No. 754 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. over hare eerste teleurstellingen een sombere tint hadden verspreid, en waarvoor zij, naar men beweerde, een voorwerp had gevoaden. j Br was in haar iets van eene Spaansche, vau eene Creoolsche, soms iets van den Parijsehen j ffamiit, met de vrouwelijke coquetterie en de pi kante bevalligheid van eene Parisienne. j Rossini ging voor de piano zitten. Wanneer ik in 1830 een uitdrukking van 18(57 liad kunnen voorzien, zou ik hebben gezegd: Excusez du pen. Henriëtte Sonntag zong de cavatine uit den Bar bier: V na voce poco fa. Daarna gat' Madame Malibran ons de cavatiue uit de Gazza: Di piacer mi balza il corl Om u te doen begrijpen hoe die twee stukken werden gezongen, behoef ik slechts te herhalen -wat een mijner buren fluisterde: //Zij overtreden. elkaar; men y.ou meeneu, dat /,ij elkaar uitduag?deu; nooit, nooit kan men zoo iets nog eens hooren!" . . . ' En toen kwam het groote duet vau Semiramis en Arsace: Eh! ben, a Ie ferisci! Het eeuigc ?gebrek aan deze heerlijke muziek is, dat zij wat al te veel versierd is; de twee zangeressen maak ten daarvan gebruik, om den oorspronkelijken tekst 'te doorzaaien met trekjes, zoo lij u van smaak, dat de componist, in plaats van boos te worden, j verrukt scheen te zijn. Maar toen het beroemde Andante kwam: Giorno d'orrore, giorno 'H /-ontento! toen op de uitdagende en dreigende woor den tusschen moeder en zoon gewisseld, het ge hang van kalmte en teederheid: Farresta o Dlo!... volgde, toen die twee stemmen zich vcreenigdeu, ?of liever samensmolten, met ecu \velluidendheid, 'te vergelijken met de muziek van ecu kus, maakte de bewondering van dit publiek, waarin alle verscheidenheden van het dilettantisme bijeen waren, plaats voor ware geestvervoering. //Hoe kan men elkaar haten als men zoo goed bij elkaar stemt," /.eide achter mij de heer Aucelot, een groot liefhebber vau confetti. Ik zag tranen in vele mooie oogeu. De ijskorst van de groote wereld, ten onrechte wclgcmauirrdlieid ge noemd, verdween alsof een onzichtbare lec haar toovcrstaf boven onze hoofden had gezwaaid. Het was het glauspuut vau den avond, het oogcublik, waarop de gastvrouw had gehoopt en gewacht. Toen het duet uit was, stond Kossini op eii zcidc met oprechte aaudoeuing: //(), het is al te schoon!... dames, omhelst elkaar." En zelf het voorbeeld gevende, sloot, hij de twee medcdiugstcrs in zijn armen; toen schoof hij ze met ecu vriendschappelijk onverwacht ge baar naar elkaar toe. .Maar, helaas! liet ijs was spoediger weer gevormd dan liet gesmolten was. Madame Maübran deinsde terug: Mademoiselle Sountag, die zeer trotseh was, en er zeker vau was, spoedig geheel en al ecu groote dame te worden (hoewel zij liet al was') door haar aanstaand hu welijk met graaf Rossi, maakte evenmin haast; kortom, liet doel werd niet bereikt; en zulk ecu kond, onaangenaam gevoel was het. gevolg ervan, dat R.odolphc d'Appony, de Jleur iles pois vau dien gedenkwaardige)! winter, op de piano toesnelde en om afleiding te geven, eerst, de Iiicitatio>i a la Valse van Weber en toen de wals uit den Frt'ischiitz begon te spelen. Dadelijk engageerde de oudste zoon des huizes Henriette Souutag; de mooie Autouin de Xomlles maakte zich meester van madame .Malibran. Men heeft dikwijls gesproken over de verkwis ting van gierigaards en den moed van lafaards. De muziek had mij iu zulk een toestand van ver voering gebracht dat ik niet meer mij zclt, een .arme verlegen student was, maai- een slaapwan delaar, ecu visionnair, een persoon van llollhiann, met ecu dievenlautaaru in de hand door onbekende sferen dwalende. Ik vergat, dat ik verlegen was, en vroeg madame Malibrari voor de derde wals. Zij stemde toe, mij eenigs/.ins moederlijk aan ziende, hetgeen des te vermakelijker was, omdat zij slechts twee jaar ouder was dan ik. Ik walste niet al te best, maar, wat vreemd was, Desdemona walste even slecht. Zij erkende dit, /.elf eu voegde er bij, met eene maai' al te duidelijke bedoeling: //Dat, komt, omdat, ik, God dank, niets Dnitscli heb!" ^va vijf minuten hielden wij op, eu zij wille iu het Spaauseh iets tegen mij, dat ik niet, geheel Schaakspel. begreep, maar dat, overgebracht in de taal van het dagelijksch leven, beteokeude: //Die laugc blonde! Zoo'u schepsel! Stel je voor, dat ik haar een kus zou geven!" Daarna scheen het mij toe, dat zij, altijd nog iu het Spaausch, een woordspeling maakte op deu uaani Ilossi, en ik ben nooit te weten gekomen, of zij wilde zeggen, dat die blondine rood haar had, of dat, om haar aan de landgeiiooteu van Don Quichot te beschrijven, hot voldoende zou /.iju, om bij den naam van Henriette Soiintag's aanstaanden echtgenoot dien van de hoofdstad vau de Loire-lnt'éricure *j te voegeu. .Dit was de eenige dissonant vau dien avond. Toen de wals uit was, vei'zocht, madame Malibr.au mij, in de antichambre t, e gaan hooren, of haar rijtuig er al was. Want," /eide zij een voudig, //liet is lang over twaalven en morgen moet ik vroeg opstaan." 3de Jaargang. 6 December 1891. Redacteur ETJD. J. LOMAN te Londen. Adres: Mira Lodge, Deronda Road, Herne Hill, Londen. S. E. Verzoeke alle berichten, de schaakrnbriek be treffende, aan bovenstaand adres te richten. Probleem no. 113. Zwart 5 stukken. a b e. de f Wit 6 stukken. g Deze opgave bevat 4 verschillende vraagstukken. I mat in 12 zetten zonder Pd5 te bewegen. II mat in 12 zetten zonder Pd4 te bewegen. III mat in 13 zetten zonder als eersten zet den Koning te spelen. IV mat in 16 zetten, waarbij de looper, zonder ziek te bewegen (dus van d5) den Koning op a8 mat zet. Den volgenden morgen om zeven uur kwam ik in het kiuder/.iekeuluus in de. rue de Sï-orex. ik vond de i^-oede zusters in wanhoop. Dokter Jadelot had voor een kind, dat door hevige stui pen was aangetast, een bad voorgeschreven, doch liet kind bood zulk een hardnekkigen tegenstand, dat liet duidelijk was, dat als men poogde, het te dwingen, de vreeselijke erisis zou verergeren eu liet kind zou sterven, nog voordat het in het water was. Wat te doen! Op dat oogeublik zag ik een jonge vrouw bin nenkomen, en hoe groot was mijn verba/ing, toen ik madame Malibran herkende! Doch zij was ja, /.ij was het. Meu heeft wel eens gezegd, dat zij bij die gelegenheden zieli als liefdex.uster ver kleedde. Xij zou znlk een vermomming als een profauatie hebhen beschouwd. 7,ij was iu bet zwart gekleed; ik verbeeld mij, dat haar postuum moet hebben geleken op dat vau die Spaanse!»' béates, van welke soms sprake is in de verhalen van Mérimée. De zusters, die aan hare bezoeken gewoon schenen te zijn, vertelden haar, wat er te doen was. Toen naderde zij liet kind, dat nog steeds aan vreeselijke stuipen ten prooi \va.s, en zcidc liefkoozcnd: // Kindlicf, wanneer ik iets voor je zing, wil je dan in dat bad gaan, dat je weer beter moet maken r" De kleine zieke werd steeds zenuwachtiger en antwoordde niet; hij .scheen haar zelfs niet te hooren. Maar madame Mahbr;in was niet uit liet veld geslagen, en zong hare bei'oeuulc romauee >, Hoiikcui' 'Je se i'tït;otr" daarna de Spaansehc liolé/i(t: aio die soa coiitrubanilista" een volksliedje, waar van zij een meesterwerk van vuur en hartstocht had gemaakt. Stel u dit, gezang voor, alles met halve stem, tnssclien de naakte muren van een xiekenzaal. liet was als een zachte morgcnsehomering, die langzaam door de komle schaduwen van den win ternacht liecmlrong. De goede zusters hadden nog nooit zoo iets sclioons gehoord ; zij vouwden de handen, hielden haar adem in, sloegen liare be traande oou'en ten hemel, en meenden misschien een dier engelen te hooren. naar welke (iod zelf luistert ! Lamartinei. U at mij betreft, ik werd weer even opgewonden als den vorig-en avond : ik verbeeldde mij, dat ik in slaap was gevallen i\i den salon van mevrouw de liouillcrie bij de laatste tonen va.n Semiriimis en Arsace, en ik droomde verder. Maar het kind bleef volkomen ongevoelig voor het wonder der kunst, in dienst. gesteld van de liefdadigheid. Hij \\as nog te jong om het, te begrijpen, of te ziek om er van Ie ge nieten. Toen de zusters trachtten hem naar de badkuip te brengen, spartelde hij als een beze tene in hare armen, met zulke scherpe kreten, dat zi| ons door liet hart gingen. ,/llet is gedaan - er is niets meer aan te doen ! wij moeten hem laten sterven," zeide een der zusters schreiende. ()p dit oogcnblik k\\am er een bovenmeiisehclijke gla.ns op Jiet voorhoofd van madame Malibïan. Ken engelachtige glimlach speelde om hare lippen: zij greep een der gloeiende handjes \an den zieke en /.eide: «Lieve kind, als ik in dat bad ging. zou je dan weigeren, met mij er in te u'aan " De uitgevers van 't Weekblad !>e Amxtei-ilinnmer hebben, als aanmoediging voor de deelnemers aan den correspondentiewedstrijd, twee prachtwerlien als prijzen uitgeloofd. De eene prijs bestaat uit eene verzameling etsen van W. iSteelink, getiteld: Oude Kunst in Nederland", compleet in 30 afleveringen a, ? 3 = f 90! Oude Kunst in Nederland'' is een pendant van Moderne Kunst in Nederland" en geheel daaraan in uitvoering gelijk. Deze verzameling bevat 30 etsen naar schilderijen van de meest beroemde Ned. meesters, voorkomende in de particuliere kabi netten van de heeren Six, lïredius, Htoengracht, Van Duivenvoorde, De Htuers e. a. en dus grootendeels onbekend voor liet Ned. publiek. De .NV'/, ^piclatur zeide van deze uitgave : De kunstlievende schare zij geluk geweiiKciit met dit nieuwe praehtwerk, dat als grootsche nationale onderneming onder steuning verdient van de aristocratie naar den geest." Dit kostbare praelitwerk zal als prijs dienen voor de bc*te en wnoi.-t //^'//(-r/r/r partij. De beoordeeling hiervan zal aan drie bevoegde Ned. schakers (nietdeelnemers) worden opgedragen. Door de milde vrijgevighei l der uitgevers zijn wij in staat gesteld bovendien nog oen prijs uit te loven voor de schitterendste combinatie. Deze prijs bestaat uit twintig oorspronkelijke teekonuigon van Johan Draaken.siek, getiteld: Van alles wat". Het nieuwste en meest nationale praelitwerk in Nederland. Van alles wat" is een bundel met 20 schoono platen in een zeer iVaaio mappe. Deze platen zijn in lichtdruk gereproduceerd naar de oorspronkelijke, voor deze uitgave ontworpen teekeningen, die deels van hnmoristischen, deels van ern&tigen aard zijn. De prijs is / 12.50. De uitgevers hopen, dat vele Ned. schaakliefheb bers hierdoor zullen worden opgewekthumie krachien in dezen eersten natioualcn eerrespondentiewedstrijd. te beproeven, 't Zou zeer te betreuren zijn, indien deze onderneming, evenals zoovele anderen, door de lauwheid van 't Ned. schaakj-'ubliek schipbreuk leed. Een eorrespondentiewedstrijd is, o. i., 't meest doel treffende middel om de schaakknnst in Nederland tot een hooger peil te verheffen. Niemand onttrekke zich daarom aan dezen belangrijken strijd. De wedstrijd is zoodanig ingericht dat zelfs voor de zw:tkste spe lers kans op een