De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1894 21 januari pagina 6

21 januari 1894 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 865, Uit Dr. GAJNTNEF's Studeerkamer. (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Bét smeltend protectionisme in Duitschland. (Litetige Bldtter.) De Agrariërs (tot Caprivï): »Maakt dat je wegkomt met j« negotie! onz« mooie »Schutzzoll" wordt enkel water !" Kiespijn. Bij een bekend tandmeester in de hoofdstad komt een dame van gedistingeerd uiterlijk en klaagt hem haar leed. Zij is getrouwd met een baron, en heeft tot nog onlangs in gelukkigen echt geleefd. Maar plotseling werd de baron door vreeselijke kiespijnen aangetast, die zich langzamerhand tot het geheele gebit uitbreidden. * En nu komt het vreeselijks-te, vervolgde de darpe. Mijn man is er niet toe te krijgen, zich de slechte kiezen te laten uittrekken; van piju is hij reeds zoo goed als krankzinnig geworden. Dat is een leelijk ding, antwoordt de beroemde dentist; bij zulk een patiënt, mevrouw, kan ook mijn kunst niet veel uitwerken. Iemand tegen zijn wil een aantal kiezen te trekken, is alleen door narcose mogelijk. Hoe wilt u intusschen uw niet geheel normalen man er toe brengen, in mijn ? atelier te komen? Daar zal ik voor zorgen, zeide de dame, ik zal wel een voorwendsel verzinnen om hem in uw woning te lokken. Om mijn man te redden, schrik ik zelfs voor een leugen niet terug, en als ik hem ma»r eenmaal hier bij u gebracht heb, Dan kunt u zeker zijn dat ik hem helpen zal, verzekerde de artist. Tegenover een krankzin nige heb ik het recht geweld te gebruiken, als het tot zijn bestwil is. Zoodra de baron mijn woning betreedt, zal hij door twee van mijn assistenten gegrepen en gebonden worden. Het overige laat u maar aan mij over. Binnen vijf minuten zal uw echtgenoot van zijn kwelgeesten bevrijd zijn. Welke kiezen zijn het, die hem het meest plagen? Boven rechts, dokter. Vertrouw op mijn vaste hand. Overigens heb ik toch den practischen blik, dat ik zieke kiezen terstond kan onderscheiden. Ik verwacht u dus morgen middag om vijf uur, bij mij thuis. Hoop maar het beste, mevrouw! Mijn dankbaarheid zal grenzeloos zijn, ver zekerde de barones. Ik zal zorgen dat ik zelf morgen op het bepaalde uur mijn man bij u breng. Maar hij zal zich verzetten, dokter; u kent zijn toestand. O, ik zal mijn maatregelen wel nemen, mijn assistenten zijn stevige kerels. Alleen zou ik willen dat u, mevrouw, terstond nadat ik hem in ont vangst genomen heb, wildet neengaan; zulk een operatie is voor gevoelige zenuwen niet om bij te wonen. Met oprechteu hartelijken dank nam de bekla genswaardige vrouw afscheid. * * ;£Den volgenden middag hield voor den grootsten en aauzienlijksten juwelierswinkel een nette vigelante stil, waar een dame van zeer aristocratisch voorkomen uitstapte. De juwelier was zeer in zijn schik met de nieuwe klant; in een half uur had de barones voor ongeveer SU.000 mark kost baarheden uitgezocht en na een beetje loven en bieden ook gekocht. Natuurlijk had de koopster zulk een groote som niet bij zich. Maar misschien wil een vaii uw employés mij naar mijn huis vergezellen, om liet bediag in ontvangst te nemen, zeide zij. De eigenaar zeide, dat hij zelf we! mee zou gaan. Miquel en de belastingschuldigen. (Uik.) De kaart der Vereenigde Staten volgens Grover Cleveland. (Judge) i-Ziedaar alles wat van ons overblijft!" zeggen de Amerikaansche protectionisten. De kostbaarheden werden in een kistje gepakt en de juwelier, overgelukkig over het goede y.aakje, nam naast de baroues in het rijtuig plaats. De koetsier wist het adres al, het was de woning van den beroemden deutist. Vol vertrouwen betrad de juwelier het mooie groote huis; de barones klom de trappen op, een jong man van reusachtige ge stalte opende terstond de deur. Het scheen wel haar kamerdienaar te zijn. De barones uoodigde met eeii lichten wenk den juwelier, binnen te tre den; op hetzelfde oogenblik sloot zich ook de deur achter hem. De kamerdienaar en nog een jonge man stortten zieh op den juwelier, die van schrik het kistje liet vallen. Help ! dieven ! moordenaars ! riep het slacht offer. De beroemde dentist glimlachte. Een kleine aanval, zeide hij tot de barones. Als ik u nu mocht vragen, u te verwijderen; binnen een half uurtje hebt u uwen man gezond terug. De barones, die reeds het kistje had gegrepen, drukte den dokter de hand, en verliet snikkend de kamer. De juwelier lag reeds gechloroformiseerd in den operaticstoel. Een van de assistenten had hem een kapje over den neus geduwd eu de waanzin nige zonk in de diepste narcose. Toen hij na een uur ontwaakte, was het hem wat vreemd in het hoofd, en eigenaardig leeg in den mond. Voor hem echter stond vriendelijk glim lachend de beroemde dentist. Gefeliciteerd, baron, zeide hij, en wees op een schaaltje, dat naast den stoel stond; ziet u eens. dat zijn de vier booswichten, die u zoo ge plaagd hebben. Hebt u nog ergens anders pijn f De koopman staarde den dokter als versuft aan, toen ging hij met zijn wijsvinger door zijn mond. In het volgend oogenblik was hem de vreeselijke waarheid duidelijk. Het zal mevrouw de barones wel plezier doen, n hersteld te zien, vervolgde de dentist. Zij zal wel terstond weer hier zijn. Waar is ze, de bedriegster, de afzetster ? brulde j de beetgenomen juwelier. Waar zijn raiju diaman ten? Help! Jioovers! Dieven! De dokter wenkte zijn assistenten en greep naai de tang. Hij krijgt weer een aanval, zeide hij, er moet er nog een vijfde uit. Maar de ongelukkige juwelier had zich al los gerukt eu liep als een razende de trappen af. Zijn diamanten heeft hij nooit weer gezien. De j beroemde dentist echter, die onwetend medeplichj tige was geworden van een voorbeeldeloozen schelmenstreek, heeft hem tot troost de rekening voor het trekken van vier kiezen gclatitcerd gestuurd. nutiiiimmniiniiiiiiiiiiutMiiiiiiiiiiiimmniiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM miiifiiimtiiiiiiiiiitiiiiuiiiiiMiHiiiiitiiiimiiiiiHiiiwiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiM Te'Weenen is een dame met »muziknal hart'' ontdekt; zij is oven in de veertig en lijdt sedert tien maanden aan een soort van ongeneeslijk asthma, dat zich openbaart in een duidelijk waarnemen van de >muziek van haar hart". Me dische specialiteiten hebben geluisterd en ge luisterd, en allen de wonderlijke opeenvolging van muzikale klanken, als op een aeolusharp, gecon stateerd. Zij noemen het «diastoliek muzikaal hart.'' De arme dame wordt erg geplaagd door deze iinendliche Melodie," zij wordt er hal l'gek van en kan den naam van Wagner niet uitstaan. De nieuwe Zuilen van Herkules. (Klaclileradaiscli.) Een minister van financiën heeft in den winter geen bonten handschoenen noodig; hy kan zijn handtn altcos in de zakken van anderen steken. Hoe Frankrijk en Engeland den Spanjaard in de Marokkaan&che quae&tie helpen.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl