De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1894 13 mei pagina 6

13 mei 1894 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 881 Uit Dr. GrANNEF's Studeerkamer. (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Waar het hart van den oud-kanselier heentrekt. {Lustige Bldtter.) YOBST BISMABCK : De post bracht mij nu wijn, een jas en een kuras; | Maar 't oude ambt kwam nog veel beter mij te pas. * De gestolen Marsch. Eene vermakelijke geschiedenis wordt uit Duitschland verhaald. De oude circusdirecteur Kenz interesseerde zich voor niets buiten zijn circus en wilde nooit eene opera, concert of comedie bijwonen. Eens echter gelukte het zijne vrienden hem mede te nemen naar de Opera, waar Meyerbeer's Prophete gegeven werd. Na afloop van de voorstelling keerde hij onmiddel lijk naar zijn circus terug, waar men juist met het slotnummer eener pantomime-cavalcade bezig was en waarbij het orkest den Marsch uit den Prophete speelde. Woedend liep lïenz naar zijn orkest-directeur. Wat beteekent dit mijnheer '! Waarom past gij niet beter op onzen marsch. Hoe bedoelt ge dat? vroeg de ander verschrikt. Ik bedoel dat men dezen marsch van ons gestolen heefc, want wat gij nu speelt, heb ik een uur geleden in de Opera gehoord. Als gij voortaan dus niet beter oppast, doe ik Ilülsen een proces aan. en jaag ik u weg ! Tableau ! Lord Kosebery en zijn Home-Kule-quaestiën. (Poll Mail Budget) Jonx BUT.L: »Xaar mijn smaak is er hier te veel 'Home-Rule." Chineesche haarvlechten De gewoonte bij de Chineezen van het staartdragen is nog niet zoo erg oud. Zij dagteekent van l(i'2!), toen de Mandjoes hunne verovering van het Hemelsche Kijk begonnen, en de mode om het haar zoo te dragen als een teeken van vernedering voorschreven. De vlecht is gemiddeld drie voet lang. Er zijn :i(Ml,CM>U,(WH) volwassen Chineezen, zoodat hunne staarten te zamen 11I>,U.'!0 mijlen bedragen, een genoegzame lengte om vier en een half maal de aarde te omspannen en ook genoeg om al de moordenaars van de eerstvol gende 50 jaar aan op te hangen, als men een paar yards noodig heeft voor iedere terechtstelling. Een trio van anarchisten. Ferrara (alias »Carnot.") Emile llenry. i'olti. De mogendheden enlSamoa. (Poll Mail Budget.) De Engehchmin:. »Zou het niet niet beter zijn, ?vrienden, alsje mij alleen met dit liefje liet vrijen?" Potemkin en zijn dorpen. In de April-vergadering van do IHstoriscJte Geselhcltaf't te lierlijn hield Prof. l'. Uoldschmidt eene lezing over »De reis van keizerin Catherina naar de Krim, in 1787." Dit is de reis, waarbij, naar men beweert, de gunsteling van de keizerin, l'otemkin, langs den weg allerlei fraaie dorpen, steden, vestingen, zelfs oorlogsvloten had laten aanleggen, een heel theater-decor, om de keizerin den indruk van welvaart en rijkdom te geven. l'rof. Cioldschmidt bracht het een en ander in 't midden om l'otemkin te rehabiliteeren. Onder de gasten van de keizerin, op hare reis, waren keizer Jozef van Oostenrijk, de Fransche ge zant de Ségur, de prins de Ligne en prins Karel van Nassau-Siegnn de voornaamsten ; /ij allen hebben over de reis ook verslag gegeven. De Memoires van de Ségur zijn goed geschreven en geestig ; maar ofschoon ze op aanteekeiiingen, gedurende de reis gemankt berusten, zijn ze eerst dertig jaar later geschreven, toen de graaf met liusland en zijn politiek in het Oosten in 't geheel niet meer ingenomen was. Op die Me moires vooral berusten de anecdoteu omtrent l'otemkin. liet is dus billijk ze te herzien met behulp van de notities der andere rei.sgenooteoi. Deze hebben brieven geschreven, l'rins Karel van XassauSiegen is al te doorloopend enthousiast om heel betrouwbaar te zijn; maar in militair opzicht is hij een deskundige; de prins de Ligne is kritischer gestemd en nog meer keizer .losoph. Deze heeft met zijn geleider generaal Kinsky de vestingwerken van ('hcrson nauwkeurig onderzocht, en ook in de verdere streken waardoor de reis liep, menschen. bouwwerken en oorlogschopen met onderzoekende» blik bekeken. Hij vindt veel te berispen, maar veel ook wekt zijn bewondering. l'it deze brieven blijkt het, dat niet alles gelukt was, wat I'otemkins onstuimige energie in de nieuw veroverde landen had willen tot stand brengen, | maar dat hij toch veel en belangrijks had verricht. j O ver geschild orde dorpen komt i nd u brieven van den keizer niets voor; ze complcteeren zeer goed de brieven van de keizerin, die over de geheele reis zeer tevreden was. Heeds in de reislirieveii komt voor. dat te Petersburg allerlei kwade geruchten j werden uitgestrooid door menschen, die. zooals de prins de l.igne meent, jaloerse!) waren dat zij de reis niet mochten meemaken. De ergste praat jes zijn uitgestrooid door den gezant van Saksen, I'.ssen. die later ook eene biogniphie van Po temkin heeft geschreven. liet is gebleken dat ook zijn gezantschapsrapporten neer onbetrouw baar zijn, zoodat al hetgeen Schlosser, Krnst llormann. en andere historici op gezag van deze berichten verteld hebben, kritische herziening noodig heeft. In twee dagen. Het Journal des Dêbats, is, evenals eenige zijner beroemdste medewerkers, John Lemoinne, Weiss. Léon Say, wel eens inconsequent geweest in zijn politiek; het is intusschen misschien wel wat onbillijk, het nu nog een omkeering als de vol gende te verwijten, zooals de Justice doet. De verandering is zeker tredend ; maar de terugge keerde Keizer was met halve maatregelen niet tevreden. Journal des Débats van Dinsdag ^1 Maart 1815. De familie der Bour bons is dezen nacht uit l arijs vertrokken. Parijs vertoont heden een rus tig, tevreden uiterlijk: de boulevards zijn be dekt met een onmete lijke menigte. Ongedul dig om het leger en den held dien het terug zien zal, te ontvangen. Journal des Débats van Maandag 20 Maart 1815. De aanhangers der tyrannie die in den te rugkeer van hun mees ter niets zien dan een kans op wanorde, wraak plundering en moord, meenen dat Frankrijk zich zal laten overmees teren door een avontu rier uit het eiland Corsi ca, begeleid door een honderd vreemde struikroocers en eenige ben den deserteurs. Men kan er zich niet op vergissen: Frankrijk wil geen Bonaparte meer. Het groote Fransche volk, datde wereld heeft overwonnen, zal niet zijn roem zien schip breuk lijden tegen het kleine vorstje van een klein eilandje in de Middellandsche '/.cc. Als vluchteling aan die kusten ontsnapt, keert hij aan de onze te rug als roover. IletXiet ware nog be ter voor Frankrijk, dan een terugvallen onder het juk an zijn beul. De Keizer heeft Od mijlen land doorgetrok ken, te midden van de bevolking, verrukt van eerbied en bewondering. van haar tegenwoordig en toekomstig geluk. Van Fontainebleautot Parijs is al het lanclvolk naar den weg ge stroomd waar /tvjne Majesteit moest pas seeren ; door den toe vloed heeft de Keizer stapvoets moeten rijden. De rente, die gïstereii op (>8 francs stond, is heden tot /' 73, 81» ge rezen. Generaal Coxey. De aanvoerder van het leger der tramps".

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl