DE AMSTERDAMMEK, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 836 raste overtuiging, een bepaald richtsnoer, of een kunstgeloof noemen mag. Reeds bewegen zjj zich vrijer in de naar dit rf zelfgestelde wetten, de strafheid der beheerschte grondstof, blykt reeds grooter "leid toe te laten, en gunt hen ook vondsten van zeldzamer gratie en schoonheid. Konsekwenter dan bij hun aanvankelijke pogingen is de architektuur van het boek, waarin de druk, de versierde letters en de verluchtingen, naar indeeling en verband in treffende eenheid van st\jl zjjn begrepen en uitgevoerd. Hun kunnen is gansch naar hun willen, en hun willen staat almeer hun kunnen gelijk te komen. Ik geloof dat velen dit werk anders niet zullen beschouwen dan als navolging van Oud-Italiaansch, doch ik meen dat zjj, dusdenkende, voorbijzien dat wat zeer zuiver is noodwendig op het eveneens-zuivere, en wat groot-rationeel is, op het evenzeer deugdelijke gelijken zal, en dat men voorts dient te overwegen hoe in een reeds zoo late beschavings-periode als waarin wij leven, men wijs doet de lessen van het verledene niet te versmaden, en men in een toestand van ver warring, het veiligst zich bazeeren zal op het vroeger volgens hecht begrip verkregene. De Renaissancisten vonden een kostbare ader in de plastiek der oudheid, in geleken zin zullen prent-kunstenaars van onzen tijd, die zich reken schap geven van den grondaard van het boek en zyn verluchting, een gezonde kracht zien in de voortbrengselen van dat vruchtbaar tijdperk, waarin de boekkunst na zoo korte kindsheid, het op eens in zekeren zin tot klassieke volmaakt heid brengen mocht. En wat sommigen in dit weder opnemen van een oude traditie zoo mis haagt is dan ook niet het beginsel dat men leeren wil van oude kunst, het is dat men niet be seft hoe hoog juist deze oude boekkunst moet geacht worden te staan. Het trotsche boek dat voor ons ligt is, hoezeer mede als een kostelijke belofte van nog beters aan te zien, reeds een arbeid van zoo verkwik kelijkc gaafheid, van zulk een inzicht, een konsekwentie en zelfs een pracht, als waarmee men veilig bij kunstkeurigen van billijke erkenning zal mogen aankloppen. Het zal bewondering wekken, genot geven en geloof wekken, geloof aan iets groots, in de dufheid dezer dagen. Arnhem, 29 Juni '93. JAN VKTH. Te Leipzig is de kunsthistoricus prof. Hubert Janitschek overleden. Hij was er de opvolger van prof. Springer ; vroeger was hij te Graz, toen vier jaren in Italië, daarna professor te Weenen, te Praag en te Straatsburg. Onder zijne werken zijn de meest bekende de biographieën van Andrea del Sarto, Paolo Veronese, Tintoretto en de Bolognesi, een boek Die ffesellscha/t der Renaissance in Italien und die Kunst, een Geschichte der Deutschen Malerei, enz. Bij de heeren Preyer & Co., lokaal Pictura, is geëxposeerd een aquarel van Gabriel. By de firma B. J. van Wisselingh & Co., Kalverstraat 194, is geëxposeerd een schilderij van J. Maris »Stadsgezicht". iiiiiMiiiiiiiiiiiiiHiiiitiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiJiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiHiHiiiiim Een middel tot gemakkelijke invoe ring der voorgestelde Yereenvoudigingen in onze Spelling. door Dr. J. M. HOOGVLIET. Om de invoering der hangende vereenvoudi ging van onze spelling en buigingsaanduiding enigermate te bespoedigen en de bezwaren er tegen geleidelijk te doen vervallen, is een ge makkelijk middel te vinden, dat ik hier even wens mee te delen. Verreweg het grootste deel der wijzigingen door de kommissie Kollewijn voorgesteld is ver andering in de zin van bekorting d. w. z. be staat in weglating van een of van twee letters, die tot noch toe geschreven werden en nu zou den moeten vervallen. Nu komt het mij voor, dat het tot inleiding en voorbereiding dezer vereenvoudigde schrijfwijzen een zeer goed ding zou zijn voorlopig noch de weggelaten letter of letters door het een of andere weglatingsteken te blijven aangeven, dus b. v. in plaats van den, ctlen, toten te schrijven noch niet terstond de, die, wie, maar de', die, wie'; in plaats van lieenen, scheeve niet benen, scheve, maar benen, scheve, in pi. van boomen, hooren niet bomen, horen maar bomen, horen. (De aanduiding c en voor ee en oo komt ons bizonder geschikt voor, daar lo. - het gewone teken is om een lange klinker aan te geven en 2o. hetzelfde teken ook gebruikt wordt om de verdubbeling van het een of andepe letterteken onnodig te maken. Ook in het belang van het leesonderwijs zou deze schrijfwijze voor opene lange vokalen (ook bestendig) bizonder veel voor hebben, noch meer dan, zo als sommige hebben voorgesteld, het zonder uit zondering invoeren van dubbele aa, ee enz.) ; in plaats van rechtsch, grootsch, Fransch noch niet terstond recht?, grootf, Frans, maar rechU', groots', Frans' en ook in plaats van visch, mensch, tusschen noch niet terstond (hoewel tegen deze ver andering waarschijnlijk noch het minste bezwaar wordt gemaakt en het afkappingsteken hier dus misschien beter terstond weg zou blijven) w, mens, tussen, maar vis', mens', tuss'en, zo ook fans, t'uis in pi. v. thans, thuis, er't in pi. v. erwt penne'Jcoker, woorde'kramer in pi. v. pennenk., woordenk, enz. enz. Waarschijnlijk zal mij tegemoet gevoerd wor den, dat een der voornaamste voordelen der nieuwste spelling nl. het ontslagen zijn. van op zoeken in»de Vries en te Winkel" door mijn amen dement geheel vervalt, daar 't voor de hand ligt, dat het kommatje of het streepje in zo ver geen sekonde minder zoektyd zal kosten dan de volslagene letter, waarvoor het in de plaats zou moeten treden. Dit is ongetwijfeld volkomen waar. Wat ik voorstel is dan ook niets anders dan een overgangsmaatregel, omdat ik vermoed, dat het aantal voorstanders van de vereenvou digde spellingswijze langs deze weg belangrijk zou kunnen worden uitgebreid en vele bezwaren akans voorlopig vervallen. Indien het nu door de toepassing van dit middel gelukken mocht, de voorstellen Kollewijn in beginsel te zien ingevoerd, dan zal het later, b.v. een of twee jaar na de invoering, betrekkelijk zeergemakkekelijk vallen de streepjes en kommatjes, voor zover ze niet mochten gebleken zijn in een zeer wezenlijke behoefte te voorzien, eenvoudig weg te laten. Voor die weglating behoeft men dan niet weder voorstellen te doen of een commissie te benoemen, enz, neen. Zodra de onhoorbare letters niet meer als volslagen letters worden afgebeeld, zal de natie zich ook van lieverlede met het denkbeeld dor spoorloze verdwijning van de afbeeldingen dier letters gaan verzoenen. En al zeer spoedig zal men gaan vragen: »Waartoe dient toch eigenlijk dat kommatje daar of dat streepje ginds?" Als men eenmaal tot die vragen komt is tot de afschaffing van die hulptekenen de tijd rijp. Men zal ze van zelf, eerst als 't ware bij vergissing en later opzette lijk, weglaten en alles is dan zoals de heren Kollewijnianen het willen hebben. Voorlopig echter zijn die hulptekens m. i. wel degelijk van belang. Door deze nl. wapent de voorstander der nieuwe spelling zich in, de eerste tijd tegen het verwijt van persoonlijke on kunde of gemakzucht. Ook de eerbied voor het gezag van »de Vr. en te W." blijft ongeschonden. Zijne regels voor de spelling worden noch op gevolgd. Men veroorlooft zich slechts een ver kortende schrijf manier en daartegen kan immers niemand bezwaar hebben. Er zijn enige weinige vereenvoudigingen in de n. sp., die niet tevens bekortingen zijn, nl. noch i. pi. v. nog en ie (b.v. in tietd) i. p. v. ?. Misschien is het daarom beter deze weinige en betr. minder belangrijke nummers voorlopig noch van het programma der hervormingen te schrappen. (Wat denken de H.II. anders van in pi. v. ie) 1 17 Juni 1893. Frau Sara Kainz-IIutzler van welke ook in het Hollandsch heel aardige kinderverhalen en sprookjes vertaald zijn, is te Berlijn overleden. De Vosaische Zeitung geeft van haar geen heel sympathieke beschrijving : Geboren te St. Louis, als de dochter van een emigrant uit Berlijn, Valentin, trouwde Sara in Amerika met den heer Hutzler, en nadat zij van dezen gescheiden was kwam zij ongeveer twaalf jaren geleden met baaibeide kleine kinderen naar lierlijn, waar zij eerst in uiterst behoeftige omstandigheden loefde en half en half uit broodsgebrek schrijfster ging worden. Zij begon kinderverhaaltjes te schrijven, die onderde titels Jung Amerika, Junge liereen en Kleine Menschen verschenen, /ij zijn veel meer voor volwassenen dan voor kinderen be stemd, maar bevatten menig treffend opgemerkten trek uit het kinderleven. De boeken vonden hun publiek; nog meer echter wist (ie schrijf ster zelve in sommige litterair-artistieke kringen reclame voor zich zelven te maken. Haar open lijk doel, door vrijmoedigheid, vastberadenheid en originaliteit van gedrag levendig te boeien en de belangstelling te wekken, werd in de meeste gevallen bereikt. Zij behoort in 't geheel niet tot de vrouwen van welke men het minst sprak, en haar ongewoon talent in causeeren vereenigde om haar allerlei mannen van beteekenis. Een van deze, den acteur Kainz, reikte zij in l<S8(> de hand, nadat do schei ding van haar eersten man ofticieel was geworden en zij van den joodschen tot den christelijken godsdienst was overgaan. Haar carrière als schrijf ster zette zij nu voort met eenige groote romans, Nora, lm Bann der Liebe, Kin Gebot der Khre. Zij hebben iets erg sentimenteels, en konden buiten de geëillustreerde bladen, waarin zij ver schenen waren, geen attentie wekken. Sara Ilutzler heeft ook plan gehad, als actrice op te treden; met het houden van voordrachten had zij eenig succes, maar een toenemende kwaal en eene aangeboren neiging tot wispelturigheid maakten dat zij niet tot een engagement kwam. Men zal in de Berlijnsche wereld baar mooien roodblonden baardos en levendige figuur missen ; haar laatste zorgen waren besteed aan de débuts van haar dochter op het tooneel; haar zoon is medicus. Shelley en de Engelschen. Uit Uome wordt gemeld, dat het graf van den dichter Shelley op het Engelsche kerkhof aldaar met een bronzen krans zal versierd worden. Op denzelfden dag zal de gemeenteraad van Homo door zijn sindaco in het bijzijn van senatoren, afgevaardigden en andere autoriteiten, eene hcrinneringsplaat in het huis waar Shelley gewoond heeft (bet pahizzo Beros*pi) laten onthullen. Zonderling is het, hoe Shelling in Engeland zelf daarentegen nog wei nig geëerd wordt; men beeft terecht gezegd, dat Shelley bij vergissing in Engeland geboren is; hij was is geest geheel een kind van de klas sieke landen. Eene inscbrijvingslijst in Engeland om ter gelegenheid van zijn 11 Miste geboortedag het een of ander monuniotit op te richten, heeft niet het minste succes gehad. Shelley is blijk baar voor de Engelschen niet respectabel genoeg. De tweede aflevering van Van nu en strnl;?, «tijdschrift, zonder school-strekking, der jongeren uit Zuid-Nederland,'' bevat: lïuitentekat-plaat van mevr. Marg. lloleman. Phïlosopliic: alle ziel is een adem" ; Portretten van Albert Vcrwoy ; Kamers, van Emma de Bom ; JeJtane, van Andró Jolles; Aanteekeningen orcr eene heden dn arische richting, van A. V. de Meere ; Verzen, van Victor de Meijere ; De XX, van Ilenry van de Volde; Over Johannes Viator, ijkn J. T. Moraaz en illu straties van Ilichard Baseleer, Ilenry van de Velde, G. Lemmers en Jan Toorop. HETSJES De Noord-Amerikanen. Het gezegde, dat de Amerikanen een jong volk zijn, is een banaliteit geworden, die sommigen herhalen zonder te weten wat zij zeggen. Een jong volk, in de beteekenis van een oorspronkelijk volk, zijn de Noord-Amerikanen niet. Hoe zouden zij 't kunnen zijn ? Zij-zelven, of hunne vaders of hunne grootvaders, waren geboren Europeanen en brach ten iets van de rijpheid van ons gewest in het leven van den staat over, dien zij gingen of bezig zijn te organiseeren. Maar een bepaalde, zeker aangeduide beteekenis lieeft het zeggen, dat de Vercenigde Staten van Noord-Amerika een jongen staat vormen en de gevolgtrekking ligt voor de hand, dat de jonkheid van den staat invloed oefent op het karakter zijner burgers. De Federale Republiek van Noord-Amerika is als een jong huishouden van burgerlui. Men heeft zich verbonden met een vast geloof in de toekomst en door energie tracht men de middelen te ver krijgen, die het leven aan zijne materieele zijde veraangenamen. Zie de Federatie een halve eeuw geleden. Een derde deel van haar tegenwoordig bezit : Texas, Arizona, New-Mexico, Californie en nog meer, behoort aan Mexico of aan Spanje en is zoo ongecultiveerd als nu de binnenlanden van Afrika. Van een slaat, in de beteekenis van een organisme, dat door de beschaving als natuurwet wordt bezield, is enkel sprake in het Oosten: Pennsylvania, Kentucky, de twee Virginia's, de twee Carolina's en in het Zuiden: Georgia, Alabama, Tennessee, Mississippi, Louisiana, en dan nog tiert in de Zuiderlanden de negerslavernij als een plant, die met het innigst oecouoiuisch leven schijnt samen gegroeid. Het Westen wordt dan begrensd door Illinois, Missouri, lowa. Daar voorbij ligt liet donkerste Amerika". Chicago is een stadje van enkele dui zenden inwoners, uiterste punt van ,,'l'lie West". Voorbij Chicago begint .,The fur We>f": het grootc onbekende land, dat het Itotsgebcrgtc tot hart heeft, een land, waarin slechts enkele avonturiers, enkele pioniers doordringen en er dikwijls in den strijd tegen de oorspronkelijke bewoners, de In dianen, het leven laten. Maar door oorlog en afkoop wordt het bezit der Federatie uitgebreid tot de 41 Staten en 4 torritories, die wij thans kennen. Met een fabelachtige inspanning van alle energie worden de spoorwegen naar dcu Stillen Oceaan gelegd, die het Oosten met Californie ver binden en de tusschenliggende landen opnemen in een gordel, die hunne ontwikkeling regelt en leidt. Wie ecu denkbeeld wil krijgen van de ongeëvenaarde werkkracht der Amerikanen, heeft de geschiedenis te lezen van den aanleg der l'ncijicx. Er waren dagen, dat een lengte spoorweg gelegd werd, die een derde van ons land zou meten. Van dien tijd, ISfiO, dagteckent de ontwikkeling der tegenwoor dige Unie als staat en het ligt dus voor de hand, dat die slaat, nauwelijks eeu kwart eeuw oud, nog alle kenmerken der jonge jeugd draagt: ongebondenhcid, wildheid, woestheid, en deze kenmerken overdraagt op zijne burgers, van wie men dus in dien zin als van een jong volk mag spreken. Noch het natuur-, noch het staatsleven is in een groot deel der Vercenigde Staten gecultiveerd. De geweldige stroomen der Mississippi, der Ohio, der Missouri vlieden er in tcugelloo/.e vaart naar de zeeën en overstroomd! bijna jaarlijks de delta's, wier steden en dorpen en cultuur zij dan met ren schok wcgslingercn. Niettemin zij u ze op sommige plaatsen ongeschikt voor de scheepvaart door de rotsen, die uit haar wat oren opsteken en die men nog geen tijd heeft gehad weg te ruimen. Straat wegen, zooals door ge! cel Centraal-Europa zijn aangelegd, kent men er niet. Er zijn landwe gen, maar zonder algemeen leidende gedachte ge baand. Zij worden nu onbegaanbaar gemaakt door overvloedige regens, dan door orkanen, die boomcn en rotsblokken over hen uitstrooien, straks door IK:ren en andere wilde dieren, die, in de bo-pchen verhongerende, aan den weg hun prooi komen zoeken. Maar eigenlijk zijn straatwegen er ook onnoodig. Alle menschcn leggen kleine afstan den te paard af: indien de weg ovrrstroomd is waadt men door het water heen ; is hij geheel onbegaanbaar dan wordt op deu langen duur een nieuw pad aangelegd om het vroegere heen; de Amerikanen zijn goede schutters en de wilde die ren houden zij zich van het lijf door een welaan- ? gelegd schot. Voor grootc afstanden neemt men i atuurlijk of verzendt men zijne goederen met het spoor. U aarvoor hebben wij straatwegen noodig?" vragen de Amerikanen. De Oostelijke staten zijn vrij volkrijk. Daaren tegen zijn de Zuidelijke-, de Centraal-, de Weste lijke-, Je Noordelijke staten enkel bevolkt aan den rand dtr spoorwegen. Alleen aan hunne lijnen vindt men die eigenaardige Amerikaansche steden, wier ontwikkeling men nauwelijks kan bijhouden, steden, waarvan voor 15 jaren nog geen spoor was te vinden, en die nu grootscher, mooier, en beter ingericht zijn dan menige tweede-rangs Europeesche stad met eeu verleden van 10 eeuwen. Ook vindt men aan die spoorwegen steden van iiog jonger datum, met een onzekere toekomst: twee of vier rijf u houten huizen, met een paar htiri-r/niiii, een kerk, ren school, op zijn best een Ojifii'-lmiixi' in het midden, alles van hout; de bevolking leeft er enkel van lichamelijker! arbeid in de nabijliggeiiiie mijnen of bosschen, of vruchtgaarden, of pct;o'cumbromicn, steden, waarin van een geeste lijk leven absoluut geen sprake is dan voor de kinderen in de school, of voor de oude vrouwen iu de kerk. Hoewel het klimaat der Vcreenigde Staten uiter sten van hitte en koude kent, is het, regelmatig en gezond. De '/uulclijke Staten, onder een half-tro pisch klimaat, kennen geeue koude. Florida, Louisiana, Texas, New-Mexico, Arizona en Zuid-Californic worden :s zomers door een extremen gloed geplaagd. Maar de dampkring is ijl. De hitte drukt er niet, zoo zwaar als in minder hectc landen van Ccntraal-Europa. De bodem, in sommige streken nog volkomen onaangetast, is, zooals in ecu deel van Texas en Arizona, niet te cultivecren bij ge brek aan water. In die landen zijn de rivieren 's zomers uitgedroogd en irrigatie is daar niet mogelijk. Maar in de landen die altijd water heb ben en waar irrigatie mogelijk is, of waar men een kort, maar regelmatig terugkeerend regen-seizoen heeft, is de bodem van een uiterste vruchtbaarheid en de natuur van een gepassioneerde weelde. De negers in het Zuiden, de Chineezen in het Westen, soms de helft der bevolking van die on volwassen steden en half-gecultiveerde landen, doen er in het, leven een invloed van verwildering, van barbaarschheid gelden, die zich vaak uit op eeu wijze, waarvan men de wedergade in de ontwik keling van Europa misschien enkel in den tijd van den Boeren-opstand zou hebben kunnen zien. Het lynchen, een alledaagsche strafoefening, vooral in het Zuiden, gpat er gepaard met een erger dan dierlijke, met een menschelijke wreedheid. Door het raffinement, dat, het weinige denken, overge bleven in een menigte, plotseling in de broeiing van den atmosfeer overvallen door een krankzin nigheid en Kiasse, er aan verleend, wordt deze straf oefening een helle-sabbath van snijden, branden en martelen van het slachtoffer, dat soms blijkt geheel onschuldig te zijn' De Justitie laat dit toe, helpt er nu en dan aan mee. Amerika is het, land der omkooperij en de rechters zijn zeer gevoelig voor de kitteling van een som gelds in hunne hand palmen De Amerikaansche wetgeving zou een onuitput telijke bron voor blijspelschrijvers kunnen zijn. De Unie heeft 43 staten en 48 verschillende wetge vingen. Hier wordt een feit met de doodstraf, een uur verder, de grenzen over van een anderen staat, wordt hetzelfde feit nauwelijks met gevangenisstraf geboet. Wat de burgerlijke wet aangaat: hier is een huwelijk onmogelijk; een spoorreisje van een paar uur en de huwelijksinzegening heeft plaats met geen andere formaliteiten, dan dat de twee partijen voor den miiyor verklaren, dat zij er iu toe stemmen en als zij er daii pleizier iu hebben nog den volgenden dag te scheiden, kan ciat iu een anderen staat geschieden, met geen andere forma liteiten, dan dat de twee zeggen, dat, zij gescheiden willen worden, .leder weet, dat in Utah de veelwijverij tot do zeden behoort. Utah is daarom geen staat vau de Unie, maar slechts een territory, d. w. z. het ligt onder souvereiniteit van het Congres, dat de veelwijverij verbiedt, maar, omdat de Mormonen er van houden en de Mormoonsche vrouwen er op gesteld zijn, onmachtig is om deze opvatting der moraal te keer te gaan. VOS.MKKR DE SPIE. (Slot volgt) UUMIIIIIlMMIMIMIIKIIlMIHIIIIUltHIUtlllTHinnitniMiniIinilt vo AME S De laatste bals. Sport- en stranitoiletten. Etectriciteit in (te keuken. De kok van den president. Jjampekuppen. Verwonderlijk met deze hitte, heeft het seizoen te Parijs tot besluit een reeks van bals gehad, niet eens bals champétres of garden portie* met een dansvloer, maar werkelijke som-os danaantes. De laatste waren die bij Mme (iuzma'i IVanco en de hertogin van Pomar .liet is waar dat men langza merhand in al de aanzienlijke woningen het gas of de bougies door electriciteit vervangen heeft; tusscheu groen en bloemen staan overal ijsrotsen langzaam te smelten; in de ramen worden door schijnende gazen stores gezet, zoodat de lucht zacht in en uit kan stroomen ; maar met dat is toch eind Juni eigenlijk geen danstijd meer. Er is overigens eene wijziging gekomen in het arrangeeren van deze feesten. Een tijd lang, onder het tweede keizerrijk en daarvoor, worden voor een bal honderden imitaties gezonden. Alle vrien den en kennissen en liefst alle beroemde of be kende mensehen, die men erbij lokken kon, moes ten verschijnen. Ministers, geleerden, dichters, oude hertoginnen, aanzienlijke vreemdelingen, alles werd tot versiering van een bal geprest. Had men tweemaal zooveel invites als men bergen kon, des te beter. Langs de wanden zette men reeksen douairières als tapisserie; langs hendelileerden de andere gasten. Het gevolg was, dat de jongelui bijna geen plaats hadden om te dansen. liet geheele appar tement al de kamers op n verdieping , werd leeggeruimd, zelfs slaapkamers, portalen en gangen dienden om gasten te plaatsen ; do biblio theek werd buffet; toch ontbrak de ruimte. Als men zooveel menschen uit bun buis had gehaald, moest men ook wel kosten maken en alles prachtiginrichten. De danszaal moest grootsch gedecoreerd ; bet buffet moest vorstelijke overvloed en weelde aanbieden ; er moest een stil boekjo zijn voor de wbisters en een gezellig vertrek voor de rockers. Ken bal werd daardoor een reusachtige uitgaaf. Er kwam bij. dat zulk een partij, waar men onmogelijk al zijne gasten per soonlijk kermen kon, als iets publieks beschouwd werd. Jongelui, en zelfs dames, die wilden komen, gaven zich niet de moeite meer zich te laten presenteeren; men liet door een kennis toegangs biljetten vragen en was den gullen gastheer nauwelijks dankbaar. Dit is in de laatste jaren veranderd. Zooals men -:familiaar" te dineeren is gaan vragen, heeft men ook voor de bals een beperkt aantal een voudige kaartjes laten drukken, alleen vermeldend dat de gastvrouw dien of dien avond thuis zal blijven, met onderaan -,on fera un tour derulff." Ook is de formule wel une petite, sanferie.'' Zoo weet men dat men geen -publiek" binnenhaalt, en behoeft men zich niet meer te derangeeren dan men wil. Een variatie van deze sauteries zijn de li .h blnncs en buis ruscs ; op de eerste dansen alleen jonge meisjes (en er zijn dit jaar heel wat engagementen aangekomen) op de andere alleen jonge vrouwen, en er zal zeker heel wat geflirt zijn. Opmerkelijk is het, dat do beerenmode der rootle rokken, die een jaar of vier geleden (het eerst op een bal bij de gravin de Kersaint) ingevoerd was, geen