verbinding in die dugen duurde l, e t lang. eer hij verg l'l'onis van zijn vader on nic-nv.' geld kreeg, dat (.-chter weer (lenzeitden weg opging: de jonge Jamrach hield ! slechts xooveel ov<ï' om /eit met twee apen en een dozijn papagaaien gewapend, naar huis terug te koer'';:, j >!? Sri-!.e tiissthen pap.i en 't zoontje , moet bij de ti.'ii-koni-t v;in don laatste bijzonder good ^ !:^-t hrimoï. i'. i;;;n o.'ügovirg Y.'f.n wildo ' l.cc-tci'. en do Jov.:;'1 ,,',"rn:\:!ili werd nii'.t moor op \va;i'n hï-n» vaders onetrf, dut- i^lon-! n i:met vr bax-n, die HM i Nv." t. dat Vi'j ilir'it i-.ij .):!!.;>?;,eb'- woning en d;;;::-::ie<;c i b ;j o e. P. war" aiKe Noi.ebs is gekomen, V.'.>:T aiie dii ren der v ore l d tut "en o:.v rijv, ilii^ c< /..M :-r-.i/.~ winnelijke vloot de onderneming tegen Engeland" met bange zorg tegemoetaag. Mijne gezondheid is slecht", schrijft de hertog de Medina Sidonia aan den koninklijken secretaris, en van mijne geringe; kennismaking met do zee weet ik alleen,dat ik op het water steeds zeeziek ben". Vervolgens wordt daarin verklaard, dat, de ( xpeditie tegei» Enge'and zoo grootsch en zoo gewichtig is, dat de leider volstrekt het zeewezen en den oorlog ter zee ver staan moet, en ik" staat er vcrdir ben zoowel van het ccr.e als van het andere oiduindig. De Adelantado van Castiliëzon het beti r maken dan ik. De lieer zou hem helpen, want hij is een goed christen en heeft in zeeslagen gevochten. Wanneer ik word uitgezonden, kunt u er op. vertrouwen, dat ik slechts slechte berichten om trent do volbrenging van mijue opdracht zal kun nen overbrengen.'' 0<3 slcclite voorgevoelens van den armen hertog werden m^ar al te spoedig be waarheid; in eene latere dépêche van den hertog aan den koning, uit Coruna, worden rm.ds zeer treurige meldingen gemaakt, liet weder"', schrijlt hij, is, ofschoon men eerst Juni schrijft, 700 woest als anders in December. De schepen zijn vnstrooid, de bemanningen ziek, en de gexondheid-toesiatul verergert van dag tot dag, tengevolge van slechte verpleging en slecht, water.''?Ik heb uwe Majesteit vroeger reeds gezegd,'' roept hij ten slotte uit, toen er van mij grëischt werd, dit cominaiido op mij te neme.1!, dat ik daarvoor niet geschikt was. J niest (>r{" y. Kapitein Lichtenstein, die zoo vele jaren chef van bet civiele huis van president Grévy is geweest, heeft aan een redacteur van den (jtiuloin gezegd dat al de vertelsels, alsof Giévy in den tuin van bet Eiy-óe gewoon was eenden te voo deren en een ijverig biljartspeler geweest was; fabe len zijn. De president speelde tot uitspanning nooit biljart, maar wel schaak, bet Helst mist den heer de Kreycinet. (m'vy had vaak vrienden te dineeren en hield eiken bekende dio hem des morgens bezocht, bij zich ten eten. Hij hield ervan, in den tuin couranten te lezen, en het was komisch dan te zien, hoe hij, met zijnen stoel en de couranten in de band, den loop der zon volgde, om steeds in de schaduw te zij?1. Hij ging bijna nooit uit. eu wanneer bij liet deed, dan geschiedde dat altijd vergezeld van zijne vrouw of dochter. I)eze gingen iederen Zondag naar de mis in de Madelcine, en menigmaal ging de heer Wilson mot hen mede. Kr is dikwijls be weerd, dat (ircvy voor uiterlijke invloeden vatbaar was. Niets is onjuister. Niemand kan beweren. dat (iié\y hem om raad gevraagd bcclf. Zeer goedmoedig en welwillend, bad de pre.-idont toch alleen op zich zelfvertrouwen, liij bleef ook steeds zijn volle helderheid bewaren. Zelfs in de laatste dagen van zijn presidentschap." voegde de kapi tein er woordelijk bij, bewaarde bij zijne kalmte en koelbloedigheid en zijne onveranderlijke goede luim. Hij scheen n'ot in het geringste aangedaan; ook op den avond van den'2en September. (m zes uur. toen hij bet Klysée verliet, van de zijnen en do otiicicreu \an zijn buis vergezeld, in eerst toen bij van ons afscheid nam, betrok zijn gelaat eeniifszin.s en werd treuriger. Wij zeil', die sedert ongeveer tien jaren om hem leefden, waren na tuurlijk diep ontroerd. Hij drukte ons krachtiger dan anders de band; dat was alles. Den volgenden dag wisf-eldc bij met den beer Carrot een bezoek. Sedert dien dag verscheen hij riet. meer in het Klvséc." Op bet geboorteregister va;i Mont-SousYaudrey is (iiéiy niet met den voorraun Jules. dien hij steeds droeg, maar met den !taa;u Judith ingeschreven. Hei Jin/Hiciiti'r te Mintclii'ti. i'u Munchen wordt van 11 dz. gesebreven: De Keiztr sprak zoowoJ tegenover den prins regent als den generas,l-inten dant von Port'ail in uitdrukkingen van den boogsten lof' over de voorstelling in de hofopera te Miieeben. In den ('til van AIas-.nr.ot waren bet hoofdzakelijk de Chimeno. van incjulV. 'l'ernii a en de Koning" vin Hcintieh Vogl, welke hem in verruklting brachten Aan bot einde van dt> uitvoe ring van ('o;' lU'i'tft ji/'s''<e/'//i''. dat n et l'ijz.indur veel lirio ten gehoon: werd ;;<-bi-a< hr, uveg do Kei/er: Kan ik Levi spreken V ik wilde hem persoonlijk voor het mij bereide-genot bodittikei.'. Ilij onderhield zich toon zeer lang met don gencraa'-inuxiekeciieefeor, dio iu de konings!-,.ge was ontboden, en wense:iie hem geluk met .'i.; leiding van xijn onverge'ijkeü, k" orkest', van de solisten en koren. Do opera van Musoagni heek de.keizer bid' voor de eerste maal gehoor.!, zij is ben; uit nemend bevaiii'ii, er .stak, meende, h'\ wat. r the.r.erbloed in. en nn'ii n'-. nit ook ie!s me.lc naar buis'. ' lerwij! \;ui den Ce/ t (-n gei'e* Ke i.eni Sang seinen to v.iüen. De o;,.-ra, v.erd tnniAens niet doc.f den diiocti'ur vo'ir de galavo/ü-, ieüiej! voorgesk'.je". maar do.n- het I'j uisi: ciii- <j,exantschaj v.-r1;.: :(?>. Toe'! d : Keizer ook her bulet ivemd'1. mi'riiie vou Tei-all op, da' dit toch z-'ke;1 wei niet UK-I d.it ui;: deu !!? rliin-ciie oi-er:l )-:'e ve:le'aive!'. '.'ia'!-, o, v.HHi'ip .b Kr:/.er ::e.'.U : ..;i,u;J,l i- sedert Tagik-m's dnou ei,k a;.de;:- ge M.; icr. l',v b.lüonv.t'i-jos zijn >i;e! \<"\ iv.eer elh.' L'ek'k'Cli le ' ' - i.r.i" n 7." '?'???".?\<.".t l"! ie-;.. i;a.;!. \'i:ai ;'i,;n ):.i' 01 :v di ;.? "..? '/.?(,..7 ? v Mi O : '? -;-;?,'',,.'-,"..'.. l/» '..i'ss,.' n': l ,?, ;,?;, .:/ '.?? ;,(,.-; de ! !",.,::,;? .? ??,-,:. ?.',? n :<?;?,!<, -: va.u !,".'.neu op i'i :>?-,;,'i .;.- '^ ??.'???>. op A,::.' ,s.",n.(;'iii,i'ii:!i. iji Ai'ii!;'! i ?J'..'""'.1""1, op .\i;--'raiii dieren xirt. vraagt me-i verwond"rd : vi^r gann '/.'} na:u' te-1, wie koop; ze ':'' Dikwijl-, vare'i t-r l >:' I-in^eUc j,;' antilopen, -n gin. neo en ;Jiiri dn-if ie.n.U nlen >i':i:i:.r,.- ^"'Jin" ? !. ^-M l't nu 'V ? doi-r doeu- (J(i>i er ',i;or cii- e;:e'! en óe M,_.'?!- ko-ipei's v,..;.!en :?-, a ..,-> be br.'H'. f. . l'.:1 i.e\i"ö<-n zich in ;irxe geven.leii kan ;nen i:"_! ;ij)''n, niaar waar /ijn de !i"e;.i .::-,;kr ;ae.|'>:e'-linaen. w^ike in /.ru.'i'i,;.,/,' : v. er.! alles \!'ii;o!'iir e:i n'ee: nier \:>.\\r in 't n,a oir,;re.,t de sieeht. ve-pieuing 'Ier irtee-,i.-:r /\V;.rto en gi.Kl ;",:i rel C: ljüe voor l.TlilS ei, (i.MSN i'.:.Ci:! N'il'lN . iie.i: -.n n ir Lei :?;a:r:i;j-i ,.;'v/z:;!>-h ;r', iii.i S C Ji .i )> K .V O L j) K N k' O 'j ';'. iY-V-DC-er.'///,' J'!'-. -|ie-','<',/..'»'. ti< >i >k''j.>i »«.;i ?- j L vnij

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl