De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1893 19 februari pagina 7

19 februari 1893 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

Vfe ' ffo. 817 DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. Hoe vorst Bismarck (als hij mocht) de hydra van het socialisme zou bestrijden. VOKST BLSMAKCK: Richter wil ze doodpraten, Wilhelm wil ze dood-hervormen. Alles apekool. Mijn advies is doodschieten!'5 tiiimmiiiiiimmiiiimmiii Snuifjes. Iets anders heeft het Nie.uws mij verteld, dat ik moet logenstraffen. «Wandelend langs de kusten der Zuiderzee komt uit de zangen der golven de vraag tot u over: Nederland, kom tot mij met uw energie, met uw wils kracht, opdat ik droog worde gemalen.'' Ik heb meermalen langs de kusten der Zuider zee gewandeld en dan dikwijls de golven hooren zingen, maar altoos hetzelfde deuntje : ?nvat zijn wij toch blij dat wij nat zijn, mensch houdt je molentjes thuis.'' De gansene schepping, zoo leert mij deze denker, is als het archief van Philips II. Zij vraagt om den arbeid van den menschelijken geest en den menschelijken arm.'' Al weer den spijker op den kop geslagen ! Ook ik heb bij de schepping meermalen gedacht aan dat archief van den Spaanschen dwingeland. Beiden zien reikhalzend uit naar den arbeid van den menschelijken geest, alleen om den menschelijken arm heb ik ze nooit hooren vragen. Maar het kan best zijn, dat ze het op 's menschen arm voorzien hebben: in dat archief zal wel even als in Ik lees in het Nieuws dut ik kooper ben geworden van een oude kast; dat een mijner bekenden, de kast ziende, gezegd heeft: de kap vraagt om wat porselein" en dat dit nu is een personificatie. Zulke personificaties zijn er velen, zegt de heer Ritter. Eigenlijk is er niets in de wereld, dat niet het een of ander vraagt, en dan toch werkloosheid' Ja, hoe is dat mogelijk? Omdat er te weinig geantwoord wordt'? Misschien! Maar zou het ook kunnen zijn, omdat er niet genoeg geleuterd wordt? Bij gelegenheid wil ik dat den heer Ritter toch eens vragen. de schepping 't een en ander zijn dat op een omarming wacht! ..Zoon;ri in den sterrenhandel nis in het atoom, in den oceaan als in den waterdrup pel liggen problemen voor duizenden jaren denkens". Ja, dat had ik zelf ook al eens willen zeggen. Maar ik heb mij tot dusverre daarover stil gehouden, omdat ik mijn nu-demenschen den schrik niet op het lijf' wilde jagen. Dat er problemen voor duizenden jaren denkens in een atoom en in een waterdruppel liggen wisten zij wel, maar dat er ook zulke problemen in den ganschen sterrenhemel en in de wijde oceaan liggen ziedaar een ontdekking waarbij men niet licht op zijn gemak blijft, liet spijt mij dat Ritter uu deze verborgenheid ontsluierd heeft. .,Sluit iemand op tusschen vier naakte wanden en geef hem niet meer dun een en kelen spijker, dan bevallen die wanden zoo vele wiskundige vraagstukken, dat hij in zijn gansche leven er slechts een heel klein deel van kan oplossen". Ik heb daarvan dadelijk de proef eens willen nemen, en allereerst prof. v. Pesch uitgenoodigd een dagje door Ie brengen In een leege kleerenka.st, voorzien van n spij ker. Maar hij durfde niet. Wil u wel gelooven, was zijn antwoord, dat ik, de enkele keeren dat ik zoo iets heb doorgemaakt, zelfs zonder spijker, mij niet lekker gevoelde'.' Heter acht ik, zoo luidde zijn advies, zelf' buiten de vier naakte wanden te blijven en alleen den spijker daar tusschen op te sluiten ? maar dat het dan in zoon kast, krioelt van vraagstukken, is waar. Alleen begrijp ik niet wat Ritter er aan kan hebben, de dienst meisjes, die het Xieitirts lezen, bang te maken, daar er zoo velen 's nachts tusschen vier naakte wanden moederziel alleen slapen gaan. »Temand, die zijn kind niet in den godsdienst laat onderwijzen, laat dat kind achter op de aarde als een vreemdeling in Jerusalem. lie| droevend zijn de toestanden. Feiten? Ivjn hoogleeraar in de geschiedenis aan een onzer hoogescholen lieert eens medegedeeld, dat een zijner studenten niet wist wat -(loede Vrijdag" eigenlijk beteekent." Bedroevend is dat zeker, maar zou.de heer Uil ter wc:l willen gelooven, dat er heel wat domino's zijn, die niet weten wat, Witte-Donderdag beteekent? En heel wat Israëlieten, die u niet zouden tegenspreken, als, ge hun verleide, dat blauwe [ Maandag een christelijke feestdag is ? Be droevend is dit. want zonder zulk een kennis : staan uw kinderen :>onbeholpen in de maat schappij, de letteren, de wetenschap en de i kunst." Dat zingt mee in de koren, helpt j uitvoeren den Harnson, den Eiius en de zanl gers en zangeressen zouden de eenvoudigste j vragen omtrent dien rfamson en dien Elias niet kunnen beantwoorden; dat ziet tafereelen ontleend aan de gewijde geschiedenis, en kent het verhaal niet op zijn duimpje. Wat moet er zoo worden van het, gevoel voor kunst v Neen. dan heb ik liever te doen met, een re dacteur, dien den bijbel van buiten heeftgeIvi'H.. ,r;i .over kunst: schreef zonder dat hij het onderscheid kende tusschen fresco en basrelief! Als iemand maar in Jeruzalem is ge wonnen en geboren, komt de rest van zelfIk heb nooit geweten dat hei Xi<}ii/rx zoo'n leerrijk blad was. Pas heb ik mij er op geabonneer!!, of ik zie eiken avond niet reikhal zend verlangen'' uit naar de wijze lessen die het bevat. Reikhalzend van verlangen zoo staat er is de schepping naar de openba ring van de kinderen (lods".?Voor do onlgiinnnij run <le ircnlil is de toewijding noodig van de besten. Op hen doen wij een be roep'. Ik wilde niet nalaten op dat beroep van de redactie geluid te geven. Dat ik en de redacteur van het \icn/i'-* tol de besten behoor, hij om te roepen en ik om te ko men sprak, dacht me van zelf. Welnu hier ben ik. Laat ik echter, vóór we aan 't werk gaan om de schepping te ontginnen'1 hern een snuifje presentceren ! De verloving Y;IH vorst Ferdiiiand van rije, of het nut der VorHt I'"crdinand zat zoo alleen 'Iti zijn Bnlgaarsch paleis. AVel ging hij voor een zinverzet Zoo nu en dan op reis, Maar kwam hij van die reis weer 't huis, Dan vond hij 't daar toch lang niet, pluis, ?Ik wou'' zei Ferdinand ik wou Een lief prinsesje hier als vrouw!" AVel. Hoogheid," zei dan Stamboelofi' Wat heb je voor verdriet? Ik houd den boel hier voor je ree, En jij leeft als een piet. Pas kocht ik je een papegaai Kn toen een gedresseerde kraai."(*) Zwijg, man!'' zei Ferdinand -ik wou Een lief prinsesje hier als vrouw." Is 't anders niet'?" vroeg Stamboeloff ? rl)ie zijn or bij de vleet. Ik pak van avond je valies, Houd jij je dan gereed. Maar wil je op vrijersvoeten gaan, Trek dan je stoute schoenen aan'." Ik wou wel' zei de vorst »ik wou, Maar jullie gunt me hier geen vrouw!" 'Wei heb ik van m'n leven!" riep 'foen Stamboplofl' verbaasd ?Verlangt Uw Hoogheid zoo, welnu, Ik heb nog grooter haast. Ik snak al naar een dynastie, Liefst met wat prinsjes, twee of drie. Ik wou, geloof me, o vorst, ik wou U hadt al lang een knappe vrouw." 'Dat weet ik wel," zei Ferdinand 'Maar t zit hem in 't geloof. De grondwet, vriend, vormt tusschen mij En mijn zoetlief een kloof. Het meisje is Roomsch, precies als ik, En heeft in jou geloof geen schik, Vooral niet voor de jeugd. Ik wou... Maar zóó krijg ik hier nooit een vrouw!" >Is 't anders niet?" zoo riep alweer De slimme istamboeloff', -Dat zaakje knap ik voor U op, Terwille van ons Hof. We zullen in een dag of tien De (.ïrondwet netjes eens herzien!" Heb dank!" riep Ferdinaad »want 'k wou Zoo bitter graag een goede vrouw!" (ïczegd, gedaan; want de Sobranja kwam met spoed bijeen. En maakte op .Stamboel'offs bevel, (Daar moest het immers heen) Voor 's vorsten kindertjes in spe Een nieuwe paragraaf of twee, Hoerah!" zei Ferdinand ik ivou, Ik iril., ik :.al, ik krijg een vrouw." De Russen keken scheel van nijd (Dat stond hun lang niet fraai), En spotten over 's vorsten neus: Precies zijn papegaai!'' Mijn neus is lang, ik weet het heusch; Maar nu krijg ik ijeen langen neus! Er komt een eind aan ai m'ijn rouw. In veertien dagen heb 'k een vrouw !" De koiiers werden ras gepakt E11 weg ging Ferdinand En aan zijn uitverkoor'ne bood Hij hollijk hart en hand. Het schoone kind zei niet meer rieen; Ze gaat naar Bulgarije heen. Ze is nu reeds in ondertrouw En wordt in Maart zijn vrouw. Mijn lieve vrienden, leert hieruit Van mij een wijze les: Van scharrelen om bestwil gaat (rt'cn Grondwet op de flesch. De (irondwet is een schoone zaak, Maar haar herzien is 't grootst vermaak. Eerst zei vorst Ferdinand: -ik wou", ]Su heeft hij heusch een vrouw. (??') Vorst 1-onlinand van Bulgarije is groot liefhebber vau vogels.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl