De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1894 18 maart pagina 6

18 maart 1894 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 873 Uit Dr. GrA.NNEF's Studeerkamer. (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Mr. W. Baron van Goltstein van Oldenaller, Nederlandsen gezant te Londen. Rookers in Spanje. De Spanjaarden zijn, zooals men weet, hartstochtelyke rockers. In den kalender, dien de Monopolie-Tabak-maatschappij onlangs deed verschjjnen, leest men hierover belangwekkende statistieke opgaven. Volgens deze werd van l Juli 1892 tot 30 Juni 1893 in Spanje en bijbehoorende eilanden voor de aardige 'som van 158,832,067.41 pesetas verrookt) Bedenkt men nu, dat de bevolking in Spanje te nauwernood 17 millioen zielen bedraagt, waarop ongeveer twee millioen rookers zullen zijn, dan vindt men dat door elkaar iedere rookende Spanjaard (niet-rockende Spanjaarden zijn er over 't algemeen zeer weinig) voor tabak jaarlijks 78 pesetas uitgeeft, dus 1.50 peseta wekelijks. In Spanje worden geen pijpen ge rookt; sigaren zyn een luxe-artikel; cigaretten (cigarillos) worden van ryk tot arm, ieder uur gerookt. De provincie Barcelona is die, welke van allen de meeste tabak verbruikt, 15 millioen pesetas. De provincie Soria in Oud-Kastiliëver bruikt het minst: 1A millioen, Madrid verrookt jaarlijks voor 12'/s, Valencia voor 8y4, Sevilla voor 8 millioen pesetas. Verder kan men vast stellen, dat in de maand December overal het verbruik van tabak het maximum bereikt. Dat beteekent niet, dat in genoemde maand de rooklust op zijn grootst is ; de vermeerdering wijst al licht op de omstandigheid dat in December, om streeks Kerstfeest en Nieuwjaar, groote menigten sigaren en cigaretten voor geschenken gekocht worden. In Madrid is het tabaksverbruik in den winter sterker dan in den zomer; in de Baskische provinciën daarentegen is de verhouding omgekeerd. Dit komt daaruit voort, dat in den zomer een groot deel der Madridsche bevolking de hoofdstad verlaat en de koele bergen en kusten des lands opzoekt. De Tabaks-Monopolie-Maatschappij in Spanje heeft 11 fabrieken in werking, en wel in de vol gende steden: Alicante, Bilbao, Caclix, Coruna, Lyon, Logrono, Madrid, St. Sebastiaan, Santander, Sevilla en Valencia. In de fabrieken worden alleen vrouwen en meisjes aangesteld. De tabaksfabrieken bevatten in 't geheel 27.799 cigareras.De Spaansche cigaretten worden niet gelijmd, maar alleen aan beide einden op eigenaardige wijze ingedrukt, door middel van een soort spitsen vingerhoed, zoodat zij volkomen houden. Dit procédéis on tegenzeggelijk zindelijker dan het lijmen of met speeksel dichtmaken. De Spaansche sigarenmaaksters werken met voorbeeldige vlugheid. Er zijn cigareras, die in het uur 150 sigaretten draaien. De Monopolie-Maatschappij heeft, buiten de ge melde fabrieken, op het schiereiland 1S,519 verkoopplaatsen. Let men nu op deze en de ge noemde 27,70!) werksters, clan blijkt het, dat niet minder dan 50,OUO gezinnen dooi1 de beai-beiding van tabak hun brood vinden. De 159 millioen pesetas. welke uit de beurs der rookers komen, gaan dus niet geheel in rook op. Ontgroenen. Het ^ontgroenen" geeft in Amerika vooral niet tot minder misbruiken aanleiding dan in Europa. De Sophomores (ouderen) aan do Cornell-l'niversity besloten eens eene aardigheid te hebben met de frezhmen (groenen), ter gelegenheid van het banket dat deze laatsten in Library Hall zouden houden. De freshmen begaven zich in optocht er heen, en werden nu door hun ouder broeders met steenen, rotte eieren en vuil ge worpen, zoodat de politie eetiige der belhamels in verzekerde bewaring nam. Terwijl men aan tafel zat, bemerkte men men, dat door de spijzen asa foetida en andere vieze dingen gemengd waren, en plotseling verspreidde zich door de zaal een vreeselijke stank. De ouderen hadden in een kamer onder de zaal een toestel geplaatst dat chloorgas ontwik kelde en dit werd door buizen door den vloer gevoerd. De gansche atmosfeer was verpest en vergiftigd; een aantal studenten vielen in zwym en werden er uitgedragen; eene vrouwelijke stu dent, mrs. Jackson, stierf na weinige oogenblikken. Een groot aantal van de freshmen liggen nog ziek; den dag na liet banket stierf weer een student, Thomas Mac Xeill van Pittsburg. Een aantal sophomores zijn in hechtenis genomen en tegen borgstelling in vrijheid gesteld. De veront waardiging is zeer groot; de autoriteiten zullen met groote strengheid te werk gaan. Mirma de Barulsehn. De Justice vermeldt een artikel uit het socia listisch blad dat zij de Worwaerts noemt, over de bom die te Home ontploft is, en haalt daaruit het volgende aan: «Wellicht heeft de heer Crispi of een van zijn vrienden het wijze voorschrift van den ridder de Mirma de Barulsehn willen toepassen: men moet de fortuin corrigeeren." De corrector heeft waarschijnlijk den ridder Riccaut de la Marlinière uit Mmna von Barnhdm niet gekend. Een boodschap aan zijn vader. Toen koning Behanzin van Dahomey, van al zijn volgers verlaten, begreep dat hij verloren was. liet hij zijn oude moeder roepen, en zeide : »Ik ga mij aan den koning der Franschen over geven. Het is echter noodig, dat vooraf mijn Een waarborg voor den vrede. (Lustige Blatter.) GnmiANiA: »Zoo bevalt u mij, Majesteit. Nu kunnen we onze zaken tien jaren lang rustig afwikkelen." overleden vader, Glegle, daar bericht van krijgt. (iij zult u dus naar hem moeten begeven en het hem vertellen.'.. Terstond beval hij dus haar te onthoofden; met de vredespijp in den mond woonde hij in. de grootste kalmte de voltrekking van zijn bevel bij. Stenographie. Een eigenaardige opvattin;; van het wezen der Stenographie had; naar het Miigiizin fiir Stenofir/ijihie meldt, een der leden van het wijnbouwers-congres, dat in November te Mainz plaats had. Deze heer, een wyubergbozitter bij Ivreuznach, pas tot lid van het Pruisisch Abgpordnetenhaus gekozen, zeide na een rede van Dr. Buhl: ->De rede van den Uijksraad Dr. Buhl schijnt mij zoo voortreffelijk, mijnheer de president, dat ik voorstel dat do rede zal gestenograt'eerd worden en aan alle leden van den Itijksdag gehouden '. De partij van morgen. (Ttïioule1.) Twee teleurgestelden. (MoonMne.) SlB VTlLLlAM H.VRCOUUT (t')t HliNUV was te zwaar en jij waart te licht." »We moeten maar zien te troosten, Onder het gelach der vergadering antwoordde de voorzitter, dat het bestuur den wensch van den spreker, reeds voorzien en voorkomen had, en reeds sedert het begin dor vergadering de stenografen tegenwoordig waren geweest, zoodat de rede inderdaad kan worden gedrukt en ver spreid. De piano-champion Een jong Engelsen musicus, Sydney Goldman, heeft »het record" van de pianisten gemaakt; hij heeft van zes uur 's morgens tot half elf 's avonds aan n stuk gespeeld, dus zestien en half uur. Aan het eind der seance is Goldman door zijne vrienden als »piano-chanipion" gevierd; zijn huisheer heeft hern tevens de huur opgezegd. Mr. F. S. van Nierop. Bij de uitgevers Van llolkema & \Varendorf, Singel 542, zijn nog enkele eert-te afdrukken op karton voorhanden van het portret van Mr. K. S. van Nierop. De prijs is /'0.60. Kunstindustrie. In de ruime talagekast van het meubclmagazijn van de firma S. iS. lullen, Damrak alhier, is geëxposeerd een schoone eikenhouten schouw, bestemd voor de traphal in het buitenverblijf van een onzer Amsterd.imsche patriciërs. liet. ontwerp van den architect J. van Looij munt uit door strakheid van lijnen, terwijl de versiering, in renaissance stijl aangebracht, het bewijs levert, dat onze vaderlandsche kunst zich wat het meubelvak betreft gerust met het Bui tenland kan meten. Bij het bezichtigen der nieuwe fabriek der tirinu lullen op de Spuistraat zal men ontwaren dat de meubelmaker niet alleen de vormen, maar ook de eentonigheid van som mige houtsoorten weet te varieeven. Men kan er o.a. een salon-ameubl."inent in wording zien van donker notenhuut met goud, dat juist door de spaarzame, maar juist aangebrachte versiering en fijne slechts gedeeltelijk vergulde ornamenten een prettigen indruk maakt. Gladstoae's aftreding. (Piincli.) Alleen de kop ontbreekt er nog aan. 't Beproefde zwaard wordt aar, den wam! gehangen, liet harnas algegesjit .... alle zijn Julius Pruttelmaii Brommeyer. Is dat niet de schel van Gijs! zei ik eergisteravond bij me zelf. toen om streeks half' tien de bel overging. Ik was hem al eenige dagen te wachten, en hij heeft zoo'n eigenaar dige manier van te bellen : een heel zacht geluid, maar lang aangehouden, met altijd nog een tikje toe, als je al denkt dat het uit is. En ofschoon 't ge luid nu wat forscber dan gewoonlijk .klonk, ja wel 't was hem. Den knecht was hij op den voet gevolgd, en daar stond hij met zijn overjas aan en zijn hoed op, voor me, weinig gesoigneerd opzichten, en met een uitdrukking gezicht, alsof hij zeggen wilde: JJrominei.ier help me, dadelijk, want ik verkeer in doodsnood ! Hij stak mij de hand toe, met een zenuwachtigheid, die mij zelf' een beetje ge jaagd maakte, wat er niet minder op werd, toen ik hem een stoel presenteerde, en hij zonder daarop te letten, met lange passen door de kamer ging stappen, tot hij eindelijk voor me bleef' staan, ik zal niet zeggen zijn vuist ballende, maar zoo met de open hand elk woord een stoot gevende, terwijl hij uit riep... die Tak! die Tak!! die Tak'!!! Ik ken je nu al zoo lang en heb je voor zooveel heete vuren zien staan, dat ik niet begrijp wat jou dermate van de wijs kan ge bracht hebben, zei ik, maar vertel me nu eens bedaagd wat het eigenlijk is met dien Tak! dien Tak!! Je weet wel, bij de samen stelling van liet Kabinet heb ik je genoeggewaarschuwd, zoo'n dwars stuk iionl daar niet bij te gebruiken. Maar ja wel. je moest, je zou, en juilie met je allen, zoo heette het toen, kondt dien Tak wel aan... Ik begrijp bet, nu zit. je in de asch en voel je de blaren. Enfin, dat is je welverdiende si rui', omdat je niet naar mij geluisterd heb!, en nu is 't wér: J>rommeijer, red me uit den nood; je moet mee naar de Regentes, de Ktinilz wil je spreken... en we krijgen weer een repetitie van dat diner op 't Loo, waar ik mijn glas wijn heb laten omvallen, wat oorzaak geweest is van ^de afschaffing van den zeepaceijns, waar Klaas bij het plebs zoo'n furore mee gemaakt beeft. Spreek me niet, van Pierson, viel Tienhoven me in de rede; sedert dat beroerde amende ment-de Meijier verschenen is, is die ook al niet meer te vertrouwen, en je begrijpt dat bij volstrekt niet gesteld is op een reconst'ructie van dit ministerie; er in te blijven lacht hem niet toe nu hij voor zijn personeel zit. dat mormeldier van een wel. en daarom is dit crisis hom een uilkomst. Je /.uil,zien. bij drost met Tak en neemt den schijn aan. dal het hem om de kieswet, te doen is, en dat hii zich bij Tak aansluit, omdat ik me niet aan mijn iel) gebonden en den boel in 't hon) gestuurd. Maar wat kan jou dat nu schelen? Wat me dal, schelen kan 't Yra;i:r je dat nog? Pat /.ou mo geen haar kunnen schelen als, ik dei'iig jaar oudei1 \\as; maar ik ben ]>:i« even vijftig. Kn ga nou maar eens na wat voor toekomst or voor me over blijft. Twaalf jaar heb ik Amsterdam geregeerd, en toen \vas het, zóóvtr gekomen, dat ik mijn biezen had moeten pakken, als ei1 niet juist dal postje van kabinetsionncerdei' zich had opgedaan. Ik had een naam. daar ik zelf wel eens bang voor begon te worden troed. maar ik bad er dan toch twaalf jaar lang wil van gehad; al dien tijd de eerste viool gespeeld, al had het soms meer van krassen .

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl