DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. No. 757 Het schip zal dan ook in het meer gebouwd worden op eene vaste fundeering, maar overigens zal liet eene zeer nauwkeurige nabootsing zijn yan de grootste oorlogschepen, die tegenwoordig gebouwd worden en voorzien zijn van alle toe rustingen en oorlogswerktuigen, die in den laatsten tijd zijn uitgedacht. Het hoofdgebouw, dat voornamelijk afdeeling H (Industrieën) zal bevatten, moet 540 M. lang, 250 M. breed worden en krijgt dus, wanneer men de beide binnenplaatsen er afrekent, eene opper vlakte van ongeveer tien hectaren ; om het ge heele gebouw zal eene dubbele galerij loopen, vanwaar men het geheele terrein en het meer zal overzien. Van de verdere paleizen verdient nog afzonderlijke vermelding liet Women's Building, een gebouw, geheel gewijd aan de belangen der vrouwen. Er heeft zich nl. naast de Columbian Commission nog een Board of Lady Managers, een dames-bestuur gevormd, dat directeuren in het algemeen ter zijde staat en in liet bijzonder het toeziebt heeft op het gebouw voor de vrou wen, waar alles, wat op den arbeid der vrouw betrekking heeft, zal worden geëxposeerd en waarin bovendien samenkomsten zullen worden ?gehouden. Een dergelijk afzonderlijk gebouw zal ook wor den opgericht voor liet tentoonstellen van de methoden en resultaten van godsdienstige missiën en. philantropische werken; het congres, dat op deze zaken betrekking beeft, een der vele con gressen die gehouden zullen worden, moet in dit gebouw plaats hebben. Het groote terrein, waar de voornaamste ge bouwen zullen worden opgericht, en dat dezen zomer nog eene zandvlakte was, zal een zijner be koringen moeten vinden in het Bosch-eüand, dat, ia den vijver zal worden aangelegd. Het klinkt eenigszins overmoedig te spreken van een boscheiland, dat over twee jaar zal moeten bestaan op ' een plaats, waar nu nog slechts enkele boomgroepen te vinden zijn. Het is echter waar, dat de Amerikanen in tuinbouw en boschcultuur zeer bedreven zijn. In Amerika worden met goed re sultaat groote boomen verplant en al moeten wij rekening houden met den eigenaardigen couran tenstijl der Yankees, wanneer wij lezen, dat de bezoeker op dit eiland zal kunnen wandelen //als ia een maagdelijk woud zoader paden en door geen mensclielijke kunst ontwijd," iets dat op een boseh gelijkt zal er wel tot stand worden ge bracht. Van den hoogen toren, waarvoor plannen ge maakt zijn, zal wel niets komen. De ontworpen Proctor Tower, ongeveer van deuzelfdeu vorm als de Eiffeltoren, alleen nog minder gracieus, zou honderd voet hooger geworden zijn, dan deze; men heeft het voornemen hem te bouwen opge? geven, met de overweging, dat het toch slechts eene imitatie worden zou en dat de kosten onmo gelijk gedekt zouden kunnen worden, doordat, volgens het besluit van de Commissie voor Jackspn Park, alles wat op haar terreinen is ge bouwd, terstond na de tentoonstelling zal moeten worden verwijderd. De gebouwen, die door de Staten der Unie en vreemde landen zullen worden gezet, zijn niet be stemd ter exposeering van de producten dier landen, tenminste niet wanneer die voortbreng selen door de jary zullen worden beoordeeld. Al wat aan den wedstrijd om medailles deelneemt, moet geplaatst worden in de paleizen voor de verschillende soorten inzendingen bestemd. De ' afzonderlijke gebouwen zullen dan ook voorname lijk gebruikt worden als bureaux of pied-a-terre's voor commissiën van Buitenlanders en voor reclame-inzeudingen. Een zeer bijzonder gebouw zal dat zijn, waar de voortbrengselen van de boschcultuur worden tentoongesteld, het zal ge heel van hout worden gebouwd, en alle staten der ' Unie zullen een deel van het materiaal er voor leveren, o. a. is aan de regeering van iederen staat verzocht, drie stammen van verschillende soorten boomen en van bepaalde lengte en dikte te verschaffen; de 132 stammen, die men op de ie wijze bijeen hoopt te krijgen zullen gebruikt wor den als zuilen voor een groote galerij, die van binnen langs de wanden van het gebouw wordt gemaakt. Het zal zeker maanden kosten, de geheele ten toonstelling te bezien, trouwens wie beziet derge lijke tentoonstellingen geheel en al ? Van belangi's, of het er amusant zal zijn. Dat was de Parijsche tentoonstelling wel en daardoor was zij zoo aantrekkelijk en behaalde een cijfer van 2S millioen bezoekers. Doet de uitgestrektheid van het terrein, dat in Ghicago meer dan 4 maal zoo groot wordt als dat te Parijs, tot het welslagen weinig af, de ligging maakt wel verschil. Ea het moet gezegd worden, ook in dit opzicht wint de World's Pair het van hare voorgangster. Van den bestaanden parkaanlcg wil ik niet spreken, maar de meeroever geeft aan het geheele terrein eene groote bekoring. Langs dien oever is thans reeds eene breede promenade gemaakt; van die promenade zal het gezicht op hot groote ter rein met zijn aantal paleizen, waarvan de hoofd kleuren blauw en goud zullen zijn, met zijn la gunes en gondels, zijn bloemen en grasvelden zeer schoon zijn, maar vooral des avonds, wan neer de vele spitsen van het electriciteitsgebouw gekleurde straalbundels zullen schieten over de glazen daken der gebouwen, over de landings plaats en het groote glinsterende meer daarachter, zal eene wandeling langs den oever doen denken aan de verhalen uit de Duizend en een nacht. Het is waar, die Arabische vertellingen worden spoedig vervelend, die eeuwigdurende pracht zon der vroolijkheid is niet boeiend de Parij <che tentoonstelling zal eerst werkelijk overtroffen zijn wanneer het te Chicago even amusant zal worden als te Parijs. LEOPOLD's ZOON. In de dagen onzer prille jeugd bezaten wij kin derboeken met al zeer primitieve en zeer aan schouwelijke moraal. Bespotte bijv. een kind uit zoo'n boek een lamme, geen seconde duurde het, of het kind zijn beenen waren zoo totaal tot loo pen ongeschikt, dat zelfs Sequah's geheele voor raad prairie-olie niet bij machte zou zijn geweest hem een stap verder te krijgen. Mej. Catharina P. van Rees heeft het noodig geacht deze lang vergeten lessen weer eens voor ons op te warmen en heeft daarom een boek geschreven, waarin een man voorkomt die eenige jaren lang een verkeerde toepassing maakt van het zwijgen is van goud"; en zie, wanneer hij eindelijk wil gaan spreken dan, o onvolprezen kinderboeken-moraal van 30 jaar feleden, komt er een beroerte (ter vervanging van e toovergodin van voorheen) om hem met spraak verlamming te slaan. Maar laat ik liever met het begin beginnen; de historie is toc'i al doolhofachtig genoeg, dan dat ik het kluwen der gebeurtenissen, door aan een verkeerden draad te gaan trekken, nog meer iu de war zou willen brengen. Ziehier dan wat er in den doolhof van 1891, waar boven den ingang staat Leopold's zoon", te kijk is. Ten eerste een koninklijk landgoed", waar eer tijds voorname stervelingen" gewoond hebben en dat thans het eigendom is een zekeren Heer' Adolf Minsma, wegens zijn verblijf in Indiëdoor mej. v. K. gemakshalve steeds als de Oosterling" betiteld. Deze man bezit fabelachtige sommen, die hij in vlagen van goedgeluimdheid aan den burgervader van zijn dorp ter hand stelt tot stich ting van kerken en scholen. Over het algemeen munt echter de Oosterling niet door aangename manieren uit Hij ontvangt niemand op zijn kas teel, zelfs zijn eigen familie niet, die hij echter een heerenhuis'' dicht bij zijn landgoed, ter be woning heeft afgestaan. Deze afkeer van zijn maagschap wordt echter eenigszins gemotiveerd als men hoort dat de broeder van den Oosterling Johan Miusma een zwaarlijvige, logge, vadzige, zwijgzame figuur (is) met een vollemaansgezicht en lodderige oogen", terwijl zijn wederhelft uitmunt door uiterste schraalte, geelbleekte en smalte". Dit ongelijk echtpaar heeft 5 zoons, die zich onder elkander vermaken met hun oom, den Oosterling, na te doen, en daarbij van hun vernuft blijk geven door een nieuwe titulatuur, zooals negerkoning, wildeman, tiran enz." voor hem te bedenken. De Oosterling is echter niet heel zijn leven zoo af keerig van familieneigingen" geweest; hij heeft indertijd een passie gehad voor een broer Leopold, van wien hij een laatsten brief' bezit, dien hij ten gerieve van den lezer na 26 jaar nog eens herleest, en door welke heuscliheid de lezer in de gelegenheid wordt gesteld te vernemen dat genoemde Leopold van zich zelf verzekert dat hij vroeger een doüemau" was en er vermaakzuchtige" vrienden op heeft na gehou den. Op het oogen blik echter dat hij dezen brief schrijft, is hij een bekeerde zondaar", en tot staving van dit beweren dient, dat hij voor de helft zijn hart kwijt is aan een beeldschoone Italiaansclie, dochter eener secon/a donna aan de opera, en dat hij, om nog van zijn hart téredden wat er van te redden is, Napels zal ontvluchten". Aan het, slot van dit schrijven bericht hij, dat hij een vriend en bewonderaar" heeft, graaf van Gaglioni, die alleen wat hcetbloedig" is en om de 14 dagen duelleert. Na lezing van dit epistel houdt de welwillende Oosterling een monoloog, waaruit de scherpzin nige lezer kan gissen, dat genoemde graaf, toon het dan weer eens duelleertijd voor hem gewor den was en er zich geen partner voor hem op deed, het voorwerp zijner bewondering en vriend schap tot mikpunt voor zijn revolver heeft uit gekozen en den bewonderden vriend bij die ge legenheid morsdood" geschoten heeft. Finis Leopoli/i, om bij het Latijn te blijven. De lezer verkeert nu in een stemming van vol slagen moedeloosheid: Leopold dooi, nadat hij een bekeerd zondaar" is, en er is toch een zoon van Leopold door mej. Van Rees beloofd. Even geduld, Cathari.ia beloofde niet te veel; Leopold's zoon zal te voorschijn komen, maarniet zoo plotseling, hij moet eerst nog uit een pcstkolk" opgehaald worden, en dat gaat, zoo gemak kelijk niet. De lezer, die goed raadseltjes raden kan, ziet echter al een staartje van Leopold's zoon, wanneer hij iets verneemt vau e n Franschen dreigbrief, door een zekere Gialietta Minsma-Geli aan den vadzigen Johan Minsma geschreven; maar voordat wij dezen draad kun nen vervolgen, worden wij eerst in kennis ge bracht met den oudsten der veelbelovende Minsma spruiten, een zekeren Frans, die voorheen niet mee deed aan het oom-spel", maar in Leipzig voor den handel wordt opgeleid. Deze Frans nu krijgt van mej. Van Rees een por om aan /.ijn oom eeu brief vol germanismen te schrijven, en daarin mee te deelen, dat hij alle handclsplanncu opgeeft en hecrboer" wil worden Dank zij deze beschikking, komt hij juist tijdig genoeg op het kasteel om daar de verradersrol te spelen cu iedereen bij den neus te hebben, behalve den menschkundigen hond Torn, een van het gedierte" van den rentmeester des Oosterlings, die, getuige zijn constant gegrom tegen Frans, blijk geeft diens snoode plannen volkomen te doorgronden. Frans, reeds lang ingelicht omtrent het bestaan van een Italiaanschen neef, en bevreesd dat zijn oom door een anderen tusschenpcrsoou aan Leopold's zoon" zal worden voorgesteld, gaat, na zich verzekerd te hebben dat. alle papieren" door zijn vader zijn afgekocht, met bovengeiiocinden dreigbrief naar den Oosterling, hem meldende, dat hij een schrijven heeft ontvangen van een .oplicht-ter'1. Zeer ontroerd is de Oosterling niet op het hooren van dit bericht. Dit i- uu niet, zoozeer te wijten aan zijn ougcvoeligheid, als wel aan het toeval, drt, juist een logévan hem, een zekere ritmeester Hulst, niet een verhaal van de ollicierstafel bij hem is aangekomen, alwaar hij den zoon heeft ontmoet van den secondant, die indertijd getuige is geweest van Gaglio i's morsdoodschiet.erij, en die aan de vrouw" van den ver slagen Leopold haar weduwschap heeft geannon ceerd, en kort daarop heeft vernomen dat mevrouw Miusma het, bij de geboorte van haar kind heeft afgelegd. Het assimilatie-vermogen van den Ooster ling komt nu prachtig tot zijn recht, en binnen een uur zit de Oosterling met zijn gast op den sneltrein naar Parijs (die zeker een halt beeft brj het kasteel) om gezegden zoon vau Leopold uit een pestkolk" op te halen. De pestkolk blijkt bij nadere beschouwing een smerige herberg, Aiiberge La'nberti in een befaamde Parijsehc achterbuurt te zijn, alwaar een zekere l'aunini een vergadering van binnen- en buitenlandsche boeven belegt. Deze Pannini is de echt genoot van de briefschrijfster Gialietta; hij heeft Leopold's zoon als zijn eigen dito geadopteerd en hem in die qualiteit les gegeven in boevenstreken. Leopold's zoon is echter, ondanks zijn opgroeien in een boevenbende, zonder eenigen smet gebleven, evenals zijne zoogzuster Minna, Paunini's eigen vleesch en bloed. We worden even de pestkolk binnengeleid om er Gialietta te hooren rochelen en te zien sterven en het geheim van Leo's ge boorte (Leopold's zoon heet Leo) te vernemen. Leo zweert aan Gialietta Minna nimmer te zullen verlaten. Onderwijl dat deze gebeurtenissen de pestkolk in beroering brengen, toeft de Oosterling in een Salon rite de la Pui.r no. l, waar eeu schilderij verloot zal worden ten behoeve van een wonder kind op de viool; op welke soiree beroemde schil ders, muziekbcoefenaars en min-muzikale jongehcoren zicli verdringen met voorname vreemdelingen, waar onder ook de graaf van Gaglioni, de duelleer-graaf. Pannina is hier als markies de Béteul tegenwoordig. Het blijkt, dat de te verloten schilderij een kunstgewrocht is van Leopold uit zijn bekeerde-zondaars lijd; de Oosterling en Gaglioni maken kennis en onder al de onthullingen die liet gevolg zijn van deze ontdekking, slaat Pannini-Béteul zijn slag en laat door zijn collectie van binnen- en buitenlandsche boeven de brandkast der soiree-geefster nazien. Pannini neemt na dit heldenfeit de vlucht en be geeft zich met zijn bende, waaronder de van nu af aan onafscheidelijke Leo en Minna, naar het kasteel van den Oosterling. Wanneer laatstgenoemde nu van zijn Parijsch uitstapje naar de pestkolk is teruggekeerd, zonder daaruit iets opgevischt te hebben, krijgt hij zijn neef door het venster te gast" volgens zijn eigen getuigenis, nadat de nieuwe neef eerst den vadzigen Johan verschrikt, heeft door zijn sprekende gelijkenis op zijn vader. Natuurlijk volgt dadelijk tusschen den Oosterling eu Leopold's zoon een blijde her kenning en niet lang daarna gaat Leo als een voornaam sterveling gekleed Gedachtig echter aan zij u eed aan Gialietta, die nu Catina blijkt te heeten, wühij bij den Oosterling slechts blijven op voor waarde dat bij niet van Minna zal behoeven te scheiden, waarop deze wordt ingekwartierd bij den rentmeester, alwaar zij zeer spoedig een teedere vriendschap sluit met de ranke lieftallige dochter Dora, eigenaresse van den meuscheukenuer-hond. Onderwijl ervaart de Oosterling van een paar van Pannini's bende het snood bedrog, door deu zwaar lijvige jarenlang aan hern gepleegd, en het is bij deze gelegenheid, wanneer hij zijn broeder ter ver antwoording wil roepen, dat de verzwijger van Leo's bestaan de spraak verliest". Nu zou de oppervlakkige lezer allicht denken dat het thans wél was en wij voldoende kennis gemaakt hebbeu met Leopold's zoon. maar mej. vau R. heeft nog een wandeling langs allerlei sliugerpadeii voor ons bewaard, die w i.1 eciiter maar met snellen pas zullen afleggen, daar de tocht geen schooiie gezichten aanbiedt. In de eerste plaats zien wij den valschaardigen Frans een verbond met Panuini sluiten en liein zijn geheim met, geld afkoopen, welke som hij, o wonderlijke speling van mej. v. K/s vernuft, van den wcdergevouden Leo leent, die daarvoor gelden moet, opnemen bij eeu bankier. Vervolgens sterft de zwaarlijvige Johan aan een ,,zenuwschok, die 't logge lichaam van 't hoofd tot de voeten in be weging brengt." Daarna trekt Leo naar Amster dam om zich daar ingevolge den wensch van deu Oosterling, in den handel te bekwamen en zoo doende de opvolger 1e kunnen worden in zijn Crocsiis-oiidernemingeu. Iu Amsterdam komt Leo veel aau huis bij den ritmeester Hulst, dezelfde die hem indertijd uit, den pestkolk had willen opvissehen en wiens herhaaldelijke uitstapjes met den Oosterling geen bezwaar voor zijn dienst schijnen op te leveren eu evenmin zijn promotie in den weg staan, tenminste liij wordt op den bepaalden tijd tot majoor bevorderd. Bij deze visite's on derscheidt, Leo zich niet door aangename ma nieren, getuige zijn gedrag als hij daar de tante, de gastvrouw der Parijsche soiree, ontmoet en hij liefst zonder een woord te spreken, de deur uit holt. Een zeer kronkelend, duister paadje moeten wc uu in, en dan wonen \vc een feest bij ter eere van des Oosterliug's verjaardag, grooteudeels voorbe reid door Leo om zijn dankbaarheid en zijn Italiaansch kunstgevoel te luchten. Op deu morgen echter van den heiigelijken dag ontvangt de jubi laris van zijn getrouwen rentmeester het bericht, dat zijn veelgcliefde neef een ^losbol" is, daar hij achter den rug van zijn veelgeveudeu oom bij bankiers gelden opneemt. Zeer tactvol om daar juist iemand op zijn verjaardag méaan boord te komen en hem dien dag te vergallen! Dienzelfden feestdag, of liever avond, neemt ook liet, giftig gespuis", cx-vriendenschaar vau Leo, te baat om de schatten van den Oosterling iu hun zakken te hevelen eu juist als Leo op ecu romantisch bankje zijn hart vol liefde aan Dora, de dochter des rent meesters openbaart, wordt de diefstal ontdekt. Ook Minna behoort ouder de gestolen schatten. Zoodra de Oosterling Leo onder vier oogen heeft, wint deze inlichtingen in omtrent de schuld bij deu bankier. Leo, gebonden do ir zijn belofte aau Frans, verraadt, zijn neef door geen kik, maar iu plaats daarvan stuift hij op en is zeer veront waardigd dat de Oosterling geen onbeperkt ver trouwen stelt, in hem, die ](> jaar ouder eeu dievenen moordcnaarsbcnde heeft doorgebracht. Dehcethoofdige Leo nu vertrekt iu dolle drift naar Italii', en passant maakt hij zich meester vau Parmiui met diens gespuis en bevrijdt, Minna uit een hol, waar /ij gebonden eu met een prop in den mond ligt. Op deze geheele reis gaat hij zoo woest eu zoo /ouder egards te werk, dat Minna tengevolge vau die vreemde manier vau reizen, iu haar geboorteland aangekomen, de tering krijgt en sterft. Op haar laatsten gondcltocht vóór haar tocht, met Charon wordt zij opgemerkt door graaf vau Gaglioni, die eindelijk, u a SOjarige af wezigheid, het over zijn gevoelig hart heeft kun nen verkrijgen Napels weer te zien, doch niet, om te sterven. Hij komt er net op het rechte oogeublik om Leo, die in dien tussclicntijd zich op het schilderen heeft, toegelegd, den weg ter beroemd heid te openen. Dat was hij aan Leopold ver schuldigd." Verder weet hij, door afschuwelijke voorbeelden aan te halen van familieleden, die gestorven zijn, in den tusschentijd dat stijfkoppige zoons of neven ver weg vertoefden, Leo's neefhart zoodanig te beroeren, dat deze het koene besluit opvat zich naar den Oosterling te spoeden. En zoo keert Leo dan na zeven jaar terug en heeft zijn inspringersmanieren nog niet afgeleerd, maar huppelt door hetzelfde venster het kasteel binnen, waardoor hij de eerste maal als vagebond zijn opwachting heeft gemaakt. Onderwijl is de veinzaard" Frans ontmaskerd, dank zij de aanklacht zijner moeder, die in het vinden van een verscheurden brief van Leo aan Frans »den vinger Gods erkende.'' Dora; ofschoon haar schoonheid van dien aard was, dat ze iedereen moest bekoren" en zij vu rige aanbidders" heeft, valt op het eerste gezicht Leo aan zijn hart en beiden hervatten het lief desgesprek 7 jaar geleden afgebroken. De Ooster ling daukt den Algoede, die het aldus beschikte, dat hij tocli nog zijn geliefden Leo wederzag" en tont est pour Ie mieux dans Ie mtilleur des mondes jiossible. Dit ten opzichte vau den inhoud ; wat de spel ling betreft, hierbij dient opgemerkt dat mej. v. R. nog radicaler te werk gaat dan Kollewijn in zijn stoutste droomen zou durven wenschen: niet alleen toch dat zij somtijds aan het, lidwoord niet het geslacht geeft van het woord, waar het bij hoort, maar in veel gevallen laat zij het lidwoord geheel weg, zooals geregeld voor Heer, Ritmees ter en Rentmeester. Verder maakt mej. v. R. een zeer eigenaardig gebruik van hoofdletters. Tot dusver keurden wij alleen den beginletter van een volzin of van een eigeuzelfst. n.w. die eer waardig, maar mej. v. R. houdt er zoo eenige favoriet-woorden op na, die ze op deze wijze onderscheidt. Dat ze uu kas teel" met een hoofdletter schrijft, begrijp ik me ; dat is vanwege zijn koninklijkheid" ; maar wat er de schrijfster toe beweegt, om alle samenstel lingen met tuchthuis" te behoofdletteren, is mij een ondoorgrondelijk raadsel; te meer daar zij consequent aan hare liefde voor dat woord vol houdt ; zoo zijn tuchthuisboef en tuchthuisstraf" geregeld bij haar iu de gratie, Verder wil zij gaarne het leger de hand een beetje boven het hoofd houden eu meent dat op geen waar diger manier te kunnen doen dan door steeds met bizouder respect Ritmeester eu Majoor te schrijven. TTlLLY. VARIA. PLASTISCHE KUNST. Een Deensch gedenkteeken. Te Rome wordt, naar van daar geschreven wordt, thans het mo del gevormd voor een monument, dat ter gele genheid van de gouden bruiloft van het Deensch koningspaar in Mei 1892 te Kopenhagen zal worden opgericht. Den Deenscben beeldhouwer Hasselriis, die ook het gedenkteeken voor Heine voor de villa van keizerin Elisabeth te Corfu uit gevoerd heeft, is opgedragen, alle kinderen en kinds kinderen van bet I)e«insche koningspaar aan het monument in beeltenis <e vereenigen. Het monument zal een hoog granieten voetstuk krijgen, waarop de symbolische figuur van Denemarken uit brons zich verheffen zal, omgeven door drie leeuwen met de wapens van Engeland, Rusland en Griekenland. Aan de basis van het monument zullen rondom meer dan vijftig medaillons uit brons met de reliefportretten van den keizer en de keizerin van Rusland CH hunne familie, den prins van Wales met gemalin, kinderen en klein kind, den koning van Griekenland met gemalin, kinderen, schoondochter en kleinzoon en eindelijk de hertog en hertogin van Cumberland en hunne kinderen aangebracht worden. Ook de drie kronen van Rusland, Engeland en Griekenland, zullen op het monument te zien zijn. TOONEEL EN MUZIEK. Naar aanleiding van de opmerkingen van den heer Van Milligen over de geringe liefhebberij die dilettanten nog voor blaasinstrumenten toonen, zendt men ons de volgende medcileeling: Te Uirecht bestaat sddert een jaar een Stu denten-fanfarecorps. Het telt thans, behalve veel donateurs, 15 werkende leden, die cornets, alt en tenorhoorns. trombone, trompetten, tuba, groote en kleine trom, en fluit bespelen, welke laatste dus als vreemde eend in d e bijt moet beschouwd worden. De heer P. de Vries, eerste hoornist in het schutterij-orkest, is dirigent en geeft tevens het noodige onderricht. Op 15 Dec. 1,1. gal het gezelschap op de Studentensociëteit S. H. R. M , eene uitvoering, die zeer tot genoegen van direc teur, medewerkers en auditorium afliep, en die de toehoorders vcrgast'e op Am JUter van Sclnibert (met solo voor cornet en trombone), ettelijke marsehen, gavotten enz., en een paar werkelijk zeer goed geblazen kwartetten voor twee cornets, hoorn en bariton. LETTEREN EN WETENSCHAP. Fransche oordeden over Duitsche toestanden. Het ligt voor de band dat hetgeen door Franscheu over Duitscbland geschreven wordt, in Duitscbland zeer kritisch wordt beoordeeld. Wat de beoor. deelingen over Moltke en diens Memoires betreft, is hot gemis aan waardeering eenigszins begrijpe lijk, maar ook zeer sterk. Meer onder ieders be voegdheid liggen de brieven uit Berlijn, door Marcel Prévost in den Gil Bias geschreven. De Kölnisclte zegt, dat er het streven in merkbaar is, niet in de voetstappen van Tissot (Au pays des Milliards) te treden, maar in nauwkeurigheid en onpartijdigheid Ie père Didon en J. J. Weiss te evenaren. En toch", zegt de KölniscJie, hoeveel scheve, hoeveel onbillijke oordeelen over Berlijn en het tegenwoordige litteraire Duitschland. In de evolutie der denkbeelden is Duitschminstens twintig jaren bij Frankrijk ten achter", schrijft Prévost, ik zeg uitdrukkelijk ten achter, omdat de evolutie er precies op dezelfde wijze vol bracht wordt, als destijds bij ons geschied is. Ten opzichte van beroemde talenten zou men van liet litterair Duitschland een getrouwe voorstelling