De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1892 20 maart pagina 6

20 maart 1892 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 769 hals, en veel strikken van lint. Lint is aan de orde van den dag; men draagt strikken en rosettea aan den waaier, in het kapsel, als broche, Kan de hoeden pen; natuurlijk steeds in harmonie met het toilet. * # * Een product van de Fransche russomanie is de Russische kant, die op dit oogenblik, tennadeele der Fransche kantindustrie, te Pary's in de mode gebracht wordt. Russische dames hebben op haar landgoederen de boerinnen aan het kantmaken gezet, en aan het huis Redfern, dat veel voor Peters burg werkt, verzocht het product in de mode te brengen. Het zal nu in het voorjaar op faille japonnen gedragen worden. De eerste stalen intusschen zyn nog niet heel mooi; maar men ver?wacht ander werk, met goud en zilver doorweven. en op oud-Perzisch gelijkend, en denkt daar den volgenden winter goede zaken mee te maken. * * Het is te Parijs bij eenige aanzienlijke huwelijken. (o. a. bij dat van den prins van Tarente met miss Pillet-Will) ingevoerd, dat het jonge paar aan al de vrienden die cadeaus, gegeven hadden, ook cadeaux teruggeeft. Zoo iets kon wel leiden tot het afschaffen van de cadeaux aan bruid en bruigom, althans tot het verminderen ervan. Door hun tcch kostbare geschenken te geven, dwingt men hen, die toch hun huis houden nog beginnen moeten, tot kostbare uitgaven; uit bescheidenheid zal men zich gaan beperken. Ter kennismaking werd ons gezonden een proef nummer van een nieuw, door de firma Van Holkema en Warendorf uittegeven tijdschrift Voor onze Dames, tijdschrift voor modes, fraaie hand werken en bellettrie, onder redactie van Jo van Sloten. Het eerste nummer van Voor onze Dames het eerste tijdschrift voor dames in ons land, dat niet in courantformaat is zal l April a. s. ver schijnen en vervolgens elke veertien dagen in steeds afwisselende gekleurde omslagen. De jaar gang zal 48 gekleurde modeplateu, 12 knippatronen en ruim 3000 gravuren in den tekst bevatten, terwijl de prijs /'l.90 per kwartaal zeer laag gesteld is. Voor de afdeeling Bellettrie is de medewei king van vele letterkundigen van naam toegezegd. Het eerste nummer ziet er inderdaad zeer elegant uit; het is in-mooi royaal formaat, op fraai papier, flink afgedrukt en bevat een groot aantal van de meest verschillende toiletten, alle artistiek geteekend. Ook de afdeeling handwerken geeft het een en ander dat de moeite waard is. De beide eerst aangegeven patronen lijken wat pretentieus ; een schabrak uit de 18de eeuw als dekkleed" van karmozynrood laken met goudborduursel, te omzoomen met 4. meter gouden passementfranje van 7 centimeter breed, is als eerstaangegeven handwerk niet voor iedereen; en No 2, het bin nenste van een Milaneesch schild uit de 16de eeuw", als overtrek voor een tafeltje, van goud- en zilverbrocaat op atlas", een vereeaiging van de fijnste naaldsteken met teekeningen in aquarel- en dekverf, goudbouillon en gouddraad, evenmin. Maar er volgen ook menschelyker patronen, een kussen overtrek van borduursel, een buffetkleed van puntotirato, gobelin- en holbeinwerk, standaards met lederborduursel, houtbeschildering, etswerk op koper, gehaakte kant. Het bellettristisch bijblad heet In het boudoir", en zal novellen (met illus traties), gedichten, en kleinigheden bevatten. Da medische faculteiten te Parys, te Zürich, enz., waar vrouwen voor arts studeeren, zullen weldra een groote vermindering ondergaan. Te St. Petersburg toch zal het medisch instituut voor vrouwelijke artsen", dat in anderen vorm vroe ger bestaan heeft, heropend en op grooteren voet ingericht worden; te Parijs bestaat ruim de helft der studentinnen in de medicijnen uit Russinnen. Vroeger had St. Petersburg een stel medische cursussen voor vrouwen en meisjes" aan het Nikolaas-hospitaal toegevoegd, maar in het begin van de regeering van keizer Alexander II werden zy gesloten, omdat de geest er te revolutionnair was. Nu heeft het ministerie van onderwijs een ontwerp uitgewerkt, dat reeds door den Rijksraad is goed'gekeurd, tot oprichting van een medisch instituut voor vrouwelijke artsen". De stad zal jaarlijks 15,000 roebels subsidie geven en aan het instituut een groot gebouw voor collegezalen afstaan, grenzende aan het grootste ziekenhuis, het Obluchoff-hospitaal; ook zullen de studentinnen aan dit en de andere stedelijke hospitalen mogen werkzaam zijn. Een aantal professoren, die dit ook vroeger deden, zullen weer gratis college geven; daarenboven worden er inschrijvingen door het geheele rijk geopend en men verwacht hier van veel, omdat er een werkelijke behoefte aan bestaat. Behalve de vroedvrouwen-cursussen by de vrouwenhoapitalen en de verpleegsters-cursussen van het Roode Kruis, is er niets van dien aard in Rusland. Daarenboven is intusschen het ka pitaal der vroegere instelling blijven staan en toe genomen, zoodat het nu reeds 300,000 roebels bedraagt: dan is er een legaat van den millionnair Sibiriakoff, 50,000 roebels; een van wijlen den inspecteur dr. Batkin van 20,000, door zyn weduwe met 20,000 vermeerderd, eene bibliotheek van 6000 deelen, door den inspecteur kosteloos gesticht, enz. Voor het toelatingsexamen zal eindexamen van een gymnasium of daarmede gelijkstaand geëeischt worden; de cursus duurt 4 jaren; aan het eind ontvangt de dokteres een diploma, dat haar alle rechten van een arts geeft. * * In eene lezing, dezer dagen te Londen in de Eoyal Horticultural Society gehouden, werd ge sproken van bloemversiering vroeger en nu. Twin tig jaar geleden vond men 300 a 600 gulden bui tengewoon verkwistend voor de bloemversiering van eene balzaal. In 1871 werd de stoot eraan gegeven, door Sir Edward Scott, die zijn huis ge durende drie dagen aan den bloemist overliet, met ?carte blanche om te geven wat hy wilde, mits de versiering de mooiste van het saizoen was. Het was tooverachtig en werd toch nog overtroffen, want iedereen volgde de buitensporigheid na; de markies van Bristol liet de hangende tuinen van Babel" voorstellen, waarbij 6000 kilo afgesneden klimop gebruikt werd. Weinige dagen later gaf de heer Gerard Leigh 6000 gulden voor bloemen uit, toen Lady Sutton 36,000 gulden voor n avond, In 1863 gaf de Royal Horticultural Sociefy een bal in een harer palmenkassen en ruïneerde er een schat van kostbare planten mede; daar ook werden voor het eerst ijsbergen ter afkoeling der atmosfeer aangebracht. Aan de markt te Covent Garden werden het vo rig jaar 20,000 wagons planten en bloemen aan gebracht, behalve hetgeen erheen gedragen en gereden werd; twintig jaar geleden exposeerden daar op de markt 30 firma's, nu 300. Het deco reeren is daarom aantrekkelijk, omdat vaak goede smaak er evengoed voldoet alskostbaaiheicl. * * * In de Engelsche groote wereld is men druk aan 't studeeren tegen de aanstaande season, en wel aan het instudeeren van kunstige dansen, Daar het echter blijkt dat de heeren of geen geduld of geen aanleg hebben, en niet zooals te Berlijn door een wensen van hooger hand te dwingen zijn, zal men allerlei solo dansen, een pafi de fascination, een pas de bergere, en ook pas de trois, pres de qitatre door dames alleen zien uit voeren. Het is voor moeders van talrijke dochters een ware uitkomst, want de meisjes kunnen haar ledigen tijd aangenaam besteder, en hebben op de bal-avonden niet het verdriet, te blijven zitten. Een blad stelt voor, deze Oestersche gewoonte, anderen voor zich het amusement te laten waar nemer, ook tot diners uit te strekken. Drie of vier menschen met goede magen zouden schild padsoep en punch i la romaine genieten ten aan schouwen van een deftia publiek dat er geen digestie meer cp na houdt. E?e. AllerleiDe man die voor den Chineeschen kolonel Tchen-Ki-Tong diens beschouwingen van een Chi nees over Europeesche toestanden1' maakte een Franschman heeft bij de Chineesche legatie te vergeefs aangehouden om den geconditioneerden prijs voor het geleverde. Ken ander boek over Europa, Thoxe foreiyn devils, door den Chineeschen magistraatspersoon Yuon, schijnt echt te zijn; het is vertaald door een Engelschen consul in China, den heer W. H. Wilkinson. De Chinees schrijft: Behalve uitnoodigingen om te dineeren, krijgt men er ook om thee te komen drinken, en nog andere om te waggelen en te draaien, waarbij de gastheer uitmaakt, welke man de gezel zal zijn van welke vrouw, en welke vrouw do gezellin van welken man. Dan omvatten zij elkaar met beide armen, verlaten paarsgewijze de tafel en sprin gen, wagtreler, dansen en huppelen voor eikaars pleizier. Een man en eene vrouw, die elkaar vroe ger in 't geheel niet kenden, kunnen daaraan samen deelnemen. Zij noemen dit waggelen tan-shen." Thee wordt, volgens den Chinees, niet onvermengd gedronken, omdat men beweert, dat zij des drinkers keel zou verbranden." Dat een man en eene vrouw elkaar op straat de hand geven, wordt, in 't geheel niet als on welvoegelijk beschouwd " Wanneer een man niet rookt en niet drinkt," zegt Yuan, wordt hij algemeen geëerd en men beschouwt zijn gedrag als verdienstelijk. Wat de vrouwen betreft, de meesten drinken, maar weinigen rooken." Hij heeft ook de etiquette bij de Drawing Room der koningin opgemerkt en vertelt ervan, dat de vrouwen, als zij naar het hof gaan, de bloote huid als een teeken van eerbied beschou wen." Hetgeen hij in Europa werkelijk en bui tengewoon goed vond, was de wijze waarop men de salade aanmaakt; deze vervult h'm met geestdrift. Kussen vond hij iets heel vreemds; hij legde zich met zorg op het beschrijven ervan, toe, als volgt: De kinderen in Engeland beschouwen, als zij volwassen zijn, hun ouders als vreemdelingen, be halve dat zij hun. als zij hen zien, eenige hof felijkheid betoonen. De eerbiedigste wijze, waarop dit gedaan wordt, is dat zij de lippen aan het benedengedeelte van hun kin brengen en een ge luid maken," ook: dat zij hun monden rechts en links van die van hun ouders brengen en een smakkend geluid geven." Yuon vindt dit heel op merkelijk;" misschien is het dat ook wel. Wie is Wladiilaw Jagello ? Het Russische blad Strekosa" vertelt de volgende geschiedenis: Te Warschau werd de nalatenschap van een rij ken magnaat verkocht, waaronder zich ook een schilderij bevond, door den beroemden Poolschen kunstenaar Matejko geschilderd, hetwelk volgens het opschrift der Poolschen koning Wiadislaw Jagello in vol ornaat, met mantel, kroon enz. voorstelde. Een zekere eeneraa', die een even groot liefhebber der schilderkunst als een gering kenner der geschiedenis was, kocht het schilderij. Toon men het echter in zijn woning gebracht had, kwamen er bedenkingen bij hem op, of de genoemde Wiadislaw Jagello wel het recht had, zich in koningsornaat te laten portretteeren en het hem wel voegde het schilderij op een gunstige plaats in de zaal op te hangen. Eigenmachtig te beslissen over zulke gewichtige vragen scheen den generaal ongeoorloofd en hij zond dientengevolge aan den commissaris van politie het volgende verzoek: Hooggeëerde N. N. Ik heb een schil derij gekocht, dat een zekeren Wiadislaw Ja gello in koninklijk gewaad voorstelt. Daar ik het portret in mijn zaal wensch op te hangen. verzoek ik u onderdanigst, onderzoekin te stellen, of er te Warschau geen tooneelspeler, genaamd Wiadislaw Jagello woont, en wanneer deze aanwe zig is, of hij wel het recht heeft, zich in kroningstenue te laten afmalen. In afwachting van spoe dige opheldering uw X. IJ.'' De commissaris van politie gaf terstond aan zijne omlerhoorigen de noodige bevelen, en als resultaat ontving de gene raal in het kort het volgende antwoord; Excel lentie, daar ik het mij tot eene bijzondere eer reken, uw verzoek zoo spoedig mogelijk te ver vullen, meld ik u: 1. Dat de in uw aanvraag ver melde Wiadislaw Jagello te Warschau niet woon achtig is. 2. Dat in het Saksische hotel" woont de kleinburger Wladis.'aw Dawgello, die door de politie gehoord werd en verklaarde dat hij zich nooit in koninklijk ornaat heef t laten uitschilderen en dat hij bovendien eerst sedert twee dagen zich te Warschau ophoudt. Deze heeft moeten beloven zich nooit in een costuum, dat met zijn stand niet overeenkomt, te laten afbeelden." Blijkbaar kende de kleinburger" evenmin als de generaal den grondvester van de dynastie der Jagellonec, den grooten Wiadislaw, hertog van Litthauwen, koning van Polen, die den troon van Bohemen weigerde. O, die Offenbach! Het QuadlinburgerRreisblatt bevat het volgende schouw burgbericht: Gisteren, Dinsdagavond, werd de operette Die schone Helena opgevoerd. Wij zijn door dit stuk zeer teleurge steld geworden; wij meenden een stuk te zullen zien, dat de heldengestalten der Grieksche ge schiedenis verheerlijkte. Bij deze opvoering nu was juist het tegendeel het geval: de heldenge stalten werden juist zoo mismaakt mogelijk voor gesteld, en is de inhoud van het stuk werkelijk zoo, als men het ons op dezen avond vertoonde, dan ware het beter geweest, indien het stuk in 't geheel niet geschreven ware. Koning Menelaus werd let terlijk als een paljas voorgesteld, die met een parapluie in de hand de komiekste bewegingen maakte; koning Agamennon had een lorgnet op den neus; en haalde onder anderen een cylinderhoed (dat komt recht fraai met de Grieksche geschiedenis overeen!) en een modernen schoen voor den dag. De Groot-Augur snoof uit een doos, en bood daaruit de scboone Helena een snuitje aan, gelukkig bedankte zij. Dat de Quedlinburger en Halberst iidter pers ook al in de Grieksche geschiedenis zonden voorgekomen zijn, berust zeker ook niet op goede bronnen: en het noemen van namen, zooals eenjarig-vrij williger was al heel verrassend, vooral echter het vertoonen van het gezelschapsspel Meine Tante, Deine Tante." Wij verlangen dringend, dat de directie ons van eene evintueele herhaling van het stuk verschoont." De Vereeniging voor VolhsbibliotJieken, die ten doel heeft het volk voor weinig geld (l cent per boek) goede lectuur te verschaffen, heeft het plan opgevat een nieuwe bibliotheek te openen. Hare twee bestaande inrichtingen, Bibliotheek I op de Looiersgracht in school no. 3, en Biblio theek II in de Krayenhoffstraat in school no. 6, trekken steeds zulk een groot aantal lezers, dat de vereeniging meent een goed werk te verrichten met haar arbeidsveld uit te breiden en een derde bibliotheek te openen. Reeds ontving zij van vele zijden blijken van instemming, en de vereeniging Or,s Huis" in de Rozenstraat bood haar op gulle wijze een gezellig en doelmatig ingericht lokaal aan. Toch is voor de oprichting en instandhouding dezer nieuwe bibliotheek nog niet al het noodige bijeen. Wie onzer stadgenooten wil de vereeniging holpen, hetzij door een geldelijke bijdrage, hetzij door toezending van boeken? Zeker heeft menig een nog boeken ongebruikt liggen en wil die gaarne afstaan om minder bedeelden eenige aan gename uurtjes te verschaffen. Die van Ar.dries sen, Alcott, Aimard,Bosboom-Toussaint,ConscieEce, Crerner, Erckmann Chatrian, van Lennep, Marryat, Mayne-Reid, Mühlbach, Mark-Twain, Verne, de Aardo en haar Volken, Kennis en Kunst en vooral Eigen Haard behooren tot de meest geliefkoosde lectuur; doch ook andere boeken zijn welkom, als geschiedkundige boeken met platen, enz. Mejuffrouw C. H. Wijthoff, P. C. Hooftstraat 28 fingang Hobbemastraat) zal gaarne voor dit doel giften in geld of in boeken en toezegging van jaarlijksche contributies in ontvangst nemen. Een Amerikaansch ingenieur heeft een der fraai ste stellen schaakfiguren vervaardigd, die ooit gemaakt zijn. Zij zijn van verzilverd brons en dragen het costuum en de uitrusting van het jaar 1194, al de figuren zijn historisch. De ridders (paarden) dragen maliënkolders en wapenrusting, schild, strijdbijl, zwaard en dolk. Hun wapenkleeden zijn met hun blazoen versierd. De koninginnen heb ben kroningsgewaden en scepters; de bisschoppen (raadsheeren) kerkelyk ornaat, kruis en krom staf. De pionnen zijn krijgslieden, op een knie gebogen niet speer en mes; de witte stellen En gelschen. de zwarte Franschen voor. De witte ko ning is Richard de Eerste en kcningin Berengaria, de zwarte koning Philips en zijne vrouw Ingeborg; de Engelsche ridders zijn de graaf van Salisbury en de baron van Worchester; de bisschoppen die van Canterbury en E'y; de kasteelen AngloNormandisch in stijl. De Fransche bisschoppen zijn die van Beauvais en Parijs; de kasteelen in Fransen Xormandischen stijl. De vervaardiger heeft er zes jaren over gewerkt. De Vereeniging het Buitenland" heeft haar jaarverslag over 18ï(l doen verschijnen ; blijkens dit heeft de vereenigïng ook in dit jaar veel vol doening van haar streven, voor de toekomst onzer handelsbetrekkingen. Wel is waar was de protég te lUo de-.Ianeiro niet gelukkig in zijne ervarin gen, en die te Buenos-Ayres overleed; maar in Perzië, te Curarao, te Columbia in South Carolina, te JesJ, te Smyrna, werkten de randidaten met succes voor zich zelf en den Xederlandschen handel. Naar Perzie zijn nog drie candidaten der vereeniging vertrokken; voor anderen werd plaat sing verkregen te Bombay, te Saigon, in Mexico, en met subsidie op een opleidingskantoor te Hamburg. De vereeniging verdient zeker ten volle den steun te blijven genieten waarin zij zich van de zijde van den Xederlandschen handel j mag verhengen. De beteekenis van een komma. In Amerika was bij de tariel'wet van invoerrecht vrijgesteld het artikel fruit-trees", omdat men den invoer van vruchtboomen als iets zoo nuttigs beschouwde, dat men hiervoor eone uitzondering wilde maken. De druk kers plaatsten er echter een komma tusschen: fruit, trees"; alle vruchten en alle boomen kwamen dus een tijd lang vrij binnen, en de Vereenigde Staten verloren duizenden dollars aan inkomende rechten, tot dat de drukfout hersteld was. Een dergelijke vergissing deed in een testament lezen : il chacun deux cent mille francs," waar bedoeld was: a chacun d'eux cent mille francs.1' Een tragisch-komisch document vormt de cata logus van de nalatenschap van Boulanger, die dezer dagen te Brussel veikocht zal worden; het naspel van de Boularger-verdwaasdheid. Als men uit de omgeving mag besluiten tot den man, is de held al zeer onbeduider d geweest; er zijn in de nalatenschap geen tien kunstvoor werpen en eigenlijk nie(s merkwaardigs. Zeventien portretten van den generaal, geteekend, geschil derd, aquarel; een aantal bouquetten roode anjelieren; een dubbel raam met gedroogde arijelieren er tusschen; een eeresabel, een aantal cerediploma's, dan wat wandelstokken en sigaieLkoktrf, zakboekjes, portretstardaardf, zeven dastpelder. een koifiekan, een revolver-^tui, blakertjes, voet stukken zonder beelden, enkel voddegoed. Als litte ratuur: Boulangers eigen biographie, de Prisons van Silvio Pellico, een bundeltje poëzie: Les I'ubércuses. de catalogus der kroondiamanten, Francais et Allemands van Dick de Lonlay, en wat kranten. Een onderofficiers-huishouden" zegt Darcourt in Figaro, en dit, met Boulanger's grafschrift: Georges, 30 September 1891," is eigenlijk alles wat er van het Boulanger-epos overblijft. Een zenuwachtige dame, welbekend in deLondensche kringen, reisde onlangs in Zwitserland. Plotseling gevoelde zij zich op de Drahtseilbahn Glion Territet zeer beangst. Wat zou er met ons gebeuren, als de kabel eens brak? vroeg zij den conducteur. Wij hebben een stevig remtoestel, wij zouden stil blijven staan. Maar als de rem ook eens brak? O, mylady, dan zou het geheel van uw vroeger leven afhangen water dan met u gebeurde, Suzanne, welk dier geeft het warmste bont: De boa, juffrouw. Ingezonden. 's Gravenhage 15 Maart 1892. Aan de Redactie van de Amsterdammer, Weekblad voor Nederland te Amsterdam. Uw geachte medewerker, die trouw aanteekeningen over Schilderkunst" levert, schrijft in Uw nummer van jl. Zondag, naar aanleiding van de thans in Pulchri Studio" geopende tentoon stelling : Enkele weken nog vóór Bosboom's dood waren er op de Teekenmaatschappij eenige van zijn mooiste aquarellen, en toen was daar de begeerte volstrekt zoo sterk niet naar." Deze opmerking is ik moet het ronduit zeggen bepaald onjuist. De drie beduidendste teekeningen op bedoelde tentoonstelling werden voor een goed bedrag verkocht; de Kerk te Haren" aan den heer Mesdag, de kerk te Maas land" aan den heer Wisselingb, die van Midwolde ging naar Amerika. Drie aquarellen van minder beteekenis keerden naar het atelier terug. En zoo ging het ook vroeger. Ik durf getuigen, mijn oom heeft op de Hollandsche teekenmaatschappij, waar hij in de latere jaren uitsluitend nog exposeerde, nooit te klagen gehad. Wil ik meer zeggen, dan zou bet dit zijn, dat hij in geheel zijn kunstenaarsleven over ge brek aan waardeering niet te klagen heeft gehad. Als hij leed, was dit uit andere oorzaak. Doch van waar dan die vrij uitgebreide na latenschap", zal men allicht vragen. Welnn, mijn oom werkte veel, doch was moeilijk voor zich zelf en ook zeer gehecht aan zijn werk. Hij verkocht, ja, om van te leven, doch geld maken kon hij niet; van veel kon hij geen afstand doen. Wat thans voor het daglicht is verschenen, schetsen, studiën, enz. van vroeger jaren, behield hij onder zich om daarmede te kunnen terugleven in de onschatbare herinneringen zijner jeugd. Hij noemde die oude versleten portefeuilles zijn leven;" vooral in den laatsten tijd doorbladerde hij die nog al eens. De schilderijen thans tentoongesteld zijn meest alle niet als voltooid te beschouwen en hebben jaren op het atelier gestaan. Slechts n sujet telkens herhaald kerk met predikstoel is van den laatsten tijd. Vingt fois sur Ie métier remettez votre ouvrage". Deze leefregel was volkomen op mijn oom van toepassing. Toen ik na zijn verscheiden in al die dingen kwam, heb ik zijn atelier, dat ik meende te keunen, eigenlijk pas leeren kennen. Doch ik wil niet te lang worden. Dat Bosboom nog een vrij uitgebreide nalatenschap heeft, ligt daaraan, dat hij gemeenzaam uitgedrukt te weinig deed om zijn werk kw'ijt te raken. Met de opname dezer regelen zult u verplichten Uw dienstw. J. BOSJIOOM N"/. Reclames 40 cents per regel Magazijn Keizershof", Nieuicendijk. Gravenstraa t. Grootste sorteering JAPONj^TOBBEN. Dagelijksche ontvangst der laatste Jfouveautés, SCHADE & OLDENKOTT. Dr. JAEGER'» Orig. Norm. Wolartikelen, K. F. OEUSCHLE-BENGER, Kalverstraat 157, Amsterdam. Eenige specialiteit in deze artikelen in Nederland

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl