Historisch Archief 1877-1940
No. 871
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
De heer Vrolik en de Emeritus-kiezers.
Mr. J. HEEMSKERK AZN. Wij zouden wel van II willen hooren, meneer Vrolik, waarom U mannen die zooveel belangstelling in de publieke zaak toonen, voor suf uitmaakt?
De heer VROLIK. Ik heb niet aan U gedacht, beste meneer Heemskerk, en ook niet aan Bismarck, aan Leo, aan Crispi, aan Mohrenheim, aan Gladstone .... Ik wou
maar zeggen, dat iemand die boven de hm! vijftig is, niet meer zoo frisch is als onze jonge burgers van 23 jaar.
lllllllHIMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIt
mmiiiiiiiiimiiimilimimiHii
Snuifjes.
De Kamer heeft het weer over de familie
Dop gehad, en bij die gelegenheid heeft de
heer Lohman niemand minder dan mr. Levy
iets onaangenaams gezegd. Oogenschijnlijk
geschiedde juist het tegendeel, want Lohman
was zoo hoffelijk als zijn overtuiging uit te
spreken, dat iemand, hij mocht zoo dom zijn
als hij wilde, onmogelijk een weetniet kon
blijven, wanneer hij een tijdlang met Levy
omging. De onnoozelste man, die met mr. Levy
een geruimen poos onder n dak heeft ge
slapen, zal daarvan de sporen vertoonen in
zijn intellect. Wie met Levy verkeert, kan
niet gezegd worden te leven in een «intellec
tueel isolement." De bedoeling van deze
uitspraak scheen natuurlijk de Kamer er op
te wijzen, dat mr. Levy zoo door en door,
van binnen en van buiten, met geleerdheid
is bezet, dat hij bij de minste aanraking
geleerdheid afgeeft, _ gelijk een muskusdier
zijn geur, een inktvisch zijn kleur, of een
vlinder het stof' van zijn vleugelen. De be
doeling echter was mr. Levy in verdenking te
brengen, als had hij zich wel eens ingelaten
met analphabeten en volstrekte weetnieten in
bescherming genomen. Een onderstelling, die
Levy dadelijk heeft afgewezen en die ook
m. i. niet juist kan zijn.
Mr. Levy's minste bediende kan niet alleen
lezen en schrijven, maar juist zijn
keukenpersoneel is het geweest, dat na kennis ge-.
nomen te hebben van zijn ^Kiesrecht naar
rcclttsbekwaamheid", hen heeft aan het ver
stand gebracht, dat hij destijds de deuren van
het stembureau wat al te wijd had opengezet.
* *
*
Mr. van Houten heeft bij voorbaat willen
verklaren, dat, indien de kieswet niet tot
stand mocht komen, dit zijn schuld niet
zon zijn, maar wel de schuld van den
Minister. Hij heeft gelijk, dat hij er vroeg
genoeg bij is, om zijn baan schoon te vegen,
maar veel gevaar, dat men hem verdenken
zal, bestaat er toch niet. Wie v. Houten's
oppositie heeft nagegaan van het begin tot
het einde, zou wel ziende blind moeten zijn,
als hij niet begreep, dat v. Houten onschul
dig is als een pasgeboren kind. Toen Cornelis
een glas gebroken had, vóór aan de straat,
verstopte de domme jongen de stukken en
hij kwam niet eens op het denkbeeld, om
zijn moeder te vertellen, dat niet hij de oor
zaak was van deze ramp door het forsch
raketten", maar het glas zelf', dat zich niet
elastisch betoond had. Van Houten echter is
veel leeper dan Cornelis.je. Vóór het glas
in stukken ligt, komt hij mama al zeggen,
dat het glas wel breken moet, omdat het
zoo'n gemeen hard glas is, dat maar volstrekt
niet van buigen weet. Aardig ondertusschen
is het, op te merken, hoe ver een oude
Samuel een jeugdig Keesje soms in wijsheid en
braafheid te boven gaat!
iiiuuiiimiuiiiittitiiiimimuiiiiuiitHutufimimHi
Een Vergadering van
Dilettant
Anarchisten.
(Een lange, lage xaal, met cm
rcrlioogin/j aan hel einde. Aan de
?wanden roode draperieën en rkujgen,
benevens de portretten ran Uaracliol,
Vatllant en andere martelaars)
EERSTE ANARCHIST (op hel podium):
Mijne Heeren ....
TWEEDE ANARCHIST.
Misselijke ci-deran!.' Weet je niet dat er
geen heeren meer zijn?
EERSTK ANARCHIST.
Broeders en Zusters...
DERDE ANARCHIST.
De familie hebbeu wij al lang afgeschaft.
EERSTE ANARCHIST.
Nu dan .. . gezellen! Ge weet dat onze
trouwe vriend Martial Bourdin is gevallen,
vóór hij nog de beleedigde maatschappij heeft
kunnen wreken. Wij komen hier om zijn
nagedachtenis te eeren en zijn werk voort te
zetten. Weet gij wat Bourdin wilde doen ?
VERSCHILLEND ie STEMMEN.
Het observatorium van Greenwich in de
lucht laten vliegen.
EERSTE ANARCHIST.
Dat ook, maar mér dan dat. Zijn doel
was edeler, hooger. Hij wilde den eersten
meridiaan laten springen.
EEN ANARCHISTISCH JONGMAATJE.
Dat kan niet.
EERSTE ANARCHIST.
Wat weet gij daarvan, jonge vriend ? Voor
een goed anarchist is niets onmogelijk.
IIKT JONG MAATJE.
Het is toch onmogelijk. De meridiaan is
een denkbeeldige lijn.
EERSTE ANARCHIST.
En strijden wij niet juist tegen denkbeelden ?
HET JONGMAATJE.
Ja maar....
VELE STEMMEN.
Houd je mond, jongen!
EERSTE ANARCHIST.
Onze vriend Bourdin heeft bij zich zelfbe
dacht: het is ecne belachelijke aanmatiging
van Engeland, voor zich den eersten meri
diaan te willen hebben. Alle meridianen
moeten gelijk zijn. In elk geval, waarom
zou Engeland den eersten moeten hebben ?
Waarom niet liever Parijs, de Ville-Lumière'.-'
Hij is niet geslaagd, onze vriend Bourdin.
Hij is gestruikeld
HET JONGMAATJE (binnensmonds).
Zeker over den eersten meridiaan!
EERSTE ANARCHIST.
Wie uwer wil zijn werk voortzetten ?
EENIGE STEMMEN.
Ik, ik ...
EERSTE ANARCHIST.
Het lot zal beslissen. Maar laten wij die
plechtigheid wijden door een lied te zingen
uit den bundel van onzen voortreffelijken
Johann Most, No. i!7.
VELE STEMMEN.
Wat hebt jij daarover te zeggen? We
zullen zingen wat we zelf goed vinden.
EKKSTE ANARCHIST.
Och, dat gaat niet. Dan maar weer het
lot. (Tot Louise Micltcl) Zeg, Louise, prik jij
eens!
(Louise Miehel sterkt een speld tusscliende
bladen ran hel boel;, liet rail o/ien bij
A V;. :->:?>: De, lar/fste kouinfi opijchantjcn
aan den laai sten j/rcckslocl.")
VELE STEMMEN.
Die Louise heeft toch altijd reine'
EEN MU/.IKAAL ANARCHIST.
Wacht even. mannen, ik zal den toon
aangeven en de maat slaan.
AI.LEN (rrroniicaardifjd).
D?it kun je denken. We zingen elk precies
zooals we willen!
(l'lei-lttiij '/e\an;i in rille toonaarden en
leinpo .v. I ie m u',/ltide aiuu'<'lnxt Imndl ', (flt> i
dr oom/ d'n.'lil Tirce Innidi n, krn/nrn '
jankend /nidri' delmnl,'i'n. Een. kat sjii'tiujt \
tn iloddsruti/st idl liet rendier.) !
EERSTE ANARCHIST (nadat de lan/.slc zant/er
l/i e/1 uitijeijalind). ?
Vrienden ! vijf van u hebben zich aange
meld om litt werk van Bourdin voort te i
zetten. Maar er is werk voor u allen. |
EENIGK STEMMEN. j
Laat eens hooren. j
EERSTE ANARCHIST. j
Een van u laat de ijzeren loon wet in de l
lucht springen. i
L .- !
VERSCHILLENDE STEMMEN.
Waar is die te vinden?
EERSTE ANARCHIST.
Bij Lassalle natuurlijk.
VERSCHILLENDE STEMMEN.
En die woont?
EERSTE ANARCHIST.
O, dat kunt ge in 't adresboek vinden. Drie
anderen gaan naar de Bank van Engeland,
en vernielen den gouden standaard, den zil
veren standaard en den dubbelen standaard.
EENE STEM.
Zijn die daar allemaal?
EERSTE ANARCHIST.
Waar zouden ze anders zijn?
EEN OUD MAN.
Mag ik, voor dat de vrienden aan het werk
gaan, hun nog een kleine inlichting geven?
(Hij haalt een sardine-blikje uit zijn borstzak).
Ik heb hier een bom...
(Allen treden rcrschrikl achteruit. Alleen liet
jongmaatje komt nieiut:syicrig naderbij.)
EERSTE ANARCHIST.
Wat zit er in ?
DE OUDE MAN.
Het gewone groene poeder, een glazen
buisje, een propje watten
EERSTE ANARCHIST.
En draag je dat zoo maar bij je ?
DE OUDE MAN.
Och, waarom niet ? 't Is maar een slag,
weet je, zoo'n reversie-bom.
HET JONGMAATJE, (fluisterend, tol den
ouden man).
Ik geloof, dat u aardig den slag beet hebt
om
DE OUDI: MAN.
St! (luide). En nu zal ik de bom eens
voor u openmaken. (Haalt een blikjes-lintje
u/i .',ijn lak en bcjuil dr operatic.)
EERSTE ANARCHIST.
Heel interessant. . . . Wacht, ik heb mijn
bril buiten in mijn jas laten zitten.
(Hij verdwijnt: de anderen MJU J/ent i'ccds
coonjeijnan. De oude man en liet
jonjmaatjc blijven alleen over.)
DE OUDE MAN.
Ben jij niet bang, jongen?
HET JONGMAATJE.
Ik? Niemendal, hoor!
Di: OUDE MAN.
Nu dan. daar gaat-ie!
H KT JONGMAATJE.
Sardientjes, waarachtig'! Mag ik er eentje'.-1
DE OUDI; MAN.
Je moogt ze allemaal hebben, als je
zorgt dat ik je nooit weer hier zie!