No. 832 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR KEDERLAND. . Hermann Sudermann werkt, naar gemeld wordt, aan een nieuw drama. Het is bestemd voor het Koninklijk Schauspielhaus te Berlijn. Uit Londen woedt gemeld, dat Saint-Saëns, Tschaikowski, Max Bruch en Arrigo Boïto, aan wie op 13 Juni het doctoraat honoris causa van de Universiteit te Cambridge verleend zal worden, het persoonlijk in ontvangst komen nemen, terwjjl Eduard Grieg, wien ook dezen eer ten deel 7tdt, door ongesteldheid verhinderd is te komen. De zangeressen en zangers van de Groote Opera te Parijs zyn zeer geschokt door een besluit, door de Fransche regeering op initiatief van den jongsten directeur Gailhard genomen, nl. dat de pensionnairen van de opera niet meer in andere steden of in concerten of soirees mogen optreden. Vooral voor de sterren, die zich in de season te Londen een groot aantal ponden sterling kwamen »ersingen", is dat een harde slag. De ervaring heeft echter geleerd, dat het vele zingen op soirees, omdat de gastheer zoo vriendelijk is na afloop eene enveloppe, inhoudende 2000 francs, ter hand te stellen, of het geven van gastvoorstellingen elders maakt, dat velen wanneer zij eens in de opera moeten optreden, sporen van ver moeidheid vertoonen, zoodat die voorstelling er dikwijls onder lijdt. Bovendien beerijpt deze directie dat het beter is een gezelschap te vor men dat gtheel goed is, dan uitvoeringen te geren met twee of drie sterren die gastvoorstellingen geven en middelmatige bijrollen. De directeuren van de «théatres de province" zullen zich dus voortaan het genoegen moeten ontzeggen te publiceeren »avec Ie concours de Mr ou Mme X. de l'Opéra." De groote Mannenzangvereeniging te Weenen zal in October een Zangersfeest geven, waarvoor de Keizerlijke manege is afgestaan. Een aantal componisten van naam zijn uitgenoodigd om prijscomposities er voor te schrijven, o. a. Brahms, Bruch, Gernsheim. d'Albert, Becker. iiiiiiiiiiummMiHiiniiiiiniiiiiiiiiHiiimHiHmiimimmmMiiiiimiMÏTïm Al buitengewoon gunstig zich onderscheidend van de gebruikelijke wilde en tamme monstruositeiten, is een in de stations aan te brengen plakbrief, die door den heer H. p. Bcrlage Nzn ter aankondiging van de nieuwe stoomvaartlijn Hoek van Holland-Harwich vernuftig geteekend, en door de firma Roeloffzen en Hübner goed photolithogranesch uitgevoerd is. Als grondslag voor zijn compositie nam de teekenaar een vak landkaart, waarop in oen stevig Bpoorweglijnen-net, de nieuwe Noord -WestEuropeesche verbinding is aangeduid, terwijl hij ver der: door m het kruis der compositie een opstand van een stoommachine dwars door een veld van water te doen ploegen, _ door een gebouwen schema van Londen en een van Amsterdam te doen flankeeren,?door een plattegrond van de Harwichkade en een van het Hoek-van-Holland-station tegenover elkaar te stellen, door vulling van een stoomschip-embleem, en afsluiting van boven met een groot schakel-teeken,?door" de wapens van Holland en het Vereenigd Koninkrijk elkaar de hand te doen reiken, de verbinding der beide landen figureert binnen een lijst van een stoomwieken-ornament, en in een doorloopend stel van fnssche zwarte lijnen, waartuaschen de letters, de stedepunten, de wapens, in "enkele heldere kleuren staan afgezet. Moesten we een aanmerking maken, bet zou wezen dat, doordien juist de wapens onderaan m vergelijk wat postzegelae.htig uitvoert zijn behandeld, en het brok landkaart van zelf meer open bleef, de van boven zwaarder gedrongen compositie lichtelijk topzwaar schijnt. _ Maar er is over het algemeen iets gezonds en eigens in dit aardig bedacht en met lust on smaak uitgevoerd biljet. _ En bij hoe schijnbaar nietig een werk bet mo°-e zrjn, het is altijd een beetje verblijdend in iets van zuiver praktische bestemming, besef van kunst te mogen vinden. Want waar moet dat heen met al dio losse kunst en met al die losse artiesten, waar geen plaats voor is, terwijl zoo duizend dingen van rationeele bestemming geduld worden absurd slecht begrepen, d. i. kunsteloos te zijn ! Om van de niet te tellen dingen, waarbij men met onzinnige buitelingen van wansmaak al maar genoegen blijft nemen, er eens een enkele te noemen, zijn de titelbladen van muziek, door de mand ook al produkten van een heel onzinnige duf-barokke konventie. Het gekke is dat het aan houdend leelijke onzen smaak zoozeer verstompt, dat men niet eens meer let op die lachwekkende fraaiigheden, die men geregeld bierbij te slikken krijgt. Maar als men eens toevallig oplettend voor de etalage van een muziekwinkel komt te staan, is het toch moeielijk zich goed te houden. Juist in den laatsten tijd echter zijn er bij meestal luchtiger Fransche liedjes, gekleurde omslagen de wereld ingestuurd, die opvallend goed zijn. Maar dit is zoo weinig iets dat vanzelf spreekt, doze gekleurde prenten zijn zoozeer opge merkt als bizondere snufjes, dat de verzamelaars op die dingen, meest van Steinlcn en Ibels (de firma Van Gogh op de Keizersgracht beeft er een ' heelen voorraad van) reeds beslag leggen voor hun portefeuille. Het is naar manier van spreken om bij te huilen zooveel als er in ons goede vaderland, vooral in | de laatste halve eeuw, in vaddaalsche driestheid ' al goeds en moois aan Oud-Hollandsche archi tectuur verknoeid is en vernield, en bet nu nog willen behouden van elk der schaarschelijk ge spaarde oude gevels, verdient daarom warme aanbeveling zonder voorbehoud. Het is dan ook te hopen, dat de sociëteit St. Joris te Middelburg aan staanden Vrijdag het nu aanhangige en door in ad vies geroepen vakmannen gesteunde voorstel zal aannemen om den karakteristieken maar zeer verval len gevel van haar gebouw nog bijtijds te behouden en te herstellen. De architect J. A. Frederiks, onder wiensleiding ook de restauratie van de oudeabdyte Middelburg geschiedt, ontwierp een eenvoudig restauratie-plan dat blijkbaar zeer trouw met behulp eener oude afbeelding in Smalleganges Chronyk van Zeeland gereconstrueerd is, zooals men zien kan op de plaat die het tijdschrift van Architectura et Amicitia onlangs naar zijne teekening publiceerde. De heeren van Sint Joris zullen dus verstandig doen naar dit ontwerp hun eertijds fraaie gevel weder gaaf te doen optrekken. Er is, een verstandig schilder van schilde rijen maakte ons onlangs deze opmerking, ev is een zeer groot verschil tusschen de ver dedigbaarheid van het restaurecren van oude architectuur, en het restaureeren van oude schil derijen. Een werk van bouwkunst, als het in verval is, moét wel gerestaureerd worden wanneer het anders in elkaar zou vallen. Maar als een oud schilderwerk iets of veel geleden heeft is het niet noodig, is het zelden geoorloofd, 'daar aan te gaan komen als dat her stellen bijwerken wordt. Ook als fragment en als ruïne kan een schilderstuk behouden en van waarde blijven. En daar het reconstrueeren van het vernietigde, geenszins zulk een werk van eenvoudige logika is, als het dat bij bouwkunst pleegt te zijn, levert bijschilderen veel meer ge legenheid tot willekeur en verknoeien van het nog bestaande, dan bijbouw, veel meer. _ Waarmee niet gezegd is, dat ook met bijbouwen niet dikwijls willekeurig te werk gegaan is. Maar dat er stellig willekeurig en slecht is gewerkt in de gewelfschildering van Warmenhuizen, dat dit overblijfsel van Jan van Schoorels werk door bijscbilderen feitelijk is verknoeid, dat is door rnenschen die het weten konden met klem gezegd. De Heer de Stuers, van dien klem niet meer wetende los te komen, zwijgt tegen zijn gewoonte, na Derkinderens laatste verklaring. Is hiermede deze zaak in den doofpot ? Me dunkt we hebben toch nog een volksverte genwoordiging, en als de referendaris zwijgt en de minister zwijgt, kan een kamerlid om ophel dering vragen in een zaak die de algemeene be langstelling heeft gaande gemaakt. Of zou er onder de honderd volksvertegen woordigers van onze besch . . . aafde natie geen enkele zijn, dio de regeering verantwoording wil vragen omtrent haar zeer gegispt beleid in een aanf/elegettlieid van kunst. Dat dan ten minste een lid de Regeering interpelleere over een daad van roekeloosheid in finantieel beheer. Want mannen die van de zaken op de hoogte zijn, taxeeren dat die heele geschie denis van de gewelfschildering van Warmen huizen, die geen licht mag zien, 'het land nu reeds op twintig duizend gulden komt te staan. Geeft de volksvertegenwoordiging een krediet van dien aard iu den blinde, blind vertrou wende in een eigenmachtig ambtenaar, blind wantrouwend onafhankelijke deskundigen ? Of acht men na Thorbeckc, van den weeromstuit het behoud van oude kunst zoozeer ioel rcr/ceringszaak, dat het niemand anders zaak meer is V Zonderlinge opvatting dan in het landje van »ontworsteld aan de dwingelandij." Het vroeger genoemde bedrag van ? 27.50, uit Rotterdam nog bij mij ingekomen voor Rodins Baudelaire-monument, wordt mij nu als volgt gfspecirieerd : Tb. de Bock, H. Armand, Dr. Polano, Van Deldcn, Edz. Koning, P. P. Rink, Henricus, S. Moulijn, Th. van Hoytema, J. Akkeringa, R. Stellwagen, ieder 5 frcs. JAN Vu-m. Schilderijenverkooping van Coquelin. Men schrijft uit Parijs van 28 Mei : In de rne de Sèze kwam gisteren de schilderijenverzameling van den tooneelspeler Coquelin orider den hamer. Er werden hooge prijzen betaald ; zoo voor een Bonnat («kleine Italiaansche") 14.000 fr. : voor twee Cazins f>op den landweg" en »korenschoven") 32.000 en 20.500 ; voor een Corot (»de visscher") 27.100, ; oen Daubigny (?de moerassen van Optcvoz") 38.200 ; con Delar.roix («do opvoeding van Acbilles") ."»7.(iOO; e«n Meissonier («edelman van Lodewijk 13") 5C.OOO; een pastelstuk van J. F. Millet (»de zaaier") 24000 frcs. Coro-t's schilderij Rourenir (TItalië, een beroemd stuk, dat op minstens 00,000 francs geschat wordt, is door zijn eigenaar, Lallemnnd, aan den staat vermaakt, en in het Louvre geplaatst. Bij de hoeren Preijor k Co., lokaal Pictora, is geëxposeerd een schilderij van W. Roelofs en De Haas, voorstellende een Landschap met koeien. Bij de tirma E. J. van Wisselingh & Co., Kalverstraat, is geëxposeerd oen schilderij van J. Bosboom »St. Bavokerk t°Haarlem". Uit Athene wordt aan do Londensche tynitilard bericht: Volgens rapport van den cphoov, die bij de Fransche opgravingen te Delphi de Grickscho regeering vertegenwoordigt, is er pas een kolos sale, goed onderhouden marmeren Apollokop voor den dag gekomen. Hij moet aan een reiizoiitioeld van Apollo te Delplii behoord hebben. liet i haar is met een band opgobondnn. Verder is er ! een metopon gevonden, afkomstig van de schat- | kamer der Atheners to Delphi. Het stelt een | stierengevecht voor. Ook zijn 20 consulaire votief- j tafels gevonden, op de vrijlating van slaven j betrekking hebbend. ' Nationale Fotografie-Tentoonstelling te Haarlem. Toen ik hedenmiddag (den vijfden dag na de opening van bovengenoemde tentoonstelling) de groote zaal van Felix Kavore binnentrad, met liet doel eeniaie aanteekeniugcn voor een beknopt ver slag te maken, vernam ik toevallig, dat zoo juist de 500e bclaleude bezoeker den drempel had overschreden. Ik weet niet, of dit voor Haarlem een bizonder cijfer is, doch dat hot voor eene vak-tentoonstelling in die plaats een vrij goed bezoek is. valt niet te betwijfelen. Trouwens het zou mij niet verwonde ren als in het tweede vijftal dagen het bezoek nog aanmerkelijk drukker wordt, want, de tentoon stelling is een bezichtiging overwaard. Het ziet er netjes en gezellig uit en er is veel moois te zien. Alvorens de inzendingen te bespreken, nog een woordje vooraf. De geschiedenis der Fotografische tentoonstellingen in Nederland is in 't kort aldus: Heel lang geleden werd in Amsterdam eens zulk een tentoonstelling gehouden, toen hoofdzakelijk van vaklui. Daarop volgde een tijdperk van vol slagen kalmte, slechts even door een heel klein teritoonstelliukje afgewisseld, tot in 1891 de Inter nationale tentoonstelling in de Militie-zaal vak mannen en amateurs kwam wakkerschuddcn uit de zoete sluimering, hoofdzakelijk door te laten zien, hoeveel moois er in den vreemde en hoe weinig moois er ten onzent werd gemaakt. Die opwekking werkte en c«n jaar later kan reeds de Schevcningsche Nation-de tentoonstelling van Foto grafie veel beter werk van onze vaklui en amateurs laten zien. dan op de Amsterdamsche expositie was geweest. Ik had dus reden genoeg, te ver wachten, :lat ook Haarlem weer een flinke schrede van vooruitgang zou tooucn; maar, ofschoon hier en daar wel vooruiigang te zien is, geheel en al bevredigd werd ik er niet, om de eenvoudige reden, dat, er naast het nieuwe nog te veel uit de oude doos werd ingezonden. Zelfs inzendingen die al een beetje, geel beginnen te worden als b. v. de stcrcoscoopplat.cn van Stereoscopic", overigens een goede collectie. Ik meende hierop even te moeten wijzen, niet i'it zucht om af te breken, maar eenvoudig omdat het, doel van tentoonstellingen niet is, telkens hetzelfde te laten zien. m. a. w. stilstand op de bereikte hoogte, maar steeds beter, d. i. vooruit gang ; want, de hoogste trap is nog lang niet bereikt. Nu tot een korte besfrekirw; der voornaamste inzendingen overgaande, zullen wij beginnen met de afdeeling der mannen van het vak, en dan wensch ik in do eerste plaats de aandacht te. ves tigen op inzendingen van de, heeren C. E. Minde en ,1. van der Heijden. De heer Mögle te Kotterdam toonde verleden jaar van de Amsterdamsche tentoonstelling veel te hebben gelecid en kwam te Sclioveningen kranig voor den dag; trouwens te, Amsterdam was reeds de meesterhaml in zijn werk te zien, en slechts de wakkcr-scliudding was noodig om van hem te krijsen wat hij kon. Nu echter viel zijn inzending mij niet inec. Niet dat zij slechter was dan de vorige, maar niet veel beter ook; hij is ongeveer blijven staan waar hij stond. Maar wij willen meer. on/e eischfii worden jaarlijks hooger. Afgezien daarvan heeft hij een prachtige en veelzijdige collectie portretten, land schappen, zee-gezichten en moment-foto's, slechts j ontsierd door een paar minder geslaagde genrebeehlen, vermoedelijk voorstellingen van r/c. FntnHrrtjii', een lang niet waardige vrouwenfiguur als fee gekleed en omringd door diverse fotografische attributen, beelden, die in een collectie als van den heer Mögle niet erg voldoen. Dea heer Van der Heijden noem ik nu direct, nif't, omdat, zijne inzending reeds naast die van Mógle tna«- staan, maar hij is mooi op weg en heeft zelfs in eenige grootere en kleinere portret ten veel goeds bereikt. Minder voldoen mij een paar genrebeelden waarin steeds dezelfde oude heer nu eens als grootpa aan 't ontbijt, d:m weer als dokter met, een afschuwe- \ lijk aausprekers-gelegeuheids-gezieht bij een wiegje, dan weer als grootpa met, een lange pijp de hoofd rol speelt. De fotografie geeft de gelijkenis dier drie oude heeren zoo erg duidelijk, dat de, drie beelden op zich zelf geen van allen bizonder daar naast elkaar een gekken indruk maken. Van den heer Pörtzgcn te Haarlem oen mooie moment-foto naar een zeilschuit, voorts middel matige landschappen, meest niet gelukkig van tint. De heer I farms eveneens te Haarlem heeft een goode inzending maar volstrekt, door niets uitblmkeud; hetzelfde zou kunnen gezegd worden van W. Hens te Nijmegen wiens werk echter keurig is afgewerkt. Een album met foto's naar gekleurde kcrkramen, ingezonden door Jochmans te Gouda is niet, onver dienstelijk, doch konden deze m. i. zachter en tiutrijker zijn. | Van dt.r Aa & Chrispijn te Alkmaar doen spe- ! cianl in gekleurde portretten, die goed uitgevoerd, ! toch niet, meer dan voldoende kunnen heeten; als j afwisseling is de/.e inzending niet, onaardig. l J. Molijii te Tiel, zal zeker bij vergelijking van [ zijn werk met, dat van anderen' nog veel te ver beteren vinden. Ik zag bij zijne in/.emling een por tret, dat, blijkens getuigschrift, sinds '91 op een j graf heeft blootgestaan aan licht en lucht, en nog j zeer weinig verbleekt is. Dit is dunkt mij voor j een tentoonstelling niet gelukkig gekozen ; men j mng toch wel verwachten, dat, een fotograaf deug delijk werk maakt, dat niet in een paar jaren ver bleekt ; een verdienste kan dit nog u i et heeten, of zoo ja, dan voor den leverancier der materialen. Van P. Oosterhuis te Amsterdam is een flinke, degelijke inzending platinotypieen aanwezig, be wijzende, dat deze heer is in' de eerste plaats uit muntend technisch fotogra.if; zoowel de opnamen der Prins Ilendrikkade als ecnige machinerieën, sluizen en waterwerken zijn zeer goed. Tot besluit van deze afdceliug Mej. Ch. L'olkijn te Amsterdam met vrij goede reproductiën en eenige directe opnamen, waaronder verdienstelijke interieurs en een zeer lief kattenkopje, dat zeker menige kattenmlnnende bezoekster heeft bekoord. Volgt nu de afdeeling Amateurs, hier voor het eerst onderverdeeld in Seniores en Juniores, om de jongeren ook de kans op een prijsje te gunnen. Dit is echter een verdeeling, uitsluitend van be lang voor de Jury, en wij kunnen die in onze bespreking veilig terzijde stellen. Les extrêmes se touchent, dacht ik didelijk, toen ik de inzending van W. Toussaint en A. de Bruin daar kalm naast elkaar zag hangen. De eerste van alle markten thuis, volkomen met de t. chnick der fotografie vertrouwd en met genoeg gevoel en schoonh -idsziu om meer te maken dan, een verzameling prentjes, al is zijn meeste werk klein van afmeting en meerendeels met de handcamera genomen. Toussaiut heeft blijkbaar de, voor amateurs vrij zeldzame gave, met zijn hand-camera uit te gaan, en niet, te fotografeereu, tenzij hij een goed onderwerp vindt, en vindt hij iets goeds dan komt er een mooie foto van. Daarnaast eenige brutaal grove, ruwe, harde, in-leelijke vergrootingen. Les entrêmes! Dat dacht ik eerst. Maar toen schoot me op eens door mijn hersens wat een oud criticus me een poos geleden, zei: Jongen, als je ooit, tentoonstellingen beoor deelt, pas dan op je tellen. Tegenwoordig vind je op alle tentoonstellingen van kunst en wat daarmee in verband staat, dingen die jij heel leelijk en je buurman heel mooi vindt, om de eenvoudige reden dat er zooveel soorten in 't artikel mooi zijn. Wees voorzichiig voor je een opinie geeft; scharrel er liever omheen, dan ben je nog 't veiligst." Dit of iets dergelijks schoot me weer op eens te binnen, en in hevigen tweestrijd bleef ik staan. Stond ik hier wel zeker voor een inzending van iemand die van leelijke dingen slechte vergrootingen maakt, en zoo'ri leelijk-slechte vergrooting onsma kelijk met verf besmeert? Of had ik voor me een revelatie van hoog-uieuwe kunst? Een zoekend artiest? Een intens willen?. .. Daar hoorde ik naast me zeggen: Kijk, daar heb je vergrootiiigcn naar houtgravures. "Wat gemeen, al die grove golvende lijnen ?" Nog een hopelooze poging om iets moois te ontdekken, en moedeloos ging ik verder. De inzending van G. L. llasscliy-Kirchner is een waardige concurrent, voor Toussaint. Ik zou haast, zeggen: een ideaal krijgen we van Toussaiut's opvatting met Kirchner's zorgvul digheid uitgevoerd. Maar beiden geven elkaar weinig toe. De derde in 't driemanschap is ,T. Mensen, die ook een fijne collectie inzond: na hetgeen ik vroeger van hem zag, had hij ditmaal nog wel iets meer gekund. Aan deze drie inzendingen, sieraden der amateurs-afdeeling, sluit, zich Ch. de Gorter uit, Am sterdam nog waardiglijk aan met, eeu kleine maar fijne collectie. Hij verslaat blijkbaar de kunst, van zijn werk slechts het exquise voor tentoonstellingen af te zonderen; bij vele andere inzendingen ont vangt men den indruk alsof met kunst en vlieg werk alles maar bij elkaar is geraapt om de lijst vol te krijgen. Als voorbeeld van 't laatste diene de inzending van mej. Boddens het, spijt mij dat 't een dame is, en heel mijn galanterie'komt in opstand tegen wat ik moet schrijven ; zulk werk exposeert, men niet, de opnamen zijn onbedui dend en de afdrukken bepaald slordig gemaakt. De dames zijn hier nog niet bijster gelukkig; barones-sc vou Goltstein heeft hier en daar aardige plaatjes, maar over 't algemeen te weinig techniek en dikwijls te houterige pose en groep^ering. Van den heer Schmierer een goede collectie por tretten, die echter meer in de afdeeling vakmannen thuis hoort. Baron van Pallandt exposeert goede intérieurs, eveneens Jacobs?Amsterdam goede intérieurs met, beelden en houtsnijwerk. De heer F. lluysser, president der commissie heeft een inzending; landschappen; schoon niet van goede eigenschappen ontbloot, kan ik hem hiervoor niet, den lof geven, dien ik hem als praeses dor commissie gaarne, gun. In 't, fotograleeren is de secretaris J. lies den voorzitter nog de baas ; hij heeft verschillende bepaald goede landschappen en een paar aardige genrebeelden. J. Hispinck?Blonmsndaal heeft eigcutlijk hier een typische amateur-inzending, diverse gemoede lijk leuke kiekjes en een paar goede laudschappsn. Van jhr. Pauw v. Wieldrecht, te Utrecht een paar zeer goede interieurs en diverse mooie momentfoto's als sprong over een hindernis, springende mannen, rijdende artillerie, enz. M. VValtcr heeft, goede qualiteiten maar nog geen genoegzame, vastheid en techniek. De foto's en dispositieven van A. J. Pereira te Arnhem beloven vrel iets voor de toekomst. Ook Kirchuer, Mensen, Huijsser, Bes, Veershijm, Bispinck e. a. hebben diapositieven, waaronder zeer goede, doch in 't algemeen kunnen wre in dit ar tikel nog veel meer bereiken. Vergeet, ook niet dat dispositieven voor de tooverlantaarn een prach tig middel geven om goede gedeelten uit overigens niet, zeer gelukkige opnamen nuttig te gebruiken. De foto's van G. J. de Veer, Arnhem, schoon mccrendeels goed, doen een beetje aan slordigheid denken hier en daar. S. Schutte te Deventer exposeert een zeer goede collectie die naast de beste amateur-inzendingen mag gezien worden, alles landschappsii met smaak gekozen en goed uitgevoerd. De Delftsehe en Brcdasche Vereenigingen zon den ieder collectief in, geen van beiden slecht, maar zullen hoop ik in de toekomst nog wel meer presenteereu. Vooral van collectieve inzendingen mag men iets eischen. Mej. Delprat heeft een redelijke inzending; de heeren Eugelberts en Stokvis ongeveer 't zelfde als verleden jaar te Selieveuingen,'op zich zelf niet slecht; M. H. B'mger eenige goede foto's, waar onder een paar fraaie strandgezichten ; M. TT. Etty, Arnhem, een goede collectie, ook bij de inzending van K. van 't Groenewoud te Kotterdam zijn goede beelden, eveneens bij die van L. Sclmitzle, Amsterdam, echter zouder bizondere verdienste. Een mooi stuk ter tentoonstelling is een album micro-fotogrammen moest eigcntlijk heeten ma cro-fotogrammen, want het zijn meest lOOOvoudige vergrootingen naar verschillende culturen, ba cillen enz. Plaatsgebrek belet mij, meerdere inzen dingen te vermelden, die dan óók moestens niets bizonders vertoonen.