No. 756 DE AMSTEEDAMMEE, WEEKBLAD VOOB NEDERLAND. b*at is, en of de ambitie in vroeger jartn, toen ?velen een Waas- of strijkinstrument leerden met geen ander doel dan in een orkest van dilettan ten voor zflne part\j berekend te worden, eigenIjjk niet van beter gehalte was ? Deze gedachten speelden mij door het hoofd, toen ik de uitvoering van de Orkestvereeniging Amphion onder leiding van den heer David Koning bijwoonde. Van de vele orkestvereenigingen in dit genre toch, die er in onze stad bestonden, is slechts deze nog in leven. Het strijkkwartet is vrij sterk bezet, doch blazende dilettanten worden hoe langer hoe schaarscher, «n dus moet men de ledige plaatsen wel met kunstenaars aanvullen. De tijden zijn echter veranderd, en de orkesten uit kunstenaars bestaande, hebben hooger vlucht genomen, dat is waar! Niettemin bliji ik het be treuren dat er bij dilettanten zulk een vooroor deel tegen blaasinstrumenten bestaat, te meer nu het voor hen hoe langer hoe moeilijker wordt op de piano of viool op de hoogte van de tegen woordige technische eischen te komen. Bovendien worden de blaasinstrumenten ten onrechte alleen in orkesten geduld. Waarom bestaat er, (nu ik toch op dit onder werp kom), geene vereeniging van kunstenaar?, die zich ten doel stellen het uitvoeren van wer ken voor kamermuziek voor blaasinstrumenten en piano. Amsterdam bezit zulke voortreffelijke krachten. Er z\jn verschillende werken van oud-Duitsche en nieuw-Fransche meesters op dit gebied. Te Parijs bestaat zulk eene vereeniging, die in het begin van den winter in Duittchland met buiten gewoon succes concerten heeft gegeven. Men zag toen welk een veld er nog te bebouwen viel. De lezer zal vinden dat ik van den text dwaal, doch deze opmerkingen moesten mij van het hart, daar ik geloof dat de overweging van een en ander misschien zijn nut kan hebben. Thans bespreek ik nog in het kort de uitvoe ring van Amphion. Wanneer men de eischen in aanmerking neemt die men aan zulk een orchest mag stellen, dan moet ik met ingenomenheid van de resultaten gewagen die de heer Koning heeft weten te verkregen. Men mag daarbij de volgende vragen niet uit het oog verliezen: O f er welke krachten heeft men te beschikken? Is er een ensemble verkregen, dat men van die krachten eischen mag 'f De laatste vraag mag bevestigend beantwoord ?worden. De keuze van orkestwerken was eene niet te moeielijke, zoodat alles over het geheel goed marcheerde. Wel moet ik sommigen eersten violisten op het hart drukken, ter wille van de gelijkheid, beter het oog op hunnen leider te houden, en den leermeesters van de jeugdige tweede violisten verzoeken er hunne leerlingen nog eens met nadruk op te wijzen, dat zij (ook als zij in het orkest medefpelen) al do -wenken moeten opvolgt n die hun op de les (vooral wat streek betreft) gegeven worden, doch ik mag er tevens bijvoegen dat allen zich zeer inspanden en dat het orkest zoo speelde, dat ik vele ge deelten met genoegen hoorde. Den heer Koning zij dus een warm woord van lof gebracht voor hetgeen hij door zijn takt en zijne toewijding heeft weten te verkrijgen. Als solisten traden Mej. Lutkemann (zang) en de heer Van Bemmelen (een dilettant violor.cellist uit Leiden) op. Mej. Lutkemann ontwikkelde hare reeds vroeger besproken goede eigenschappen, hoewel het accompagnement van iemand, die blijkbaar sterk door zijne zenuwen werd geaccompagneerd, haar be lemmerde. Met het talent van den heer Van Bem melen maakte ik met groot genoegen kennis. Zijn spel verdient erkenning voor de eenvoudige en degelijke eigenschappen, gezonden toou en muzi kale voordracht. Het Mozart-concert in het Concertgebouw, waar in o. a. het klavier-concert voor twee piano's met orkest in Es dur werd uitgevoerd door mevr. Bosmans-Benedicts en den heer KPS, benevens een weinig bekend concert voor fluit en harp, door r1 en heer Demont en Mej. Winzer, kon ik tot mijn groot leedwezen niet bijwonen. Daar er zich uit het publik verschillende stemmen, met verzoek om eene herhaling verheffen, hc op ik nog in de gelegenheid te zijn van deze hoogst belang rijke uitvoering melding te maken, terwijl ik tevens zoo spoedig mogelijk de klassieke concerten in het Paleis voor Volksvlijt, onder leiding van den heer Richard Hol, weder eens hoop te bespreken. VAX MILLIOKX. DB TENTOONSTELLING TE CH1CAGO IN 1S9.'!. Velen, die in 1SS9 de wereld-tentoonstelling te Parijs gezien hebben, zullen v;ui mcening /iju geweest, dat zij do laatste der grootste tentoonstel lingen aanschouwd hadden, de laatste expositie, waar alles uit alle werciddeeleu bijeengebracht was en vertoond iii den meest behagolijken vorm en toestand. Want, niet waar 'ïeene volirende ter.toonstelliug zou, om niet bij hare voorgangster af te vallen, nog groote ', nog mooier, nog- vollediger moeten zijn, eu was dit mogelijk 'i Lezers, wilt gij mij in uw gedachten vergezel len uaar liet Rand Me. Nally Building, een reus achtig gebouw, staande in het eeutium van Chicago, daar waar de breede straten steeds zoo vol ziju van voertuigen, dat men alleen op de kruis punten de straten kan oversteken, waar hui/cu van zes eu acht verdiepingen worden afgebroken om er gebouwen van veertien tot achttien voor in de plaats te zetten, waar alles spreekt van zaken, zaken" eu nog eens , zaken"? \V~ij saaii de wijde poort van het gebouw door eu T inden iu eeu der corridors ceu drietal liften, waarvan er een ous naar de derde verdieping brengt. Ge bevindt u op de bureaux van de World's Columbian Commission, lange rijeu grootc lokalen, drie verdis pin gen vau dit gebouw beslaande, alle /.eer eenvou dig ingericht, maar bezet door hard werkende be dienden en klerken, vrouwelijke eu mannelijke. Hier is het hoofdkwartier van het, leger van per sonen, dat de Clucagosche wereld-tentoonstelling van 1S93 voorbereidt. Deze tentoonstelling, d:c den bescheiden maar juistcn naam zal dragen van World's Fair, d. i. wereldkennis, is bestemd de Parijsche van 1889 te overtreffen. Dit zegt men u uiet direct, maar als ge eeuigen tijd met een der directeuren hebt zitten praten, dan blijkt u. weldra, dat, de Chieagoers al wat tot nu toe te zien is geweest, willen overtreffen en dat dan naar hunne meening de tijd der wereld-tentoonstellin gen wel voorbij zal zijn en men zich zal gaan be palen tot expositiëu van voortbrengselen uit n land of van voorwerpen speciaal op ne industrie betrekking hebbende. Nu, men is op reusachtige schaal begonnen toebereidselen te maken, dat. staat vast. Daar is in de eerste plaats de afdeeling voor l'ubliciteit en Bevordering der Tentoonstelling (Publicity and Promotion), een departement, dat op deze wijze nooit bij eenige tentoonstelling heeft gewerkt. Men heeft daar niets anders te doeu, dau inlich tingen inwinnen, omtrent, alles, wat op de ten toonstelling betrekking heeft en die inlichtingen, na ze verwerkt, te hebben, weer aan anderen over te brengen. Een ambtenaar dezer afdeeliug, aan welkt r hoofd een bekend journalist, Major M. P. Handy, staat, heeft toegang tot de bureaux van alle andere afdeelingen en kan overal inzage nemen van de correspondentie; een aantal klerken zijn voortdurend bezig 1200 couranten, uit alle landen der wereld af komstig, door te lezen, om te zoeken naar berichten, die voor de tentoonstelling vau belang kunnen zijn. Die berichten worden uitge knipt en opgeplakt. Andereu vertalen de informatiën, op deze wijze verzameld, in het Franscli, Deensch, Duitseh, Spaausch, Zweedseh, Portugeesch en Italiaanse!), en zenden ze de geheele wereld door iu zoogenaamde »Newsletters". Hicv worden geheele artikelen geschreven over de ten toonstelling ; men zendt, ze zelfs, met de noodigo illustraties erbij, aan tijdschriften in binnen- en buitenland, die dat verlangen. Bijna 5000 stuks brieven eu drukwerken worden dagelijks door het bureau verzonden. Binnen korten tijd zullen door dit departement ook mannen worden uitsezonden, die door het, gesproken woord tot deelneming eu be zoek aan de tentoonstelling moeten opwekken, op meetings en in vergaderingen, waar ook gebruik gemaakt zal worden van pliotographicën on platen en zelfs van tooverlantaarns. Indien al deze bemoeiingen het verlangde resuldaat hebben, zullen de bezoekers der tentoonstel ling bijna ontelbaar zijn. Maar het, gevolg, dat men weuscht, zal niet bereikt, zijn, wanneer niet tevens in alle klassen van liet programma groote deelneming is. Wat daartoe noodig is, begrijpt men eerst, wan neer men liet reglement, in/iet, en ontdekt, dat, hetgeen tentoongesteld kan worden, verdeeld is in 11-1 groepen, van welke de moesten nog zijn on derverdeeld in klassen tot eeu gezamenlijk 'aantal van 'J17. Zoo ooit eene opnoeming va'n al wat zich op de aarde bevindt, volledig was, dan is het deze. Wat ontstaan is zonder en met hulp vau mensehen, en elk resultaat vau menschelijk wer ken en denken, wanneer het, maar een zichtbaren vorm kan aannemen, zij het ook in beschrijvingen of statistieken, kan te Chieago vertoond worden, Dat de classificatie niet altijd gemakkelijk was, is te begrijpen. Iu afdeeling A, landbouw on boschcultuur zal meu natuurlijk alle soorten granen vinden en wat daarvan wordt gemaakt, maar ook litteratuur en statistiek van den landbouw en mest en water zoowel gedistilleerd ais mineraal-water; afdeelin" B bevat wijn- en tuinbouw met hetgeen daartoe gebracht kan worden, zooals werktuigen voor de be reiding van wijnen en fruits places. Afdeolin? C wordt eene verzameling van bijna allo dieren, die op den aardbodem voorkomen, tan me en wilde tot insecten toe; bij de laat sten wordt ook ge vraagd naar de mid-Jelen om ze uit te roeien terwijl de, verschillende manieren om gevogelte vet te mesten en patéde foie gras hier ook tehuis behooreu; afdeeling I) omvat visch en vischfuig met, alle middelen om visch te bewaren < n te bereiden: afdeeling E. mijnwezen, mineralen en de wijzen van behandeling vau metalen (te zaïneu in 130 klassen); 1<\ machinerieën voor alle doel einden ; G, vervoer, met spoorwegen, wagens eu schepen, m ar ook het brievcntrausport door pneumatische buizen, de middelen om geld on pakjes door winkels heen eu weer te voeren ver nuftige inrichtingen, die meu in eiken grooteu winkel in Amerika, waar men aan den kassier betaalt, kan opmerken ; verder postduiven on luchtballons on onder de schepen vijf klassen voor verschillende soorten oorlogsschepen. Afdoeliug II bevat in hare iOO klassen wat, men iu het Auierikaansoh noemt, Mannfacf.ures", d. w./.. bijna alles, wat met. de hand of in fabrieken wordt, gemaakt tot gebruik iu liet, dagelrjkrch loven: ijskasten eu juweclen, kookgerij en kiecren, papier eu vuurwerk, alles behoort hiertoe. De olectrieitcit eu hare toepassingen vormen afdeeling J. K /.iju do sohooue, Ij de vrije kunsten. Ili-t is verwonderlijk wat, meu in afdeeling L al bijeen hooft, weten te brtugen: de ge.heele opvoeding \;m de kinderkamer af, sport, voeding, woning, badhui/ou, scholen eu abattoirs; voorts boiken en ilo journaast ick, maar ook regeerin^ en nch handel eu wet.ensduipjvlijke en godsdienstige in stellingen, muziek en tooneel. De laatste, afdcelius.', M, omvat alles, wat. nergens elders onder gebracht, kou worden: spelen, voorwerpen \an godsdienstige vereering, oude kaarten eu benoo(ligdlicden voor do zeevaart, uitvindingen, de Indianen. OH eindelijk in cru laatste irn/ep de standbeelden en portretten van allen, die licbbcu medegewerkt toi de beschaving en liet wolzijn der mcnschhoid! lleods nu hoort meu van allerlei bijzondere inzendingen, voornamelijk op efhnogr.'iphisch ::vbied. Ecu verzamelaar wil eene irroofe eolleelie vau de Maori's afkomstige curiositeiten c<;p seeren, terwijl iemand anders hot plan hooft op gevat, voor oou aantal van do/e bewoners van Nieuw-Zeeland op de tcntooüst clliiii; oen dorp re bouwen t n de bewoners in hun loven on doen te vortooi.on. Hetzelfde willen anderen doen met Eskimo's die zouden wonen op een iiagoinaaktou ijsberg 011 met, inboorlingen vau de Caraïben, de eilanden, op wolke ('olumbus het eerst aanlandde. Indien dergelijke kolonies goed word u ingericht on ge administreerd, kunnen zij zeer interessant zijn ; dat, is iu 1SVJ te Pu rijs gebleken; de ruime Javaansche kampong, op grooter schaal aangelegd dan dergelijke dorpjes van andere vreemde volken, was een der grootste aantrekkingspuuten der geheele tentoonstelling. De Ilue du Caire, die te Parijs zooveel succes heeft gehad, zal te Chi eago worden nagebootst, maar ook de Japanners willen iets dergelijks inrichten, terwijl een Petersburgsch kapitalist verlof gevraagd heeft, eene afbeelding te mogen maken van eene stiaat te Nishni-Nowgorod, de plaats, waar sinds 800 jaar de bekende jaarmarkt wordt gehouden. Zeer interessant voor ethnologen belooft eene collectie antiquiteiten te worden, die door prof. Putuam van Harvard University wordt bijeengebracht. Deze geleerde wil eene zoo volledig mogelijke voorstelling geven van het leven der inboorlingen van Amerika vóór de komst der Spanjaarden ; er zullen reproducties worden gemaakt vau belang rijke ruïnen in Yucalau en Mexico, 011 vau grafsteden, die in de Vereenigdc Staten op verschil lende plaatsen, o. a. in Óhio ontdekt zijn. Uit Coluinbia en Peru ziju reeds toczeggiueeu ont vangen van collecties van voorwerpen afkomstig nit, den tijd der Inca's, on vau de tegenwoordig bijna verdwenen Indianen van Noord-Amerika zijn nog genoeg curiositeiten te vinden om van hun wijze van leven een volledig beeld te geven. Veel hoopt men bijeen te brengen, dat betrek king heeft op don persoon van Columbus en zijne ontdekking. Dit zal geplaatst worden in een af zonderlijk gebouw, dat eeu nauwkeurige copic moet worden van het klooster La Rabida te Palos iu Spanje. Aau de poort van dit klooster heeft eens de ontdekker, teleurgesteld cu ontmoe digd, aiiigeklopt, en eeu onderkomen gevraagd voor zich en ziju kind. Daar werkte hij zijne plannen uit, daar had hij zijn bekend twistgesprek met, de Dominicaner monniken, daar woonde hij, in de kleine klooiterkapel, deu dienst bij op den morgen van zijn vertrek. De bouw van dit kloos ter is zóó, dat, liet, gemakkelijk eu zonder veel kosten nagebootst, kau worden; het zal zeker te midden der groote tentoonstellingsgebouwen oen eigenaardig effect maken. Dit, zal wel eveneens het geval ziju met, do schepen vau Columbus, waarvan afbeeldingen zullen gemaakt, worden. Deze scheepjes zullen, liggende naast do stoombooton, die het Michigan-nieer bevaren, een denk beeld geven vau don vooruitgang op het, gebied van deu scheepsbouw iu vier eeuwen, maar tevens van don moed, bijna zouden wij zeggen vau de waaghalzerij van Columbus, die met, zulke notendopjes deu Oceaau durfde oversteken. (Slot foJgt). AA NTEEKENINGEN SCHILDERKUNST . Ui f <len Haai). Maandag hield do Haagsche Kunstkring een tamelijk drnk bezoohte ledenver gadering. Er moest een d.'finitief' bestuur geko zen worden. Tot president van de af'deelingsehildcrkunst word Jan Toorop gekozen, terwijl met hem bcf-tuurrleron zijn : do Bock, Floris Verster en de Jnsselïn de Jong. De tentoonstellirgszaaltjes van de localitcit boven hef caféRiche, zullen veri'onwrt wirdun oru te trachten ze meer voor ex posities geschikt te maken. Do Vereeniging wil blijkbaar aanpakken. De verkopping van oude kunst bij de Rpgt is niet veel zaaks; ondor onmogelijke producten leest men namen van Holbein. Murillo, ]?'. Hals, van der Velde enz. Ken Jan Steen die gezegd wordt echt te zijn is dan waarschijnlijk uit zijn prille jpugd. Enkele aardige plankjes, een grisaille schilderij van, ik raten Hoogstraten: een paar groote oorlogsehepen, en oen stilleven dat van | Weenix heet te wezen, ziju zoo kwaad zijn. In 't geheel bijna driehonderd nummers, slecht ge xposeerd in donkere kamers. Bij don kunstkooper Biesing staat deze week een Bot-boomp.je voor het raam, een juweeltje, een interieur met zware balken in hot plafond, [ oj> zij valt het licht in over een tafel waar een paar vrouwtjes zifter. Zeker een van do mooiste schilderijtjes die Bosboom gemaakt heeft. Schalekamps groot- formaat-uitgave over de Bosbooms, door II. L. Bcrckenhoff, zijn aflevering 3, -l en 5 verschenen. Ds tekst van dit gedeelte handelt minder speciaal over Bosbooms kunst, dan uitvoerig over de zeldzame verhouding tussclieu ds beide buitengewone echtgenooten. Men vindt tusschen rlc druk o. a een prachtige waterverftcekening van hot klooster te Boksmeer en twee blijkbaar heel mooie s»pia-*.eekeningen van een religieus sujet treroproduoecn', terwijl een van do etsen cenig idoe geeft vau <ïe indrukwekkende oom positie van Bosbooms Lux in tcnehris." De Recue des Deux Hfaiirle* van December heeft een artikel van Eralle Miehel over biosratcn en critici van Rembrandt. Wat vooral aanleiding lijkt geweest te zijn tot het schrijven van dat artikel is dat deze Renibrandt- geleerde hot zijne vel oons %vil,le zeggen over die twee gerucht makende boeken van don laatston tijd. lleuibratttlt til;; ]'.r;ielnr en Wer iW Jtemlirnndt'-' Van hut eer-te won, !oi baarlijke werk van Dr, Langbr-hu schrijft Miehel o. a.: Itcinbrandt is nir-t het onderwerp, maar alleen het pretekst. Meermalen verlii st du auteur bom uit liet oog i n don gang van zijn (alrjke en dikwijls tegenstrij dige stellm;;et). ilij komt slechis tot hom terug ais lot e v n gemakkelijk oorlogswapen, om alle degen"!). en zij xiin legio, die onder schrijvers on geleerden de gave hebben hem te mishagen mee te lijf te gaan.'' Ofschoon bij hem onophoudelijk ten voorbeeld stolt kent hij noch zijn p'-rsoon, r.och zijn werk van moer nabij", liet heeft deu nauwgezet ten kunsthistoricus begriipelijkerwijxe gehinderd oen paradoxaal moralist, dio eeu kunstkritiek levert welke misschien we! Hismarck maar £<,een enkel kunstlicvoml man be koren zal, en dio zo;.>t dei! oud;;n roem van Hol land met Duitschlamls nieuwe glorie te willen j associecren, naar zijn zonderling welbehagen te zien omspringen met oen groote ti^ur.r, dio met j de meeninf/en waar de dokter vol van is, tamelijk weinig Lditt uit, te staar. Maar Mioiiel, die al zooveel jaren bozig is met de, moest nauwgezette studie van all?s wat den persoon on de kunst van Uombrandt aangaat, en van wicn een standardwcrk over den meester ter perse gaat, is natuurlijk uitermate geërgerd over de attentie, die men in Duitschland nog over heelt voor het werk van dien aanmatigenden M«x Lautner, die, zonder zelf ook maar een weinig te zijn voorbereid, in zyn Wer ist Remlrandt, een nieuwe grondslag voor de Hollandsche kunst geschiedenis beweerde te leggen. Miehel noemt de bokkesprongea van deze auteur die Bol tot den maker van den Nachtwacht, de Staalmeesters en de Snijles maken wil, maar die nauwelijks buiten Breslau een voet gezet het ft, en van Bol al even weinig als van Rembrandt gezien beeft, een aardig spelletje, dat desnoods dienst zou kunnen doen om op regenachtige dagen buiten den tijd te verdrijven. En zakelijk toont hij ver der aan hoe de ijver van dezen jongen man slechts aan de iastigbeid van een monomaan doet denken. Komende na Rtmbrandt ah Erzielitr is de verschijning van Wer ist Rembrandt dubbel te onpas. Datzelfde Holland waar Langbehn zulke hartstochtelijke declaraties voor over had, en dat hij droomde te veroveren .... zedelijk te ver overen, wordt hier door Lautner beleedigd in zijn meest geachte kunstkenners en in den groolsten naam van zijn geschiedenis, in dien Rembrandt, dien men niettestaande Lautner zal voortgaan te bewonderen als den schilder van de Nacht wacht en de Staalmeesters." V. VEREENVOUDIGING DER SPELLING. De beweging, voor een paar maanden begon nen niet om ons de zegeningen eener splin ternieuwe orthographie te bezorgen, maar om het spellingstelsel van de Vries en te Winkel te vereenvoudigen, breidt zich meer en meer uit. Of het aan de inspanning der voorstanders van deze zaak gelukken zal, roering te brengen in de groote, inerte massa, valt niet te voorspellen; al schijnen de kansen voorloopig goed te staan. De grootste vijand van ons streven zal onge twijfeld de traagheid blijken te zijn, die doet zeggen: Het toepassen van die vereenvoudigin gen geeft ons immer óók al weer last ? Wij zijn aan deu tegenwoordigen toestand gewend; laat het nu ook maar zoo blijven." Wie even over de zaak nadenkt, ziet in, dat een verstandige, niet overdreven vereenvoudiging der spelling al heel spoedig ten goede zal komen aan ieder Neder lander, die schrijven kan; dat schoolkinderen en onderwijzers er aanstonds, en in niet geringe mate, mee gebaat zullen wezen. Het spreekt van zelf, dat de spelbeweg'ng (men heeft het onschuldige kind den bijnaam revo lutie" gegeven .') óók door sommigen, die allerminst tot den grooten hoop mogen gerekend worden, met onvriendelijke, misschien ook met bezorgde blikken wordt aangezien. Zij vinden wel niet alles slecht en verkeerd in het jeugdige fchepseltje, maar oordeelen, dat het enkele neigingen bezit, die hoogst ongepast zijr1. Het verbaast mij,4' zoo schreef onlangs eeu degelijk kenner onzer taal, het verbaast mij, dat dr. Kollewijn zich er in het geheel niet over heeft uitgelaten, hoe wij voortaan met de genitieven aan moeten, on met de, onderscheiding var. hij en zij, zijn en liaar, waar het zaken betrofr. Moet eeu en ander ook worden afgeschaft ? Zoo niet, hoe raakt men dan van de geslaclitsregels af?" Het zij mij vergund, deze vragen hier te beant woorden. Wie vereenvoudiging wenscht aan te brengen. in de geschreven taal, wil niets anders dan de schrijftaal meer in overeenstemming brengen met de beschaafde spreektaal. Naar deze heeft men zich dus te richten. Wanneer de beschaafde Neder landers algemeen zeggen: Die j/ipon liet ft zijn bcxtc(r<} tijd gehad: ui die oplossingen h* 1/br n hun cificninirdif/e moeielijkhulcn; die ro/.-s rer'oor al zijn knoppen, dan vindt ik hot om voor de hand liggende redenen boter, zijn en hun to schrijven, dan liaar besten tijfl, hnar cigciuiarclir/e. inoe/HjkHeden, knar knoppen. Zoo is het ook met het persoonlijk voornaamwoord. Wie spreekt van een vereenigina- of een sociëteit, zal zeggen: II;geloof, dat Ilij (dtit-i) fimnr i>p de flcseh :al zyn, van een tafel: ik Jtrb hem roor twee jaar (jtl;ocht. Ook hier klinkt s ij of liiutr stijf' en ongewoon. Wanneer het voorstel om ook in zake geslachtsonderscheiding tot vereenvoudiging over te gaan, ingang vindt, is daarmee natuurlijk in het minst niet uitgemaakt, dat een uitdrukking- ais: ile rtrcoi'irfi»!] mocht huur bestuur nicibchouden,voortaan zou moeten worden nfijckeurd. Men mag in zulk een ziu haar misschien ouderwctsch vinden, ver keerd is het woord zekor niet gebruikt. En wan neer men zich herinnert, dat in elke taal, in elke periode, sommige oudere en nieuwere vormen met gelijke rechten naast elkaar bestaan, is het volstrekt niet zoo vreeselijk, dat men in eenige niet dikwijls voorkomende gevallen een tijdlang -ij n of haar zal kunnen schrijven, naar verkiozipg. Op gelijke wijze is het met den genitief' gesteld. Het komt niet in ons op. vormen als I'CH ?pret mes, i/cs brilx, der m*un>.<1, der rlijf, der ra-/' onjuist to roemen. Wij wenschcn alleen, dat men i-aii de xpiceirir, ran, de bril enz. niet verkeerd achte. Wie mot zekerheid weet, dat een of ander woord oorspr. mannelijk of wei vrouwelijk is geweest, bozige gorust tlex of tier zooveel hij wil; wie bet riet woef, schrijve zooals ieder spreekt : run de. Dat do vormen des en der zich bij die regeling al spoedig in don verheven stijl zullen terugtrokken, daarvan bon ik vost overtuigd. Ton slotto nog dit: oen voordeel van de be doelde vereenvoud'uiiig is óók, dat men zal mogen schrijven: mcl ijrnot.c mort/ ui kraelitsinajiai' u in/,: run mijn yicde, rudcr en Moeder, waar het tegen woordig taalgebruik oischt : niet ijroolen inner! en ?'ironie J;r'(CÏit^in.<ji'i>nnn{f; run mijn(en) r/oedtn'V(?c/' en, niniife] (jocde moeder. Amst.. K; Dec. '01. Dr. R. A. KOLJ.EWIJX. DE FRKVCINET ACADÉMICIEN. De vorige week heeft de president van don Eransolu:n ministerraad, tevens minister van oorlog, zijn discours d'cntrco als lid der Académie Eran'.. lisc gehouden. De fauteuil dien hij inneemt, was die van Emile Augier, hij heeft dus diens logc moeten uitspreken, een zonderlinge taak voor een zuiver mathematicus en politicus, die nooit iets aan litteratuur of' tooneel gedaan had ; juist door