Historisch Archief 1877-1940
DB AMSTBRDAMMER, WEEKBLAD YOOB NEDERLAND.
No. 757
Maar du soa ik door et» laatste vervorming
?urn en vrouw de schitterende vleugelen
h«b; Jmt doen uitslaan, van morgendauw en verlangen
d*m toren, en doen sterven in een kus. Ik had
?00 aan het leven de liefde als belooning, als
kroon gegeven. Dat zou veel beter geweest zijn.
Maar ik heb de wereld niet geschapen, en de
demiorg die er mee belast was, heeft mijn opinie
niet gevraagd."
In znn sportenden vorm geeft Anatole France
toch eigenlijk de allegorie der waarheid. Het
vraagstuk van den honger beheerscht het
vrouweVjke zoowel als het mannelijke element in de
maatschappij; Jules Simon zoowel als Irma von
Troll Borosthyani, ieder aan hun kant, de een
door enkel huismoeders te willen, de ander door
?wellicht het huiseUjk, bezuinigend en verzorgend
karakter van den vrouwenarbeid te veel te mis
kenden, verliezen het onverbiddelijk practische uit
l»t oog.
De collerette Pierrot, reeds verleden jaar gedra
gen, een kraag van platte plooien, komt hoe lan
ger hoe meer in den smaak. Men g&at hem
Situsschen niet alleen, geHjk wy ook reeds meld
den, van een borststrik, een kanten cravate, een
jabot en fichu voorzien, maar hem ook
verdubbeten en verdriedubbelen tot een ruche, of oude
gerapte fraise. Van krip en blonde gaat men dan
OOK over tot dunne zijden stof, of zware tulle,
weldra zal men er soutien inzetten en de tulle
aan het eind van kostbare kant voorzien.
Lyon zendt prachtige zpen stoffen, Watteau,
Pompadour, rococo, geglaceerd gris-perle met
veelkleurige bloemen, maar men wil toch het
Watteauraodel nog niet voor goed aan. Integendeel, de
node van den fourreau wordt hoe langer hoe
geprononceer-" er, men zal weer tot den maillot van
andschoenleer als eenig onderkleed moeten
komap om ieder plooitje te venmjden, zooals een
jtar of twaalf geleden. De japonnen zijn reeds
geheele pantsers van laken, dikke zijde, fluweel;
als men de ceintures, corselets, demi-suissesses en
?wat ze verder nog versiert, er afneemt, is de
?vorm van vroeger, mouleerend van hals tot knie,
W«er hersteld. Alleen de hooge mouwen zijn er bij
gekomen, en die laat men, ondanks de voorspel
lingen, nog zoo spoedig niet varen.
* ' * *
De hertog en hertogin van Portland hebben
'onlangs een bal gegeven in het onderaardsch pa
lei», dat de vorig* hertog heeft laten bouwen en
waar hjj de laatste jaren van zijn leven heeft
doorgebracht. De legende, dat de vorige hertog
melaatsen was, en zich daarom van de wereld
afsloot, schynt dus ongegrond geweest te zijn;
men zou dan in het besmette paleis geen gasten
genoodigd hebben. Het paleis ligt in eene vlakke
kale streek; de rijtuigen reden mijlen ver door
de eenzaamheid, waar met lantarens een pad
was aangewezen; eindelijk hielden zij op voor
eea kuil, en men daalde in de onderwereld af.
Eenmaal beneden en in de sierlijk verlichte,
goed verwarmde vertrekken, dacht men niet meer
aan catacomben of gewelven. De ventilatie ge
schiedt door duizende kokers; de verwarming
door heet water. Alleen wanneer men een
venstergordijn optrok, zag men buiten in de zwarte aarde.
De actrice Judic, die eenige weken geleden hier
optrad, heeft deze week te Parijs opruiming van
kostbaarheden gehouden. Twaalf dagen duurde
de verkoop. De prijzen zijn erg tegengevallen ;
het totaal was maar 234,900 francs. Vooral de
juweelen en de oude kanten gingen tegen
spotpryzen. De rivière van 46 brillanten, gemonteerd
en esclavage", die 30,000 francs heet gekost te
hebben, is voor 9480 verkocht. ICen groot
ledekant, Renaissance, met kolommen en baldakijn.
paoeelen, mascarons, caryatiden, alles gebeeld
houwd, met rood pluche en tapijtwerk uit de
zestiende eeuw, met sprei van guipure en relief.
heeft niet meer dan 1020 francs,zeker geen tiende
van de waarde, opgebracht.
Ook waren er mooie hangtapijten in het trap
penhuis, Het oordeel win Paris en De dond van
Agamemmon, deze brachten 1000 francs op; die
uit de eetkamer en de hall samen 8000. Een
portret van Judic, door AiméPerret, dat in den
salon van 1878 geweest is, werd voor 350 francs
verkocht, aan een neger.
*
De HH. E. H. Krelage en Zoon, te Haarlem,
zonden als No. 512 hunner publicatiën een
uitvoerigen bepchrijvenden catalogus rond van hnn
dubbele kruidachtige Chineesche pioenen",
(Doubléherbaceous Chinese paeonies), waarvan 500
variëteiten worden opgegeven.
Eenige maanden geleden bespraken wij. naar
aanleiding van een artikel in een Engelsch
tijdsctrift, deze nieuwe modebloem die, curieus
genoeg, reeds in het begin dezer eeuw een tijd
lang de modebloem geweest is, en waarvoor de
firma Krelage reeds in 1833 bekroond werd. De
soorten die destijds honderden francs waard waren.
(de bloem is altijd een specialiteit der Fransche
en Belgische kweekers gebleven) behooren nu tot
de geringere in waarde, maar intusschen is de
collectie in alle richtingen uitgebreid. Er zijn
nu donkere purperen met metaalglans en door
de geheele gamma van violet, rood. amaranth,
rose en vleeschkleur heen, tot crème en wit en
zwavelgeel; er zijn er met zilveren randen, met
goudgele meeldraden, met bleekgeel hart. met
sanmon voering, er zijn er enorme, zooals do
Meissonier, de Pierre Dessert en de Mor.sieur
Jules Elie, en kleinere, maar alle hebben de
eigenschap dat zij gemakkelijk overwinteren en
ook in ona klimaat in den vollen grond ruim bloem
geven.
E?e.
Allerleiroage, zooala het huis thans genoemd wordt;
w«win de bekoorlijke GaforieHe haren koninklijken
gebieder, omgeven door verkwistende pracht,
placht te ontvangen, overnachten thans geregeld
honderdvijftig tot twee honderd ontslagen misda
digers, souteneurs van de laagste soort en
gevaarljjke vagebonden van beide geslachten. Bij
een bezoek," sehrytt een verslaggever, dat wij in
gezelschap van een hoogen beambte van de
veiligheids-politie dezer dagen aan d« cit
brachten, traden we ongeveer om tien uur het
ChsUeau rouge binnen. In twee groote lokalen
van den rez-de-chauseézaten, lagen en hurkten
de ongunstig uitziende gasten op tafels, stoelen,
banken, of op den grond, dicht tegen elkander
gedrongen, als gepakte haring, in eene waarlijk
verpestende lucht, de meesten reeds in diepe slui
mering. Een ander gedeelte van de gasten lag
op de eerste verdieping in hetgeen eenmaal
het boudoir van de koninklijke maitresse was,
op den grond. Eenige flesschen rouge cacheté"
die wij aan het nog wakker gebleven jongere ge
deelte van de lieve familie aanboden, brachten
eeuigzins leven in de brouwerij. Met onzen
politiegeleider gingen de knapen meestal zeer vriend
schappelijk om. Een hunner gaf zelfs eenige cou
pletten ten beste en scheen zeer gelukkig te zijn
met de handvol sous, welke hem zijne voordracht"
opbracht. Men kan zich geen scherper tegen
stelling denken, dan het onderscheid tusschen de
sehitterende Parijsche boulevards en deze huive
ringwekkende hellen der ellende, die nog geen twee
kilometer van elkander verwijderd zijn. Toegang
tot het Chateau Rouge krygen de slapers des
avonds, indien zij hun avondmaal met 20?25
centimes betalen; daarvoor laat de waard hen tot
2 uur liggen. Tegen dezen tijd worden allen
onverbiddelijk buiten de deur gezet, daar
het Chateau Rouge geen logeer , maar alleen
een herberg-vergunning heeft Het is
onbegr^jpelijk dat de politie niet met de feiten
rekening houdt en voor zoover er geen andere
asylen voorhanden zijn de bezoekers van het
Chateau rouge en dergelijke lokalen in de buurt
althans gedurende den nacht met rust laat. Ik
twijfel niet of menige nachtelijke aanval op
straat, menige inbraak en diefstal in den vroegen
morgen zijn het gevolg van deze verkeerde en
onmenschelijke politieverordening.
Eene andere historische herinnering doemde
kort daarna voor ons op in een logement, van
althans eenigszins betere soort. Dit bevindt zich
in de Rue Quincampoix in het quartier du Teraple
en wel in geen minder huis dan dat, waarin 175
jaar geleden de Schot John Law met zijne eerste
Fransche bank, de Ban que du Mississippi, tot
aan zijn ondergang de zaken gedreven heeft. Het
oude gebouw met zijn ruime binnenplaats, waarin
destijds de agiotage hare beruchte orgieën vierde, is
nog in zeer goeden staat. In de bovenste verdie
pingen zijn de groote antichambres, door beschotten
tot logeervertrekken ingericht, waartusschen slechts
zeer smalle gangen overblijven. In elk dezer logeer
kamers bevinden zich 6?8 ijzeren ledekanten,
die meestal door arbeiders in gebruik worden
genomen, welke 50 centimes per nacht of per
week slechts 25 centimes per nacht betalen.
Behalve het bed is er absoluut geen meubelstuk
in de tamelijk schoon gehouden slaapkamers te
zien. De kleederen worden eenvoudig onder het
bed op den grond gelegd. Een groot waschbassin
bevindt zich in het voorvertrek. Toen wij om 11
uur door eenige dezer kamers gingen, lag alles
reeds in diepen slaap.
Ten slotte bezochten wij een rachtkroeg van
zeer bijzondere soort, die zich ever eens op
historischen g^ond bevindt. Het is een kelder in de
Rue des Incocents, nabij de Halles Centrales.
Het bewuste huis is op het terrein van het vroe
gere klooster gebouwd. De bomvrije keldergewel
ven, als catacomben, zijn uit het einde van de 16e
of uit het begin van de 17e eeuw afkomstig. Er
zijn drie verdiepingen onder elkaar; zij moeten eens
tot grafgewelven gediend hebben. Tegenwoordig
gebruikt de slimme waard de twee bovenste kel
ders als herbergvertrekken, terwijl de onderste
wegens de vele overstroomingen ongebruikt blijft.
Deze herberg behoort tot de weinige, die wegens
de drukte van de markt vergunning hebben, hunne
lokalen den geheelen nacht door open te houden.
Van af twee uur 's nachts vullen zich alle ver
trekken met forts" en dames de ]a halle",
die vóór dat zij aan hun werk beginnen, daar
gaan ontbijten. Reeds van middernacht komen
daar echter ook allerlei reizende kunstenaars,
Spaansche guitaar- en Italiaansche mandoline
spelers, danseuses der openbare bals, liedjeszangers
enz., die zich na volbracht dagwerk in het Caveau
des Halles een paar uur amuseeren en terloops
van de marktlui door hunne vertoor.ingen nog
eenige sous willen inoogsten. Toch gaat het
daarbij zeer fatsoenlijk toe. De marktlui zouden
het anders ook niet dulden. Zoo veranderen
de tijden en met hen de bestemming der huizen
van eene millloenenstad.
Beroemde huizen te Parijs en hunne lotiiv
In een der oudste straten van de cité. in de
Rue Galande, bevindt zich de gewezen villa van
de schoone Gabrielle d'Estrées, de maitresse van
Hendrik IV. In deze buizengroep, die zich rondom
een kleinen voorhof verheft, en nog talrijke sporen
van zijne oorspronkelijke mooie
renaissance-architectuur vertoont is tegenwoordig een der berucht
ste nachtkroegen van Parijs, in het
ChAteauspreekt hij met meer zalving, dan omtrent de
zonden ec pekelzonden van zijn buren.
Het merkwaardigste is, dat, hoezeer eenigen
van hen ook beschuldigd zyn, niet zoozeer van
hatelijke zonden als wel van afschuwelijke misdaden,
die hen naar Siberiëkonden doen zenden, zij
allen met vrees en beving zich schuldig verkla
ren en hem smeeken om vergeving voor hen te
bidden. En dat is niet alles. Aan personen, die
hy voor 't eerst van zijn leven ziet, maakt hij ook den
langen catalogus van hun zonden en ongerechtighe
den bekend, oude en versche, zonder zich, naar het
schijnt, ooit te vergissen. Niets dergelijks is in
den Kaukasus vertoond sinds de lang vervlogen
dagen van St. Nira. Het huisje van den heer
Tagarelli (zoo heet de stervende profeet) is een
soort van Christelijk Mekka geworden, waar tien
duizenden uit alle hoeken van den Kaukasus
heenstroomen, Armeniërs, Georgiërs, Ossetiniërs,
Lesghiërs, allen nieuwsgierig en velen berouwvol.
De plaatselijke autoriteiten, die over geen wonder
verbaasd zouden zijn, zien met eenig welgevallen
naar de jongen man, en bezoeken hem als particu
lieren, na zijn wekelijkschen terugkeer uit het
schimmenrijk. Zelfs een Russisch dagbladcorres
pondent, die hem onlangs, vrij sceptisch en cy
nisch gestemd, een bezoek bracht, kwam terug
met het angstzweet op het voorhoofd, en het vast
geloof daarin aan den wekelijkschen doodslaap
en opstanding van den profeet van den Kaukasus.
Een al te realistische grafsteen. Te Colmar
op het kerkhof, btvindt zich een curieus monu
ment, dat door de inwoners van Colmar is op
gericht ter herinnering aan twee Franschen, die
door de Duitschers waren doodgeschoten, toen de
laatsten de stad binnenkwamen. Op een afstand
gezien lijkt het een gewone steenen zerk,
maar als men het van meer nabij onderzoekt,
bemerkt men dat de eene zijde eenigzins hooger
is dan de andere en uit het graf een hand
steekt, die om den rand van den steen grijpt;
terwijl aan een ander gedeelte een geheele arm
er uitsteekt, en beproeft een werkelijke fransche
bayonet te grijpen, die er naast ligt. Het ge
heel ziet er uit, alsof iemand die levend begra
ven is, probeert uit het graf te ontsnappen. De
haiid en arm zijn van brons, en levensgroot. Het
blad Vanity Fair vertelt dat eene dame die on
langs het kerkhof bezocht, en onverwachts dit
realistische monument in het oog kreeg, van
schrik flauw viel.
New-York is aan eene merkwaardige vergiftiging
in 't groot ontkomen. Na een grooten brand in
een magazijn waarvan de bovenste verdiepingen
waren vernield, zou eene belangrijke hoeveelheid
koffie, specerijen, tamarinde, enz. als door water
schade geavariëerd, verkocht worden. Toevallig
zat in den trein een der assurantiemakelaars met
een inspecteur van het gezondheidscomité, enover
het geval pratende, maakte hij de opmerking, dat
de brand veel erger had kunnen zijn, omdat boven
de koffie en specerijen vitriool en witte arsenicum
geborgen waren. De inspecteur deed terstond
onderzoek en het bleek dat dertig vaten witte
arsenicum en eenige honderden groote flessehen
blauwe vitriool op de verdieping boven de koftie
en tamarinde' vernield waren. De te verkoopen
voorraden werden onderzocht, alles bleek door
trokken van vergif, genoeg om duizenden
rnenschen mee te dooden.
Niemand is beter in de gelegenheid om verza
melingen autographen of curiositeiten te maken
dan een journalist. Een Engelsen journalist heeft
de gewoonte, aan de sprekers, wier rede bij
resumeeren zal, een briefje te sturen, hoe lang do
redenaar denkt te zullen spreken. De collectie
gekrabbelde antwoorden, een uur", twintig mi
nuten", is de mooiste verzameling goede voor
nemens'' die ooit bijeengebracht werd, want bijna
ieder spreker, door zijn eigen stem bekoord, maakt
het langer dan hij beloofd heeft. Een ander jour
nalist heeft al de menu's en invitatiekaarten van
zijn lange loopbaan opgestapeld.
Nog een ander, een bekend penny-a-liner', die
indertijd meedeed aan het nagaan van eenige
Londenscho mysteriën, heeft een verzameling
bijeengehad van allerlei voorwerpen en souvenirs, met
bekende m'sdaden in verband staande. Deze
voorwerpen vormden zulk een vrecselijke reeks.
dat op zakeren dag de liner'', om den neerdruk
kenden invloed van hun akelige beteekenis to ont
komen, de geheele verzameling in het vuur wierp
en sedert nooit weer aan het bewaren is gegaan.
Er zijn drie adellijke geslachten die van ridder
Lohengrin beweren af te stammen, en daarom
een zwaan in hun wapen dragen; de Ilessen's,
de Kleef's en de Lüw's. Een der van Kleet's is
hertog van Nevcrs geworden, en op het paleis
van Justitie te Parijs, het oude hotel de Nevers,
staat de legende van den Zwanenridiler in steen
gebeiteld.
De sterrende profeet run Ti/lin. In een nederig
hutje, gelegen in een der schilderachtige voorsteden
van Titlis. leeft en sterft een der meest excentrieke
menschclijke wezens, wier schaduwen ooit den
aardbodem hebben verduisterd. Het is een btd- i
legerig jongman van zeer gewone opvoeding, die. j
jaren lang niet in staat oui zijn huis of zijn ka- j
mer te verlaten, onlangs begonnen is gore- j
geld eiken Zaterdag van zijn leven to sterven |
en den vulgendenMaandagmorgen. als een wijzer en j
droever man1' in dit tranendal weer te keeren. De
bronnen van de/e vermeerderde kennis zijn cic
gezichten en geluiden van de andere wereld'', j
waarin hij twee dagen van de zeven in geheim
zinnige bezigheden doorbrengt, wier aard hij nog i
niet geschikt heeft geacht om te openbaren: uu [
de grondslag van deze droefheid is het nood- j
lottig Boek van den Schrijvenden Engel, waarin hij
de namen dor zonden leest, die die a! zijne vrienden en
kennissen begaan hebben. Deze laatste bewering
(zegt de correspondent van do Teleyrajih) is, na
tuurlijk, voor controle vatbaar, en ongelukkig
voor de vrienden en kennissen van Jen jongen
man. is de controle herhaaldelijk gedaan en vol
doende geweest om des jongmans reputatie to
vestigen en de hunne af te breken. Want
omtrent geen onderwerp is hij mededeelzamer, of
Ingezonden.
ZWOLSCHK HERDKl'KKKN.
(lenchle licdiictie.'
Vergun mij in uw veelgelezen blad een kort
pleidooi te houden: een pleidooi, dat de belangen
van het onderwijs in het Nederlandsen van nabij
raakt.
Goede wijn behoeft geen krans", zegt het
spreekwoord. Ware het maar zoo! Werd goede
w ij u op zijne rechte waarde geschat, ook zonder
dat men een krans uithing, er zou niet zooveel
bocht geschonken en gedronken wenden.
Daarom wil ik een krans uitiiangen voor de
uitgaven van Nederiandscue schrijvers, welker
titel ik hierboven heb geplaatst. Ieder, wiens taak
het is onze moedertaal te onderwijzen aan eenige
inrichting van middelbaar of hooger onderwijs,
weet, hoe droevig het er uitziet niet de hulp
middelen welke hem bij dat onderwijs ten dienste
staan. Vooral waar het geldt, goede uitgaven te
vinden van letterkundige voortbrengselen uit
vroegere eeuwen, zitten wij vaak met de handen
in "t haar. Waar moeten leerling en onderwijzer,
die plaatsen in werken van Vondel, Hooft, Breero
niet geheel begrjjpen, licht zoeken ? In de be
staande uitgaven van de werken dier schrijvers 'f
Noch Van Lennep, noch Van Vloten, noch
Alberdingk Thüm, noch Leendertz hebben de taal der
door hen uitgegeven schrijvers grondig onderzocht
en nauwkeurig verklaard; voor de uitgevers van
Breero's werken was het geven van den tekst der
eerste drukken hoofdzaak; op verzoek van de
uitgevers werden, ter wille van het groote publiek,
enkele verklarende aanteekeningen aan den tekst
toegevoegd. In een woordenboek van de taal der
17de eeuw? Waar is het? Er zijn, ja, woorden
boeken van de taal van Breero en Hooft. Maar
wie heeft daar niet dikwijls vergeefs gezocht?
Zoo staat hij, die onze schrijvers van de 16de tot
de 19de eeuw geheel wil begrijpen en voor ande
ren duidelijk maken, telkens voor moeilijkheden.
Afzonderlijke stukken onzer goede schrijvers er»
bloemlezingen uit hunne werken zijn wel uitge
geven, met of zonder inleiding en verklarende
aanteekeningen ; maar welk gebrekkig werk is dat
grootendeels! Hoe vaak is de tekst slordig afge
drukt, ontbreekt het aan eene goede inleiding,
aan deugdelijke aanteekeningen, aan een woorden
lijst! Zondert men Verwijs' Nederiandsche Klas
sieken en ferwey's Bibliotheek van Nederiandsche
Letterkunde uit, dan is bijna alles wat op
dit gebied tot nog toe werd geleverd,
het bijna" geldt uitgaven als die van Eyraael
en anderen onvoldoende, gebrekkig of slecht.
Ieder, wien zijne taak als onderwijzer ter harte
gaat, mag den heeren Buitenrust Hettema, Van
den Bosch en Cramer dus wel dankbaar zijn, dat
zij trachten verbetering te brengen in dezen
tcestand.
Ouder den titel Zwolsche Herdrukken hebben
zij een werk op touw gezet, dat van groot nut
kan worden, zoowel voor het onderwijs in onze
moedertaal zelve.
Hun plan i,: stukken uit alle tijdvakken der
Nederiandsche Letterkunde opnieuw uit te geven.
Die uitgaven zullen bevatten: een nauwkeurigen
afdruk van den oudsten tekst; eene inleiding (in
de meeste gevallen); verklarende aanteekeningen
en een Glossarium. Mogen wij oordeelen naar
hetgeen tot dusver van deze reeks is verschenen,
dan vinden wij slechts te prijzen. De uitgaven
van Cats' Spaanseh Heydinnetje door F. Buiten
rust Hettema, die van' Hoofts Granida door J.
H. v. d. Bosch, Langendijks Wederzijdsch
Huicelijksledrog, door J. te Winkel, Vondels Lucifer,
door N. A- Cramer vooral, zijn toonbeelden van
Schooluitgaven. Sc/êooZuitgaven niet alleen. Ook hij
die zich voorbereidt voor een examen als hoofd
onderwijzer, voor een m. o. examen, ook een stu
dent, ook een leeraar bij het middelbaar of hooger
onderwijs mag ik nog hooger klimmen? ja,
ook een hooggeleerde zal deze uitgaven niet zon
der vrucht raadplegen. Is het te veel gezegd? Sla
Cramer's Lucifer eens op en zeg mij, waar dit
koninklijke stuk zoo goed is verklaard: waar de
Lucifer-kwestie als ik mij zoo on eerbiedig mag
uitdrukken zoo beknopt en zoo helder is be
handeld als daar'?
Goede wijn behoeft geen krans." Neen, zeker
niet' Al wie in Nederland onze taal onderwijst
en bestudeert, haast zich de Z»:ohche
Jlfrdruk1,-eti te koouen! Men loopt storm op de firma
Tjeenk Willink'. Van sommige herdrukken" zal
spoedig een herdruk verschijnen .... Vraag het
eens aan redactie en uitgever! Dan zult gij de
droeve waarheid hooren. waarvan ik iets gehoord
heb Ook tot mij, als tot wijlen Elifaz den
Themaniet, is een woord heimelijk gebracht en mijn
oir heeft een weinigje daarvan gevat." Blijven
onderwijzers en studeerenden zoo onverschillig voor
de ZwoUchc Herdrukken als tot dusver, dan zai
de uitgever het werk moeten staken tot groote
schade voor het onderwijs in de moedertaal en.
de studie van taal- en letterkunde in het alge
meen.
Om te trachten zulk een droevigen afloop te
voorkomen, roep ik den steun in van allen, wien
het onderwies in de moedertaal ter harte gaat.
Eene dergelijke onderneming mag niet gestaakt
worden ! liet is do plicht van elk onderwijzer,
hoog of laag, van elk, die zijne moedertaal bestu
deert, kennis te nemen van zulk een werk. Doet
hij dat, hij zal zien dat hij niet bekocht, is voor
zijne zeven stuivers, den prijs van elk deeltje.
Moge dus menigeen spoedig blijk geven van
zijne belangstelling in deze ZOD hoogst nuttige
onderneming en daardoor aan redactie en uitge
ver blijken, dat meu in Nederland nog goeden.
wijn van slechten weet te onderscheiden.
Amsterdam. 18 Oct. 1891.
G. KALF i
Reclames
40 cents per regel
Magazijn Keizershof",
Groote sorteering STOFFEN, Sorties
Ecuarpes, Ruches, Handschoenen en Kousen voor
Bals en Soirees.
SCHA D E & O L D E N K O T T.
HOOFM>IJKIJOri' van
Dr. JAE«EK's Orig. Norm. Wolartikelen,
K. F OFUSCHLE-BENGER,
Kah'erstrndt 157, Amsterdam.
Eenige specialiteit in deze artikelen in Nederland
R
OELOF ITROEN
TEi.F.r.iL<>oN>-i-.MsiER ^ /ilyorcii Werken
G.ïS. en Horloge*.
N o u v e aut s.
Weinaehtsgesehenke.
Etrennes.
Groote sorteering. Billijke prijzen»