No. 781 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. te vallen... er zit niets anders op, dan tot morgen te wachten en dan bij de politie aangifte te doen. Vrouw Schumann," zoo wendde hy zich tot de oude huishoudster, je hebt immers ?een kamertje leeg, hy kan daar van nacht wel liggen." Vrouw Schumann verbleekte op dit bevel. De vreemde onbekende man werd uit den wagen gehaald en bewusteloos wellicht was hy ?dood voor dien nacht in het vertrekje onder gebracht, waar hy op een bos stroo. uitgestrekt ?rustte . Het was 11 uur. Door angst, maar ook door nieuwsgierigheid gekweld en voortgedreven, stapte de weduwe Schumann half gekleed uit het bed, stak de lamp aan en kwam door de keuken in de aangrenzende kamer, waarin de doode vreem deling lag. Nog steeds zag zy den ouden man uit den wagen halen en in het vertrek dragen, waarby zijne handen en voeten zoo slap naar beneden hingen als van een doode; toen was hij zonder beweging of adem blijven liggen als een stuk hout. Wie zou dan toch wel die arme man wezen ? Is hy werkelijk dood, of slechts bewusteloos? Zachtjes opende zy de kamerdeur. Een klamme, koude tocht streek plotseling langs haar voor hoofd. Zij huiverde. Krampachtig klemde zy delamp vast in haar hand en bleef als vastgenageld ?aan den drempel staan. Zy liet het licht in de duisternis rondgaan. Ja, daar lag hy, onbewegelyk en stijf, en geel als een lyk. Een verschrikkelijk gezicht! By de levendige verbeeldingskracht en de ongewone spanning harer zenuwen werd zy ?een vreemde lyklucht gewaar. Dat is onmogelijk!" dacht zy dat komt me maar zoo voor, omdat ik bang ben!" en plot seling werd zij door zulk een angst aangegrepen, ?dat zij het byna uitschreeuwde en vluchtte. Doch zij verzamelde weer nieuwen inoed. De nieuws gierigheid was weder ontwaakt. Zij plaatste de lamp op een stoel naast de deur want men ?moest voorzichtig zyn. De gewaande zieke kon toch wel een vermomde roover zy'n, die van plan was haar te bedriegen, haar vervolgens het licht uit de handen te slaan en haar in de duisternis van den nacht te verworgen! Zij staarde scher per naar binnen, maar de vreemdeling verroerde ?zich niet, en gaf geen teeken van leven. De ma gere neus wierp een lange, misvormde schaduw over zyn bleek gezicht, zoodat het' niet mogelyk was, zijne gelaatstrekken te onderscheiden. Of hij nog ademt?" dacht zij. Neen, hy ademde niet, hij was koud; dus werkelijk dood... er lag dus een lijk voor haar. Thans week de vrees. De dooden vermoorden niet! Geen gevaar dus. Zy bevoelde zyn borst, om geheel van zijn dood overtuigd te zijn. Toen zij met haar handen daar zoo rondtastte, voelde zij onder zijn jas een hard voorwerp. Door onuitsprekelijke nieuwsgie righeid gedreven, stond zij een oogenblik in be raad. Thans zette haar hand zich weder in be weging, het harde voorwerp op de borst kwam haar weder in dégedachte en kwelde haar met dub bele macht. Zij wilde zich overtuigen en deed het ook. Voorzichtig knoopte zy de jas van het lijk los, het grove linnen hemd kwam daaronder te voorschijn. Hare vingers raakten de koude borst aan; nu een zeer lichte greep en uit een bin nenzak trok haar hand een zware beurs te voor?schijn. Metaal, een doffe klank van goud klonk uit de beurs en daartusschen een ridselen als van papier. Dat is geld !" dreunde het door haar hoofd, .?goud en banknoten !" Verrassing, angst, hebzuch tige hartstocht, eene gewaarwording, die zij voorheen nooit gekend had, vervulden plotseling haar binnenste, en daarop volgde een sterke verzoeking. Hij had het immers niet meer noodig l was haar eerste gedachte, en het bloed begon in haar sla pen hevig te kloppen. Snel knoopte zij de jas weder dicht, greep de lamp, ijlde, over het geheele Schaakspel. 3de Jaargang. 12 Juni 1892. Redacteur RDD. J. LOMAN te Londen. Adres: Mira Lodge, Deronda Road, Herne Hul, Londen. S. E. Verzoeke alle mededeelingen deze rubriek betreffende, aan bovenstaand adres te richten. Eindspel van Era. Lasker, (eerste publicatie). No. 140 Zwart 3 stukken. A l P 1)5 2 iïL abc d e f g h Wit (2 stukken) speelt en wint. '''in/i. In pruM.lo',) i.-, een /wart p.nird o}>< ;r, uit COKRESPONDENTIEWEDSTIUJD. (Adres: Mrtnti.rkadc -Ï3, Ain*te,fda»i}. Elfde zet van Wit. 1} C I) al D K-4:!Pe2i;-3 l' f. 'Ml TL e:J 0-0 0-0-0 c5 j cd5 lichaam bevend, het verschrikkelyk vertrek uit ea sloeg de deur achter zich dicht. In de keuken verstopte zij den buidel in de asch onder den haard, sloop haar kamer binnen, blies het licht uit en legde zich te bed. Maar hare aandoening was te groot, de duisternis maakte haar be vreesd ; steeds zweefde haar het matgele gelaat van den ouden vreemdeling voor oogen, de voor uitstekende neus met de lange zwarte schaduw over het gezicht. In zweet badende, door angst overweldigd, zocht zij vergeefs den slaap. Weder stond zy op en stak weer licht aan. Onophoudely'k duurde de stryd in haar binnenste voort: zou zij den buit weder op zyn plaats brengen of niet ? Terug er mee, breng het terug!" beval een stem in haar binnenste, Terugbrengen, naar hem ?" [Deze gedachte was verschrikkelijk. Ik zal tot morgen wachten .... dan geef ik het terug; thans, in den nacht, voor de tweede maal naar hem, neen, dat om alles ter wereld niet!" Maar de afschuwelijkste schrikbeelden martelden zonder oponthoud haar opgewonden geest. Den volgenden morgen kwam de commissie van het gerecht aan, en bleef alleen in de kamer. Typhus....", zeide de dokter, alle kenteekenen wijzen daarop." Men knoopte de jas van het lijk los, om naar mogelyke papieren te zoeken. In de voering van de jas vond men een notitieboekje. Het bestond uit weinige bladen, beschreven en vuil. De amb tenaar bladerde erin. Plotseling stond hy versteld, zijn oog nam eene vragende uitdrukking aan en bleef op den doode in de oude vervallen kleede ren rusten. Hierop schudde hij bedenkelijk het hoofd en wenkte vol beteekenis den dokter. Wat zegt u daarvan, dokter? Deze bedelaar heeft vier duizend dollars bij zich !" Onmogelijk! wat u zegt!" sprak de dokter ongeloovig. Het is werkelijk zoo.... hier heeft hy ze opgeteekend; zeker was 't een zonderlinge gierig aard; hy ziet er uit als een bedelaar, en draagt goud onder zijn vodden." De dokter keek in het boekje en vond er in derdaad geheele rijen cijfers in staan, groote en kleine bedragen, enkele rekeningen, datums en ten slotte de som: 4000 dollars. Daarbij de op merking: Mijn spaarpenningen". Zonderling!" zeide hij verbaasd. Toen men echter de kleederen van den overledene nader onderzocht, was er van geld geen spoor te vinden. Nu werden al de getuigen van het voorval van den vorigen dag geroepen, om verhoord te wor den. Overal werd naar het verdwenen geld ge zocht te vergeefs, niemand kon opheldering geven-, niemand wist ervan. Ook de oude huis houdster was verschenen, eene bleeke vrouw, die ten gevolge van den slapeloos doorgebrachten nacht en den uitgestanen angst er geheel ont daan uitzag. Maar ook zij had niets te verraden, zij wist niets want zij kon zich beheerschen: Ik? God beware me! Ik weet volstrekt niets, volstrekt niets . ik ben geen stap bij hem gewees^. Waarom dan ook, in den nacht en daarbij nog bij een doode! Ik zou waanzinnig geworden zijn van angst! En een doode aanra ken! Daarvoor beware mij God!" Het verhoor der getuigen bleef dus vruchteloos. Glimlachend trad de beambte op den dokter toe en zeide: Ja, dokter, zoo wordt men door een boekje nieuwsgierig gemaakt en misleid en zoekt dan vergeefs goud in de vodden van een bedelaar. God weet, waar hij dat boekje wel vandaan gehaald kan hebben! Gevonden of gestolen!" Men keerde naar het lijk in de kamer terug. Door de half geopende deur drongen de-nieuwsgierfgen achter de commissie naar binnen. De overledene lag uitgestrekt op het strooleger; zijn geel gelaat met den grijzen baard en de spook achtig geopende oogen zag er thans bijzonder leelijk uit. Vooraan onder de nieuwsgierigen J/. G., te R. De partijen van den lieer (1. wor den roort(je~t'tt niet door andere ccmtni/eti. Efontueele voor- of nadeelen in de positie blijven duti bestaan. Wij ontvingen weder geen zetten van den heer C., te Arnhem. De volgende week hopen we ze te kunnen publiceeren, evenals den ontbrekenden zet in E G In deze partij kon de lieer Faber niet antwoorden tengevolge van de hierboven herstelde vergissing van zijn tegenpartij. H. J. d. H. CORRESPONDENTIE. H. J. de B. te A. ut' ik te U. uioa doe ia nog onzeker. Hoeveel leden telt de A. S. op't oogenblik1/ UIT DE SCHAAKWERELD. ^Maandag 13 Juni a.s. zal een der leden van de Amsterdamsehe Schaakclub iCaféWiederho'.t, Dainrak, alhier) eenige simultaan partijen spelen. H.U. Schaakliefhebbery, riu't-lt'dt'i/ r,in cl"/'.-*. Worden nitgenoodigd, deze scance brj te "wonen. 1\Yaarsciiijnhjk zullen ook eenige introdacés daaraan kunnen deelnemen. Hun die hiertoe lust gevoelen, wordt verzocht, uiterlijk te halt negeu in 't lokaal aanwezig te zijn. liet Bestuur. E 14 4 5 6 7 L 8 D h5fD ',) L (13 10 K hl 0-0 dl D bof'D fl L a3 I) h3 cl 0-0 0-0 cd4:'L f7:f!Pblu3 Pu5f3 ' i!; <>3 I) 1)3 c2 f2: D D P ct: fl : e 7 L dS: l'bl (12 (13 D 0-0 11) e3 | D (13: K L Pf3d4:D e3 L b l 10e Zet. van Zwart in E O: Nauwkeurige notatie blijft allen deelnemers dringend aanbevolen. G. J. T., t< H. Bij gelegenheid hopen \\ijuhet gevraagde per brief mee te deelen. In de#e rubriek is daarvoor geen plaats. De Amerikaansche Champiüiishipniatch eindigde, l )n 't Londeiischo voorgitïtonrnooi behaalde J.pe Vn eersten prij^, rvtoliard J B1 dm tweeden, De o\'TJgo '2. prijken \allen waarschijnlijk 31 a^ i i Y a) en Lom.tii ten deel. De redacteur is de t enige >iic aan dr. A!derr:oii .\ l) verloor, deze nedcrhiag kootte hem den tweeden prijs. GIUOCO IMAM) uit 't thans in g~ar,K zijnde voorgifttournooi te Utrecht. Wit. X. X. l e-i e5 2 l» f» I* !?<> « I, «-4 J, «-5 t <i:$ de 5 0-0 Zwart. Dr. I'raiige. t I- 'uuter de rochadc zoohing mogelijk uit te stellen'. ,-).... P n; G h:!.' Dit verzwakt onnoodig den K.-vleugel. U L ei stond de oude huishoudster. In hare aandoening beschouwde zij den doode nu nader en dacht te rug aan den afgeloopen nacht. Eindelijk kwam plotseling eene herinnering in hare gedachte op, zij begint te sidderen. Als zij nu zoo de gelaat strekken van den overledene in het daglicht be schouwt, roept zij plotseling uit: Dat is Schu mann!" Alle blikken worden veïrrast op de vrouw ge richt, als zy daar zoo geheel ontzet blyft staan. En thans, hoewel ook met moeite, had ook de oude molenaar hem herkend. Geen twy'fel, hij was 't, de vechtersbaas en dronkaard van vroeger, de gewezen machinist Schumann, die zijne vrouw ontvluchtte en haar met drie kinderen in ellende en nojd alleen achterliet, en nu na twintig jaren weder terugkeerde. Men had hem al lang voor dood gehouden; ook de kinderen leefden niet meer, en zijne vrouw woonde sedert dien tijd als huishoudster op den molen. De beambte teekende de onthulling in het proces-verbaal op, en zich nu tot vrouw Schumann wendend, zeide hij schertsend: Ziet u, vrouw Schumann! Hier in dit boekje staat uwe erfenis opgeteekend, die hij u naliet; maar God weet, welk slecht mensen haar kan hebben zoek ge maakt !'' Reeds wilde de vrouw met de waarheid voor den dag komen maar de schaamte hield haar terug. Neen, neen den lykroof mocht zij nooit en nimmer bekennen. Men zou haar met den vinger nawijzen! Zij zette dus het bedrog voort. Zy weende en vervloekte daarbij den onbekenden dief, die haar het laatste ontstolen had! Sedert den dag van de begrafenis van haar man liep de oude huishoudster als versuft rond. De gedachte, een dooie beroofd te hebben, was ver schrikkelijk. Met angst herinnerde zij zich dien nacht, waarin zij geen oog kon toedoen en we derom beweerde zij dan: Het was immers toch mijn eigendom van mij was het! Maar hoewel zij ook hare schuld verschoonde, de af schuw voor dat geld wilde maar niet van haar wijken. Zij vreesde de vuile beurs aan te raken, en toen zij toch eenmaal het geld vóór zich op de tafel uitschudde, hetgeen natuurlijk alleen bij gesloten deuren geschiedde, toen zij de vreemde goudstukken, de groote onbekende banknoten met het portret van een vreemden, onbekenden heer beschouwde, toen zij den rykdom zag, die haar en toch niet haar eigendom was, toen vervloekte zij zich zelf. Wat had zij aan dit vermogen, daar zij het toch niet genieten kon, niet genieten mocht!? Dadelijk zou zij gevaar loopen, dat alles aan het licht kwam. Men zou zich alles herinneren, het vergeefsch verhoor, haar aanhoudend liegen en zou zeggen: Diefegge!" Hier was niet meer de ver ontschuldiging mogelijk, dat zij het geld alleen daarom zich had toegeëigend, omdat het van rechtswege haar eigendom was, haar wettig be hoorde als de rechtmatige erfgename van haar overleden echtgenoot. Want toen zij den onbe kenden landlooper bestal, wist zij immers vol strekt niet, dat zij daarmede haar eigen erfenis in bezit nam. Xiernand zou haar gelooven, nie mand hare handelwijze goedkeuren, tot aan haar dood zou men haar immers de diefegge" noemen. Vervloekt die ongelukkige nacht, die haar tot diefegge gemaakt had! Zij had den moed niet, het geld aan te raken, ja, ook slechts een enkel stuk ervan te wisselen, uit vrees, dat het gerecht er iets van zou kunnen vernemen. Bij het slechte geweten en de gedachte, dat zij een diefegge was, had zich al spoedig ook de vrees voor eene mogelijke strafrechterlijke vervolging en de gevangenis voorgedaan. Xaar lichaam en geest gebroken, jammerde zij voortdurend; sloeg zich tegen het voorhoofd, wanneer zij ineengehurkt bij haar bed zat, en meende toch weder, dat zij of c3 was de natuurlijke 14 P 1'4: P f4 : voortzetting. j;, J) (?;} 1,5; O . . . . P C? Dit maakt aan allen 7 L e3 L 1)6 verderen weerstand een 8 L b<>: einde. Een doellooze zet. T c.'j 1(5 (leut d('5 : moest geschieden. 17 T ad l lig1! : 8 .... abC: is D b:{ T h:S: 9 P »2 l'.>Lf7:f K e7 Dergelijke manoeuvres, '20 f3 ttfj voor 't spul behoorlijk **L T (17 "h 1) (17* ontwikkeld i.s, leiden ^e- *> p 0-i <r«>? ?\voonliik ten verdervo. "" " "~~" 11 P e2 P h5 12 (14 I) cS! Xu dreigt L h:! : 13 g4 P li f4 WEEXEK l'AKTU. Wit. Zwart. E. M. Jackson, 11. J. Loman, (St. George's) Club. (City Club). l C'4 O*> spe! Voort ti- zetten, 2o. om eveiit. tj te kunnen spelen en ten slotte om l'-' !' eo te vet hinderen. '' aarop zou volgen l' t'! l'i D ('l L c3: 11 L c:',: T l,:! : , z 12 P [l f5 13 c:i l-i l' gt: dan tg l: H L e du P 1(5 P (?(> L gl S l' « 3 fl 4 P 13 5 L cl (5 (13 7 L !»?"> Dooi l'>l;u'kl*urne ui ecu niaeh'.ehpartij tegen Steinitz gespeeld. 7 .... 0-0 s L c(>: lic(5: i) 1V5: (Icö; 10 I) e2 T i.S 11 P dl P h5 .Met 't drieledig Joel l orn, indi1 'ii 121. e; volgen, met T fl l' ej:. I.) hlï13 K dl, u:'< en/. 13 .... L f2:t 11 K 12 fel: 10 del: I) b4f !G K irl! L 1'3: -rs T re overige kan men /ich denken. onschuldig was en alleen het noodlot haar dat alles aangé*daan had. Het was een fijn, taai weef sel, waarin hare oude ziel zich verwarde, zonder er raad voor te kunnen vinden. Hoe langer het geld ongebruikt en onvermin derd in haar huis lag, des te smartelyker. werd het haar om het hart. Dit juist martelde haar langzaam ten grave n knaagde aan hare ziel. Zy kon den ry'kdom niet genieten, en hoewel het metaal goed, en ook de papieren echt waren, moesten zij toch maar blyven liggen, gelijkspeelmunten, wellicht jaren lang, tot aan haar dood. Dan zal wellicht een geheel onbekende zich haar geld toeëigenen, dit volgens zijn wil besteden, verzwelgen, verbrassen, terwyl zy, de ongeluk kige rechtmatige erfgename, als eene bedelvrouw moet wegkwijnen, bij een armoedig voedsel, zon der zich ook slechts de geringste verkwikking te mogen vergunnen. Dit bewustzijn doorwoelde haar geest, het wilde, overprikkelde egoïsme, dat nog bovendien door de angst gevoed werd, dat deze ellendige vreemde toekomstige erfgenaam, haar misschien by nacht door een venster of het sleutelgat be schouwde en bewaakte, tot dat het met haar ge daan zou zijn, had haar in weinige maanden ge broken en van het verstand beroofd. In de donkere nachten op haar bed zittend, drukte de ry'ke bedelvrouw het hoofd in de handen, bad en weende en fluisterde zich zelf dan toe: Ha! daar loert hy hy beloert my!" Eens vond men haar dood in haar kamertje. VOOR DAMES. Tegen den sleep. lentoonstélling van vrouwenarbeid te Chicago. De Italiaansclie keuken. Te Berlijn is door een drietal dames eene ver gadering in een schoollokaal belegd tegen den sleep. Juist was er in het lokaal eene repe titie van eene zaugvereeniging gehouden, en eenigen van de zangeressen, de meeste met slee pen,?waren uit nieuwsgierigheid gebleven. Hierby voegden zich eenige dames, die uit plaa^zucht met lange protestsleepen kwamen binnenruischen, zoodat net aantal voorstandsters van den sleep feitelijk grooter was dan dat der afschafsters. Toch kwam het niet tot een levendig debat. Toen het comité, drie dames met brillen, zonder sleepen, had plaats genomen, las Frau Dr. Feder-Schubert een verhandeling voor over de historische wor ding van den sleep, sinds Jesaja tot op heden. De vermelding, dat Maria de Medicis een sleep van vijftien el droeg, lokte van de zijde der sieepdraagsters een zacht gemompel van verrukking uit. Xa Erau Dr. Feder spraken nog verschei dene andere dames en heeren; ook vele gedich. ten werden voorgelezen. Een heer wilde alle sleepen aftrappen; eene dame wilde een doktersbond tegen den sleep oprichten; een heer wilde dat alle eeren zich zouden verbinden, geen dame die een sleep droeg den arm aan te bieden; een jong inensck stelde voor, dat men een geestig blijspeldichter zou opdragen, er eene comedie tegen te schrijven; eindelijk stelde eene der ge brilde dames van het comitévoor, de politie in den arm te nemen. De elegante toehoordtressen glimlachten; een heer stelde teil slotte stem ming voor, twintig handen verhieven zich voor", een half dozijn ,,tegen'', de overige dames glim lachten nogmaals, namen met de band den sleep op en ruitchten heen. * * * Als een echt nationaal denkbeeld voor Amerika, waar de vrouw in haar strijd om vrijheid en po sitie reeds zulke groote vorderingen heeft gemaakt, heeft men op de tentoonstelling te Chicago eene eigen tentoonstelling van vrouwenarbeid willen organiseerere. Het denkbeeld heeft tegenkanting gevonden bij het hoofdbestuur, maar toen de vrou5 K fl s') 6 ff3 Een verouderde voort zetting, 't Beste IM G i' e3, L g7 .7 d-i, l' e7 S l' f3, LI iiü'J hl. hC 10 K gl enz. 6 . . . . f«tf: 7 K -j2 J, do 8 röL eó; <) 1) cl D dl 10 L 17:f K 17: 11 P f3 't..Haiulbue-h'? laat hier zwart D dj spelen en acht de positie in wit's voor deel. \Vi' ^ vertrouwen op deze autoriteit moet dus wel eeiug-.zins geschokt zijn. te' :i hij 't bericht ontving dat zwart, in plaats van D d.~>. liever mat in l!' (.'; zetten aan kondigde. 11 .... 12 K h3: 13 K 01 14 K 13: 15 (13 1(5 K S2 17 K r i 18 L c3I 19 T Ir2: 20 K cl: 21 T c2 22 K 12 23 Kei 24 T el 25 K e2 2(5 K .11 27 T el 2s T e2 2!) K cl /ct L Ii3f!! Si t SÏ3:t P f D 4t gli2:t L g3 L el: 1) f 3f I) c3:f 1> cl t D f4 f T g8 T si f T g-21 D flf 1) f2 D c2:t 1) of T mat. Silllp^e 'rgifttournooi (eerste klasse onderling). o. o o LOOPEix «iAMIHET, gespeeld in den door de .Sc. .lolin's Globe uitge schreven corruspoiidentiewedstrijil. Wit. Zwart. J. l', tebbins, 'i. l'llommede, Xew-Vork. Chicago. l t'4 e5 3 I.. o-l dS 2 « efl: l L (15: D blf liird JaM;oi;ivt .Ion es Lee I,oma:; ,M ulier Itollaiid Teiclmta:: Van Vlie - '.: 10001 l l '?, -i r,'o i i nr O O O O ('l O O O l O II l O D i i y, (10 l O H aal M1 u; mie verhindert, ons een tableau van den geheeieii \\.-d-irijd te geven; dii zou twee kolommen Anist, Schaakclub, CaféWiederholt, Damrak, Speelavond Maandag 8?12, contributie f 3.