No. 787 DE AMS.TERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Burgemeester Vening Meinesz in den Gemeenteraad over de politie. Alexis heeft zijn zusje lief, Wanneer z'in vrede samen leven, Hij noemt haar zelfs zijn hartedief, Als zij haar speelgoed hem wil geven. Maar als zij iets dat hem behaagt, Voor haar om mee.te spelen vraagt, Dan is die liefde ras verminderd; Dan is zij doorgaans hem te veel; Ja. bijkans haat hij haar geheel, Wanneer zij hem in 't doen van zijnen zin verhindert. HIKIÏONYMUS VAX j SNUIFJES. De bezoekers van den Haagschen ->Dierenluin'' hebben onvergetelijke oogenblikken doorleefd. In het D.zyblad van Zuid-l[olland fn 's-t-ïrarciilMje lees ik: Twee nachtcactussen, cureti^ rfraHtliflorH*:, hadden de beleefdheid gehad tot genot der leden iiuu schit terende, rijke, groote, witte cu oranjekleurige bloemkelken Maandag-avond te ongeveer halt' zeven uur te openen om die' voor goed te sluiten voor Zons opgang van Dinsdag-ochtend. Dus op een concert-avond, waardoor de ttortulanus in de gelegenheid was gesteld twee dier planten IÏdrie bloemkelken te eMpaseerea in de groote serre achter de camellia'si Door lampen verlicht, maakten deze bloemen ejn schitterend tiï'ect. En werd letterlijk queue gemaakt en met stille bewondering hebben dames en heoron zich een oogenblik vermeid in de aanschouwing van die schoonen van n nacht. Wat al droombeelden, wat al herinneringen aan vervlogen vreugde en doorgestaan lijden zijn al op gekomen in de gemoederen van jong en oud bij de aanschouwing van zulk een betooverende schoonheid, gedoemd om te zijn verwelkt ea' te zijn weggezonken in het groote niet, voordat de zou weder aan de Oosterkimnie zal zijn verrezen." Alles is toch hoofseh en hoffelijk in onze hofstad. Zelfs de nacht:cactussen zijn er be leefd, Maar ik geloof stellig, dat zij in 't geheel niet zouden hebben gebloeid, als zij geweten hadden, hoe de aandoenlijke Hagenaar* door dit schouwspel zoutien worden geroerd. * * * In een ontwerp-adres, door de XeJerlaiiJxi-Jif Jlaatscltappij tot bci'oi'/lci'iitf/ <1er Ijatrrxli'nndr aan de Tweede Kamer te zenden, leest J)/: Tij/l het volgende curieuze zinnetje: Hoe meer medici er in een land zijn, des te meer medici moeten er leyen. En het pu bliek zal aan het eind het gelag moeten be talen. Heeft een geneesheer het druk. dan zal hij trachten zijn patiënten zoo spoedig mogelijk te genezen. Heeft hij weinig te doen, dan zou er vrees voor het tegendeel kunnen bestaan. Men kan eenzelfde ziekte licht en ernstig opvatten en naar den aard dcrqualificatie veel of weinig visites maken, veel of weinig geneesmiddelen voorschrijven.'1 Op zoo'n manier maken de dokters zelf liet publiek wantrouwend. Het is duidelijk, vol gens dit recept moet men een dokter nemen die het druk heelt, maar loopt men dan niet iiet gevaar, dat hij de hand zal lichten met de bestudeering van de ziekte, daar hij den tijd mist lang bij een en denzelfden pa tiënt te vertoeven. Men kan een ziekte licht en ernstig opvatten ; iemand die een lichte ongesteldheid heeft zal dus een medicus moeten roepen die haar licht opvat, en iemand die een ernstige ziekte heeft, een die haar ernstig opvat. Zoo zal het wel het beste zijn twee huisdoktei's te hebben, en dan nog een derde, die ons zegt welken van de twee we roepen moeten. Het'medicineeren wordt zoo wel wat secuurder, maar helaas ook wat duur. En het is nu reeds niet zoo heel goedkoop! * & Volgens de dagbladen begint aanstaanden Maandag do ynronr zomervacantie van Ko ningin Wilhelmina, welke vier weken zal duren- Dat weten we tut al weer; maar waarom wordt het publiek nu ook niet mededeeld,welke buitengewone zomer- en winter-, herfst- en lentevacanties de kleine Koningin worden gegeven. Eerst wanneer mij dit be kend is, kan ik er over oordeelen of een vacantie van vier weken lang genoeg is. Het 7)f/.//Ww/ergertzich aan het v<V>r-parlement dezer dagen door de liberale kamermeerder heid gehouden, en brengt in herinnering hoe het vóór-paiienient in de Tirre ^tc/!m den val van 'teerste ministerie Thorbecke heeft voor bereid. Ik acht het gevaar aan het houden van een vóór-parlement verbonden niet zoo groot. Wat den een geoorloofd is staat den ander ook vrij Als nu de andere partijen ook maar vóór-parlementen houden, is alles in orde. Wat belet de Dagblad-partij het voorbeeld van de liberalen te volgen en al haar leden op te roepen tot een samenkomst vóór een beslissende slag geleverd wordt? Ik vermoed de Dagbladpartij heeft dat ook deze week wel gedaan. De heer ('!i.. Millaud te Parijs spreekt met verklaarbare ergernis over de onloochenbare overwinning der sociaal-democratie, die thans onder leiding van Van Houten en I'iei'son bevochten wordt,.'" I lij stelt voor die »in de Slfn/lxru/irait/ met roode letters te ver kondigen. De heer Ch. .Millaud houdt het voor zeker, dat van de IIHIIHI verdachte en vogelvrij ver klaarde zeer vermogenden 'Jnuij naar Parijs en Brussel zullen komen, weshalve men in beide steden zich reeds verheugt in het vooruitzicht zoo vele millionnairs met hun millioentjes rijker te worden. Dit is ongetwijfeld voor .Nederland een treurige toekomst. Maar wat er aan te doen? Een troost echter zij ons beschoren, en wel, dat wij den heer Millaud uit Parijs terug krijgen en behouden. Voor t'vn zoo'n Vader lander geef ik althans graag een paar hon,derd millionnairs prijs. liet Cen/nrm noemt.de bedreiging vanden burgemeester, dat hij zijn ambt zou neerleggen, als men hem ten opzichte der optochten niet zijn zin gaf, een uit llotterdam jcintiMiiccrd argument. Deze linndelxlvrni te bezigen waar er sprake is van een handeling van den eersten overheidspersoon komt mij al te oneer biedig voor. Op deze manier zou men die bedreiging ook wel kunnen noteeren: b.v. als ilauw, niet gewild, geen vraag naar, enz. enz. Ik verneem dat in het hartje der Pyrenaeën een inlandsen muziekkorps het \Vien XeerIriinlxi-li llloc'l gespeeld heeft en dat het daar even goed klonk als in Nederland zelf. De I-'i/n/'iti'/ Lucltoniiaixe die te Uaguères de Luchon onzen uitgever A. W. Sijthotéeen concert aanbood, bewees alweder hoe men in het buitenland onze groote mannen weet te eeren. Het Rrtndclxhlrtd brengt dit in verband met het wetsontwerp op het Nederlandschap en schijnt de meening toegedaan.dat de Fanf'i.ifo Liichuiniaixc heeft willen laten gevoelen, hoe een Nederlander zelfs in de Pyrenaeën zijn nationaliteit niet zoo heel gemakkelijk verliest. liet zou nu. dunkt mij, de moeite waard zijn te vernemen of de heer Sythoff werkelijk ->Nederlamlsch bloed in de aderen heeft van vreemde smetten vrij." In dat geval, zou er veel te zeggen zijn voor de meenïng van het llandiixlilad dat het Neder landerschap zelfs op den Luclionnees den indruk maakt iets onuitroeibaar* te zijn, en kan dus v. Tienhoven zijn ontwerp-nationaliteitswet na dit verrassend blazen van het Pyrcneesch fanfarecorps gerust opbergen. * * De Anti/. 'V. maakt een allerzondeiiingste opmerking. -Op de Sport-tentoonstelling-komt een aardig tableau voor: Sport in de Heral diek, een aantal wapenschilden binnen een hoelijzer. liet wekte echter onze bevreemding. «laar wij weten dat de heer Vorsterman van O yen zelf niet teekenen kan. dat onderaan alleen deze naam voorkwam met het woord in/-.' Nu moeten we toch Vorsterman v. Oven de hand hoven het hoofd bonden. Het is ons bekend, dat V. v. O. zelf teekenen, kan en dat hij danook altijd zich teekent: l''<>i'xten>i'!ii r. <iijcn. Zoo teekent hij in zijn brieven, zijn rekeningen enz. De opmerking van de Arnlt L't. moet op een vergissing berusten.