Historisch Archief 1877-1940
No. 754
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
over hare eerste teleurstellingen een sombere
tint hadden verspreid, en waarvoor zij, naar men
beweerde, een voorwerp had gevoaden. j
Br was in haar iets van eene Spaansche, vau
eene Creoolsche, soms iets van den Parijsehen j
ffamiit, met de vrouwelijke coquetterie en de pi
kante bevalligheid van eene Parisienne. j
Rossini ging voor de piano zitten.
Wanneer ik in 1830 een uitdrukking van 18(57
liad kunnen voorzien, zou ik hebben gezegd:
Excusez du pen.
Henriëtte Sonntag zong de cavatine uit den Bar
bier: V na voce poco fa. Daarna gat' Madame
Malibran ons de cavatiue uit de Gazza: Di
piacer mi balza il corl
Om u te doen begrijpen hoe die twee stukken
werden gezongen, behoef ik slechts te herhalen
-wat een mijner buren fluisterde: //Zij overtreden.
elkaar; men y.ou meeneu, dat /,ij elkaar
uitduag?deu; nooit, nooit kan men zoo iets nog eens
hooren!" . . . '
En toen kwam het groote duet vau Semiramis
en Arsace: Eh! ben, a Ie ferisci! Het eeuigc
?gebrek aan deze heerlijke muziek is, dat zij wat
al te veel versierd is; de twee zangeressen maak
ten daarvan gebruik, om den oorspronkelijken tekst
'te doorzaaien met trekjes, zoo lij u van smaak,
dat de componist, in plaats van boos te worden, j
verrukt scheen te zijn. Maar toen het beroemde
Andante kwam: Giorno d'orrore, giorno 'H
/-ontento! toen op de uitdagende en dreigende woor
den tusschen moeder en zoon gewisseld, het ge
hang van kalmte en teederheid: Farresta o Dlo!...
volgde, toen die twee stemmen zich vcreenigdeu,
?of liever samensmolten, met ecu \velluidendheid,
'te vergelijken met de muziek van ecu kus, maakte
de bewondering van dit publiek, waarin alle
verscheidenheden van het dilettantisme bijeen waren,
plaats voor ware geestvervoering.
//Hoe kan men elkaar haten als men zoo goed
bij elkaar stemt," /.eide achter mij de heer
Aucelot, een groot liefhebber vau confetti. Ik zag
tranen in vele mooie oogeu. De ijskorst van de
groote wereld, ten onrechte wclgcmauirrdlieid ge
noemd, verdween alsof een onzichtbare lec haar
toovcrstaf boven onze hoofden had gezwaaid. Het
was het glauspuut vau den avond, het oogcublik,
waarop de gastvrouw had gehoopt en gewacht.
Toen het duet uit was, stond Kossini op eii zcidc
met oprechte aaudoeuing: //(), het is al te schoon!...
dames, omhelst elkaar."
En zelf het voorbeeld gevende, sloot, hij de
twee medcdiugstcrs in zijn armen; toen schoof
hij ze met ecu vriendschappelijk onverwacht ge
baar naar elkaar toe. .Maar, helaas! liet ijs was
spoediger weer gevormd dan liet gesmolten was.
Madame Maübran deinsde terug: Mademoiselle
Sountag, die zeer trotseh was, en er zeker vau was,
spoedig geheel en al ecu groote dame te worden
(hoewel zij liet al was') door haar aanstaand hu
welijk met graaf Rossi, maakte evenmin haast;
kortom, liet doel werd niet bereikt; en zulk ecu
kond, onaangenaam gevoel was het. gevolg ervan,
dat R.odolphc d'Appony, de Jleur iles pois vau
dien gedenkwaardige)! winter, op de piano
toesnelde en om afleiding te geven, eerst, de
Iiicitatio>i a la Valse van Weber en toen de wals uit
den Frt'ischiitz begon te spelen.
Dadelijk engageerde de oudste zoon des huizes
Henriette Souutag; de mooie Autouin de Xomlles
maakte zich meester van madame .Malibran.
Men heeft dikwijls gesproken over de verkwis
ting van gierigaards en den moed van lafaards.
De muziek had mij iu zulk een toestand van ver
voering gebracht dat ik niet meer mij zclt, een
.arme verlegen student was, maai- een slaapwan
delaar, ecu visionnair, een persoon van llollhiann,
met ecu dievenlautaaru in de hand door onbekende
sferen dwalende. Ik vergat, dat ik verlegen was,
en vroeg madame Malibrari voor de derde wals.
Zij stemde toe, mij eenigs/.ins moederlijk aan
ziende, hetgeen des te vermakelijker was, omdat zij
slechts twee jaar ouder was dan ik.
Ik walste niet al te best, maar, wat vreemd
was, Desdemona walste even slecht. Zij erkende
dit, /.elf eu voegde er bij, met eene maai' al te
duidelijke bedoeling: //Dat, komt, omdat, ik, God
dank, niets Dnitscli heb!"
^va vijf minuten hielden wij op, eu zij wille iu
het Spaauseh iets tegen mij, dat ik niet, geheel
Schaakspel.
begreep, maar dat, overgebracht in de taal van
het dagelijksch leven, beteokeude: //Die laugc
blonde! Zoo'u schepsel! Stel je voor, dat ik haar
een kus zou geven!"
Daarna scheen het mij toe, dat zij, altijd nog
iu het Spaausch, een woordspeling maakte op deu
uaani Ilossi, en ik ben nooit te weten gekomen,
of zij wilde zeggen, dat die blondine rood haar
had, of dat, om haar aan de landgeiiooteu van
Don Quichot te beschrijven, hot voldoende zou
/.iju, om bij den naam van Henriette Soiintag's
aanstaanden echtgenoot dien van de hoofdstad
vau de Loire-lnt'éricure *j te voegeu. .Dit was
de eenige dissonant vau dien avond.
Toen de wals uit was, vei'zocht, madame
Malibr.au mij, in de antichambre t, e gaan hooren, of
haar rijtuig er al was. Want," /eide zij een
voudig, //liet is lang over twaalven en morgen
moet ik vroeg opstaan."
3de Jaargang. 6 December 1891.
Redacteur ETJD. J. LOMAN te Londen.
Adres: Mira Lodge, Deronda Road, Herne Hill,
Londen. S. E.
Verzoeke alle berichten, de schaakrnbriek be
treffende, aan bovenstaand adres te richten.
Probleem no. 113.
Zwart 5 stukken.
a b e. de f
Wit 6 stukken.
g
Deze opgave bevat 4 verschillende vraagstukken.
I mat in 12 zetten zonder Pd5 te bewegen.
II mat in 12 zetten zonder Pd4 te bewegen.
III mat in 13 zetten zonder als eersten zet den
Koning te spelen.
IV mat in 16 zetten, waarbij de looper, zonder
ziek te bewegen (dus van d5) den Koning
op a8 mat zet.
Den volgenden morgen om zeven uur kwam ik
in het kiuder/.iekeuluus in de. rue de Sï-orex. ik
vond de i^-oede zusters in wanhoop. Dokter
Jadelot had voor een kind, dat door hevige stui
pen was aangetast, een bad voorgeschreven, doch
liet kind bood zulk een hardnekkigen tegenstand,
dat liet duidelijk was, dat als men poogde, het
te dwingen, de vreeselijke erisis zou verergeren
eu liet kind zou sterven, nog voordat het in het
water was.
Wat te doen!
Op dat oogeublik zag ik een jonge vrouw bin
nenkomen, en hoe groot was mijn verba/ing, toen
ik madame Malibran herkende! Doch zij was
ja, /.ij was het. Meu heeft wel eens gezegd, dat
zij bij die gelegenheden zieli als liefdex.uster ver
kleedde. Xij zou znlk een vermomming als een
profauatie hebhen beschouwd. 7,ij was iu bet
zwart gekleed; ik verbeeld mij, dat haar postuum
moet hebben geleken op dat vau die Spaanse!»'
béates, van welke soms sprake is in de verhalen
van Mérimée.
De zusters, die aan hare bezoeken gewoon
schenen te zijn, vertelden haar, wat er te doen
was. Toen naderde zij liet kind, dat nog steeds
aan vreeselijke stuipen ten prooi \va.s, en zcidc
liefkoozcnd: // Kindlicf, wanneer ik iets voor je
zing, wil je dan in dat bad gaan, dat je weer
beter moet maken r"
De kleine zieke werd steeds zenuwachtiger en
antwoordde niet; hij .scheen haar zelfs niet te
hooren.
Maar madame Mahbr;in was niet uit liet veld
geslagen, en zong hare bei'oeuulc romauee >,
Hoiikcui' 'Je se i'tït;otr" daarna de Spaansehc liolé/i(t:
aio die soa coiitrubanilista" een volksliedje, waar
van zij een meesterwerk van vuur en hartstocht
had gemaakt.
Stel u dit, gezang voor, alles met halve stem,
tnssclien de naakte muren van een xiekenzaal.
liet was als een zachte morgcnsehomering, die
langzaam door de komle schaduwen van den win
ternacht liecmlrong. De goede zusters hadden nog
nooit zoo iets sclioons gehoord ; zij vouwden de
handen, hielden haar adem in, sloegen liare be
traande oou'en ten hemel, en meenden misschien
een dier engelen te hooren. naar welke (iod zelf
luistert ! Lamartinei. U at mij betreft, ik werd
weer even opgewonden als den vorig-en avond :
ik verbeeldde mij, dat ik in slaap was gevallen i\i
den salon van mevrouw de liouillcrie bij de
laatste tonen va.n Semiriimis en Arsace, en ik
droomde verder. Maar het kind bleef volkomen
ongevoelig voor het wonder der kunst, in dienst.
gesteld van de liefdadigheid. Hij \\as nog te jong
om het, te begrijpen, of te ziek om er van Ie ge
nieten. Toen de zusters trachtten hem naar de
badkuip te brengen, spartelde hij als een beze
tene in hare armen, met zulke scherpe kreten, dat
zi| ons door liet hart gingen.
,/llet is gedaan - er is niets meer aan te
doen ! wij moeten hem laten sterven," zeide
een der zusters schreiende.
()p dit oogcnblik k\\am er een
bovenmeiisehclijke gla.ns op Jiet voorhoofd van madame
Malibïan. Ken engelachtige glimlach speelde om hare
lippen: zij greep een der gloeiende handjes \an
den zieke en /.eide: «Lieve kind, als ik in dat
bad ging. zou je dan weigeren, met mij er in
te u'aan "
De uitgevers van 't Weekblad !>e Amxtei-ilinnmer
hebben, als aanmoediging voor de deelnemers aan
den correspondentiewedstrijd, twee prachtwerlien als
prijzen uitgeloofd. De eene prijs bestaat uit eene
verzameling etsen van W. iSteelink, getiteld: Oude
Kunst in Nederland", compleet in 30 afleveringen
a, ? 3 = f 90! Oude Kunst in Nederland'' is een
pendant van Moderne Kunst in Nederland" en geheel
daaraan in uitvoering gelijk. Deze verzameling bevat
30 etsen naar schilderijen van de meest beroemde
Ned. meesters, voorkomende in de particuliere kabi
netten van de heeren Six, lïredius, Htoengracht, Van
Duivenvoorde, De Htuers e. a. en dus grootendeels
onbekend voor liet Ned. publiek. De .NV'/, ^piclatur
zeide van deze uitgave : De kunstlievende
schare zij geluk geweiiKciit met dit nieuwe
praehtwerk, dat als grootsche nationale onderneming onder
steuning verdient van de aristocratie naar den geest."
Dit kostbare praelitwerk zal als prijs dienen voor
de bc*te en wnoi.-t //^'//(-r/r/r partij. De beoordeeling
hiervan zal aan drie bevoegde Ned. schakers
(nietdeelnemers) worden opgedragen.
Door de milde vrijgevighei l der uitgevers zijn wij
in staat gesteld bovendien nog oen prijs uit te loven
voor de schitterendste combinatie. Deze prijs bestaat
uit twintig oorspronkelijke teekonuigon van Johan
Draaken.siek, getiteld: Van alles wat". Het nieuwste
en meest nationale praelitwerk in Nederland. Van
alles wat" is een bundel met 20 schoono platen in
een zeer iVaaio mappe. Deze platen zijn in lichtdruk
gereproduceerd naar de oorspronkelijke, voor deze
uitgave ontworpen teekeningen, die deels van
hnmoristischen, deels van ern&tigen aard zijn. De prijs
is / 12.50.
De uitgevers hopen, dat vele Ned. schaakliefheb
bers hierdoor zullen worden opgewekthumie krachien
in dezen eersten natioualcn eerrespondentiewedstrijd.
te beproeven, 't Zou zeer te betreuren zijn, indien
deze onderneming, evenals zoovele anderen, door de
lauwheid van 't Ned. schaakj-'ubliek schipbreuk leed.
Een eorrespondentiewedstrijd is, o. i., 't meest doel
treffende middel om de schaakknnst in Nederland tot
een hooger peil te verheffen. Niemand onttrekke zich
daarom aan dezen belangrijken strijd. De wedstrijd
is zoodanig ingericht dat zelfs voor de zw:tkste spe
lers kans op een prijs bestaat; gebrek aan zelfver
trouwen behoeft dus niemand van de deelneming
terug te houden. Verlangend zieu wij aanmeldingen
Ditmaal hoorde het kind haar; hij maakte een
lichte beweging met liet hoofd en hield op met
schreien.. Dadelijk verwijderden de doctoren, stu
denten en zickeuoppassers zich met eerbiedige
bewondering, en ik kaïi u wel verzekeren, dat
geen enkele zinnelijke voorstelling zich met dien
geestdrift, en dien eerbied vermengde.
De zusters omringden de zangeres ; zij ging in
liet bad en strekte de armen uit naar liet kind,
dat, geen weerstand meer bood. Yijf minuten
later sliep hij iu tegen deu schouder van Des
demona.
Gij begrijpt, zeker wel, dat, ik een uur later bij
deu uitgang op madame Malibran wachtte, /ij
zag mij, herkende mij, eu mij geen tijd latende,
iets te zeggen, dat, ik iu mijn verlegenheid toch
niet ten einde zou hebben gebracht, zeide zij
tot mij :
«Jongmcuseh, onthoud dit goed: het is veel
moeielijker een jnedediugster te kussen, dan ecu
goede daad te verrichten !"
VOOR DAMES.
Reiscostuum, tunica. Een
parelsnoer. Vertel-avonden. Meubels.
Vervalschte honig.
Pjen van de R'issische nieuwigheden, door de
Parijsche mode aangenomen, is de boerinnenmautel,
die door hertoginnen nu als reiscostuum gedragen
wordt. Hij is, gelijk voor eene boerin en eene
reizigster past, zeer eenvoudig, maar ook opmer
kelijk genoeg om Russisch te heeten.FIet is een mantel
van grove vuurroode wol, met reusachtige langharige
zwarte noppen; aan den hals en om het middel
wordt de stof ingerimpeld, en met zwart laken
riemen vastgehouden. De mouwen zijn ruim
gedofr, zoowel van boven als aan de elleboog; zij
eindigen in een lange zwarte manchet,
metknoopen gesloten.
Nog steeds draagt men te Parijs overigens lichte
kleuren, vooral beige, gris perle, gris-argent, enz.,
zoowel in laken als in zijde; maar ook loutre,
donkerblauw, heliotrope en Russisch groen zijn in
de mode, en wat de stoffen betreft vele
grofdradige, kamgaren, vigogne en dergelijke.
Als vorm begint de robe princevse steeds meer
door te dringen; de rok is nog zeer nauw, schuin
geknipt en evenals de taille meest maar met een
beel smalle versiering (ruche, borduursel, marabout,
bont, dicht gerimpelde volant), gegarneerd. e rok
wordt weer over de taille gedragen, de basques
hebben afgedaan.
Iets heel nieuws intusschen men weet niet
of het zal doorgaan is een uitgesneden tunica
geheel uit n stuk, als een hemd, zóó geknipt,
dat alleen van voren en van achteren een paar
plooitjes vallen, die door het ceintuur worden
saamgenomen. Zulk eene tunica, lie-de-vin laken
op een blouse en rok van heliotrope crêpon, had
veel bekijks, er behoort een onberispelijk figuur
bij. Zij was van boven en van onderen omzet
met franje van goud en git; ook de mouwen had
den gittenborduursel. Men maakt ze ook van effen
fluweel met twee of dris smalle strepen bont,
astrakan, marter of hermelijn.
Kenige nieuwe toiletten: noisette-bruin laken,
corselet van Egyptisch borduursel met rand van
hermelijnstaartjes; mouwen en schouderstuk van
fluweel in dezelfde kleur; rok met rand van
borduursel en bont. Daarbij mantel van dezelfde
stof, met borduursel en grooten kraag van hermelijn.
Heliotrope laken; de rok van achteren open
slaande op eene baan langharige witte -wollen stof
met gouden strepen. De rok sluit over het corsage
dat een stuk van dezelfde wit-en-gouden stof heeft,
van voren en van achteren laag ingezet. Kraag
van geplooide gnipure-kant met goud doorwerkt,
van voren in eone draperie op de borst uitloopend;
ruime mouwen eindigend in een manchet, wit en
goud. Cordelicre van rijk passement, goud en lila,
aan de eene zijde in lange einden en kwastmotifs
neervallend.
liet volgend verhaaltje wordt door de Wiener
Alif/cineine Zeitunfj meegedeeld: In een
modomagazijn te Weeren, dat keizerinnen, koninginnen
uit alle oorden des lands te gemoet. Tot dusver heb
ben zich slechts 11 spelers aangemeld.
COIUIESPONDENTIE.
H. J. den H. te A. We] bedankt voor uitvoerige
mcdedeelingcn. (iaarre ontvangen wij Strategie". Wij
veroordeelden l?I'd7 geenszins, merkten alleen op
dat J'f'6 meer gebruikelijk is. De font schuilt in de
verdere zetten. Steinitz's aanval houden wij voor
bedenkelijk. De ie paitij zullen wij nazien. Uw op
merking over probleemwedstrijd honden wij in ge
dachte. Uw medewerking aan coirespondentiewedstrijd
doet ons genoegen.
MEDEDEELINGEN UI f DE HCHAAKWEBELD.
Zaterdag 28 Nov. had in de City Club te Londen
tusschen de heeren ('urnock, Morian en Loman een
wedstrijd in 'l blindelingsspelen plaats. De
l!edacteur won l'3, iMorian 3 .> van de (> en Cornock
3 < van de l partijen. Er werden dns 10 partijen
geiijktijdit; gespeeld.
De match Steinitz-Tschigorin vangt 15 Doe. te
Havana aan. Iu volgend nummer meer bijzonderhe
den hieromtrent.
Fransche verdediging, gespeeld op den
onderlingen wedstrijd der Atnst. Schaakclub.
Wit. Zwart.
F. J. Schotel. N. N.
l e4 e(.i ger aangetoond hebben,
2 (J4 do ^ 'lit vastzetten van 't
;j ed:V 6(15' ]);|ard alleen goed
wan^| pro -!>((? neer 't andere paard niet
5 Ld3 LbG
5- -l.eT is tegenwoordig
nv-er in zwang.
(i 0?0
7 e,4?
op d2 kan dekken.
H) Db3, wat in derge
lijke posities in de
Kussische verdediging vaak
Zwart^trekt geen partij met su(.(.lls wonlt ,lanRe.
en prinsessen onder zyne klanten telt, heerscht
sedert eenige dagen groote verslagenheid. In het
atelier van dien salon toch werd de vorige week
een zeer elegant costuum voor eene hooggeplaatste
dame besteld. Het was van groen fluweel, met
bybehoorend vêtement in den vorm van eene
mantille, alles groen met goud gebrocheerd, en met
blauwvos gevoerd. Het costuum moest een spoed*
stuk" zyn, Zaterdagavond moest het op de be
stemmingsplaats aankomen. Het pakket kwam dan
ook, per express verzonden, te rechter t\jd aan.
Twee dagen later kwam het langs denzelfden weg
per express terug. Groote ontsteltenis op het
atelier aan de Ringstrasse; maar de zaak was
spoedig opgehelderd. Het costuum was ontoon
baar, gescheurd, gevlekt; de hooggeplaatste klant
had het, zóó als het uit de kist kwam, er weer
ingeworpen en per keerende post laten terug
zenden.
In het modemagazijn denkt men bijna aan kwaad
willigheid, maar is in ieder geval ontroostbaar,
want de hooge klant, die zoo slecht bediend werd,
is keizerin Augusta Victoria, te Berlijn.
*
* *
De geschiedenis van het beroemde parelsnoer
van Léonide Leblanc is eindelijk voor de rechtbank
afgeloopen. Op de verkooping van haar diamanten
kwam voor een prachtige collier van vier rijen
witte Oostersche paarlen, wegende 3300 grein
zonder bet gewicht van het snoer"; dit parelsnoer
was, naar men meende, hetzelfde, dat reeds in de
dagen van het keizerrijk door geheel Parijs werd
bewonderd.
Den grooten collier van de verkooping kocht de
juwelier Bloch voor 181.000 francs; men beweerde
dat hij nieuw een half millioen gekost had. Maar
nauwelijks was de koop gesloten, of de heer B)och
werd ingelicht, dat het wel een mooi parelsnoer,
maar niet het oude was; dit was in 1888 reeds
door Léonide te gelde gemaakt. Hij weigerde nu
het gekochte aan te nemen, en eischte vernieti
ging van den koop.
Deze week heeft de rechtbank van koophandel
uitspraak gedaan; zij heeft den heer Bloch in het
ongelijk gesteld. Het vonnis toch constateert, dat
in den catalogus niet gesproken wordt van den
beroemden collier"; dat de heer Bloch, een
dagelijksch bezoeker van het Hotel des Ventes,
er niet naar is, om kat in den zak te koopen; en
dat hij den collier, zooals hij is, met 181.000 frs
niet te duur betaald heeft.
De koop is dus door minnelijke schikking ver
nietigd, daar mlle. Leblanc den collier wel wilde
terugnemen, maar de heer Bloch moet de kosten
betalen en '25.000 francs rouwkoop of schadever
goeding ; Léonide had 100.000 gevraagd.
Eene eigenaardige soort van bescherming der
inlandsche industrie hield men er in vroegere
eeuwen op na; de somptuaire wetten dienden te
gelijk hiervoor, en om de verderfelijke neiging
van het vrouwelijk deel der bevolking, tot het
aanschaffen van onnutte en overtollige
kleedingstnkken, tegen te gaan."
In eene verordening van het jaar 1731 van
Friedrich Wilhelm I leest men:
Wij enz. doen kond en te weten: naardemaal
wij met misnoegen hebben opgemerkt, dat de
dienstmaagden en heel gemeene vrouwspersonen,
zoowel Christenen als Joden, zoowel op het platte
land als in de steden, zijden kamizolen, rokken,
en keursjes zeer veelvuldig dragen, en dit niet alleen
den verkoop der voor het gansene land zoo
voordeelige wolfabrieken hinderlijk is, maar ook met
vroeger uitgevaardigde verordeningen strijdt; zoo
achten wij het noodzakelijk, dit kwaad door een
edict te verhelpen. Wij bepalen, verordenen ea
willen daarom, dat na verloop van zes maanden
na afkondiging van dit edict, geen dienstmaagden
en gansch gewone vrouwspersonen, zoowel Christe
nen als Joden, voortaan zijden kamizolen, rokken of
keursjes dragen, en wanneer men hen daarmede
na afloop van dien tijd nog mocht aantreffen, haar
die zijden kleeding openlijk op de straat zal
worden afgenomen."
* *
Deze week werd te Londen een daraesproces
behandeld, dat interessant was om de kostbaar
heid van net corpus delicti en ook om de quaestie
zelf, eenassurantiequaestie, ofschoon deze niet
uitisoleerden D-pion be- In bovengen. opening is
z»rgd. men van den zet c4
ge,S Le3 Lg4 heel teruggekomen, daar
Xooala wij reeds vroe- bij goed tegenspel de
pion d-t altijd een zwak
punt blijft. Is echter een
maal e4 geschied dan
moet Dbiïvolgen. Na 10
Db;i, del: 11 l'c-4 :!, I,(3:
staat 't witte -spel niet
-slecht, vooral als hij er
in slaagt zijn g-lijn niet
't zware geschut te be
zetten.
10 .... h6
Alleen wanneer bet
strikt noodzakelijk is, moet
men tot dezen/et beslui
ten. Hier schijnt ons TeS.
gevolgd door Pi'S een be
tere veiligheidsmaatregel
toe.
11 Tacl
(lm Dc7 te verhinderen.
11 .... Lf3:
Deze zet is o. i. af te
kenren, daar 't een wit
stuk in werking brengt
en dns erger dan tijdver
lies is. TeS in verbinding
mei I'f8 was nog altijd
't beste.
12 Pf3: Deo'?
l,'i Tfel Dc8?
Tegen znlk doelloos
spel is geen positie
beslaml.
14 c5?
Wit bad 14 Lf5, drei
gende 15 Pe5, moeren
spelen, in plaats van de
pionnen vast te zetten.
14 .... Lc7
l f, T)e2?
\Vij zouden hier onge
twijfeld LIJ gespeeld
hebben.
15 .... Te8
16 Pb4 L14
16?Pel, zoo mogelijk
gevolgd door Pdi'ti ware
de ontwikke
bevorderlijk
Le3:
TeS:
Dc7
allicht voor
ling meer
geweest.
17 Df3
18 TeS:
19 fe3:
20 Tfl
Dadelijk Pföwas meer
ad rem.
20 .. . Pf8.'
21 Pi'5 Pe6?
21 Ph7 had
pionnenverlies vermeden.
22 PhG : f Kh8
23 h4V
Na 23 Dh3 zien wij niet
hoe zwart 't spel had
kunnen rekken.
23 .... TfS
24 Pg4 Pg4:
25 Dg4: g6
2(5 hó! a5!
Na gh
2 zetten.
27 Dt5
28 DeG:
29 DdG
30 b4
Een onnoodige zet.
30 .... a6
31 LgG g4
32 DeG DhG
Hier had zwart gerust
kunnen abandonneererj.
33 TIG: TIG:
34 DfG: f Dg7
35 Dd8f
35 Dgövoerde sneller
tot 't doel.
35 .... Dg8
3G Dgó Df8
37 h6 g3
Wit kondigde hier mat
in 3 zetten aan.
38 De5f enz.
volgt mat iu
f6
Df7
Dg7