De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 27 september pagina 6

27 september 1891 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. "344 vember werden te dine per spoor 4309 kilogram vogels verzonden; dit is natuurlijk het kleinste deel der vangst. Voor een kilogram zijn door elkaar 50 stuks vogels noodig; de export van dat eene stadje bedroeg dus 206,332 stuks; Aan de stads poorten van Brescia werd in de maand October «ccyns betaald van 85,316 dozijn of 423,792 stuks vogels. Er is nu in Italiëeene wet in bewerking tot regeling der verschillende ja,chtbedrijven, maariri een bergland als Italiëzal de uitvoering van zulk eene wet zeer moeielijk gaan. * * Het is een treurig teeken voor de welvaart in Lombardije, dat de zilveren haarspelden van de Itoeren vrouwen aldaar te koop aangeboden worden, want deze overoude wonderwerken werden er als heiligdommen bewaard Maar het koren heeft in de laatste jaren de Russische en Amerikaansche concurrentie gehad, de wijn heeft de pbylloxera en nog een andere ziekte gekend, de zijworrnen zvjn in massa gestorven. Men moet er dan wel aan. Deze beroemde haarspelden gaan van geslacht tot geslacht over; sommige boerinnen hebben en wel veertig, en dragen ze alle tegelijk. Het is duidelijk, dat dit zeer slecht is voor bet haar; het wordt letterlijk van den wortel getrokken door dit gewicht aan metaal, en er komt bij, dat het samen stellen van het kapsel zoo moeielijk is, dat de vrou wen het nacht en dag dragen en slechts zeer zelden het haar losmaken. Er wordt namelijk van het haar een stevig kussentje of matje gevlochten en de veertig spelden daarin gestoken, zoodat zij als een zilveren stralenkrans om het hoofd staan; het wordt als onwaardig beschouwd, hetgeen sommi gen doen, er lin'jes of bandjes tusschen te vlech ten, om aan dezen grondslag meer vastheid te gaven. Manzoni's heldin in / Promessi Spoai draagt zulk een stralenkrans; de Italiaansche kappers pn dames noemen dan ook het kapsel, als zij het navolgeti, d la Lucia. In de streek rondom Como ziet men het nog veel, maar te Varese verdwijnt het, vooral misschien doordat een goudsmid te Varese, de heer Cozzetti, de spelden opkoopt (spadine antieke) en er allerlei souvenirs van maakt, lepeltjes, papiermessen, kammen, chatelai'ies. Het oorspronkelijk versiersel van de haarspeld, met de hand gewerkt, zilver filigraan, wordt ongeschon den gelaten. Onder het hooien dragen de boerinnen groote Toscaansche hoeden over den stralenkrans, in de kerk dragen zij dikke zwartwollen hoofddoeken, al is het nog zoo warm. Nog een andere merkwaardigheid in het Lomhardisch costuum zijn de houten schoenen, geen klompen, maar muilen, die den voet wel acht cen timeter boven den gror.d brengen. Zij bedekken alleen het voorste deel van den voet, zijn van stevig sycomorenhout en hebben bakken, die on der de hiel heel hoog zijn en tot op de helft van den voet afloopen. Over het voorste deel van den voet zijn twee lappen leer, liefst blauw of rood, die over elkander gevouwen en met een zilveren of gouden veter geregen worden; zelfs kinderen loopen vlug op die hooge houten blokken, een vreemdeling tuimelt bii den eersten stap. * * * Eene aardige reclame is door het Ainsterdamsch schoenenmagazijn" (Reguliersbreestraat 23, Leidfchestraat 43 en Torensteeg 4 en 6) bedacht. Het Schoenen-A B C-boek," een lichlgerijmd alphabet, C is chevreauleer, 't zachtste van al, J) is de dansschoen, onmisbaar op 't bal, enz. is omgeven met een omslag, aan den eenen kant met een schoenenpaxsende dame, aan den anderen kant met een dito heer versierd. Onder de plaatjog zijn draaischijfjes, zoodat zich beurtelings ver schillende modellen aan den voet van den heer en de dame komen aanpassen. * * * Omtrent den toestand van Carmen Sylva bevat de Keue Freie Presse een zeer uitvoerigen en belangwekkenden brief. Naar het schijnt heeft de historie met Helene Vacarescu en den jongen prins alleen een bepaalde richting gegeven aan een sinds lang dreigenden ziektetoestand ; sinds jaren heeft de overspanning en daarmede gepaard gaande hoofdpijnen, zenuwtrekkingen, onrust, angst, slapeloosheid, de gezondheid der koningin aan getast. Sinds jaren," schrijft de correspondent, streefde onze vorstin vergeefs naar die innerlijke rust, die alleen uit de volkomen harmonie tusschen intellectueele en wilskracht ontstaat. Hare leven dige fantazie voerde haar steeds in een gebied, dat met de werkelijke wereld slechts door een dunnen, zwakken draad verbonden was, en deze geneigdheid tot het ongewone nam met het klim men der jaren steeds toe, zoodat ten slotte ook liet bewustzijn van de verplichtingen aan bare hoogc positie verbonden, zeer verduisterd werd. De on rust, de voortdurende strijd tusschen don lust naar vrijheid en den dwangder traditioneele vormen, de wanverhouding titsfchen haar ik en de nood zakelijkheden der politiek, -?dit alles stoorde en verzwakte ook de organische functiën van een toch reeds op verschillende wijzen gestoord phypiek leven. De catastrophe kon niet uit blijven ; Helene Vacarescu was slechts eene toevallige aan leiding. Het was natuurlijk, dat de koningin zich door de verblindende schoonheid en den fantastischen geest van dit ia vele opzichten gelijkge stemde meisje liet boeien, en haar van gauscher harte de vervulling gunde van een eerzuchtige]) droom: maar wanneer de ruixon d't'liil eene kalme vrouw de onmogelijkheid hiervan getoond had, trou deze zich erin geschikt hebben. De koningin echter was ziek. Hot ineenstorten van haar poëtisch luchtkasteel, dn droefheid van haar aan genomen zoon en Ileiciie's stille smart brachten Carmen Sylva op den rand van den waanzin". Het eerste verblijf te Venetiëwas niet voldoende kalmeerend; de Riva dei Schiavoni is druk, schreeu werig, vol van allerlei gedruisch. volstrekt niet voor zenuwlijders geschikt: men bracht de ko ningin daarna naar eene stille villa, waar zij veel in de open lucht kan zijn, en in de stilte nie mand ziet. Sedert zij daar is, voelt zij zich iets beter; de brandende pijnen in het achterhoot.l zijn niet meer zoo heftig, korter va" dmir en zeld zaam ; de tlauwtes wijken echter slechts langzaam en komen nog steeds terug; de koningin is te zwak cm te zitten; in lang zal zij nog niet kunnen vandelcn. Als zij slapen kon. zou er reeds veel gewonnen zijn, maar zij is zoo gevoelig, dat het geluid van een hark in den tuin, van een wagen op den straatweg in de verte, baar schokt en tijden lang doet beven. Toch dicteerde de koningin nog Maandag (21 September) aan hare ziekenoppaster een sprookje, waarin veel van berggeesten, bron nimfen en jonge herderinnen voorkwam; zij las het den dokter zelve voor, en dezen trof de tegenstelling tusschen de schrille, opgewonden stem der koningin, en het idyllische van het sprookje. * * * De firma Meyes en Hóweler, Damrak 19, heeft voor het aanstaarde seizoen niet minder dan 250 modellen vulkachels, insluithaarden enz. tentoon gesteld. De meeste behoeven slechts nmaal per winter te worden aangelegd; eene nauwkeurige berekening van de ruimte die zij verwarmen kunnen en het verbruik van arithraciet. kolen enz. wordt door de firma gegeven. Geëmailleerd, ge lakt, gepoetst, komt de vulkachel in alle huizen de ouderwetsche kachels en haarden verdringen, en men moet zich verwonderen, dat bij de be sparing aan moeite en brandstof, bij de vermin dering van stof en vuil, deze uitvinding niet vele tientallen van jaren vroeger algemeen gemaakt is. * * * Het Engelsche damesblad Vanity Fair wijdt een paar paragrafen aan Mrs. A ver, een lijke Amerikaansche, die gedurende de season in Savoy Hotel gelogeerd heeft, en onder bescherming van Mrs. Ronalds dezen winter in de Engelsche society zal worden geïntroduceerd. Een van haar merk waardigheden is een driedubbele rij paarlen, die zij nacht en dag draagt en die een fortuin gekost hebben. Mrs. Ayer is reeds een twintig jaar weduwe ; haar man maakte zijn fortuin door geheimmiddelen, zoo iets als prairie-olie, maar belegde het in landerijen en deze rezen steeds in waarde. De lieibebberij van den heer Ayer was, ongemonteerde diamanten en paarlen te ver zamelen; zijne weduwe heeft ze laten monteeren. Zij heeft een paar oorringen, waarvan de eerste parel betrekkelijk een kleinigheid, maar de tweede, waarnaar zij jaren lang gezocht heeft, 2(X).00() francs gekost heeft: zij zijn bijna volkomen gelijk, en van buitengewone grootte. Mrs. Ayer heeft een paar jaar in Parijs doorgebracht, waar zij het hotel der hertogin de Mouehy voor een langen tijd gehuurd heeft; nu neemt zij er het volgend jaar een hotel te Londen bij. * * * Het bekeeren van soldaten door middel van socialistische dienstmeisjes wordt door eene Duitsche demagoge, Mevr. Ihrer, in het weekblad Die Arbeiterin aanbevolen : zelfs heeft Mevr. Ilirer deze gedachte dichterlijk ingekleed. Zijn maar eerst de keukenmeiden, kameniers en kindermeis jes van den sociaal- democratische!) peest door drongen, meent zij, dan zullen kapiteins en ser geanten vergeefs naar verboden geschriften zoeken. Jede "Wurst- una Ka-estulle Aus der Herrschaft Küchenschrein \Vird ein Propagandamittel Dann bei den Soldaten sein. Unter sü^zem Liebeskosen, Selbst beim Tanz, bcim Stelldichein, .Teder Unterrock und Mieder, "Wird dann Agitator sein. * # * Mochten wij een vorig jaar melding maken van de opening van het fraaie Magasin de Blanc, rlcr heeren Schade en Oldenkott. Xieuwendijk 1!M>, dit jaar heeft de ondernemende iirma nog grooter uitbreiding aan hare localiteiten gegeven. De eerste etage, tot rn woning van een der associé's, is geheel bij de zaak getrokken. Eene gemakkelijke trap geleidt raar eene serie van vier vertrekken: het eerste een fraai mat eiken hout betimmerde toilet-en kleedkamer, het tweede een paskamer, uitsluitend voor gutta-percha- en andere regenmantels; het derde bevat eene col lectie goedkoopere soorten mantels, tot' men ein delijk komt in eene groote zeer elegant ingerichte zaa'. waar de beste qualiteit in 't geen de iirma op 't gebied van ^-antels en bijbehoorende artike len levert, is geëtaleerd. Door groote vensters stroomt het licht binnen; men is, naar het schijnt, niet be vreesd voor een nauwkeurig onderzoek der qualiteit. Vaste en verplaatsbare spiegels (deze laat ste geleverd door de tirnia Jansen A Zonen) ont breken natuurlijk niet; de koopsters kunnen zich van alle kanten te gelijk, en face. en profil, en trois quarts beschouwen. De gehcele talon is overigens net en gemakkelijk ingericht. * ;ï; De belangrijke uitbreidirg. welke de Iirma Ilirsch it Co., aan hare magazijnen geeft, nadert hare voltooiing, en om hieraan de laatste hand te kunnen legeen is zij genoodzaakt deze vc>or den verkoop Vrijdag 2, Zaterdag ;i r-n Zondag 4 October te sluiten. Het publiek wordt door de firma uitgenoodigd gedurende die 3 dagen de etalages te komen bezichtigen om zich reeds een denkbeeld te vor men van de rijkheid der modellen en verdere artikelen, welke Maandag:"» October bij de opening der magaziji.cn tentoongesteld ui'len zijn. E?e. AllerleiJ)c cix i»n fit' ;rrn iV i t'i' ri ln>t j., i!e. 'lot hot bijwonen van het congres der \Vielrijder-: 1'nie te Berlijn was ook de groote voloeipedist Auton von Gi'i.lrich per rijwiel \a"' Athcie. zijn tegenwoor dige woonplaats, over XapeK Rnnie, Florence. L'ozon, Innsbruck. Mi^clien, XL/I.berg, ('hemnitz en Dresdcn naar lierlijn <:ekomer:. Deze afstand, die ongeveer 2"><io kilometer bedraagt, was voor den heer Von Gndricii ihtu-^chcr, niaar een kleine rit. want binnen 14 maander, heeft hij p"r velocipi'de l:ioc,n kih.nieter afgelegd, of sedert vijf jaar gezamenlijk ijüUUO kilometer. De koene \vi- 1rijder is een gewezen 0"-stenri;k-eh oiiieier. en bij Troppau in < 'i^tenrijksi hSiiezii' u'evusü^d ali grondbezitter: hij heelt zich tot taak go.-tc-M. den wielrijdcrssport over de aeheolc wereld te verbreiden. Voordat Y'>" l.'.drich mei zijne onder.' e-ming begon, maaide bij groi.tc- toebeividselen ervoer; die hiormecio sar. t in.-.er, i!.it Lij zich 12 talen eigen maakte. Vervolgens richtte hij zijn lichaam af, ontzegde zich alle geestrijke dranken en ook alle tabak. Hij staalde op alle manieren zijne spieren en werkte jaar. en d&g in een fabriek van velocipèiles, om elke reparatie, elke vernieuwing daarin te kunnen aanbrengen; eindelijk liet hij zich cartographisch onderwas geven. Aldus voorbereid, begon hij zijne expe ditie op de hooge velocipèIe 45 pond wegende. Zijn bagage bestond uit eenige wollen hemden en kousen, blikjes en chocolade, verJer uit een miniatuur-veldsmidse en een compleet stel diverse stukken en gereedschappen voor zijn voertuig. X'adat Von GiUrich op deze wijze alle Europcesche landen doorreden had, ving hij de reis aan, van Athene uit naar het Oosten. Door geheel Klein-Adie, Syrië', Palestina, Egypte bereikte hij de grens van Soedan, dikwijls dagen lang geen menschelijk wezen ontmoetend, menig maal do'ir wilde dieren vervolgd en door roovers aangevallen, ja tweemaal door hen gevangen ge nomen na een feilen strijd, waarbij hij niet een revolverschot een der Beduï-ien neerschoot, maar van een ander zelf eene diepe dolkwonde in de wang kreeg. Alleen zijn taalkennis en zijn slim gedrag tegenover de roovers redde hem niet alleen het leven, maar verschafte hem zelfs een geleide brief, waardoor hij in 't vervolg door geen roover zou worden lastig gevallen. Zoo vertelde hij zelf aan een verslaggever: Drie en twintig maal moest ik met mijn rijwiel op den rug breecle stroomen overzwemraen, ontelbare malen stortte ik hier mede, (in den Libanon zelfs in een afgrond van 9 meter) naar beneden, zoodat ik bewuste loos en niet geheei ojiergetchaafd bovenlichaam bleef liggen en drie weken van mijn reis moest afzien, voordat ik weder gecczen was." Den terug weg nam hij over den Taurus tot aan de kust van Klein-Azië. vandaar per boot naar Grieken land. Van Berlijn uit denkt Von Gödrich door geheel Duittchland te rijden en over Oostenrijk naar Athene terug te koeren. In Januari echter is hij van plan zijne wereldreis voort te zetten. Deze moet ditmaal over den Kaukams naar Perzië, Afghanistan, Beloedschistan, over den Himalaja naar Indie, China en Japan gaan en eindelijk zal Von Gödrich zich naar Amerika inschepen, om het geheele Amerikaai/sche vasteland per stalen paard te doorkruipen. Von Gödrich is thans in zijn 32*te levensjaar, hij is van korten, maar uiterst gespierden lichaamsbouw. Tot zijne wereld reis bedient hij zich van een Duitsch twcewiel uit eene fabriek te Dresden. De meostwijdcr van de Unie" heeft daarop het hoogste, tot nog toe bereikte record'' verkregen, omdat hij in 12 uur 301 kilometer, in 24 uur ">U7 kilometer aflegde. YrooJijke bef/riiftni^i!i:cJttif//tc(hii. In Spaansch Amerika heeit men de eigenaardige gewoonte, den dood van een klein kind door een vroolijk feest te vieren. Deze gewoonte bestaat ook in het zuidelijk gedeelte van Ciiili, en niet alleen onder de kleurlingen. maar ook onder de blanke inheemscbe bevolking. Karl Oehsenius bericht daarover in 7A(« Aiuhtiul (Xo. 34 i het volgende: Dikwijls genoeg is het mij overkomen, dat welgestelde grondbezitters in het bini'eiig'ideelte van de pro vincie Valdivia in aller haast rijke irkoopen voor een feest lieten doen. omdat men den dood van een zuigeling verwachtte. Een slachtdier, meestal een rund, was spoedig voorhanden en in do nabijheid van het huis, vastgebonden; appel wijn, brandewijn, kaarsen, meel, vet en zoetigheden. voor zoover deze niet in de huishouding voor maaltijden en vlec-schpaslcien (empanadas) voor handen waren, liet men in winkels in de streek of bij de buren koopen of leenen. en bet werd daar zeer kwalijk genomen, wanneer men iemand, al zat hij nog zoo diep in schulden, hij zulk eene gelegenheid credict weigerde. Ook helpers voor de bediening plachten vrijwillig te verschijnen; kortom, alle toebereidselen voor een leest van vele dagen (Velorio = doodenwake) moesten voor het fat soen zooveel mo.-clijk reed» afgedaan zijn. vóórdat bet wurmpje" de oogen sloot. Kwam men in een huis of een hoeve, waarin een kind op sterven lag, dan was de eenige treurende de moeder, bij alle overigen bemeikte men eer de verwachte feestvreugde dan de bedroefdheid. De vroolijkheden duurden er gewoonlijk twee of drie dagen, tot aan de teraardcbej-tellinjj. Het kleine l ij k j1-' placht men in de ..('uadra.'' het groote woomertrek. op een baar te legden, te versieren en niet bran dende kaïrsen eu allerlei fraais te omgeven. Het was nu immers een engeltje angeiito ge worden en moest daarmede in overeenstemming opgetooid worden. Dan werd er door de buren en de familieleden buitengewoon veel gesmuld. i;e/ongen, muziek gemaakt en geda'ist. dag en nacht door; vooral noodzaakte men de moeder tot dansen. M'een niet.'' zei Ie men haar. wanneer zij zich verzette, je kind is nu toch een engel." Som tijd* gebeurde het ook wel, dat de zieke kleine r.iet wilde sterven, maar er weer bovenop kwam, tot groot leedwezen van hen, die zich als feestgenooten beschouwd hadden, ^"ij Kiiiopeanci] konden een smartelijk gevoel niet onderdrukken, hoewel wij slechts in het voorbijgaan getuigen van zulke tofineelen zijn moesten. Ik herinner mij, hef i* een veertig jaar geleden, dat ik bij een zeken-n .'. A, I!ii-.tidas in de nabijheid van San ?iirin, het groote lanugoi d van Pnilippi in de Zuid-Chiliscbe provincie- V.\ldivia. op de terugreis van een opniitinu! \a:i vele dagen te O-orno, voer d-.- eerste maai een \eloriu bijttoonde. Kon kleinzi'iei van hom. ongo\eer een j.i'ir ou l, het zoontje van zijue dochter Kxiiia. dut ik b;j vroegere bezoe ken niet zelden op m^ne kr.irt n geschommeld bad en Mi!;ct.-er.derwijze.,i:<'i:-a!iiti)" - landsniaiii.-ctje ! vcg-'ns ziji.e blonde haren, en lichte oogcn l placht te noemen, was plot.seliiit: g'storven ; \er in den (.intrek v. a-, du lecMviviiiidc hooi baar. Teen ik vuur h>-t hni> stilhield. Icwani mij de reeds /eer iuiilnicbtige emlo met eer, gla* wijn tegemoet, ' -. dril k een.-. stu;_ neren, l'w lai.il-m.'in'.rtj-.1 is heden morgen ge;t:;r\cn!" ik \va- !--tterl'.ik /oo ontroerd, dat ik aan zijne r.itroiiiiiging onv illeke.iirig gehoor gaf, om d.e moeder op te zoeken, i i zag naar. het gel.ia* laet tranen overstroom,1, te midden van een liiYiik :_ive!:-ei;;ii', j-iK? vior liet M bitterend pa rade-bed \.i.p. (len kleine e!>;i i;an> eindigen, drukte h.irtr ,'ï'iec,': de n::,'. ;;aiia! zi; jjih Yeor ui;;;i be zoek had bedankt en ried treurig naar San Juan.. Ik had veel va i den vroolijken knaap gehouden ea stelde hetgeen ik met Bastidas had te bepreken. natuurlijk tot later uit. Thuis vernam ik, dat een bloedverwant van den grijsaard het lijk voor den volgenden dag verzocht had, om ook gelegenheid» tot een feest te hebben. Ik kon dat nauwelijks. gelooven; het was echter zoo. Twee dagen later reed ik weder naar Bastidas en maaltte toen uit het gesprek met hem, zijne doch'er en anderefamilieleden den volgenden gedachtenloop op:. Zoolang bet (natuurlijk reeds gedoopte en daar door van de erfzonde bevrijde) kind nog geen zonde heeft begaan, gaat het bij zijn dood recht streeks de zaligheid in. Heeft God of de heilige Maagd aan zulk eene engel behoefte, dan moet men zijn vertrek niet ophouden, d. i. men moet niet al te veel moeite doen voor eene genezing: het laatste ook daarom reeds niet, omdat de bloedverwanten van het vlekkelooze kir.dje in hem. een voorspreker bij den troon des lleeren in den hemel verkrijgen, en vooral de moeder. Derhalve moet deze zich eer verheugen dan verdriet heb ben, en een feest is dus voor zulk een geluk zeer gerechtvaardigd!" De eerste Franschc Wayncrianen. Ttians,, nu het even moeielijk is, tegen Wagner te vechten.. als tegen den stroom optezwemmen, enophetoogenblik, waarin de laa'ste Fransche vertaling der muziekdrama's van den dichter-componist, de door Victor AYilder vertaalde Par/rif at, de pers ver laat, is het niet onrioodig twee Eranschen in herinnering te brengen, die Wagner's beteekenis van het begin af aan hebben erkend; de eene was de ongelukkige vertaler van Tunnhniiner, de Parijsche ambtenaar bij de belastingen Edmond Roche. De andere was niemand minder dan de beroemde tooneelschrijver Victorien Sardou. In de voorrede bij eene verzameling van gedichten van Roche, die na den dood van dezen is verschenen, geeft Sardou een klein, maar zeer karakteristiek inzicht in de geschiedenis van de Tannhn servertaling, die in 1861 voor de opvoering werd ver vaardigd, en waaraan de Arenir dramMiijue het volgende ontleent: De vertaling van Tunithuüer gaf Roche een geheel jiar den meest ingespannen en vermoeiendston arbeid; hij bracht zijne dager. en nachten er mee door. Men moest hem hooren vertellen, wat hij al van de eischen van dier. j.verschrjkkelijken man,'' zooals hij hem noemde, had uit te staan. De Zondag, waarop bij op het kantoor niet< had te doen, werd natuurlijk geheel en al door Wagner in beslag genomen. Dat was dan een mooie Zondag voor den armen Roche. dm zeven uur 's morgens, zoo vertelde bij mij. waren wij aan het werk, en zoo ging dat tot 's middags zonder rust, zonder verkwikking zijn gang. ik gebukt, schrijvend, weder uitschrappend, op jicht naar de karakteristieke lettergreep, die met <!e bedoelde noot moest overeenkomen zonder daarbij den z'n te kwetsen: hij stamde. heen- en wederloopend, met gloeienden blik, op gewonden gebaren; dan sloeg hij ook wel in het voorbijgaan op de piano, begon te zingen, lachte., schreeuwde eu altijd was het: vooruit, vooruit l Zoo werd het twaalf, een, twee uur. tot ik ein delijk, uitgeput, halfdood van borger, de pen liet vallen, op 't punt om in onmacht te vallen. Vv~at scheelt uV' zeide Wagner zeer verbaasd tot mij. ..Ach, ik heb honger!'' Ja zoo, daaraan heb ik in 't geheel niet gedacht. Dan zullen we gauw wat eten" en dan weder voortgaan/' Er werd dus snel \vat gegoten, de avond kwam en ver raste ons steeds nog. mij verzwakt, algctobt. half dol van deze onzinnige jacht naar de algelegenste syllaben, hem. steeds rechtop, even frisch als bij het begin, zooals hij onophoudelijk de kamer 051 en neer ging, op zijn helsche piai o trommelde een magere schim, die in het gedempte schijnsel der lamp rondom mij danste en mij kabalistic-ke woorden, geluiden uit de geestenwereld in het verschrikte oor fluisterde: Vooruit vooruit!" Roche heeft het slechte succes van 'l'uwili.'(KMT, waarop or>k hij alle hoop had gezet, niet lang overleefd. Reeds vroeger ziekelijk, stierf hij in lbb'1. 7','i'K lilik*r>iisl<i(/ in iltti teleiiJtuox. Uit Triest wordt bericht: Zondagmiddag werd de korporaalkomraandant van een detachement dat zich in liasovissa bevond, door een bliksemslag getroffen op het oogenblik toen hij door middel van du tetepboon naar Triest sprak. De bliksem daalde langs de rechterzijde van den man neer. verbrandde de monteering en de huid. zoodat. het vleesch bloot laï, en veroorzaakte eene verlamming zoodat de, man slechts ongearticuleerde klan ken kou uitbrengen Xa dit voorval waagde' bet niemand zich van de telephoon te bedienen, om het ongeval hierdoor te vernielden. Aan der. korporaal werd te Basovizx.a zooveel mogelijk de errtitc hulp verleend, hij zal wel in 't leven l/lij ven. Het ongeval is trouwens aan der, man zelt toe te schrijven, daar bij tegen het bevel, gedu rende een onweder niet te telephoneeren. gehan deld had. Reclames 40 cents per ree?! De meest uitgebreide en meest prii-iwnardig'j sorteering zwarte en gekleurde Zijde voor CUSTUMES en GARNEHKINGKX vindt men in hei Magazijn Keizershof", firma S C II A D E et O L D K X K O T 'i'. AiViun-wlijk 1:K>, Ainx1cril«i>i. HOOK'IJÏJJWI-'O-JL1 vur. Dr. JAEKEK's Ori:; >orm. AYolartikeieu, K. F. DEUSCHLE-BENSER, KiiJrirstrcnf ]5~, Amfter/J'i/n F.enigc specialiteit in deze artikelen in X"e, i erlang IMEMÖLLER LËffi, ^T" Corsets Francais, ?- '[ LduVlifstraal 10:!, AnMeniain. r Grootste sorteering COIÏSETTKN \ \ ' in aiie mogelijke gen re ^ \oor J.'aiueb ' ?' / en Kinderen. Speciale Soorten HM;- .J ,-' '^ corpuler.tc- Dames tut lll(i c.M. tailie '^j.--. ? wijdte. * ?' ''

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl