De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1894 8 april pagina 7

8 april 1894 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

No. 876 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Ik heb me voor deze dagen geabonneerd op het Handelsblad, krijg tehuis gestuurd, gra?tis de Nieuwe Rotterdammer, ben geabonneerd ?op Amsterdammer en Telegraaf, en om alles van de verkiezingen af te weten, stond m'n vrouw er op, dat we ook het Nieuws v- d. Dag zouden lezen, en nu doe ik dat ook, zoodat ik kan zeggen, ik kom wel zoo'n beetje thuis in de kies-quaestie. Maar wat een intressante tijd! Je zou wel willen, dat hij niet zoo snel overging. Het is een duivelsche streek van Tak, dat hij al op den lOlen de verkiezingen laat houden. Nu ben je net op streek, je begint er het een en ander van te begrijpen, je hebt je kaart van Nederland een paar maal bestu deerd en weet waar de verschillende kiesver enigingen resideeren, en dan is het maar dadelijk basta. Uitslag van den stemming, met hoogstens eenige herstemmingen, om even als een boot die stopt toch nog geleidelijk -over 14 dagen tot stilstand te komen. Het Handelsblad, dat ik in jaren niet ge lezen had, is me niet tegengevallen. Het is met een duidelijke letter gedrukt, en als ik komeneisch-baas was schafte ik het niet weer af, want jongens jongens wat een stuk stevig papier! En vroeger heette het altijd een blad, ?dat net zoo gemakkelijk zich omkeerde als ?een blad aan een boom, maar daar heef t het tegenwoordig niets meer van. Het staat waar het staat en je zou het met geen zeven paar den een streep van zijn plaats kunnen trekken. En dan wat een durf; een echt Jantje flap-uit, geen blad voor den mond, en ook nergens een vijgeblaadje. Het geeft dien con servatieven de reis. Daar heb je b. v. Tak, een aartsdwarsdrijver, die zijn eigen kieswet naar de maan hielp. Het heeft hem niet ge spaard. Neen, zei het, denk je dat ik niet weet, wie oorzaak is van den beroerden toe stand, waarin wij ons (hans bevinden? dat is Tak en niemand anders dan hij. Hij wou niets weten van kenteekenen, die de grond wet dan toch vordert. Maar \ye zullen hem ?Wjl krijgen: zijn straf zal hij niet ontgaan,.... vrij stellen hem aansprakelijk, heelemaal aan sprakelijk en .... CANDIDAAT. j Een fijne zet; en van zulke fijne zetten is het Handelsblad tegenwoordig vol! Van de Nieuwe Rotterdammer had ik ook ?een heel andere voorstelling, dan nu blijkt juist te zijn. Ik had altijd gehoord, dat het zoo'n bijzonder geposeerd blad was, zoo iets als een emeritus professor, volstrekt niet ge meenzaam, eer een weinig hoog, statig, plech tig, maar tevens degelijk; als het iets zei, elk woord wél overwogen, op zijn plaats, netjes, kalm, ingetogen, doch daar heeft het nu niets van. Dat is een geusurpeerde reputatie. De N. RM, Ct. is, te oardeelen naar het geen ik er van gezien heb, een zenuwachtig juffertje, lang niet op haar mondje gevallen, -slaplippig, kwaadsprekerij, en een beetje vin nis: ook. Ze zoekt afleiding, houdt van een relletje, en doet door haar prikkelbaarheid en haar gejaagdheid vooral denken aan een slag van vrijsters, die op zekere jaren gekomen, het getij zien verloopen, terwijl zij begrijpen, dat zij met geen mogelijkheid de bakens meer kunnen verzetten! Ik hoor echter van menschen, die haar langer kennen, dat zij ?eerst in den laatsten tijd zoo geworden is, tengevolge van eene crisis politica, waarbij zij onder behandeling is gekomen van een nieuwen Docter, die haar verzwakt gestel tracht te cureeren, door haar voortdurend onder eea soort van geestrijk vocht te zetten, zoodat zij zelden volkomen nuchter, van den vroegen morgen tot diep in de nacht in een babbelroesje verkeert. Ik ben nieuwsgierig om te zien, na de verkiezingen, of dit waar is! Ondertusschen lacht mijn vrouw me uit en zit maar met haar neus in het Nieuw,'van den Dag. Wat doe je ook met die yechterige kran ten, zegt zij, bepaal je bij mijn blad; en lees het Nieuws van den Dng. Wat is het laatste nieuws nu ? vroeg ik haar toon. Het laatste nieuws, antwoordde mevrouw Snuifjesman, is dit: ,,Stond de mensch hoog genoeg om alles te overzien, hij zou zien hoe alle werkende krachten s unen de cene groote drijfkracht vormen, die spiraalsgewïjze omhoog voert. En tevens zou hij verleeren eenige zich openba rende kracht louter als een belemmering of eenige andere als de eigenlijke oorzaak aller beweging vooruit te beschouwen." Maar je staat «iet hoog _ genoeg, want je bent maar mensch; was je iets meer dan mensch, je zou je »niet laten verlokken door de reclame van eenige partij, noch laten afschrikken doorliet gesmnal on oen andere." Iemand, die is zooals het behoort «kiest rustig den weg, dien aard, aanleg karakter en overtuiging hem als goed doen kennen," maar dan moet je ook Zondags te kerk gaan, en in de week het Nieuws v. d. Dag lezen. Opmerkelijk dat die verkiezingen de kranten en de menschen uitgezonderd het Nimws, zoo slecht maken. Als ik dat bedenk moet ik Tak toch ook weer loven, dat hij denlOJen. ?er een eind aan maakt. Want duurde deze kieswetherrie nog veertien dagen, ik wed het Nieuws zelfs hield het in zijn deugd niet uit. De apotheose der liberale partij. Reeds waande men haar ten on dergang gedoemd. Maar op liet oogenblik. dat hare vijanden nepen: ..Sie ist gcrichtet!", werd uit den mond des volks eene machtige stem gehoord: Sie ist gerettd. (Mr. J. D. YKF.I.V.N^ in de Vragen des Tijds}.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl