De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 8 november pagina 3

8 november 1891 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

No. 750 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. .de diepte is, doch wellicht geeft de proefneming met andere plaatsing betere uitkomsten. De heer De Pauw geeft lederen Donderdag avond voor de pauze eene orgelvoordracht, waarbij hty een der meesterwerken van Bach vertolkt en na de pauze, om het publiek pleizier te doen, een arrangement (ook wel eens een dérangement) van werken, oorspronkelijk voor klavier of orkest ge schreven, voordraagt. Hoewel zyne voordracht van de Toccata en Fuga in d. VI. t. eenigszius van de traditie afwetk, terwijl hij ook enkele versieringen wijzigde (waar mede ik het Liet geheel eens ben) breng ik toch de warmste hulde aan zijn voortrtffeiijk spel. Hjj paart zekerheid in techniek aan muzikale persoonlijke opvatting, terwijl ik reeds meermalen opmerkte dat de beer de Pauw alles zelf regi streert zonder dat hem dit ooit in zijn spel be lemmert. Ik heb er in een ander blad reeds op gewezen dat geregelde, orgelvoordrachten ondanks het schoone spel (ik voeg er dit uitdrukkelijk bij) van den heer de Pauw niet wensckeiijk zijn. Een orgel moet bij orkestuitvoeringen eigenlijk in hoofdzaak alleen daar gebruikt worden waar het is voorge schreven of wanneer de solist een concert met begeleiding van orkest voordraagt. (Hedenavond ia dit het geval, daar de 3e Simfonie van SaintSaëns voor orkest, orgel en klavier wordt uitge voerd). Het zou bovendien alle ware muziekliefhebbers ongetwijfeld verheugen, als er weer van tijd tot tijd in het P. v. V. 's middags orgelbespelingen plaats hadden met uitsluitend oorspronkelijke ?orgelcompositieën. Tegen eenige afwisseling, aai gebracht door soli voor zang, viool of violoncel (n), werken in religieusen stijl met orgelbegelei ding) bestaat uit eeu oogpunt van kunst niet het minste bezwaar. VAN MILLIGEN. P.S. In iet Concertgebouw, waar ik de eerste afdeeling van het concert bijwoonde, traden gister avond mevr. Sonutag-Uhl (zang) en de heer Timmner (viool) als solisten op. Mevr. Sunntag-Uhl maakte thans lang niet zulk een goeden indruk als in de opera; hetgeen alweer ten bewijze stickt dat het niet wens-chelijk is voor dramatische artisten in de concertzaal op te treden, tenzij zij ook in die richting ernstig en met vrucht gestudeerd hebben. Mogelijk ook was de dame steik onder den indruk van het optreden voor zulk een talrijk publiek, daar zij voortdurend een weinig Ie hoog zong, wat in de opera niet het geval was. Ik constateerde vroeger bij eene interpretatie van Don Juan eenig gemis aan zclfbedwang, doch &\s Norma gaf' zij zooveel te genieten, dat ik geloof dat de opera het gebied van mevr. tjonntagUhl is en moet blijven. Di'uir is zij eene zangeres van meer dan gewone begaafdheid. De heer Timmner behaalde met bet Adagio en Allegro uit het 22. concert van Viotti, volgens de bewerking van Ferd. David (als ik mij nut be drieg), (en zeer schoon succes. De reinheid en den goeden stijl moet ik bijzonder relevecren. De terugkeer van den begaafden solist eu degclijken coricertmeester is voor het Concertgebouw van veel gewicht. De ouverture Romeo et Jidiette vau P Tschaikowski, die m. i. wel wat lang is uitgesponnen, genoot een schoone en zorgvuldige vertolking ' EEN EN ANDER NAAR AANLEIDING VAN DE TENTOONSTELLING IN AUTI. De heer Berckenhcff komt in zijn artikel over Arti (Rolt. Ct. van 27 Oct) tot een zeer bedenkelijke conclusie, wij lezen daar n.l ; -Elke kunntperiode de r/exchiedenis beicijxl het heeft zijn begin en eutde. De nioye/ykJieid denkbaar, dat de na ons koutende kututt- \ historicus onder het kupdld: Ixraela-MHri/t. eene streep zal zetten om daaruit ecu nieuw lioo/duluk l op te zetten: de nabloei ofte wel décudettce. Het is een feit dat zij, die wij onder do uienwere generatie in or.ze kunst rangschikken, en ik bedoel natuurlijk de besten, de meest belovenden onder hen, voor het ineerendeel niet meer i zoo heel jong zijn. En zou iemand durven vol- | houden, dat er n onder hen is, wiens werk in ; zóó sterke mate den stempel draagt eener zich zelf bewuste overtuiging, dat men er eene nieuwe kunstmessiade uit voorgevoelen kaïy Wij ontkennen niet, dat op de tentoonstelling. thans in Arti, werk is te zien dat... belooft, werk van mannen aan wier artisticiteit niet valt te twijfelen. Maar het staat ook buiten k i,, f, dat het ontbreken of onvolledig vertegenwoordigd i zijn der bekende groote oudere meesters, vcelbaarder wordt, naarmate men de expositie meer j bezoekt. Het is of eigenlijk de kom aan do verzameling ontbreekt. Ik vind dat niet ge- J ruststellend voor de toekomst.'' Aldus de geachte recensent. \Vij voelen ons verplicht te_en deze zeer eenzijdige redcueerii'g protest aan te teekenen. De schrijver maakte bij zijn beoordeeling een groot o fout: hij sprak alsof de jongere schilders allen bekooren tot eun richting; terwijl het toch een zeer opmerkelijk feit is, dat in onze schilderschool twee orderlir.g zeer verschillende groepen zich naast elkander voortbewegen. De eene heeft I--raeis, de and. re de Marisscn tot voormannen. Uehoeven wij og te zeggen dat in de kunst van de Israi.'iKj.roep ; vooral het, karakter op den voorgrond treedt. Hier is de kleur middel, maar de expr. asie is doel en uitgangspunt; terwijl het kunstenaarsgemoed van hen die tot de Marisgroop bchooren. vooral door een machtige kleurcombinatie bewo gen wordt. De zinnen van deze klour-artisten worden zoo overmeesterd, dat zij als iu extase , datgene neerschrijven waardoor zij zich aange grepen gevoelen. Zij ana'yscereu het sdioo.ie niet dat op hen inwerkt: hunne zenuwen zijn tot op het uiterste gespannen, en zich overgevend aan den indruk die hen overweldigd heest, zoeken zij in hun schepping een uitweg voor hun ovcrprikktld voelen. | Dei e kunst ? het ligt voor de hand geeft eerder aanleiding een decoratie! karakter aan t u nemen ; bare uitingen zullen dikwijls aliecu etn oppervlakkige bekoring lobben, en op dezulken i zijn de bezwaren van den heer Berckenhoff vol komen van toepassing. Maar de heer Berckenhoff maakt hier deze onderscheiding niet; hij denkt hier niet aan de echt Hollandsche kerngezonde kunst van Jan Veth, Eduard Karsen en Voerman, wier kunstuitingen niets gemeen hebben met die van den genialen Breitner en zijn decadenten, ook vergeet hij de etsen waaarraee Bauer in Pulchri zoo schitterend protesteerde tegen zijn bewering tiat er tegenwoordig veel beloofd maar weinig gegeven wordt. Laat de heer Berckenhoff zich toch eens ver plaatsen in het jaar 1855, toen het werk van Israëls nauwelijks de aandacht begon te trekken, ! of in 1870 toen er van Jacob Maris nog bitter weinig notitie werd genomen. Was er toen iemand die uit hunne wt rken een nieuwe Kunstmessiade" voorspeld heeft? Hier is nu die zonder groot klinkende profetieën toch durft volhouden" dat j er onder het werk der nieuwe peneraMe te vinden j is dat zeer sterk den stempel draagt eoner zich j zelf bewuste overtuiging, en behalve aan de boven- i genoemde artisteu denk ik daarbij aan de knnst i van Anton Derkii doren, die wel tijdelijk door het i publiek vergeten mag worden, maar allerminst door den kuristkritikus, die zich over het opko mende geslacht zoo zeer veronrust. Hoewel het gewoonlijk niet op den weg van den eenen recensent bgt om de beschouwingen van zijn collega te bespreken, zoo heeft hier de heer Berckenht ff een handschoen in 't strijdperk gewor- \ pen, die zeer zeker moet opgenomen worden, om- j dat men niet zulke wninig beredeneerde ideeën | aan de menigte moet verkondigen, die rnaar si te gretig zulke uitspraken hoort en napraat. Be- ; grijpeli?k is het dat men, komende op een Artitentoonstellirig, waar onze groote meesteren ont breken, daardoor een leegte gevoelt en pessimistich gestemd wordt, maar onverantwoordelijk is het om onder dien indruk den volke te verkondigen, dat onze geheele jonge schilderschool eigenlijk niet meer is dan nabloei" van deze meester*1. Vooral ir; een artikel waarin aan sommige artisten, en niet ten onrechte, een zekere oppervlakkigheid verweten wordt, schijnt mij een dergelijk opper vlakkig oordeel al zeer onvergectlijk. * * * Wanneer ik ru iets ga zeggen over enkele der in Arti tentoongestelde kunstwerken dan begin ik allereerst met Karsen, cmdat zijn zonnig schilde rijtje voor mij het mooiste is van de geheele exp sitie. Ik zal niet probeereri het te beschrijven en er niet meer over uitwijden, want het din getje is zoo nobel en daarbij zoo hoogst eenvou dig, dat het jammer zon zijn er niet veel omhaal van woorden van te gewagen. Als men dit heel i intieme mooi niet gevoelt, dan mist men veel en dan zal men bijv. ook niet hou.Ion van 't werk van Pieter de Hooghe, al 'raehtmen zich dat ook wijs (e maken omdat dio man een beroemde meester is. \ Wel is het een gemis wanneer men op zulk f cnn expositie geer. goede Israëls of Maris vindt, maar te zien dat zoo'n jorge schilder zich zoo- | veel zuiverder en voikomei.er gaat uitspreken. pet ft tl at niet, oen gevoel van «root e blijdschap V ! Dat het andere zoo mooi was. dat wisten we al, maar dat dit zoo mooi gaat worden, is dat ook niet wat ? Naast deze Karsen hangt werk van Veth een heel blank meKJeFgozicht. De heer Van der Keilen heeft herhaalde malen beweerd dat de heer Veth kleurenblind is, een l uitspraak die dezen recensent in Engeland duur te staan zou komen, d;';ar zou hij. aangeklaagd ' wegens laster, een aardige schadevergoeding voor dergelijke uitdrukkingen moeten betalen (men berinnere zich het proces van Whistler tegen Rus-kii ). Jan Veth procedeert niet, maar hij geeft hier andermaal een staaltje van het zwr zuiver expressieve mooi dat zijn kleurenblinde'' oogen aanschouwd hebben. Zeer kna.p is ook het, portret van den heer Tak, J waaraan een eenvoudige vrouw neer or'oewust den niet geringou maar wclverdiendon lof toezivamdo; Of het gelijkt weet ik niet, maar voor mij is dat | nu zot) ct'ii uicifxe'f.'" l Toch stel ik liet kli iric portretje van een oude : dame dat Veth bier nog exposeert, hooger dan i de twee genoemde doeken. Met dit ? aneoltja hooft Veth even als Karsen met zijn bescheiden schihleriji.jo iets r/c///ir<:>i dat er het zijne toe zou kunnen bijdragen om onze nazaten een zeer gunstig oordeel te, laion uit- j spreken over de kutistuiüngon van hen die we noïouder de jongeren rekenen. NOS norm ik hierbij de teekeningen van Voer- ' man: paarden cu vee in de weiden bij Hattom. I long ernstig is bet werk van Vo'rman eu mooi. De aiiuaiv! met den schimmel was ook rp de d'edcemmmtsdiappi;. daar behoorde ze tot hut i/cel weinig goede dat er was. Karsen. Veth eu Voerman wanneer ik terugderdc aan hdgecu deze drio hier exposeeron. dan viiul ik dat zeer ; (/^rnt-lï'cUeiit'l rooi' <!c /OC,'MJ;//N/. K, 1-'. : AAXïHKKKMXCiKX s(di iLDKKM' \<r. (i ir-,! .1 ye f.arroii mei hce'l, bil zijn aKe,',(!. v-,//,v, ?/,?,/,? ,/,...? /,',.,?,</?- i,-'.-- een 'o-"u>riak -ehuud-ut over i-(Mi ai! rd aa u l ik i> el i ik <:: dcrv, r r o : il r i :'a !!?- c/c SO'IJ !? '('H-i ' i II - l' ('II hare r//'.'* >' , /? /,' :|| l!.' l,r/r Iiieiulo eon\\. M':;T /<?)> i.'orii ;iK t!;r 'T'!;", 'u'yjiiLi1 v\ as ;;i li;i:ir !M'I;';IL ,i:-; o;i\';i: irinl sl'T1:! i^ ';...?;;? 1\vr,'ile u'iii.'i'H' LH-xviM-t. Mi-! l,.-ii:ii-- v;m :;,!;.-n 111,-iük ovi-,- l)ii\i'l. (ir.N tl.'.-.-.'uiit. l)e!.-rroi\ cu IllU'rrs i i L] /..'llil- \\ 'l i'H'f .:ii:';c' ;i i;1 il \\'-- i>V!T'';c li-iir. ::. i. :';.:? br-c1,! 'oc!i ?,;ii-j;-.> !.:/,<??:,d, !?:?,,'c:i a;iu. .M ?!!!!? ;iï.iaiiriük ,l:i:i,':!n ,,il--l.' ],'?] k-: ku)isc',i(i>' ui Ki^v:'C'\ i'triik'; ",:i. i v>:U" cv v,-*; vo;>; \'CrM':ili \a;l 'MU'a M j'^'c l In i1 ';] ia' :-rl; l i .K'l'k II'I--I \'a:i krd'i'. .."' 'i::ii'i>\a-r m'M-M, ^i' ;!orsi, Jr- o!ik-iccli1 rciii'iia;; i1 a ici. ^prck; n. \ au !):'\ii «Oi-,!t o. a. dit karaUrri-l i. kr ?.. c|-cIcvccnl. da' l ij. --tMHi,(!c voor den '>:iic;cr i!rr j-i:; rs te Jiaard \'aii '. u'ru": iii r. iirf yci:; .ii'rii. \\'aanii ?,!?' l'C-ic kl:USt VOU'.'S'fH.'lit V','['d Uil' P'AVl'N SCi'l' /Ui ; ten ('iioiic (Iix'iiicn, 11,'iï. i'-\\i".r vi->:?'.-: , \\ -ia.' kou:! da!, \a!i(Ka:i: ik herken dicu Kr-ls u.'c'.'' l'ki j.-.1 de in'iil'' 'iVi.olc III.III ill i -?!! i ii:"t /.lill Ir-rk' :?/ ilu i" u'cu Saiüi: wa!.Julilc en /.c,i' i'r'jlcN'i rde: , .1 u trcir jaar zal men de studie van het autiek ver laten, met mij /.al de school heengaan/' Van Ingres eu Delacroix, de persoonlijke vij anden en woedende tegenstanders iukunstleer, rakelt Larroumct twee curieuze uitlatingen op, die ^oo merkwaardig zijn omdat Je twee groote antipoden daarin eigenlijk juist zoo Jicht, bij elkaar komen. Irisrres schreef: .Als men het métier wel kent eu men zeer geleerd heeft de natuur te volgen, Jan kost, liet ecu schilder liet meeste werk zij u schilderij in zijn geheel te bedenken, om het ge heel in /.iju hoofd kluar te hebben eu het dan met warmte ineens uit te voeren." En Delacroix zeiflc niet zooveel anjers: Om artist te zijn moet men voor alles zich overgeven aan zijn oorspronkelijkheid en Je ingeving wach ten, die voorkomt, uit, oprechte en persoonr,jkeomotk'. Maar om J ie emotie wel te vertolken zij u alle voorbereidende studies, dio door allen in alle tijden ziju jiairbcvoleu, absoluut nooJig. Er bestaat geen school of ten minste er is er maar eeu ciikc.le. Jie van nauwgezet, werken, terwijl men wacht Oj) Je ingeving." fa de Frtnikfurl,i'r Zeitii'ii/ wordt, door O. J. JU'-rbiiiuu een feuilleton gewijd aan Dia /.ul'uiift r/f r MÏ'iirhrntL'f Jt/hrcsriusx/eUit/if/t'». Kr is namelijk in Münchcn een partij voor de afschaffing Jier groote exposities. Do vreemdelingen, zeg gen zij, worden er zeer begunstigd ten koste van (h: Müneheners. De vreemde, vertejeuwoorJisers kunnen doen wat ze willen en veel Miinehciiivs worden ^ewei^erd. Als een voorname c-rief worJt 2'euocmd, Jat, Je \cdcrlanJschc com missaris, de lieer De Il!i:i>. het laatste jaar ecu te groote inzending van zijn eigen werk had. Maar na al die klachten opgesomd te hebben, verklaart, de se' rij ver liet voor dier exposities vet:! Tooter is dan het legen. De bezwaren /ijn voor een goed deel klein-burgerlijk. De Duitschc schilderkunst, kan alleen verder komen door Jeu strijd niet de beste vreemde kunst, aan te durven. Er. Jat ceiie juist prediken de talenten van allo andere naties. Jat alleen hetgeen wortelt in Jeu aangeboren volksaard d t: keru kan zijn van echte. kunst. De Münchener inferiiauomlc fciitoonstellingdi zijn dan een kracht, Tot de ontwikkeling eener onafhankelijke Duitsche kunst. Het, is te hopen, dat Fri'/, voii Uiule lid hem aangeboden piofcssoivuit van Je DirsJcnor .\eaJemie niet aanneemt. !K' u'rooVsehc Müuehcncr enloonsteliiniren, waarvan l ij vooral de ziel is, /ouden met zijn vertrek al te veel lijden. In Jen AinsterJamsehen Haad is bij het. bcliauJi \\-\\ ih-r u:eMiccn1 CiicuToo! inu' liet, 'n; rstellcn van Je A:i!i!iczaal voor dit ]aar afgestemd. \\ i] missen <!!:\ :;aar de zaal ui Laar tcu';iuwoorJr_':en toestamt niet. gebruikt kan worden, alle kans deze anjers niet, vcrwi rpcliikc joeaüteit het. volgende jaar cvcna!s v rocker \"O(,M' Je si dieii jke feu! oonsl.ellinu' bi'schikbaar Besteld (e zien. Maar het wordt, dun tod: tijd Jat. 'ie aa'.l ziel) eens bevn.-le Viiiar tie IVit ]aar liiksche in '|J \v<'l ^elioaihi: zal \\ordcn. Is Je Kicinvc Aula m de vacant icinaanden \~aii Je I'nivervllei! niet. t :? ^ebniikdi : ( l f als men den nieuwen bijD.iiiw van het KijkMiiUM'iiin. vi'ir die/alen d' [iniliet in ^'el.innk \\'crden u'oMomen, eens In se^ikliaar modi! vinden! liet, ?.o'i 'och te g, k wezen wan. neer de houfdMa.l vc.or H'ittcrdain en Dcti Haag in de/o moest oiuh-rdoen. cu de l )ri. jaa.'lijk^chc !ent oonsteilii:t!' er niet kon Jooivaan \\ egcn^ t otaal gebrek aan gelegenheid. Keu bli'kU'iiu1 not;-al onnoozelc (laaie uit, San Fraucisco i.'eel> in een Amei'ikaansel.c krant het volU'eiiilc i-i''xlt,,l,illi- porti1, t van ecu grri'it artiest : Ik logeerde vci'l.ihn zomer in I/iüden !,i) ninn neef -'ames \\ nistlcr ilcu schilder, en ik nmcl /eu'nv n i!at, hii een \\ oi:de''l!]k }icr>onai;'c is. 11 ij is totaal een W/r..,//-v '-n doel de koddi^ste cu woiideilijkste ilir.'.;c". Hij komt. aar. het. outliijl nc-t een korte /rock, /ijdeu kousen, sdmencu m/r ges pen i'n de o-tksTe ^oi.rt \an jas^^ ;i ann. Ili) is !,':?]v.ald e\'i:iiiek. 7:;n hiii^'in ('hels-, M In et het , \Vitte huis" en i" U'esehildcr l in de mt'i s! ab ;niiiia!ic!c kleup-ii. liet iloef, pijn aan !ict "'IL', maar neef James vindt het hei l artistiek. .Men zou uoo',1, :/e:.'u'e'! da! hij ee.i Amevilaan i^. Hij cu al ziiu kroers zi]it hedcni'iai John iJnlis. Iiidcrdid. een jaar of f waalf geleden. CO'ifrac((a'i'tle \\hstlia', \';>h c'k der l\v:;a:f [i'aM'ii zijner serie 7 a n di l ica.! e \ end : a 'i i ,scli e cl si 11. i el i :' >i :Jcrdlai [irn'.^a'n zelf Ie drukken. \an acht de/.i r plaien i:ad hij m>v altijd de hmidcid i-ict uit /.iju hüiide- laten komcu. en uu kortdiugs zette hij zieii ,'i.vi hel werk'im hei rc^l eercn de aam ai ])i",e\en te (reiken. Maar onder dat. afdi'i Lken is hij aan zijn oude plaien \an/.df v. eer ^aau Vicrkin, mi t O;id<r de \elc d \\ 'nislied'1:! diHir hei !ic.--t n n r der r.ekri-iche Musea h'i aan!- -n. pen !;eü','iau. rdc\eer! de /C.' \f::', ,;/?? Ol.k' n.",:' di. : Meu \ii.d'. in hei Kiais.-d-ic'i Mi>enn] een zoo'.'?euaaai.li ;i 'l'i r'air;'.', ei e, iru'ti1'-' vm ecu '"iei:i,aii, Hel werd ..;) de M'ie'i' -ilol'aiid' r \<air ^ I) 10 \i-i^ kei inderliid. dï.'U'dcn \ niste; diiin--' Jie:i i, a N>t', nn.l llel' Vcrko-ht. Op dil'ns aucti !i. z'cu er /i" r uu1!:1 /i:u -<(?!; i !i!ei" i ei :i ti'i'inaai l'dt.' rii:io-,l 'u'lil.-'.i!! iroi.i-ch fel i! V . e M i' l.- cilt ieit z:,iu ki"i;i. De lirnia Ani^'er en Ki!li.a"d: !?? l', ruin. \iiei' rii> is. en !;i: de :'H';U uiniii.n r~ !elr. l Ie v,,;,,.. iJuc.iMc li.'.na'üd ! c n:.ine!'. uivr m:,-r ;v:u: l'.e'.'a, \-: :'( ! e:e, l/octi Kil';-!;. 11 ,!. a !i d ?? sveri . !:.,'-idl. i! ,th. l'.'--.'. \ .Hl ];'?':; l, ' i !? il .?':? n :-.\ i ',? ie! : ii-L .'' l'ver' Lastman, Van LeyJen, Lievens, Matham, Ostade, Potter, Itembraudt (GS nummers), Rubcu«, Ruisdael, Sacuredam, Sujrderhoef, Svvauevclt, Teniers, de Van de Vehles, De Vlieger, Van Vliet. vViiterloo, Zeeman. Wij hebben toch 111 etsen en giavetren vroeger heel wat in te brengen gehad! Op de verkoopiug van schilderijen en teekeningen, verleden weck door de (irma Roos gehouden, kwa men twee teekeuiugen voor van Salomou Ruisdael, kurieus om liun onderwerp; Jorpsgeziditeu liamelijk in. Lareu en Blcercoiu (Blaricoiu genomen. In Jie dagen dus was het mooie van Jie streek al opgemerkt. In ouzen tijd is het, de heer Israëls Jie al veertig jaar geleden uit Amsterdam in Lareu kwam werken. De plaats was hem aanbevolen door Moïlingcr, Jen vroeg gestorven leerling van Rodofs, Jie het van uit Utrecht kende. Na hem kwamen er Neuhuys 011 kever eu .Mauve. Eu op de reputatie van dezen laatsteu z,:ju er de Amenkaiien gekomen die hef, Hollandsdie Barbizon dit, jaar, met een opkomst, van bij elkaar wol tachtig dilettanten eu schilders, inderdaad mm of meer onuitstaanbaar maakten. Een Amerikaansdi schilder die dreigt nog meer van ziju laudgoiiooteu hierheen te doen komen is (i. HitdieOL'k, wiens Tulpenveld van de laatste Amsteiahimsdie Driejanrlijksche men zich nog wel hevimifi't, en Jie samta uu;t Jen nog meer bcteekcncmlcu Melchcrs zooveel jaren al in Egmond ge weest is. Hij heeft, in /v/We/'.» Mn//ri:ine van November ecu opstel over de schilderachtigheid van ons land, waarin hij o.a. beweert dat, als de rechte mau maar komt., er hier nog heel wat nieuws vau iliian te halen is. Vitmre (!rüT,ey, de ItaUaansclie enthousiast., kunstkooper, en criticus, die geriiimen tijd iu ous land vertoefd hoeft en in den Haag met, de beste artisten toen ved heeft, omgegaan, hei ft nu over de eerste Drii j larlijksdie tentoonstelling die te Milaan gehouden werd ecu brochure geschreven waarin de verschillende slroomingeii iu de daar vertegenwoordigde schilderkunst, uitvocrii; worden besproken. De titel is /V/w r.^c.v'.:/6,v,J li'(timul?.i J!,-*.;;/ l V.)i. M,/?o. Dr. i!o Ie, de bekende kundige en energieke di recteur van hel Bernjusoho Museum, d;e voor do aan hem l,oever! rouwde collectie^ zoo enorm vee' gedaan heeft, geeft, in de rurtidylillii i!,dra: vau (K-lobur ecu arlikel waarin de aanwas van het piaddigo crlijuscho lïcjriissuice-.Musenin in de laatste \ij!'tieu jaar uitvoerig be^ehreven \\drdt. l'leu vriend \ :in Dr. l>ode, die evenals d.c lierlijnsehe k i; ns'li.^l or.cus ziin aandacdit niL't, l of, oude k'.iust beperk', de. Drcsviencr .Mu^euiu-direcleur \\ . voa Seidlilz, leverde' iu de /';V«.-.V/.>Y//I; .l,i/i, hii,-h r van ^eutembir (aui be~C!ion\\ UIL;' over de thans ininiddt Is gesloten M iiuc'ienci' -laliresan.sst(-!iung. //".v/,?-',,/,-'.-? .\'i»'' .!/<.v.'/.v//iy/c vau OeioOcrirceft eeu studie door i'. Hermai'U over den sdnlderetser Ma\ Klinker die te Mandien dit jaar buit.c'.m'ewoou ve(d suec'S behaalde, d'u /.cld/ameiL faiita>1. die in !i> ! a'gcmci n bij hot. jonge l Miilschlaul 1 cu'en\\ oordii;' u'''luei aan de orde r-, en \\icub werk ook onlangs bij ons op de llaagsche /,\varten- \\ it -l en! oonM d l mi:1, onder on/e zo.i anders gezilide arlislen, venas.seiiii veel opging ivünklo. In !)!?' '..'o."//.v//,/// ll'-i't 'J, vin 11 men een ar tikel van .1. L. \Viiidholz over Jozef isr.icN. Men gaaf. ook in liuiisddand aan de lloilaiuc-ciie schilderkuii.st, voorlilureud meer aandacht; wijden. AAN Ju VAX SLOTKN. !"\v uitst??.kond geschreven artikel van de vorige wede laat mij niet met rust en dringt mij de pon in d;) li.iii,d. om op papier te kuuiien zetten, wolken indruk het op mij maakte. Niet dien van e tin o moe iij.'.t! daad. iaat ik u dat bij \oorbaat ze^sioi!. \VatV Kr '/,< u moed voor i.oodig zij r., om de Sieinre (ïiii'x de les k- lezen, haar uit de hoogte te kapittelen, haar modi werkt is uit te maken voor hans'.vor-io.'i on wederzgi'sohe il kllooiers en ii-'-'i te IK M'liuldig'M: van miskenning \iin wart! yerdior.sfcn ! i'aar zou mo<M voor nocdig ziju! Maar mojiiifiOU'.v, tlat weet gij heter: go. wci-.t. iftt wol ver vau blaam, lof, gn.ote lof' uw deel zal zijn, dat rnou zich erin zal verkneu kelen, te hzon, hoe liiuk een dame <i;e jonge' pedante iuiJjes eens a faire noemt. d.11 go tal va:: lieden een lettt rkumlig lekkerniitje hebt voorgezet l waarin ze smullen en grasduinen, on dat g. c i ' haar van uw hoofd gekrenkt z::.l word-'n ;nde;ei strijd, ouuinii,! als go u moot voelen door oen or. afzienbare im-niü:e beschermers. Hoc WCUM hto ik, dat g'.; gelijk bad:! [>;;t er niocd voor r:ood:u' ware, om d(! joiigo ru'liTjU!* in onze letterkunde on in orizo jioliiiek tovert, want vergoot >-iot. d.it ook d-aaiaan een groot gedeelte ! var, hot bcw usio tijd.ciirift is gewijd, aan te valj Ion; immers dat zou doen vi rouder.stdlon. d:it eer. s'orke oppositie tegenover u s!o:.d, maar dat i; helaas nog :iict het g-?val. Xog hebt ue c-on slcvig steuntje! iu den rug, i;ij, die daar iie pen tor be strijding opneemt. Ik zie u in ged.uchtcn omringd door eeii eerewac'if-, die u huldigt on ccriiio.d bcfooi.t. om d''cii kloeken ainval". eon eortïwacht van 't g:i!;schi; ijJiiiis;erd(,m vooreerst, on d.an van loitcr.l'iii tiigoii, (.p wii r grootheid do .\ituifi. (ïirlf iets ho.otf diirvcu aldir.gcn, oi ovcf wie ze zich vrooi' k heef: gemaakt, omdat zij niet boter ver dienden, vorder van do bedachtzan e. verstandige livdtin. ('do. het r.iou'AC dwaasheid achten, omdat hot oude bo'i nog niet volkomen onbe\redi; il liet; van do "iüdivle geloordlioitl. dio iu de verste verte niei vcn;i'>edr, hoe aditorlijk ze is in ona land: v.iu nüoii i'i /-"n woord, voor wie gij ki-.stt'.njer uil lic! vuur hebt gt baal.), waaraan zo zoo innig grootiui zin ha-aden. i'!n i:i zro vo*", j^, sadniut er dus co.n.i"/! miiv'd in u\v oj>tr<',!ou te schuilen, anders zou do verirdii',ii::r van dio kastanjes mij : iet zijn (,' bn;;:en [uvciiou-n ; uii'iar ook, LM/ woet ook eveu yocd .T!" ik. dat uw eorewadit iu hoofdz.üak uit lic,'/ al cru' lal:';1 ir,'-lj"s bostpat, dus oen nitiod. die d o hunne n-.rlnifr; ei fi-i <:<? 'ii'c^l IIH* jnt-t-i \ >?:?: ' ^ i'.u hebt 'ji; dan wczor!i;|.; xoo vorluizcnd vcd to::-1!! <*n Jiv1 '.louwe, riebMr.'.f V l b-t ^ti!,t mi! voor u. dij b'-bf .'n- i ',n!t die c'':£?nblikl>cn vnu ir.tciis !0!?o:kui':ii:.r ?:'':.or ge,intakt. di'1 a!:dcri>u eraan te da:ikoy; hdibo.1' : gij hebt nooit tlat. heerlijke

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl