Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
Na. 762
kerkeraads is, wippen ze de door den aard der
dingen vastgestelde grenzen van bun kunstgebied
over, en doende wat des schilders is, trachten zij de
kinderen hunner phantasie in kleur en lijnen af
te beelden. Nu wordt de pen een penseel en de
inktkoker een verfpot. Lustig schilderen zij er op
los, en geven kleuren aan klanken, aan afgetrok
ken begrippen, aan voorstellingen en gewaarwor
dingen, die voor een gewoon mensch met geen
kleur ter wereld in verband staan, en dan ook
tot nu met geen kleur zijn aangeduid. De dagen
van de week b. v. verschillen alleen door volg
orde. Wie eenmaal met die volgorde in de
war geraakt is, zooals dat gebeuren kan b\j
gevangenen of schipbreukelingen op een onbewoond
eiland, is voor goed de kluts kwijt. Aan den dag
als dag is niets bijzonders te zien. Zij lijken op
elkander als twee druppelen water en zijn in niets
van elkaar te onderscheiden. Ieder voor zich kan
nu wel een kenmerkend verschilletje uitdenken,
doch dat hangt niet samen met het innig wezen
van den dag als dag, het straalt niet naar buiten
uit, maar hetis een van-buiten-opgeplakt etiquetje,
dat willekeurig te verplaatsen is. Een Amster
dammer zou den Maandag, boerendag; den Dinsdag,
visitedag; den Woensdag, kinderendag; den Don
derdag, concertdag; den Vrijdag, vergaderingdag;
den Zaterdag, spons- en leerenlappendag kunnen
noemen. Ik begry'p ook, dat iemand een
eentonigen, vervelenden dag grys noemt en wat men
door een grauwen Novemberdag verstaat. Dat
grijze en grauwe is een bijkomende omstandig
heid en die kan even goed op een Dinsdag als
op een Vrijdag vallen. Maar de schrijver van
Zuster Bertha" ziet de dagen in verschillende
kleuren: de Maandagen, in het karakter van eer
sten dag der week, grys van nieuivheid. De im
pressie van nieuw" laat ik gelden, maar hoe
komt daar dat grys bij ? Grijs toch doet juist aan
het tegenovergestelde van nieuw denken. Wij
spreken van gloed-nieuw, d. i. waarop nog glans
of gloed ligt; van fonkelnieuw, d. i. dat zóó glimt
en glanst, dat het fonkelt, dat men er vonken
in ziet, maar die uitdrukkingen zijn grijs van
ouderdom en komen dus in de nieuwere kunst
niet te pas."
(Slot volgt).
VOOR DAMES.
Menu's. loiletten. Hygiëne der
huid. Bijouterieën. De juffrouwen
van den telefoon. De strijd der geslachten.
Het is te Parijs de tijd, dat men zevenmaal
's weeks uit dineeren gaat. Bijna alle bijzonder
heden, het aantal gerechten, de duur van het
diner, de w\jnsoorten, zijn over 't geheel door
het gebruik geregeld; alleen in de menu's kan
de fantaisie zich nog verschuilen en profiteert
daar ook van. In de conservatieve aristocratische
tuizen wijkt men nog niet af van de dikke witte
kaart, verguld op snee, alleen met het wapen der
familie in veelkleurig relief; als het diner op het
kasteel plaats heeft, komt hiervoor wel een mooi
vignetje daarvan in de plaats. Bijna even deftig,
en nog eenvoudiger heeft men het wel bij de
haute finance, het monogram der vrouw des
huizes in wit email op wit; desnoods met bon
appétit!" of zoo iets er bij.
Maar daarna komt de grootste verscheidenheid.
Eene bekende kunstenares laat op haar menu's
krantuitknipsels plakken met de meest enthousiaste
beoordeelingen over haar laatste creaties. Uit
Engeland komen de vignetjes met lawn-tennis en
croquetspelers ; in Frankrijk maakt men gracieuse
Watteau- en rococo-groepjes, of ook strandgezich
ten te Trouville en Dieppe, met coquette
badcostuumpjes. Zeer actueel zijn op dit oogenblik
scènes uit La Mégère apprivoisée (Shakespeare's
Zaming of the Shrew) dat pas is opgevoerd.
Voorts komen de lievelingsbloemen der gast
vrouw, of als, er een beroemd persoon aan tafel
is, een enkel laurierblad. Als een der
huisgenooten of huisvrienden aan teekenen doet, zorgt
die voor het decoreeren der menu's; als men on
der elkaar is, kan hij er kleine plaagzieke toe
spelingen .op eene zwakheid der verschillende
gasten invlechten.
Voor litteraire politieke diners heeft men ze
dan wel eens door Caran d'Ache, den
meedoogenloozen karikatuurteekenaar, laten maken; en voor
heeren-diners is nu en dan het menu een kaartje,
zóó vrij geïllustreerd, dat men het thuiskomend,
niet moet laten slingeren,
*
* *
Het nieuwe modetijdschrift van de firma
Hachette, La mude pratique, bevat de beschrijving
van een toilet van de keizerin van Rusland, door
de firma Sarah Mayer en Mortange te Parijs ge
leverd ; uit den naam zou men opmaken, dat de
keizerin van Rusland niet zoo anti-Semitisch is
als de keizer. Het toilet is van Fransche faille,
mauve, met geappliceerde witte kant en rand van
struisveeren en zijden mousseline in de kleur. Het
is een zeer curieus model; op een smallen tablier,
eenigszins gedrapeerd, opent zich de rok, waaraan
de sleep weer afzonderlijk bevestigd is; het corsage
bestaat uit een puntig gedecolleteerd corselet en
eene jacquette met wegvallende panden, die,zich van
achteren als vleugels vereenigend, mot den sleep,
die in n plooi bijeen gevat is, eene draperie
vormen. De mouwen bestaan uit een zijden on
dermouw, tot den elleboog, en daar boven twee
doffen van mousseline, waarvan do een hoog boven
op den schouder staat, en de ander om den arm
afhangt.
Overigens bevat het tijdschrift een inderdaad
practischen tekst en goed geteekende illustraties.
Ook patronen voor handwerken, ameublement.
recepten, enz. ontbreken niet; er zijn twee ver
volgverhalen in en verschillende concours: een
opstel maken, een canapékussen teekenen, een
pot connturen of een kinderkleedingstukje ver
vaardigen, enz.
Eenige toiletten. Balcostuum : Nijlgroerse faille,
rok fourreau, pli Watteau aan den
gedecolleteerden rug vastgehecht. Van voren over den rok eene
draperie van lila gaas, met witte kant en lila
zijde geborduurd; de draperie loopt met breede
plooien om de taille en wordt onder den pli Watteau
gehecht. Corsage van voren en pointe ; vierkant
gedecolleteerd met een fichu eromheen van lila
mousseline door een lila strik links gesloten
Mouwtjes zeer wijd gedoft, van Nijlgroene faille,
opgenomen met een fouillis van lila lint. De
benederjkant van de japon uitgeknipt als bladeren,
op een plissé, met lila strikken afgewisseld, en
daarboven een volant van lila mousseline.
De handschoenen, nog altoos lang, houdt men wel
met een armband of elastiek van lint boven den
elleboog op; het lint is dan Nylgroen of lila, met
een motif van bijpassende edele steenen of paarlen
er op gehecht.
Diner costuum: Bengaline van beige en
hemelsblaauw; rok fourreau met puntigen sleep, (men
weet: er wordt geen valsche rok meer genomen,
maar de rok van de japon met zijde gevoerd;
dat valt beter), aan den onderrand twee ruches van
blauw lint. Corsage met revers Directoire, van
platte plooien van blauwe zijde; chemisette van
blauw gaas, die men desverkiezende kan om
slaan om den japon gedecolleteerd temaken. Om
geslagen kraagje; korte, zeer ruim gedofte mou
wen, op den arm vastgehouden met blauwe linten;
lange ceintuur, van achteren dichtgestrikt, met een
chou en twee lange einden.
*
* *
Mej. G. B. T, Tegen de zwarte vetbolletjes op
den neus worden zeer verschillende recepten op
gegeven. De Scientific American heeft het vol
gende, als pomade: 4 deelen kaolir, 3 deelen
glycerine, 2 deelen azijnzuur en eenige druppels
bergamot- of andere olie.
Een schrijfster over vrouwenschoonheid,"
Hortense de Gourcy, meent dat deze zwarte bolletjes
vaak met storing in de voeding in verband staan
en raadt daarom vooreerst veel beweging aan; dan
schrijft zij eene pomade voor, die ongeveer met
de bovengenoemde overeenkomt, maar zij laat het
inwrijven daarmede voorafgaan door het opleggen
van een pilt e, bestaande uit: lactis sulf. 10, kali
carbon. 2, aetheris sulf. \1A, glycerire 10, spiritus
vini gallici en spiritus lavand. 20. De pate moet
den geheelen nacht erop blijven.
Dr. E. Monin daarentegen gaf onlangs in Figaro
het volgend voorschrift: niet met zeep wasschen. geen
poudre de riz of blanketsel gebruiken waarvan
men niet zeker weet dat het onschadelijk is;
's avonds en 's morgens wasschen met een mengsel
van gelijke deelen eau-de-cologne, lauw water en
salicylaat van soda, daarna betten met
eau-devie de lavande en geen poraade gebruiken
* *
*
Twee nieuwigheden te Parijs zijn het lijou
fétiche en het Itijon alycJte. Het eene is de
ouderwetsche doorboorde koperen SOM, maar in de door
boring laat men een paarl of een juweeltje zetten;
het andere is een aardigheid door den kapper
Lenthéric uitgevonden en bestaat uit een kleinen
flacon, in den vorm van een hart. een kroontje,
een klokje, een olijf of hazelnoot, gevuld meteen
zeer sterke en fijne odeur, die onder den 'nvloed
van de lichaamswarmte verdampt. Men is omge
ven met een aangename atmosfeer en kan het
kleine sieraad zelf vullen zoo dikwijls men wil.
* * *
De werkkring der teletbonjnffrouwen wordt door
een Parijsch journalist, die zijne studie van sociale
toestanden maakt, Henry Lapauze, niet zoo vroolijk
afgeschilderd, als de plaat van den heer
Braakenkensiek en de operette in den schouwburg
Frascati wel zouden doen denken. Volgens Lapauze
is het uiterlijk van de zevenhonderd dames
telephonisten te Parijs ongezond, haar gezicht spoedig
vervallen, grauw en gerimpeld, haar werk buiten
gewoon afmattend. Zij werken zeven uren achter
een, staande; haar arbeid tast in hoofte mate de
zenuwen aan; haar gewone kwalen zijn aderge
zwellen en sint-Vitusdans. De percentage van zie
ken is ruim tien percent; gewoonlijk zelfs ontbre
ken er 100 van de 700, en wie eenmaal ziek is,
heeft telkens instortingen, totdat al spoedig de
geestelijke achteruitgang met den lichamelijken ge
lijken tred houdt.
Het loon is 83 fr. 33 centimes 'smaands en een
maaltijd per dag (diner of souper, al naar den
dag- of nachtdienst), waarvoor de administratie aan
den chef de bureau l franc per persoon vergoedt.
# *
*
In denzelf'len geest als het werk van Frau
Irma von Troll-Borosthyam, dat wij onlangs
bespraken, is er een van Frau von Ncmmersdorf
(eigenlijk barones von Reizenstein) verschenen.
Het vordert niet zoo heftig; vrijheid en gelijkheid
voor de vrouw als het werk der Hongaarsohe schrijf
ster, maar heet toch Der Knmpf der (rKschlechter
en stelt zich geheel als een strijdschrift aan. Me
vrouw von Reizenstein geeft niet zooveel argu
menten om te bewijzen, dat de vrouw in aanleg
gelijk staat met den man, maar zij heeft verdere
sociale inzichten. Zij ziet in de geringe gelegen
heid, die aan de vrouw geboden wordt om zich
te onderhouden, de reden van vole ongelukkige
huwelijken en heeft omtrent liefile en huwelijk
zeer geavanceerde denkbeelden, te meer daar zij,
naar het ons voorkomt, soms opzettelijk niet ge
heel uitspreekt wat zij zeggen wil. Zij zegt b.v.:
Wij zien in de jaloezie een zeer dwaas gevoel,
daar het de liefde, die van natuur vrij is en vrij
moet zijn, grenzen wil stellen." Het dunkt, ons
duidelijk, dat do schrijfster hier niet alleen het
gevoel van jaloezie, maar haar op'ro'len in het,
praktisch leven, de oisch van huwelijkstrouw, be
doelt; met beide toch evenzeer kan baar bewe
ring omtrent do liefrln, die, van natuur vrij is
en vrij moet zijn." een tegenstollimj vormnn.
Het book wordt in de .Nciic Fi'eie Pre.xxv he
vig aangevallen, met de gewone arrmmontcn, <le
Imwolijksroeping der vrouw en de teederc zucht
van den man om baar te beschermen.
Allerlei.
Een jaar geleden trok een knap 2.~>jarig
jonsrman, koperslager van beroep, uit de provincie
naar Parijs, waar hij zeer spon.-lig \veri; vond.
Tegenover zijn werkplaats <<ton-l oen buis, dat
door ceno rijke koopmansfamilio bewoiml wonl.
Aan do vensters vertoonde zich menigmaal do
dochter, en onze koperslager maako dn gevolg
trekking, dit zij dat o MI /iiii"ï\twi!l(>, deed en op
hem vp.rliefd "as. Hij dooMo zijn geluk aan
een zijner vrienden, klerk bij oen deurwaarder.
mede, en verzocht dezen hem bij ziin liefderoman
te ondersteunen. Deze belofte werd hom bereid
willig gegeven en weldra was de klerk ook in de
gelegenheid zijn vriend te berichten, dat hij een
middel ontdekt had, om briefwisseling met de ge
liefde van zijn hart aan te knoopen. Hij gaf hem
een adres op, waaraan hij schrijven moest en de
koperslager zond dan ook terstond zijn eersten brief
af en ontving ook weldra een uiterst bevredigend ant
woord. Het jonge meisje verzekerde hem van
hare wederliefde en sprak de hoop uit, dat ook
hare ouders zich niet tegen het geluk van hun
eenig kind zouden verzetten. Voorloopig moest
men echter allen persoonlijken omgang vermijden
en de geliefde mocht haar ook, wanneer zij aan
't venster zou verschijnen, geen teeken maken, om
geen achterdocht op te wekken. Deze briefwisseling
duurde eenigen tijd zoo voort, en gelijktijdig
bond de vriendschapsband den koperslager en
den klerk, aan wie de eerste zijn geluk meende te
danken te hebben, steeds vaster aaneen. Hij bewees
hem zijne dankbaarheid, door menigmaal de verte
ring voor hem te betalen, hem naar den schouwburg
mee te nemen en hem ook een mooi nieuw pak
te laten maken. Daar komt echter plotseling van de
bruid een treurig bericht: van het gedroomde huwe
lijksgeluk, schreef zij, kon niets komen, omdat
zij zoo even vernomen had, dat hij, haar min
naar, een christen was. Zij zelf was jodin,
hechtte aan haar geloof en zou ook reeds daarom
nooit een christen trouwen, omdat haar zeer
strenggeloovige ouders daarin niet zouden toestemmen.
Dezo hindernis schrikte echter den van liefde
gloeienden koperslager nitt af, en kort besloten
reisde hij naar zijne geboorteplaats, waar zijne
ouders op zijn dringend verzoek toestemden, dat
hij tot het Joodsche geloof overging. Nadat ze o alle
hindernissen uit den weg geruimd schenen te zijn,
keerde hij innig gelukkig naar Parijs terug en schreef
zijne aangebedene, dat hij thans bij hare ouders om
hare hand aanzoek zou doen. Op dezen brief
volgde echter geen antwoord en evenmin op an
dere, die hij later schreef. In zijne vertwijfeling
besloot hij nu, zich onmiddelijk tot de ouders te
wenden. "Blozend zette hij het geval den vader
uiteen, die hem in den beginne de deur uit
wilde werpen. Toen de jonge man echter van
eene briefwisseling sprak, riep de vader de doch
ter er bij, die de brieven en den minnaar be
slist verloochende. Hierover natuurlijk groote
woede van den jongen man, die zulk een rumoer be
gon te maken, dat de vader de politie er bij
halen en den woedenden minnaar in hechtenis
liet nemen. Bij het onderzoek helderde de zaak
zich op: niet de jonge dame, maar de vriend, de
klerk, had de minnebrieven van den koperslager
beantwoord, om uit diens gemoedstoestand de
vermelde voordeelen te trekken. Dat de laatste
brieven zonder antwoord gebleven waren, lag
alleen daaraan, dat de klerk met influenza
te bed lag en dus de briefwisseling niet kon
voortzetten. Anders had de vernuftige vriend,
die een Christen bijna tot Jood bekeerd had,
do comedie nog langen tijd kunnen rekken.
Toen de koperslager de bedriegerij vernam, waar
van hij het offer geweest was, verwijderde hij zich
rr.et verontschuldigingen en diep bedroefd, waartoe
ook alle reden voorhanden was ; hij had toch ge
lijktijdig eene rijke, schoono bruid en zijn besten
vriend verloren. Dit is gebeurd, te Parijs. Als het
in een comedie voorkwam, zou ieder zich aan de
onwaarschijnlijkheid van de intrige stooten.
De snehte spoortrein der icereld. Uit
NewYork wordt geschreven: algemeen is men van
mccning, dat de treinen van Engeland de grootste
snelheid hebben, en over 't algemeen kan dit ook
wel toegestemd worden, maar in werkelijkheid
echter bezit niet Engeland den volgens de spoor
wegregeling snelsten spoortrein der wereld, maar
Amerika. Men hoort soms van Engelsche treinen,
die eene snelheid van 80, ja zelfs 90 mijlen per
uur hebben, doch men moet niet vergeten, dat
deze opgaven steeds op zeer korte, gunstige
trajecten zonder krommingen en zonder stijgingen
betrekking hebben, en in geen geval op de geheele
reis. Zulk eene bliksemachtige snelheid behouden
die treinen op eenige punten misschien voor eene
enkele minuut, waarin zij dan ook inderdaad
meer dan eene mijl afleggen dit kan ook in
Duitschland hier en daar voorkomen, zonder dat
er kennis van gegeven wordt, en in Amerika
zeker dag op dag. De volgens de regeling
snelste trein van Engeland is de beroemde
Scotch Express", die het traject tusschen Londen
en Edinburgh, 400 mijlen, in 81 o uur, of' met
eene snelheid van 51,G mijl per uur doorvliegt,
de halten er af gerekend. De snelste trein van
Amerika (en van de geheele wereld) verkeert da
gelijks tusschen Jersey City en Washington, en
behoort aan de Baltimore en Ohio-Lijn. Zijnweg
van '2'Jfj mijlen legt hij, halten er af gerekend,
in 5 uur af, en heeft dus eene snelheid van 51,9
per uur; hij wint het dus van den Engelschen
sneltrein met 0,3 mijl.
Natuurlijk is hier alleen de gemiddelde snelheid
j bedoeld in werkelijkheid hebben beide treinen
i op vele plaatsen eeno veel grootere snelheid, de
engelscbe tusschen Rugsby en Crewc. eene van
54 mijlen per uur, de Amerikaanse!ie o\i eeno
l plaats r>0 en op eene andere in de nabijheid van
j Jersey City 80 mijlen per uur. De ingenieurs van
i drie verschillende treinen beproefden onlangs
onj der het opzicht van een vertegenwoordiger van
i de iS'(«u te bepalen, hoe groot de grootste
snelj hoid is die nwn verkrijgen kan. De eerste.
tu.->chen Xew-.Iersey en lïaUimorc ..waakte'' een
mijl in 4<> seconden, de tweede, tusschen Balti
more en Washington, maakte 5 op eikander
volj gemlo mijlen in elk 42--t.'i seconden, de derde,
i tusS'-hs'ii Baltimore en Washington, legde eene
mijl in '.'>'.) seconden af'. Deze resultaten zijn heel
aardig misschien zou minder vermetelheid en
minder sp./orwcgonKclukken nog beter zijn.
De innptainiijf) rnu cc». l>riet'e>ilie*!ctter. Aan
; een Duitsch blad wordt, naar aanleiding van
dis1 tantifiïiiarsciien als liübaamsoefening, geM'hrevon :
Sedert Seume zij-i bekende wandeling naar Syracuso
?afgelegd en }><?:,-luwen beeft, gelooft iedereen,
die Iu»t krijst, bij eene largo wandeling den spoor
weg te ontliiopen. daarvoor door de geheele we.reld
op de banden te moeten worden gedragen. Toch
zijn er menscben genoeg, die inspannende voet
reizen, zonder uitzicht op prijswinnen of
krantenreclame, alleen als plicht en beroep, bij zeer
geringe belooning, afgelegd hebben. Van de inspan
ning van een brievenbesteller geeft het volgende
bericht uit Elbing een maatstaf. De horlogemaker
Z. aldaar had, naar de Altpreussische Zeitung
verhaalt, den brievenbesteller van een gedeelte
van de binnenstad, uit weetgierigheid, tot gebruik
gedurende de laatste dagen van het jaar een
podometer gegeven. Met absolute zekerheid teekent
zulk een ding elke schrede op, die zijn drager
maakt. Volgens dit had de bewuste brievenbe
steller in zijn heen- en weergaan, trap op, trap
af, in den tijd van 31 December 's morgens tot
2 Januari 's voormiddags 10 uur, juist 158,900
schreden gedaan, dat zijn, in geographische mijlea
berekend, per mijl 9500 schreder, ruim 17 geo
graphische mijlen.
De moeder der keizerin van Oostenrijk, hertogin
Max van Beieren, die Maandag aan influenza en
longontsteking overleed, was onder de hooggeboren
vrouwen van Europa een der meest sympathieke
en leefde heel gelukkig met haar knappen
intelligenten ckherspelenden hertog Max, die slechts weinige
jaren geleden stierf. De hertogin had vijf mooie
dochters. In het kasteel Laxemburg is een mooi
familieschilderij, waar men deze alle vijf, nog als
meisjes, in wit neteldoeksche jurken met blauw
lint (de Beiersche kleuren) rondom hare moeder
vereenigd ziet. De drie middelste zijn Helene,
nu hertogin Thurn- und- Taxis, Maria, koningin
van Napels, en Elisabeth, nu keizerin van Oosten
rijk. De beide anderen werden gravin Trani en
hertogin van Aencon. De keizerin van Oostenrijk
kwam ieder jaar hare moeder opzoeken in het
oude kasteel aan het Starnbreger meer, waarvan
onder bet klimop alleen de vensters zichtbaar
waren. lederen dag kwam de grijze hertogin naar
de landingsplaats der stoomboot, en beantwoordde,
op den arm van den dokter of den secretaris ge
leund, de buigingen van de passagiers.
In Wales en Ierland heerscht groote agitatie
onder de menschen die Edwards heeten of een
Edwards in hun familie gehad hebben. Het geldt
een erfenis van 70 millioen pond (840 millioen
gulden). Een zekere Edwards emigreerde in de
zeventiende of achttiende eeuw naar den staat
New-York, en kocht daar in Manhattan Island
een groot stuk moerrassig land, voor een kleinig
heid. Dit land gaf hij in gebruik aan de Britsche
regeering, en er werd een groot stuk van de stad
New-York op gebouwd. De Britsche regeering
deed het na den onafhankelijkheidsoorlog in 1774
over aan de Vereenigde Staten, en deze zullen
nu de som aan de erfgenamen moeten uitkeeren.
De ongewachte dood van den hertog van Clarence
doet een blik slaan op de vele tronen, wier aan
gewezen bezitters hun t'jd niet afgewacht hebben.
De geheele eeuw en geheel Europa kan daarvan
spreken. In Nederland gingen de prins van Oranje
en prins Alexander vóór bun tijd heen. In Frank
rijk begon de reeks met den hertog van
Reichstadt, koning van Rome; Karel X zag zijn oudsten
zoon, den hertog van Berry, vermoorden; zijn
tweede zoon, do hertog van Augoulême, moest
afstand doen te gelijk met zijn vader; de graaf
van Chambord heeft nooit geregeerd. De oudste
zoon van Louis Philippe kwam om door een
ongeluk met een rijtuig; de graaf van Parijs is
in ballingschap; de zoon van Napoleon III sneu
velde tegen de Zoeloe's; prins Victor Napoleon
woont gebannen te Brussel.
In Beieren is de troonopvolger krankzinnig; in
Portugal is de oudste zoon van den vorigen koning
op geheimzinnige wijze gestorven. In Rusland is
de czarewitsch Nicolaas in een bokspartij met
zijn broeder, den tegenwoordigen keizer, Alexan
der II, dootlelijk getroffen; in Oostenrijk heeft
aartshertog Rudolf zich zelf gedood; in Belgiëis
prins Boudewijn verleden jaar na eene ziekte van
een paar dagen overleden.
Kroonprins te zijn in Europa was dus geen
gunstig vooruitzicht.
Van 10 Jan. wordt uit New-York geschreven :
Het is bekend, dat generaal Grant, nadat hij door
zijn lichtgeloovigheid het offer van den grooten
oplichter Ferdinand Ward geworden was en zijn
vermogen verloren had, door kanker in de tong
aangetast en reeds om zoo te zeggen met don
dood voor oogen, besloot, zijne biographie te schrij
ven of liever te dicteeren, om door de opbrengst
van het boek zijne familie voor nood te bewaren.
Deze heldendaad strekt den overwinnaar der
slavenhandclaars, die anders in 't geheel geen
voorliefde tot het schrijven bezat, meer tot eer
dan al, wat hij ooit op het slagveld volbracht; zij
heeft een succes gehad, waarvan de onder pijnen
dicteeremie held zeker geen denkbeeld gehad
heeft. Er wordt namelijk gemeld, dat do familie
van den generaal tot nog toe als haar tauticme
in de winst, welke de verkoop van het boek beeft
opgebr cht, de som van 414,85.") dollars, dus ruim
' l millioen gulden beeft ontvangen. Dit zal zeker
l wel bet grootste boek-succes zijn, dat in Amerika
j ooit is voorgekomen.
Keelames
?? O '.: -i p. t a j> e r r e g s!
jüKeizershof",
NinnrcniHj!:. (irari'ii*!ra«l.
j Groote sórtcering STOFFEN, Sorties,
Kohari pos, Ruches, Handschoenen ea Kousen voor
Bals en Soirees,
i S C U A D K & O L D KN KOT T.
Dr. JAEUEIi's Oriir. Norm. Wolartikelen,
K. F.. DEU3CHLE-BENGER,
K.idcvKt'fo.nt .107, A malertlmr, ?
Epnïfffi sperial'teit in Hi",-t> artikrien in Xpile.rls.Ti d
ntïIWMnïT W WiQ ^ ;
nUMMluliLM Ju a Al o, tr ;
Corscts Francais, ^ '^
VLcidscliestraat 1();5, Amsterdam. j ' \
Grootste sortcering CORSEïEX ,].. ,,\\
in allo mogelijke genres voor Dames . ,';/' (/'
en Kinderen. Speciale Hoorton voor jj ': ,' ?'.'" !'\/^
corpulente Dames tot 100 cM, taille- '' 4.^-'^" '^
wijdte. * -' f