No. 862 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Seyffardt-Pacha en de stelling Amsterdam. SEYFFARDT-PACHA (met blijden trots, tot de Amsterdamsche Stedemaagd) ; En dit wordt nog eens mijn Plewna, Mevrouw!" DE AMSTERDAMSCHE STEDEMAAGD : Uw Plewna ? Alleraardigst! Maar wat wordt het dan voor mij ?" uiuiiiiiiiiiiiiiiiiHiiitiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiMiiiiuiiiiitiiiiiiiHiiitiiiitttiiiiiHiMiiniiiiiitiiiiiiiiiiirMiiuiMiiiiniiiMiitiiiiMiinii iiiiiiiiHiiiiiniMiiiMiHiiiiitiniiiinitiiiiiifiMiiiiiiiiii llllllMMIIIUItmnWTtlftllMIIIIIHIlUMIIimillHI SnniQea. Er is in de laatste maanden een ware debacle onder onze Gidsen gekomen. In de Nieuwe Gids houden Kloos en Tideman een vreeselij k gericht over hunne vroegere mede standers. Eén voor n worden ze onttroond, die Herculessen, die den Augias stal onzer literatuur zouden schoonvegen, n voor n worden zij zelven, met smaad overladen, op den letterkundigen vuilnishoop geworpen. Het eenige, waarop ze in het allerbeste geval aanspraak kunnen maken, is een graf schrift uit de onsterfelijke pen van Kloos. Zoo krijgt thans Herman Gorter er een, twee regels van ongeëvenaarde zinrijkheid op eene overigens gansch maagdelij k-blanke bladzijde : Herman gaat nu etudeeren in Dante en de Chemie, Hij moest liever sturen aan zijn Tante een Colibrie. Maar nu gaan ook de oude Gidsen Ipopen. Q lack zal ons nie' langer geestdrift inboe zemen voor de eerwaardige Haesje Claesz en de moderne philosofen en literatoren; Sillem zal ons niet meer rondleiden door de doolhoven van de vaderlandsche geschiedenis en de dolomieten; de Bjaufort zullen wij voortaan slechts in de kolomrma van het bijblad kun nen genieten. Ia hun plaats komen B jvanck, Cjupsrus, C>rt van der L'nden. Waar gaat het heen, als zoo de zuilen en hosksteenen verachtelijk worden ter zijde arelegd? Als nu ten minste Van Hall elk van de scheidenden maar een grafschriftje bezorgt. Waar Kloos zoo edel voorging, kan hij niet achterblijven! V Ik heb met genoegen gezien, dat Smit Kleine de Hertog-Ernst-Medaillevan Verdienste heeft gekregen, omdat hij den overleden hertog van Saksen-Coburg in de Mannen van Bsteekenis" onsterfelijk heeft gemaakt. Het deed me pleizier, omdat het een royale trek is van den tegenwoordigen hertog, den Engelschen prins, dien men schriel heeft genoemd toen hij liever niet had, dat de Engelschen hem, behalve zijn prinselijk tractement, ook nog zijn huishoudgeld afnamen. Nog meer pleizier deed het mij, dat onze literatuur nu toch ook in het buitenland waardeering vond. En wat ik het alleraardigste vond, is, dat de auteur der Haagsche Hopjes zijn medaille niet in een doosje hoeft mede te sjouwen, zooals de on sterfelijke prijsvraag-beantwoorder in de door l Hildebrand beschreven trekschuitroef. Neen, , hij mag haar op zijn borst dragen, dragen aan een wit-en-groen lint, precies als een penning van de hondenbelasting. Alle bladen nebben pp die bijzonderheid gewezen, en ze is waarlijk merkwaardig genoeg. * * * De Nieuwe Rollerdamsche Courant viert overmorgen haar vijftigjarig bestaan en het Vaderland zijn zilveren feest. Ofschoon ik mijn eigen koperen bruiloft met het publiek on opgemerkt heb laten voorbijgaan, feliciteer ik toch de jubilarissen van harte. _Hoe krag de «Nieuwe Rot" nog is, blijkt uit de voortdurende verbeteringen in de uit gave. Zoo nog dezer dagen met een weerkaartje, waarop men, volgens de uitvoerige beschrij ving, alles kan zien van het weer in heel Europa. Als men zoo'n kaartje eiken dag vlijtig bestudeert, is men al heel gauw net zoo wijs als de heeren van het meteorologisch instituut. Ik ben dan ook dadelijk, toen ik hiervan gehoord had, aan 't studeeren gegaan, maar zie, het kaartje was pikzwart: geen lijntje, geen streepje, geen puntje was er op te be kennen. Eerst dacht ik, dat de drukker den achterkant van het clichébij ongeluk had afgedrukt, maar nu weet ik er het fijne van. De weergeleerden van Rotterdam hebben een zelfregistreerend apparaat, dat bij dichten mist die weersgesteldheid op het clichéaf beeldt. Wat gaat de wetenschap toch vooruit! * * * ? Wat wordt er nu weer een drukte gemaakt over de verwerping van de suikerwet door de Eerste Kamer! ]k vraag me af, wat we eigenlijk aan een Eerste Kamer zouden heb ben, als de Heeren daar zoo maar klakkeloos goedvonden wat hun door de Tweede Kamer onder den neus wordt gestopt. Dat er in de Barste Kamer veel menschen van geld zitten, bewijst toch niet, dat ze geen eigen opinis mogen hebben. En waar loopt nu de hesle quastie over ? De heeren van de Eerste Kamer hebban een goed hart voor de beetwortelsuikerf'abrikantcn en minder sympathie voor de suikerraffiaadeurs. Dat vind ik heel begrijpelijk, want het is toch veel knapper suiker uit een beetwprtel te halen, dan suiker van buiten af. die al half' klaar is, nog wat op te koken. En denk dan eens aan onzen landbouw, onzen vaclerlandschen landbouw! Zijn dft bieten geen nationaal product en groeit in Noord-Brabant soms suikerriet? Ik weet wel, dat die beetwortelsuikerfabrikanten toch al een schroefje voor hebben, maar ik ben van de leer: wat je doet, moet je goed doen, en dus, als je eens aan 't beschermen gaat van een nati onale industrie natuurlijk, anders is het ge meen bescherm dan zoo hard als je kunt. HHIIIIlllUUIIIIIIIUlllllUimillllllHlIlHllllllllllllltlllHtflIlllllllIIJltllMIIUIIU De liefde op het IJs. Nu de kansen op vriezend weer wat beter beginnen te staan, beginnen ook de vreem delingen een begeerigen blik te slaan pp onze prachtige ijsbanen. De Engelsche Lissone's hebben hunne plannen al klaar ge maakt. Een ondernemende firma aan de overzijde van het Kanaal heeft een boekje uitgegeven Tlirough Holland on Skates" waarin op verleidelijke wijze een tochtje van Londen naar den Haag, Leiden, Haarlem, Amster dam, Zaandam, Alkmaar, Utrecht en Zwolle wordt beschreven. Alles te zaruen voor zes pond, zes shillings en zes pence, voor zes dagen van zoo veel moois niet te veel. De En gelsche schaatsenrijders gaan van den Haag, waar zij »de voornaamste voorwerpen van belangstelling" zullen bekijken, naar «de oude en schilderachtige universiteitsstad Leiden."_ Daar blijven ze maar kort; zoo spoedig mo-' gelijk worden de schaatsen ondergebonden, en vóór het middagmaal moet via Haarlem Amsterdam bereikt zijn. »De avond kan wor den gewijd aan het bezoek van een der prach tige uitspanningslokalen, waar voorstellingen van den eersten rang worden gegeven, daar Amsterdam een der vroolijkste hoofdsteden van Europa is." Het is te hopen, dat de En gelsche gasten geen optochten van werkeloozen op hun weg zullen ontmoeten! V7óór het bezoek van komedie, concert of café-concert, gaat het gezelschap nog naar de Nieuwmarkt, die er, volgens den reisgids, bepaald zeven tien de-eeuwsch uitziet. Den volgenden dag worden de bezoekers getracteerd op een tocht naar Monnikendam, waar een karneval op het ijs gehouden wordt denkelijk door de Engelschen zelven. Marken staat ? ijs en weder dienende ook op het programma, en het kostuum der Marker boeren en boerinnen, met inbe grip van de hoogen zijden hoed" der visschers, wordt alvast meer uitvoerig: dan getrouw be schreven. Daarna komen Zaandam en Alk maar aan de beurt. Den volgenden dag gaat de tocht naar Utrecht en van daar over Dieren naar Zwolle. Dan weer naar Amsterdam, om te rijden op den Amstel of op de stads grachten, crowded by all sorts and eonclitions of men." En daarna wordt de terugreis aanvaard. Wij hopen dat de Engelsche bezoekers zich kostelijk zullen amuseeren en zich niet in de war zullen laten brengen door de kleine vergissingen van het program, waar een af beelding van de Amsterdamsche Ijsclub prijkt met het onderschrift: Sk'iting at Monniken dam" en waar een gezicht op Deventer van de rivierzijde wordt versleten voor een kijkje op de Oude Gracht te Utrecht. Maar ik vrees, Mijnheer de Redacteur, ik vrees, dat die Engelschen het ons lastig zullen maken. Leest u de Poll Mail Gazette ? Zoo ja, dan zal het niet aan uw aandacht ontsnapt zijn, dat daarin, een paar dagen geleden, het volgende entrefiletje voorkwam: »Een gewoon, slecht ingelicht Engelschman zou zeker Holland niet houden voor het joligste van alle beschaafde landen. Toch is het waarschijnlijk, dat dit het eenige land van Europa is, waar een man al zoenend langs de straten kan wandelen, zonder andere straffen op te loopen dan de verwijten van zijn eigen geweten en die van enkele zijner slacht offers. Dit is juist door het hoogste gerechts hof in het land uitgemaakt. Het schijnt, dat het misdrijf of liever, zooals wij het nu moeten noemen, het bedrijf plaats heeft gehad in een Utrechtsch dorp, vanwaar de blozende maagd een toevlucht zocht onder de vaderlijke bescherming van den burge meester. Deze heer stelde een boete voor van n gulden. Ongetwijfeld zijn er, zoowel in Engeland als in Holland, vele amateurs, die volgaarne deze som voor hunne gelukzalig heid zouden betalen, vooral omdat in het laatste land een gulden slechts de waarde heeft van one-and eight pence. Maar het Hof van Appèl heeft het vonnis vernietigd. »Een persoon kussen kan geen misdrijf zijn" merkten de Daniël's (of Ouderlingen ?) van Amsterdam op >-daar het uit den aard der zaak een warm bewijs van sympathie is."" Ik vraag u instantelijk, Mijnheer de Redac teur,, of wij onder deze omstandigheden dichte drommen van Engelsche schaatsenrijders zon der ernstige bezorgdheid kunnen tegemoet zien? Wat zal, na deze snoode instructies,. het voorland zijn van onze schaatsenrijderessen, ppezel en malsch"? Ik bezweer u, om internationale verwikkelingen te voorkomen, rojp vóór het ijs nog dik genoeg is de tusschenkomst van onzen gezant te Londen in. Er is daar juist een nieuwe gekomen, en nieuwe bezems vegen schoon. Het door de rechtbank gewezen vonnis kunnen wij niet ongedaan maken; maar laat ons den Engel schen doen weten, dat de bedoelde heerlijke rechten alleen aan Hollanders zijn verzekerd. En is dit geschied, laat dan op elke ijsbaan, aan den hoek van elke vaart, ja van elk sullebaantje, met groote letters worden aangeplakt i No KIHSIXG ALLOWED!" De Hollanders zullen er zich niet aan sto ren, maar onze vrouwen, zusters en dochters zullen althans van Angelsaksische iavasia op gereserveerd gebied verschoond blijven.