No. 759 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Meester van Kralingen over het nut der electriciteit. Telefoonjuf: Och! hebt u gewacht? Dan is er zeker wat aan de leiding kapot.'1 MEESTER VAN KRALINGEN OVER HET NUT DER ELEGTRICITEIT. Jongelui zit stil en houdt je ooren open ; we zullen onze les over de Electriciteit voort zetten en beginnen vandaag met het groote nut van den telefoon. Laten we ons eens voorstellen op een Cen traal-bureau te zijn. Een Centraal-bureau is e-n aardige instel ling; minstens even vroolijk als een eaf chantant.... na twaalf uur. Er zit daar veel electriciteit in de lucht, wat je vooral voelt door de schokken in je hart; want als je er binnenkomt, kleur je op achttien jaar, wordt je verliefd op twintig en weemoe dig op mijn geposeerden leeftijd van vijf-enveertig. Op zoo'n Telefoonbureau nl. zijn een heeleboeljonge dametjes en een heeleboel schelletjes. De dametjes babbelen en de schelletjes bellen, doch de electriciteit heeft het nog niet zoo ver gebracht, dat ze vrouwen, die aan 't pra ten zijn, kan overschellen. Zooals mijn school een oefenschool is om u, jongelui, nuttige kennis pp aangename wijze mede te deelen. Krelissen, lach niet, uf ik ontlaad een Leidsche flesch op de kale plek van je hoofd haren zijn namelijk slechte geleiders, onthoud dat wel zoo is een telefoonbureau een oefenschool in 't bab belen en het telefoneeren een oefening van 't geduld. Nu zal ik jelui eens uitleggen hoe je tele foneert. Je gaat aan de telefoon staan en draait aan het orgelslingertje, dat rechts aan 't kastje zit. Jawel hoor! hard gaat-ie, zouden de flauwe Amsterdammers zeggen, die een jaar lang op n stopwoordje teren, trrrrrrr! Nu neem je de kolf van den haak en houdt dien aan je oor. Je denkt, nu kan ik gaan spreken, mis'! Kchiet, fluuut. psssrt, krrrr, dat hoor je, anders niet. Soms hoor je, fluisteren, snuffelen- en pruttelen, net alsof er een paar oude juffers mekaar 't nieuwste nieuws vertellen dan schel je nog eens, langer; dan nog eens je wacht, je wordt nijdig, je vloekt iets dat ongezond en zondig is eindelijk draai je vijf minuten lang _aan 't orgelsdingertje, zoodat je er zelf een rilling van krijgt, en als de dames op 't Centraal bureau dan bij toeval haar onder ling gesprek uithebben, hoor je eensklaps een lief stemmetje dat roept: Hallo, hallo." Onmiddelijk denk je, _ dat lieve stemmetje hoort bij een lief meisje. Dan wordt je be daard en voel je zoo iets weëigs, net alsof je te veel gerookt of te weinig gegeten hebt, zoo iets poëtisch en je zucht. . Dadelijk daarna roept de juffrouw weer: Hallo, hallo, hallo en als je juist wil ant woorden, hoor je 't lieve stemmetje niet meer maar weer op nieuw »Trrrrrr, brrrrrr, fluut!" rrrt de verbinding is verbroken. Je schelt weer eens, hoort na een kwartier wachtens en pruttelens opnieuw Hallo, hallo," en als je dan vraagt: «waarom laat u me zoolang wachten? antwoorden zedoodonnoozel: Och! hebt u gewacht??Werkelijk? O! dan is er zeker wat aan de leiding kapot maar ik zal u nu wel helpen." En dan jon gelui krijg je als alles goed gaat verbinding met een nommer wat je niet gevraagd hebt. Zooals jelui uit dit uitstekend voorbeeld ziet, is een verbinding voor het leven met een juffrouw van een ton rente, schier even makkelijk als een verbinding voor twee minuten met een abonnévan de telefoon. »Lieve juffrouw," vraag je op een anderen keer, b.v : «verbind mij even met numero elf?'1 Als je dat gezegd hebt hoor je een ge kakel en gegiegel, dat je er zelf vroolijk van wordt, dan wordt het eensklaps stil en de juffrouw roept «Voorwaarts mijnheer." Je schelt weder en hoort plotseling een ruwe basstem: sHallö". Spreek ik met numero elf"? «vraag je. Als je me mot hebben, om me voor :.Uj gek te houden, mot je het maar zeggen, sausneger." Kcrcht. rrrrrr. brrr, pff, en de ver binding is afgebroken. Je staat een beetje versuft en schelt op nieuw de juffrouw op. »Hallo Hallo," roept het juffie. J uff'rouw, met wien heeft u mij verbonden?" Met 0037, mijnheer. ? Ik vroeg nummer 11." Kif, hahaha, 't gekkennummer, neen hoor, miin fopt u niet, krrrrr, ehrrrrr, boung." De verbinding is al weer afgebroken, je blijft zelf staan als nummer 11 en je hebt getelefoneerd. Je ziet dus, dat zulks bliksla gers gauw gaat. Dan wordt je in ernst boos; je schelt verbazend lang en driftig, je krijgt gehoor en vraagt verbinding met No. 000 om je klachten te kunnen inleveren maarzoo dra je dat nommer hebt genoemd, is alles uit je kunt niet eens meer schellen. Boyendien heb je nog het voordeel dat je b. v. in Amsterdam zoo'n telefoon voor een koopje in huis hebt, /' 11.8 in 't jaar. Wan neer jullie den regel van drieën nog kent, dien ik je pas heb ingepompt, moeien jullie inzien, dat die prijs zeer billijk is. J Is je in Enschedé, een stad met + 0000 zielen voor de telefoon /' 20 per jaar betaalt, wat moest je te Amsterdam met + 100.000 zielen dan wel betalen naar recht eii billijkheid volgens Bartjes. Er is echter toch een middel om gauw te kunnen telefoneeren nl. dit: Stuur niet Sint Nicolaas wat boterletters en wat lekkeren wijn aan de lieve damüs en vraag nooit naar No. GOO. Ah we nu van de telefoon afstappen, ko men we aan de telegraaf. In hoofdzaak werkt die evenals de telefoon, slechts de onderdeelen verschillen, 't Voornaamste verschil zit 'm daarin, dat opeen telegraaf bureau weinig l lieve dametjes zitten,maar veel mannelijke amb tenaren, die uiterst beleefd zijn, nooit vragen wat mot je", of, nadat je een kwartier ge wacht hebt, zeggen :^ «aan 't andere loket hier naast, weet je dat nog niet.'' Als een van jelui soms minister wordt, wat met het oog op 't pensioen en den korten diensttijd, voor jelui te hopen is, moeten jelui daarin verandering brengen. Het is een axioma der electricitcitsleer, dat dames altijd het best met hcerenpubliek weten om te springen. Telegrafeeren zelf is anders een moeielijk werk, bijna even zwaar als goed onderwijzen of eerlijk speculeeren. Als telegraiist moet je, zooals gezegd is, goed niet het publiek kunnen omspringen, als onderwijzer met je salaris en als speculant met andermans geld. Het eer ste wordt bij de aanstelling- als overbodig be schouwd, het tweede maakt bij een plattehindsgemeentebestuur oen punt van zwarigheid uit, terwijl het laatste noodig is als je >zaken" wil doen. Voorts heb je bij de electriciteit een soort debet en credit, wat ze met een vreemd woord positief en negatief noemen. Het verschil zit 'm daarin, dat bij de electriciteit positief en negatief dezelfde schokken geven, terwijl ge woonlijk bij de boekhouding het negatief, het credit, de schokken aanbrengt, zoodat de we tenschap van een geschokt crediet voor de biteuren minstens even heilzaam is als behan deling door massage met Sequah-olie Ik zou jelui nog veel ?neer weten te vertellen, maar wat geeft het. Als jelui over een jaar achter den ploeg loopt, aardappels rooit, bij de karnton staat of rijst, suiker en krenten ver koopt, vergeten jelui het toch maar. Houdt evenwel goed in 't geheugen dat zoolang je niet vlugger, dan een telegram met signalementen verzoek om aanhouding, naar Amerika kunt g'ïian, de electriciteit voor no tarissen en bankiers geen cent waard is. Krijg nu je schriften en schrijf honderdmaal j netjes: Schoolgeld behoort op den eersten j der maand per telegrafischen postwissel vol daan te worden", dat is meteen een der voorI beelden van de nuttigheid der electriciteit. SNUIFJES. Volgens den Haagschen correspondent van i het Ilniidclxblad moet -in verband met de be- \ staande Schepenbank de Vierschaar in het oude raadhuis ingericht worden tot hoofdtoe gang tot dat gebouw", maar nu >--/,ijn B. en W. tot de opvatting gekomen, dat het de voorkeur verdient een anderen weg in te slaan, dan die oorspronkelijk zou gevolgd worden." Mij komt het voor, dat, welken weg K. en W. ook inslaan, om dit plan te vol voeren, het plan zelf locii altijd zeer oor spronkelijk" zal blijven om van een Vier schaar in verband mot een schepenbank" ecu toegang- te maken. Dat dit niet zoo heel gemakkelijk gaan zal blijkt uit het vervolg van de correspondentie: de bestaande wand met bovenlicht in den noordelijken wand" de vierschaar hier als wand genoemd is natuurlijk een sami'usiulling van vier wanden waarvan n naar h<-,t noorden ziet blijft behouden, maar een vaststaand zijstuk wordt draaiend gemaakt." B?wijs genoeg dat het met de onkreukbaarheid dezer vierschaar voorgoed gedaan za) zijn! Voorts werd er aan gedacht, het hout van een wand gelijken tred te doen houden met de hoogte van een deur," en uit vrees, dat er voor den portier, bij het verblijven in dr/ce toovenvereld, som tijds «geen voldoende warmtegraad mocht aanwezig zijn," stelt men zich voor >een loge tusschen twee moerbinten" te plaatsen, »van een _ neutrale kleur." Voor dien lïllenden portier ware het toch beter aan dat spookhuis een warme kleur te geven. Hoe de man het er zal kunnen uithouden, is een raadsel. Professor Koch kijkt goed uit zijn oogen, niet slechts als het geldt, de bacillen van cholera of tuberculose te ontdekken, maar ook als er sprake is van een echtgenoot voor een zijner dochters. De twee schoonzoons van den Berlijnschen geleerde, Dr. Pfeiffer en. Dr. Pfuhl, werken beiden bij schoonpapa op het laboratorium, en daar heeft nu Dr Pfeiffer zoo waar den influenza bacil ontdekt, die lang zoo gemakkelijk niet te vinden was als de Ikurtruhiguniis-baenhiii dien generaal Von Caprivi demonstreerde en waarvan op Friedrichsruhe zulke mooie reincul turen worden gemaakt Waarlijk een talentvolle familie! Als met tertijd de kleine Pfeiffertjes en Pfuhltjes ook aan 't ontdekken gaan, zal grootpapa eene heele tentoonstelling van bacillen kunnen houden. Maar die rijkdom helpt ons nog niet veel, zoolang de familie ons niet vertelt, hoe wij haar bacillen weer kwijt kunnen raken. De Pall Mail Gazetla heeft er al een rijmpje op: Long and vainly you have sought us," Scoff's the cynical bacillus, Now you're certain you have caught us, Are you sure that you can kill us ?" Dat is nu eigenlijk een gemeene vraag van zoo'n bacil. Hij weet heel goed, dat Koch hem op een proefglaasje gemakkelijk kan dood krijgen, maar dat hij (de bacil bedoel ik) in ons aardsche tenthuis nog ongenaak baar is. En in afwachting, dat Koch of Pfeiffer hem ook daar te pakken krijgt, pakt hij ons ongenadig. De Snedxr courant heeft eene ontdekking gedaan, waarvoor ik haar bepaald dankbaar ben. Weet je wel' zoo vraagt zij waarom de bruggen in Amsterdam verlaagd worden ?" Ik dacht, dat dit gebeurde ter wille van de tram. Maar de Sneeker weet het beter. Omdat'', zegt zij daar de belasting steeds hooger wordt, men de menschen ge makkelijker over de brug wil laten komen". Bravo! dat is een opmerking, die getuigt van een blijmoedig hart. Waarom moet men zijn vernuft ook altijd gebruiken om bij de autoriteiten minder oirbare motieven, zooals bevoordeeling van enkele corporatiën, te ont dekken of te veronderstellen? Naar ik hoor, zal voortaan de .S//?e/,er ('oiiranl, vanwege B. en W., voor de Amsterdamsche raadsleden bij de stukken ter visie worden gedeponeerd. TYPOGRAFEN- WERKSTAKING. Ken parodie op Göthe's bekend Naclitlied, op de werkstaking der letterzetters toegepast, in een, Duitsch blad: Ueber allen Lettern Ist Ruk, In allen BÜ'ittern Findest Du Nur Streikerei! Der Setzer macht seinen Bumniel, Warte nur, der Hummel Ist bald vorbei.