DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No, 760 Elk stelsel van verlichting dat geen deel van de kamer in zachte schaduw laat, is pijnlijk voor het oog en noodlottig voor het ensemble. Voor de vrouw die haar schoonheid op het voordeeligst wil doen uitkomen, en voor den gourmet, die tegelijk gehemelte en gezicht wil streelen, is een diner aux bougies het ideaal. Bij al de Rothschilds in Parijs dineert men alleen bij kaarslicht, en wanneer altoos de spijzen en wijnen er zoo uitmuntend waren als de candelabres, zouden de diners er volmaakt zijn. In de eetzaal van baron Edmond de Rotschild TKordt in den zomer de lucht koel gehouden door twee kolommen kristalys, geplaatst in een bed van bloemen en planten, aan ieder eind der ka mer een, en de blpemversiering op de tafel be staat enkel u;t orchideeën." De heer Child dineerde eens bij een Rus, die hem vooruit gevraagd had, of hij hem met iets bijzonders genoegen kon doen. Hij had toen gewenscht naar schapenvleesch op een zekere Rus sische wijze klaargemaakt. Toen nu de beurt aan dien schotel kwam, werd een geheel schaap, kokend heet, op de schouders van vier Tartaarsche dienaren binnen gedragen, en hem gevraagd welk deel bij verkoos; de ganscbe schotel was tot zijn beschikking. Laat het ook met wijn zoo zijn," zegt hij, geef ieder zooveel flesscheu als hij w l yan den door hem gekozen wijn. Deze opmerkingen hebben geen betrekking op de huiselijke tafel en het dagelijksch maal; zij dienen voor wie het doen kan. en zijne vrienden feestelijk wil onthalen.'' * * * De Engelsche plumpurlding is niet meer wat hij was; voornamelijk omdat de moderne maag opziet tegen het indigeste preparaat, dat men in vroeger tijd zoo goed verteerde. Vooreerst maken veel dames hem niet meer zelf; met deze Kerst mis leverde n huis in Londen 20,000 stuks plumpudding naar de provincie af. Maar ook de recep ten werden minder machtig. Er is een tijd geweest, dat de hoofdzaak de vette bouillon van ossen- en schapen vleesch, gekruid met allerlei specerijen was, waarin men sneden roggebrood, pruimen en rozijnen kookte. In den loop der tijden is de pudding vast geworden en steeds meer een gebak, waarvan men kleine stukjes kan eten. Een der beste lafere recepten is het volgende, zonder gehakt vleesch, zonder wortelen, kastanjes of bier erin, meer Europeesch haast dan Engelsch: Neem 500 gram meel, 250 gram kruim van oudbakken brood, 250 gram ossevet en 250 gram merg, dit alles zeer fijn gehakt; dan 500 eram broodsuiker, zeer sterk met vanille doortrokken, 250 gram sukade, 250 gram Malaga rozijnen. 250 gram krenten, 500 gram Sultana rozijnen, Benige pistache noten in drieën gesneden, 8 eieren, met een beetje zout geklopt, een glas Madera en 5 centiliters melk. Dit alles wordt verbazend ge roerd, zoodat het volmaakt dooreen is. Dan doet. men het in een porseleinen of aarden kom of vorm, omwikkelt dezen hermetisch met een doek, bindt er touw omheen en zet hem in een ketel kokend water. Het mengsel moet zes uur lang koken; geen oogenblik mag het water van ds kook zyn en altoos ook moet de vorm onder water staan. De rum. die men er omheen giet en aansteekt, is meer een aardigheid, dan tot den smaak be vorderlijk. Do plumpndding is nu ook niet moer bet begin van den maaltijd, maar het einde. Men eet eerst kalkoen met oestersaus; de Engelschen hebben (zegt een buitenlander) op die wijs kans gezien twee lekkernijen te gelijk te bederven. *' * * Te Berlijn heeft men zich herhaaldelijk voor de rechtbank mot geverfde worst bezig gehouden. De quaestie was, of het kleuren met eene vloei bare roode verfstof, als Carnit" in den handel gebracht, eene vervalsching kon boeten of niet. Z\j is namelijk niet op zichzelf als schadelijk erkend en ook niet al de worst, die er mee gekleurd was, was voor de gezondheid schadelijk. Worstvleesch wordt namelijk rood door zout, salpeter en rook; maar langzamerhand verdwijnt ds roode kleur en de worst wordt grijs, zonder daarom nog te be derven. Om ze nu voor versch te doen doorgaan, kleurt men ze en bedriegt, dus den kooper, zon der hem toch schadelijk vleesch te leveren. De rechtbanken beschouwen tegenwoordig ook het kleuren met carnit als vervalsching en straften het met boete. * * * In Brooklyn, de ,voorstad1' van New-York, werd dezer dagen een prijskamp gehouden tn«schen twee vrouwelijke boksers van beroep; het Grand Theatre (Brooklyn is een stad van 700 000 in woners) was er voor afgehuurd. Aan een aantal leden van het stadsbestuur, politieke personen en vertegenwoordigers der pers waren plaatsen op het tooneel afgestaan en er was een commissaris van politie met een heirleger van agenten om de orde te bewaren. De strijderessen waren Ilcttie Lertie en Gussie Freeman. De eere was in een zwart vechttricot" met wit zijden tunica, de andere in wit tricot. Alles ging wetenschappelijk en correct tot de derde round", toen Gussie, woedend geworden over een buil op haar neus, de wetenschap liet varen en begon te krabben. Ie schoppen en te bijten. De juryliot nu hot gevecht ophouden en kende den prijs toe aan ILitt'e. De beide vrouwen waren leelijk toegetakeld on met bloed bedekt en den volgenden da?; hadden do zes groote bladen van New-ïork ieder een kolom over de gebeurtenis. * * * Te Minneapolis heeft een handelsreiziger regen den directeur tier groote Opera eeno actie tot schadeloosstelling ingesteld, omdat het gezicht op het toonoel hem den geheelcn av.ir.l afsloten was door de enorme hoeden van twee dames, dio vóór hem zaten, flij had zich bij den plaatsaanwij'.er beklaagd, maar deze had hem g°en andere plaats willen aanwijzen, en aan het bureau wei'ierdo men hem liet geld terug te geven, i>e zaak is nog niet beslist. * * * In Bosniëworden thans eenigo vrouwelijke dok toressen van regeeringsweae aangesteld. De eerste die in functie trad, Fr!. Dr. Anna Baier, is met zekere plechtigheid door een districts president te D. Tnszla geïnstalleerd, waarna do notabelen der stad haar een banket aanboden. E?e. Allerlei. Een zonderling beroep. Te Philadelphia woont, zooals de N.- Y. Staatsstg. vertelt, een oude Franschman, die in geraamten handelt, welk be roep hij zooveel mogelijk geheim zoekt te houden. Boven zijn deur prijkt het op.-cbrift: Ab. de Robaire, parfumeiie." De geheimhouding acht hij overigens voor zijne buurt noodzakelijk, die meest uit negers bestaat, en deze zijn, zooals bekend is, zeer bijgeloovig. HU zelf wenscht echter het huis waarin hij sedert 25 jaar woont, niet te verlaten. Zijn zon derling bedrijf bevindt zich op de tweede ver dieping van het gebouw, die slechts uit twee ver( rekken bestaat, waarvan het eene vertrek als werkplaats, het andere als winkel en tegelijk als als slaapkamer dient. Griezeliger slaapkamer zal wel nog zelden iemand gezien hebben. Aan de wanden prijken schedels, beenderen en ge raamten in de grilligste vormen. Vier groote schedels grijnzen ons van het bo venste der stijlen van het ledikant aan, terwijl aan de zijden van het bed een geraamte gelijk een spook zijne lange armen uitstrekt. Het ge heel wordt duister door een lamp verlicht, die met koorden, uit menschenhuid vervaardigd, in het midden van den zolder bevestigd is. De lamp zelf is uit een menschenschedel gefabriceerd. Robaire, die in het jaar 1865 uit Frankrijk immigreerde, zich te Philadelphia met ter woon vestigde en deze zaak oprichtte, gelul t precies op zijne ge raamten. Hij ziet er oud uit en heeft magere wolfachtige gelaatstrekker. Zijne dunne boven lip bedekt een ijsgrauwe snorrebaard, terwijl om zijn kin een Napoleonssik van gelijke kleur af hangt. De schedel is kaal, slechts eeriige roode baren staan op net voorste gedeelte daarvan overeind, van onder zijne stekelige wenkbrau wen komen een paar kleine zwarte oogen als gloeiende kolen te voorschijn. Toen Robaire in dit land kwam, had hij moeite, tegenover de con currentie en wegens de geringe navraag naar zijne artikelen, terrein voor zijn zaak te winnen. Dientengevolge deed hij ook in drogerijen, welke zaak hij nog heden waarneemt", intussenen alleen. om zijn handel in geraamten te bedekken. De laatste nam een hooge vlucht, toen gedurende de jaren 1860?70 de order der Kr.ights oiTythias" zich organiseerde, in welken tijd Robaire al zijne concurrenten overvleugelde en izich een klein vermogen verwierf. In zijn vak is Robaire inder daad een kunstenaar. Hij zoekt blindelings, onder een hoop beenderen, diegene welke tot een zelfde geraamte behooren, bijeen, deelt van elk been mede, tot welk gedeelte van het geraamte het behoort, en maakt het laatste in elkaar, onverschillig tot welk- ras de persoon behoord heeft. De prijs, dien hij voor geraamten hetaalt, hangt af van den graad hunner hardheid en blankheid, van de ontwikkeling der beenderen, zoowel als van de omstandigheid, of de laats-ten vetgehalte bezitten of niet. Aan de Frans-die geraamten geeft Robaire de voorkeur tegen over de Duitsche of Amerikaansche. Afgezien daarvan, dat de eersten door de bovengemelde eigenschappen grootere waarde bezitten, zijn zij bovendien zorgvuld ger geprepareerd. Terwijl de Duitsche en Amerikaansche geraamten ruw en vuil er uit zien, hebben dB Fransehen een bel deren en blanken glans. Dat is ook de oorzaak. dat hij voor de laarsten meer koopers vindt en en in het laatste jaar genoodzaakt geweest is, kunstmatige ge-aamten, die hij uit iiapiermach vervaardigd, te fabriceeren, daar de 'iliOO natuur lijke geraamten, die hij uit Frankrijk invoerde, voor de vele aanvragen niet voldoende waren. Robaire is nog nooit in de gelegenheid geweest, een Cliineesch geraamte te bekomen, hetgeen met het geloof der Chineezon samenhangt, dat zij niet in den hemel komen, indien hun gebeente niet onder Chineesche aarde rust. Bij den ver koop berekent Robaire voor een kunstmatig ge raamte 10 tot 15 dollar, voor een ingevoerd na tuurlijk geraamte 80 tot 35 dollar en voor een i die in Amerika geprepareerd is, 25 dollar. De j geraamten, die zijn slaapkamer versieren, zijn nier, te koop; tot hen ziet do eigenaar op als tot dierbare vrienden en levensgezellen. Eene pers-geschiedenis. Er was eens een pro cureur generaal die zich een nieuwe toga liet maken. En daar hij zijne oude toga niet meer gebruikte, schonk hij die aa.n een armen bloed verwant als stof voor een jas. Met den jas kon ', deze nog drie jaar voor don dag komen. Toen l kwam de jas bij een uitdrager en van dezen ging hij op het lichaam van een daglooner over, waar hij het weer vier jaar op ui'hield. Daarna viel l hij in lompen eu kwam op het vuilnis terecht. j Daar stak hem een dier lieden, die onder bet Berlijnsche volk als natuurondorzoekers" aange duid worden, aan zijn haak. Deze rnan bracht de j vodden naar een grossier in lompen, dio ze wederom naar een papiermoien verzond. Ui i werden ze gerold, «ewawhon, eeblookt on gc-porst. ] zoodat zij hun vies voorkomen verloren en als ! schoon papier in de wereld kunden rom!l]>idiioro;i. j Weinige dagen daarna ««"raakte dit papier ir; oen ! drukpers, en toen hot daar uitkwam, was hei een i courant geword'-n. Op de eerste bladzijde iiovnrd zich een artikel, dat. tegen ;)nra-:raat zon ei; | zooveel van de drukperswel zondigde!. | Nn diende do procureur-yenoraal een an,'>kla- i:i iu tegen allen, die bij bet onts*:ian van i'.ezoeourani !v-u'«len moorjpwo'kf: fegon (ion redacteur, den uitgever. den meesterknecht van do drukkerij, den zotlcr, den eigenaar dor drukkerij, don pnpierf:ibrika"t, den grossier in lompen, dou vO'!d<utrapiT. don d:i;.tiooner, den uitdrager on tecor, den armen bloedver want.En als Tiamvgpüpf jurist ging bii n^j-oen stap voeder en bij dier>d« ook do aa-iklachi i'i tegen zichzelf. v?fint het strafbaar artikel stond toch opzijn eigen to;ra. In "iin pleidooi zeide do procureursonpraal: .,Edelachtbare rechters, ik wil m:i niet in leugens beseven, want ik acht müv fin M-.hulil overtuigd. Ik geloof daf bot bewezen is. dat ik persoonlijk tot dit pi'rsdeiïkt bob moo.;olioi\)Hïi, en eisch daarom tegen mii?oit'een «w ir<<je>;i.ssrr,n van acht (lagen." \u stnn.l do ven!odur"ï' «>p: dn/o verdedigde den proi-nreur.generaal. !l;.| ont wikkelde zulk eene 'welsprekendheid, d'it geen oog droog bleet, zoo ver i'-..'t geiveht.-hot reikte. De procureur-generaal werd vrijgesproken, eveneens diens arme bloedverwant, de uitdrager, de daglooner, de voddenraper, de lompenhandelaar, de papierfabrikant, de eigenaar der drukkerij en de zetter. Wat er echter van den meesterknecht geworden is, kunnen wij nog niet zeggen, want het proces is nog niet geëindigd. Op deze wijze geven de Lustige BICMer eene parodie op de rechtspleging volgens de Duitsche drukperswet. Het bestuur der vereeniging Moed, Beleid en Trouw", afd. Amsterdam, verzoekt ons het onderstaande op te nemen : Bestuurderen van spoorweg- en stoomboot maatschappijen of van handelshuizen, industrieelen, particulieren enz. alhier, die in hunne zaken betrekkingen vacant hebben, geschikt voor gewezen militairen beneden den rang van officier, ridders der Militaire Willemsorde, wordt beleefd ver zocht, daarvan kennis te willen geven, aan den Ie luitenant hing. secretaris der vereeniging, bureel van den Wapenhandel, kazerne OranjeNasfau", Sarphatistraat tegenover de goederenloods S.S. De ridders der Militaire Willemsorde, beneden den rang van olficier, die bij voorkomende vacatures voor eene hun passende betrekking hier ter stede in aanmerking wenschen te worden gebracht, kunnen, onder overlegging hunner stukken (ge tuigschriften, aanbevelingsbrieven, enz.) zich aan melden aan hetzelfde adres." De millionnair Vanderbilt ontving in zijn huis, fifth Avenue te New-York, het bezoek van een krankzinnige, John Lingemann, die niets anders verlangde dan inzage te krijgen in de hersens van den heer Vanderbilt, om daaruit te zien waarom deze rijk en hij arm was. Ingezonden. HET SOCIALISME AAN DE TIIEETAFEL. Sinds eenige weken is de heer D. G. Jelgersma bezig in dit blad beschouwingen over socialisme te leveren, die door de Redactie veikeerd geplaatst schijnen to zijn. Ik houd het er voor, dat ze be stemd waren om met het ops-ehrift Bij de. fireo'clock-tea" te worden opgenomen onder de ru briek: wor Dames. Zoo niet, bad de schrijver dan althans, door er alziel-berichten boven te zetten, den lezer voorbereid op een spoedig démenti! Deze week loopt het werkelijk de spuigaten uit In een socialistischen slaat zou de. vrijheid van alle burgers gelijk staan met die der tegenwoor dige Fransche ambtenaren. Om hun vrijheid tegen over de rcgeering te verdedigen, zouden zij het gevaar loopen van een ontslag. Maar dit onder scheid zou er zijn, dat ei n ontslag in den toekomststaat gelijk zou staan met hongerdood of balling schap. Meu ziet, dat hier tweeërlei verschil bestaat met den toestand van heden. Wat nu alleen den ambtenaren boven het hoofd hangt, bedreigt in den socialisten-staat alle burgers; en bovendien is de aard van het gevaar daar veel ernstiger. Nu heeft echter de heer Jelgersma van de beteel-enis dezer verschillen zich al een heel ge brekkig denkbeeld gevormd. Ook thans is het ontslag wel een straf, maar eene die van doodhongeren dunkt mij, nog al verschilt! Den ont slagen ambtenaar staat de gelegen open tot allerlei andere werkzaamheid; en daarbij heeft hij het voordeel dat zijn talenten een ottideele erkenning hadden gevonden en dat de partij, waaraan hij zijn ontslag dankt, verplichtingen aan hem heeft. Maar doodhongeren en daaraan alïen, ieder op zijn beurt blootgesteld! Stel, dat ons allen dat gevaar voortdurend bedreigde. Zouden wij niet allen een zóó groot belang hebben bij waaaborgen tegen dat gevaar, dat ze spoedig zouden gevon den zijn ? De staatkundige ontwikkeling heeft immers thans reeds daar waar groot gewicht aan onafhankelijk heid tegenover de regeering wordt gehecht, die den ambtenaren verzekerd; zoo b.v. in de rechtprlijke macht en de rekenkamer. En in het buitenland kan raen ook nu reeds hier en daar j de rechten der ambtenaren geregeld vinden bij i de wet. De drang naar administratieve recht spraak toekent bet voort.-chrijden in dezelfde richting; oen richting die. ook in onzen Siaat. j voert i-aar het waai borger, der ambleiaren tegen j machtsmisbruik der rogeerirg, en dat zelfs doen j zoude, als de beweging in deze richting niet wcnl j versterkt, door het nlijcnu'A'ii verlangt-n naar meer i vrijheid voor ondergeschikten, Kn geen groore j verbeeUliiiiiskradit is :ioodit; om ir. onzen Staat [ zich een wet te deiikee, die de gevalle:! op'-oo.mt ? waarin een ambtenaar ka:i ontslagen worden en duiirmnst ecu loohtscol'o.ge, dat over de toepa-, si:ig bo.-li;>t. ui' waarop beroep mogelijk is \au de j l;i;sii.s*ing <K-r regeei'ing. Nu s-preok ik van onzen, kiipiiaiisii.sc'icn. i-taat, waar dru ontslagen arnbtc.,;.,?.!? nog w i l auuL'ie bi-zi.-jieid ou:;blij(t dun... i)e inul van den hoor Jelgersma komt hier op \ neer, dat hij een daad, die thans zier bejorkle govolgoii heeft, niet tlenzelf'd<'!> naam blijk iuieiiion in den soeiall-tiï-Ction sta'i' ot'schc.o:: daar die (b)ad de Z'va'irs'e il-r Mriiiiof. uit«n:i;ik' ? er. dat iii; dan die oeide hoiiioUluvod ver.-elniiCiiiie da: den al^ ^'eiijk'-vaaï'ibg eclt.'ui;'o'n. K;i voor's loont hij een aüc-r/ondei \:< .?:-! liegvip van sia;-i^ki;;:di;;e ont'Aüikeiiitg d"-r te'??'-.'n zuilvc; groote g(;vai'en. u'LI ij zien Vdors'ülc /N-ii '.;(.v;! i-: k'.'l !i:;d(i-.-l ie (!etil:en, otVcho.iM de !)e;!e!:(ó1a.:-'-iio s;aat tegen het ivieiner gevaar een mniilel reeds bezigt. ; Nu zal ik maai' zwijgen o v.? c iict socialistisch denkbeeld om de keus dor aiiiij;ei;aron over te ia>v;i a.'iu het volk. Ik zei rji.'d.-. jjt'iioeg 0111 ie iluen zicji (!at do gowona fuut, xicii, in de plaats van een :;ocialis(i:-ehen staal, een socialistNc-he prodiicli'j te midden van onze insteliintier. te deni ken, ook hier werd gemaakt". Maar zóó grol' ais dat door den heer Jelgersma wordt gedaan, ge schiedt het zelden. Wie een socialïstischcn staat voor zijn geest wil oproepen, die moet al onze instellingen laten verworden, laten accomodeeren naar de nieuwe. organisatie der productie. Daartoe is heel wat liefde noodig voor de socialistische idee. Ons, tegenstanders der sociaal-democratie, OLS allen ontbreekt die liefde in mindere of meerdere mate. Bij den heer Jelgenma schijnt ze echter nog geheel te moeten komen. Z. v. u, B. Een kort antwoord aan den heer Z. v. B. Is dat weder een theepraatje, dan ergere hij zich niet te veel Hij bedenke, dat hij zelf de oorzaak daarvan is door mijn vorige theepraatjes te veel au sérieux te nemen. Gelukkig valt hij m j; min der hard dan hij de redactie van het weekblad doet. Aan deze geeft hij een duchtige terecht wijzing over de plaats door haar voor mijn arti keltjes bestemd. Trekt zij zich die terechtwij zing niet aan, dan mag ik even onaandoenlijk zijn. Dan mag ik zelfs doen, alsof de heer Z. v. d. B. mij niet een ernstige bestraffing had willen toe dienen, maar alleen eenvoudig en zakelijk met mij wilde discussieeren. Ik moet zeggen, dat ik dit veel aangenamer vind en dat ik de eer, die de heer Z v. d. B. mij door zulk een discussie aandoet, op zeerhoogen prijs stel. . Men leide daaruit echter niet af, dat ik thans de bezwaren van den heer Z. v. d. B. uitvoerig wil behandelen. Het is daarcoor nog geen tijd om de eenvoudige reden, dat de heer v. d. B. mij niet heeft laten uitspreken. Ik wil slechts een bescheiden poging doen om een toekomstige discussie, wanneer de beer v. d. B. mij de eer daarvan mocht waardig keuren, mogelijk te ma ken. De heer v. d. B. zegt, dat ik mij schuldig maak aan de gewone fout, zich, in de plaats van een socialistischen staat, een socialistische pro ductie te midden van onze instellingen te denken. Daarop komen, als ik mij niet beilrieg, al zijn verwijten neer en hij zelf geeft dit verwijt ten slotte als een soort recapitulatie zijner grieven. En wat had hij, toen hij die recapitulatie neer schreef, gedaan om haar te rechtvaardigen ? Hij had trachten aan te toonen, dat in onsen inrlividualiatifchcn staat waarborgen voor de vrij heid der ambteraren mogelijk waren en gedeel telijk reeds bestonden en dat de richting der tegen woordige ontwikkeling zou leiden tot grootere waarborgen. Welnu, het eerste ben ik volkomen met hem eens. het laatste slechts gedeeltelijk. Maar wat ik beweerde was dit, dat die waarborgen in den socialistischen staat niet mogelijk zijn, omdat daar de kiezers economisch afhankelijk zijn van de regeering en in dien staat dus de eenige macht ontbreekt, die deze waarborgen duurzaam kan waarborgen. Dit is een algemeen argument, waartegen men wel allerlei excepties kan opwerpen, maar dat men niet kan weerleggen. Men kan ten hoogste het gebied, waarvoor het srelclf, een weinig be perken. Hoe meer men zich in een socialistischen staat tracht te verplaatsen, des te vaster wordt men daarvan overtuigd. Zoo ten minste is het mij spgaun en misschien gaat het den heer v. d. B, in de toekomst evenzoo. En iui w»t de tegenwoordige richting van ont wikkeling betreft. Het komt mij voor, dat de heer v. «i. B. bij zijn opmerkingen daarover geheel vergoot, dat in onzen tijd twee richtingen om den voorrang strijden.' de democratische nl. en de soci alistische. In mijn eerste theepraaije in dit week blad wees ik reeds op bet groote verschil tusscben <le socialistische beweging en de arbeiders beweging, zooals ik daar zeide. Deze bewegin gen mogen tijdelijk samenvallen, ze ziju naar mijne overtuiging niet alleen onderscheiden, maar zelfs tegenstrijdig'. Toch is het gewoonte, ik zou bijna zeggen mode, ze te verwarren. Deze ver warring gaat bij den heer v. d. B. zoo ver, dat hij van het zuiver democratische denkbeeld om de ambtenaren te doen verkiezen door het volk spreekt als van een socialistisch denkbeeld. Dit voorbeeld is dunkt mij niet navolgenswaardig, des te minder omdat naar mijne meening (een meenins die ik hier zonder verdere argu menten neerschrijf en aan den heer v. d. B ter overweging geef) een ontwikkeling in de richting van grooter waarborgen voor de vrijheid der ambtenaren zal plaats vinden, als de democratie op don duur de overhand krijgt en een ontwikke ling in teeoiovPrgp.stolilfi richting als het socia lisme do overwinning behaalt. Daarom schijnt het mij een eerste eisch voor iedere discussie om democratio en socialisme scherp van elkaar te scheiden. D. G. Jj'.r.dKKSMA. Ree l a nies 40 c e 111 s per regel Magazijn Kelzershcf", (iron*e sortoprii;g .S'/'07<TJ'7?Ar, Sorties Ediarpys, Ruches, IIandsfhoe'i",n eu Kousen voor Bals en Soirees. SOHADl-: & O L DE N KOT T. \\< >« it-'i i ij >n; l »«>'!' van !»r. .! iEi.KUN Or:u-. Norm. Wolurtïkelcn. k F ;a?^L£-8ENGtR. Knlrcrxirniil l."/'. Amnterdam. !->Tiir,-p ii)!>cia.!it<-ii- in de/n artikelen in Xe,!erbir,ci HKEfflLLÏR M Corsets Francais, -,,,.,.,....,v.':i:it I0;>, Amsterdam. f' /./-. Groot-te sortecring ('ORSETTE\ , '^\ i ,'i \ in a,lie mogelijke fenres voor Dames ./ )' / (/ ' eu Kiüd-ren. Speciale Soorten voor J /ï[ NX (?r>rpiilentc Dames tot 100 c.M. taille- ' $(^^~~ 'V wijdte. 4 :' f'