prijs bestaat; gebrek aan zelfver trouwen behoeft dus niemand van de deelneming terug te houden. Verlangend zieu wij aanmeldingen Ditmaal hoorde het kind haar; hij maakte een lichte beweging met liet hoofd en hield op met schreien.. Dadelijk verwijderden de doctoren, stu denten en zickeuoppassers zich met eerbiedige bewondering, en ik kaïi u wel verzekeren, dat geen enkele zinnelijke voorstelling zich met dien geestdrift, en dien eerbied vermengde. De zusters omringden de zangeres ; zij ging in liet bad en strekte de armen uit naar liet kind, dat, geen weerstand meer bood. Yijf minuten later sliep hij iu tegen deu schouder van Des demona. Gij begrijpt, zeker wel, dat, ik een uur later bij deu uitgang op madame Malibran wachtte, /ij zag mij, herkende mij, eu mij geen tijd latende, iets te zeggen, dat, ik iu mijn verlegenheid toch niet ten einde zou hebben gebracht, zeide zij tot mij : «Jongmcuseh, onthoud dit goed: het is veel moeielijker een jnedediugster te kussen, dan ecu goede daad te verrichten !" VOOR DAMES. Reiscostuum, tunica. Een parelsnoer. Vertel-avonden. Meubels. Vervalschte honig. Pjen van de R'issische nieuwigheden, door de Parijsche mode aangenomen, is de boerinnenmautel, die door hertoginnen nu als reiscostuum gedragen wordt. Hij is, gelijk voor eene boerin en eene reizigster past, zeer eenvoudig, maar ook opmer kelijk genoeg om Russisch te heeten.FIet is een mantel van grove vuurroode wol, met reusachtige langharige zwarte noppen; aan den hals en om het middel wordt de stof ingerimpeld, en met zwart laken riemen vastgehouden. De mouwen zijn ruim gedofr, zoowel van boven als aan de elleboog; zij eindigen in een lange zwarte manchet, metknoopen gesloten. Nog steeds draagt men te Parijs overigens lichte kleuren, vooral beige, gris perle, gris-argent, enz., zoowel in laken als in zijde; maar ook loutre, donkerblauw, heliotrope en Russisch groen zijn in de mode, en wat de stoffen betreft vele grofdradige, kamgaren, vigogne en dergelijke. Als vorm begint de robe princevse steeds meer door te dringen; de rok is nog zeer nauw, schuin geknipt en evenals de taille meest maar met een beel smalle versiering (ruche, borduursel, marabout, bont, dicht gerimpelde volant), gegarneerd. e rok wordt weer over de taille gedragen, de basques hebben afgedaan. Iets heel nieuws intusschen men weet niet of het zal doorgaan is een uitgesneden tunica geheel uit n stuk, als een hemd, zóó geknipt, dat alleen van voren en van achteren een paar plooitjes vallen, die door het ceintuur worden saamgenomen. Zulk eene tunica, lie-de-vin laken op een blouse en rok van heliotrope crêpon, had veel bekijks, er behoort een onberispelijk figuur bij. Zij was van boven en van onderen omzet met franje van goud en git; ook de mouwen had den gittenborduursel. Men maakt ze ook van effen fluweel met twee of dris smalle strepen bont, astrakan, marter of hermelijn. Kenige nieuwe toiletten: noisette-bruin laken, corselet van Egyptisch borduursel met rand van hermelijnstaartjes; mouwen en schouderstuk van fluweel in dezelfde kleur; rok met rand van borduursel en bont. Daarbij mantel van dezelfde stof, met borduursel en grooten kraag van hermelijn. Heliotrope laken; de rok van achteren open slaande op eene baan langharige witte -wollen stof met gouden strepen. De rok sluit over het corsage dat een stuk van dezelfde wit-en-gouden stof heeft, van voren en van achteren laag ingezet. Kraag van geplooide gnipure-kant met goud doorwerkt, van voren in eone draperie op de borst uitloopend; ruime mouwen eindigend in een manchet, wit en goud. Cordelicre van rijk passement, goud en lila, aan de eene zijde in lange einden en kwastmotifs neervallend. liet volgend verhaaltje wordt door de Wiener Alif/cineine Zeitunfj meegedeeld: In een modomagazijn te Weeren, dat keizerinnen, koninginnen uit alle oorden des lands te gemoet. Tot dusver heb ben zich slechts 11 spelers aangemeld. COIUIESPONDENTIE. H. J. den H. te A. We] bedankt voor uitvoerige mcdedeelingcn. (iaarre ontvangen wij Strategie". Wij veroordeelden l?I'd7 geenszins, merkten alleen op dat J'f'6 meer gebruikelijk is. De font schuilt in de verdere zetten. Steinitz's aanval houden wij voor bedenkelijk. De ie paitij zullen wij nazien. Uw op merking over probleemwedstrijd honden wij in ge dachte. Uw medewerking aan coirespondentiewedstrijd doet ons genoegen. MEDEDEELINGEN UI f DE HCHAAKWEBELD. Zaterdag 28 Nov. had in de City Club te Londen tusschen de heeren ('urnock, Morian en Loman een wedstrijd in 'l blindelingsspelen plaats. De l!edacteur won l'3, iMorian 3 .> van de (> en Cornock 3 < van de l partijen. Er werden dns 10 partijen geiijktijdit; gespeeld. De match Steinitz-Tschigorin vangt 15 Doe. te Havana aan. Iu volgend nummer meer bijzonderhe den hieromtrent. Fransche verdediging, gespeeld op den onderlingen wedstrijd der Atnst. Schaakclub. Wit. Zwart. F. J. Schotel. N. N. l e4 e(.i ger aangetoond hebben, 2 (J4 do ^ 'lit vastzetten van 't ;j ed:V 6(15' ]);|ard alleen goed wan^| pro -!>((? neer 't andere paard niet 5 Ld3 LbG 5- -l.eT is tegenwoordig nv-er in zwang. (i 0?0 7 e,4? op d2 kan dekken. H) Db3, wat in derge lijke posities in de Kussische verdediging vaak Zwart^trekt geen partij met su(.(.lls wonlt ,lanRe. en prinsessen onder zyne klanten telt, heerscht sedert eenige dagen groote verslagenheid. In het atelier van dien salon toch werd de vorige week een zeer elegant costuum voor eene hooggeplaatste dame besteld. Het was van groen fluweel, met bybehoorend vêtement in den vorm van eene mantille, alles groen met goud gebrocheerd, en met blauwvos gevoerd. Het costuum moest een spoed* stuk" zyn, Zaterdagavond moest het op de be stemmingsplaats aankomen. Het pakket kwam dan ook, per express verzonden, te rechter t\jd aan. Twee dagen later kwam het langs denzelfden weg per express terug. Groote ontsteltenis op het atelier aan de Ringstrasse; maar de zaak was spoedig opgehelderd. Het costuum was ontoon baar, gescheurd, gevlekt; de hooggeplaatste klant had het, zóó als het uit de kist kwam, er weer ingeworpen en per keerende post laten terug zenden. In het modemagazijn denkt men bijna aan kwaad willigheid, maar is in ieder geval ontroostbaar, want de hooge klant, die zoo slecht bediend werd, is keizerin Augusta Victoria, te Berlijn. * * * De geschiedenis van het beroemde parelsnoer van Léonide Leblanc is eindelijk voor de rechtbank afgeloopen. Op de verkooping van haar diamanten kwam voor een prachtige collier van vier rijen witte Oostersche paarlen, wegende 3300 grein zonder bet gewicht van het snoer"; dit parelsnoer was, naar men meende, hetzelfde, dat reeds in de dagen van het keizerrijk door geheel Parijs werd bewonderd. Den grooten collier van de verkooping kocht de juwelier Bloch voor 181.000 francs; men beweerde dat hij nieuw een half millioen gekost had. Maar nauwelijks was de koop gesloten, of de heer B)och werd ingelicht, dat het wel een mooi parelsnoer, maar niet het oude was; dit was in 1888 reeds door Léonide te gelde gemaakt. Hij weigerde nu het gekochte aan te nemen, en eischte vernieti ging van den koop. Deze week heeft de rechtbank van koophandel uitspraak gedaan; zij heeft den heer Bloch in het ongelijk gesteld. Het vonnis toch constateert, dat in den catalogus niet gesproken wordt van den beroemden collier"; dat de heer Bloch, een dagelijksch bezoeker van het Hotel des Ventes, er niet naar is, om kat in den zak te koopen; en dat hij den collier, zooals hij is, met 181.000 frs niet te duur betaald heeft. De koop is dus door minnelijke schikking ver nietigd, daar mlle. Leblanc den collier wel wilde terugnemen, maar de heer Bloch moet de kosten betalen en '25.000 francs rouwkoop of schadever goeding ; Léonide had 100.000 gevraagd. Eene eigenaardige soort van bescherming der inlandsche industrie hield men er in vroegere eeuwen op na; de somptuaire wetten dienden te gelijk hiervoor, en om de verderfelijke neiging van het vrouwelijk deel der bevolking, tot het aanschaffen van onnutte en overtollige kleedingstnkken, tegen te gaan." In eene verordening van het jaar 1731 van Friedrich Wilhelm I leest men: Wij enz. doen kond en te weten: naardemaal wij met misnoegen hebben opgemerkt, dat de dienstmaagden en heel gemeene vrouwspersonen, zoowel Christenen als Joden, zoowel op het platte land als in de steden, zijden kamizolen, rokken, en keursjes zeer veelvuldig dragen, en dit niet alleen den verkoop der voor het gansene land zoo voordeelige wolfabrieken hinderlijk is, maar ook met vroeger uitgevaardigde verordeningen strijdt; zoo achten wij het noodzakelijk, dit kwaad door een edict te verhelpen. Wij bepalen, verordenen ea willen daarom, dat na verloop van zes maanden na afkondiging van dit edict, geen dienstmaagden en gansch gewone vrouwspersonen, zoowel Christe nen als Joden, voortaan zijden kamizolen, rokken of keursjes dragen, en wanneer men hen daarmede na afloop van dien tijd nog mocht aantreffen, haar die zijden kleeding openlijk op de straat zal worden afgenomen." * * Deze week werd te Londen een daraesproces behandeld, dat interessant was om de kostbaar heid van net corpus delicti en ook om de quaestie zelf, eenassurantiequaestie, ofschoon deze niet uitisoleerden D-pion be- In bovengen. opening is z»rgd. men van den zet c4 ge,S Le3 Lg4 heel teruggekomen, daar Xooala wij reeds vroe- bij goed tegenspel de pion d-t altijd een zwak punt blijft. Is echter een maal e4 geschied dan moet Dbiïvolgen. Na 10 Db;i, del: 11 l'c-4 :!, I,(3: staat 't witte -spel niet -slecht, vooral als hij er in slaagt zijn g-lijn niet 't zware geschut te be zetten. 10 .... h6 Alleen wanneer bet strikt noodzakelijk is, moet men tot dezen/et beslui ten. Hier schijnt ons TeS. gevolgd door Pi'S een be tere veiligheidsmaatregel toe. 11 Tacl (lm Dc7 te verhinderen. 11 .... Lf3: Deze zet is o. i. af te kenren, daar 't een wit stuk in werking brengt en dns erger dan tijdver lies is. TeS in verbinding mei I'f8 was nog altijd 't beste. 12 Pf3: Deo'? l,'i Tfel Dc8? Tegen znlk doelloos spel is geen positie beslaml. 14 c5? Wit bad 14 Lf5, drei gende 15 Pe5, moeren spelen, in plaats van de pionnen vast te zetten. 14 .... Lc7 l f, T)e2? \Vij zouden hier onge twijfeld LIJ gespeeld hebben. 15 .... Te8 16 Pb4 L14 16?Pel, zoo mogelijk gevolgd door Pdi'ti ware de ontwikke bevorderlijk Le3: TeS: Dc7 allicht voor ling meer geweest. 17 Df3 18 TeS: 19 fe3: 20 Tfl Dadelijk Pföwas meer ad rem. 20 .. . Pf8.' 21 Pi'5 Pe6? 21 Ph7 had pionnenverlies vermeden. 22 PhG : f Kh8 23 h4V Na 23 Dh3 zien wij niet hoe zwart 't spel had kunnen rekken. 23 .... TfS 24 Pg4 Pg4: 25 Dg4: g6 2(5 hó! a5! Na gh 2 zetten. 27 Dt5 28 DeG: 29 DdG 30 b4 Een onnoodige zet. 30 .... a6 31 LgG g4 32 DeG DhG Hier had zwart gerust kunnen abandonneererj. 33 TIG: TIG: 34 DfG: f Dg7 35 Dd8f 35 Dgövoerde sneller tot 't doel. 35 .... Dg8 3G Dgó Df8 37 h6 g3 Wit kondigde hier mat in 3 zetten aan. 38 De5f enz. volgt mat iu f6 Df7 Dg7