DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 867 Uit Dr. GrA-NNEF's Studeerkamer. (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). De thermometer der ngverheid. (Judge.) Unde Sam: «Wat een weer ! De thermometer daalt voortdurend !" Juffrouw lirabel's commensaal. Iedereen in de straat verhuurde kamers, maar die van juffrouw Mirabel waren verreweg de mooiste. Haar ramen zagen er altijd zoo schoon uit; en haar blinden en gordijnen waren zoo netjes en helder, dat het geen wonder was dat zij een kleinigheid meer kon vragen en krijgen, dan haar buren-en zich in den regel een fatsoenlijker soort van betalenden gast" kon verzekeren. Maar van al de alleenloopende lieeren, jong of oud, die ooit haar gepoetsten koperen klopper op de deur lieten tikken en naar de voorwaarden in formeerden, was hij die haar het beste beviel de heer Horatio Blazer. Het was niet zoozeer zijn persoonlijke verschijning, ofschoon die in zijn voor deel was, ook zelfs niet zijne innemende manieren, hoewel ook zeer de moeite waard, die de goede juffrouw voor hem wonnen. Neen, het was zijn eerlijke en royale wijze van zaken doen, die baar hart had gestolen, zijn aandringen om de eerste verdieping voor zes maanden vast te nemen en de geheele huur vooruit te betalen, //zoodat hij zich thuis en zij geen vrees hoefde te voelen", zooals hij zei. Dit, zult ge toegeven, was genoeg om iedere Jiospita genoegen te doen, en ofschoon juffrouw Mirabel later reden had er spijt van te hebben, is het wel te begrijpen dat ze zulk een beleefd en royaal iemand, als mijnheer Blazer scheen te zijn, hartelijk welkom heette. Hij kwam den volgenden dag in bezit van de eerste verdieping en verwierf zich verdere gunst door het prijzen van den lunch, dien juffrouw Mi rabel zelf voor hem kookte, eu door de hoffelijk heid van zijn gedrag, die zich zelfs tot Jansje, de meid-alleen, uitstrekte. Maar ongeveer een uur later hoorde men in de keuken een geluid, dat van zijn kamer kwam en dat ofschoon men niet kan zeggen dat het juffrouw Mirabel's gehoor eigenlijk streelde, haar toch nog geen idee gaf van wat het beteekende. Het was het schrille maar weëe geklaag van een fluit, die de schaal van C. aarzelend en met moeite op en afgaat. Hij speelt fluit, dat zeg ik," verklaarde de meid-alleen, toen zij en haar meesteres een paar minuten hadden geluisterd. //Maar ik hoop," antwoordde juffrouw Mirabel ongerust, //dat hij er geen geregelde studie van zal maken. Het zou mijnheer Gregorius doodergeren." Eu daar gaat mijnheer Gregorius' bel al," riep Jansje uit, toen een vreeselijk gelui in de keukengang weerklonk. ^Ik deuk dat hij nu al uit zijn humeur is." Mijnheer Gregorius was de bewoner der tweede verdieping; een thuiszittende invalide en boekenman. Hij had al ruim vijf jaar bij juffrouw Mira bel gewoond, en had altijd in vrede met zijn medecommensaals geleefd, behalve toen eeu ervan zich overgaf aan grappige liedjes met accompagnemeut van de piano. Toen was verhuizing voor een van beiden on vermijdelijk geworden, doch daar de zanger deigrappige liedjes weigerde zich stil te houden, was hij genoodzaakt geweest andere kamers in eeu an dere buurt op te zoeken. Mijnheer Gregorius' bevel tegen Jansje was kort Altemaal candidaten voor onderstand. (Punch.) Turkije: »Ei, ei, allen zoover gekomen ? Ik ben al sints jaren een vaste klant." en zacht. //Zeg aan juffrouw Mirabel", zeide hij, //dat dat helsche lawaai beneden moet ophouden". Jansje bracht de boodschap over en de arme juffrouw Mirabel voelde, dat 't een hachelijk geval was. Zij wilde niet de gevoelens van den nieuwen huurder kwetsen, na zijn goede behandeling, of schoon het duidelijk bleek dat hij geen fluitspeler was; maar aan den anderen kant was mijnheer Gregorius haar oudste commensaal, de steunpilaar van haar zaak, bij wijze van spreken, en een man, dien zij van ouds wist, dat niet mee te spotten viel. //Neemt u mij niet kwalijk mijnheer," waagde zij ten laatste bedeesd aan mijnheer Blazer te vra gen //zou u zoo vriendelijk willen zijn, niet meer te spelen? De heer die hier boven woont is een beetje gebrekkig, eu compliment van hem, mijn heer, en of u liet niet erg zou vinden om . .." Maar mijnheer Blazer viel haar in de rede. //Juffrouw Mirabel", zeide hij; //het is beter om oprecht tegen u te zijn. Ik ben hier gekomen met het doel juist om iluit te studeereu. Ik zal genoodzaakt zijn iederen dag op zijn minst acht uur te spelen, en u kunt den heer van hierbo ven zeggen, compliment van mij, en dat hij zich met zijn eigen zaken kan bemoeien." De arme juffrouw Mirabel was zooals zij het later herhaaldelijk uitdrukte, //geheel verbouwe reerd." //Acht uur daags !" zei ze en staarde hem met een open mond aar. »Gunst, mijnheer! dat hou den ze geen van allen uit. Ik zal geen enkelen commeiisaal meer in liet huis houden." Dat kan ik niet helpen, mijn beste juffrouw," ant woordde mijnheer Blazer, flmkweg. Ik heb deze kamer genomen en er voor betaald. En de eerst volgende zes maanden speel ik acht uur daags. Wees LU zoo vriendelijk heen te gaan als 't blieft; zoodat ik door kan gaan met studeeren." //Maar mijnheer..." //Geen woord meer", viel mijnheer Blazer in, terwijl hij zacht maar ilink de goede ziel de deur uitduwde en deze dichtdeed eu op slot draaide. En toen zij besluiteloos buiten de deur stond, klom en daalde het gejammer der fluit weer, en doordrong het geheele huis als de kreet van een spook in een lerscli kasteel. Heel goed", zei mijnheer Gregorius, toen juf frouw Mirabel hem de omstandigheden had uitge legd, dan vertrek ik van daag over acht dagen, juffrouw Mirabel. En ik moet zeggen, het is uw verdiende loon, wanneer u iemand zoo maar in huis neemt, zonder infonnatie'n." Maar hij betaalde mij vooruit.'' j-Niet voor vijf jaren, juffrouw, en dat is wat ik u vooraf heb betaald. En u hadt mijn geld nog vijf jaar langer kunnen krijgen, of tien of twintig jaar.' ..." Juffrouw Mirabel kreunde. //Hij moet, weg, mijnheer! Ik zal hem het geld teruggeven eu hem meteen het huis uitzetten." //Als u kunt, juffrouw Mirabel. als u kunt," zei mijnheer Gregorius. Maar u weet : wat ik zeg, dat ineen ik ; eu ik vertrek van daag over acht dagen als die man nog in huis is.'' Met dit tijdsverloop van zeven dagen dat haar was toegestaan, daalde juffrouw Mirabel naar de keuken af, en hield eeu krijgsraad met, Jansje. In dien tijd ging de fluit door met haar gezucht, en gegil, cii geklaag en gejank, op de eerste verdie ping en toen mijnheer Simkins, de bewoner der bei-étage, om vijf uur uit de stad terugkwam, zond hij ook zijn klachten naar beneden. Versterkt door dit tweede beklag, ging juffrouw Mirabel weer naar boven naar den onvennoeiden fluitist, die nog, als hij zijn woord hield, een uur of vijf muziek" had uit te blazen. Mijn geld terugnemen en weggaan," riep hij uit. Geen denken aan. daarom zou ik? Ik beu hier O]) mijn gemak, u kookt heel lekker, juffrouw Mirabel, waarlijk /url lekker. Neen dank u, liet bevalt mij hier goed. La?t de anderen weggaan, als ze niet van mijn muziek houden." Muziek," smaalde juffrouw Mirabel verontwaar digd. Dat noem ik geen muziek." O, natuurlijk," gaf mijnheer Blazer toe, is dat, alles een quaestie van smaak. Ik kan heel goed begrijpen dat sommige menscben niet veel om een fluit geven. Maar dat verandert de zaak niet. ,1'y suis et j'y reste, zooals de Eransehniau zegt. O neen, dat zijn geen leelijke woorden, dat ver zeker ik u," voegde hij er bij, toen juffrouw Mi rabel boos keek bij het citaat. //'/ie eens, juffrouw Mirabel," zeide hij eindelijk, na eenige verdere opmerkingen der hospita. Als ik gaan moet, verlang ik mijn geld terug en een beetje meer als vergoeding voor de stoornis." Denk er nog eens over en laat mij weten wat u bereid bent te bepalen voor de onkosten en den last van liet verhuizen " //Vergoeding voor de stoornis, jawel," zei juf frouw Mirabel in de keuken tot Jansje. Dat zou ik moeten bepalen, zeker. O Jansje, wat moet ik toch doen? Als ik u was, juffrouw," zei Jansje, zou ik een politieagent halen." Juffrouw Mirabel, om het zoo kort mogelijk te maken, deed dit, en legde den agent haar grieven uit. ,/Ik ben bang' dat ik u niet kan helpen jullie," zei deze, er is niets waarvoor u hem in hechtenis kunt laten nemen, eu als hij zijn huur betaald heeft, zooals u zegt. ben ik wel zeker dat u hem niet kunt, kwijtraken. Als ik u was, juffrouw, zou i i-k eens zien wat hij wilde hebben om op te krassen, eu dan zou ik de andere huurders er toe zien te krijgen om botje bij botje te leggen en u met, de som te helpen. Ik zal u eens /eggen, wat het is, juffrouw: het is eeu fatsoenlijke afzetterij, dat is het; en u kunt er op aan, dat hij er een regu lier spelletje van maakt." Natuurlijk deed hij dat. Juffrouw Mirabel legde haar commentaals den staat van zaken voor, en vertelde hun mijnheer Blazer's besluit, dat vol gens dien lieer zijn eiudbeslu.it was, om niet min der dan honderd gulden als vergoeding aan te nemen. De commenfaals brachten samen 25 euhlen bij elkaar, eu juffrouw Mirabel moest zelf de rest vinden. Dat deed zij, en twee dagen na zijn - komst bracht Horatio Blazer zijn fluit en verdere eigen dommen ergens anders heen; honderd gulden rijker dan toen hij voor het eerst zulk een gunstigeu indruk op zijn ongelukkig slachtoffer had gemaakt. In het vervolg moet men afstand doen van alle neiging tot muziek, als men toegelaten wensclit te worden tot juffrouw Mirabel's kamers. nuiuimimmmi tlliuiiiiiniiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiililtillliiilllltltllillituiiiiu nnnniiiiimiiiHiiiiiiMiiiiiiMiiuiiiiiiuiiiMiiiiiMmiiuimiliiiiiiiiiiiiiiiHiuH César Franck die zeer gastvrij en beminnelijk was, had altoos een aantal jongelui om zich heen. Onder deze was een Italiaan, die altoos vol loftuitingen voor den genialen meester was, terwijl Franck zelf hem toch niet kon uitstaan. Xa Lts Séatitudes had hij geen climax van lof meer over. »IIet is buitengewoon", zeide de Italiaan. »ge hebt u zelf overtroffen!" »Ja,", zei l-'ranck droogjes, 't is op zijn minst un Franck cinquante waard." Eduard Ilanslick vertelt in de Deutsche Rund schau de volgende anecdote van zijn vriend prol'. Billroth. Toen Ihering, de rechtsgeleerde, als pro fessor aan de universiteit te "Weenen benoemd, daar visites ging maken, kwam hij ook bij Bill roth, op het uur dat deze consult gaf. »Ik beet Ihering!" zei hij. »0, waarmede kan ik u van dienst zijn?" »Ik heet Ihe ring!" l'auze. »Nu, wat mankeert u?" .Ik heb u toch gezegd, dat ik Ihering heet!" roept nu barsch en boos de professor in het Ilomeinsch recht, draait zich om en wandelt weg. Billroth vertelde later vaak dat consulttooneel en meende, terecht, dat een medicus toch niet noodzakelijk de namen van alle bekwame juristen behoefde te kennen. Later ontmoetten de beide lieeren elkaar wel eens bij gelegenheden en werden hee! goede vrienden. Ihering was van heel driftig karakter, maar hij zoowel als Billroth was een geestig man en een groot muziekvriend. Probaat middel tegen langdurige redevoeringen. (Triboulet.) De president drukt op een knop en de redenaar verlaat de tribune. HmiuifiiiuiiiiHiMiiiiHiiiiiiiiuiiiiimimninmmiiMiiiiniiiiiiiiiitiini Julius Pruttelman Brommeijer. Wij ontvingen volgend schrijven als ge zonden door den heer Brommeijer. Een van mijn neven ?;cc u (bedoel ik, 't volk zegt hier »oomzegger," dat is erg dui delijk, maar ordinair een van mijn jeugdige neven dan, van den kant van de Brommeijers, is tegenwoordig in Jtotlerdam in zaken. Ik heb altijd machtig veel met den jongen op gehad. Alleen was hij me den laatsten tijd wat te geavanceerd in zijn denkbeelden. AVel niet geprononceerd radicaal, zie je, dan had ik hem natuurlijk eens flink onder handen genomen. Maar 't begon zoowat bij hem te gis