PB AMSTERDAMMER, WEEKBLAD V00ÏI NEDERLAND. N* 819 Uit Dr. OAJSJ'NEF's Studeerkamer: (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Het Duitsch-Russische Hantlelstraktaat. K\ l Oallia. «Ontrouwe! K u maak je een ander het hof, en je laat mij het pand onzer liefde zitten." met Een goede Tangst. Toen het bekend was, dat oom Ploeter naar Amsterdam zou komen, noodigden negen neven, drie ongetrouwde nichten, en een kleine keur bende van andere bloedverwanten, die in de hoofd stad woonden, hem uit bij hen zijn intrek te ne men. Nooit te voren ha d oom geweten, hoeveel ?ij van hem hielden. Eenigen van hen hadden hem ajrel jaarlijks nieuwjaarskaarten, verjaarsbrieven en 'Dergelijke bewijzen van aandenken gestuurd, maar hij had ze zelf haast niet meer gezien, sedert zij kinderen waren. Hij wist bijna niets van hen, dan hun namen, en zij wisten weinig meer van hem, dan dat hij niets te doen had, en van een vast inkomen leefde, welks bron en grenzen ook niet juist waren bekend. Oom was verrast te bemerken, dat zij allen zoo Veel van hem hielden. Het was heel aardig, maar wel wat lastig, want oom was een eenvoudige goede oude vent, die liever alles wou doen, dan iemand kwetsen, en daar hij al hun invitaties niet kon aannemen, schreef hij om te zeggen dat hij voor goed in Am sterdam zou komen wonen, en kamers dacht te huren, en verder zoo goed mogelijk voor zieh zelf zou zorgen. Maar zij wilden zieh zoo maar niet laten afscbepen. Zij hielden zooveel van hem, dat zij allen schreven, om hem uit te noodigen voor goed bij hen te komen. Toen schreef oom weer wat de groote moeilijk heid was, en dat zij maar met elkander moesten overleggen, bij wien hij zou komen wonen. Zijn liefhebbende familieleden kwamen toen na afspraak bij elkander, ten huize van Snip, den vertelde het aan niemand. Hij verstopte het in zijn mouw en ging voort met er naar te zoe ken. Toen staakten zij het zoe ken; oom's naam werd op een ander papiertje geschreven en toen trokken zij allen over. Ik heb hem!" juichte Trompet opgewonden. //Neen, s\'\ hebt hem niet," riep Balije, ik heb hem." Zij hielden ieder hun kaartje op en toonden dat zij hem bei den hadden. Toen was er weer redeneering en er kwam een aieemeen standje, dat twintig minuten duurde en waaraan eerst Krooker een einde maakte door voor te stellen dat de trekking beschouwd zou worden //uit" te zijn, en dat men zou gooien naar oom met een cent. Komaan Snip," riep hij, ik zal met jou beginnen; kruis is van mij. munt is van jou." Het was kruis en Krooker WOB. Toen was het, Trompet's beurt en weer was het kruis. De helft van het gezelschap had al een beurt ge had en telkens was het kruis geweest; maar toen liet geldstuk voor de veertiende maal in de lucht, draaide, maakte Snip plot seling een luehtspronc', ving het op en toen het neerkwam, be keek hij het. //Schelm," schreeuwde, hij, //het is kruis aan beide kanten en er is geen munt op. Jou . .. ." Tiet ireheclc sezelschap viel verontwaardigd op Krooker aan en stompte hem, dreef hem de deur uit en sloot hem buiten. Snip vond dat het zoo nergens toe diende en dat ze terug moesten gaan tot, de loterij. Alles werd weer klaar gemaakt en er werd weer getrokken, en ditmaal trok Mulder de winkaart. Het speet, iedereen behalve Mulder; het speet hen niet voor henzelf of voor Mulder, maar voor Ctladstone als inktvisch (volgens Judj). oudsten neef, eu in ecu tamelijk lange toespraakpoogde Suip te bewijzen, dat hij, door het recht van den oudste, aangewezen was oom te bezit ten. Maar niemand was het met, hem eens. Niemand was het in eenig opzicht met een van de ande reu eens, en de argumenten werden zoo ingewik keld, de sprekers begonnen zulke vinnige persoon lijke hatelijkheden tegen elkander te zeggen, er scheen zoo weinig kans te bestaan om de zaak ooit in orde te krijgen, dat het een geluk scheen toen plotseling iemand op het denkbeeld kwam de zaak te beslissen door loterij, eu om oom te trekken alsof hij een prijs was. Vijftig stukjes pa pier werden er gesneden, alle van dezelfde grootte en vorm, eu op elk ervan werd de naam van oom Ploeter geschreven. Al de stukjes werden ineen j hooier, totdat oom eindelijk werd toegewezen aan werkrnandje gedaan en geschud, en toen stak elk j Snip voor vijftig gulden- het geld werd betaald zijn hand er in en haalde er een uit. oom. Zij schenen te denken dat Mulder niet van oom hield, en alleen op zijn geld gesteld H as en oom niet gelukkig zou maken. Ja.' kijk eens hier," zei Mulder, //ik weet niet of ik den ouden man wel op dezelfde wijze zal kunnen houden als hij gewoon is. Ik zou hem misschien niet voldoen en dat zou mij meer kwaad dau goed kunnen doen." Hu zeide ook nog, dat, daar hij slecht bij kas was, "en n vogel in de hand beter is dan tien in de lucht, hij voorstelde zijn lootje bij opbod te verknopen en oom af te staan aan den meestbiedende. Hij klom op een stoel en vroeg om een bod. Snip'bood een rijksdaalder, Balije bood vijf gulden, Trompet zes eii zoo eins: het voort, hooger en Nu," zeide Snip, wie heeft hem?" /ij keken op hunne papiertjes, en zagen dat zij allen onbeschreven stukjes hadden getrokken. Toen wierpen ze deze weg en trokken weer en nog eens voor eeii derde maal, en nog hadden zij niets dau leege kaartjes. Toen werden de overige in het, mandje eens nagezien en het bleek, dat deze ook allemaal onbeschreven waren. Heeren," riep Snip, het prijsnumrncr is er niet, bij !" Waar is het dan ?" Dat is juist wat ik wilde weten." Dat was wat ze allen wilden weten. Zij kropen over den vloer en zochten er naar. Iemand moest het hebben laten vallen, zoodat het in het geheel niet iu het mandje was gedaan, of misschien was het er uitgevallen toen de papiertjes werden geschud. Trompet vond het onder de tafel, maar Snip _ ^ en het, lootje terskmd overhandigd. Maar toch speet het al de anderen ; het, speet hen voor oom; zij hadden een voorgevoel dat Snip den armen man zijn geld zou afzetten, eu zij gingen bepaald treurig weg. Oom kwam de volgende week en Snip haalde hem van het station af. Hij had iets gierigs. schrapiiisrs en schuunigs over zich.; dat, was aan den ecnrn kant weer een goed teekeu. Alle gierig aards zijn schunnig: maai' toch schaamde Snips zich een beetje over hem, eu stopte hem spoedig in een vigclan'te en was blijde toen hij hem thuis en uit het gezicht had. Al de andere familiebetrekkingen kwamen hem bezoeken, maar Snip was jaloerse!) en wilde ze geen van allen met hem alleen'laten. Hij en zijn vrouwdeden alles wat zij kouden om oom plezier te doen en te maken dat hij hen aardig vond. Hij gaf den ouden man een splinternieuw stel kleereu, nam hem mee om hem alles vau de stad te laten zien en Panama-ba ei Hen. ulu* obletui - >? Hombil.s dircctnr Josl ?i' Rouvierus matimus budaenvnrni Caprivi eu de Agrariërs in den Biiitsclien Rijksdag. (De boksende Kangeroe.) Woorden, woorden .... e: betaalde alle entree'*, verteringen en fooien. Oom was verrukt. Hij liet zich door Snips Iracteeren opalies \vat hij wilde; liij wras volstrtkt niet t.rotsch. Eindelijk, toen Snip aardig wat geld aan oom had besteed op allerlei manieren, vond hij, dat, hij uu wel eens zekerheid mocht hebben, dat hij eens zijne belooning zou krijgen. //Oom," zeide hij, toen zij alleen waren, //wie is uw" administrateur over pachten en huren:1" «Wat, jonden r" antwoordde oom, //nooit een gehad. Ik zond altijd mijn huur met de post." //Neen, nceu. Ik meen wie de pacht van uw bezittingen ophaalt r" Mijn bezitrintren ? ik heb geen bezittingen" //Wat? O, u hebt dan zeker alles op het Groot boek of u hebt het ia elï'ecten gestoken r" ,,'kllel> niets in wat ook gestoken," zeide oom,ter wijl hrj achter zijn oor krabde en verbaasd rondkeek. Een vrecselijk vermoeden kwam bij Snip op, en het koude zweet brak l.em uit. //Laten wij elkander goed begrijpen," stamelde hij, «wiit wat \oor vermogen hebt U dan? . . ." //Wat r Nu dan, omdat je het mij vraagt, dit!" Oom wierp een beurs op tafel neer en Snip opende die met bevende vingers, hopende er een of ander document 111 te vinden, dat hem inlichting kou geven. Er zaten twee kwartjes en eenige eenten in en niets anders. //Is dat, alles?" jammerde Snip. Dat is alles"', zeide oom. Zie je, het geld hoorde aan je tante, drie duizend gulden ''s jaars,. haar leven lang, en toen zij stierf hield het geld op. Ik heb alles wat er over was uitgegeven, en dacht hier te komen om werk te krijgen, masrjij wondt me hebben en ... ." Hij zeide nog meer, maar Snip luisterde niet. Hij had genoeg gehoord. Oom was zeker eengroote vangst, maar niet in den zin dat hij het vangen waard was. Snip vertelde het 's avonds aan zijn vrouw en zeide dat zij uu met voort kouden gaan met oom f-ieien en ham bij het ontbijt tu geve». Den volgenden dag stelde hij voor, dat oom ook de andere neven eens zou bezoeken: z.ij wilden hem allen graag eens hebben en Snip vond zich egoïstisch, dat iiij hem zoo geiicel voor zich hield. Oom maakte geen tegenwerpingen en vroeg Snip alleen, voor hem te, bepalen, wie hem zou krijgen. Toen ging Snip bij hen allen rond en i.ochtc erg. Hij vertelde allerlei aardigs van oom. Hij was edelmoedig, mild; hij had zooveel voor Snip ge daan, als Snip kon verlangen, en nu kou het hem niet schelen als de, anderen hem ook een poosje had den, als /ij wilden. Zij wilden wei. /ij kwamen dadelijk bij elkander, en trokken weer om oom, en Balije won hem, maakte een visite cu haalde hem iu triomf weg. Balije heeft nog niet, de grenzen van oom's in komen gevonden. Als hij dat doet, zal hij zich zeil' niet weggooien, door het aan een ander te vertellen, maar Snip zal iiet weten, omdat er dau zeker weer een loterij zal zijn, en er natuurlijk weer om uom zal worden getrokken. De crinoline-<iuaestie. Ecu nieuwe St. (leorge gevraagd liefst de prinses van 'Walos om de landing van dezen draak te beletten.