Historisch Archief 1877-1940
No. 758
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
De nieuwe Conduite-Staten.
DE NIEUWE CONDUITE-STATEN".
Militaire Sotternija
in een bedrijf.
Personen:
Majoor SABEL.
Kapitein KLAVER.
Mijoor SABEL legt de, aflevering van
het Recuzil-Militaire, ivmrin het nieuwz
voorschrift, betreffende het invullen van
de Gondttite-Staten der O.fiyicrcn voor
komt, m°,t een ernstig gebaar voor ziek
neer, en laat Kapitein KLAVER ontbieden.
Eenige oogznblikken daarna Kapitein
KLAVER, die n% de gebruikelijke plicht
plegingen op den hem aangeboden stoel
tegenover zijn supérieur plails neemt.
SABEL, (met gefronste wenkbrauwen en nu en
dan aan zijn knevel trekkend):
Ik kan m'jn oo^an niet gelooven. en wil
het nu eens mst mijn oorenprobeeren. Wees
?zoo goed m'j dat stuk eens voor te lezen,
Kaptein!
KLAVER.
Met genoegen, Majoor, (leest):
De invulling van die lijsten ni3et ni3t de
,grootste nauwgezetheid verricht worden; elk
gevoelen moet berusten op ernstig onderzoek,
waarneming en nadenken; het moet
boven-dien, ook na raadpleging van anderen, wazen
?een zelfstandig oordeel van den betrokken
chef, uitgebracht zonder aanzien van persoon
of betrekkingen. Het karakter moet daarbij
geschetst worden zooals het werkelijk is: be
daard of driftig, ernstig of lichtzinnig, vast
beraden of wankelmoedig, loyaal of rancuneus,
toegevend of onverdraagzaam voor anders
denkenden, vaderlijk en humaan of hard voor
minderen, energiek of zwaartiilend, enz.; het
eigenaardige daarvan moet mat zorg opge
spoord en in hoofdtrekken nauwgezet ver
meld worden.
(legt het met een quasi-ernslig gezicht eerbiedig
weer voor den Majoor neer).
SABEL.
Hoe vindt u dat stuk?
KLAVER.
God en de Minister mogen het mij verge
ven, als ik denk, dat dat alles gemakkelijker
geregd dan gedaan is. Ean signalement van
den uiterlijken mansch is waarlijk al
mosielijk genoeg.
SABEL.
En hier wordt geëischt, dat ik als het ware
een phptografie zal leveren van wat niet voor
oogen is. Lastig, verbazend lastig !
KLAVER.
Ik stel u voor, het stuk eerst in het alge
meen en dan in bijzonderheden te behandelen .
SABEL.
Dank u. nmaal is meer dan genoeg.
Hebt u wel een lichtpunt in het stuk
op^emerkt ?
KLAVEK.
Nog niet, Majoor!
SABEL.
Dan zal ik u dat aanwijzen. Het is de
bepaling, dat het mijn recht, ja, mijn plicht
is het oordeel van anderen in te winnen Ik
sta er nu niet heelemaal alleen voor. Daarom
heb ik u laten roepen.
KLAVER, (ijlimlaeliend).
En u hadt mij ook evengoed thuis kunnen
laten.
SABEL, (verwonderd).
Hoe zoo!
O.n lat ja, omdat volgens dat voorschrift
mijn oordeel geen invloed op het uwe mag
uitoefenen, want ,tó rno&t ook, nr.i raadpleging
van anderen, WC.-MI een ^el/'staiuliy oordeel."
SABEL, (krabl -zich achter de oorcn).
Daar zitten wij.'
KLAVER, (met een spillend ylimladijë).
Ja, daar zitten we, Majoor!
SABEL.
Met een contradictie, van top tot teen,
contra rationem! \Yözullen dit punt nog'
aanlioudeii, en verder gaan Heot u een
oordeel over luitenant Van Djorn?
KLAVER.
Om u te dienen, Majoor.
SABEL,
Ik ook. Als wij met elkander daarin over
eenstemmen vermijden wij het lastige punt
van de contradictie.
KLAVER.
Dat is taktiek. Mijn cornplimsnt, Majoor !
j SABEL.
!
i Merci. Ja, met taktiek zullen we er ons
i wel doorheen werken. Taktiek is de kracht
; der zwakken U berii met in het bijzon
der met luitenant van Doorn of zijn familie
bevriend 'i
KLAVEK.
Pardon. Ik ken hem alleen uit dienst,
S A i; ie L.
i Heel goed. Zoo moet het zijn. Zonder
aanzien van. persoon of betrekkingen. Zeg
mij uu eens is hij bedaard of driftig?
KLATER (met iets yuilitja, maar quasi-crnslig.)
Soms is hij bedaard, en soms is hij driftig.
SABEL.
Als iedereen.... natuurlijk. Maar is hij
nu in het algemeen een driftkop of een La
dicaeër.
KLAVER,
Noch het een, noch het ander. Zoo wat
tusschen die beiden in.
SABEL.
Ja, wat zal ik nu zetten ?
KLAVER.
Net als in het signalement bij kinnen en
monden.... gewoon.
SABEL.
We zullen dit punt ook nog aanhouden.
Iets anders. Is hij energiekof zwaartiilend?
KLAVER.
Soms is hij energiek, en soms is hij zwaar
tiilend, Majoor.
SABEL.
U schijnt er een loopje mee te nemen.
KLAVER.
Waarachtig niet, Majoor.
het meen.
zijn.-'
Ik zeg zooals ik
SABEL.
Hebt u een bewijs voor het eerste? !
KLAVER. \
i
Zoowel als voor het laatste. Indertijd was j
hij geëngageerd met Marie Verburg uit de
maiiufaciuurwiukel op e Lirooto Markt. Zij
stond bekend als een goede partij, maar toen
de oude, mischieii wei om iiem eens op de
proef te stellen, hem allerlei minder gunstige
wenken omtrent zijn /iiiantieeie positie gaf,
liet hij zich door dat loos alarm verschalken
en blies den aftocht. _L>ie praatjes tilde Jnj
Ie zwaar. (^. E. i).
SABEL, (doopt de pen in).
Dus gebrek aan energie, hè?
KLAVER.
Neen.... want kort daarop zocht hij in
kennis te komen met ireule Amalia vaii
/ilverbeek, ook een rijke ertdocliter, en olsclioun
hij te strijden luui mei liet vooroordeel der
oudelui uu niet eeu zeer rijkeu en
taleutvolien mededinger, heelt liij door taai geduid
en wel beraamde aanvallen die vesting toch
ingenomen.
SABEL.
Nu, dat bewij-it een groote mate van zelf
vertrouwen en energie, 15-jst. \Ve zullen dit
puut nog1 eens aannoaden. Verder.... is hij
loyaal 01 rancuneus'!
KLAVER.
Dat schijnen Fransche hoedanigheden te
S AI; EL.
SABEL.
Maar dat is niet uit houden.
KLAVER.
En toch is het zoo. Als ik er aan denk,
dat hij het een soldaat nooit heeft kunnen
vergeven, dat die hem door het bij ongeluk
af wippen van zijn schaco op de parade in
de oogen van Amalia belachelijk maakte,
dan zeg ik: hij is rancuneus. Toch weet ik
ook, dat hij tegenover collega's gewoonlijk
loyaal handelt,
SABEL.
Eest. Dit punt houden wij nog aan. Ik dank
u voor de gegeven inlichtingen. (Wuift met
de hand ten afscheid).
KLAVEK (maakt liet militair saluut, af.)
Den volgenden dag vult Majoor Sabel in:
JAN VAN DOORX. 2e Luitenant, lang l
meter 09 ; oogen bruin; haar bruin; mond,
ooren, neus, kin, gewoon. Merkbare teekenen
geene en de verschillende
karakter-hoedanigheden in algebraïschen vorm:
bedaard -f driftig
2- enz enz
SNUIFJES.
Volstrekt niet, DJ bedoeling is: een open
! ronde en earhjlce kerel oi" ejn h:tatJrugeud
| miermop.
j KLAVER.
Soms is hij loyaal en soms is hij rancuneus
' Het is nu toch gebleken, dat te
Warmenhuizen geen kerkroof is gepleegd, maar de
kerkscliildcringen door het kerkbestuur van
die Noord-Hollandsche gemeente aan het
Kijk zijn afgestaan, dat er nu een kapel
voor heeft gesticht, waarin zij worden
opgenomen. Alleen enkele uitstekende
gelooven hebben dat schilderwerk daar mogen
zien. Nu verneem ik, dat de directeur van
liet Ivijksmuseum zijn voornemen heeft te
kennen gegeten om ook tot de Kath. Kerk
toe te treden, doch ik betwijfel zeer of het
hem dan nog als novitius gelukken zal toe
gang te verkrijgen.
])ij de bebandeliag van de voordracht be
tre/Kende de schoolgelden voor de inrichtingen
van Midd. O., heeft een der raadsleden ge
zegd, dat elke liaiidelsbediende den maar
schalksstaf in den zak draagt. "Wij hebben
een onderzoek ingesteld naar de lengte van
zulk een staf, cu met het oog op Napoleons
verzekering, dat elk soldaat een maarschalks
staf in zij 11 ransel heeft, meent men ongeveer
5U centimeter daarvoor te moeten aannemen.
Het is dus duidelijk dat eea chef reeds als
handelsbediende heele diepe zakken moet ge
had hebben. Zou dit niet veel verklaren?
Ik moet daarover den directeur der Handels
school, de Kamer van Koophandel, de
Verceniging voor den Effecten handel, eens hooren.»