De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1892 5 juni pagina 6

5 juni 1892 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Na. 780 valk*, eene brandende nieuwsgierigheid, die hem vleugels scheen te leenen. Duizend gedachten doorkruisten zjjn brein; terwijl by zich tot het verlaten van de zaal gereed maakte. En 'HU had hy reeds de sleutels tot de deuren gegrepen. Voorwaarts!" riep het in zyn bin nenste. De sleutels sloegen tegen de geweldige \jzereit poorten van de zaal, het slot knarste, geraakkelyk bewoog het ijzeren werk zich in de hengsels, en de lange onderaarsche gang opende zich. H\j liep nu verder, deur na deur openend, de gang was ten einde, nog een laatste smalle poort scheidde hem van de wereld, van het woe lige leven. Aarzelend bleef Rpmberg eene minuut staan. Het hart klopte schier hoorbaar in zyne borst, en zacht rammelden de sleutels in de sidderende hand. Doch weder vermande hij zich; bijna met geweld stiet hy deze laatste poort open, en nu straalde hem als een warme verkwikkende stroom het zonlicht tegemoet, en de frissche daglucht, die hem omving, omspeelde hem en scheen ieder deel van zijn lichaam met nieuwe frissche kroch ten te vullen. Snel, als een ongeduldige knaap, stormde hij door het huis naar buiten. Het leven waakte in al zyn volte, het tafereel was bont en vriendelijk maar hoe? Was het niet een bekend tafereel? Een oud, menigmaal waargenomen beeld, met dezelfde kleuren, dezelfde schakeer in gen V En de menscLen?? waren het niet deaelide als eerst, met dezelfde gezichten? inde zelfde kleeding? zijn het latere geslachten, die door hunne gelijkenis met de sinds lang gestorvenen, hem bedriegen, of is de geheele menschheid onsterfelgk geworden? En daar nog een straat verder, precies als vroe ger. Een man met een pak couranten onder den arm spoedt zich, het allernieuwste" met een ruwe etem uitbrullend, voorwaarts. Hij komt nader. Een Dommer! Het nieuwste ? Van heden. ? Zeker ? Spoedig!" Met bevende handen ontvouwt Homberg het blad. Een gespannen snelle blik werpt hij op den datum; nu laat hy machteloos de armen zinken. Vandaag .... gisteren! Maar ten dag, ne nacht!", mompelt hij, een enkele lange nacht, zoo eindeloos, zoo zwaar, als een eeuwigheid." Waltker Eomberg is echter nog niet ontmoe digd. Hy' wil den weg tot de onsterfelykheid nog eens betreden. Vooraf reist hij echter naar Indi met eigen oogen wil hij zien, hoe de Fa kirs het' doen. VOOR DAMES. » Bloemencorso. Solodansen. Ri2 a 1'impératrit.e. Het bloemencorso, Zaterdag 28 Mei te Weenen gehouden, is, ofschoon niet zoo verrassend als de twee vorige 'jaren, weer uiterst prachtig geweest. Men had het eerst by' electrisch licht, 's avonds, willen houden, maar de politie was daartegen; liet had dus 's middags plaats, in het Prater; van de huizen en café's aan de Praterstrasse waren de balcons, veranda's en gevels met bloemen ver sierd. De toevloed onder de brandende zon was zoo groot, dat talry'ke toeschouwsters flauw vielen en moesten worden weggedragen. Onder de eerste rijtuigen die aankwamen, waren reeds vele fraai versierde: rozenpriëelen, geheele daken van witte en paarse seringen; over het algemeen merkte men op, dat de smaak meer voor rose en wit, dan zooals verleden jaar voor geel was. Toch waren er mooie combinaties van gouden regen en zonnebloemen; een bijzonder goed effect maakten eenige rijtuigen met reusachtige roode papavers en klaprozen. Een maileoacb, versierd met slingers van waterlelies en groote groene bladeren, was geheel bezet met dames en heeren in het wit. Daarop volgden tien rijtuigen die het comitévoor de acteurs en actrices der Comédie Franchise (die op dit oogenblik te Wee nen enorm succes hebben) had ter beschikking gesteld; z\j waren zeer toepasselijk gedecoreerd, geheel in de Fransche kleuren. Boven ieder der tien verhief zich een troonhemel van bloemen, waaraan driekleurige linten fladderden, en waarop een witte duif zat; de bloemen aan de rijtuigen waren ook rood, wit en blauw; de dames Reichemberg, Bartet, Blanche Pierson en Kalb wer den luide toegejuicht. Onder de mooie decoratiën worden vermeld: witte en bleekrose chrysanthemums, reuzenorchideeën,?een schip, zwart en geel met takelage van rozenguirlandes Edelweiss, mar chal Meirozen met gouden regen groote geelroode tulpen, acaciabloesems en hortensia's sneeuwballen, bouquetten van anjelieren in alle nuances, een reusachtige oude Oostenrijksche gele postkoets, waarin een gezelschap cavalerieofflcieren met vier schimmels en oude gele livereien, een koekje met miniatuurponies, waarin een dwergenpaar, rijtuigen niet groote Chineesche parasols, waarvan bloemen afhingen, of met groote waaiers als dak-?enz. De leden der vorstelijke familie hadden geen versierde rijtuigen, maar weerden zich ijverig in de bataille de tteurs, en hadden, evenals de Weener dames, veel toilet gemaakt. Kroonprinses Stephanie, die heel blond is, was in rose foulard onder een rose parasol, met haar dochtertje, de aartshertogin Elisabeth, die in het lichtblauw was. Aartshertogin Isabella was in rose faille; hertogin Louise van Coburg in licht lilas. Maar de dames der hooge aristocratie hadden meest toilet en rijtuig in harmonie genomen, gravin Potocka geborduurd wit batist met witte bloemen, prinses Ilohenlohe rood met klaprozen; vele hadden ovcrkleeden van luchtig licht gekleurd gaas. of wi^; borduursel op gekleurde transparante. Gravin Kielmannsegg droeg beige zijde in een rijtuig geheel met gitten bloe men versierd; de Weener schoonheden, Frl. Marie Renard, Frau von Haas, Frau Spanner lagen allen als nimfen in haar bloemenwagens. Er waren ook mislukkingen; de parasols met bloemen bleven geen kwartier frisch ; de rijtuigen met hooge palmen en pisangs deden aan bloemistenpakwagens denken. De presidente van het Corso, prinses Metternich, verscheen eerst toen alles in vollen gang was, met hare dochter, in een geel rijtuig met groote donkerroode papavers en klaprozen, gele livereien, en een achtergrond van groote roode kapellen. Er waren eenige grappige tooneeltjes. Kroon prinses Stephanie wierpeen bouquetje naar prinses Nigra, de vrouw van den Italiaanschen gezant. Het bouquetje viel; de graaf liet terstond het rijtuig .ophouden en trachtte het bouquetje te grijpen-, jnaar vergeefs. Toen zond hij den lijfjager van den bok om het op te rapen, maar intusschen was reeds een heer tusschen de rytuigen gesprongen, raapte het bouquetje op, nam den hoed af voor den ambassadeur, en verdween tusschen de me nigte. Toen de kroonprinses later haar rijtuig aan het Fransche restaurant liet ophouden, en uitstapte om daar te dejeuneeren, stortte sich de menigte op haar rijtuig en plunderde het geheel ledig. Eene jonge dame, boven op een mailcoach ge zeten, wierp nu en dan met ccquetten glimlach een bouquetje naar een heer; maar als de geluk kige het wilde grijpen, vloog het bouquetje, aan een elastiekje bevestigd, naar de hooggezeten schoone terug. * * Nauwely'ks is te Londen de season begonnen, of er wordt weer geklaagd, evenals vorige jaren, aan gebrek aan dansers. Ditmaal echter is het gemis niet zoo voelbaar als vroeger, omdat er met ware woede gestudeerd is aan solo-dansen, menuetten, groepdansen, die door dames alleen kunnen worden uitgevoerd. Een der meeït gezochte onderwijzeressen is miss Elisabeth Garrat, zelf indertijd eene leer linge van Taglioni. Zij heeft de season geopend met eene matinee dansante, waarop hare leerlin gen en familie genoodigd waren, en had een ge heel dansprogramma samengesteld, zonder heeren. alleen met een paar jongens, ook leerlingen, als partners in enkele nummers. Het bal opende met een ensemble, door kinderen gedanst; deze voerden ook later nog eenige quadrilles en andere carré-dansen uit. Op het ballet-ensemble* volgde een menuet de la cour, gedanst door miss Garrat en een nichtje van haar, met al hetgeen er vóór de Revolutie bij hoorde, en zoo sierlyk, dat men er gaarne de geholde wals en de gestapte quadrille der latere jaren voor gaf. Met dansen door de kleinen afgewisseld, gaven miss Garrat en een paar gevorderde leerlingen nog een landelyken dans uit Wales, een soort l>ourr(e, ten beste, vervolgens een Spaansche wals, op een fandcmyo gelijkend, eene gacotte en dergelijke. De gavotte zou, naar zij verzekerde, dit jaar het meest gedanst worden. De tijden zijn er bijzonder gunstig voor, omdat het sleepkleed zich bijzonder voor menuet, gigue en gavotte, en als men het wat ruim en in waaierplooien neemt, ook uitste kend voor de skirt-dances" dansen met de japon een weinig met de handen opgenomen leent. -XIn een winkel te Londen is een Perzisch tapijt uit de moskee van Ardebil te zien, dat in grootte, schoonheid, qualiteit en ouderdom zijn wedergade nauwelyks heeft. Het is 34 Eng. voet larg, r17 breed. Op den diepblauwen grond van hot weefsel komen zachtgekleurde arabesken uit. Een bleekgeel medaillon in het midden verloopt naai den rand in 16 minaretvormige punter, waaruit 16 cartouches, 4 groen, 4 rood en 8 crème, uit stralen. Aan twee van deze hangen als 't. ware in de richting der hoeken van het tapy't twee heilige lampen -der moskee. Het merkwaardigste is een bleekgele cartouche in den bovenrand, die den naam van den maker, Maksoed uit Kashan vermeldt, en het jaartal der aflevering, 153."). * * ? * . Een geliefd zoetje" op Fransche menu's is i de ris a l'impératrice; het is evenzeer een huis houdelijk als een restaurantartikel, maar de re cepten zijn verschillend.' De Mode pralique heeit een concours uitgeschreven, en de volgende, ge heel verschillend, bekroond: Riz a T'impératrice. 1. Xeem een ons rijst, laat ze op zacht vuur in een halve kan goede melk zwellen, en dan.een half uur koud worden. Kluts zeven dooiers van eieren, een ons udker en een paar eetlepels room, en meng dit goed dooreen ; neem dan wat ananas (versch of uit het blik), snijd die in dobbelsteenfjes, en bind alles met wat stijve room. Parfumeer met eenige druppels ci troenolie of een stukje vanille; plaats do rijst in een vorm en laat dezen twee uren in ijs staan; keer dan den vorm om en giet om de rijst bessenof nog liever aardbeziën-gelei. Ris a l'impératrice. 2. In -een halve kan melk kookt men 60 gram goed gewasschen Carolir.arijst, zoolang tot de rijst brij is geworden. Onder het afkoelen roert men, om te vermijden, dat er een vlies op komt. Voet; er wat vanille poeder en suiker bij, vier stukjes ongeveer. Laat dar. 10 gram mooie gelatine op het vuur smelten in een halve kan water, en tot een vierdo verdampen. Neem dan%voor 40 a 50 cents geslagen room. meng die er door en plaats alles in den vorm met ijs er om heen; het heeft een paar uur noodig om te bekoelen. Keer dan den vown om en giet om de rijst een kwart kan aardbeziën of bessengelei. Desverkiezende versiert men de taart nog met gecoiilijte kersen. E?e. Allerlei. Te Parijs is de eigenaar van het bekendn restau rant Brébant overleden, een Europccsclie ver maardheid. In de letterkundige wereld was zijn naam ook zeer bekend: de Villomessant, de stich ter van den Figaro, had hem ,.le restaurateur des lettres" genoemd, welke titel vroeger ook door koning Frans I gedragen was. Er werden veel soupers de centicme" bij hem gegeven, en ook een aantal maandelijksche letterkundige diners, de Critiqne.fi, de Pri.r, de rltiim. de IJnmeiirx dr Piots, de lioeii'l' nature, ook het vermaarde </i>ier Mac/ny, dat dóór de indiscreties van do Goncourt zulk een beteekenis in de litteratuur heeft ge kregen. Brébant komt zelf in die gesprekken honderdmaal voor. Zelfs bet beleg en de Commun» brachten geen stoornis in die diners. Uit een der gesprekken blijkt dat er destijds ook hondenvleesch gegeten if, maar overigens schijnen de gasten het er heel goed gehad te hebben, want zij hebben later Brébant een medaille aangeboden, die nu reeds tot de historie behoort. Op een der zijden ston den deze woorden gegrift: Gedurende het beleg van Parijs hebben eenige personen, die gewoon waren iedere veertien dagen bij den heer Brébant bijeen te komen, geen enkele maal bemerkt dat zij in eene belegerde stad met twee millioen innemers dineerden". Deze medaille, die minstens 500 francs woog, is nu in het musée Carnavalet te zien. Zij draagt op de keerzijde de naam Ernest Renan, P. de Saint-Victor, Berthelot, Ch. Blanc, Schérer, Dumont, Nefftrer, Charles Edmond, Thurot, Bertrand, Morey, E. de Goncourt, T. Gautier, Hébrard. Een naam is uirgekrast, die van Burty; hij zag later in de medaille minder een gedenkstuk van dankbaarheid, dan van egoïsme en harteloos heid. Brébant zorgde voor de rijker/, maar ook voor de armen. lederen morgen haalde een gansche stoet behoeftigen de restjes van de groote diners van den vorigen dag weg. Brébant was in den laatsten tijd minder in de mode. Het centrum der stad verplaatst zich, zooals in alle 'groote steden, steeds naar het Westen. Vroeger was het meer in het Marais, later bij het Gymnase, toen bij Brébant, boulevard Poissonnière; nu meer naar den kant van de Opera, het Café-de la Paix, en het station Saint Lazare, Kreps en zijne dochter" zijn op dit oogenblik te l'ary's. Figaro geeft verslag van de merkwaar dige verrichtingen der mnémotechniciens" en het double-vue" der dochter. Zonder magnetischen slaap, zonder hypnotisme, noemt mej. Kreps, met geblinddoekte oogen en naar den muur gekeerd, allerlei voorwerpen, die men haar aanwijst. Zij leest eene kaart af, zegt het uur van ieders hor loge, het nummer dat erin staat, het jaartal op een muntstuk, enz. Ook leest zij geblinddoekt getallen van drie, vier of vijf cijfers van een bord of van een stuk papier op tien meters afstand, maakt dan groote optellingen en verbetert, de opzettelijke of onwillekeurige fouten van der geen die schrijft." Figaro voorspelt hun veel succes, hetzij in een theater of in de Parijsche salons. Jonathan Swift, de bekende Engelsche schrijver, zou eens 's morgens vroeg uitgaan en vroeg tm zyn laarzen; de bediende bracht ze. Waarom zijn ze niet gepoetst?" vroeg Swift. U maakt ze toch op straat terstond weer vuil, ik vond dus dat het niet de moeite waard was, ze te poetsen." Kprt daarop vroeg de bediende om den sleutel van de spyskast; \Vaaromï" vroeg Swift. Ik zou gaarne ontbijten." Over een paar uur heb je toch weer honger," antwoordde Swiff, het is dus in 't geheel niet de moeite waard, nu te eten." Correspondentie. De geachte inzendster van het stukje over de foutieve opgaven der levensbehoeften te Amster dam, in No. 77G van dit blad, heeft over't hoofd gezien dat die opgaven niet in guldens maar in francs waren, zoodat ze wel degelijk juist zijnen haar stukje dus niet kan worden geplaatst. R K j). VERBETERING. In Eene opheldering" in ons vorig nummer werd de opmerking over het voorzitten bij het omberpartijije aan de Amst. Ct. toegeschreven ; dit was een drukfout, de Arnli. Ct' was bedoeld. Ingezonden. DEN UAAO, 25 Mei 1892. Der Redactie van De Amsterdammer, Weekblad voor Nederland. Mijne Heeren! De plaat welke behoort bij Uw Weekblad Xo. 778 van Zondag 22 dezer en met opschrift: Veel gemin, geen gewin", geeft mij aanleiding om aan te nemen, dat ook gij behoort tot hen. die weten, dat er te weinig werk is en er niet voldoend werk in ons Land verschaft kan worden. Gij geeft evenwel dadelijk geen middel aan de band orn daarin verbetering te brengen en ik duid U zulks niet euvel. Maar ik meen te mogen aannemen, dat bedoelde plaat tevens Uwe bedoeling schotst en wel deze: allereerst te zorgen, dat er arbeid is in Nederland voor her, die kunnen en willen werken. Hoogst aangenaam zoude het mij zijn, ja ik mag gerust door ervaring zeggen, aan meer dan honderdduizend landgenooten. als u bij het publiceeren eenor zeer gegronde grief' zij 't zoo noodig na eonig beraad wildet aangeven 'trniirduur die grief kon vervallen, al was het eenigermate, want de toestand der werklieden eischt verbetering, Laat ik, voor verder te gaan. u zegge!), dat ik protectie der nijverheid een der middelen acht om tot dio verbetering te komen, waarbij ik al dadelijk beken, dat protectie niet deugt. Maar dat en daarop komt het aan, nu de groote Mogendheden in Europa en het zoo krach tige Amerika protectionistisch handelen ten be hoeve der nijverheid in respectieve Staten en Land, i?n Lord Salisbury dezer dagen ook voor Enge land hot rec.iprocitcitsstelsel gaat verdedigen eu liet noodzakelijk acht ik reden te over heb om te verklaren, dat het niet aangaat, om het Jieste stelsel te blijven huldigen, waardoor geleidelijk en zeker onze nijverheid, arbeid en kapitaal te zamer, te gronde gaat. Wel te verstaan dat daardoor fabrieken kwijnen, energie voor de oprichting van nieuwe verlamd wordt eu het nationaal vermogen beduidend ver mindert, in deze mate, dat ellende voor de deur komt. Dat zal het einde der tot dusver gehuldigde gedragslijn zijn. De* nijverheid in Nederland op te otteren aan den handel, ziedaar het symbool van hen, die niet willen weter, dat er in Nederland honderddui zenden door en van de nijverheid moeten leven. Bovendien vergeten willen, dat er in Nederland kapitaal en werkkracht te over zyn om zich op nyverheid toe te leggen en er geen quaestie vaa is, dat de Nederlandsche nijverheid zich niet zou kunnen meten met de buitenlandsche, welig door protectie groeiende, indien slechts evenredige of gelijke toestanden bestonden. Daarop dring ik aan op niets meer. Maar waardoor volgens my'n overtuiging er werk zou komen voor hen, die willen en kunnen werken. Ik ga verder en durf beweren, dat van alle vraagstukken als: uitbreiding van kiesrecht, be lastinghervorming enz., die aan de orde zijn, deze voorshands de belangrijkste is: middelen te be ramen om meer arbeid te verkrijgen, opdat treu rige berichten, heden door de dagbladen vermeld, onmogelijk zullen worden, o. a. dat spoedig weder zestig werklieden aan 's Rijlcswerf te Amsterdam zullen ontslagen worden en zulks in de maand Juni! terwijl uit Schoterland honderden ver trekken, 'bij volslagen werkeloosheid, naar het buitenland, waar men arbeidfckracht ter be schikking stelt of stellen kan. Bevalt de richting, die ik meen dat voorshands de beste is (navolging van protectie der groote mogendheden) u niet, welnu, wat denkt u dan van het op het getouw zetten eener beweging om volgens regeerings-voorschrift te verbieden langer dan tien uur daags te arbeiden, waarbij ik na tuurlijk aanneem, dat het loon dan zoodanig ver hoogd zou moeten worden, dat de werkman geen schade zou lijden. Gij zult 't met mij eens zijn, dat er iets gedaan moet worden of beter, ik ben het met u eens en wij varen, bij het zoeken naar verbetering, in een schuitje. Indrukken te schetsen van sociale misstanden in plaat is goed, maar verbetering aan te geven om die te doen ophouden of te verminderen, dat noem ik: plicht, ook voor u, die zoo ruimen blik in het maatschappelijk leven hebt. Verplicht zijt gij daartoe niet, maar uw zoo veel zeggende prent geeft mij reden om aan te nemen, dat daardoor, dus door u, een krachtige beweging ontstaan zal, welke eindigen zal met de bevrediging van den eiscb, door den werkman gesteld. Ik heb de eer te zijn met de meeste hoogachting UEd. dw. KAMERAAD. Wij lazen dit schrijven van den Kameraad'' met groote belangstelling. Onze teekenaar wilde te kennen geven, dat de arbeiders aan Kamers van Arbeid weinig hebben, indien de arbeid zelf hun ontbreekt. Een een voudige waarheid, door de teekenstift gemakkelyk uit te drukken. Een middel aan de hand te doen om de wer keloosheid te bestrijden, het zou vooral in plaat, aan bezwaren onderhevig zijn. Of de beer Braakensiek voorstander is van protectie, weten wij niet: wij echter zouden haar gaarne toegepast zien, indien er iemand ware. die wist aan te wijzen, hoe zij kan worden toe gepast, zoo dat. het algemeen er voordeel bij heeft. Nu geheel Europa protectionistisch is, en met het vrijhandelstelsel onze nijverheid, landbouw, handel en scheepvaart niet bloeien, ligt het voor de hand, in protectie steun te zoeken. Het woord noch de zaak behoeft geminacht te worden; geeft protectie meer werk, meer brood, waarom zou Nederland een uitzondering op den regel moeten maken ? Doch aan het looord protectie heeft men niet veel. De vraag is: hoe zal men, in ons land pro tectie invoeren? Wie dus meent dat bescherming redding zal brengen, moet komen met voorstellen, die den toets der praktijk kunnen doorstaan. Te zweren bij de vrijheids-theorie. omringd door de protectionistische buren, heeft geen zin. Doch evenmin zou het verstandig wezen met de pro tectie in het algemeen te dwepen, zoolang men niet kan aantoonen, in welk opzicht en in welke mate zij met voordeel kier te lande kan worden toegepast. Het verstandigste, dat de overtuigde voorstan ders van protectie kunnen doen. is, een aanta! mannen van naam aan het werk to zetten, om een stelsel van protectie voor Nederland te ont werpen, waarvan de voordeelen zoo in het oog loopend zijn, dat de overgroote meerderheid der natie het nut van de invoering zulk eener bere kening zouden moeten inzien. Het redeneeren in. het algemeen over protectie geeft niets. De richting door Kameraad aanbevolen kan men alleen inslaan, wanneer men althans bij be nadering weet, waar men ten slotte uitkomt. Zeker zal beperking van den arbeidsduur ten goede komen aan hen die thans geen werk kun nen vinden, en een beweging m die richting steunen wij gaarne, doch o. i. zullen er allereerst middelen moeten beraamd worden, om hen te helpen, die buiten hwn schuld, ten gevolge van de ongurst der tijden geen brood kunnen ver dienen voor zich zelf en voor hun gezin. R KI>. Reclames 40 cents per regel Magazijn Keizershof", Nieuwe tul ijk. (ïrarcnx/rnHt. (irootste sorteering Mantels, JaponstofFen, zwarte en gekleurde Zijde. Dagelijksche ontvangst der laatste Xoiivcaiiti'S. SCHADE & OLDENKOT'. Dr. JAEGER'» Orig. Norm. Wolartikeleu K. F. DEUSCHLE-BENGER, Kalverstraat 157. Amsterdam. Benige specialiteit in deze artikelen in Nederland lüMEMöLLERLEXlS, Corsets Francais, Leidschestraat 103, Amsterdam. Grootste sorteering CORSETTEN" in alle mogelijke genres voor Dames en Kinderen. Speciale Soorten voor corpulente Dames tot 10U cM. taillewijdte.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl