Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 770
Bekere trouwakte, die eigenlijk juist is, en toch
vmlsch... Wij verbranden haar, om haar woord
voor woord te vernieuwen... Gravin de
SaintAnge, ge zijt ryk. ge zult een millioen van uw
?vermogen tot een stichting besteden, uit welker
interest jaarlyks tien arme bruidsparen een bruid
schat moet worden gegeven. Dan zal uw vroom
bedrog, pia fraus, ten minste eenig geluk rondom
n verspreiden... Vertrek met God, myne dochter l"
Het hooge bevel werd natuurlek stipt opgevolgd.
Alles geschiedde zonder gerucht, in de grootste
Stilt*. De huwelijksakte, die in de
Abbaye-auxBois bewaard werd, werd voor nul en van geener
'waarde verklaard; tegelijk werd graaf d'Auray
ver van Par'js nogmaal getrouwd, en wel met de
echte Henriette Saint-Ange. Nu hy' ditmaal
?yne bruid eenigszins oplettender beschouwde, be
merkte h\i, dat zjj een bekoorlijk wezen was, in
ieder opzicht beminnelijk, en graaf d'Auray ging
lyne vrouw liefhebben, ofschoon zulk eene liefde
tegen de zeden van den tyd was en met zijn stand
niet overeen kwam.
En nog een andere verbintenis werd gesloten,
het huwelijk tusschen graaf Hector en Thérèse
de Roncy Beiden waren overgelukkig. Thans kon
h\j haar van de zoete smart vertellen, welke hij
gedurende zy'n klöostertyd geleden had en haar
ging plotseling een licht op in de verwarring van
hare gevoelens, en zij erkende, dat het geen
vriendschap, maar liefde geweest was, welke zij
voor hem gekoesterd had.
Menigmaal leefden zij de wonderlijke da
gen, die z\j in het meifjesgesticht met elkander
hadden vermijmerd, in de herinnering weder door.
Soms tikte zij hem met de waaier op de hand
en zeide op vriendelijk boozen meesterstoon:
Goed, zijn, lief zyn, anders stuurt men je naar
het klooster terug graaf Henriette.''
VOOR DAMES.
Mode, Lampenkappen. Bloem
potten. Bouquetten.
Trouwbebeloften. Hooger onderwijs voor
meisjes.
De mode rekent waarschijnlijk op een ruw
voorjaar, althans zware stoffen is al wat wordt
aangeboden: moiréantique, fluweel en velours
rasse. Dit laatste is een zware wollen stof, licht
of donkergroen, beige, mauve, bordeaux, grijsbruin,
waarop heel smalle rose, blauwe of zwarte streepjes
en relief uitkomen. Voorts laken, licht of zwaar,
vigogne, wollen stof met zyden strepen,
gegauf"freerde stoffen ton sur ton, velours chasseur, ge
streepte stoffen in drie of vier afwisselingen, glad,
gegauffreerd, satijn en fluweel naast elkaar alles
betrekkelijk kostbaar, tot 16,20, 24 francs de meter.
Als kleur profeteert men steeds lichte nuances;
men ziet ze nu reeds 's middags in het Bois de
Boulogne, gris-perle met rose of lichtblauw, maïs,
mauve met blauw, bleekgroen met rose, rose met
heliotrope, oranje met wit; en pp alle toiletten
(huis, promenade, visite, receptie) draagt men
witte, grijze en zwarte guipurekant en point de
Venise, en, gelyk herhaaldelijk werd opgemerkt,
nog steeds veel gitten, passementen, kralen, geïmi
teerde edele steenen en borduursels. Ook voor de
knoopeh heeft men veel over; vieux Saxe, vieux
caillou du Rbln, vieux Sèvres, turkooizen, opalen,
cameeën, oude geciseleerde metalen knoopen,
Zeeuwsche knoopen, zijn voor allerlei toiletten
mode.
Wat den vorm betreft, is nog steeds ongeveer
alles mode; de bafques zijn niet zoo geheel ver
vallen als men gedacht had; men ziet nog wel
halve, of gespletene, of basques met revers, of
extralange ; maar robe princesse is toch het meest de
richting. De. paniers gaan niet door, tenzy dat
men een schijntje van drapeering op zijde, in
verband met den pli-Watteau, zoo zou willen noe
men. De rok, nu altoos met een kleinen sleep,
en dwars genomen, heeft nog maar een of twee
naden; het velours russe, bovengenoemd, is 110
en 120 centimeter breed, en wordt in den vorm
yan een peperhuis geknipt. Aan de heupen moet
hy geheel glad zijn, hier is dus op maat
inrimpelen noodig. Het corsage wordt weer hoe langer
hoe meer van achteren dicht gemaakt, geregen
of geknoopt; weer meer dan vroeger komen daarbij
de jacquettes Figaro van passement, gitten of flu
weel, heel kort en zonder mouwen, in gebruik.
Nieuw pok, maar niet voor iedereen, omdat zy'
een zeer elegante taille vordert, is de blouse russe,
op zyde dichtgeknoopt, tot aan de knie reikend
en met zwart galon versierd, waarvan ook het
ceintuur is.
*
* *
De firma Henri Reeser Jr., 221 Kalverstraat bij
de Munt, ontving dezer dagen weder een uitge
breide verzameling nieuwe lampenkappen.
Het nieuwste op het oogenblik is een elegant
zeshoekig model met een buitengewoon groote
niche-boa in vert du NU. Andere kappen zy'n
geheel vervaardigd van snippers papier op bont
gelijkend, andere van veeren. Als men ziet welk
een aangename demp'ng en schakeering de ge
kleurde kappen aan ieder vertrek geven, begrijpt
men nauwelijks, hoe zoo lang deze artistieke en
betrekkelijk goedkoope luxe werd verzuimd. De
Societédes Lampes heeft gezorgd dat er voor
ieder een keuze is.
*
* *
Drie nieuwe soorten van bloempotten worden
in den handel gebracht; alle drie meer voor nut
dan voor sierlijkheid. De eerste komen uit Amerika
en zijn van papier; zij hebben voor, dat zij maar
een elfde van de aarden bloempotten aan gewicht
bedragen, en dus voor verzending zeer nuttig
zy'n; zij worden, als papieren manchetten, met
een knoop gesloten, en kunnen, na gebruik, uit
elkaar genomen en plat verzonden worden.
De tweede soort is van aarde met zelf regelenden
watertoevoer, zoodat de bloempot niet te veel
kry'gt, het. water wegloopen kan en men toch
niet aldoor behoeft te begieten, niet meer dan
eens om de twee a vier weken. Hoe de verrich
ting precies is, weten wij niet; het water sty'gt
omhoog en komt 'van boven in den pot, terwijl
toch het reservoir er onder is; de beschrijving
komt met afbeelding voor in. den Praktischen
Eatgeber in Ort und Gartenbau, die te Frankfort
yerschynt.
De derde is een houten bloempot, sierlijk,
onbreekbaar en licht, ze worden door eene kunst
draaierij in het Ertsgebergte in den handel
gebracht.
* *
Eenige dames te Weeuen hebben zicb, met
artistieke bedoeling, verbonden, geen bouquet aan
te nemen, waar ijzerdraad in voorkomt. Al komen
zij van den meest geliefden gever, uit den
voornaamsten bloemenwinkel, zy zullen hem weigeren.
De bedoeling is, te protesteeren tegen de veel in
praktijk gebrachte wijze van bouquetten maken,
losse bloempjes zonder steel, met mos en blaadjes,
boven aan een ijzerdraadje. De bloemen zijn te
spoediger verwelkt, of liever verrot; men kaïi den
mosbouquet reeds na een paar uren aan den
reuk onderkennen: het is zeker deze consideratie
die ook reeds te Parijs en te Londen de
bouquets nature" doet begunstigen.
??;.?
* *
Tot -nog toe kon men in Belgiëeen engage
ment, zelfs op den dag vóór het trouwen nog.
afmaken, zonder tot eenige schadevergoeding ge
houden te zijn. Dit is nu veranderd. Een jong
jong Brusselsen koopman was met een meisje uit
Riga geëngageerd en gat haar, kort vóór het hu
welijk haar woord" terug, meenende daarmede
klaar te zijn. De vader echter eischte schadever
goeding en wel 50,000 francs, zoowel wegens de
moreele schade aan de toekomst van het meisje
toegebracht, als wegens de reeds gemaakte kosten
van installatie. De rechtbatk heeft zich hiermede
vereenigd, oordeelende dat, wel is waar, de hu
welijksbelofte op zich zelf geen rechten geeft, maar
dat wie een ander schade berokkent deze moet
vergoeden, en hier wel geen bedoeling tot bena
deeling was gebleken, maar toch een buitenge
wone lichtzinnigheid, die als schuld aan te reke
nen is. De rechtbank veroordeelde den jongen
man tot 8000 francs aan het meisje en 9300
francs aan den vade», benevens tot teruggave van
alle brieven, portretten en geschenken.
* **
De voornaamste onder do inrichtingen voor
hooger onderwijs voor vrouwen in Engeland is
Newham college, aan de universiteit van
Cambridge verbonden. Aan het hoofd staat miss Clough",
onder haar zijn directrices eene dochter van
Gladstone en eene dochter van den bekenden rechter
Stephen. Miss Clough kwam in 1871 naar
Cambridge met vijf meisjes, die eenige colleges aan
de universiteit wilden volgen; langzamerhand werd
er voor haar en haar steeds toenemenden kring
van leerlingen een eigen gebouw gesticht, en nu
heeft zij 140 vrouwelijke studenten onder zich.
Er zijn nu reeds drie gebouwen in gebruik, Clough
Hall, Sedgwick Hall en Lee Hall; in ieder gebouw
is eene eetzaal, eene leeszaal, en een
afzonderly'ko kamer voor iedere studente. Het werk is
hetzelfde als dat van de mannelijke studenten;
sedert 1881 zijn de dames tot alle examens toe
gelaten; in 1890 was het gloriejaar, toen alle de
28 dames in het examen slaagden en een van
hen, miss Fawcett, meer punten behaalde dan de
senior Wrangier."
De meeste dames studeeren natuurwetenschap
pen en wiskunde, enkele historie en klassieken.
Het jaar na het succes van miss Fawcett werd haar
vak, wiskunde, de groote attraction; dat jaar
zonden ook allerlei geleerde genootschappen hun
uitgaven voor de bibliotheek, de Pall Mallen ds
Woman penny paper openden inschrijvingen er
voor; en de aanvragen om plaatsing voor meisjes
verdubbelden bijna.
Toch is de toekomst niet heel bijzonder. De
dames worden onderwijzeres, gouvernante,
bibliothecarisse, assistente bij een laboratorium, zooals
zij toch zouden kunnen worden; de voordeelige
i betrekkingen, door den Staat begeven, zyn haar
nog gesloten.
Wat de invloed van het universitair onderwijs
op de meisjes betreft, juffrouw Clough en juffrouw
Gladstone noemen dien zeer gunstig. Blauwkousen
worden ze niet; wilde vrouwen" (volgens de
uitdrukking van Lynn Linton) ook niet; het groote
resultaat en tevredenheid en een gevoel van zelf
standigheid is verantwoordelijkheid. In het
religieuse (er zy'n geen meisjes die theologie als
speciaal vak studeeren. oradat dit in 't geheel
geen vooruitzichten geeit) merkte miss Gladstone
op, dat, in tegenstelling met hetgeen men beweerde
omtrent het conservatief karakter dfir vrouw, by'na
al de dames van zeer liberaal godsdienstige rich
ting waren.
Gladstone bezoekt vaak zijne dochter en de
de inrichting. Bij een zijner bezoeken heeft hij
zich laten photografeeren een boom plantende.
met al de studenten en directrices om zich heen.
Het was jammer dat den volgenden dag de boom
verdwenen was.
#
* *
Het proefnummer van het nieuwe Tijdschrift
Voor onze Dames'' onder redactie van mej. Jo van
Sloten, wordt op aanvraag gaarne gratis toege
zonden door de uitgevers van Holkema en
Warendorf te Amsterdam.
* *
*
De Nieuwendijk is een fraai magazijn rijker
geworden. De firma Schade en Oldenkott, die
weder haar zaken uitbreidt, heeft tegenover haar
magazijn Keizershof een filiale geopend, uitslui
tend bestemd voor den verkoop van fijne artike
len, uitzetten, expositions de blanc. kanten, enz.
Da winkel, verbouwd onder leiding van den
heer Springer, door den heer Ilomulle, maakt
een voortreffelijken indruk.
Het magazijn Gravenstraat, waar vroeger deze
afdeeling was gevestigd, is nu ingericht voor den
verkoop van handschoenen, dassen en aanver
wante artikelen.
Een bekend beddenmagazijn, dat van de firma
Rijfkogel, is verplaatst van de Nieuwe Spiegelstraat
naar Kalverstraat 158. Het magazijn ziet er net
jes uit en bevat behalve de gewone artikelen een
rijke collectie slaapkamer-ameublementen in groote
verscheidenheid van genre en prijs.
E?e.
Allerlei.
Bij den President der Fransclie Republiek. Aan
den Frankfurter wordt uit Parijs geschreven; M.
Ie Président de la République et Mad. Carnot
prient Monsieur N. N. de venir passer la soiree
chez eux, a l'Elysée. On dansera. Dit is
gelithographeerd op een zeer deftige blauwe kaart,
zoo groot, dat men ze onmogelyk in welken zak
van ,zijn kleeren ook kan bergen, 's Avonds komt
meni dan aanrijden, en vindt reeds op de Place
do la Concorde den eersten dubbelen post der
Garde républicaine te paard. En daar ook is het met
het voortryden gedaan. Want de rijtuigen maken
al file langs de geheele Avenue'des Champs-Elysées
en de Rue Marigny tot aan het Elysée, en als
daar ginds boven bij het Elysée de sleep van eene
uitstappende dame aan te trede blijft haken,
moet daar beneden, een kwartier verder, op de
Place de la Concorde, de koetsier zijn paard in
houden en mag niet verder. Te voet dan gaat
het vlugger; dwars dcor de boscbjes, waar ach
ter het geflikker der lichten door de boomen
schemert. Het plein en het Elysée zy'n daghelder
verlicht; de voorgevel glanst in duizende gas
vlammen, en in het licht patrouilleeren de gar
des municipaux, de geweren omgehangen, op en
neer.
Zoo siapt men door de voorplaats binnen en
klimt daar aan het eind de treden op, die tot
het eigenlijke paleis voeren; dan echter komt de
tweede halt, de vestiaire. Er zijn er verscheidene,
maar ieder is met honderden menschen bezet;
daar moet men stilstaan, wachten en eerst
largzaam vooruit schuiven. Het gaat er zeer stil toe,
want men is in goed gezelschap, en wie vloekt
doet dat in zich zelf. Dan naar buiten en weer
eeii trap op; die is niet hoog, maar vyftien tre
den; maar zoo breed, dat op iedere trede dertig
menschen naast elkaar kunnen staan. En die
staan er ook wel op; het wil maar niet vooruit;
iedere twee of drie minuten kan men een pas
doen.
Eindelijk boven; de lakeien en huissiers zorgen
voor het vormen van rijen, en men hoort door
de drie zalen de stemmen der huissiers die de
namen afroepen. En weer gaat het voetje voor
voetje, minuut voor minuut, tot het licht wordt
en men hem" ziet, terwijl hij het zwartharige hoofd,
tot een lichten groet buigt en innemend glimlacht.
Zoo staat hij daar al een uur, en als men denkt
aan alles wat nog in de rijtuigen zit tot
op , de Place de la Concorde, en al die an
deren, die over een uur nog datzelfde buigen
van het hoofd en datzelfde innemende glim
lachje verwachten, en dan nog de anderen,
die weer een uur later komen evenzoo, dan ziet
men wel dat het nog niet gemakkelijk is, presi
dent te zijn. Dat alles zon intusschen nog beter
te zien zijn, als daar voor ons nog niet een
dikke heer stond met twee dames, die zich zeer
breed maken, zooals eene renteniersfamilie uit
Batignolles dat maar doen kan. Het is echter
geen rentenier uit Batignolles, maar integendeel
Son Excellence Ie ministre des Pays-Bas, gelijk
de huissier juist uitroept. (Wy laten deze per
soonbeschrijving voor rekening van de Frankfur
ter). Dan komt men zelf, en mijnheer Carnot is
zichtbaar verheugd en madame Carnot evenzeer.
Maar de begroeting duurt niet lang; men heeft
precies tijd genoeg, om den president wegens zijn
onberispelijk zittenden kamgaren frac te benij
den, en te vinden dat het zwarte haar van ma
dame Carnot, in 't midden gedeeld en glad langs
haar hoofd liggend, haar zoo niet bijzonder goed
staat. Dan gaat men het luisterrijk vergulde
militaire huis voorbij, werpt een blik op den
veelbesproken generaal Brugère, vindt dat hij
verbazend jeugdig is voor een generaal, en vraagt
den lakei, die aan de volgende deur op post
staat, drni weg naar het buffet.
Van dit buffet kry'gt men eerst niets anders
te zien, dan de wonderfraaie bloemstukken,
waarmede het gedecoreerd is; maar het gezicht
van die bloemen werkt op den druk toch tame
lijk onbevredigend en men beproeft dan, zich
door den tienvoudigen menschenmuur heen te
slaan, die den toegang tot de meer substantiële
kunstwerken verspert. Vooral de gewapende
macht levert een groot contingent tot de aspi
ranten voor het buffet, en als men het ongeluk
heeft, een paar jonge luitenants als voormannen
te hebben, dan kan men vooral lang wachten;
die houden met militaire dapperheid de eenmaal
voor het witte tafellaken veroverde plaats vast.
En wordt eenmaal de terugtocht aangenomen,
dan vindt de na hen komende niets dan geheel
woest terrein voor zich, en alleen een paar me
lancholieke vruchtenpitten op het bord vertellen
van de heerlijkheden, waarmede vroeger het zil
veren servies gevuld was.
On dansera." Inderdaad, trompetgeschal dwaalt
hierheen en de bas bromt in de maat zijn partij.
Door een soort van wintertuin komt men in de
danszaal, dicht gevuld met paren, welke elkaar de
ruimte betwisten. Die onder de jonge meisjes,
die een danser hebben kunnen krijgen, kunnen
niet dansen, omdat er, hoe reusachtig de zaal
ook is-, geen ruimte is, en nog veel meer zitten
er aan den wand en langs de paden, en dansen
niet, omdat zij geen dansers hebben. Maar er
zijn weinig mooie onder, verbazend weinig. En
overal in de zalen, met kostbare gobelins behan
gen, met duizenden menschen gevuld, en
wemelend van galafracs en gondborduursels, waar allts
hoen en weer golft wat in den Franschen staat
macht of positie heeft, ontbreekt bijna dit alleen:
mooie vrouwen. En daarom kan het er wel zeer
plechtig en feestelijk zijn op het bal bij den pre
sident, maar er zijn gasten, die met niets tevre
den zijn. en lichtzinnig genoeg zijn om te beweren
dat hun het gezicht van een enkel paar schitterende
oogen liever is, dan dat van een dozijn
grandscordons van het Legioen van Eer.
De Australische mail brengt uit Melbourjie be
richt van een avontuur tusschen twee groote haaien
en eenige dames en kinderen, die in 't damesbad
aan het baden waren. liet waren mrs. Percy
Macmeikan, mrs. Ffrench en hunne twee doch
tertjes. Mrs. Ferry Macmeikan was de eerste, die
zich in het water waagde, zij nam haar dochtertje
Roy en het dochtertje van mrs. Ffrench mee. De
badenden liepen tot aan het touw, dat over de
open vlakte gespannen is. Daar doken en zwom
men zij en de kinderen dartelden vroolijk rond.
Mrs. Macmeikan zag de meisjes veilig aan het
touw schommelen in drie voet water, en ging toen
zelf in het diepere gedeelte. Nu bemerkte het
zoontje van mrs. Ffrench, die nog niet aan 't baden
was, een groote haai, die snel het trorpje naderde,
hij riep dit terstond tot mrs. Macmeikan; zy' keek
rond en met schrik zag zij een haa;, op een voet
afstands van haar, opduiken. Zij gaf een gil en
viel bijna flauw.
De haai kwam op de kinderen af, hij was tus
schen het touw en het strand. Mrs. Macmeitan
had spoedig haar tegenwoordigheid van geest
terug, en schoot de kinderen te hulp. Zij greep
spoedig Roy en bracht het kind in ongeveer een voet
water in veiligheid. Toen keerde zij zich om, om
het kind van mrs. Ffrench in zekerheid te bren
gen. Zij kwam juist bijtyds om ook dit te redden;
terwijl zij de kleine greep en er mee naar het
strand wilde zwemmen, schoot de haai, van een
tweeden nog grooteren vergezeld, vooruit in het
water. De onverschrokken dame slaagde er in,
de monsters schrik aan te jagen, en ze even te doen
wijken; nu bracht zij de kinderen buiten alle gevaar.
De strijd tusschen leven en dood was zeer
spannend, twee dames op het strand vielen flauw.
De haaien waren mooie exemplaren, de grootste
was ongeveer 12 voet lang en de andere ongeveer
6 voet. Het paar had zich tot het bad toegang
verschaft door eenige gebroken palen in de om
heining. Eenige mannen slaagden nu er in, den
kleinsten haai te dooden. De groote ontsnapte
naar de open zee, ofschoon de mannen hem zes
maal met een bootshaak staken. De haai schoot
door het gat en verbrijzelde byna den haak, ter
wijl door den ruk een der harpoeniers in het
water geslingerd werd.
Harry Furniss, de bekende teekenaar van Punch,
antwoordde deze week op eene uitncodiging om
afdeelings-president van eene kiesvereeniging te
worden, het volgende:
Ik ontving uw vleiende uitnoodiging. Het is
de eerste maal, dat mijn naam ooit met partij
politiek in verband gebracht is, en ik ben zelf
nieuwsgierig te weten of ik radicaal, tory, liberaal,
of liberaal-unionist ben. Eiken morgen lees ik
de Times, eiken avond de Star en de Pall Mail
Gasetie. Ik lees de sportbladen om de politiek
en de politieke bladen om hun berichten omtrent
kunst en litteratuur. Ik werk zelf zestien uur
daags, en zou er niets tegen hebben my'n
beroepsgenooten een normalen arbeidsdag van drie uren
op te leggen. Ik ben sterk tegen Home Rule,
want «het verdwijnen van de lersche leden zou
mij in mijn vak een ernstig verlies zijn. Ik vind
dat men de leden van het Parlement moet be
zoldigen, maar dat men hen moest beboeten voor
verzuim en voor het voorrecht te lang, te dikwijls
of niet dikwijls genoeg te spreken. Die boeten
zouden zeker wel drie maal het bedrag der be
zoldiging bedragen. Ik ben geen voorstander van
de doodstraf, en zou gaarne alle rechters en jury's
afschaffen; de pers kon de rechtspraak onder
elkaar wel uitvechten. Ik geloof aan vrij onder
wijs, vrije bibliotheken, en vrij ontbijt, en zou.
ook voorstellen dat vrij boekenkiosken en vrij
restaurants verplicht zouden zijn op alle spoor
lijnen. Ik ben sterk tegen vivisectie en acht het
leven van een konijn evenveel waard als dat van
een professor; maar toch zou ik geene wet steunen
die het strafbaar stelde een kreeft levend te ko
ken. Ik geloof aan hypnotisme, gedachtenlezen
en theosophie (ik heb zelf een bee'je in
geestenbezweren geliefhebberd). Voor het recht van
openbare meetings? Stellig; wij moeten in een vrij
land leven, ieder moet doen wat, hij verkiest.
Football in Ilyde-Park en kermis op
TrafalgarSquare. Gelijke vrijheid voor alle optochten. Als
Booth het verkeer mag stremmen, waarom dan
Sanger's menagerie niet? Wat betreft local
option", laat alle kroegen maar sluiten, ik kom
er nooit; en alle clubs, als men de mijne maar
vrijlaat.
Indien u, deze geloofsbelijdenis nagaand, mij
nog voor den rechten man op de rechte plaats
houdt, wil ik gaarne uw president worden.
Correspondentie.
Voor Beets ontvangen: v. d. V. f60.?;
postwissel ?2.50: NN. ?10. ; postzegels ?0.50;
postwissel B. ?2.50.
Reclames
40 cents per regel
Magazijn Keizershof",
Nieuwend ijk. Gravenstraat.
Grootstn scrteeiirg
JAPON^ TOEEEN.
Dagelijksche ontvangst der laatste Xoiiveaiités,
S C II A D E- & OLDENKOTT.
Dr. JAEGEK's Orig. Jform. Wolartikelen,
K. F. QEUSGHLE-BENGER,
Kaherstraat 157, Amsterdam.
Eenige specialiteit in Heze artikelen in Nederland
H
Corsets Frangais,
Leidschestraat 1C.J, Amsterdam.
Grootste sorteering CORSETTEX .
in alle mogelijke genres voor Dames j/ ?. A
en Kinderei:. Speciale Soorten voor j /'/,.?[, J\
corpulente Dames tot 100 cM. taille- 4A^T
wijdte. Bi ^ l
Koninklijke Stoom- Verwerij,
Chemitche
van
Utreclitscliestra&t 43 en Earienstiaal 32,
AMSTERDAM.
DEN HAAG, Passage 11.