N o. 767 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. De herauten geleidden den tournooi-overwinnaar naar de tribune waar hy met een feestelyk trommel gerolel werd ontvangen. En toen hij voor de Hertogsdochter knielend zijn helm afnam, toen waren ze beiden, die elkander aanzagen, zoo verbaasd over hun wederzijdsche schoonheid, dat zij bijna een minuut lang geheel vergaten waarom zij daar waren en niet genoeg van elkander konden krijgen, en nu nog daar zouden staan als de eerste hofdame zich niet had veroorloofd haar de volgende onder danig vermanende woorden zacht in het oor te fluisteren: Maar de krans, Hoogheid!" waarop het bekoorlijke meisje, als uit een droom ontwa kend, den gouden krans op de zwarte lokken drukte en zich toen in doodelijke verlegen heid afwendde, het gelaat rood als purper. Neen", zeide de eerste hofdame, tot de tweede hofdame, waarna deze het de derde hofdame overbracht, welke het aan de eerste kamerjuffer moest vertellen, waarop deze het aan de tweede kamerjufl'er meedeelde. Neen, het komt werke lijk niet te pas, hare Hoogheid zoo stijf te rijgen." O \rerbodig is te zeggen dat kort daarop alle deelnemers van het tournooi in de eetzaal bij elkander kwamen, waar de beker ijverig de kring rond ging. De jonge schilder, stralend in ^ijn nieuwen wapenroem, zat naast den hertog en kon niet genoeg bescheid doen. En zelfs Ridder Dieudonnéde Chaconne wijdde hem een dronk en zeide: Ik ben niet boos op u, jonge held. Maar daar ge mg zoo hebt toegetakeld nadat ge uw penseel voor de lans hebt verruild, zal ik misschien eens besluiten mijne lans tegen het penseel te verruilen en dan wee u! Ik schilder u uw heelen jongen roem voor den neus weg!" Hoe hartstochtelijk gluurden daarna alle dames in den danszaal naar den held van den dag, om door hem in de rij te worden geleid. En hoe sierlijk wist de slanke strijder ook op den gladden vloer zijn voeten te zetten, welke beminnelijke gesprekken wist hij te voeren; hoe menig fraai ingekleed vleiend woordje wist bij te zeggen. Toen hij echter de dochter van den hertog in de Pavane rondvoerde babbelden ze zoo druk, alsof ze in dat eene halve uur alles wilden zeggen wat ze elkaar in al die vorige jaren niet hadden verteld. Wat z\jt ge toch lief!" zeide hij vrijmoedig toen de dans uit was en hij haar naar haar plaats bracht. En wat zijt gij toch knap," dat is te zeggen, dat zeide ze niet, maar men zag aan haar tril lende lippen dat zij het wilde zeggen. In werke lijkheid echter weerhield de schaamte haar. Zij sloeg haar oogen neer, en terwijl de schoone danser zijn brandende lippen op haar bevende hand drukte, kon ze slechts lispelen Tot morgen!" Tot morgen!" zeide de diepe basstem van den hertog, toen hij bij het krieken van den dag, het drinkgelag liet ophouden, dat natuurlek op den dans was gevolgd. Tot morgen!" zeiden ook de ridders ten laatste gezamenlijk tot don jongen tafelgenoot en knikten nogmaals met hunne baardige hoofden. O meester, hoe dank ik u wat gevoel ik my zalig l" riep de jonge man vroolijk, toen ze te zamen van de burchthoogte afkwamen naar het huis waar zij logeeren zouden. De meester antwoordde met geen enkel woord. Maar de jon geling lette niet op het zwijgen van zijn metgezel en was geheel verzonken in de zaligheid van zyn roem en zijn liefde. Toen zij aan de herberg waren gekomen, wekte de meester den stalknecht uit zyn slaap, en beval hem de paarden te zadelen. Wat is er, meester, wilt ge verder?'' vroeg de andere eindelijk uit zijn droom ontwakend ten hoogste verbaasd. De oude ging voor den jongen staan keek hem met forschen blik aan, en zeide met nadruk: Ja, ik wil heen met U." Ik neen!" riep hij meer dan hij sprak. Schaakspel. 3de Jaargang. Redacteur RUD. J. LOMAN. Mira Lodge,Deronda Road,IIerne Hill, Londen.S.E. Verzoeke alle mededeelingen deze rubriek betreffende, aan bovenstaand adres te richten. No. 126. Zwart 9 stukken. P (14 bt L c3 eS b4 P ff-J d4 L g5 a b c d e f g h Wit (8 stukken) zet in 3 zetten mat. CORRESPONDENTIEWEDSTRIJD. (Adres: Haar). Houttuinen 143, Amsterdam.) Vierde zet van Wit. A B C ! D l d4 ; c3 e5 L a4 2 L c4 e5 ! L a4 c3 3 b4 L d3 i L c4 4 b4 i e5 ! b4 5 d3 ; c3 ! b4 6 0-0 i b4 i L jr2 7 b4 j eödl 8 P d4: L e3 ' c4 9 D e3 L a4 ! c3 10 L b5 ; d3 j Lc4 DO plaats van den lieer M. Elzas wordt ingeno men door den heer R. S. ScAo>'fm.''A"'S te Zutphen. R. S. Sch., te YJ. De noodige aanwijzingen om trent de openingen uwer partijen heeft u zeker reeds van den heer E. ontvangen. Xendt u ons met uwe ?4e zetten van Zwart ook uw volledig adres? E c3 ed Ii3 1)4 dc5; c3 dt d3 c3 B3 F P <14: P d4: P ar5 L e2 0-0 L a4 L c4 b4 b4 c3 Ik? Neen! En wat moet het dan morgen?!" De meester schoof zijn arm door dien van den leerling en terwijl zij samen in den maneschijn door den tuin van de herberg wandelden sprak hy aldus tot hem: Waart gij vergeten, mijn zoon, waarom wy hierheen zijn gekomen? Ik beloofde u, te leeren vinden hetgeen u nog ontbreekt om een goed kunstenaar te zijn. Welnu, ge hebt het nu ge vonden, het onbekende goed zoo schijnt het mij ten minste en ge moet toetasten om het te bezitten. Twee wegen staan voortaan voor u open. Indien gij hier blijft, zult gij u in alle hoofsche kunsten spoedig volmaken, waaraan ge zoo roemrijk zijt begonnen. Gij zult ridderlijke zeden en gewoonten aannemen en een ridderleven leiden in spel en dans, in glans en vreugde. Vrouwengunst zal over u schijnen; zachte armen zullen u omslingeren; warme lippen zullen u kussen. Genot zal u de lachende dag schenken en de fluisterende nacht. Maar wanneer gij dezen weg kiest moet gij te voren van een anderen afstand doen, van de kunst. Da kunst draagt een bonte dracht voor den vreemde, die ze aanschouwt, maar voor den ingewijde die baar uitoefent, draagt zij het grijze kleed van arbeid en zorg. En de godin in haar haren kleed weet heel goed dat zij har n dienaar niet kan beschermen tegen den straleiiglans van schoone vrouwen in de vorstelijke pronkzaal. Daarom verlaat zij hem, zoodra hij deze als woonplaats uitkiest en ontneemt hem voor altijd de kracht, ooit weer tot haar terug te komen, hoe groot zijn verlangen naar haar ook mocht zijn. O, mijn zoon, ge kunt u niet tegelijk aan het leven en aan de kunst wijden, want de kunst is een eigen leven voor zicuzelf, afgezonderd van het werkelijke. En geen mensch kan twee levens te gelijk leven. Trekt gij daarentegen nu met mij naar huis, dan meent gij een verlangen met u mede, die heden in u ontwaakt is. Gij hebt het heden gezien, hoe heerlijk het is, hel leven, en van uit uw stillen werkhoek, waar iedere dag u een nieuw strijden en een nieuwe kwelling brengt, zult ge u altijd terugwenschen naar die schoone blinkende wereld, waar alles enkel vreugde is en verleidend spel. Gij zult u van het hardo heden altijd weer in het zalige gisteren terug droomen. en uitzien naar het lichte morgen dat op het za lige gisteren zal gelijken. En hoe minder die morgen komt, des te gloeiender zal uw hartstocht worden. Deze hartstocht zal u het hart openrijten en het bloed zal er uitstroomen. Maar dan wanneer de I03de glans van het hartebloe l zich in uw werken zal mengen, dan zult ge een groot schilder zijn. Want dat is bet wat u tot nog toe heeft ont broken. Een onbekende weemoed, een gloeiende haHstocht, dat zijn de smartenrijke leidsvrouwen die den kunstenaar naar het meesterschap voeren. Maar nooit mag de smart gelenigd, het verlangen bf vredigd ? orden; wat den mensch gelukkig maakt doodt den kunstenaar in hem. Het leven van een groot kunstenaar moet wezen: het eeuwig verlangen naar den morgen die nooit komt!" Ik spreek zooais ik het zelf heb ondervonden," voegde hij er zachter bij en na een zwijgen: Welaan mijn zoon! Ik weet dat ge mij hebt verstaan. Kies nu: het leven of de kunst!" Met bleek gelaat stond de leerling daar. Zijne borst hijgde in wilde worsteling. Op dit oogenblik voerde de knecht de paarden naar buiten. En in plaats van alle antwoord, snelde de jongeling naar zijn paard en wierp zich onstuimig in den zadel. De poort deuren gingen krassend uit elkander en de twee stormden naar buiten in de nacht. In de eerste weken na den terugkeer zat de leerling werkeloos voor zijn ezel, in dof gepeins verzonken, met de handen voor het gelaat. En de kleuren droogden op zijn palet. Eens op een avond zelis betrapte de meester hem toen hij in den stal stond en zijn paard optuigde. Met zacht Dr. A. J. A. P., te U. De inzet van den heer E., te Z. dient nu voor zijn plaatsvervanger. H. J. d. H. UIT DE SCHAAKWERELD. De match voor 't Chess championship of the world" en een iuzet van ? 5000 is spoediger tot een eind gekomen dan men algemeen verwachtte. Nadat 21 partijen met steeds afwisselend succes gevoerd waren, meende men gernst te durven aannemen, dat een verlenging der match noodzakelijk zou zijn. De 22ste partij werd door Steinitz met Zukertort's zet l P f 3 geopend en door hem in 48 zetten gewonnen. 't Is uit deze match, en niet minder uit de vooraf gaande in 1889 tusschen dezelfde meesters, duidelijk gebleken, dat in de gesloten partij, waar men in den regel weinig gelegenheid tot 't maken van mooie combinaties heeft en 't meer op positie, kennis en strategie aankomt, de Russische meester bij Stei nitz ver achterstaat. Tschigorine's kracht ligt voor namelijk in de behandeling zijner officieren, die bij een K vleugel-a'taque waar bijna al zijn partijen op aangelegd zijn, de hoofdiol spelen. St-einitz daaren tegen voelt zich 't meest in zijn element waar de partij een ingewikkeld karakter draagt en de pionnen op den D-vleugel den doorslag moeten geven: van daar zijn voorliefde voor de onregelmatige partij en den langzitinen aanval met 4 d3 in den Spanjaard. In deze openingen toch heeft eon directe aanval ge woonlijk weinig kans van slagen, en Steinitx die zich bij de opening als een das in zijn hol terug trekt, had van Tschigorine, dio steeds als een adelaar op zijn prooi aanvalt, hier weinig te duchten. Steinitz het zich nog onlangs aldus uit: Ni mand behoeft voor mij in de opening bevreesd to zijn, zoolang men mij met rust laat begaan; maar komt mi-n mij te na dan belet mijn ouderdom mij niet om toe te bijten." De 23ste partij was, evenals de 2lste, een door Tschigoiine gegeven K gambiet De kranten berichten, dat Steinitz een geweldigen aanval bad te veidurtn en 't een oogenblik scheen alsof zijn verdegiiig niet zou uitreik'n. Evenals in de beslissende paitij in zijn match met Anderssen, waar deze in de opening de qimliteit won, wist hij door zijn hardnekkig weerstand bieden zijn tegen stander zoodanig af te matten, dat deze, door wanhoop gedreven, op 't laatst begon te knoeien en de partij en de match verloor, 't EindrG>uttaat der match is dus: Stt'initz 10, Tschigorine 8 eu 5 remises. In den onderlingen wedstrijd van 't Amst. Schaakgenootschap heeft du heer J. D. Tresling (onze Jtloll.indscho Steinitz!) op schitterende wijze den eersten prijs behaald. Hij versloeg alles wat in zijn weg kwam, 9 uit 9 partijen ! Jhr. A. E. Vin Forecyt won den tweeden prijs met 71/3 uit 9 partijen. geweld bracht hij den vluchteling naar huis terug waar deze bitter begon te weenen. Den volgenden morgen echter scheen als een overwinnelijke macht over hem te zyn gekomen. Er begon een koortsachtig schilderen en maand na maand zette hy dat voort, zonder rust en ophouden, Maar de meester kreeg gelijk. Het verlangen gat den jongeling heerlijke werken in. En spoedig was er nauwelijks een plaats, waar de naam van den meester werd genoemd, zonder dat die van den leerling ook werd herdacht. Eens toch vond de meester den leerling voor zijn ezel ineen gezakt met doodsbleek gelaat. Hij tilde hem in zijn sterke armen open droeg hem naar zijn bed. Daar sloeg de jongeling spoedig de oogen op, lachte den meester toe, wiens bekommerd hoofd hij over zich zag gebogen en sprak : Gij hebt gelijk meester: het hartebloed vormt den meester. Maar ik zeg u, wanneer men al te veel hartebloed voor de kunst weggeeft, houdt men dikwijls niet genoeg meer over om van te leven. Gij hebt gelijk, wanneer de mensch het geluk bereikt, dan doodt het den kunstenaar in hem. Maar ik zeg u, wanneer de kunstenaar het geluk niet bereikt, dan doodt bet dikwijls den mensrh in hem. Gij hebt gelijk, men moet of de kunst of het leven beoefenen. Maar ik zeg u, zoo men de kunst kiest en het leven laat varen, dan kan het gebeuren dat men op een morgen plotseling moet sterven ; alleen omdat men door het leven van de kunst, geheel heeft afgeleerd te leven". En den volgenden dag stierf hy. ? VOOR DAMES. Cotillons. Bal masque. De Menuet. Groene anjelieren. De pot-au-feu. Groenten koken, Kaapsclie perziken. Te Parijs is deze laatste zes weken heel wat afgedanst; voor de moeders welke dochters, nichten of kleindochters te plaatsen hebben, was het régime: veertig avonden uit dansen en twee soirees of bals thuis. De variatie in deze stereotype vermake lijkheden wordt verschaft door den cotillon, welke steeds afwisselender en kostbaarder wordt. Onder de vijfhonderd francs komt men niet met de acces soires klaar en vele gastvrouwen besteden er dui zend tot tienduizend aan. De tijden zijn lang voorbij, toen een trisch cotillon-bouquefje voor de danseressen het mooiste souvenir was; de bloemen, die er nu gegeven worden, zijn kostbaarder en nog maar bijzaak. Boa's, moffen, costumes, soms maar van vloeipapieren rozebladen, maar toch nog betrekkelijk duur, niches, charpes, waaiers, parasols, armbanden, flacons, kanten zakdoeken, allerlei toiletberoodigdheden en zelfs duurdere cadeaux worden uitgedeeeld. Eenige van de nieuw ste zijn: de boog van Ciorinde"', iedere dan seres krijgt een met rozen bekransten boog en pijl, en moet daarmede zoo gracieus mogelijk den uitverkoren danser treffen ; de Mercurius-vleugels" van gaas met bonte veeren, pailletten, metalen sterretjes, zilver- en gouddraad; zij worden de danseressen in het kapsel, den heeren aan den rug bevestigd, en men zoekt zoolang tot iedere vlinder zijn koningin gevon den heeft; de lier van Orpheus", deze wordt door den leider van den cotillon getokkeld, maar alle hee ren hebben kleine guitaren, mandolines, enz., en verteederen daarmede het hart der verschillende Euridices. Soms ook versiert men den kap van eene reus achtige staande lamp met tal van kleine lantaarntjes en iedere danser gaat, als de gravin Diogenes" van Ida Hahn-Hahn een mensch zoe ken; de lantaarntjes neemt men mee; het zijn aardige nachtlampjes. De tas ch van den postbode" Dertiende partij. EVANSGAMBIET. Wit. Zwart. Tschigorine. Steinitz. 1 c4 C«> P f3 : f was wel zoo 2 P f S P <?6 fenvoudig4: LJ C^i ilO 3 Li c4 \A e 5 25 T dl L f 4 l»4 L b4: b5 2(i a3, h6. gevolgd f ?> |^ aj door P e5 was meer doeltrelVend (> 0-0 d6 26 La* P a4 ' _ * 'T. P d7 lacht ons meer 8 L ba ed4: toe. ',) c(14: L d7 "7 T a4' b6 10 L b2 P f6 2S P d4" P e5 11 P a3 P c4: y.} 1'4 P g4 Kan veilig geschieden, ;JQ p ^; -p e<j hoewel de zet op 't. eerste 01 rji ,11 T* i i? gezicht onvoorzichtig ')0 . ., ' lijkt. '5- ll>{ A f() 12 do P e7 33 P e5! 1*1 1) *i4- Stond de witte partij 'o er 't -"f il -a 13 niet reeds zoo hopeloos L .'7S°Tg8 14 L 1,2 veel da" had deze vindingrijke beter- maar ook dan m:lnoe<"ro wellicht eene hou-lt zwart minstens w?tnill"S ten Ku"ste van gelijk spel. U'' teweeggebracht. 13 ... L c3! '** ?- T £3! L b5:? 14 P bö:, cG , '." , S " ' ' 15 D el:, cb5: 16 L g7 : ! f* X '?T g ' U co : enz. 14ZT abl ^ P ra D Il3: De volgende mooie ,, , offeroombiiiatie ffaat lic- , I"1. L ci 3C Pe3 laas niet op. 14 L (17: t, bood liardnekkigen weerDd7: 15 P bö, P c5 16 P ^"Jc7: t, K d8 en zwart staat ?>?> ???? 1 S- «t 't. best. 3(> T g2: I) f3: 14 ... L b2: 37 T f 2 I) «3 f 15 T b2: P c5 3* T ir2 T el t 16 D d4 0-0 Opgegeven. 17 L c4 P f 5 Errata P gG staat ons beter Partij Loman-Bird. aan. ^Q K a3 K g~ IS D d2 1) f<; ,. n ~ , . 1!» L e2 T feS *J i, ."l V « ,ri?>A 1' 1.1 T j.7 *- L 'U T K ff(> 2? P S ae8 gïl-^KgS 22 L dl P b4 ** ' ' ' e" ' 23 T b4 P g6 bevat een menigte brieven, aan de verschillende dames geadresseerd; in de enveloppe vinden deze den naam van den danser en een sachet met geu rig poeder. Iets nieuws zyn balboekjes met cou pons of cheques, die de eigenares aan hare cavaliers afgeeft en waarbij zy zich verplicht dezen of dien dans met hem te maken. In de plaats van de kostbare cadeaux aan de aardigheden van den cotillon te verbinden, kan men er ook een tombola van maken. Op de bals van de schilderes Madeleine Lemaire ontvangt men een lot, en als de tombola getrokken wordt zijn de prijzen aquarellen, schetsen en als hoofd prijs een van de zeer gezochte schilderstukken van de talentvolle gastvrouw. Ook bonbons, speel goed, boeken, zelfs autographen worden wel als tombola-voorwerpen verloot. * * Een uiterst eenvoudig nieuw en elegant costuum voor jonge meisjes: kleur naar verkiezing, stel zeer fijn zilvergrijs laken, dat bij voorbeeld een hoogblonde zeer gedistingeerd staat. Rok ge heel glad, collant, van onderen drie volants of ruches, anders niets. Corsage geheel glad, met n rij kuoopen, van voren dicht; mouwen evenzoo, lang en zonder garneering. Op het corsage een schpuderstuk van crème mousseline chiffon, ge heel van kleine langwerpige bouillonnés; van ach teren hetzelfde stuk glad, forme bavette. Echarpe van breed wit satijn lint, hoog om het middel reikend, met een lus op zyde en afhangende einden. * * * Zaterdag avond werd in het Concertgebouw het jaarlijksche bal masquévan de vereeniging D. V. G. gegeven. Er was een ? niet uitgeschre ven wedstrijd in elegante costumes. W\j merkten onder de bijzonder fraaie op: een Ko ningin van den nacht .een andere Koningin in wit en goud, twee Winters vol sneeuwvlokken, een aardige marketentster, die alleen aan militairen schenken mocht", een paar vlinders of cupido's, een vroolijke bébé, die touwtje sprong en hoepelde dat het een lust was om te zien, een Rood kapje, eenige byzonder ry'k uitgemonsterde odalisken, onder welke eene in wit en zilver; Zeeuwsche, Friesche, Marker en andere boerinnen, Arlequine en Pierrette, een aardig Gretchen zonder Faust maar met Mephisto, eene Marie Antoinette en een bourgeoise Louis XVI, de Three little maids from school", met waaiertjes als cache-peigne in het kapsel, eene edeldame in de Zweedsche kleuren. Onder de heeren waren ridders en Schotten, een ezel, officieren van alle ijatiën, een stel veekoopers, een Javaansche prins, Amerikanen, torero's, Brazilianen, advokaten, en eindelyk Sequah met orkest en gezelschap, die de genezing van een kreupelen boer ten beste gaven. Eenige dames hadden in plaats van maskers sluiers van witte Spaansche kant om het hoofd gedrapeerd, en met een paar bloemen in het ge poederde haar vastgestoken ; dit stond zeer gra cieus. Een der elegantste en best gedragen costurnen scheen ons eene Merveilleuse : lang geelrose satijnen kleed met breede satijnen randen (lichtblauw of lichtgroen?) afgezet; kort corsage, naar de mode van den tyd in den rug rond ge decolleteerd; groote Tosca-hoed in dezelfde kleuren; in de rechterhand een wandelstaf met fladderende linten, terwijl een lus, aan den sleep bevestigd, om den pols geslagen en de sleep al dus in sierlijke draperie werd opgenomen. * * Op de Duitsche hofbals is, op verlangen van den keizer, de menuet weer ingevoerd. Tot het instudeeren daarvan was, gelijk de Berlijnsche Post mededeelt, eene gepensioneerde koninklyke solodauseres geëngageerd. Zij liet voor het eerste hofbal den eenvoudigen menuet van Don Juan instudeeren. De keizer verscheen echter op ze keren dag met de keizerin op de dansles, terwijl prins en prinses Heinrich en de erfprins vaa Heiningen met zijne vrouw aan het studeeren Veertiende partij. Spaansche Party. Wit, Steinitz. Zwart, Tschigorine. 1 e4 e5 19 L 87:? p h4: 2 .>!»<?* » «« P f6 f, K K7: 21 P d7:, 1 1 ?> P CO T e8 1 (je vaj 3 L b5 F fg 19 .... L e4: 4 d3 d6 20 de4: L h6: 5 c3 g6 21 T adl D c8 6 P b<12 L g? 22 efó: K g? 7 P fl 0-0 22 16-j-! 8 L a4 A5 Beter dan 23 T d7. f) D e2 D d6 T.d« a4V«' Td7;' 10 L c2 b6 ijL i d7:> K irn\7 Een vreemd experi- "'* ''" ,_ i» c ment, dat ons niet heel -4 1 (l< U CS sterk lijkt. 25 D g4! 11 P g3 L a6 _Dreigt mat niet Dg6:f 12 0-0 de4: 25 .... K hS 13 P C4: P e4: T g8 dan 26T e7, Df8 _^ 27Üct7enM"int 14 D e4: L b< 4,?L ., T ds f5? dan 15 D a4, e4 £ £ ei 1 "9 16 P g5 dreigende D of "' -1 e< L b3f 15 D h4 P e7 27 T c7 : dan T d6! P d8 dan 16 P ga, hö2< .... D Do 17 P e4, D cö18 L h6t, 2S L g6: f5 19 L b3 f, P f7 O Sterker en tevens elef3, fe4: 21 fe4 : metflin- ganter was 28 D h4, K h" ken aanval. 29 D h5 ! ! 16 P g5 h6 28 .... e4! 17 P c4 D d7! 29 L fó D b2: Deze zet verbergt een T g8 dan 3 D h3 (niet aardigen en diep verbor- D b.5 wegens T g2 : t) gen valstrik. enz. IS L liG:! 30 D Ii5 D d2 V. el beter dan 18 P f6f, 31 T f7: T f 7 t L l'tó: 19 D ffi:, D do 20 30 I) f7: D f2:f f3, P fó 21 gi, D d6! Onnoodig vuurwerk. 33 18 ... P ft> T f2 ? mat in 3 zetten. 1'.» D Ii3 33 K f 2: Opgegeven. Overzicht der tot dusver gespeelde partijen. 1 Evans T (wit) wint 12 2PdspelT(zwart)wint 2 Spaansch remise 13 Evans S ( ) 3 Evans ., 14 S|>aanscli S (wit) 4 Spaansch S (wit)winl 15 Evans T( , ) 5 Evans remise 1 6 Spaansch S ( ) , 6 2Prdspel. S (wit) 17 Evans T( ) n 7 Evans T (wit) 18 ZukerKtrtS ( ., ) S 2l'rdspelT(zwart) l»Schotsch T ( ) , 9 Evans remise 20 ZukertortS ( , ) n 10 2Prdspel T (zwart) 21 K. gambiet remise 11 Si)aanscliS( ., ) i