Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
Na. 767
?waren; de keizer zeide toen, dat er nog een
andere menuet was, veel minder eenvoudig dan
de menuet van Don Juan, maar veel gracieuser
en eigenaardiger. De solodanseres begreep terstond
wat de keizer bedoelde; het was de memel a la
reine van Gardel ainé; zij danste hem hunne
majesteiten voor, en de prinsen en prinsessen
moesten dezen instudeeren. Op het tweede hofbal,
verleden Donderdag gegeven, is hij door de vor
stelijke personen en de ingewijden gedanst.
* *
*
De rage in Londen zija groene anjelieren. Op
de Parijsche boulevards zijn sinds eenige weken
reeda verschillende groene bloemen gedragen. De
Engelsche aestheticus Oscar "Wilde heeft ze
daar gezien en hun nu in de Londensche wereld
x^n cachet gegeven, door verleden Zaterdag een
groene anjelier in zijn knoopsgat te drager, toen
hy het publiek kwam bedanken voor de goede
ontvangst van Lady Windermere's fan". Of het
rjjk der groene bloemen lang zal duren ia de
vraag; ze zijn eigenlijk niet mooi, het lichtgroen
met wit gevlekt (want het is eigenlijk de mooie
roomachtig witte arjelier, die men aldus
vervalscht heeft) staat leelijk by het blauwgroen der
bladeren en ze zijn zoo deur als een extra-fraaie
orchidee, twee a drie shillings.
** *
Het is verwonderlijk, dat de Parijsche
pot-aufeu", de gewone gezonde dagelijksche kost,
smakelijk en- goed verteerbaar, waarvoor ieder Fransch
staathuishoudkundige zooveel lof heeft, de rég
nératenr de l'ouvrier", hier zoo weinig
huibhoudyoeding is. Misschien ligt het aan de slechte kwa
liteit van ons brood; in het Fransche gezin toch
eet men er een massa brood bij en completeert
het maal met een glas dunnen wijn.
De bereiding van den pot au-feu is de volgende:
men zet het rundvleesch met koud water 4 ons
tegen een kan water en een weinig zout op,
(heelt men restjes vleescb, die kunnen erbij), en
laat het slechts heel langzaam aan de kook ko
men. Vooral langzaam; het water lost dan eerst
het osmazoom, daarna het eiwit op. Eigenlijk mag
men d» soep, gelijk men tegenwoordig begint in
te zien, niet af schuimen. De pot-au-feu moet drie
uren te vuur staan; langzaam gaat er dan in:
wortelen, rapen, pre', een weinig selderie en een
uitje met kruidnagelen bestoken; de groenten
die men overigens by de hand mocht hebben,
aardappelen of wat ook, geven eenige afwisseling.
Het vleescb, aldus afgekookt, heeft niet heel
veel kracht meer; aen kan het nog als bouilli
afzonderlijk klaarmaken, of het als huspotvleesch
in den pot-au feu zelt eten.
In de Fransche burgerhuishouding is men met
dezen schotel, waarna de kinderen nog een stuk
brood met eigengemaakte bessengelei (tartine de
confitures) krijgen, voor zijn middagmaal tevreden.
Mej. Manden, directrice der Haagsche
kookschool, schryft ons het een en ander over het
afkoken van groenten. Voor de voeding is niet
alleen dagelijks een zekere hoeveelheid zetmeel,
vetten en eiwit noodig, maar ook de elementen
om deze stoffen verteerbaar te maken, mojen niet
ontbreken. Do natuur geeft ze zelf erbij; spinazie,
raspstelen en andere groeten bevatten een groote
hoeveelheid zouten. Kookt men nu die groenten,
zooals velen doen, in ruim water af, dan verdwijnt
het in de groente aanwezige, iijn verdeelde zout
door den gootsteen en men moet met ander zout
het gemis aanvullen. (Volgens eene statistiek was
te Londen in 1862 ruim 800,000 pond zout op
deze wijze in de Theems terecht gekomen). Veel
beter is het, zóó te koken, dat de groenten al
hun bestanddeelen behouden; ze zullen er te ge
makkelijker orn te verteren zijn. Daartoe koke
men liefst alle groenten op stoom, gelijk velen
reeds met asperges en doperwten doeu. Knol- en
koolsoorten, wie men gaarne een deel van hun
reuk en smaak wil doen verliezen, zou men des
noods zonder deksel kunnen koiten. In
Puitschland gebruikt men daarvoor de Dampfkochtöpfe
van Eberling te Bremen en Umbach te
ietigheim (Wurtemberg).
* *
Als men in Transvaal in het kweeken van vruch
ten even gelukkig is als in Kaapland, kan het
land een voorraadschuur voor Europa worden.
Eene bezending Kaapsche perziken, dezer dagen
in Engeland verkocht, bracht er groote prijzen
op; de afstand toch is kort en de vruchten komen
in prachtigen toestand aan. Het eerste kistje per
ziken, dal verkocht werd, 36 perziken inhoudende,
bracht 4 pond op, dat is f 1.30 per perzik, de
andere ongeveer even hooge prijzen, op een na,
waarvan men de perziken, bij wijze van proef, iu
een ijskast had geplaatst, zoodat de vruchten be
vroren waren en hun geur verloren hadden. Do
overige perziken waren zoo mooi alsof ze zoo van
den boom kwamen. Ze waren stuk voor stuk dicht
in watten gewikkeld; een van de perziken woog
6 ons.
E?e.
. Allerlei.
Kaar aanleiding van den centenairo van Rossini
publiceert J<~i//iiro in zijn laatste supplement, be
halve een aantal anccdoten omtrent den
Italiaanschen meester, ook een facsimile van eene door
hem zelf geschreven lijst zijner nagelaten
compositiön, die zeker wel voor een groot deel ver
geten zijn, maar ook voor een deel heel
curieuse titels dragen. Als de eenige schrale ma
nifestaties van zijne muze uit do tweede
workelooze helft van zijn leven, geven zij tevens een
aardige illustratie van Rossini's neiging tot
iekkerbekkerij. liet eerste deel bevat vooral liederen,
Italia'insche en Fransche, waarvan hij er twaalf
gezamenlijk Olla potrida" noemt, de bekende
Spaansche hutspot, waar alles in gaat, vooral veel
kruiderijen, eti waar de gourmand Rossini blijkbaar
.veel van hield. Het tweede deel bevat vooral
piano-compositiën, door hem Pêche* de vieilh-we
genoemd. Wij vinden daaronder Mendiunls (vij
gen, amandelen, hazelnoten, rozijnen), Hars
d'oenvre, (radij\ ansjovis, komkommers en boter),
stukken voor aankomende en opgewekte jongelui
(Hygiënisch oc^tendpreludium, Memento homo,
Assen de memento, daneons!) Asthmatische Etudes
(Eene begrafenis in het carnaval, Valse
anti-dansantet enz) Al deze compositiën dragen de vol
gende karakteristieke opdracht: Ik draag deze
zonden van den ouderdom op aan du pianisten
vierde klasse, tot welke ik ook de eer heb te
behooren. G. Kossini."
***
Toen Patti Rossini kwam opzoeken, verzocht de
componist haar iets voor te zinjen. Natuurlijk
koos de beroemde zangeres iets uit de werken
van den meester, eene aria uit den Barbiete.
Maar de onvoorzichtige had de compositie
vermeerderd met een aantal fiorituren en ver
sierselen, bestemd om haar keelvaardigheid en
wonderbare stem te doen uitkomen, maar niet
door den meester geschreven.
Rossini maakte haar zijn compliment, maar voegde
er lachend aan toe:
Maar zeg eens, daar is uw zwager
(deiinpre ario Strakoschi aan bezig geweest, geloof ik.
C'est du Rosaini estra ... kochonné."
Weber wees indertijd op gemoedelijker wijze
eene zangeres terecht, die zich hetzelfde veroor
loofd had. Maar kindje, als ik dat erbij had
willen hebben, had ik het er immers ook wel
bij kunnen schrijven?"
* *
Rofsini hield nog niet van Wagner. Toen
Tamihamer in de opera was opgevoerd, kwam een
zijner vrienden bij hem, en vond de partituur het
onderste boven op de piano t taan.
Ik heb het andersom geprobeerd", zei
Rossini maar zóó gaat het veel beter."
* *
Evenals alle Italianen, was Rossini ook
bijgeloovig. Hij beweerde dat Oifenbach het booze
oog", de jettatura, bezat". Als hij dan ook den
componist van La Belle Helene ontmoette, keek
hij hem nooit aan, maar ging naar de piano, en
speelde wat hij zijne Offenbach-pulka" noemde,
namelijk met den duim en de pink van iedefe
hand, de andere vingers dichtgeknepen.
Dat is tegen de jettatura", zeide hij.
* *
Terwijl Rossini nog een contract had met den
directeur van het theater San Mote, verbond hij
zich voor het volgend saizoen aan den directeur
van het theater Fenice. De directeur van San
Mose, Cera, was woedend; hij had een middel in
de hand om zich te wreken en gebruikte dat.
De componist had zich verbonden, hem een opera
te leveren; hij gaf hem nu een onnoozel slecht
libretto, Due Bruscini, met het doel de muziek te
doen uitfluiten. Maar onmogelijker muziek, dan
Rossini op de fhie rnscini maakte, is nooit ge
hoord. Het publiek, dat iets bizoiiders verwachtte,
was eerst uit het veld geslagen, maar begreep
toen de grap, en amuseerde zich dol.
Jn de ouverture moesten de violen, bij het
eerste tempo van iedere maat, in plaats van te
spelen, met den strijkstok op de reflectors van
hun lampen slaan; de pathetische passages waren
alle galop, trippelmaat of walstempo; de komische
woorden sleepten in weeklagende motieven heen;
de tenor zong enkel onder den balk. do bas enkel
zijn hoogste noten. Een zekere Ratfanelli, helend
om zijn schetterende trompetstem, zuchtte ro
mances, begeleid door het kwartet met pUzicati;
alles eindigde met een lijkmarsch.
Al dien tijd bleef Rossini, onverschillig vcor het
gelach, gesis, geropp, met het deftigste gezicht
dirigeeren, zonder een spier te vertrekken.
De opera die hij nu aan Fenice, gaf, waa
Tancredi, een zijner meest succesvolle opera's in
Italië, die waarin Di tand pal pit i" voorkomt.
* *
Er werd over componisten gesproken, en men
vroeg Rossini wat hij er van dacht.
O," zeide hij oprecht, Beethoven is de
grootste."
En Mozart dan, caro maestro V" Rossini
antwoordde zonder zich te bedenken:
O, Mozart, dat is de eenige!"
t #
Toen Wagner na Tannhauser, Rossini een be
zoek bracht, gedroeg de oude componist zich
tegenover den jongere zeer l eicheiden. Het is ech
ter de vraag wat Rossini ervan meei de, en men
mag zich verwonderen, dat \Vagner als letterlijk
bedoeld het volgende heeft opgeschreven en be
waard.
? Ja, ik had wel iets kunnen worden," zou
Rossini gezegd hebben, als ik het geluk had
gehad, in Duitschland geboren te worden. Ik had
aanleg, eeniire i'pmakkeHjkheid, en misschien bad
ik dan wel iets kunnen bereiken."
Verder vertt-lt Wagner:
.,Maar hij voegde erbii, dat in zijn tijd I'ali«
reeils niet meer het terrein was, waarop ir-en do
hervorming der opera-muziek kan b( proeven en
!? voortzetten. Alle hooger streven werd er met
kracht onderdrukt; het Italiaan>che volk heeft
nog slechts n doel, in Lutle-Ukt-riar.ii 1< v,-n. ook
wat het muzikale betreft, la dat miln u is "i;s.4'<i
opgegroeid, dat zonderlinge iJ.eaal In.l hij zich
onbewust eigengemaalit. Z,.n b-^in was o-k moei
lijk geweest; later, toen hij conig!' \vdv-i,),'t hal
bercikr, had bij zeker ziju ean-lèrn kmincn ver
anderen, maar het wa-s te laat gcwonien. ilij bad
er niet meer de kracht en e-u rgi« voor Ton
slotte zeide bij: Ik mask i.ict do pri'tiMiliis onder
de grooto mu-ici get«.'M ie. \vi,r;!i-n ; m:tar '-var ik
niet kan duider, is, d<it mcu i:iij rangschikt onder
de dwaze)', die mot een ho«;;( r id<-a:i! s i.i u hot
mijne (-putten."
liet was de periode var. KossïniV onvi
r.-chilligheid, onver/a.digïng en luiheid; \Vagner dee.l
dus a'lieht verkeerd, d<-zü<ivcr<b-evon iMvlerig'ic-id
van den componist van /'t// i-u den JJM'uta' als
oprecht gemeend op te nemen.
fchille.r al-i //ro/r.wc/;'. Ia d.-3 A<:'i<lt'nitxche
Monutalti-fte geett i)r. Th. Unruli te Grc-ifswald
een reeks van blieken in 't licht, die, juist hon
derd jaar geleden een s'udent in de
theologiete Hallo aan zijn vader richtte. Van meer
algemeene belangrijkheid is het bericht, omtrent een
bezoek aan Jena, waaraan eene schildering omtrent
eene voorlezing van den destijds ,'i'J jaai' ouden
professor Schiller verbonden h: Te Je> a had ilc
het geluk, de voorlezingen van twee beroemde
professoren te mogen bijwonen. De een heet
Keiijhold en is een schoonzoon van Wieïar.il, bij
las zeer opwekkend over de geschiedenis der
Griekïche philos-ophie. Het auditorium was zeer
bezocht. Veel interessanter vond ik eene voor
lezing van den beroemden professor Schiller, die
zich, zooals u toch ook weet, door zijne voor
treffelijke gedichten een wijd en zijd beroemden
naam verworven heeft. Hij is ook een uitmuntend
docent. U, met welk een vuur van geestdrift en
in welk een schoone dichterlijke taal doceerde
hij, geheel vrij, hetgeen men zoo zelden vindt,
over den Schiualkaldischen oorlog, en hoe hingen
alle oogen aan zijne welsprekende lippen ! Nauwe
lijks konden wij nog een plaats vinden. Stel u
voor een slank, hoogopgeschoten man, met een
interessanten kop en van geestdrift schitterende
oogen. Ik moet u bekennen, daïik nog nooit
zulk eene welsprekende voordracht gehoord heb;
dezen indruk zal ik behouden, zoo lang ik leef.
Ik acht mij gelukkig, dezen hoog in aanzien
staanden en reeds zoo beroemden man gezien en
gehoord te hebben. Met welk een eerbied stonden
alle toehoorders op, (oen hij het auditorium ver
liet! S'udenten van alle faculteiten en dat
wil te Jena veel zeggen bezoeken zijne voor
lezingen. Het is alleen jammer, dat de heerlijke
man niet de beste gezondheid bezit en dikwijls
ziek is."
In Engeland snuift men tegen de influenza
eucalyptus olie; in Australië, waar men
eucalyptus of blauwe gomboomtm voor het grijpen heef r,
plaatst men versche takken ervan in de zieken
kamer?. De geur ervan is bij allerlei ziekten heil
zaam; hij bevordert een rustigen slaap en is ook
voor teringlijders verlichtend. Dr. Curgeon ver
klaart in ansell's Magazine, dat bij roodvonk en
andere besmettelijke ziekten, de groene takken
van den eucaïyptusboom een voldoend
desinfectieiniddel vormen.
Een groote diamant. Uit Antwerpen wordt ge
schreven : In de diamantslijperij van Coetermans
alhier, wordt op dit oogenblik een diamant ge
slepen die niet minder dan 474 karaat weegt,
een lengte van 7 centimeters en een doorsnede
van niet minder dan 4.75 centimeters heeft. Ge
slepen zal bij ieder geval nog meer dan 2()0
karaten wegen en dan nog op twee na de groot
ste diamar.t zijn, dien men tot nog toe kent. De
grootste zijner slijpvlakten zal dan 2 centimeter
lengte en centimeter breedte hebhen, de dia
mant zelf de grootte van een goed duivenei De
groo'ste tot nu toe bekende diamant is die van
den Schah van Perzië. de Groot Mogol", die 280
karaten weegt; dan volgt de Orlofï" van de Rus
sische kroon van 197'/i o karaten; dan een van
131) K karaten, in bezit van do Oostenrijksche
kroon, de Groothertog van Toscane'', de Regent"
van IflO'.s karaat eu de \Qü% karaten zware
Koh-i-Noor" die zich onder de Engelsche
kroonjuweelen bevindt. Alleen het slijpen van den laat
ste, dat te Amsterdam geschiedde, kostte 1000
pond sterling en nam verscheiden jaren in bei-la?,
zoodat rnen zich eenigszins een denkbeeld kan vor
men wat voor kosten het slijpen van den nieuwen
Antwerpschen steen zal veroorzaken en hoeveel
i tijd dit zal vorderen. De waarde van den
kostj baren edelsteen laat zich r u nog niet taxeeren,
i daar hiervoor dat gewicht alleen geen maatstaf
is; eerst na het slijpen zullen die deskundigen
hierover hun oordeel kunnen zeggen.
Nu het rookvrije buskruit overal is ingevoerd,
komt men tot de bevinding, dat rook ofwalru op
de goedo punten aangebracht;, ook zijn voordeel
kar, aanbieden. De heer Paul llhiem heelt nu
mistkogels uitgevonden, waarmede men den vijand,
of desnoods zichzelven, in een dikken ne
vel hult. Het zijn gemakkelijk brekende ballons,
gevuld met ammonia en zuren, zoodat, wanneer
deze ontsnappen, een mist gevormd wordt, diti
eerst door wind kan verdreven worden. Met den
novel om zich heen, ze»t do uitvinder, kan de
vijand onmogelijk het vuur der aanvallers beant
woorden.
Ingezonden.
LIEVEN NIJLAND OVER FREDERIK VAN
EEDEN. 1)
De beer Nijland heeft een aanval gedaan op
Frederik van Eeden.
Van Eeden verdedigen tegen Nijland gaat niet
aan, ons doel is dus alleen: Nijland aan to vallen,
en uit willen wc doen zooals we zijn: jonge
menschen; op literair gebied Nyland's gelijken.
Maar niet in hevig gepassioneerde, neerb
ksemende perioden, doch in kalm beredeneerde,
overtuigei.d-aHiitooi-'Cr.de llollandsche zii.-netjvs.
Xomend het opstel van Nijland en virnielend
alle stukken, slaande M tegen elkaar tot het
geheelo artikel al.s een teikiimiige vergelijking is
opgelost, die geeft tot resultaat O.
Want wanneer \ve ao verschillende beweringen
van den heer Xij'aml tegen elkaar weger, blijkt
hel; dat zo .allo elkaar eplu Ifün en hut gelieolo
stuk ilns een ziiOoozu l-luihulling is; dat het ge
heel r V!-u onietnsch in elkaar zit als dit kleine
j dee', deze vol/.in ervan:
j Jvi om <l;m maai- trrsiopd bij dat laatste
i kltiii'-to gtxiirit'ije to beginnen, als waart ge een
j s-hu1.:; die ik bij den s'nart wil (.p eten, ZDO vind
i ik. ;if ?,'.[) in een knti>. I;jo over Vtrwcij's
veriaj lij.g ri.j tt'vei,.s het boste lioura.-i geef: voor lijijn
i ' De heer Xy'an.l nu beweert ui'sluitenl te
j schrijven om van Ivden co'.i dienst te bewijzen,
i \v,ii wij volkomen billijken. Maar waarom ::c(-mt !
j hij het van Keilen dan kwalijk dat deze. om Ver- |
i w v een dienst te doen. eveneens een artikel j
j K1 blijf t ca publiceert'r' zijn eigen woorden passen j
l wo hier o p hem too : l
Ge weiiiït voor iiat gij Vcrwry (/ets hief run j
/v-.rffii) oen diei.s.t hebt willen doen?zeer goed ! j
-- maai' eilieve! \\elke motieven zijn er np te
t<! geven, die er u l;o? brachten dit in 'i
o/ii'iiii'iur te i oen '. Een brief aan uwen zwager Vt'rwiy j
,,(U:o.s hier a/d. heer van Kedei ) ha;l dor.zeifdeu j
..diiii'.st kunnen doen.
Dat di! lieer Verwey juist een zwager van
v. Eeden is, heeft met de litteraire kritiek niets
to maken.
l>e gdieelo sofistische argumentatie van den
lieer Nijland tegen do zuiverheid der bedoelin
gen van v. Eeden's geschrift over Verwey kan
tegen hem zelf gebezigd worden, ja, zou, ware
zejuibt, elke kritiek tot een kleinzieligheid maken,
Het is ook best mogelijk dat de Heer Nijland
dit zeggen wilde, want in geheel zijn verder be
toog blijkt telkens, dat hij niet de minste notie
heeft van de meest eenvoudige zaken. Dat hij
niet het minste begrip heeft van de beteekenis
der woorden : Wil en Intentie en niet eens vaag
vermoedt wat een artiest is. Hoe toch is anders
een uiting als dezen te verklaren;
Het is u misschien nooit bewust geworden,
maar uw wil heeft u precies doen volbrengen.
wat kon strekken tot voldoening van uw
eerzucht, tot streeling uwer ijdelheid" en wanneer
daar vlak aan voorafgaat:
Zoo is uw Intentie, r,i(t eerzuchtig te, z\jn en
niet ijdel, kloek hebt gij deze bedoelingen
geposeerd in uw antwoord aan den heer Kloos,
maar dat het iets meer dan bedoelingen zijn,
dat deze doode plannen z\jn geworden tot een
levenden wil, daarvan moeten de bewijzen nog
komen,"
De bedoeling is dus volgens den schrijver nooit
tot wil gerijpt en dj wil was juist tegenover ge-,
steld aan de bedoeling. Is dan niet de wil steeds
een superlatieve bedoeling, of is de wil iets
onbewusts? Wat bedoelt de Heer Nijland hier?
Wil hij zeggen : Uw bedoeling was goed, maar de
daad, het uitvloeisel van die bedoeling deugt niet
'cNeen, want dan zou wil daad, bloesem =
vrucht moeten zijn. Het eenige wat ons hieruit
duidelijk blijkt is, dat de Heer Nijland zelf niet
weet welke beteekenis hij zelf aan zijne woorden
hecht ; en dat hij van den artiest Van Eeden
nooit iets begrepen hei ft. Of is Ellen" volgens
hem slechts de vrucht van een streven naar ijdel
heid 'i Maar welke ijdelheid dan toch? L>e ijdel
heid van door 't publiek geprezen te worden
Dat is toch te ridicuul.
En toch scbijrt dit de bcteekenis te zijn, want
ter verduidelijking zegt de schrijver nog:
Wie uw schrijversloopbaan objectief
gadeslaat, als een gegroeide plant, ziet in hare
formatie evenveel eerzucht en ijdelheid als in die
van elk uwer collega's."
Dus Kloos, Gorter en v. Deyssel ook ijdel!
Waarom niet liever gezegd dat louter Ie plaisir
de se voir imprimc" de drijfveer van poeeten is.
Alle werkere, ook de artiesten, hebben fot
productie den stimulus der eerzucht en het
verwachten der ijt'elhHds-streeling r.oodig, zoo
zij niet hoog en sterk, ik zou haast zeggen
heiligen genoeg zijn om te werken door den
zuiveren drang van licfdo, Menschen- of
Godslififde, of schoonheiHs-devofie."
Dit durft de heer Xyland letterlijk zoo te zetten;
wij denken hier natuurlijk aan het spreekwoord
van den waard " Er volgt op, dat zoo het van
Eedens wil is, een dier heiligen te zijp, zij het
eerst onlangs geworden en nog niemand gebitken
is. Wij vragen alleen maai: En Ellen dan?
Blijkt hier zoo niet het feit, dan toch duidelijk
do. wil 'i
Verder wordt beweerd dat van Eeden
pedewonstretrtl heeft: het or bewast onreine der artistieke
indecemie hij van Dey-sel: het gevaarlijke
deiheerschzucht en betoogei de lyritk bij Kloos en
de leelijkheid van onzuivere zelf-repre^eritatie bij
Verwf-y. Dit zijn fraxen, van Eeden hwit a; dezo
dip gen, r.ie.t a'loen nooit gedemonstreerd, maar
zelfs nooit getracht dit te doen.
Maar het wordt vervelend met een zoo weinig
begrijpend mensrh te redetwisten. Wij willen du.-j
r.og maar een paar zinnen citeeren, die nuk zon
der «enigen commentaar duidelijk laten zien met
hoeveel recht Lieven Nijland over van Eeden
schrijft.
Bij voorbeeld deze:
(Zoo heeft men) in een schrijfwerk de kunst
van den perioden bouw, der woordmelodie, dan de
kunst der exp-es.-ie, de echte schrijfkm st, dan
eindelijk de kunst der keuze, het vinden der
bchoonheiil, die meu wil uitdrukken en dan nog
de kunst der conceptie, het scheppen van oen
groot en schoon geheel."
Waaruit blijkt dat. mijnheer Nijland concfp'ie.
expressie, woordmelodio en het vinden der schoon
heid ('f) geheel afnescheiden kunsten vind in een
schri fwerlc. Kunst van expressie is dus io's
anders dan woordmelodie?
En deze:
Gij kunt vele daden aanwijzen, die
infellrctueelen mosd verei^chen. Maar van geen enlsclc
kunt gij toonen, d'it i ij 'tyn'olf/ ?er<s I:IDI
onrspi'onktlijke en nntnniiijke lieldluiftifilu'id., /ij
kwamen eerst als overtuiging, dut gij eigeu'yk
niet hang waan".
Verheeld u een held die kan tooncn dat zijn.
dapperheid het gevolg is van oorspronkelijke held
haftigheid. Do heer Ny'and dacht zeker a.a>i
Van Speijks brief aan zijne nicht. Dat wai moe J,
do stukken zijn er bij dat i een held was.
En do man die zulke wartaal schrijf!, durii
tegen Van Iv'den zeygi-jn : Nicitrmin hebt tij
zeer vele oiibP.-luiiU'iulu pruilen vervaardig!.''
Wij zoudnn wel will -,i voorstellen he-u fUMiigo
lessen iu <ie logica te Ute'i bijwonei', en dan de,
anatomie voorloop'g acii'erwcge te late.1.
Dit alles is is slechts een greop uit do /jé'/xis
van don he-^r N'.i'a'.i'i, zoo nooili-; zullen wij mut
heel wat /.va'ir.lora Iu chulJigU'^Mi ;uiil.-n'ii'.".>.
VAN' DUVKI: en J. 11. Xtx-rNs.
(1) Nieuire Giilf, Februari '!R
(-2) l'.i cursiveer hier en verder.
40 c e n t K per r o g e '.
f.'ag-ïzlp Kaizershcf",
Grootst-: f-rrteeriri;
J A P O N £ T OEF K N.
Dageiijksehe ont-a^st der laatste Xouveaufis,,
SCHAD W & O L DE N KOT f,
H< X >K1 M h'.l'O'JL' van
Dr. JAEGEït's OriiïXorm. WoUrtikeleu,
K. F OflioCHLt-SENGtR,
Kalverstraat 157, Amsterdam.
Eenige specialiteit in deze artikelen in Nederland