Historisch Archief 1877-1940
No. 870
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
Model en Buitenmodel.
Opgedragen aan Generaal Hi;xxi'ti door zijn dankdaar buiteninodel-kader.
Snuifles.
Uit het rapport van de commissie van
Neerbosch zie ik, dat het kasboek van deze
weesinrichting »meer dan primitief" was,
en dat het met het grootboek nog erger"
was gesteld. Ik heb mij daarop afgevraagd:
Wat is erger dan meer dan primitief"? Dat
zal waarschijnlijk wel het ergste zijn wat op
dit gebied te denken is, het a/fcrprimitiefste
grootboek dus, ongeveer zoo iets als wat
Noach in de ark gehouden heeft.
Nu zou ik dat voor een weeshuis met 1100
kinderen, en met een jaarlijksch budget van
een paar ton, om in den geest der commissie
te spreken, -minder gewenscht" achten, ware
het niet, dat er cene commissie van beheer en
toezicht bestond, die de verantwoording
deiontvangsten en uitgaven telken jare heeft
nagezien en goedgekeurd. En daar ik nu lees,
dat de commissie van onderzoek, die het zoo
lang verbeide rapport heeft uitgebracht, vol
strekt niet kon «wijs worden" uit dat grootboek,
begrijp ik volstrekt niet waarom zij die commis
sie van beheer niet heeft verzocht'haar even te
komen voorlichten. De leden van de commissie
van onderzoek zoo op eens met hun neus vallen
de in een grootboek, nog erger dan meer dan
primitief" konden natuurlijkerwijs daarin niet
dadelijk thuis komen, maar de verdienstelijke
leden der commissie van toezicht, die voorde
belangen der weesinrichting en 'der weezen
als leeuwen zoo lang reeds hebben gewaakt,
zouden hun dadelijk de draad in dien doolhof
in handen hebben kunnen geven.
Het schijnt dat de commissie van enquête
die andere commissie bij deze aangelegenheid
geheel vergeten heeft. Misschien wil zij mijn
wenk ook nu nog opvolgen. Voor dat ge
val deel ik mede dat zij zich te vervoegen
heeft bij de Heeren
Neen ik geloof bij nader inzien, dat het
toch maar beter is, dat ik de namen dier
heeren niet noem . . .
Mevrouw van 't Lindenhout strafte de
meisjes bij voorkeur met verlies van haar of
vlechten. Een straf voor weesmeisjes, waar
van ik wel eens meer gehoord heb. Dat dit
zoo bijzonder te veroordeelen zou zijn. kan
ik niet inzien. De meeste straffen zijn alleen
paedagogisch, maar deze is bovendien econo
misch. Men kan het haar verkoopen, en zoo
zou het mij niets verwonderen of'de moeder van
de elfhonderd weezen heeft van de gelden, die
de slechte meisjes op deze manier opbrachten,
een potje gemaakt, om nog weer enkele meis
jes meer te kunnen opnemen. Sinds ik gele
zen heb, dat van 't Lindenhout geen begroo
ting maakte, omdat hij dat in strijd vond met
het vertrouwen op den Heer, zoek ik bij alles
wat van Neerbosch bekend wordt naar eene
godsdienstige verklaring. Maar voor die
haarstraf heb ik nog geen bijbelsch motief'kunnen
vinden. WantdesnoodeAbsalon werd juist door
zijn lange haren gestraft, en de sterke Simson
vond in zijn lange haren zijn kracht. Zoodat
men hieruit de les zou kunnen putten, laat
bij boozen en goeden de haren maar groeien.
Ik denk daarom, dat het bij mevr. van t Lin
denhout juist de menschlievendheid is. die haar
de schaar doet ter hand nemen, om straffend
te zegenen.
* *
Afkenrensifaardifj dunkt de commissie
erenzeer, dat de celitt/cnoo/c van den dircrleui MHIIX
meisjes en dut niet alleen bij '.rei' en/stnje.
orerlrediiiijen i net een stuk ettelijke slci'jri/ oj>
den rutj f/eej't."
Het bevalt mij, dat de commissie hier het
woordje dunkt gebruikt. ]k heb er nu ook
eens over narjrdarli/. en nu dunkt mij dat ook;
maar toch meer dan dunkt zou ik niet durven
zeggen, want ik zou mij heel best, kunnen
j vergissen, en dan zou blijken, dat wat, mij
afj keurenswaardig dunk/, zeer aanbevelenswaar
dig in. .Bij unaefttie.x moet men voorzichtig zijn.
en dat is de commissie geweest, daarom prijs
ik haar. Zoo doet het mij ook nog plezier,
dat, de commissie schrijft: ,Volgens verschil
lende getuigen werd onder de meisjes bij het
verschijnen van mevr. v-'t L., meer vrees dan
sympathie opgewekt; het is de vraag of op
den duur zulk eene verhouding voor Neer
bosch de ineen/ ije.irensi-lile hoeten kan."
Hier is dat, »op den duur'' en --de moest
gewenschte",zoo voortreffelijk.want gcwonsoht'
is die verhouding zeker, gewenschter dan
eenigc andere verhouding kan zij ook nog
wel zijn : alleen of' het, de ineexl gewenschte
verhouding moet hecten, dat is de vraag.
Ik ken er onder mijn vrienden, die iemand
als mevrouw van 't Lindenhout geen uur
uur langer in Neorbosch zouden wilden dul
den ; die het hemel tergend vinden dat zoo 11
j haarknipster, zoon ranselaarster, zoo n vieze
dame die tien kinderen in dezelfde tobbe laat
at'wasschen en hem niet eens voldoende ver
schoont, nog directrice van een weeshuis,
nog vïKes'i/wcder mag zijn. Maar ik weel
zeker, dat diezelfde mijnheer, als hij lid van
de commissie was geweest, en hij had eens
Necrbosch met eigen oogen gezien, zich
wel tweemaal bedenken zou om anders dan
op den duur" de toestanden daar onhoud
baar te achten.
MmiiiiiiiiiiiiiiiitiiitiiiiiiiiMiimmiiitttiiiiiiiiMHHiiii
Uit het Dagboek van den
Grand Old Man. *)
(Xaar PtuiHt).
Mnnndriy. Baskische taal hoogst belang
wekkend. Moet een Baskische grammatica
en dietionnairc zien te krijgen, en werkelijk
studie van het onderwijs maken. Juist iets
voor een vacantie!
JUnsdni/. Heb het gedaan. Baskisch wordt
belangwekkender, hoe verder men erin komt.
Lijkt ecnigzins op mengsel van Keltisch en
Russisch, met licht bijsmaakje van Plat
Hollandsch. Zal mijn woordenlijst mee naar het
strand nemen en eenige zinnen proheeren op
de visschers. Visschers beweren mij niet te
verstaan. Vraag: kunnen het
Obstructionisten zijn ? n zoo ja, hoc kan ik het
debat sluiten V Helaas, zij sluiten het, door
weg te wandelen. Telegram van Harcourt over
het. Budget:..De gedachte aan liet delicit be
zorgt mij slapelooze nachten.' Wat hij rioodig
heeft, is verandering van lucht en bezigheid.
Teruggcseiud dat hij naar Biarritz moet ko
men en Baskisch moet loeren. Als dat hem
niet in slaap maakt, is het geval hopeloos.
WoenK/ldij. Waartoe dient het. in de buurt
van Spanjo. te zijn, als men geen stierengevecht
bijwoont.? Ik heb er een bijgewoond te (Sint
Sehastiaan. De autoriteiten daar, heel beleefd,
gaven me een plaals eersten rang. Sloop er
uil. onder du voorstelling, en wist d^nton'ailoi'
('.oo hceten ze, geloof' ik l Ie bewegen, mij
(en poosje zijn plaals te laten innemen. Het
Mei oen bootje oefening zou ik,
zeker van. oen uitmuntend
stiezijn. Nu lukt'- het me niet
gemantel over de horens van het
hoost, te gooien, terwijl hot op me aanstoot'.
Alleen oen tijdige herinnering aan mijn
tuktiek mol de koe in I lawavden Park verhoedde
dat ik omhoog <ro<melon werd. Do profeet
kwam, (oen hij hoorde dat ik het was.
lussohenlieide om Ie voorkomen, dal, ik mij aan
noudeloos govaar blootstelde'. Idioot van
dien profeet, juist nu ik er een heclje, inkwam.
Terug naar Biarritz. Moe, maar welgemoed.
'"') ZooaN men woel, is de heer (iladstone.
toen hij to Biarritz van de parlementaire werk
zaamheden uitrustte, terstond aan do studie
van hoi l!:b-ki-rh gegaan. Hij heeft (volgens
tie ('i.irrix,,i,iiilinee II'ir-~!.-s) ter gelegenheid van
een uitstapje naar Saint-.Ieaii l'ie.d de-Port.
aan den maire van dat plaatsje verzekerd,
dal de grondvormen van hel liaskisch ouder
zijn dan die van het Sanskriet.
Telegram van Hosebery, wil weten wat hij
met den Khedive moet doen. Antwoord ligt
voor de hand zend hem hierheen om
Baskisch te leeren. Dat zal hem wel nuchter
ma k en l
Donderdag. Deputatie van Basken komt
mij haar opwachting maken. Aangenaam,
want het stelt mij in staat de taal met hen
te oefenen. Ik sprak een uur tot hen. en
legde hun het Home-Kule ontwerp uit. Zij
luisterden heel oplettend : ten slotte bemerk
ik, dat zij meenen, dat ik het, over landbouw
in de Pyreneön gehad heb. Teleurstellend.
Vertel hun wat over de Kerkquaestie in Wa
les. Een priester onder het volkje zegt mij:
?l)e Basken, aan hun kerk gehecht, hooren
niet gaarne over andere." Wonderlijk bij
geloof' dat^ nog onder dezen ouden stam
heerscht. Toch slaag ik er in, hun een be
knopt overzicht Ie geven over hun eigen
historie, godsdienst, stelsel van opvoeding,
enzoovoorts, hetgeen hen schijnt te ver
rassen.
} rijdrtrj. Uitstapje naar lioncevaux, waar
Iloland viel. J k verbeeld mij een ridder uit
den ouden tijd te zijn en tegen de scharen
der l'aynims te vecluen. Waarom Paynim '?
Dat moet ik eens opzoeken. Of liever ik telegra
feer aan Bryee, dat moet hij weten. Ik zie er geen
been in. J lij heeft vacantie, hij kan me wat hel
pen. De lucht moet, hier toch verkwikkend
zijn; die woordspeling zou ik toch in
Downing-street niet bedacht hebben. Ik zal een
oud harnas leenen, en meer van die dingen,
en me daarmee verkleeden . . . . De gendarme
van de plaats wil het niet hebben. Deze
dwang is onaangenaam. Terug naar lüarritz.
]k verneem dat door mijn ontwerp door de
'
rds een streep ge
is. 't Doet, er niet
toe- Ken mooie avond om te baden. I k baad.
Daarna nog wat, Biskiseh. Naar bed.
Z'ilrrdfifi. liet gezin zegt. dat ik liet over
drijf. Hebben mijn Baskische dictionnaire
verstopt. Wat oen tyrannie! Ik mijH toch
iets doen vandaag. Ik hoor dat ze te Bilbao
nog klingen maken. Ik ga kijken. Aller
liefste prefect, beminnelijke senoritas, maar
geen zwaarden. Ja toch, een met het
ta! brioksmerk van Birmingham er op. Dat
| stemt melancholiek, het doet me aan
('hamborlain denken. Terug, on troost
l me met een uur of drie Bas.kis.ch, dan
[ een hoofdstuk of wat van mijn
i-cschifilcnix der runr/orcnx, mijne Tlirnrie rail de
y.eeri.ti-lirrinfj.-l en mijn ]\'rnkrn cour
tr,jni/ft/trdenit'i'x: dat alles heb ik begonnen
sedert ik hier ben. Telegrammen van
Kosei berv, Harcourt. Kipon, Spencer, Morley en
j de rest ; allen vragen : of het waar is. dat
' ik van plan bon mijn ontslag te nemen.
i Waarom niet? Dan kon ik me hier vestigen,
! de achttien dialecten van het Baskisch onder
de knie krijgen, en ook dien stier, die mij
i er haast onder had. Maar zooals het oude
i liedje zegt: «Neem me, wanneer ik er lust in.
l heb; maar dat is op 'toogenblik niet!"