No. 771 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. makkelijk sommige meesters nabootste, stond met winkeliers in betrekking en had hun een zeker aantal doeken toevertrouwd, onderteekend J. F. Millet. Twee personen hadden zich laten vangen, de heer de Tocqueville en de heer Robert. Eens den winkel van zekeren Kevert, schilder en koopman in lijsten, passeerend, zag de heer de Tocqueville in de uitstalkast een schilderij, onderteekend Millet. Hij trad binnen en vroeg naar den prijs van het schilderij, waarvoor men hem 400 ir. vroeg, en, na eenige aarzeling kocht hij het. Het buitenkansje was niet slecht. Tesson feli citeerde zich met zijn idee, en, van dezen dag af zette hij zijne fabricatie voort, er, verkocht, altijd met behulp van tugschenpersonen, nog drie doeken aan den heer Tocqueville en aan de heer Robert bij de dertig. Intusschen konden toch al de schilderijen van Millet zich niet te Cherbourg bevinden. De heer Robert begon eindelijk te twijfelen Hij liet zijn Millet's inpakken, zond ze naar Parijs, en ging er zelf heen om een deskundige te raadplegen. Men raadt zijn gramschap, toen hij vernam, dat de schilierijen niet van Millet en geen rijksdaal der per stuk waard waren. Woedend vertrok hij weder naar Cheibourg en liep naar Revert, die ze had verkocht. Bij zijn eerste woorden, viel deze hem te voet. Ziedaar," zeide hij tot Robert, om u schade loos te stellen, zal ik een groot offer brengen. Daar hangt een beroemde Christus, geschilderd in 1709 door een groot kunstenaar. Breng me niet in opspraak, en ik geef hem u." Revert haalde inderdaad het oude schilderij van den haak en bood het zijn cliënt aan, die zich verheugd verwijderde. De beroemde Christus van 1709 nu was denzelfden morgen door Tesson opgeklad. Deze, die wel wist, dat zijne levering van valsche Millets niet altoos kon duren, dacht er reeds over, valsche Troyons te gaan fabriceeren. Onder de doeken, die bij hem in beslag genomen zijn, kwam een schilderij voor, voorstellende eene kudde schapen en onderteekend met den naam van den beroemden dieren-schilder Deze week is de veiling der beroemde collectie kunstvoorwerpen in het Palazzo Borghese te Rome begom en; zij zal verscheidene dagen duren. Op de verkooping komt ook voor al het prachtig ameublement van de staatsievertrekken van het paleis; een wonderfraai eetservies van verguld zilver, waarbij candelabres, door keizer Napoleon aan zijne zuster Paulina gegeven, toen zij met prins Borghese trouwde, twee compleete eetserviezen van Sèrvres en Dresden, een servies van verguld brons, en (allooze voorwerpen van kameren tafeldecoratie, alle fraai en van groote waarde. In de CornéJie Frangiise is een drama in een acte in verzen, van Armand Silvestre, aangenomen, Sapho getiteld. Een comedie in proza van Jules Lemaltre is ontvangen d correction. De directie van het Odéon (second Théatre Frargai*) zal in handen van de heeren Emile Marck (de vroegere directeur der Haagsche opera] en Desboaux overgaan. De tegenwoordige directeur van het Odéon, Porel, heeft het Eden-Théiitre gekocht en zal daar een geheel nieuwe tooneelondarneming beginner; zonder subsidie; maar hij rekent op vele acteurs die goed zijn en met de gesubsidieerde schouwburgen een verschil van meening hebben. Hij begint met Coquelin en heeft voorts geëngageerd de hoeren Maury, Gautier. Duard. de dames Réjane en Tessandier, en het volgend jaar rekent hij op Sarah Bernhardt. De Opéra-Comlque zal Les Troyena, van Berlioz, weer monteeren, met don tenor Lafarge, die nu nog te Brussel is en deze week te Amsterdam gehoord werd. Dezelfde tenor zal een der hoofdSchaakspel. 3de Jaargang. 3 April 1892. Redacteur RÜD. J. L O M A N te Londen. Adres: Jlira Lodge, Deronda Road, Herne Hill, Londen. S. E. Verzoeke alle mededeelingen deze rubriek betreffende, aan bovenstaand adres te richten. K o. 130 van W. B. II. Meiners. Zwart 9 stukken. a b c tl o i' % h Wit (11 stukken) geef c in 2 zetten mat. Als C'Mi hou^lijk fniC is u n ii 011 ^ij vri-nifltloM d;it in i proMromtdimiooi van dr ..tllu-stiMU'd Aniorican'' :i;ri bovon^tnand probleem do Cf-r^to, prijs is to-1^X'kend. Wanneer nicn bcdcjikt dat tuct' jaar gele den do hoor de Jon^ uit L'Lr'Oclil. den in prijs v/tm in 't probloemtDiiniooi van 't Ainet ikaansclu' bl;id .,Iïabtil'rui'' eu dat er dit keer niet minder dan tiS nzendin^rn \va; on, dan belioevcn wij Xeder]aiiders ons, dp dit gebied althans, waarlijk niet te M-lianien. De heeren Otto Jent?; en 'Teud, die als srheid-reelit.ei'.s i'an geerden, i ie te n zich ovor 't werk van den heer 31<.-iners aldus uit: It is an elaburate prubl. ni, re ijiii ring HOIIIG study t o }iereeive and anpreeiaie its best tVatures, and as we havo fouud i)\>eltin^ 11 b< f'iro v arious prob^ernHolvit,^ nienibcrs >.!' o\ir oi.-al clubs dl consideiablo dit'tlruHy. "\\'e had no hcsitation in plaeing it abovc the othcis. lionunnd by p;pizes o r "-pecial mention". rollen creëeren in Kttssia, het nagelaten werk van Leo Delibes. Kassia zelf zal Mad. de Nuovinazijn, die nu ook nog te Brussel zingt. De Werllier van Massenet zal te Parijs door Sybil Sanderson (de Esclarmondf) gecreëerd worden, ook met Lafarge. Madame Melba zingt in de Groote Opera weer Ophelia. De meest beteekenende van de Londensche com ponisten, Goring Thomson, werd deze week door een trein overreden; waarschijnlijk zelfmoord, hij leed aan melancholie. Het bericht trof zijne talrijke vrienden en bewonderaars als een don derslag; Goring was even 40 jaar, zijn opera's Esmeralda en Nadenjda hadden succes gehad; naar men beweert was een der oorzaken van zijn me lancholie de meening, dat zijne inspiratie gewe ken was. Hij kon met zijn derde opera niet klaar komen. Wat hij schreef ging in het vuur. Dit was veel zijne gewoorite; vandaar dat er behalve zijne cantate The Fire- Worshippers en eenige liederen, bijna niets van hem is. Hij was van aanzienlijke aamilie en voor den staatsdienst bestemd geweest; maar hij koos de muziek als vak; als componist was hij de leerling van Massenet en Arabroise Thomas, later ook van Sir Arthur Sullivan en Ebenezer Prout. De cantate werd op het muziek feest te Leeds in 1880, de opera Jümiieralda in 1888 door het Engelsche opera-gezelschap onder directie van Carl Rosa opgevoerd, en kwam ook in Keulen, Hamburg en eenige Fransche steden ten gehoore. Het Mozarteum te Salzburg is verrijkt met een kostbaar voorwerp, het horloge, den componist door keizerin Maria Theresia ten geschenke gegeven. Het is een mooi ouderwetsch horloge, met dia manten omzet. Het laatst behoorde het den heer Pfeffer, eigenaar van een groote badinrichting te Budapest. De heer Plefter vermaakte het stuk aan het Mozarteum, met de bepaling dat het er niet per post, maar door een bijzonderen koerier moest heen gebracht worden. De weduwe van den beroemden Spaanschen romanschrijver Fernandez y Gonzalez is dezer dagen in een hospitaal te Madrid in de grootste armoede gestorven. Fernandez y Gonzalez nam de plaats in Spanje in, welke de oude Dnmas in Frankrijk bekleedde, hij maakte gedurende zijn leven minstens ? 100,000 met zijn geschriften. Toch stierf hij in gebrek, en- zijne weduwe heeft haar laatste rustplaats op het armenkerthof gevonden. Gonzalez's manier om de romans samen te stellen, waardoor verscheidene Spaansche uitge vers vermogend zijn geworden, was curieus. On geveer twintig jaar geleden, toen hij op het top punt van zijn roem stond, had hij contract met een uitgever te Madrid, die hem 180 gulden per dag betaalde, voor al wat hij schrijven zou aan verhalen over het militaire leven. Om zes uur 's avonds stapte hij onveranderlijk aan het heilig dom van den uitgever af, hem belovende den volgenden morgen om zes uur een zekere hoeveel heid copij" te leveren. Na het bezoek gin;.' hij dineeren in een be roemd hotel, besteedde zijn geld kwistig, en ver maakte zich tot 5 uur 's nachts. Vervolgens liet hij zijn drie secretarissen halen en dicteerde hun, om de beurt, de hoofdstukken, welke zijn naam beroemd maakten onder de schrijvers van den dag. Een uur later reed hij naar zijn uitgever met zijn copij" in zijn zak. En steeds, wanneer hij uit zijn vigelante stapte, zeido hij tot den vriend, die hem op deze expedities vergezelde: Betaal even den koetsier voor mij. Ik heb geen stuiver over." HET GEVLEUGELD JUWEEL. Naar JI'DITH GAITIER. Er woonde eens, in de provincie Tou-Fchéou, CORRESPONDENTIEWEDSTRIJD. (Adres: Haarl. Ilouttuinen 143, Amsterdam.) /esde zet van Wit. A l IJ | C 1) K F l L (13 'L d3 ! «Ic5: 0-0 t<!l: c3 c3 cdl:D e2t;P c5: dl (-3 L S5 L b5f ?2 L c3 dc5: 3 dl L b-2 l L a3 (-3 5 P d2 P c5: G 0-0 (?3 P 13 0-0 P e3 D do L cG: (-3 «11 iD «14: «13 dl T el 7 0-0 «1(-5:P (12 al L e3 0-0 S c3 1'3 L «13 (13 L &5 dl !) L e2 L «?(!: P 1'3 T el P jr5 dl 10 00 L s'5 D 13: L c7:j l'3 ;L a4 'ie X't van Zirnii in Partij C 4: L n-', en in Partij C 7: rl~i. Van de (H) partijen in den (J. \V. werden er 11 geopend met l^rnn^rfanili!' t, dat in S p. mtii'/cnoiufti en in de 3 overige <ji'w>'><i'>rd werd. Verder: i'rinixrlii' l'. iM p. l, Xjidtnixi'/if l'. '7 p.), (lüroi'O li'ftioitt p.), i\f>/i i>t<fKl<i"j>fi:---/>fl ( j p.), ???'' hi'tx<-h<! l'artij 14 p.), : tr 'cfiirifi-'f' it^f' / i. >/. nnli'ni'1 l 'S p ', On' frff/>tiut>>f ('?} pi De overige b! parlijen vertegen woordigen even zoovele spelopeningen. H J. d. II. J. Y. II. ie '» Ha e en J. IVct te ir. De rubriek in Planlijn is .^e.-taakt. UT DE sniAAKVYEKHLD. Do nit--!a^ van '; \Viui'.'ri<iuni' MI dei- ..IbilhnT Scharbgesvllsclta'j ' is :.,!-, vol^t; l-'.ersd- pvij- lï. ( 'an> (8 uit lir,, 2e prijs dr l!. I,.-i-k'T i7 uii )o). :;,. m .|,> I rijzen deeleil K. Ihdl'iüd'f <-n Til. vu;t Sein1 v f'ifdrr (i: ?). 5e prijs A. W.-iliirudl >'<>. Er -.varen II d: el. iH-meis, ~.\ aarund* r Vuil lïaidelehen en Sidiüllupp. In de ISritUh ( he~s (,'iih te Lundcn wun ;t , -.p 't oogeiililik een l ..... gsi belangrijk.' W'dsïrijd e,-[,iu. den t',l>sc!i(..ri Jiii-d, lüackhin ne', < l iinslj.-rg '..n I.a-^k' r. Ten ('inde Kbickburn,. en Onn-berg t,,t ne d.".', <?> kin .; !e b'^MVi/gen heel'l dt.' heer Ne\\nes (.'en S.IIM v.ui /' i;OI1. !iitge](Mi!'il. 'i D'n! van de/i'ii wed-ir,|l is vuumamelijk d.' sleri;!e vaji dejn ^:!-jari.^. n L,a-.k< r grondig tl: beproeven. NVgont i^ivif maf chparti'. SCIIOTSCIII'; I'AUl'i.I. Wit. Zwart. Tschigorine. Steinitz. I e4 e5 « d -l «lei: 2 P 13 P cöl P dl: D hl.' een zeer eerlijk en zeer werkzaam juwelier, die met zijne vrouw en zijne drie kinderen vreed zaam van zijnen arbeid leefde. Zijn nering was niet zeer uitgebreid, maar hij genoot een rustige welgesteldheid, want de voorwerpen, welke uit zijne handen kwamen, waren gezocht bij de lie den van smaak, wegens de volmaaktheid van het werk. In de volheid van zijn geluk werd hij plotse ling op een dag, of liever op een nacht, door het ongeluk overvallen; dieven braken bij hem in en namen alles mede, wat de winkel bevatte: edelgesteenten, goud, zilver, paarien; zij lieten den ongelukkigen kunstenaar niets dan zijne gereed schappen, die nu voortaan ook onnoodig waren. De arme juwelier werd bijna krankzinnig van verdriet, want hij gevoelde zich nu even hulpeloos als een bedelaar. Hij beproefde werk te vinden, maar alle plaatsen waren bezet; er waren meer werklieden dan werk. Na verloop van eenige maanden waren al zijne hulpbronnen uitgeput. Toen nam de vrouw vast beraden haar drie zoons mede en ging loopen bedelen door de straten. Denzelfden dag zwierf de juwelier bedroefd langs den oever van de rivier, mijmerend over zijn ongelukkig lot. Helaas! zeide hij, ik ge loof dat ik wijs zou doen, als ik mij aan de deur van eenig magistraat ging ophangen, mijn zakken vol met smeekschriften, om mijne vrouw en kinderen aan den mandarijn aan te bevelen. Het was winter, de weg was met sneeuw be dekt, de kale zwarte boomen waren met randjes ijzel bedekt, het ijs had de rivier doen verstijven. Van verre zag de juwelier iets op de sneeuw, dat schitterde in de bleeke zon; hij had geen sterk gezicht, hij knipte dus met de oogen en be schutte ze met de hand. Het is een juweel, die daar gevallen is, zeide hij; ik zal beproeven te vinden, wie het heeft verloren, en tot loon zal de eigeraar mij misschien eenige koperen munten geven. Maar, toen hij bij het voorwerp kwam, be merkte bij dat het een doode vogel was, een Ftï-fsoui. ??Ach!" zeide hij, het is maar een vogel, die van honger en koude gestorven is, zooals mijne kinderen en mijne lieve vrouw spoedig zullen sterven. Arm beest, je lot komt veel met het mijne overeen. Je at overvloedig en hadt het warm in je aardig nest. Sinds het krieken van den dag zag men je, even vroeg op als de zwaluw, met schel geluid fluitend, over de oppervlakte van het water zweven, het met je vleugel even aanraken; dan, greep je, plotseling ondergedoken, de zilverach tige, prooi die zich, diamanten spattend, in stuip trekkingen aan je snavel kronkelde. Vervolgens, om uit te rusten, wiegelde je in de zon op de uiterste punt van een waterlelie, die onder den lichten last zacht op het water schommelde; daar flikkerde je als een handvol eiielgcsteenten, want de hemelsche juwelier had niets gespaard voor je tooisel; hij bad je vleugels geweven van smaragden draden, je borst in het bloed der robijnen gekleurd; hij maakte je een halssnoer van witte paarien en als hoofdtouisel een azuren kapjp, schitterend prachtiger dan turkoizen, en wanneer je, een gevleugeld juweel, over de bloemperken streekt, verkleurden de bloemen van jaloezie. Maar zie de winter is als een dief gekomen, hij heeft de bloemen en bloembladen die je be schutten, meegenomen; zijn adem heeft de rivier gestremd waar je je voedsel uit vischte; alles heeft hij met sneeuw bedekt en je bent ge storven, arme kleine wondervogel. Maar, jij hebt tenminste tot aan het einde je rijken tooi gehou den, terwijl ik er haveloos uitzie als een bede laar; mijn mooie feestgewaad is al sinds lang in het panrljeshuis." En de arme man hield den dooden vogel in zijn hand; hij kon nog niet nalaten de prachtige De beste zet ia l' fG en ook L ca kan gesellied en 5 P b5 1) el:t Beter is I. e5 G D f3 G L e3 K (18 7 P bl-c3 1) e5 s P <I5 P I'G i» P bc7: L dG Beter is l'dr>: en D b2: 10 fl 1) et 11 L (13! D ??2: 12 T art D b'2: 13 I) f3 P (15: 14 P (15: I) lifi 15 0-04) f5 1G L 15: ?G Twintigste 7UKEHTORT Wit. S'eiiiitz. l I» f» ?2 dl 17 P fG 18 L (17:!! ]'.> L cG: 20 L el '21 T fd'l ?22 T (13 ?23 L e(>: ?21 L (12! 25 L (-3 27 T fd l' 2S T e3 21) T 1>3 d 7 f L (-7 f 32 T bl D I'S I) fG: K (-7! T i'8 L (17 bcG: L c5 ]) 1'7 K 1)7 1) el I) l>5 L b t K bG K aG Opgegeven. S it 10 11 13 l l ir. K'. 17 is r.» ?20 21 e3 c 4 c3 b4 L b'2 l, (-2 0-0 1) <-2 ') 1:4 de 5 :, l) e al P L e T i'bl T 1.2 T abl P cl P (13 T b-2: U al bd; (?(J 0-0 1) c 7 P eS 15 P fG , r e3: 13 11 l' d5:l P el T IV,.' P «?:',: uil l»aG: T r s l, bT T l'!)S L cS T b-2: i. m K f 7 matchparlij. "s OPEX1XG. Zwart. Tsc'iigorine. ?24 1) a3 L (IS Om ió I' 1)4 te vuorkuniep. 25 L dl T bS ?2G T b«!! P I)G:'. Hier h id \vit op gespe euleerd. De gevilL'en \\ aren mueilijk te bereke nen. L e7 dan '^7 L 1,4. l' bli: '2S c-bli:, L e7:. D e7: l en wit wint. 27 cbG: 2S P er, f ?2'.» L at 30 L b l 31 I>f3! 32 L «l G T b7 lili I) el! D Ii7 29 ii) P e."i f 1) b7 K S 1) e7 1) fG IK; T bG: : e n w i: 11. 33 abG: :>4 1) <?(>: 35 L c5 3G P f?G 37 L e7 3S 1. ds; 3«.) l, c(J: 10 P fs-)41 P eG: !; bG: 1) ds L c7 K h7 L ,17 l, H>: l, ds: K s-8 (Jeeft op. veeren te bewonderen .... Eensklaps sloeg hy zich voor het voorhoofd. Welk een denkbeeld!" riep hy uit, het is zeker mijn confrère, de juwelier uit den hemel, die het mij zendt!" Hij begon met groote stappen naar zy'ne wo ning te loopen, onderweg zooveel dood hout op rapend als hij maar kon dragen. Thuis gekomen, maakte hij zijn fornuis aan, dat zoo langen tijd was uitgedoofd geweest, ver volgens keek hij rond, op de Voorzienigheid reke nende om hem een stuk metaal te verschaffen. Hij kreeg den klopper van de deur in het oog, die van massief koper was; hij rukte hem eraf en liet hein in het vuur smelten. Hij had het koper spoedig gezuiverd en in dunne plaatjes veranderd, die hij op verschillende ma nieren draaide. Hij maakte een armband, in vakjes van metaal afgedeeld als email cloisonné, maar in plaats van met edelgesteenten of metaalkleuren, vulde hij de vakjes met de veeren van den wondervogel, en zie, het maakte een verrukkelijk effect. Vervolgens ging de kunstenaar, vol hoop, met den zonderlingen bracelet naar een voornaam heer, wiens smaak beroemd was; de mandarijn beschouwde het juweel nauwkeurig, bewonderde het zeer en kocht het. De juwelier vervaardigde meer dergelijke sieraden, die gemakkelijk koopers vonden. Daarna verving hij het koper door zilver en goud en weldra werd de mode van zyne verruk kelijke juweelen algemeen. De keizerin wilde er hebben en liet den gelukkigen uitvinder naar Pekin komen, waar hij spoedig een onmetelijk vermogen verkreeg; maar nooit vergat hij dengene, die hem gered had, den mooien kleinen vogel, gestorven op de sneeuw. De juwelier van Fou-Tchéou rust al sedert lang in een mooie kist van cederhout, en zy'ne drie zoons, die zijn bekoorlijke industrie schitte rend voortzetten, zijn hem gevolgd, maar de traditie heeft, gely'k zij in China alles bewaart, ook het procédéder vervaardiging van deze sie raden uit veeren van den Fei fsoui bewaard en zij zijn nog steeds in de mode. Eenige jaren geleden zond een vriend my uit Pekin een verrukkelijk zeekreeftje, geleed en bewe gelijk, dat aan de punt van eene haarspeld wiegelde. Hij geleek op email cloisoncé, maar was met de turkooisblauwe veeren van den mooien water vogel geëmailleerd, en naar aanleiding van deze aardige speld, heeft men mij de geschiedenis van den juwelier van Fou-Tcheuu verteld. VOOR DAMES. De Mof. Hygiënische Rust. Schoenen en handschoenen. Araucaria's De keuken in Florida. Van de artikelen, die het damestoilet uitmaken, is de mof een der jongste. Men vindt hem niet vóór het eind der vijftiende eeuw; het dragen ervan vormde een privilege, van den adel, en de mof, hi iiiiinizza, werd dan ook als een voorwerp van groote weelde beschouwd. Hij diende tegelijk als boa, werd gesloten met een knop van goud of Oostersch kristal en was voorzien van een paarien ketting, dien men aan de hand hield. Na de oorlogen van Frans I gingen de moffen naar Frankrijk over; met de Italiaausche prinsessen kwamen ze er in de mode, er was toen zelfs een tijd dat de dames van het Fransche hof haar klee ding uit Milaan lieten komen. liet is, bij het vele bout, dat onder de Frankische koningen gebruikt vond en bij de met bout gevoerde mouwen, die men op de monumenten ziet, bijna verwonderlijk, dat men niet op het denkbeeld was gekomen een mof te dragen. Het woord maiichun was er reejs, maar duidde nog de bonten opslagen der mouwen aan; eerst bij Rabelais en Agnppa d'Aubiga Een-en-twintigste matchpartij. SÏEINITZ GAMBIET. Wit, Zwart. Tschigorine. teiuitz. l e4 «5 nu niet S'uo wegens 23 2 P o» P oö;-14 3 f-1 t f 4: 04 '"c3 4 «14 1> Ii4f -25 T el 5 li e2 P fG -tt L '" G P f:5 1) j,"4 7 d5 Tdehigorinie viel Steinitz met zijn eigen wa penen aan, ten mnde de ?27 L e;i ?'S L 1-2 ?_>!> D «5: 30 ^ e3 T el: T fe7 T ft: D h6 1) hl D S-J L S5: T fel Beter was T el!: 31 waarde vun dezen niea- P eïi:, T 12 f 32 K d3, wen zet te toetsen. 'J1 13 enz. i' e5 31 L £'>'? D hó 32 L e7: p f3: 33 P f'2 31 dG 35 T el: T e7: K n tl 35 al 3G a5.' Tijdveilie S h:i l» L fl: Beter was d j. 10 u r:!: 11 K d-2 Tijdverlies. 11 T gl was hier aangewezen. 11 .... I) hl < hu T g l ti; verhinderen. 1-2 L c:5 L e7 13 P b5 L <1S 11 l' a7: L (17 15 P Iia 1~>1. 1>. "i dan T «7: Ui 4-1 Il4 L i!7:f, l' <i7: 17 L ji7:, Een prachtige /et! 11 L eS 37 bl f3.' Een gruot abui-, hó «as de zet. 3S T el T el; 3!) K el : h5 40 K (12 si 41 ..,. L f 5 Ka g3 wint witeetrpioii duur 42 l' el, g 2 l:J'Pg5t enz. 4-2 P hl k e< 13 P S'3 >' S'G 44 K e3 K (17 15 l)"> K * 1(5 K d4 K ')S 47 K e3 remise. D-ar de heide laatste. W;i ki;:;uen niets beters partijen ven e weg de minst mdekl.en. ""Wie der match zijn ?_>j L ('(} een naUuirhjii gevolg uer ..-> iV',11 voorafgegane nj>paü!illig ",., , , , f1 liesluituu wij hiermede 't .,.,' ilot '-'»»«y^,. verslllg van dezen imere*. .t -"]>i santen strijd. liet 't oog op P ('l, wat l,ü! enz. !?"» .... ](?> P ,?:> Niet x~,i 1> dl IC, .... 17 1) el l S T s J 1<> 1) fl: ?20 1) $-2 '*l T lll P h."> P g3 l' f': 17> T f 7