DB AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Na. 795 gaf. De heer John Robinson heeft vijftien jaar achtereen in vijf aanzienlijke familiën gediend en is langzamerhand tot den hoogsten vertrouwenspost onder het personeel, dien van »butler" opgeklemmen. Hij is verantwoordelijk voor den kelder, aan zijn gezag is het geheele dienstpersoneel onderworpen; alleen de Fransche kok met zijn eigen helpers leeft met hem op den voet van gewapenden vrede. Betteredge in Wilkie Collins' The Moonstone is er, in eenvoudiger huishouding, het ware type van. Een butler moet er zoo deftig uitzien als een anglikaansch geestelijke ; hij moet Salomo's wijsheid hebben om voortdurend uit spraak te doen in de talrijke geschillen tusschen de bedienden, die vaak niet veel meer te doen hebben dan met elkaar te kibbelen en ontevreden te zijn. De ontevredenheid en knorrigheid is de eigen schap die zich het meest ontwikkelt in die kleine bediendenmaatschappij. Een jonge Engelschman van zestien of zeventien jaar, die geen brood heeft, niets geleerd heeft, en er niet te ongunstig uitziet, wordt lakei. In den beginne bevalt hem dat best; iederen dag tweemaal, op bepaalden tijd, komt er een reusachtig stuk ge braden ossevleesch op de bediendentafel, en hy behoeft zich niet te geneeren er van te nemen. Maar langzamerhand raakt hij over den honger heen; ossenvleesch smaakt hem niet meer; iederen dag, eens koud en eens warm, de massa voor zich te krijgen, walgt hem. Dan komen de klachten, en hier valt de butler, ter wille van de lakeien, den Franschen kok aan. De kok beschouwt zich niet als een bediende, maar als een artist. Hij ver dient 5 a 10,000 francs, steelt er nog veel meer bjj, en behandelt uit de hoogte den butler, die maar 100 pond heeft en de fooien met de andere bedienden doelen moet. De kok stipuleert dadelijk als hij in een huis komt, dat hij niet voor de bedienden behoeft te koken; hij brengt dan ook zjjn dagen door ongeveer zooals hij wil, is veel in het koffiehuis, ontvangt bezoeken, zorgt, be halve als er groote diners zijn, maar voor n en kelen schotel daags voor zijn meesters, en geeft voor de rest van lunch en diner alleen orders. Die orders worden uitgevoerd door koksjongens en keukenmeiden, en het ossenvleesch voor de bedienden wordt dan, evenals de rest van hun maal, meestal maar door een vatenwaschstcr toebereid. Dit is de hoofdgrief en ook de bron van veel kwaad. De lakeien, die wat genoeg krijgen van het ossevleesch, verkiezen het niet meer zoodra de eerste geur er af is, enorme massa's worden weggegooid, en de verkwisting kent geen grenzen. Om het vleesch door te spoelen, drinken de la keien vaten vol zwaar bier, dat a discretion wordt geschonken; 4 a 5 rlesschenale daags per persoon is niet veel. Zij worden er bij gebrek aan flink werk te doen, lui, dik en knorrig van: Robinson klaagt dan ook, evenals de ladies die hij beantwoordt, over het steeds dalend moreel niveau der bedienden. Zij slapen, drinken, luieren en dobbelen; hun gansche ambitie bestaat in niets doen. Vandaar ook dat ieder weer een inferieur zoekt, om over te kommandeeren; do butler heeft de lakeien, de koetsier den groom, de kok een geheel leger van meiden en koksjongens; de kamenier een tweede kamenier of naaister. Maar volgens Robinson ligt de schuld Tooral bij de meesters; deze bemoeien zicli te weinig met hun huishouden, eischen dezelfde gehoorzaamheid en stiptheid als vroeger, maar geven geen hartelijkheid of belangstelling in plaats, en blijven, zoolang oppervlakkig alles in geregelde orde gaat, volkomen onverschillig voor de belangen of het welzijn van de geheele be volking die in hun huis woont. * *Het -is verwonderlijk dat nog steeds onder de 'Waarschijnlijkheden voor den winter ook jacquottes genoemd worden. De richting der mode toch is steeds nog Empire; het corsage gaat langzamer hand inkrimpen en de taille zal men ziet het reeds aan den vorm van vele belegsels door velen zoo kort genomen worden als keizerin Joséphine enMarie-Louise ze droegen. Xu zal eene jacquette die deze vormen volgen moet. al heel ongracieus zijn. Een transactie schijnt gevonden in de jacquettes zonder rugnaad en zonder taille, die men reeds ziet; maar overigens is de losse mantel, met een rand bont om den hals, a'eon figuur, en wijde of in 't geheel geen mouwen, het aangewezene. * * * Mad. de Broutelles in de Mode Pratiqn?, liet tijdschrift van Hachette, raadt aan, bij redelijk gokleede japonnen het onderste gedeelte der mouwen zoo aan te zetten, (Int het zonder veel moeite kan worden losgetornd. Voor een soiree is het dan gemakkelijk, de eone helft van de mouw te ver vangen door een strook kant, dat aan het geheele toilet iets veel gekleedors geeft. Overigen* de bovenmomv nog steeds wijd ; het doet de taille dunner, de hand smaller, do schouders eleganter uitkomen. * * * Eene correspondente van hot blad W onwil schrijft dat in Japan op het oogonldik gardon-parties bet nieuwste zijn. In het heerlijke land. met al zijn bloemen, zijn gematigd klimaat, zijn groote tuinen, kan dat iets goeds zijn. Kort c-oledon gaven de Keizer en de Keizerin te Tokio een aardenparty. Het park rondom het paleis is fraai, en bij een klein meer verzamelen zich langzamer hand de gasten in groepen: weldra zon het Kei zerlijk paar verschijnen. De groenen nemen hun positie in naar hun rang, de vreemde ambassadeurs, de Japanscho dignitarissen, de officieren en de dames van liet Japansche hof, alle in Europoeseho toiletten ge kleed. Hoe jammer dat ze met haar nationale kleeding ook baar nationalen smaak schijnen te hebben opgegeven. Wat toiletten, wat schreeuwende kleuren, wat hoeden vol veeren. Zij weten niet, de arme kleine vrouwtjes, die plotseling vicomtesses en marquises uit La Vie Parixicnne zijn geworden, hoe slecht op haar smallen, platten boezem, met haar oncleganten gang en haar ko mische buigingen, deze costumes slecht ge maakt ook passen. De oudere dame* buigen veel te snel en veel te diep, bijna in tweeen, zoodat haar corsetten kraken en hare hoeden «it liet evenwicht geraken. Wat waren ze mooi en schilderachtig in het costuum van madame Chrysanthème. Er komt beweging onder de gasten, de ^Mikado nadert. Hij komt in het costuum van generaal der artillerie. Hij wandelt langzaam, als een automaat, blijkbaar belemmerd door zijn hoogc laarzen, en knikt steeds ook te ving rechts en links. Hij is lang voor een .lapannecs. niet knap, maar met mooie trekken, vol uitdrukking. Twee pas achter hem, een parasol met langen, dunnen steel, alsof het een waskaars was, in de hand, komt Hare Majesteit de Keizerin, tenger en met een uitdrukking van vriendelijkcn trots, maar stijf als een pop in haar rijk l'arijsch hofcostuum, haar lippen balt' geopend in stereotypen glimlach, haar oogen een weinig ontstoken, l laar volgen de prinsessen van de bloede, even bont gekleed als de hofdames. Allen defileeren voor den Keizer en de Keizerin, die eenige hunner gasten toespreken, als onderscheiding. Dan wer den de buffetten bestormd, de gasten verspreiden zich in den tuin en wandelen door de schaduw rijke lanen, liet volkslied wordt gespeeld, het hof verdwijnt en do garden-party is geëindigd. * * * Onder de Londensche high-life is eene nieuwe hondenmode ingevoerd, waartoe de -lelie van Jersey", de beroemde actrice Mrs Langtry. bet voorbeeld heeft gegeven. Men versiert namelijk de poedels met de initialen of' het monogram van hun eigenaar, hetwelk door een kunstvol hondenscheerder op vernuftige wijze bij het scheren op hun rug wordt uitgespaard. Mi's. Langtry bezit een prachtigen, dat wil zeggen een afschuwelijken ruigen poedel, maar het beest is artistiek gei'riseerd, en draagt in den vorm van twee in elkander ge vlochten dotten haar de beide letters L L, de initialen van zijn meesteres. Op do slöjdschool Comeniuf, Alexanderkade !.">, worden Woensdag l October de lessen voor dames, Zaterdag l October de lessen voor kinderen hervat. Wij vestigden vroeger de aandacht op deze uit Zweden ingevoerde hnisvlijtvakken; in alle landen wordt hun opvoedende kracht erkend, en ook voor dames levert het slöjd-ondenvijs, met de eigenschappen die het ontwikkelt, een zeer te waardeeren bezigheid op. E?e. Wat kosten stadsboomen? liet vrien delijk gezicht van duizenden groene hoornen midden in oono stad wordt ons dooi- vreemde bezoekers onzer grachten vaak benijd. Dit is te begrijpelijker, als men nagaat wat in sommige steden het groen der straten kost. terwijl men er zich torh de/e weelde wil veroorloven. l'it bet verslag der gemeente l'a rij s blijkt bef volgende: Het ?ï-Parijsrho geboomte1' omvat, behalve de squares, publieke tuinen, kerkhoven, bet bosch van Boulogne en dat van Vinconnes, dat is te zeggen, wanneer bet zich uitsluitend tot de be planting in rijen bepaalt, S7.!!.">."> hoornen, en ieder van deze kost, op het oo^enblik dat hij geplant wordt, als hij nog maar een eenvoudig stammetje is. 175 t'r. De berekening is de/e; i'e grond te I'a rij s is over 't algemeen onge schikt voor beplanting. In de meeste gevallen moet er een kunstmatig terrein aangebracht wor den om er hoornen in te plaatsen. Te dien einde worden doorloopende greppels van .'! meters breedte op l meter diepte langs do toekomstige lijn van beplanting gegraven, in deze greppels wordt boschaai'de, vau vooraf onderzochte goede kwaliteit aangebracht, en de hoornen worden daarin op hun plaats gezet. Om de besproeiing te verzekeren plaatst men een kuipje, dat weder met een rooster bedekt is. om den voet van iederen boom. Een afwateringsvsteem, waarin het water van de besproeiingskranen kan worden doorgelaten. vonrunt liet water tot het uiterste einde deiwortels te komen. Zoo komt het, dat een boom \an eene waarde van 5 francs, aan do kwookonj genomen, met al zijne bijzaken, zooals omrastorinu', rooster, atwatoring en/., het rabat er afgetrokken, op 17.") francs komt. De voornaamste bostanddeolen van dit aanzienlijke cijfer zijn de volgende : 1. \VeuTiiimen der oude aarde, l.i kubieke meter a ."> t'r. .">o <? t'r. .">:!..~>o '2. Aanvullen met plantaarde. 1.) kubiek meter, a .'I t'r. :>0 c ?!'.>.on :'>. Afwatering 17."'11 -1. (iou'oten ijzeren rooster :'ii'>..i'i Totaal . . . t'r. l.Vi. Er blijft du-- l'O li'. over voor den aankoop \an den boom. de omra*torin'j'. enz., hetgeen niets buitoiispont>s is. Maar door de/e naii'.viet!rin!e voorzorgen ook. de uitmuntendheid \an den "j>kozon grond, neemt bet boompje, wanneer niet de een of andere domme straatjongen \oor plei/ier zijn schors gaat insnijden. Miei in kracht en wasdom toe en ontwikkelt zich met merk waardige vlugheid. De volgende jaren is dan een jaarlijkscho uit'ave van '_? tl'. '.'J! c., voldoende \oor \ er/orv'nien snoeien, om hem tot \oluassen leeftijd te brengen en hem een groene grijsheid te ver zekeren. Men ziet intusschen. dat de M.i!.V> booiiien die de boulevard* \an l'arijs omzoomcn. de som van !.">..'!:;!!. !'_'."> franc* als eerste uitgaat' vereisclit hebben, een aardig kapitaal, er, nu nog voor on derbond -JM.)'!'.) fr. .Ml c. brhoe\en. een mooi jaargeld! Lezen uitgevers de manuscripten die hun gestuurd worden? Eene Kugelscho dame. miss S. K. Latimer, schrijft in de Western Daily Mercury het een en ander over ?geldverilienen met schrijven" als een onderdeel van de vrouwen vraag" en vermeldt daarin eenige curieuse onder vindingen. Met het idee dat de uitgevers zich niet de minste moeite geven om al de manuscripten die hun gezonden worden te lezen, wordt gewoonlijk de gek gestoken. Men zegt ons dan dat dit een onmisbaar deel van hun beroep uitmaakt, en dat. wanneer zij dit mochten verzuimen, zij weldra achterop zouden zijn, want cle concurrentie onder hen is thans zeer ijverig. Toch ben ik geneigd te gelooven dat hun manuscriptenlezers zich niet zoo ijverig betoonen als dan die chefs heeton te zijn, te oordeelen naar twee voorbeelden, die mij deze week door een paar vriendinnen ver teld werden. De eerste dame trok zich de. zaak niet zeer aan, omdat zij bij een vorige poging meer geluk gehad had; maar zij verhaalde om standig hoe haar manuscript ruim zes maanden gehouden was, door een firma waarvan zij, ondanks verscheidene brieven, g'oon antwi ord kon krijgen, noch zelfs vernemen dat haar copy veilig in hunne handen geraakt was, totdat een neef een persoonlijk onderzoek bracht om te informeeren, waarop de volgende dag het manus cript terug kwam, blijkbaar nooit gelezen of zelfs ingezien, althans het kwam terug precies inge pakt, zooals zij het verzonden had. liet tweede verhaal van de wederwaardigheden van een ro man, die nog steeds op de goedkeuring van een uitgever wacht, is ook niet heel aanmoedi gend of vleiend voor den amuur-propre van de geplaagde schrijfster. Do roman ging op reis in een doos, passend gemaakt om de bladen schoon te houden. Hij kwam terug zonder de doos na een afwezigheid, lang genoeg dat men den inhoud had kunnen nagaan. Bij het wegnemen van het buitenste papier, dat de kostbare bladeren be dekte, bleek het dat het nooit geopend was ge weest. I'J k blad was afzonderlijk vastgemaakt en genummerd om den lezer moeite te .besparen: elk blad zag er precies uit als toen het met verwachting in de vermiste doos gelegd was. Ik begreep," /.eide de verlmalster, toen'ik hunneopinie omtrent do novelle ontving, dat zij blijkbaar geen idee van hot werk hadden, behalve uit mijne beknopte beschrijving-, die er bij geweest -was." Het word nu in een mooien omslag gepakt, verder verzonden. Aan manuscripten is bet al spoedig te zien. dat zij over de post gegaan zijn. als men ze, niet goed beschut, en de moeite1 van overschrijven is natuurlijk groot, liet werd nu precies even lang gehouden, cin keerde toon terug met de mededeeling dat de opinie van den manuscripten lez'.T zoo ongiinst',t>- was, dat de tinna het niet kon uitgeven. De omslag omhulde niet langer de bladen, maar de pagina's bewezen dui delijk dat zij niet waren doorgekeken. De derde poging was. den uitgevers vooraf te schrijven, met de vraag of zij de novelle in aanmerking zonden nemen indien de/e hun werd gezonden. Na ver loop van een veertien dan-en kwam van de lirma een brief in den gewonen storeotiopon vorm. mel dend dal zij hun beste en nauwkeurige aandacht aan het werk hadden besteed, en betreurden dat zij u'oeu mogelijkheid zaüon tot publicatie". liet feit dat bet niet ingezonden was had men vergeten, /ij wachtten den gewonen tijd en zonden het gewone antwoord tornu1. Kn de ongelukkige romaiischrijtsier resumeert, door te zeggen: Ikben thans juist daar waar ik ecnigo maanden .ueledeu was. ht-halve dut ik liet bedrag van Ui shillings verloren heb mei het heen en weer zenden, voorts een mooie doos en t-en omshm1." Droevig teleur gesteld, roept, zij uil: liet is verbitterend den tijd te Mielen voorbijgaan waarin do roman zou kunnen iim'auu vinden en geen uitgever er toe te knullen krijgen om hem eerlijk on oprecht te ie/en. Ik weet dat er wat goeds in zit on dat ik hard ^eworkt heb om hem het Ie/on vvaard te maken. en ik ben niet iemand om mijn eigen werk te hoog te schatten." De dame heeft haar pen jaren laiiu' geoefend. De tirma's. die/ij aangezocht hoeft zijn invl Irijk. maar er is zulk eene neiginu om met schrijvers te onderhandelen, die aan het pu bliek bekend zijn en zoodoende moeite en risico te sparen, dat wanneer niet eenige gunstige in troductie of u'elukkige kans helpt, het meeste niet een- trole/on wordt. De iittL.'evers denken allicht als de dichter der Spreuken, naar lieiians vertaling: Maintenant c'est a^sez. Ouand on t'apportera D'autros livres, mon iils. m- les accepte pas. Jamais ne tinira la raue d'en i'crire. Mais IV^prit se fatigue a vouloir lens lp* lire. De eerste locomotief te Jeruzalem. l'it Jeruzalem wordt "Vschrovon : Zondag don ?_'! sten Augustus stroomde veel volk uit de .latl'apoort in de richünu' naar l'x-lhlehem. waar niet ver van de stad, tussrhen het missieu'ebon w der Diiitsche tempelieren en de straat naar Bethlehem. het nieuwe station wordt aangelegd voor den spoorweg tusscheti Jaifa naar Jeruzalem, die weldra geopend zal vioi'den. Op den uonooiinlon dag was de eer*te locomotief naar de Heilige- Stad geko men, om zicli voor te stollen en het bewijs ie leveren, dat het niet de uitvoering van het plan. dat reeds *i:nl- lang ontworpen, veel bespreken en doer moeielijkhedon van allerlei soort omu'oven was. enisr is geweest. ledereer, wilde de locomotief zien. Welk een zonderlin.: moü-tor hier in de nabijheid der heilige stad ! Hoe vreemd k-eken de mi;!deleenv\ scho maren, t'nvns oi> de spitsen van Sion op liet rookende en -.Huivende tredrocht neer. Dit kondigt een nieuwen tijd aan. De oenen hopen, de anderen vreezen. Hel in dringen der beschaving aan het einde van onze eeuw iu het hartje van het Beloofde Land zal veel verandering ten nevolü'o hebben. De Arabie ren en Turken, christenen en joden, boeren en Bednïnen beschouwden met onin.Isprekelijke nieuwsgierigheid de rollende, dampende machine. /ij glim' voorwaarts en achterwaarts, zij trok een paar wauen- achter zich voort: en toch bemerkte men veen paard, ^eon ezel en geer, kameel, die haar in beweging' zetten. Dat wa* verwonderlijk! Ken overoud jodi nmoedertj'-. die nog nooit buiten de stadsmuren geweest w."., zaü' liet diuu' met nieuw suicrigon schrik aan en /eide dat de duivel erin stal-:. Ken trnep wilde. Arabische bengels naderden moodiu'hei ondier. om het beter te be zien. Daar stiet het een hnilenden toon uit. en siste en deed rook opdwarrelen. Do knapen sprongen ontzet achteruit. Ma scha Allah." schreeuwde men. Wat wil dod toch! Dat is de satan!" De Oosterlingen zullen zich wel aanhol vreemde ding gewennen. De stille vlakten van l'alestina moeten er genoegen mede nemen, met het geratel vau den trein en de fluit der loco motief verontrust te worden. De leelijko steenkolenwalm moet ook de reine, heldere lucht van het Heilige Land doortrekken." Pruisische universiteits-statistiek. Aan al de Pruisische universiteiten, mot inbegrip van de academie te Munster en het Lyceum llosianum te liraunsberg. geven volgens do opgaven van de nieuwe aflevering No. 1 1<>, der 1'reiisischeStatistik", tegenwoordig 5;! t gewone professoren on derricht, ?-!'?! honoraire professoren, 1S7 bezoldigde en !l'2 onbezoldigde buiter.gowone hoogieerareu ; buitendien worden er I(> plaatsen van gewoon hoogleeraar door buitengewone en 1"_? plaatsen van buitengewoon hoogleeraar door gewone ver vuld. Bij deze 7l>7 professoren komen ;><si privaat docenten en 7.) taal- en vakleeraren, zoodat er in het geheel {~2'2( leeraren aan de Pruisische universiteiten werkzaam zijn. Terwijl het getal der gewone hoogleeraren sedert 1SSS/8!) van 5(1!) tot 5154, dat der buitengewone van ItW tot 1<S7 gestegen is, zijn er van de ;>lo privaat docenten van 1SSS thans ó'S-1 geworden. De ge wone professoren trekken in het geheel 2,!i:")5.ïiO mark aan salaris, de buitengewone 107.710 mark : de gewone hoogleeraar heeft minstens 1500 mark, gemiddeld 55o l mark. Het hoogste salaris, 12,1)00 mark. wordt bij de juridische faculteit te G ttingeii uitbetaald, het daaropvolgende bij de philosophisehe te Berlijn. De evangelisch-theologische faculteit outvaniit 10.200 mark te Berlijn, de medische slechts K.tOO mark, eveneens te Berlijn. Ruim 10,OO() mark komen behalve te (iöttingen, alleen te Berlijn en te Bonn voor. namelijk lO.öon mark in de pliilosophische facul teit. Do buitengewone professoren hebben als minimum lloo mark. als maximum .(sou mark. gemiddeld "Ji'lS mark. Van de universiteiten op zich zelf heeft de grootste uitgave voor leer krachten natuurlijk Berlijn mot 7.">.~>.o.">0 mark. dan volgen (Jó'ttiugen met -l.'ïli.OO,) mark, Bonn met -b'!.). OIO mark; het minste heeft Kiel met i'.'jS.-1-lo mark. Over den Bosporus zwemmen. Tit Boe karest. wordt aan het Ntue Wieiier 'Ingeblatl bericht: Kono dame uit de aristocratie alhier, prinses Maria Bibesco. die thans te ('onstantinopel vertoeft, heeft eenige dagen geleden in gezelschap van haar zwager, den Oostenrijkschen Consul-generaal te Jassy. graaf Stare/enky, den Bosporus ovorge/womiuen, en met haar begelei der gelukkig den Aziatischon oever bereikt. Ondanks alle waarschuwingen van de gasten, die aan de Knropeesche zijde baadden, had de prinses zich van de/en toer, die zelf* voor geoefende zwemmers gevaarlijk is, niet laten terughouden en bereikte zelfs het land vóór haar geleider, die eerst een minuut later ('.o zee verliet. Te ('onstantinopel heelt dit waagstuk- der prins-p* algemeono bewondering. Zooals bekend is heelt ook lord Byron in zijn tijd den Bosporus overgezwommcn. Domlordaga vond ixavon de \\ oener anti-spiristen" Itich. I.anéen Mevr. I da Lané-Nov eene itnoodigings-soiréo in Odéon. Het programma bevatte gedachtenlezen, niiiomotecliniscbe oefe ningen, het gebonden medium, enz., waarbij Mevr. Lanévoor een deel de kunstgrepen aantoonde, waarmee mediums en spiritisten pbysiok" maken. Aan het eind der voorstelling werden ook de toeren van .Miss Abbott nitg?!egd; oonige van de toeschouwers konden weldra met evenveel succes als Krau Lam'' een <tiik of een stoel vastbonden. ! zoodat hij niet op den grond getrokken kon worden. Voorstellingen voor het publiek boirinuen Zomlau'. ItllllllllMMHIIMM Vervuil mi| nou' met oen enkel woord eene ver gissing van den hoor Moes in ziju antwoord aai; mijn adres te rectiiiceeron : De liandteekeniiiL:1 op bet binnenhuis van Dr. Scliifnart te M nchen, waarop mijne attributie van de u-everswerkplaats Ie l laarleia aan Salomo'.; omboiits gebaseerd is, is wel degelijk van dei: voornaam S. voorzien en dus een niet te hetwijteUMI v,oi'k van de/eu meester. Voor 't overige moet ik do discn-sie uitstellen. totdat de heer Moes zicli door i:n:i:x v.vNseiinrvvi\i, der door mij opgesomde -.tukken, die als lievvijsmateriii.il dienen, overtuigd zal hebben, dal er kenmerkend onderscheid tn-^chen ite scinlilerwijze der beide schilders Itomboiils bestaat. Dankzeggend voor de verleende plaatsruimte heb ik de eer te zijn l'w zeer dw. Dr. d JÜN. Hui1* i UM: in: (iicinT. 40 cents per regel. IIIIMIIMMIMIIIIIIIMMIIMIIMIIMIMIIIIMIIIIlnlIIMIlnlIIIIIIIMMlIIIIIIMIIIIIIIIlin Magazijn Keizershof", i De Filiale, Vieuwendgii 2O7, | is steeds ruim gesorteerd in gemaakte Damesen Kinderondergoederen en alles tot het Liii"Crio en Broderiovak behooromlo. S C II A D E & O L D E X K O T T.