No. 784 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. ?.zich voor het dienstboek, om. de volgende wacht waar te nemen. Bill klom naar omlaag naar de kooi, die be neden in het rotsen fondament van den toren uitgehold was, zette zich aan de tafel, at een stuk scheepsbeschuit en een gerookte bokking, dronk zijn brandewijn en ging op het bed liggen om zijn rusttyd slapende door te brengen. Ken dot' gerommel en geknars klonk zacht als uit den grond op en vermengde zich met het geraas daarboven. Hij wist, dat dat de rotsblokken wa ren, die op den bodem der zee verschoven en beschouwde den klank slechts als een voorteeken. Het zal vandaag over de lantaarn heen gaan," dacht hij en keerde zich om naar den muur. Maar bij het omkeeren zag hij onder het bed van zijn kameraad iets wits, als een papier. Behalve het dienstboek bevond er zich in den vuurtoren gewoonlijk geen papier; eene dame had eens een bijbel geschonken, maar de man nen hadden de bladeren daarvan in tijde*!, dat de lucifers schaarsch werden, tot fidibus ge bruikt, en van het boek bestond alleen nog de lederen band. Daarom trof het voorwerp zijn aandacht, en hij stond op, oin het op te rapen. Het was werkelijk een brief, en wel een met officieelen stempel. Waarom is die niet aan mij afgegeven?" dacht hij; ik ben hier toch de oud ste," en bij opende hem. Daar stond in het duidely'k schrift van een copiïstenhar.d: Wy deelen u mede, dat op uwe aanklacht een onderzoek tegen den pp. Moselcy, genaamd Bill, is aangevangen. Gij hebt u buiten den diensttijd voor het geval van een verder verhoor bij den commissaris van onderzoek gereed te houden. Mochten de ingediende beschuldigingen waarheid bevatten, dan zoudt gij als degene, die er daarna de meeste aanspraak op heelt, voor de wachtersplaats aan de Kaap in aanmerking komen, wij verzoeken u dus, uwe stukken vóór l November in te zenden." De brief was vijf weken oud en het adres droeg den naam van Bob. De man, in weer en wind gehard, bleef als door een duizeling bevangen en zijn oogen wer den verwilderr1. Het verfrommelde papier in de band, viel hij zwaar op den rand van het bed terug, en tandknarsend bracht hij de woorden ;iit: Dus hij!" Hy bleef zitten en hoorde riet hoe de bran ding boven steeds woedender tegen den toren sloeg. Met lapge pauzen herhaalde hij het woord, totdat hij ten laatste met een zwaren vloek op sprong: Dus jij! Hond, lage hond, je zult on dervinden, waarom je mij belasterd hebt!" En naar het broodmes grijpend, rukte hij de deur open, om de trap op te klimmen. Daar klonk achter hem de noodbe), waardoor de wachter bij het licht zijn kameraad te hulp roept. Hij liep met opgezwol len oogen voorwaarts; het wachtvertrek was le dig, maar op den grond glinsterde het van nat, hij rende de ladder op en hief het luik omhoog, dat naar de lantaarn voerde. Daar sloeg een handvol zilt schuim in zijn gezicht en met n sprong stond hij boven, doortrild van de zeker heid van een gevaar, welks grootte hij nog niet kon meten. Al het andere was in het oogenblik vergeten de lamp! water bij de lamp. Met een snellen blik stelde hij zich op de hoogte. Buiten op het platform stond Bob in den zweependen regen, hij hield zich tegen de borstwering vastgeklemd en schreeuwde hem woorden toe, die hij door het razen en ramme len niet hooren kon. Een gesprek door woor den tusschen beiden was niet mogelijk, maar bij xag met een blik naar buiten, wat er gebeurd was. Een geweldige stortgolf had een driehoekig Schaakspel. 3d« Jaargang. 3 Juli 1892. Redacteur RÜD. J. LOMAN te Londen. Adres: Mira Lodge, Dcronda Road, Herne Hill, Londen. S. E. No. 143 Zwart 11 stukken. abcdet'gb. Wit (11 stukken) geeft in 3 zetten mat. CORRESPOXDENTIEWEDSTKIJD. (Adres: Marni.rka<le 43, Amsterdam.) 12e Zet van Zn art. A. l Po6a5 2 3 P (15: '?)' B | C ' D Pe7g6 iPdTfS L a' K !Pf6d5:Pc7d5 PWJc4 D <14 : L (12: i D 5 Pf6e4:D ' fi Pc<Sa5 j 7 iT e4:| f» f6 8 D 9 L 10 I) 'l 0-0 D h8 ?> D a6 i f? ii-O f 5 l'l) l (15 L et D f5 : D 0-0 0-0 E PeTd5 L b« D f6 Pb8c6 D e(> [, f:',: K fS o-o l Ver/oeke, /clten nit't Paarden en i F L J>6 sl'ö: 0-0 Pd'2: ) P m:') TdS: ) T fes L U3 T eS;) |L i»« Torens volledig te noteeren. Verbi-terde opyai-e ran Parl'ij D : 11. , D f7; 12. L f 5 : U. P. Ol-l-en, te G. U noteert in C 3 : !'>.?, P b L c: Wij vermoeden, dat u daarmee bedoelt 12.?, P bO ei: Is dit niet het g-val, zend dan ten spoedigste bericht aan den heer J. Hucse, Yisse-hersstraat, Breda. Gelieve voortaan de in deze rubriek gebruikelijke notatie te volgen. ./. B. i'., (e U. Was uw 12e zet van Wit in G 2 niet eda: in plaats van ed4:ï12?, P fU dj : ia ecu antwoord op eerstgenoemd» n zet. stuk uit het platform weggeslagen, daarnaast was een steen ingezakt, had de stalen staaf, waaraan hij vastgeankerd was, met zijn binnenste uiteinde in de hoogte gedrukt, en deze stalen staaf had een raam van de lantaarn uit zyn voegen gerukt. Daardoor was het gat ontstaan, dat het water bin nenliet. De geheele lantaarn was biet onmiddel lijk bedreigd, maar de opening moest gestopt worden, anders kwam het licht in gevaar. Hij beproefde het raam dicht te trekken, maar dit gelukte maar zeer onvolkomen, omdat het kozijn krom gebogen was Bob had zich gebukt en zwaaide een hamer tegen den losgeraakten steen; daar begreep Bill zijn deel van de taak, hij moest het raam zoo goed mogelijk toehouden en zijn makker waarschuwen. Bob had gelijk, dacht hij ; een van beiden : hij slaat den steen weer recht of hij slaat hem in stukken, in elk geval zal het venster zich dan weder eenigszirs sluiten. En hij keek naar buiten. Hallo!" Eene reusachtige golf kwam wagge lend nader, zwart verhief zij zich vau onderen op, zwol in de hoogte, tot een dikke witte straal schuin door de bres in het platform opwaarts sprong, terwijl een and«re schuimgoif over de borstwering sloeg. Bob had zich op den schreeuw in de koogte gewerkt en zich aan de borstwering vastgeklemd, zoolang de branding duurde ; thans hamerde hij weder. Hallo!" Nog eenmaal dezelfde stortzee en weder klonk de hamer met zware slagen. Hallo, God zij ons genadig!" Twee reusach tige goltkruinen stormden van verre naderbij, de geheele toren rukte en sidderde, toen de eerste hem aanraakte, en als gekraak klonk de aanval vau het water. Bill hield krampachtig zijn venster vast, nog eens gekraak, nader en duidelijker dan tevoren, een gil en een zware slag tegen den torenmuur; toen de golf ditmaal weggevoerd was, was er van buiten geen borst wering meer te zien, en ook geen Bob. Bill had geen andere gedacüte, dan den naasten dienstplicht. Hij probeerde of het venster zich thans liet dichtrekken; het gelukte bijna, de golf had den beschadigden steen en daarmee het hoofdbeletsel weggerukt. Toen wierp hij een snellen blik over het water, sprong naar beneden in de wachtkamer, greep gereedschappen en touwen, en was weder boven vóórdat eene nieuwe hooge golf zijn werk met volkomen verwoesting bedreigen kon. Met een ijzer drukte hij de opgelichte stalen staaf neer, en daarna gelukte het hem bet venster te sluiten en te bevestigen. Nog twee zulke golven, sprak hij tot zich zelf, en de geheele toren gaat in stukken; maar wat een menschenhand doen kan, moet geschieden, om het licht te redden. Hij onderzocht de lamp, maakte wat nat geworden was schoon, en keek toen voor de eerste maal naar buiten, alleen om te kijken. De storm had nu zijn hoogtepunt bereikt, de golven gingen lager, maar de heift van de borst wering was verdwenen, een breed stuk van het plattorm zelf was uitgebroken, en Bob .. . Een diep afgrijzen beving hem. Niet voor het gevaar, maar voor de ledige plaats daarbuiten en voor de ledige plaats in zijn eigen wil. 'SYant nu kwam weer de gedachte over hem, aan hetgeen hij had willen doen. Hij schudde de herinnering met geweld van zich at; het was, alsof zijne ge dachten tegen een afgrond aanliepen, waarvoor zij ontzet terugdeinsden, zoodra zij tegen hetgene stieten, dat zij niet mochten aanraken. Het mes lag op den grond, hij gaf het een schop. Thans ?was het hem welkom, dat de regen tegen de lantaarn zweepte; hij begon verder aan het beschadigde vensster te werken, bezichtigde zijn reparatie, verbeterde haar, arbeidde verder aan mtbrekende zetten in A '2 en A 7 worden in eude rubriek gepubliceerd. H. J. el. H. IJQ oniureitenue zene de volgende rubriek gep het staafwerk, totdat hij er warm van werd, zag vervolgens zijn lamp weder na, vond nieuwe plaatsen, waar hij de grendels aanschroeven of de hand aan verbeteringen leggen kon. Zoo bracht hij den nacht door, zich met den dienstplicht verdoovend. Toen het licht werd deed hij de lamp uit, heesch de noodvlaj?, ging naar beneden en deed eenige grendels van de deur. De storm was voorbij, de golven waren kalmer ze stroomden alleen nog maar over den rotsgrond van de Scheere. Hij scbepte Jucht, maar hij was genoodzaakt, om te kijken. Hij liep de rotsen at, zoover als het water hem toestond, en hij vond wat hij vin den moest. Bob's lijk was door een terugwijkende golf tusschen twee rotspunten ingeklemd en had de wegspoelende kracht van de latere waterbe roering weerstaan. Zonder zich te bezinnen, waadde Bill door het water en deed zijn best, om den dooden kameraad los te werken. Het was een pijnlijke arbeid, maar hij kwam er mee klaar, nam het lijk op zijn armen en droeg het in de kooi, waar bij hem op een bed nederlegde. Nu was hij van plan zich om te wenden en naar buiten te gaan. maar hij kon het niet. Of hem ook eene rilling beving-, hij moest staan blijven en in het wassen, beweginglooze gelaat van den doode staren. Zoo heb je hem willen neervellen, klonk het uit den afgrond in zijn boezem; dat zou jou werk geweest zijn, wanneer niet het toe val in zijne vreeselijke barmhartigheid je daarvoor bewaard had! En hij staarde het lijk weder aan, totdat hij, als or.der een verpletterenden last, ineen zonk. Op de knieën lag hij, diep neergebogen, en uit het binnenste van zijn ziel steunde hij: Ileere God, gij hebt mij het gezicht van mijne daad getoond; ik ben niet waard U te danken. En in dezen toestand bleef hij, totdat er bui ten een gefluit en terstond daarop het geluid van mannenstemmen hoorbaar werd. Toen sprong hij op en liep naar de deur; de aflossing was ge komen. Aan den verongelukte werd blechts een vluchtige blik en een kort woord van medelijden gewijd; men klom naar boven, om de schade, die de storm had aangericht, te beschouwen en haar. zoover dat ging, voorloopig te verbeteren. Balken en stangen had de sloep op Bill's noodsignaal medegebracht, maar het was duidelijk te zien, dat het bevestigingspunt voor de eerste hulp moeielijk zou te vinden zijn, want juist dat ge deelte van het platform, dal vóór het ijzeren deurije lag, was weggerukt; tusschen de deuropening en het overige van de gaanderij was een breed gat, de eerste bereikbare steenen weken reeds achter de ronding van den toren terug, en de borstwering was afgebrokkeld. Dus zagen de mannen vooreerst geen middel, hoe een hunner op het platform kon komen, en dit moest toch gebeuren, wanneer zij een punt wilden hebben, om met hun werk mee te beginnen. In het ergste geval, moesten we door de lantaarn er uit zien te komen, zeide er een; een slecht ding was dat waarlijk, maar als het niet anders kan ! Toen zeide Bill: Ik wil het beproeven, geef me een lijntje." De anderen wilden een touw om zijn lichaam binder, om hem vast te houden, indien hij mocht vallen; maar hij weigerde dit zoo be paald, dat zij hem lieten begaan. En terwijl zij den adem inhielden, wrong hij zich tot vóór de deur, zette een oogenblik zijn voet op den vooruitstekenden drempel en waagde den vreeselijken sprong over den afgrond. Hij kwam tegen de borstwering terecht, zoodat er nog eenige brokken uaar beneden vlogen, hij viel, maar hij viel op de steenen van het platform, en deze hielden hem; het dolle waagstuk was gelukt. Een lioerali be loonde zijn daad, maar hij wierp slechts een CORRESPONDENTIE. J. Hoes te B. Yiitndelijk bedankt voor uw wel willend schrijven. V. SI. Ciecolini te A. Deel ons s. v. p. mede welke dagen de bijeenkomsten plaats hebben en hoeveel de contributie bedraagt, dan zullen wij aan u\v verzoek voldoen. UIT DE SCHAAKWERELD. 't Jaarboekje van den Ned. Schaakbond H gearri veerd] Hier volgt de daarin vervatte toelichting van 't nieuwe reglement. Wij hopen dat do lectuur velen onzer lezers zal aansporen zicli bij den bond aan te sluiten. TOELICHTING VAN HET ONTWEltP-HEGI.ElIENï. Bijna de gansche toelichting van dit Ontwerp is de reden van zijn ontstaan. Bondsleden, herinnert u wat in de laatste jaren op iedere vergadering gezegd werd en wér gezegd, herhaald en weer herhaald: de Bond doet te wei nig; de Bond hè. f- minder dan '200 leden; de Bond is niet Nedorlandfceh maar Holhuieisch en Stichtsch; de Bond slaapt 51 weken van het jaar en gee-uwtl; de 52ste; enn. enz." Bedenkt dat do verdienstelijke ontwerpen V -r ('omissiu van 18*8 in ISS'J werden aangeiiemd n on in l^üt) werden irgetrokken, niet omdat mc.i ei' tegen was, maar omdat op dat oogentdik de wivoering van de nieuwe linancieele grondslagen te gevaat lijk toe scheen a-iii ik' ru'iord':ir!i'.'id de-r afgevaardig leti. eelenkt dat sedert groote kans /.*- vcrw< >i-ven dj leden van het Noorde/ijk schaakverbond te \\ Innen, dat het schaakleven zn-h in Nederland nitgeb' eid heeft, dat nieuwe schaakve-re-enigii^en zijn epge'i ieht in Alkmaar, Arnhem, Breda, den Helder en />.ud!e, dat allerwegen bclangsieiling in den Jlind is opge wekt en da! het welslagen van den probie-e-m >\edsi rijd buiten den Bond vertrouwen in zijn werken heeft gegeven; l)i denkt dat wanneer slecht-, de hoog" contributie verlaagd worde, en de voeling <u-sche:i d; n Bond en /jjue leden vermeerderd worde, met ^lerlits 2'K), noen aanvankelijk wel UHJ en naar wij met reden mo^eii hopen op den dnnr we] SUd, misschien we] 1000 leden in ons land te \iinh n /uilen zijn. en dat dan die meerdere- leden n der veel UK c f gene,t van hun lidmaatschap zullen hebben dan thans de l'.MJ tegenwoordige. Van di", gedachu-n is liet Bjstuui1 bij hot inlienen van dit Ontwerp uitgegaan. Aldns zijn de artikelen 5 en il van het Ontwerp tot stand gekomen; artikel G met, al naar de grootteder at'deeling, daling dei- hoofdelijke jaai lijk-che bij drage tot bij afdeclingen van '2i en meer leden 1} Dit lijkt wat heel kras gezegd, maar \\ut dunkt U vau een Boni met ISO leden waarvan 12 een wed strijd spelen en S dien wedstrijd bijwonen ! f 1.?zoodat ieder afdeclingslid steeds belang er bij heeft nieuwe leden in zijne afdeeling te zoeken j en ele inkomsten van elen Bond in kleine afeieelingen niet al te sterk verminderen. Een k'eiu verse-hil, maar van vee;! gewicht, met het ontwerp eler Com missie van 18^,8 is ne>g dat op dezo wijze ele Bont!, onafhankelijk van do meerderheid in plaatselijke j i veieeiiigingen, leden kun bezitten minder elan ? 2.50 ! bijdragende. He-t Toetreeien vau vereeniginge n is geregeld evenals bij den Algemeenen Nederlandschen Wielrijdcrsbond ? en bij de-n O iedvetbom], waar het goeel werkt (zie i artik- len 9 en ;U.) En wat nu ele rechten der leden betreft die zullen vermeerderen etoor ele uitbreieling elie ele werkzaamheelen van elen Bonel emeh rgaau, zonder ele- beper king die het ontwerp eler Cejnimissie van ]KSs aan afeteelii-gsleelen eiplegde, dat slechts eenigen hunner, door verkiezing aan te wijzen, aan de Bundsweelsti'ijden mochten deelnemen. Het Ontwerp schrijft nu voor dat de Bond vast \ geve: jaarlijks een wceisirrjd in twee klassen, suonj gelijk als ele' tegenwejoreïige'. die^ aldus in zeikere- mate ', ele beteekc-nis van kampioenswe'elstrijd zal behouden; j ieder jaar verschillende (de beeloe'ling is aanvanke- j ( lijk elrie eif vie-r) schaakbijeenkeiniste-n met snel-af- j j leiopende wedstrijden, in verschillende hoe-ken van j het land, opdat wedstrijdlustigo leden, wien tijd of plaat-j van den wedstrijd niet passen, of wie de weelstiijd niet voideiende is, e>ok gelogenhe'iel hebben zie-h j me-t rideieM-lijken strijd eun dt n voeirrang te vermaken ; ie-de-ro twee jaar een wedstrijd in het preiLdcem; elicliten; en verde-r e-e-n tijelschnft, /bceioedd is aan| v.nkelijk iedere maand, later wellicht iedere 11 dagen i verschijnende-J, dat wij hopen bedang inboe'Zeme-nd te i maken voor alle loeie-n en tevens al-i voortdurend \ ropaganda-mieiele l te deen die'ne.-n. Veieirts opent liet ontwerp den weg tot probleemeipiossings-wedstiijden, lot het uitlokken en bevor deren van twee- en massa-kampen en tof liet over doe'n kenne-n van grooic lllee-sttrs, dit alles e-e-.ble-r m1 t e.-ene kleine be-perking: ve>orzoeive-r de kas het ? toelaat. j Deze beperking voert e.iis nu tot ('te bespreking ? der tiniUK'ice-le /.ij'ie vaii he-t eintweip. l Ten einde hierumti'e nt genist en geruststellend i ter vergadering te kunnen komen hoeft de Secretaris in (inningen, het milddpunt van liet schaakleven l in bel Noorden, in ook m Arnhem e-n /.wolle- waar ! hij toeivalbg wir. l uitgeiioodig'i, het Ontv crp en zijne i be-doeliiig nitcenge/.e:t. Vandaar waarom le-t onvermijdelijk was. van de | machtiging der vergadering in t'treeht. om met. lie-t '? Nooieleti bctrokkinge'n aan te knoopt n. ge'biuik te maken lot bef licki n J make-n van het Ontwerp aan niet-Bondsledeii voor a'le Bondsleden het kenden. Maar was elii e-en enive-nnijdelijk bezwaar, uiterst liU't'g werkte die wat embe-scheiden ? e-davUtcnwissc! ng. (letui-.'o ],ct verslag in de Groningscho Cemrant van '2f December 1-Wt vestigde ele toen ge voerde bespreking bij de schakers van het Noorden de overtuiging dat: veelbeteekenenden blik naar boven, en zette zich terstond aan het werk. Met het lijntje trok hij een touw over, met het touw een balk, en zoo was de brug gelegd, vanwaar uit met het werk der overigen een aanvang kon worden gemaakt. 's Avonds brachten zij hem aan land, en daar hoorde hij, dat zijn bevordering goedgekeurd was geworden; het onderzoek tegen hem had zoo weinig opgeleverd, dat de commissaris het opgaf, zonder hem eerst in het verhoor te nemen. Toen men Bob ten grave droeg, ging hjj er ach ter. Een visscher, wien zijn somber gelaat in het oog viel, vroeg hem: Dat zal wel een lange nacht daar buiten geweest zijn ?" Neen," zeide Bill, maar een lange morgen," MIJN DEBUUT ALS TRAGEDIENNE, naar ILKA v. BAÏ/MAY. Ik was vijftien jaar oud, aldus vertelt do operette-diva, die op dit oogenblik de Berlijners als Nitouche" in verrukking brengt, het begin harer loophaan, toen ik uit het klooster te Ivaschau, uit noodzakelijkheid en eigen begeerte in het vatlerlijk huis terugkeerde, en mijn strengen vader begroette niet de woorden: ?I'apa, ik wil tooneelspeelster worden." Dat woord werkte als een bom. Papa zag mij eerst strak aan ett ging toen in eene uitbarsting van woede over, waarbij hij telkens vroeg, of men in het klooster te Ivaschau de kinderen tot deze vroomheid opleidde? Hij wendde zich ook tot het bestuur van de kloosterschool zelf, met verzoeken om opheldering hoe mijn ziel en mijngeestzookondenzijnbedorven; en men deelde hem tot zijne verwondering mede, dat ik onuitstaanbaar was geweest, dat ik de medeleer lingen teit onoplettendheid bad verleid, door hun altijd voor te doen »hoe men comedie speelt;" men had mij die'iitengevolge voor mijn straf op de achterste, bank moeten zetten, zonder echter hierdoor mijn dollen en zondigen overmoed eenigszins te kunnen be'tenge'len. In mijn eeTsto kinderjaren was ik dikwijls naar den se'honwbnrg meegenomen, en hetgeen ik daar zag en hoorde', prentte zich levendig in hart en hoofd. Daarmede kwam ik dan bij mijn inedele'erlingvn voor den dag. .Mijn arme vader zond mij diep teleurgesteld naar eene tante, elie op eene eenzaam landgoed woonde. De' oude dame was in 't geheel geen vriendin vau toemeel en te>onoelspolon, en dus hempte' papa, dat zij mij van mijn krankzinnigen hartstocht'' volkomen genezen zou. lle't, zon haar langzamerhand wellicht gelukt zijn. maar ik lie't ei' baar elen tijel niet toe. Ik hie'lel het niet zeer lang in haar gastvrij huis uit, omdat er niemand was, niet wien of voor wieu ik --- komedie had kunnen spelen. Ik plaagde tante zoolang e>n zoo ge>raftinee'rd, dat zij eindelijk toch het geduld verloor en mij, de onverbeter lijke, weder naar mijn vader terugzond. En thans eischte ik van dezen met de grootste energie, dat hij mij naar den tnoneel-direetour die destijdstoKnsohnit ve-rtoet'de, brengen zon, anders... Ik ondersteunde mijn wenscli mot een argu ment, aan welks uitwe'rkingskracht ik niet twij felde: anders zon ik --- wogleiopen. Papa was zeer verbaasd over iniju beslist optreden, stolde zich zeer toornig aan, dreigde, schold, maakte rumoer en kon toch ten laatste niets anders doen, dan mijn wenscli vervullen. In de hoop. dat. ik talemleieis bevonden en aldus van mijn belsche dwaasheid" zon genezen wor den. In-aclit papa mij naar den directouv, die destijds met zijn rondreizenden tre>op de beschei het wenschelijk was voor Nederlandsche schakers zich bij den Nederlandschen Schaakbond aan te slui ten ; ele tegenwoordige jaarlijksche bijdrage te hoog is oni veel leden te winnen ; ele Fond iv.et meer kan aanbieden, noch minder bijdrageüi kan vragen elan m het ontwerp geschiedt; en eins indien dit ontwerp wordt aangenomen een zeer groot getal schaakspelers in het Noorden zich za! aansluiten en de niet toetredende!! opwekken om ook toe te treden. Evonzoo slaagde «ie ondergeteckenele in Arnhem en Zwe>lle en e>p grond van ele elaar aangeknoopte betrekkingen en van elen arbeiel alsnog bij l'alamedos in Devente-r, bij ele nieuwe se-haykvereenigingen in Alkmaar. Breda en den Helder, en verder voorname lijk in Dordt, Haarlem, 'sllerte'geiibosch, Leiden, Rot terdam en t'treeht aan te wenden kan thans met ze kerheid gezegd wunlen: indien het Ontwerp wordt aangenomen zal het aantal leden van den Bond op l Januari 181)3 zeer weinig met 400 verschillen; en daarna z»l eene geleidelijke langdurige stijging in geial plaa's vinden. jaar eene ikleine-i to>iiiiri" van emtvangsten, terwijl de te verwachten vermeerdering van leden op den dnnr eene itaitiit-nlijke ionKiiuf run on'caiiy.-iten zal veroorzaken. In ele tweede phiats nu de uitgaven, e-u voeirloopig alleen de vaste. i>i koste-n van den gewonen jaar'gl;sehen wedstrijd 7,uiien dezelfde bHiven; waarlij gei ekenel wetrelt, elat, indien de inlegge-lden aanzn-nHjk toene-men, misschien reden ontstaat ele prijzen met die vermeerdering te verhoogen. Voor goed zal iedere twee jaar worden uitgetrok ken ge'ld vex>r een pn.bleem-diediiwed.-trijd en voor 7 ot b' kleine se-haakbijeenkomsten, die goedkoop kunnen ingericht worden en te /amen niet meer zul len ke>s!en dan de Iwee; j;iarboe'k;es en vergaderingopr"e-;.ii]gsbi ie.-ve-n die ge-spaarel zullen worelen, te rekenen /' '.!'.!">.?in twee jaar. Aldus blijft over nis eenige bezwaring van de iaariijkscho begremtir g her tijdschrift, dat het Bestir.ir" echter na onderzoek goedkoop blijkt te kun nen doen ('rukken. Aanvankelijk zal dit tijdschrift misschien ie-ts nie-e-r kosten dan ele feie-name eler inki'inste-n bedrage-u /al. maar eok tegen elat geringe gevaar is de- B.md voor twee of drie jaren gedekt door liet batige saldo van f' :!!>(!.?tot. ? fOO.?dat sineK iareu iede' imi kjaar overschoot, niettegenstaaiiel den laatsien tijd herhaaldelijk buitengewone onkosten voorkwamen i l.uitengewoon drukwerk, schaakklokjes en pnibeem-wedstiijd.) Met vei-trecawen, ook uit een financieel oogpunt, kan men dus de toekomst van den Boud opbouwc-ii op e;it ontwerp. Diarom, Boudsle.den, helpt mede om den Xedarlandse-ben Schaakbem l te maken tot een Bond van alle Nederhindsche schaakspelers, en helpt mede dat de Bond in het vervolg meer aan zijne leden oplevero dan nu. De secretaris J. l'. Heemskerk.