No. 850 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Aanschouwelijke oratorie in de Tweede Kamer. DE HEER VEOLIK, na op zijn verzoek voorzien te zijn van een groot zwart bord met eon stuk krijt, waarop hij technische punten 'met een paar lijnen tn strepen kan duidelijk maken (-ie de Knmenilling ran 2!i Scptfinl/cr) : ..Is het een ceintuurbaan, dan heeft de uitvinder daarvan alle aanspraak op onze bewondering. Maar zulk een wijde omraming is geen ceintuur, zij wordt eene soort van familiecorset, waar mama met haar zevea volwassen dochters (e gelijk in kunnen.1' De schoolcommissie heeft het plan-Blooker, om scholen voor zes honderd kinderen tot type voor den scholenbouw aan te nemen, afgekeurd o. a- omdat de volksschool in de eerste plaats is een instituut (inrichting) tot opvoeding, waarin zooveel mogelijk het karak ter van eiken leerling aan het hoofd der school bekend moet zijn, en daardoor moet komen tot zijn recht Ik vind dat uitstekend, en zie hierin een bewijs van den ernst, waarme de tegenwoordig de belangen der jeugd behar tigd worden. Ik houd heter dan ookvoqr.dat de verbeterde opvoeding van onze schooljeugd, welke een zoo sterke vermindering van het plegen van kattekwaad tengevolge heeft, moet toegeschreven worden aan de studie der school hoofden, die de karakters van hun kleine volkje om zoo te zeggen van buiten kennen. Allten vat ik nog niet hoe deze schoolhoof den er in slagen bij het klassikaal onderwijs, dat door hun personeel gegeven wordt, al die karaktertjes tot hun recht te doen komen. Nu dat is ook minder, als de schoolcommissie zelf dat maar begrijpt. Hoe komt het dat liutgers als spreker al ouder en ouder en Travaglino in dezelfde hoedanigheid met den dag jonger wordt'/Als ik Travaglino hoor, zeg ik bij mij zelf: wie heeft hem al die grappen geleerd ; zou liut gers hem zijn eerstgeboorterecht verkocht hebben? 't Is vreemd: Travaglino is geen 1 jager, en hij is toch even snaaks en gezellig als een jager, die wal laug getafeld heeft, en liutgers is wel een jager, maar zoo nurksch ; en ongezellig als had de buitenlucht hem in geen half jaar opgefriseht-., ' Bij de dunuvater-di-eussie kwam dit op i nieuw uil; maar een verklaring van het feit j werd er niet door gegeven. \Vel bleek het, dat de oude lieer Travaglino een uitstekende 1 pomp had geluid, maar wie vernam ooit l iets aangaande den invloed van 's vaders | pompwater op des zoons geest? Daar rzal zoowaar, als Meinesz het niet keert, een gemak- en waschhuisje worden ge vestigd ter plaatse waar Bergs-ma in der tijd de nieuwe Beurs had willen bouwen, Is u dit gevaar dreigt is Jan .Springer dadelijk met zijn beursplan uit den. hoek gekomen, alsofhij zeggen wiide: staat daar eens zoo'n ding op het Damrak. dan is het met alle beurspiannen uit. En hij heeft gelijk. Want het is veel gemakkelijker de oude beurs, gelet op haar onmiddeiijke omgeving, in een ge mak- en waschhuis te veranderen, dan een gemak- en waschhuisje in een nieuwe Beurs. Het Damrak verkeert mitsdien heden in een kritieken tijd. Krijgen de heeren Becker en Kouveld hun zin, dan zal er boven den ingang van het tempeltje, dat zij daar hopen te zien verrijzen, voor meer dan een te lezen staan Dantes helle opschrift: Lasciate ogni ? ??'iiza voi ch'entrate .... hetwelk in het ,"~r"~ i i. ' wil zeggen gij dit Holiandsch overge^. . hier binnen treedt Jaat uwe hoop m n ar va>.-^.« Aan zoo iets wan-hopigs denken wij niet! Dat is een opmerkelijke bekeering. Ik lees daar dat de A(msterdamscheJ (mnibusmaatschappijj een tegenstander is van monopolies alleen wenscht zij dat men monopolies, die eens bestaan, niet lastig zal maken. Nog n stap, en zij geelt ook dat laatste verlangen prijs. Hoe is zij daartoe gekomen'? 't Kan niel zijn, dat zij, het gevaar ziende met de Duinwatermaatschappij van nabij, en de gaseoncessie op nog eenigen afstand dreigt, vast begint bij te draaien en de clementie van den Raad in te roepen ! Als het dat wae. zou ik zeggen A. O. zwijg liever, want vol trokken wordt de hemelsche gerecht!"heid toch.