Historisch Archief 1877-1940
No. 795
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
ciatie vooral niet zou mogen ontbreken: Was
ihm cm positivem Wissen und tiefer
Empfindung abgeht, ersetzt er dwreh Oberflachünkeif-."
Da hort .ja alles auf1', zouden zijn landslieden
zeggen. Wanneer een schrijver eigen kleinheid
en zwakheid zoo gul bekent, zoo goedmoedig
belacht, met eigen onvolkomenheid zoo pochend
te koop loopt, is er voor de kritiek eigenlijk
niets meer te doen. Hoogstens zou men van
haar nog kunnen verlangen, dat zij de werken
onderling vergelijkt, de trappen en graden van
middelmatigheid nagaat en vaststelt. Als ik De
Mexicaan in het Theater' van Moser een
plaatsje zou moeten geven, zou dit uiterst beschei
den en in het allerachterste rijtje zijn. Het is
een van de zwakste producten van den Duitschen
2>osser<fabrikant. Het is origineel noch geestig, boei
end even weinig als vermakelijk. Het mist zelfs de
eenige eigenschap, die Duitsche kluchten soms nog
, een schijn van oorspronkelijkheid, in meerdere of
mindere mate recht van bestaan geeft: het naïef
sentimenteele, het gemoedelijke, huiselijke, zelf
genoegzame. De Mexicaan is louter intrige-stuk,
verwikkelingsklucht, een genre, waarin het voor
alles op het métier, op handigheid en
tooneelkennis aankomt en waarin de Duitschers zich
lang niet zoo op hun gemak gevoelen als de
Franschen. De overeenkomst tusschen een Duitsche
en Fransche klucht is voor mij, dat zij beide
onzin zijn; het verschil, dat in den Franschen
onzin methode zit, zooals Polonius zegt. Een
Duitscher weet geen voet bij stuk te houden, schijnt
geen plan gemaakt te hebben, dwaalt steeds rond
en af, raakt ten slotte in zijn eigen intrige
verward en maakt er zich met een Jantje van
Leiden af. In De Mexicaan wordt de
hoofdintrige bijna voortdurend door de zij- en bijin
triges in een hoek geduwd. Men weet eigen
lijk geen oogenblik, waarom het te doen en
waaraan men zich te houden heeft; de draad
breekt telkens af; het is oen warboel, dat
men er moe en suf', ten laatste draaierig en
zeoziek van wordt: een zuinig, en slim drama
turg zou er 4 of 5 kluchten uit gefabriceerd
hebben. Men krijgt te veel en toch eigenlijk niet
genoeg, boomen en geen bosch, brokken en geen
geheel, kluchten en geen kluchtspel. Om de
geheele geschiedenis na te stamelen zou men veel
combiriatiegeest en een machtig geheugen moeten
bezitten. liet zou veel tijd kosten en de moeite
niet loonen. Van de personen valt niets te ver
tellen; zij zijn al even weinig origineel als hun
avonturen, hebbelijkheden en geestigbeden; de
manzieke oudejongejutt'rouw ontbreekt evenmin
als de onvermijdelijke bakviscbjes: de stotteraar
stottert er vroolijk op los; de knecht is brutaler
dan ooit. De Mexicaan zelf is uit de «Femmes
fortes" van Sardou woggdoopcn.
Voor den tooneelspeler valt er in stukken als
De Mexicaan weinig te doen en weinig roem te
behalen. Als hij zijn vak kent, kost het hem
geringe moeite de marionetten over het tooneel
t'o laten huppelen en trippelen. Fantasie en
vroolijkheid zijn de hoofdzaak. Hoe gekker hoe
beter. Als de poppen spreken en zicli bewegen
als gewone mensclien, handelen zij in strijd niet
hun poppoiinatuur. Een Jan Klaasson-spd ver
draagt geen lijkbiddcrs-gezichten en grafstemmen.
De vertooning van De Mexicaan liet in dit opzicht
soms te wensehen over; in losheid en lenkheid
kan zij nog winnen. Het best op dreef waren de
heeren Tourniaire (de Mexicaan) en Schulzo (de
knecht); zij brachten wat leven in de brouwerij,
lieten do bellen van de narrekap goed klinken. De
stotteraar van den heer van Xuijlon was niet kwaad,
maar wat erg droog en zwaar op de hand, te
dof' en eentonig. Hetzelfde geldt van den heer
de lioer; hij nam de malligheid wat al te
ernstig op. De verdere rollen zijn van weinig
of geen beteekenis. Was het kluchtspel soms
wat vlug ingestudeerd, of ontbrak de recht»
animo? De ensembletooneelen liepen miserabel.
De tooncelinrichting daarentegen was voortreffelijk
juist en typisch.
H. J. M.
Bayreutk 1892
door IIuGO NOLTIIEXIUS.
V. Die Heistersinyer,
Doch weun der midi im Hinimcl hiilt
dann liegt zu Füsscn mir die Welt."
Menigmaal kan nicu de opmerking hoorcu dat
»die Mcistcrsiuger" door \\ agner geschreven zijn
om in Walt.her vou Stolziug zich zelf te verheerlij
ken en vooral om zijn talrijke tegenstanders be
lachelijk te maken. Gaat men echter het ontstaan
van dit werk na, dan valt liet dadelijk in J»;t oog1
dat dit, niet, zoo is. liet plan voor het werk werd
opgevat, dadelijk na Taiinhauser", dus iu 1S-I5;
Wa.'ner b,:vond zicli voor zijn ontspanning in een
badplnatsjc iu Bohemcii. Hij bericht ons zelf ((les.
Sehr. IV, t'.l). ., Wie bei den Atheuern dn heiteres
Satyrspid nuf die Tragedie folgte, crschien mir auf
jcner \ ergmiguiigsrdse plötzlich das Bik! eines
koinischen Spieles, das in Wahrheit als
beziehungsvolles Satyrspid meinei» Sa'ngerkricge auf
Wa-tburg'' sicli anschliesseu konnte. Es waren dies die
Meistersinger zu Nürubcrg" mit, Hans Sachs an
der Spitze. leh fasste Hans Sachs als die let/te
Erschdnuug des küustlerisch produktiven
Volksgeistes auf, und stellte ilm rnit dieser Gcltuiig der
ineistersiugerlieheu Spiessbiirgersehaft eiitgegeii,
deren durchaus drolligem tabulatur-podischem
Pedaiitismus ich iu der Figur des -/Merkers" eiueii
ganz persó'nlichcn Ausdruck gal)." Xu werd liet,
plan, ofschoon reeds toen zeer uitgewerkt, eerst,
veel later geheel uitgevoerd. De tekst, is te Parijs
geschreven iu 'C>2; de compositie, iu hetzelfde jaar
te Biebrich begonnen, werd te Penziug bij Weeuen
voortgezet. Iu '6(i en '07 is het werk voltooid
en iu ESb'8 beleefde het de eerste uitvoering te
Müncheu. Uudcr het eompoueercii zijn vele ver
anderingen in den tekst gebracht eu mag nu hier
en daar iets voorkomen wat op een toespeling ge
lijkt, het geheel is te grootsch gedacht, om ook
zouder de wordingsgeschiedenis te kennen, aan een
vernederend gebruiken van de kunst voor persoon
lijke doeleinden te denkeu. Spreekt hel met
bezieleuden gloed van liet goede recht vau Wagners kunst,
dan is dit een bepaald gevolg vau omstandigheden,
maar ertoe bestemd is het nooit. Neen Leiizcs
Gebot, die süsse Noth, die legten's ihin in die
Brust: nun sang er, wie er musst";" //L'ud wie er
musst', so koiint er 's."
Zeer terecht is de opmerking van Scliuré;)Uue
des particularités de II. W. c'est la hautenr don t
l'artiste en lui doiniue l'homme. Sou esprit plane
d'habitude au-dessus de sa passiou comme l'air
trauquille au-dessus d'une tempêtc perput.uelle.
Parfois l'homme s'umporte, dans Ie feu de la
poléuiique, a la violeiice, a l'exagération, a
l'injustice; mais l'artiste se garde de tels c-xcès dans
ses conccptious dramatiqaes et se réserve une autre
région. La nulle personiialité; l'idée domiue en
maitrcsse absolue; hommes et choses n'apparaissent
qu'au poiiit de vue Ie plus général, sub x/m-ie
uelerni." ^\ at er op die Meistersinger al zoo
aau te merken is geweest kan zeker een lijvig
boekdeel vullen. Nu liet werk /.ich in een bijna
onverdeelde sympathie (zelfs vroegere bestrijders
zijn bekeerd) kan verheugen is liet bewezen
dat zeer. vele critici, aan liet hoofd waarvan Ed.
Hanslick, «der Merker" bij uitnemendheid, steeds
te viudeu is, zicli deerlijk vergist hebben met hun
voorbarig afbrekend oordeel; en iu allen gernoede
herinner ik ieder, die nog vermeent er naast zijn
lof iets op te moeten aanmerkeu, aan Socratés'
gezegde: //Wat ik begrijp is moui, maar nog
mooier zal wel dat zijn tot liet begrijpen waarvan
ik te dom beu.'' Vijanden telt het, werfc maar
zeer weinig. Ik keu muzikaal-orthodoxeu, ja ik
weet van muzikaal-doleerenden, die niet het werk
//dwecpeu". Ach ja die Meistersinger! die sind
abcr himmlisch: wenn Wagner nur Solches
geschriebeu liiitte !'' Ik ben overtuigd dat, zij de
eigenlijke heerlijkheid van liet kostbare stuk' niet
doorgroudeu. Zij kuuneii het, helaas niet, Beloof
ik. £11 hun waardeereu steunt op uiterlijkheden.
//Es ist viel Coutrapuukt dariu", meermalen lijkt
een episode op een afgesloten geheel, het melo
dische element komt meer aau den dag. er komen
koren in voor (uud welche!) het orkest bevat geen
buitengewone instrumenten. Wellicht treft, echter
ook ongemerkt de lueesleepeude macht van het
drama, zoo levendig, zoo kostelijk komisch alsof
het van Shakespcare ware. Is dit stuk leven niet ge
schilderd als met de woudcrvcrf van Ilembraiidts
palet!'
Als een satvrspel dan kwam den Meester zelf deze
comedic na de Taunhauser-tragcdie voor. Ook
hier als daar vereeiiigen zicli in den jeugdigen,
ridderlijken hoofdpersoon de eigenschappen van
ecu kunstenaar, en van iemand, die bemint.
Niettegenstaande de bonte omgeving, de schit
terende lijst der handeling, hebben wij ook hier
slechts te doen met liet van alle conventie losge
maakte zuiver mcnschelijke. En in Sachs heeft
hij ons werkelijk een held leeren kennen, zooals
er weinige ooit voor het tooueel zijn gedacht. Bij
hem gaat, de geheele handeling innerlijk haren
gang, waardoor de muziek ook onontbeerlijk wordt.
Sachs kenmerkt hoogste zielenadel en wij zien
dezen eeuvoudigeu handwerksman door /.ijn laatste
gioote overwinning op zicli /elven behaald, even
verheven voor ons als cfe roemrijkste held. Sïiohs
,/eiTeicht bcruhigt und buscliwicht.gt die aussersle
Heiterkeit einer milden uud seligeii Kcsignation"
(Wagner, Gedaukeu und Fragmenten). Even schoon
is het, gesteld met de andere personen, die de
handeling dragen. O, het drama op /.ich zelf reeds
is werkelijk een der grootste schatten, op wier
bezit de kuusf niet trotseh genoeg kan zijn. Eu
de muzek'r Geen oogenblik is er dat zij niet in
volkomen overeenstemming is met liet drama: ja,
ook hier wordt men gewaar hoe nauw woord eu
voorstelling en toon bij Wagner steeds verbonden
zijn. Wij begrijpen hem uu geheel als hij schrijft :
Die Musik ist nicht, Nebeiibuhler des Dramas,
sondcrn seine Muffer. Sic tont, und was sie tc'int,
muget ihr dort, auf der Bühne erschauen; ' evenals
in zijn uiting vau groote bctcekeuis: -Wo die
anderen Ivünste sagen : ili'x liedï-Htel, sagt die Musik :
dtiK /.v/." Modi t ik met u stilstaan, als hij ecu
verfrisschende tocht in hel, gebcru'te, die ons toch
reeds verkwikt vau 't begin tot het einde, op die
punten 11 u en dan, waar God ons als liet ware
met schoonheid overstelpen wil en een loflied,
voor wij het weten, aan onze /iel ontstroomt, ik
deed het zeker bij de diepzinnige inleiding vau
het derde bedrijf, die ons zoo duidelijk spreekt
vau Sachs' edelen strijd, zijn overwinning, zijn mild
berusten, ik deed het bij liet plechtige \\ ach auf,
den waren volksjubel, de warme opgetogenhcid
vau het volk iu de vereeriiiLi' van zijn geliefden
dichter, ik deed het, bij den Flieder-Moiiolog van
Sachs, bij den dialoog met, \\ alther, waarbij .Sachs
dezen inlicht: -Giaubt mir des Mensclien wahrster
Walm wird ihm im 'l'raume aufgcthan: all Dicht
kunst und Poetcrci ist iiiehts ais
\\ahrtraumDcuterei :" zeker ook bij het letterlijk ieder treffende
tooneel mot Eva over het schocnf |e; als {;a
Walt her verschijnt' het moment dat K va geheel
doordrongen wordt van Sachs' opofferende vriend
schap! Maar met te veel stilstaan /ouden we onzen
tocht niet volbrengen, \erder dus nu!
Van de hoofdrollen waren toevertrouwd: Sachs
aau Gura en Plank: Poirncr aan Krauselior.
Beckmesscv aan Ncbe (de lijst vermeldt, een ander, die
bij de repetities niet voldoende bleek I. kothner
aan liaehmaun, Walt her aan Anlhes Daviil ;j;,n
Staudigl.
De Sachs is sinds zeer langen tijd als een ware
/. Meistcrleist ung" vau (iura bekend; gelukkig
ge(lisponeerd heeft hij opnieuw bewezen den
veelbeteckeiienden roem, die in die bekendheid liirt
opgesloten, ten volle te verdienen. Al het,
hoogpoé'iische, lijn humoristische, dat deze haast, zot
ik zeggen aantrekkelijkste van \\ agncr s helden
vau het begin tot het einde in overstrooinemle
maat bevat, stelde (iura in het volle licht. Vol
komen duidelijk maakte ons du kunstenaar hoc
Sachs, ecu zuiver menscheli]k type, in den strnd,
dien hij met zichzelveii voert, overwint door zich
een liefsten weusch geheel bewust te ontzeggen,
en tot die kalme berusting komt, waardoor hij
zelf den goeden afloop vau het dramatisch conflict
kau bewerken. Dankbaar voor het edele genot,
zullen de bezoekers vau 25 Juli 11. zijne mede
werking voorzeker steeds gedenken. F>ij de 2de
opvoering van die Meistersiuger" trad Plank als
Sachs op, vau vele kanten wordt hij zeer geroemd.
Plauk's geluid is m. i. buitengewoon geschikt om
het gemoedelijke, dat Sachs kenmerkt, te doen uit
komen. Hoe het, zij, of men Gura of Plank treft,
j zeker heeft men te doen met het werk vau
fijugevoeleiidc artisten van krachtig kunnen, dat dus
in alle opzichten genotvol blijft boeien.
De Poguer vau Frauscher was werk, dat niet
af moet hceteii; het zou mij verwonderen of deze
zanger, met flinke middelen, het, geheele werk wel
wezenlijk bcsiudeerd heeft. "J s dit voor elkcu
medewerker eigenlijk overal een vereischte voor
het verkrijgen vau een goed geheel, te Bayreuth
kau ik mij /ouder dat, de opvoering niet denken;
het, is de eerste voorwaarde tot ecu volkomen
iupengrijpeii eu opgaan iu elkander vau alle
ouderdeeleu ; hoeveel meer dus is dit niet uoodig voor
hem, die ecu hoofdrol vervult.
(Slol i-t.Ii//.)
Victor Wilder.
Te .Parijs is eeue (ook op de Boulevards) zeer
bekende figuur overleden, de dichter en muziek
criticus Victor Wilder.
Wilder zag er alles behalve dichterlijk uit. en
niemand zou in hem zeker een man gezien heb
ben, die zich met zoo-cel gomakkelijklieid in
verzen wist m te drukken, en vaak zoo geluk
kig was in het weergeven van de denkbeelden
vau buitcnla/idscbc dichters in zijne taal. Hij was
geen Fransclimaii, doch een Belg, die aan dn
Universiteit te (ient den doetoralen graad behaalde.
In ISóS kwam hij te I'arijs, waar bij spoedig
door zijne metrische vertalingen vee! naam maakte.
Het aantal vau die vertalingen is legio. Ook over
Mozart en licetboven heeft hij belangrijke
monographioöu gc-sebro\en.
Met de vertaling van Wagnor's muziekdrama's
lierft hij zicli echter de grootste cereznil gesticht;
niet omdat die altijd de waarde van Wagncr's ge
dichten nabij komt - zijne vertalingen zijn boven
dien zeer ongelijk' van waarde, --doch omdat hij
het mogelijk heeft gemaakt dat Wagner in Frank
rijk en Belgiënaar waarde kon geschat worden.
Aan hem toch heeft men de iinportatie van Wagner
in frankrijk te danken.
\\ ililerwus een getrouw \\ agnoriaau en beeft nog
voor enkele weken in den Gil-Blas zijn laatste
j draaltocht beschreven. Als criticus was bij zeer
! gevreesd om zijne scherpe pen, doch steeds werd
i zijne rechtvaardigheid erkend. Hoewel volbloed
Wagneriaan was hij in alle andere opzichten zeer
wat de t'ranschen noemen een acailcuiiiiuc even
als de eerste l'arijsche mu/iekcritici. Bij de be
kende (,'r<m//eï-(V<-kwestii> te Parijs wils het vooral
Wilder d i o de cioi'higstrompct stak.
Hij was ook een vau de medewerkers aan hot
libretto van de opera J'ïiii/uernnidf, die het
pnI bliek van de t >pcra-('onii<|iie xulk ecu
ongn1 Avonsoht vroolijkcn promicre-avond bezorgde. Dit
j fiasco trok hij zicli /oer aan. Hij heeft /.ich ook
i camlidiiiit u'e-tciii voor hel Directeurschap van do
Groote Opera. De i iyaru hoeft indcriijd de gees
tige uiteenzetting van Wilder's plannen bekend
gemaakt, die in dit blad /ijn overgenomen. Hij
Ken vau Wilder's laatste vertalingen, die hier
j te lande weinig of in het geheel niet bclfud zijn
en toch onze aandacht zoozeer verdienen, zijn.
die vau ecu twintigtal Vlaamsclie liedekciis uit
j de l.tc. l'ie (Mi l je eeuw. /ooais die ti'o/OMü'en
j werden door de burgers vau Gent en Antwerpen
! tijdens de regeering van Maria van Bourgondië,
i Karol V en Philips II.
De vertaler heeft zoowel geput uit de
«S'oittfirliedvkens :\\^ int: ci'i/, ilcrout cndc ]>roftltJJi/ck
P>oec,i'l;eii; ook is dn,u1 hem bet bekende werk'
van onzen landgenoot dr. Ka Hl' liet lied in de
Mitlileneeuiceii meer dan een> geraadpleegd.
Op ecu der letterkundige congressen heeft prol'.
Paul l''i'i'déricq door de geestige voordracht
vau enkele dezer liodokons ou/e aaiulacht op die
wij/en gevestigd.
(Velen zullen zich nog herinneren boe bij:
i zeg liiri.'3elkcn wilde i/e duitscn zong en boe
iruij ti;;1 Ilibiebrand toen koek. die op eens dacht aan
i zijn: Dtni.i iiotmclicn duin*).
^\ilder heett op uci^stige \\'ij/e dez*1 liedjes in
een Kninseb kleed u'cstokcn, hoc»c! soms blijkt
dat niet alles juist over te brengen is. gntniü'c
liet slot van llcl lurvzelkeH :
Ik kan wol dansen
Ik mag wel dansen
Dansen is on/e rond wol
Begijntjes en kwe/dkciis dansen wel.
dat aldus vertaald is:
Ma Joi j'r pciisc
Je sauto et dan-e
(Mi peut s'amuscr saus peiiser au inoral
I.a daiise est plutöt uu jdaisir moi'al.
Dit bundeltje, bij Scliott et ('o. te Parijs
uitil'cwvcn. /ij ten zeerste ter kennismaking aanbe
volen.
l'e nnnite laat ni-'t toe oen en ander v;ni
A\i!iler's persoonlijkheid te verhalen. Ieder
bdangstdliMide die l'ai'ij-- bezoekt. begove
zich echter eens naar de mnziokhandd \-an
Sdiott et ('o.. T'l I!ue du l-'iiuboiirg St. llonon'1.
Ili| /al daar keuui-- maken met den chef \~aii
dal huis. don heer Knoth (een Nederlander) die
ved van Wilder weet te vertellen, omdat deze
(als hij te I'arijs was) bijna iedereu dag een
praatje in den mn/.iokwinkd vau Sdiott kwam
maken.
v. M.
Do zesde Internationale Tentoonstelling
van Kunstwerken te Münclieii.
y;;.v?///,v/' ,n I.,r?l,n-l,. /),'
JM!,/t/(/crx. enz. Muuchcii, d. l U u Aug. 92.
Eene nachtmerrie, cene ware naclitmcrric drukt
met al haar gewicht den blind gekeken referent,
die, ua meerdere dagen zorg- en kommervol dren
telen door de lange rijen van bont dooreen
|ehaugeu doeken, zich rekenschap vil geven van de
ontvangen indrukken, zoo dat zij anderen duide
lijk worden.
Zijne hersenen schijnen te schudden en te
draaien als iu ecu droom, waaraan bij zich vergeefs
wil onttrekken; niet zulk een als Brizeux beschrijft:
.. . Après nn domineil dunt Terreur se proloii$;c,
On aime a suivrc ciieor le^ prestigos d'im sunge!
l'fcxtiye! I5cgoocJieliiig, zoete begoocheling!
Daaraan kau wd gedacht worden, tegenover 61
zalen eu zaaltjes, met 2S50 -/kunstwerken", die,
gelijk altijd, in een betrekkelijk korten tijd moeten
worden afgezien!
Hier is geeiie Ariadiie om hulp te bieden. Gij
wordt aangepakt, vastgckluistcrd; de lever wordt
u uitgebeten, bij -Ju graad Gclsius. Doch zie, den
schrijver dezes was het toeval behulpzaam: eeue
ge/agvoerende stem klonk hem in de ooren, ver
klarende dat een der werken geteekciid I tot LVI
de 2,y>0 andere overtrof.
De Redding was daar!... Wie was die Ver
losser? ...
No. 1(5 der Lin/iseuslrniise. achter het filiix-Palast,
waarin sedert 187o' de //internationale
Kunstausstdluug", die //Kcine politischen Grenzen kennen1',
wordt gehouden, woont, in ecu vorstelijk gelegen
villa, vau struikgewas en bloemen omgeven, de
beroemde portretschilder Eranz von Lcnbach.
Schrijver dezes had de gelegenheid den schilder
vau Eeo XIII, Stroszmaier, Gladstoiie, Döllinger.
Moltkc, eu vooral vau Bismarck persoonlijk te
ontmoeten.
De beroemde man. bij wien de voormalige
rijkskansdier op zijnen bekenden hulde- en zegetocht,
vóór weinige maanden zijn intrek nam, bood mij
den meest ronden, eenvoudigeu welkomstgroet.
Vau groote, volle gestalte, met rossig haar eu
baard, vriendelijk doordringend oog, meer buu-cuant
dan asceet, maakt hij den indruk vau vele andere
zonen des .Bcijerschcn lauds en der Muuclieuer
kunstkrings, niet aangeboren tact, waaruit meer 't
hart spreekt dan de aangeleerde manieren. Hij had
zelf drie portretten naar de tentoonstelling gezon
den. Dit, belet,te echter niet dat hij onmiddellijk
vroeg of de oiidcrgetcekende de zaal met werken
van oude meesters (I?L V]) reeds had bezocht.
,, F, en dier werken is meer waard,
zeide hij, dan al de moderne
schilder ij e n te / a m c u." Zie daar mijn redding
nabij! Ik slot1»- den catalogus op eu vond op blz.
1-1-5: Saai .'52 und ,'i.'5, Kollektiou vou Werken
alter Meister, arrangiert von Eranz vou Lcnbacli."
Daarmede zou ik mij (dacht ik) al zeer wel
teirenover de pers kunnen verantwoorden.
iidertusschcu leidde mij de meester in zijn eigen
atelier rond, terwijl hij verder over de y//w//'///-//7
sprekende, de doeken der moderne u c d e r l a n
ds c h e schilders met lovcilden nadruk vermc dde. ..
Wij 1 raden door twee '-V/-//-r//?/-, behangen met
//--//r////.* en enkele oude meesterwerken. Men hoorde
van ter zij het zacht, geruisch vau springend wa
ter, uit, ecu gemetseld en gewelfd schulpcnkainertje,
aantrekkelijk met, cenigc even sierlijke als gemak
kelijke stoelen, voor 't nmhh'gstaapje ingericht.
'L'oen kwam men in de eigenlijke wcvkp'aats, waar
't eciiigszius opgeruimd uitzag: verklaarbaar door
dat, de kunstenaar op 't, punt stond cc) o reis te
ondernemen en tevens meerdere der kostbare meu
bels en schilderwerken in zijn bezit (l>.v. (TM por
tret, vau Philips II v. Spanje en ecu van Frans I
v. l-'rankrijk, door itiaau)' aan de Kolh ktiou"
had toevertrouwd. Toch bleif er iu die /<Y->-/-c nog
bijzonder veel omLs en hcer'ijks, zoowel als eigen
werk des meesters over, wat mijne bijzondere
aandacht, trok, en daaronder iu de eerste plaats....
de p o r t r e t t e n v a u 15 i s m a r c k . welke,
bij elke ontmoeting met, den meester, voor hem
schijnt, te ..zitten''....
Behalve het, aantal vroegere Piismarek-poilrdleu,
en een profiel-schilderij op de tentoonstelling, allen
vau (IciizdfVten meester, vond men bij Ecnbach
d c 11 grijzen staatsman als burger geschilderd en
verscheidene schetsen met wit, eu zwart krijt op
bordpapier, onregelmatig opeen gestapeld liggen.
Ecu geschetste kop vooral, die iu uitdrukking
afweek vau de andere, trok bijzonder mijne aan
dacht.
Het, gelaat, droeg duidelijke leekenen van neer
slachtigheid, ja zelfs van bitterheid.
Dit, is zeker het allerlaatste der portretten vau
uwc hand r' vroeg ik. >-Dc melancholische trek
doet het mij denken."
-Inderdaad", antwoordde Lcnbach. doch wat
de uitdrukking betreft,.... Bismarck is eigenlijk
te levenslustig, en houdt te veel vau eten en
drinken, om na zijn ontslag verbitterd te wezen ....
Groote mannen hebben natuurlijk af
euloeoogcnblikkeu van neerslachtigheid.... Mij is Bismarck
aau 't hart, gewassen: ik kan genie sombire zijde
bij Jit'in ontdekken: en ik heb :nij va» dien trek
door u vermeld u a u w c l ij k s r c k e u s c h a p
g e ir e v e n."
Deze laatste woorden troffen mij sterk; want
de uitdrukking van den kop was niet te miskennen.
't, Is dus mogelijk dat een groot schilder door
een genius geleid wordt, die hem du waarheid
doet zien eu wedergeven, /ouder dat de/c iu
't, hoofd ilcs kunstenaarh nader tot bewustzijn komt.
'i, Kor.-itvoliroJiil bc/ook aan de -,AusMcllung"
gegeven gold natuurlijk du IA'I uitverkorenen,
bchooreude tot, de privaat kabinetten vau keizerin
Ercdcrik, Adolf 'l'hicm, te Berlijn, de barones
Todesko te Wecncii, Dr. Schubart, te Münchcn eu
vdc anderen. Men leerde eruit dat Leubach
juist' geoordeeld had. De beuk; /.uien aan de oude
meesters gewijd lagen links vau den grooteu
ingauu'. Gelukkig voor de nieuwe meesters had
ik den eersten dag mijn wandeling naar r c c li t s
begonnen, anders zou mijn oordeel misschien on
gunstiger zijn uitgevallen, na het genot, der
intorctto's, Patiuir's. Mcneudez's, Mostacrt's, t'uvp's,
werken vau Kcmb.andt, llubcns, vau Dyck,
Zcitblom, Ambcrgcr cu veler anderen aldaar te y.icn.
Eigenaardig boven allen was het portret vau
Margarctha vau Oostenrijk (in ond-italiaansche, ge
beeldhouwde lijst) door Jan Mostaert, eu dat van
.Philip II hierboven genoemd; al mogen ook andere
werken deze iu virtuositeit des pencecls
overtrollcii hebben.
Eeue bijzondere, buitengewone aantrekkelijkheid
kreeg deze kleine verzameling door de wijze waarop