6 DB AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. No. 748 do viech- en delicatessenleveraociers en verat hen tot oplettendheid en zorg voor eventueele telegrammen. De kamermeisjes worden van elegante sehortjes voorzien; soms, als het depar tement een eigenaardig costuum heeft, geeft men KA dat, een beetje fantastisch gestyleerd. Het tfcfelgoed eischt bijzondere zorg. De tuinier wordt goed opmerkzaam gemaakt op al hetgeen er iederen dag gevuld moet worden, vazen, corbeilles, jardinières; ook moet hij op de knoopsgaten der heerem en de afzonderlijke bloemen die de dames zullen eischen, rekenen; eindelijk moet hij soms hier en daar nog een mandje vruchten heen zencten. In hoever de koetsier zijn eigen afdeeling en eigen verantwoordelijkheid heeft, hangt van de gastvrouw af; soms geeft zij hem enkel aanwij zingen, soms orders. De piano wordt gestemd, en alles is schijnbaar gereed. Dan begint eigenlijk nog het voornaamste en moeielijkste, en wie er niet vooruit voor gezorgd heeft, komt bedrogen uit. Hoe zal men de gasten amnseeren? Hoe zal men dien Parijzenaars, die het asphalt van den boulevard honderdmaal verkiezen boven de sappige weiden, het leven buiten dragelgk maken? De gastvrouw maakt dus een pro gramma op; men zal op de jacht gaan, komedie spelen, dansen, uitstapjes maken, biljarten, whisten, croqueten, schaken, muziek maken. Ea toch «uilen er nog uren over zijn. Er worden daarom landelijke feesten georganiseerd; een uitkomst is het, wanneer er appeloogst, notenplukken, wijnoogst of zoo iets in de buurt is. Een heide, waar de dames zich koffers vol graspluimen voor den win ter kunnen inzamelen, is heerlijk. Een vijver af leiden of verleggen geeft een mooien vischdag. Een beek met kreeften is nog mooier; dan gaat men 's nachts met fakkels op de vischvangst. en dat is in elk geval een amusement voor velen, of men wat vangt of niet, alleen om het avontuurIjjke. Men houdt dan, thuiskomende, groot souper en heeft goeden eetlust. Wat den duur der invitatie betreft, eenigen noodigen, op Engelsche wijze, serieën, en bepalen dan den dag van aankomst en vertrek. Toch heb ben eenige gastvrouwen daar iets tegjn, en ach ten het niet beleefd, den dag van vertrek te noe men. Is die dag niet genoemd, dan behoort degene, die de invitatie aanneemt, zelf in zyn brief dag en uur van vertrek te noemen. Daaraan moet hij zjch ook houden; men zal hem allicht vragen of &Üer nog niet een dagje aanknoopt, maar dit is enkel hoffelijkheid en hij doet wijs, te blijven be danken. * * * Te Nizza kon men de vorige maand een aantal Parisiennes en Russinnen haar eigen hoeden zien maken. Zij haakten of knoopten eene soort muts van geel, bruin of zwart garen; ook wel goud- oi bronsdraad werd er voor genomen. De muts werd omgeven met een breede gehaakte kant van hetzelfde garen. Dan werd de muts aan een .hoedenma ker te Nizza gegeven, die hem over een vorm zette, hem gomde en van pas maakte. De dames trokken dan door den rand een paar smalle streep jes fluweel en bevestigden voorop een frisschen bouquet, dagelijks versch, welke aan den hoed zyn eigenlijk cachet geeft. De hoed is niet be schuttend voor de zon, maar daarvoor heeft men den parasol, rood en blauw, ombrelle russe. Te Berlijn noemt men dezelfde parasols Congo, en draagt dus de Russische kleuren met andere be doeling. * * In Engeland is onder het presidentschap van de hertogin van Portland eene vereeniging tot be scherming van vogels opgericht, op deze wijze, dat de deelneemsters zich verbinden, geen veeren te dragen van vogels die niet als voedsel gebruikt worden. Alleen struisvederen zijn uitgezonderd. Er zyn reeds 1100 leden aangeworven; maar in achtenveertig steden zijn subcomités gevestigd, zoodat men op groote uitbreiding rekent. Het annexeeren van een paar hoedenfirma's te Parijs en te Londen zou zeker meer afdoende zijn. * * * Eene oud-leerlinge van de Haagsche Kookschool schrijft ons van 15) Oct. : Aan vele buitenlandsche kookscholen is het de gewoonte dat de directrice van tijd tot tijd publieke lessen geeft, waardoor diegenen, die niet in de gelegenheid zijn, geregeld een cursus te volgen, toch ook eenigszins in de geheimen der kookkunst kunnen doordringen. Tot nog toe had de Kook school hier ter stede zich niet aan zulk een publieke, aanschouwelijke les gewaagd; heden echter zou voor het eerst de proef genomen worden of zoo iets ook in den smaak van het Haagsche publiek viel. Niettegenstaande het slechte weer was de opkomst in het bekende gebouw op de Stille Veerkade No 20 zoo groot, dat menigeen teleurgesteld naar huis moest gaan, daar er klok slag 2 uur zelfs geen staanplaatsje meer over was. Reeds van te voren was in de nieuwsbladen bekend gemaakt welke gerechten zouden gereedgemaakt worden. De recepten daarvan, alsmede een groote lijst van de verschillende soorten croquetten, stonden op het bord, zoodat ieder ruim den tijd had. dit alles op te schrijven. Al pratende op de haar eigen onderhoudende en en duidelijke wijze, begon de directrice het een na het ander gereed te maken. De vragen, die van | tijd tot tijd uit het publiek gedaan werden, toonden, l met hoeveel belangstelling men de les volgde, want j het was inderdaad een les, daar alles zoowel praktisch j als theoretisch werd toegelicht. Wij vertrouwen dan ook dat zelfs de onhandigste kookster, die heden-middag in de Kookschool tegen woordig was, nu wel in staat zal zijn. smakelijke croquetjes, of croquante fritures gevuld met een delicieusen kalfstong-ragout klaar te maken, en ein digen met den weigemeenden wensch dat iiet ; succes van heden-middag de directrice zal animeeren nog menigmaal op dergelijke wijze voor liet publiek op te treden." * * ^ Uit de Fransche bladen zou men opmaken.dat in dit seizoen, nu het wild er volop is, in alle gezinnen aau de keuken een bijzondere zorg ge wijd wordt, zij zijn vol recepten, anecdoteu en historische keukendetails. Dezer dagen werd oen recept om een kwartel te braden, door Taileyrand uitgevonden, meegedeeld. Op een dag van inspiration gourmande" in zijn hotel in de rue SaintFloreutin, stelde hij het sanien. Men ueuie een AllerleiKol Indi/iaiifch Olieriimmerffiui. Aan de Kljlu. VüllïszeiltDiii wordt geschreven : Xiet ver van de Vancouver-eilanden (Noord-Amerika) ligt het kleine schiereiland Sechelt, slechts door middel van een zeer smalle landstreep niet het vaste land ver bonden. Hoogopgogroeide licht- en donkergroene dennen-, ceder- en ahornwouden bedekken de streek Aan den oever strekt zich eene lange rij witte planken hutten uit, waarboven eene rood en wit geverfde kerk uitsteekt", op den geveltop axn Je voorzijde net een goud 'v. kruis versierd. Voor de rij huizen zijn. evenwijdig met deze, witte tenten opgericht, en aan elk uiteinde van deze lange reeks bevinden zich altaren, waarboven lampen hangen. Vt'mr de altaren strekken zich breede, mot touwen omheinde pleinen uit, waarop dichte scharen Indianen roerioo-. niet diepen, err^t op do koperkleurige gezichten, bijeengedroügen staan. Zij hebben zich tot ecu leest verzameld. gelijkend op de pas-ie- spelen s au Ojera,mmergau : ofschoon hier slechts uit eer, enkel levend beeld bestaand'.1. Op een terras bevindt zich hut bonidaltaar met oen hoog criKilix. 'iiiidom hot altaar staan twaalf nomein-chc soldaten: een helt den speer op, om de zijde van ('liri>tu* te doorstoken. een ander heet! geesdtouwen, hamer en spijkers: weder ecu ander heeft een spons of ren rieten speer, een draagt ten ladder en een ander een emmer met azijn en water, Zonderling zien do RomciiiR'ho »elo. roi'drj en bruine costumen fruit ; maar do koperkleurige vcrtoojiors van <!cx.e grontsche tragedie gedragen zich niet be\vond''reiiswaardige wcivoegelijiiheid. Nabij de soldaten. de zachtzinnige oygen op (ie beeltenis van den frekniUigu.j geslagen. >taat de geliefde i'.ise'.i».'! .lohanr.es en aan de andere zijde vacht Mari:t. de moeder (jods. Aan de doorboord.;1 voeten krielt Maria Magdalcna. Haar hng. zwart, glanzend haar valt over haar gehint, i 'e too.-elii,invers staan daar met outbioot h-.'olU \<\\. uu doodsliiko stilte vette kwartel, met truffels gevuld, en een tijd lang, om malsch te worden, in champagne gelegd. Men steekt de kwartel zorgvuldig binnen iu een poulet de Bresse, naait de opening dicht en botort het kieken van buiten. Vervolgens neemt men een mooie kalkoen, uit Berry, verstoppe hier weer de kip in, en brade hem zorgvuldig over een groot vuur. Wat zal het resultaat zijn? Al de jus van de kalkoen wordt opgeslurpt door de kip; al de jus van de kip door de kwartel. Na drie uur brader.s is de vogel, die inderdaad uit drie vogels bestaat, gereed, en men plaatst de dam pende drieëenheid op een schotel van fijn porselein of geciseleerd zilver. Dan haalt men de kip uit de kalkoen en de kwartel uit de kip, bakt haar even met wat beurre de Gournay tot een zacht goudgeel en diacht haar heet, dampend en truffelgeurig, op. Waarschijnlijk zal het niet verboden zijn, een minder fijnen gourmet de kip en de kalkoen te laten genieten. Rossini had een aantal schotels, die hij zelf klaarmaakte. Hij gaf vaak diners, waar de tafelkout van den geestigcn gastheer zelf een der grootste aantrekkelijkheden vormde, maar waar het menu toch altoos een meesterstuk was. Het bevatte gewoonlijk een geheimziningen schotel; de gastheer stond even van tafel op, en ging hem zelf klaar maken; eenige van de vertrouwdste vrienden, Dumas père bij voorbeeld, mochten mee naar de keuken om de plechtigheid bij te wonen. De meeste van deze recepten zijn geheim geble ven ; de macaroni a la Pesaro is bekend geworden en in het repertoire der groote restaurants over gegaan. In een beker van Italiaansch marmer bewaarde Rossini (!e saus hiervoor, die een tijd vooruit klaar gemaakt werd. Zij bestond uit eenige extracten van fijn wild, met geurige truffels, zorg vuldig gemengd en opgelost in een oude likeur. Het vernuftig mengsel werd, als het gebruikt werd, nog met wat muskaatnoot en chinaasappelsap ge kruid. De macaroni, tot op zekere hoogte gaar \ gekookt, werd uit de pan genomen, op een wit, servet op een zilveren schotel gelogd, en Rossini werd geroepen. Ken geëmailleerd spuitje werd door hem met de truffelsaus gevuld, en in ieder der Napolitaansche pijpjes eene hoeveelheid van het vocht gespoten. Dan nam Rossini zelf de collectie macaroni-pijpjes op, legde haar in de daartoe bestemde pan en wachtte zoolang, zich aan den geur reeds te goed doend, dat de lekkernij de juiste hoogte bereikt had en opgedischt kon worden. Een inzender in Pull ^ÏLall heeft zich beklaagd over nieuwe Fransch-Russische odeurs, die met de Moscoviten-manie te l'arijs in do mode gekomen en naar Engeland overgewaaid zijn. Hij heeft zich hiermede den toorn van een aantal vrouwelijke correspondenten op den hals gehaald, die zich bitter beklagen over het gering respect dat do zoo tijnneuzige heeren voor het reukorgaan der dames hebben. In wachtkamers, tramstations, op booten, op de voorplaatsen in omnibussen, overal waar de rook aar. de uiet-rookcnde dames hinderlijk kan zijn, wordt gerookt; rook verspreidt zich veel verder en duurt veel langer, dan de odeur waar- ! mede een voorbijgangster zich geparfumeerd heeft; waarom dan aan de eene verweten, wat do ander zich zoo zonder gewetensbezwaar veroorlooft? * * In de zeobadplaats Bar Harbor, bij New-York, is voor dames een nieuwe sport verzonnen. Ken ' gewezen zeekapitein heeft een aantal oude booten gekocht, waarmede hij nu schipbreukje speelt. Hij laat nu dames, en ook wel heeren, die zwemmen kunnen, op zijn schip toe tegen een heel hoog passagegeld, gaat met zijn boot een eind in zee en laat haar bij het terugkomen op eene klip in i stukken stooien. Tot nog toe kwamen hij deze schipbreuken geen ernstige ongelukken voor; alleen wat builen en schrammen; er is eene redding maatschappij mot booten bij de hand, om do schip breukelingen op te vissehcn. Do kapitein intusschen slaat dubbel geld uit de onderneming, want hij zegt vooruit op welk punt hij zijn schip togen de kust zal laten loopen en verhuurt daar dan plaatsen voor een dollar; er z'jn heel wat nieuws gierigen die het realistisch tooneel gaarne bijwonen. E-e. heerscht. Geweldig grijpt het den vreemden toeschouwer aan, wanneer des avonds de vromen in langzam«n,plechtigen optocht zich over de breede ruimte bewegen, wanneer duizenden kaarsen en fakkels hun schijnsel tot den met sterren bezaai den hemel omhoog werper, en het gezang van 2000 menschen, waarin de Oceaan aan den oever zijn gelijkmatigen golfslag mengt, geboord wordt. Wie heeft dit stuk zeer ontwikkeld gods dienstig leven in deze wildernis gebracht? Mid den in de menigte s aat een blanke man van hooge, eerbiedwaardige gestalte, met wit haar, kalme houding en verstandige trekken, eene figuur, die men nooit weder vergeet, wanneer men haar eens gezien heeft. Het is pater Lacombe, die 40 jaar geleden als zendeling bij de Zwartvoeten en Crees kwam, hen tot het Christend irn bekeerde en bij hen bleef, predikend, onderricht gevend, en overal vrede tot stand brengend. Menigmaal heeft hij het zaad der tweedracht in den kiem verstikt en bloedige veeten verhinderd. Zoo redde hij \6ór 25 jaar de Zwartvoeten voor uitmoording on bewaarde in 1885 Canada voor bloedvergieten. In 1889 wendde hij zich naar Samoa, waar hij verzoenend tusschen de koningen Matata en Tamasese optrad en een goed deel tot bijleggiug van de aldaar tusschen de groote mogendheden beer.-chende oneenigheden bijdroeg. Deze man is het, die, den dramatischen aanleg, den Indianen aangeboren, opmerkend, dezen aanwendde, om zich daaruit een middel tot godsdienstige eri zedelijke opvoeding van zijne roode biechtkinderen to verschaffen. Abraham's ofjer in Rusland. Tegen het einde van een dag iu den vorigen winter (schrijft een Russisch correspondent aau ue Clmdiun World) zat Dmitri Kurtin aan de deur van zijn blokkenhuis., zijne izba, te lezen. Hij was een man van ongeveer vijftig jaar, lang, donker, mager, met een smal hard vooraooi'J, doordringende kleine oogen en saamgeknep>;n lippen, het gezicht van oen redemptorist, streng, ascetisch, somber. Bij het verflauwende licht van den namiddag zat Kurtin over zijn boek te peinzen, den ouden Slavonischen bijbel, van zijn grootvader geërfd. Het was de avond vóór Si. Izaak, en hij las de geschiedenis van den ouden patriarch, lezend en peinzend, lezend en biddend. Hij had de geschiedenis; van Abrahara's ge stoorde offerande, het otteren van zijn zoon, ge lezen en herlezen, en de oude Hebreeuwscue vertelling scheen een zonderlinge bekoring op hem uitteoefenen, zijn geest vallend met vreeselijke gedachten die hem geheel overmeesterden. Later legde hij uit, dat de gedachte aan de slechtheid der wereld en de volkomen hopeloosheid dat ver lossing ooit het menschdom bereiken zon, reeds sinds lang hem niet rouw vervuld en zijne kracht verzwakt hadden. Dat allen mocs'en te gronde gaan wegens hun verzaken van God, was een denkbeeld dat sinds weken hem steeds meer had overweldigd. \Yat kon hij doen om de onvermijde lijke verdoemenis die het menschdom moest treffen, at' te wenden. Met dit denkbeeld vervuld, las hij weer de vreeselijke geschiedenis van Abraham en i^aiik, en do ontzettende gedachte kwam bij hem op, dat hij en zijn vrouw en zoon voor eeuwig verloren zouden zijn, als zij niet een middel \ou den om de goddelijke gerechtigheid te verzoenen. ?lehovah jireh'' mompelde hij in zich zelf; op d-.iii berg des Heeren zal ei: voor gezorgd worden." Hij redeneerde met zich zelf: als de lieer mij gebood Grisha te offjron om mijne gehoorzaam heid te bewijzen, zon ik dan te kort schieten? O Hoor. stel mij niet op de proef; hij is mijn eenige zoon, de kleine Grisha. Maar als U ij liet gebiedt, dan zal ik L'w machtige stem hoorep, die mij zeggen zal : Daar gij mijn bevel hebt gehoor zaamd en niet uwen zoon behouden hebt, uw eenigen zoon Grisha, daarom zal ik u met zege ningen zegenen en uw goloof een voorbeeld ma ken voor de. natie,\ en uw otl'or aannemen tot zegen voor de volkeren der aarde". De correspondent vertaalt een gedeelte van het getuigenis, eenige dagen later door den vader voor den i echter \an instructie der stad Vladimir afgelegd." Toen. litit te donker werd om te lezen, ging ik mijne izba binnen en legde mij te bsd. Maar gedurende den nacht vermeerderde mijn smart zoo over mij, dat ik niet kon slapen, en verscheidene, malen stond ik op om meer en steeds meer kaarsen aan te steken voor de heili genbeelden. Gedurende het grootste gedeelte van don nacht bad ik op mijn knie<;n voor mijn eigen behoud en dat van mijn gezin ; gedurende al dion tijd werd steeds de gedachte sterker in mijn gemoed, dat kleine Grisha moest geofferd wor den. Hij was een levendig vroolijk kind, en ver standig hoven zijn jaren; hij kon scms zulke wijze dingen zeggen. Als ik hem offerde, zou ik hem daar door redden van de verzoekingen van het leven,van de verzoeking om. als h j grooter word, zijn geloof' te verzaken ei: zijne ziel te doen ondergaan. Ik besloot hem een zekeren overgang naar den hemel te bereiden. Vroeg in don morgen, lang voordat di' nieuwe dag over de weivl l opging, ging ik naar buiten in do duisternis, in den tuin achter de izba, knielde daar en vroeg den Verlosser om een toeken. Ik vroeg, da!, uls liet Z'jn wil was, dat ik mijn Gti-.h;i zou opofferen, dan de wensch om het te dnen \ar> d.i rechter zij d-J zou komen : zoo nier. d«n \an de, liiilver zijde. Gij moet weten dat. volgens oio geloof, do engelen de gedachten rechts ii.geven, .-n <'" duivels links. Na lang bidden kwam de godacnte van de rechterzijde en ik keerde met >er'i';U'.'d hart naar de izba terug, want n;; wUi ik il.it iniju oil'or aangenomen zou wor.K'n." (lp eene lin-cdr !:ai:k in de binnenkannr sliop Grisha met zij ;e mnjder, een zachtzinnige vrouw. die haren /uni; IrirUI oostelijk l;'i had on vol bcv.fmdoriü.r wa> v.ior z'jn jonge wijsheid. Kurtin, \orzBi \:i:>. /ijno vnm.v vrce/end. vindbaar ouder oen voorwcihl-o: naar liet naiüirig dorp. 'f'ocn koorde, i'ij z'cii iot zijn zooi', on zeido: sta op, (iri-ba, en t:v\' oen wit hemd aan, dat ik mij over u mog:! vorlieugon." K'nrtin legde (ut later uit a-in der. i vc',v;i v van instructie, dat ia het gejio.oiscliaj'. waartoe bij behoort, hot r.is zondig een jas met bont dubbel en plaatste dien zorg vuldig onder het hoofd van zijn zoon. To«n ging hij naast hem zitten, haalde een mes uit de mouw en bracht hem verscheidene steken er mede toe. Het kind was spoedig stervende, terwijd de roode dageraad helderder en helderder opging aan den Oostelijken hemel, en door het kleine venstertje der izba hare stralen wierp, een gloeiend licht werpend op den dweepor in hot volbrengen zijner vreeselijke daad. Kurtin merkte op. hoe het purperen licht dwars over het bleeke gezichtje van het onschuldige offer gleed; hij was door ontzetting getroffen: stuiptrekkingen bevingen hem, en naar den hoek waggelend, waar de heiligenbeelden waren, viel hij geknield met het gezicht op den grond, den Almachtige smeekend zijn offer aan te nemen. Toen terug keerend tot zijn zoon. die nog leefde, riep hij: Vergeef mij, Grishanka dat ik je doe lijden. Het is alles voor je bestwil, jongentje." Het stervende kind, nog niet bewusteloos, prevelde: goeden nacht, vadertje". Maar Kurtin. nog r/iet voldaan, plaatste het kind in gemakkelijker houding en liet. hem zeggen: God zal u vergeven, va dertje." Toen stak hij weer nieuwe kaarsen aan voor den ikon, bad voor de ziel van den knaap een van die roerende Russische gebeden voor de stervenden, en verzocht den knaap hem de woorden na te zeggen. Het armp kind deed dit zoolang zijn bevend stemmetje het toeliet; met de laatste woorden van hot eebed eindigde zijn doodstrijd. Toon Kurtin's vrouw thuis kwam, zag zij met n blik wat er gebeurd was. Vol schrik ijlde zij naar de oudsten van het dorp De buren j kwamen aanloopen naar het tooneel van het vreeselijk drama, en vonden den moordenaar bewus teloos voor de heiligenbeelden.... Een veertien dagen later noodigde de goeverneur van de staatsgevangenis te Vladimir den dokter en den hoofdoppasser uit tot een consult omtrent den toestand van een gevangene, die in de afdeeling krankzinnigen was opgesloten, en die sinds dagon had geweigerd eenig voedsel te ge bruiken. Hij bracht dagen en nachten door met smceken om vereevinc en hulp. Zij gingen den ge vangene zien. Toen zij de deur van de cel.-waarin hij was opgesloten, openden, zagen zij bij het onduidelijk licht een vormloos hoopje klecron, tegen den muur geleund, bewegingloos. Alle lijdon bad opgehouden, liet was het lijk van Dmitri Kurtin, die zich had laten doodbongeren. jimerikannmhe schouivlmrij-scnsaties. Het top punt van realistische voorstelling heeft de mo derne AmerikaauM'he sensatie-schouwburg, zoo wordt aan de M. Neueden Nnc/trifhtc» geschre ven, bereikt in het tooneelstuk Illue John*. De hoofdscène van het stuk spoelt in de machine zaal van een zaagmolon. Op den achtergrond werkt suizend eene reusachtige echte cirkelzaag, door stoom gedreven, die een plank van vier duim doorzaagt, werkelijk doorzaagt. Langzaam, door de mechaniek van zijn onderlaag in beweging ge bracht, schuift de plank in do zaag, wier tanden j haar gonzend doorsnijden. De zaal is ledig. De arbeiders hebben zich voor eon poos verwijderd. Daar naderen in heftiee woordenwisseling de eigenaars der fabriek. Zij zijn mededingers naar de liefde van oenc vrouw. Den oen houden moord dadige gedachten bezig. Hij volt zijn tegenstander met zwaron vuistslag tor aardo. Als deze machte loos op den grond ligt. wordt de overwinnaar door eene duivelsche gedachte aangegrepen. Hij pakt den bewustelooze en bindt hem op do plank die in de zaair steekt; do plank schuift onbekom merd en machinaal verder en verder, en voort zijn menscheliiken last naar do, haarscherpe ciri kelzaajr toe. De moordenaar vlucht het offer l is alleen alloen en hulpeloos op de plank; J met elk nogenblik schuift de dood in de gedaante van do blinkende cirkelzaag naderbij. DR span ning in liet publiek wordt stuipachtig. Mannen sidderen, vrouwen va.llen iri onmacht. Do man op zijn ; plank is roerloos vastgebonden. Hoe, wanneer men hom eens niet bijtijds weg nam! Hoe. wanneer do j acteur slechts ccrie seconde, te laat toespringt '.' Thans is hij nog maar oen duim van do zaag ver wijderd, een enkelen duim daar. eindelijk ver lossing, verlossing! Arbeiders vliegen binnen, zotten de machine stil on sleuren don ongeluk kige or ouder vandaan hij is gered. Nog eene seconde on hot publiek had hem in twee helften aan beide zijdon van de cirkelzaag zien ncdervallen. Reclames 40 cents per regel. liet grootste assortiment JAPONgfTOEBEN, bevattende de laatste Nouvoautes vindt mei; steeds in het Irt KEIZERSHOF, ienrt, 196. Dr. JAEUER's Orh;. Norm. Wo!arlikeïi>!i, K. F. DEUSCHLE-BEN&ER, Eenige specialiteit iu deze artikelen in Nederland HÜSMLLSR LEXIE, ^ Corsets Francais, v t Leidscliesü':i:it 30:!, Amsterdam. (. Grootste snrtoering ('OHSKTTKX \ '? ,' , \ in allo mogelijke genres voor S)amos ''/,,', en Kinderen. Speciale Soorlou voor ] ,'? ' ' corpulente Dames tot l'K) cM. taille- '-'^.^-"" '