De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 6 december pagina 4

6 december 1891 – pagina 4

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 754 tlng en bekwame behandeling van het perspectief uitmuntende. Hoogst interessant zyn de lichtstudiën ran Oyens (Brussel), de in techniek en keus der on derwerpen gelijkelijk duistere schildering van NeutmjJ8, (Zwolle), de aan Murillo herinnerende zeer gemodeleerde kleurendichting van de la Rivière (Rotterdam); de allerliefste, spinnende pootjeslekkende en allerlei guitige spelletjes uitvoerende katjes van mevrouw H. Rönner (Brussel); het krachtige, karaktervolle schilderwerk van Jan Veth (Buwum) en de zeegezichten van Weissenbruch ('sHage) met hare verre perspectieven. De ten toonstelling zal groot succes hebben. Een nieuwe Bubens. Uit Antwerpen wordt van 25 November geschreven: Ver in het oosten der stad ligt een klein, onaanzienlijk kerkje, een echte armen kerk voor de geringe burgers en tuinlieden, die in vroeger tijd voor de poorten der stad woon den. De wijk is nu reeds lang binnen het bereik van de zich oppermachtig uitstrekkende havenstad ingedeeld. Het getal inwoners is toegenomen en de kleine oude, eerwaardige kerk bleek onvol doende. Dicht achter haar verheft zich de nieuwe St. Willebrordkerk, een prachtig gebouw in goede gothiek met prachtige steenwerken. Hoe ver dwijnt het kerkje achter het moderne reuzengebouw, wat wordt het gering! Maar het verbergt een kostbaren schat, die, sedert jaren bekend, eerst thans in zyn volle waarde erkend is, een altaarschilderij van Rubens. Het is den parochiaalBecretaris Jaak Hendricks gelukt dit te bewijzen, en er bestaat geen twijfel meer: Antwerpen be zit een Rubens te meer. Uit eene opteekening van den kunstliefhebber Van Lerius blijkt, dat dit stuk vervaardigd werd door Thomas Willebors Bogfchaert uit 's-Hertogenbosch." Waarop deze mededeeling steunt, weet men niet. Toen de heer Hendricks voor eenige dagen iu het kerkarchief onderzoek deed, vond h\j een zwaren foliant, in leder gebonden, aan de zijden verguld en aan de koeken gestempeld met het medaillon van de oude broederschap van Onze Lieve Vrouw. Dit boek, dat de handteekeningen en namen van alle leden bevat, deelt ook de huwelijken der leden mede van het jaar 1776 af en geeft eene lijst der ge schenken en giften aan de kerk sedert 1622. Hierop volgen de benefieten en liefdegaven, door verschillende personen aan de kerk van St. Willibrordus geschonken sedert het jaar 1622. Onder deze liefdegaven uit het jaar 1630?31 bevindt zich het volgende opgeteekend: .Ten eerste heeft de zeer eerwaarde heer abt, secretaris van den koning van Polen, een groote zilveren ster gegeven." Daarop volgt onmiddellijk het vol gende: Item jonkvrouw de Clerck heeft uit een ander-mans naam, zooals zij zeide, een groot altaarstuk-schilderij met lijst gegeven, geschilderd door den heer Rubeiis, die hetzelve op 700 gul den schat." Zoo is het veelbesproken altaarstuk van die kleine kerk,voorstellend de Heilige Familie en St. Willibrordus, als een meesterwerk van Rubens erkend. TOONEEL EN MUZIEK. Robert Heckmann 1), de bekende Keulsche con certmeester en oprichter van het HeckmannQuartet, die ook als solo-violist een grooten naam had, is voor een paar dagen te Glasgow gestor ven. Hij maakte een concert-tournee door Schot land, doch werd onder weg ziek, waardoor hij een concert, dat hy in Steinway-Hall te Londen zou geven, moest afzeggen. Hij was te Keulen zeer bemind. Voor eenige jaren heeft een geschil tusschen Ferd. Hiller en Heckmann plaats gehad, dat veel van zich deed spreken. In een artikel (ik meen in de Kölnische Zeitung) werd een warme lofrede op Heckmann gehouden, waarin tevens de hoop werd uitgesproken, dat hij niet uit Keulen mocht vertrekken, daar zijn vertrek een moeilijk aan te vullen leemte zou veroorzaken. Hiller vond blijk baar dat men hiermede aan zijn?Hiller's?verdien sten te kort deed, en schreef een woedenden brief aan Heckmann, waarin hij hem verweet dat hij en zijn vrienden alles deden om Hiller's roem te verduisteren. De brief die begon: Hernn Heckmann, Violinspieler", eindigende; Grüszen Sie mich nicht mehr, da ich Ihr' Grusz nicht erwiedern kann. Ferd. Hiller." Dit is Hiller zeer kwalijk genomen. Bij het vol gende carnavalsfeest te Keulen zag men overal opschriften op borden of hoeden, door maskers gedragen, met de woorden: Grüszen Sie mich nicht enz., terwijl dit ook vóór Hiller's woning in de Rheinstrasse vaak werd uitgeroepen. Hiller vond het dan ook beter, gedurende die dagen uit de stad te zijn. Op een Festessen", na afloop van een Mederrheinisches Musikfest" te Keulen was ik er getuige van, hoe Joachim trachtte de beide vijanden te verzoenen, hetgeen Heckmann blijkbaar wenschte. De vrede werd wel gesloten, doch ging van Hiller's zijde niet zoo recht van harte. v. M. 1) Leerling van Jean Becker en Naret Koning, die vóór 1872 te Leipzig en Berlijn was. Hij maakte kunstreizen door Frankrijk, België, Duitschland, Oostenrijk en Nederland. Te Frankfurt zal de 100ste terugkeer van Mozarts sterfdag 5 Dec. '91, door de Groote Opera herdacht worden met eene reeks van vier Mozartvoorstellingen binnen eene week, en wel: 2 De cember Die Entfülirung aus dem Serail, 5 De cember Die Zauberflöte, 6 December Figaro's Hochzeit en 8 December Cosi fan tulte. In den loop van December komt als nouveaut Verdi's Hernani ten tooneele, die eenige seizoenen geleden ook in den Haag eene campagne heeft meegemaakt. In Frankfort geeft men er ook de laatste acte bij; Elvira is Mevr. Schr der-Hanfstitngl, Hernani de Hr. Von Baudrowski. LETTEREN EN WETENSCHAP. Xïeue nieuwe Bijbeluitgave. De Jewish Chronicle deelt mede, dat eenige Israëlitische geleerden, waaronder twee uitstekende Talmudkenners, zich bereid verklaard hebben, aan de nieuwe Engelsche Bijbeluitgave mede te werken, tot welke uitgave door dr. Paul Haupt, professor aan de John Hopkins Universiteit, het plan geraamd is. De onderneming draagt een zeer internationaal ka rakter, daar Amerika, Engeland, Schotland en het Europeesch vasteland medewerkers voor het werk zullen leveren, waarvan ieder de verantwoorde lijkheid voor z\jn aandeel aan de vertaling op zich neemt. Deze zal in vele kleuren gedrukt worden, om de Bijbelonderzoekers in staat te stellen op iet eerste gezicht te bemerken, welke deelen aan verschillende schrijvers en datums toe te schrijven zijn. De aanteekeningen zullen hoofdzakelijk moeielijk te begrijpen teksten en archaeologische uit drukkingen betreffen en een groot aantal authen tieke illustratiën zullen het begrijpen gemakkelijk maken. De firma D. Bolle te Rotterdam heeft weei een catalogus van nieuwe goedkoope boeken op elk gebied verspreid, die op aanvrage ook gratis en Iranco te verkrijgen is. Paarden en opvoeding, poëzie en scheepsbouw hebben er, met een aantal andere vakken, ieder hun groep. In de verza meling zijn de volledige er^en van Mevr. Bosboom-Toussaint, de Guldens-Editie, de geheele Wilkie Collins, Erckmann-Cbatrian, Conscience, Oltmans, Van Lennep, Gerdes, Jan Holland, Fritz Reuter, Dr. Jan ten Brink, alles tegen vermin derde prijzen. Voor het onlangs door ons aangekondigde werk De Natuurkunde van Onzen tijd, van DesbeauxGoudsmit, zijn thans ook fraaie linnen stempelbanden verkrijgbaar gesteld, vervaardigd door de firma J. Giltay & Zn. Van Alles Wat, zal ongetwijfeld bij de aanstaande feesten tot de uitverkorene onder de geschenken behooren. De lezers van dit blad kennen en waardeeren den geestigen teekenaar, die thans aan het werk is geweest om met zijn teekenstift twintig tafe reeltjes uit het dagelijksch leven te ontwerpen, de meesten vol humor, enkelen met een ernstig tintje, uitstekend geteekend allen. Ieder figuurtje is uit het leven op het papier overgebracht, in zijn eigen houding, met zijn eigen gebaren, ieder is zichzelf. Door de uitgevers Van Holkema \ Warendorf en K. Groesbeek in keurigen omslag gestoken, zal het als geschenk ieder ten hoogste welkom zijn en zooveel malen men het openslaat een woord van lof ontlokken voor den kranigen tee kenaar, Johan Braakensiek. Nieuwe uitgaven van Jan Leendertz & Zoon. Odhin's Wraak en Skirne zijn twee verhalen in een band, uit de Noorsche Godenleer van Felix Dahn, vertaald door de geoefende hand van mejuffrouw Marie ten Brink, die als vertaalster zoo goed reeds bekend, in dit werk opnieuw valt te prijzen. Voor de bewonderaars en bewonderaarsters van Felix Dahn zal het nette boekje met duidelijken druk een zeer aangename verrassing zijn bij feestelijke gelegenheden. Nieuwe uitgaven van Van Holkenna\ Warendorf. Besproken Plaatsen. Ernstige studies te geven, die noch droog, noch onbegrijpelijk zijn, is een moeielijk werk, waarin de heer L. Simons Mzn zeer goed geslaagd is. In den bundel, onder den naam Besproken Plaatsen" vindt men critiel.en van Nederlandsche werken, w. o. eenige dra matische werken van Vondel benevens bespre kingen van Fransche en Noorsche tooneelstukken, vooral die van Ibsen. Misschien zullen heftige tegenstanders de voor liefde van den criticus voor dezen Xoorschen schrijver overdreven vinden, toch zullen ze hun antipathie verzachten, wanneer ze kennis hebben genomen van dezen bundel, waaruit eigen meening spreekt, zonder al te veel partijdigheid Wetenschap. MODIFICATIES VAN ZILVER. Men zegt, dat een slof in verschillende allotropische toestanden voorkomt, wanneer zij zon der een bestanddeel te verliezen of op te iiemen, dus scheikundig niet veranderd, z'eh in gewij zigde vormen vertoont. Houtskool, potlood en diamant zijn allotropisclie toestanden van n zelfde element, de koolstof. De vergiftige, weeke. en witte pliospliorus, en de onschadelijke roodc zijn dezelfde stof in liaar allotropisehe toestan den. Voor don scheikundige ligt, het bewijs van de opvatting, dat het scheikundige, wezen van den allotropischen toestand onafhankelijk is, daarin, dat de stof, in welken toestand ook, zich met ecu ander element verbindende, eenzelfde product oplevert. Houtskool, potlood en diamant geven alle drie bij verbranding koolzuurgas; roode en witte pliospliorus beiden phosphorzuur. Bjvendien gelukt liet vaak door eenvoudige ver hitting van den eenen toestand tot de andere te geraken. \\ cl mag meu nog niet zeggen, dat de omzetting van houtskool in diamant''ïs geslaagd, doch rooden pliosphorus bereidt men door ver hitting van witten, en de modilikaties van zwavel laten zich evenzoo door verhitting of verkoeling uit elkander vervaardigen. Doch in welken toestand nu vertoont ecu stof zijn waren aard!" Wat i.s de ware fosforus. de witte of de roode'r Is diamant ///? koolstof, of is het, potlood of houtskool'r Ku meer nog, hoc is de koolstof iu het koolzuurgas aanwezig, als diamant, of als potlood, of als houtskool ? Op de eerste vraag zullen veel scheikundigen wellicht antwoorden, dat dat, het ware element is, dat in de verbinding zicb bevindt. Doch wanneer men verder vraagt: als hoedanig dan het element in de verbinding is, wordt de beantwoording zeer moeilijk, en wel om deze reden, dan men alsdan van het gebied der waarneming naar dat van de voorstelling moet overgaan. Want men kun waar nemen de stoffen, die men bij elkander brengt, en het produkt van hun vereeniging, en men kan ook de produkten zien, als men het, samengesteld lichaam weder ontleedt, doch wat er in dit samen gestelde lichaam is, geen mensch die het met de oogen zijn liehaams aanschouwen kan, en het is juist dit eenvoudige feit, dat de alehymisteu zoo lang heeft gesterkt in hun opvatting over de omzctbaarheid van metalen iu elkander. Want ter wijl wij thans zeggen : in blauw vit.riool, dat ik maken kan van koper en zwavelzuur, is koper aan wezig, want als ik een stuk ijzer in de oplossing van den vitriool breng, komt het koper er wedar uit, zou een alchymist antwoorden: pardon waarde heer; ik zie heel goed dat het koper, als koper, verdwenen is en weer teruggekomen, doch dat het in den vitriool was, heb ik niet gezien, en ook gij niet, en wat leert, een proef met een stuk ijzer anders, dan dat tegen inwisseling van een bepaalde hoeveelheid ijzer een bepaalde hoeveelheid koper voor den dag komt, dat dus het, ijzer er niet meer is, en het koper wel, dat, dus het ijzer in het koper veranderd is? Zoo zou de alchymist kunnen antwoorden, en als hij goed in Aristoteles thuis was, het een scheikundige lastig genoeg kunnen maken, vooral wanneer beide heeren niet op den voorgrond plaatsten, dat zij ten deele over waar nemingen, ten deele over voorstellingen praten. De scheikunde heeft, echter een eroot geheel van goed i 11 elkander sluitende voorstellingen, waardoor de beteekenis vau ecu waar element nader om schreven kan worden. Een elementaire stof is een geheel van gelijkvormige kleine deeltjes, atomen. Deze atomen vormen vaak weder bepaalde groe peeringen, en deze lieeteu moleculen. Doch ook deze moleculen kunnen weder nieuwe groepeeringCD vorme», die men noemen kan moleeuulaggregat.en , Voor de plasticiteit, niet, voor de nauw keurigheid der cijfers, zal ik een getallcnvoorbeeld geven. Een kubieke duim diamant bijv. be staat uit duizend millioeu molecuulaggregateu; ieder aggregaat, uit duizend moleculen, ieder mole cuul uit tien atomen. Allotropisclie toestanden van elementen nu laten zich verklaren uit het verschil in aantal of in grocpeering der atomen tot een molecuul, of vau de moleculen tot aggre gaten. Het wezen van het, element is echter gelegen in het atoom. En bij scheikundige veran deringen van het element, bij verbranding bijv. worden alle groepeeriugswijz.en der atomen tot moleculen en aggregaten verbroken, cu het zij u de atomen op zichzelf, die zich met de zuurstof atomen vereenigen tot, het molecuul vau het nieuwgevormde verbraudingsproduet. In dit laatste lichaam is dus het eerste element aanwezig iu den toestand van vau elkander vrije atomen, die ieder voor zich met zuurstofatomen vereenigd zijn. Alleen met behulp van de atoomt.heorie en haar complicaties is het, mogelijk iets te zeggen over den toestand, waarin een element iu een verbin ding aanwezig is. Althans, blijft men zuiver ex perimenteel, ik geloof niet dat men zou kunnen antwoorden op de vraag: wat is er nu in fosforzuur, witte of' roode fosforus 'r Deze en diergelijke overwegingen zijn onlangs aangevoerd door deu heer Carey Lea, ..ie reeds de wereld in verbazing hebbende gebracht, met ziju vervaardiging vau zilver iu allotropisclie toestanden, oplosbaar zilver, goudkleurig zil ver, en nu weder blauw zilver, thans de vraag opwerpt: iu welken van deze toestanden liet zilver iu ziju verbindingen optreedt. Zuiver experimenteel gedacht schijnt d( ze vraag op bet eerste gc'ieht zeer vreemd. In «eiken allotropischen toestand ! Wel, natuurlijk in geen enkelen, is men gcneixd te zeggen. \\ ij zien de toestanden vau het zilver altijd als ecu splilsbaar geheel, en atomen ziju ondeelbaar. Bovendien vraagt niemand er naar, of een atoom blauw is of geel is of wit.' De vraag vau den heer Lea verliest echter veel vau haar zonderlingheid, indien meu inziet flat, hij liet oog hoeft op de beschouwing over allotropische toestanden, die zooeven geschetst, werd. Die modilicaties van zilver vat, hij op als te zijn veroorzaakt door verschillende groepecriugeu vau moleculen tot aggregaten, en van atomen tot moleculen, 'Zilver zooals men het ge woonlijk ziet, bestaat uit moleculen, die veel atomen bevatten : de moleculen vau zilver in ziju allotropischc toestanden ziju eenvoudiger, en mis schien wel uit n atoom bestaande. Voor deu liz:r vau het, Weekblad acht, ik de lilosolie vau het onderwerp belangrijker dan de argumeiiteermg vau deu heer Lea, en ik volsta daarom met de mcdedecling, dat, hij om tal vau redenen tot liet op het eerste gezicht zonderlinge besluit geraakt, dat zilver in ziju verbindingen aanwezig is, in ecu vau ziju allotropisclie toe standen. 1 1 KT I'.AI) VAN M A DAM K M A l, l UK AX. Naai' A. UK l'OXTJMAKTIX. Ik ir: l in mijne herinneringen ongeveer zestig jaar ti'i'im'. \Vij ziin in Februari is.'il>. Ik ben student in de medici] urn. ;tls inw niicml assistent aangenomen in lid kinderziekenhuis in de fttc i/i' .SVY/vx en in dienst van dr. .ladrlot, ecu beroemd U'eneeshecr int dirn 1i]d. Mijn vader, een rijk uofans uit I.c Mans. had als invloedrijk kiezer en \crstandig man van zaken. diriisTcn bewezen a;in den baron dr l. a Bonillcrie. die toen intendant \an de civiele lijst van Kmvl X was. Daar ik ecu schoolvriend was van l'ïanoois de La lïoiiillcrie die tegenwoor dig coadjulor van deu aartsbisschop van l!ordeau\ is. na bisschop van ( 'areassonnc 1 r /.i|ii ^vwrrst bekroond o|t het alu'enieenc /?ovrniff*. levendig door niiin vader aanbevolen aan den baron, dir bov riidirn de beste en meest gastvrije man Ier wereld was. vterd ik in zijn woning ontvangen met de groots' c hartelijkheid. | Op een dat;, dat ik aan Franeois mijn f oelat i lm' na een v;oed e\aiiieii ti'inu' melden, /.eide hij lol mij: -Dat kom1 ifoeil uil: t;i| moet morgenavond uw sueees l)i| ons kninen vieren: er /.al een beetje mn/iek worden gemaakt. Madame Malibran en Friiuleiii Sonnlag zullen zingen, geacnnupa^ncerd dooi- Itossini. Kr is zelfs een klein eli p beroemden componist. (b| weet wel. dat de twee uroote zangeressen elkaar haten. 7,ij hopen liet zoover te brengen, dat zij. opgewonden door de muziek, verrukt over haar eigen gezang, meege sleept ijoor on/.e geestdrift, zich zullen ver/oenen, en zullen eindigen met elkaar te omhelzen.' , Ik zou wel in hare plaats willen /.ijn ! ' zcidc ik, zonder te vermoeden, dat. ik tot een toekomstiu'en bisschop >pral\. i /ooals 'ij knul begrijpen, zorgde ik wei. niet ti' ontbreken op die verrukkelijke soiree. liet was een soort van juste milieu (liet woord was toeii nog niet uitgcvoudeu) tusschen eeuc plech tige receptie en ceue bijeenkomst vau vrienden; wij waren ongeveer met ous vijftigeu, maar welke namen waroii daarbij ! En hoc klopte mij het hart, mij, onbeduideuden jongen, toeu men mij iu dat uitgezochte gezelschap Lamartiue aanwees, wiens Harmonies poétiques biuuen kort, zouden verschij nen; Bcrryer, die met ecu ongehoord succes ziju debuut, als redenaar had gcdaau ; den vicomle de Bouald, bijna tachtig jaar oud, maar uog zoo krachtig al» ecu eik van ziju oud Koticrgue; Victor H ugo, wiens drama Hernani voor de volgende weck was aangekondigd op de alliche vau het 'J'/ifcïfre-Frat/ci/is; de Martiguac, bleek en droef geestig, alsof hi] ecu dubbel voorgevoel had t;ehad vau ziju nabijzijiid einde eu vau den val vau deu troon: baron (iérard, die meer gezocht was iu de salons, dan bewonderd in de ateliers; barou Gros, met ecu knorrig gezicht, ecu humeur als ecu bulhoud, ruw, energiek, somber eu verdacht vau l'ioiiapartistischc gevoelens; 1'a'T, den .schrijver van deu N<<!tre de Chtipclle, die vrecseli|k jaloersch was o]) Kossini: Charles -Nodier, vau wieu Jules .lauiii zcidc, dat, hij door al ziju droomcu er toe zou komen, ous te vertellen, dat hij iu 1791! ge guillotineerd was tusscheu de koningin eu madame Kulaud; Alcxa.udre Nomiict cu Aucclot, dicii de royalistischc partij st.cldc tcgcuovcr den toeu op het toppunt, vau roem staaudcn Alc.xaudre Delavigiic: ('hcrubiiii, die slechts ziju wcukbrauwcn behoefde te fronsen om het geheele con servatorium te, doen beven; Madcmoiselle Dclphiue (iay, eene schoonc blondine, iu een witte japon met ecu blauw ceintuur, met eeuc Coriime-houdiug, prachtig gevulde schouders cu het profiel vau eene Komciuschc kcrzcriu, er iu slagende, tegelijkertijd iu liberale kringen de «muze des vaderlands", cu iu deu Fiiti/iourr/ ainl-Germaiu de gunstelinge vau twee of drie hertoginnen te zijn. Al die beroemdheden, voor het inecreiidccl nog jong. of reeds door deu tijd gehuldigd, deden mij mijne onbeduidendheid eu nietigheid diep gevoe len. Ik had om mij ecu beetje gerust te stellen slechts het zotte gelaat vau deu Vicomte d'Alineourt, versierd met een haarlok en accrocfie-coeur, dien ik nooit heb vergeten. De schrijver vau den Solitaife hield zich inderdaad voor ecu inau vau betcekenis, hetgeen hem uog veel dvv azcr maakt.e; hij meende werkelijk, de gelijke te zijn vau al die schitterende beroemdheden , een Chateau briand, ecu Lamartiue, een Lord llyron cu ecu \\altcr Scott tegelijk. Ook hij had zijn por tret laten lithogra.feereii, met een adelaar die in de lucht /weefde, met een lawine op zijn hoofd, een afgrond aan zijne voeten eu ecu bergstroom tiissehen zijne beciicn. ,/\\anneer dir man beroemd is', zcidc ik tot mijzelf, «waarom zou ik het dan ook niet kunnen worden r" liordogiii. Zuchelli eu Santiiii openden het eoucert met het trio l'iipuluicl uit de lluiuiiici m Alffiei'i te zingen. Daarna behaalde een mooi jong meisje, dat toeu nou' slechts jutlVouw Moke heette, doch later maar al te veel over zich zou doen spreken als me vrouw Hevel, ecu schitterend succes met ecu sonate van Beethoven, die z.i] uitstekend speelde. Kindelijk verschenen de twee sterren. Zal ik trachten ze n te beschrijven r Ik zal het bcproev en. liet contrast tnsseheu die twee heerlijke vrou wen was zoo t rellend, dat het zich oplost.e iu eene volmaakte harmonie, llenriette Somitag was het meest volmaakte tvpe van de (ïerinaanscJie schoonlienl, zooals w ij die ons met de dichters drooinen. zonder haar in de werkelijkheid te viudeii. Dat zij tegenover het zinnelijk vuur vau den Spaansellen hartstocht het meest etherische en reine stelde, wat de poe/ie van het Noorden oplevert, maakte haar onvergelijkelijk iu de grootsclie rol van Donna Anna. Slank, zonder mager te zijn. was haar beval lige ligiiur in bewonderenswaardige ovcrcciisteinminu' met de regelmatigheid van hare trekken cu de uitdrukking van haai' gelaat, met hare aschblondc en toch warm getinte haren, met haar niarinerblank voorhootd. met de zachte, cenigszins treurige uitdrukking harer blauwe oogen eu de fraai ircbogcu lijn van hare lippen, die nu eens het onzichtbare schenen loc te lachen, dau weer het onbekende toe te spreken. Met ideaal, het dierbaar ideaal van onze twin tig jaren, onbestemd als een droom zonder ont waken, zoet als de licl'koozingcn ecner zuster. Iriseh als de \prildanw. zuiver als de sneeuw van den Ilimalava, schuchter als het vogeltje dat wij in zijn nest verrassen, en dat ons, als liet ontsnapt, een veertje in de hand achterlaat, weemoediir als het voorgevoel van een onweer te luidden van de pracht van een lenteinoru'en, het ideaal, zich openbarend in den teedersteii vorm, en ziim'ende met eene liemelselie stem, zoo vind ik llcnri'"'1te Somitag in mijne verre herin neringen. Madame Malibran! Musset heeft haar bezongen: hoe 7011 ik het wagen haar. te beschrijven'r Zij was een brnnelte, met eene warme uezonde bleek heid, die een hum' leven scheen te beloven, llarc /vvarle haren, in bandeaux gescheiden op een v oorhiiiil'd. waarop het genie straalde, deden mij deuken aan twee rav en vleugelen op een marnierbeeld van Cauova. Mare amandelvormitre bruine oo^'en. met een wecrselii|n als van gesmolten ; <_'oiid verrieden de onnit blnschbare vlam van een inwendig vuur: zij verrasten ons telkens opnieuw door hunne afwisselingen vau v ertel'endeu gloed en onweerstaanbare teederlieid. liet benedendeel \an haal' toelaat was misschien niet, reti'elmatiu' \ i;enoee'. De mond was een weinig te groot: het | maal een weinig te lang, maar men had oogen en ecu liart moeien hebben van een temperatuur Iwiutit; uraden onder die van de ijsvelden van 1 Spitshciü'cu. om op deze onmerkbare gebreken tw letten. liet LVeheel was aanbiddelijk en door eene wei» kelijk bnili'im'evvonc gemakkelij'kheid van Iran-lormatie slaafde zij er in, beurtelings de leven dige u'iiitiü'licid Min Kosinc. de dramatische ont roering van de i"'in:-<t en de tragische intensiteit uit Otello op uitmuntende vvijze weer 1e geven. Aantrekkelijk eu verrassend als het onvoorziene, vermeim'de zij schitterende stralen vau fantasie en v roolijhheid met een foinl van hartstocht, w aar

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl