No. 766 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Een benauwde droom van een taaihervormer. Dn, KOLLEWIJX (in zijn slaap): .... d'eer van d'eersten Ftorm vergunt men aan De Vries, Die groote reedschap maakt .... (Vondel, Gysbreght van Aemstel) SNUIFJES. «Door vermijding van allespitsvsndigheid «dien brandnetel in den tuin van het debat klinken daarenboven luid en weldadig de accoorden van het driewerf heilig Gezond Verstand, tot het schragen van welks Troon, Tan Assendelft de Coningh in onzen jam merlijk spitsvondigen tijd als een ridderlijk pa ladijn meewerkte." Zoo iets lees ik nu met genoegen. Eere Smit Kleine, die dit schreef in een levensbericht, bezorgd door de Maat schappij van Ned. Lsttk. te Leiden. Zoolang deze fijne geest zich zoo ongekunsteld blijft uitdrukken, loopen onze letteren geen gevaar. Met n zoo'n »ridderlijken paladijn", die geen brandnetels aanraakt, maar naar de accoor den van het gezond verstand luisterend, een troon schraagt, kan men tevreden zijn. *** In Ons Noorden wordt de volgende beschou wing omtrent den Figaro gegeven : »Te Parijs verschijnt een dagblad van grooten omvang, Le Figaro. Dat is het -meest lichtzinnige blad, dat in het wulpsche Parijs wordt uitgegeven. Maar dat gif wordt daar ?op gouden schalen toegediend, want het moet worden gezegd, dat Le Figaro door zijne tal rijke medewerkers met groot talent wordt geschreven en dat dit blad den wereldling alles _aanbiedt, wat deze slechts kan vragen. Het is daaraan dan ook te danken, dat het blad _vooral onder de hooge standen, helaas ook in ons vaderland, zoovele lezers en na volgers telt. De maatschappij, Socii'têdu Figaro, die de zoo zeer gezochte courant uitgeeft, heeft een maatschappelijk kapitaal van 1.200.000 francs, verdeeld in aandeelen van 02 % franc In 1891 werd netto ontvongen 2.198.5L1 francs, {ongeveer 75.000 francs meer dan in 1890). Aan de aandeelhouders zal ever 1891 een dividend worden uitgekeerd van 120 pCt., zijnde 75 franc per aandeel. »Le Figaro verschijnt in het wufte Parijs, maar hoe is de toestand in Nederland, in onze eigen omgeving? Neem inzage van de rekening, als gij kunt, van onze dagbladen. Hoe meer ze varen in het sop van den wulpschen figaro, hoe meer ze met den goddienst spotten, hoe meer ze door het verspreiden van zedelooze feuilletons onschuldige harten bederven, deugd en zeden verwoesten, hoe hooger dividend ze den aandeelhouders aan bieden. Dat noemen wij Een teeken des tijds. Rampzalig hij, die blind is voor dat teeken". Wij vinden dit geen faire manier van strij den. Bedoeld is natuurlijk het Nieuws v. d. Dag dat, gelijk bekend is, als Nederlandsen blad het meeste geld verdient. En nu is het heel wel mogelijk, dat men het op de Ethische fragmenten van Ds. Ritter niet begrepen heeft, en den inhoud van het Nieuws, en in 't bij zonder de feuilletons van dat blad onschul dige-harten-bedervend, deugd en zeden ver woestend vindt; maar dan moest men. dat ronduit zeggen. '>A.. * * Zijn we wel ingelicht, zoo schreef de Stan daard, dan zullen den 29sten de deputaten bijeenkomen. Het blijkt dus dat de Standaard thans ook geheel buiten de werkzaamheden tot voorbereiding der verkiezingen gehouden wordt. Zoo vallen de slagen aan alle kanten. Eerst deBahlmannianen, daarna eenige antirevolutionaire bladen, eindelijk het centraalcomitéder kiesvereenigingen" laten het blad aan zich-zelf over. Waar moet dat heen? ?:* * * Een Haarlemsche dame, kan zich metDumas' denkbeeld, om telkens wanneer men ge zellig met eenige vrienden aan tafel zit, een bu?je voor de armen te laten rondgaan, njet vereenigen. En deze dame is iets wat niet steeds voorkomt het eens met hare »twec dienstboden", die ook tegen Dumas' busje zijn. De dame echter uit overwegingen van hoogere orde dan die welke bij hare dienst meisjes den doorslag geven. Da eerste toch vreest dat dat busje »bepaald storend op de gezelligheid zal werken", terwijl de dienstbo den meenen te kunnen constateeren, dat het bepaald storend op het gezegende fooien stelsel zal werken. Nu begrijp ik zeer wel, dat men de gezelligheid niet mag storen door aan de armen te doen denken, en ook dat de meisjes haar fooitjes moeten hebben, maar zou op het busje niet iets te vinden zijn om in dat geval de geit en de kool te sparen ? Men zou toch een gezellig »busje" kunnen laten maken, met een muziekdoosje er onder, en de meisjes konden door den gastheer wor den schadeloos gesteld. MEESTER J. C. VAN KRALINGEN OVER DE ADVOCATEN. Alvorens ik heden, jongelui, mijn mecningen over een zeer belangwekkend onderwerp uit, moet ik een van jelui iets zeggen, dat aan vorsten nooit en in kranten zelden ge zegd wordt, namelijk de .... »De-waarheid, meester!'' Daar valt mij zoo'n levend bewijs van Darwin's theorie waarachtig al iu 't begin van r lijn speech in de rede. Laat dat maar aan voorzitters der Fransche Kamer of aan het tribune-publiek over, Krelissen. 't Is juist tot jou dat ik 't woord richt. Als je weer ingezonden stukken in de couranten aan ruijn adres wil plaatsen, doe het dan, net als alle menschen die den moed missen hun naam onder de waarheid te zetten, onder een pseu doniem X, Y, of N. N. Spot nooit meer met een rijkspensioen dat ik niet bezit en laat 't schrijven van ingezonden stukken liever aan de redacties zelven over. Die hebben er uit muntend den slag van. Oefening, zie je... «Baart kunst, meester!" Hou je mond. rekel en luister. De eerste advocaat dan, jongelui, was de slang uit het Paradijs. Loeren we niet, ten minste op de niet-liberale scholen, dat die reeds bij Eva de goede hoedanigheden van de vrucht des verstands bepleitte? Ja, jongelui, dat ver stand is de eerste, ons bekende kwade zaak,... Wat wil je nu weer, Krelissen?" Meester u vergist je. Want de vrouw was er al." De klasse uit en in den hoek; zoo'n rakkerd wil al over de vrouwen praten en is nog niet droog achter zijn ooren. Héhéhéhé! , Stil! of ik laatje schoolblijven en de imitatie van mijn lessen in Abram Prikkie" lezen; dan zal je't lachen wel verleeren.?Deze eerste kwade zaak dan, jongelui, is door heel wat meer kwade zaken gevolgd en daardoor, kwa men er als van zelf, advocaten. Ik beweer niet dat alle advocaten kwade zaken behan delen, God zal me bewaren, maar de kwaadste zaken zijn gewoonlijk voor den advocaat de beste. Dat klinkt nu nog vreemd voor jelui maar zoodra je grooter bent en failliet hebt gemaakt of met aandeelen knoeit, zal je waarheid van mijn woorden erkennen. Een advocaat is gewoonlijk eenjong mensch *van goeden huize, die aan papa heel veel geld kost, totdat hij na zes jaren studie in Romeinsch en ander vreemdsoortig recht, aan een Nederlandsche Universiteit genoeg kennis heeft vergaderd om later veel geld te kunnen verdienen, door al het snelle goede en goedkoope recht, dat wij hier hebben, door elkaar te haspelen vooreen rechtbank, totdat de rechters er zelf niet recht -wijs uit kunnen worden en dan recht spreken in de zaak die de advocaat wint of verliest. Aardig is het dat per saldo zoo'n advocaat er altijd bij wint, onverschillig of hij 't voor de recht bank verliest. Een advocaat is iemand die, door de on zekerheid van de wetten, de kneedbaarheid der taal en de ondervinding der rechters ge leid, er geen been in ziet om zwart wit te noemen en omgekeerd, al naar mate 't in zijn kraam te pas komt. Een advocaat die weinig te doen heeft is bijzonder geschikt voor allerlei baantjes, die meer dan gewone »gaarheid" vereischen. Bank instellingen, kiesvereenigingen gemeentera den en miuisterieele kabinetten zijn dol op de Mr.'s. Het duidelijkst beeld van den advocaat zie je in den advocaten-borrel, die uit ver schillende bestanddeelen bestaat als: eieren, suiker, brandewijn en notenmuscaat. De eieren zijn 't verstand, de suiker de mooie praatjes, de brandewijn de geest en de notenmuscaat is het geurtje dat zich menig Weledelgestr. weet te geven. Advocaten-borrel met vanille is fijner en 't beeld van deir ad vocaat van bijzonder goedcnhuize, die ge woonlijk meer dan anderen geurt en daar door gauwer in trek komt. Bijsterveld de fabrikant van die advocaat, zou je kunnen vertellen dat er soms nog wat in komt dat noch, eieren, noch spiritus, noch geur is, maar dient om ze voor" bederf' te bewaren; dat ingrediënt is nog een geheim en daarom heb ben ook weinig advocaten er een behoorlijke dosis van De eigenlijke roeping van de advocaten is om hun even menschen te verdedigen tegen de rechters en hier ze je alweer hoe gek 't in de wereld toegaat als zij zelf later ambtenaar van't O. M. worden doen zij juist't contrarie. Eerst hebben ze de beschuldigden tegen de, volgens hen overmatige cischen der rech ters verdedigd, en daarom zullen ze als ze van advocaat O. M. worden, ze geen over matige eisehen doen, denk jelui? Neen! ze doen net als de koopvrouwen op de Noor der- en Nieuwmarkt, en overvragen ver bazend. Dan gaat de advocaat aan 't af dingen. Als jou moeder, Krelissen, op de markt aan jou stukkende broek denkt, ver geet ze wel eens af te dingen Zij loopt er dan voor een paar stuivers, of als ze visch koopt, voor een paar dubbeltjes in. Maar zoo u ono-elukkio-e beschuldigde loopt er, als hij geen gladde advocaat heeft, soms voor een paar iaar in. Nu zullen jelui me vragen : «Maar meester, hoe wordt zoo'n advocaat glad! Dit jongelui is een vraag, gemakkelijker op te lossen dan de sociale, quaestie of de suiker van den kruidenier op den hoek. Een advocaat heeft nl. naz'n promotie een proeftijd, die wel niet officieel bestaat, maar toch zooals menige ongeoorloofde zaak, oincieus De jonge dokter oefent zich op onver mogende gasthuis-patiënten, en de jeugdige Nederlandsche advocaat slijpt zich glad, m den beginne, op onvermogende cliënten. Deze oefeningen hebben den schoonen naam van prodeootjes, en voorname advocaten laten zich met dit ootjes niet meer in 't ootje nemeru Wat is een voornaam advocaat, meester l Dat is een advocaat, die precies weet, waar hij wat aan verdienen kan, die voor / 1.80 een consult van 15 minuten geeft als hij niet meer krijgen kan en aan de cliënten bijna ruikt of ze hem passen of niet. Kuiken ze niet fijn, dan stuurt hij ze naar zijn collega, s, die minder voornaam zijn, en alleen zij, die in een goeden reuk staan houdt hij zelf. .ken leep advocaat, lijkt, om kort te gaan, jongelui, nergens minder op dan op de zwarte eksters die vogels zoeken de slakken op, pikken de slak er uit en laten het huisje liggen maai de advocaten doen precies anders om. Ze pikken het huisje in en laten de slak, name lijk hun cliënt naakt liggen. Schrijf nu om deze les te besluiten allen op je leien: Een glad advocaat, die zijn vak goed verstaat Geeft iedereen raad, en heeft liet daardoor niet kwaad, Want goede raad is duur, Dat leerden we in dit uur. ALLERLEI. i De oudste broer als hét licht sohuin ! langs 's mans bovenlip valt, zijn er al haartjes op waar te nemen, maar hij groeit nog sterk uit zijn broeken wordt geplaagd met een meisje. De jongere broertjes beweren duidelijk te zien, dat hij een kleur krijgt, hetgeen de i patiënt met verontwaardiging ontkent. j ,.Nou jok je toch, Piet!" roept een der kleintjes Je bloost als een schorpioenroos!' ..Waarom kom je tegenwoordig maar halve dagen op school ?" Aanstaande Conaervatoriste. O, ik moet zoo veel piano studeeren. Weet-je, als ik goed studeer, dan ga ik over drie jaar naar het Abattoir.''' Jong moedertje (haar baby toonend): Hij is het liefste kindje van de wereld. Vindt u niet, dat men het hem kan aanzien, dat hij zijn leeftijd ver vooruit is? 'Oud vrijgezel: Dat dunkt me; hij is nog kaalhoofdiger dan ik. Table d'höte gast: Wilt u me even de boter geven ? Ik houdt van vél boter bij mijn visch. Z ij 11 buurman: Ja, en van vél visch. bij uw boter ook, schijnt het.