De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1894 20 mei pagina 7

20 mei 1894 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

No. 882 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. te De eerste verrassing voor den nieuwen premier. Minister Roe 11 CM de Haarlemsche stedemaaydj: »Zoo, is dat nu hetzelfde busje waar ik uitgekropen ben?'1 SnniQes. Het schijnt waar te zijn dat de Keizer van Duitschland onze Regentes zal komen be zoeken in Juni te Amsterdam. Twee voordeelen tegelijk. H. M. zal dan toch dit jaar, zij 't niet een gewoon, een buitengewoon be zoek aan haar hoofdstad brengen, en den heer Steenkamp wordt opnieuw de gelegenheid geopend zich als commandant bij een taptoe lau weren te vergaren. Nu ik nog altijd in de onderstelling leef, dat de heer Steenkamp met Juni zijn betrekking als politie-hoofdman zal neerleggen, doet het mij genoegen, dat hij aan zijn loopbaan als rustbewaarder zulk een schitterend slot zal kunnen geven. Want ik heb al meer gedacht, of het niet hard was, van een ambt, met zoo veel eere bekleed, te moeten afstand doen, zonder dat het publiek zou kunnen zeggen: nu ja, maar hij heeft er dan ook uitgehaald wat er in zat! Heeft Steenkamp twee taptoes achter den rug, dan kan er, dunkt me, geen sprake van zijn, dat hij is heengegaan vóór het zijn tijd was. Te Delft, zoo schreef het Vaderland giste ren, zal het er op uitloopen, voor de eerste rnaal na 10 April, dat Takkianen en anti-Takkianen de handen ineenslaan voor een zelfden liberalen candidaat het denkbeeld van samenwerking tusschen de liberalen die aan Tak's zijde staan en de andere behoeft niet langer een utopie te heeten." Zoo is het: in mr, Boers is de fusie volbracht; mr. Boers is de vleeschgeworden fusie. De A. Rotterdamsche en het Vaderland kozen hem eendrachtig tot hun candidaat. Nu kan het mij natuurlijk weinig schelen, welke argu menten het Vaderland bezigt, om te bewijzen dat mr. Boers eigenlijk een Takkiaan is; welke i de AT. Rotterdamsche gebruikt, om aan te toonen dat hij in den grond een anti-Takkiaan is; want ik weet, dat hij een heel fatsoenlijk liberaal is, en hij kan dus niet anders dan allebei. Takkiaan en anti Takkiaan, tegelijk zijn. Wat mij echter veel meer interesseert is te zien, dat de V. Rolt. en het Vaderland het samen eens zijn. en dus ook dat deze beide.zuiver liberaal zijn. Maar onzuiver kan ook een liberaal niet wezen, want dan was hij geen liberaal. Na de verkiezingen is de gevel der bureaux van het Handelsblad aan de Pijpenmarkt door een hooge en dichte schutting aan de oogen der belangstellenden onttrokken- Zou de re dactie haar droefheid over het vruchtelooze van hare laatste volte-faee voor de onbe scheiden oogen va_n het publiek willen ver bergen ? Of is zij in dit duistere hoekje aan het verpoppen ? In het laatste geval ben ik benieuwd wat er voor den dag komen zal. 't Kan een vlinder zijn. maar ook een mei kever: de studiën over den rupstoestand hebben hieromtrent geen voldoende zekerheid gegeven. In de Fransche bladen, gelijk in een bulletin van de Unarlenwhe, Courant hier ter stede, werd gezegd dat Van Houten de ope ningsrede heeft gehouden in de vereen igde zitting der St.-Gen. De meeste binnenlandsche bladen noemden Roöll als den voorI lezer van dat staatsstuk. Misschien, dat men te Haarlem en elders de dupe geworden is van de overweging, dat iemand die iets weet, het ook zeggen moet, en men in een kabinet, evenmin als in een vergade ring, aan een ander de leiding moet over laten, wanneer er een bekwaam president aan tafel zit. ^t Kan echter ook zijn dat de Haar L Ct. en de Fransche bladen niet zoo zeer dupe, als wel critici waren, die alleen door het ver wisselen van een naam, zoo fijn mogelijk, het kabinet herinneren wilden aan de kwaal van het vorig Ministerie, waarin de heer van Tienhoven de rol van Roëll vervulde en men weet met welk een treurig gevolg ! Mr. Boers, de Delftsche candidaat is een olijkert. Eerst zoo laat komen zijn kiezers te weten, wat hij eigenlijk wil, dat liet te laat is, om hem door een ander te vervangen. Tegen deze methode is niets intebrengen. Vooral niet in onzen tijd. 't Wordt hoe lan ger hoe meer gewoonte den candidaten aller lei onbescheiden vragen te doen ; van de zelfstandigheid blijft zoo goed als niets over, de kiezers willen niemand afvaardigen, die een eigen meening heeft?zoodat alle aardig heid van het in de Kamer zitten er af gaat. Zal er dus nog een beetje vrijheid voor een volksvertegenwoordiger overschieten.dan is het hem geraden zich stil te houden, tot zeer kort vóór de stemming. Dan moeten de kiezers wel den schijn aannemen van met hun can didaten het eens te zijn. Hel eenige wat wij niet op de methode, maar op de toepassing daarvan door den lieer Boers hebben aan te merken, is dat hij nog te vroeg heeft uitgepakt. Waarom niet gezwegen tot den avond vóór de stemming? Had Mr, Boers zijn ijver om zich toch nog te uiten een weinig beteugeld, hij zou Ger ritsen geen recht gegeven hebben te schrij ven : -De politieke richting toch van iemand die de candidaat van alle liberalen wenseht te zijn is, na al het gebeurde van de laatste twee maanden, zóó onbestemd, dat ik waarlijk niet zou weten op welke gronden de eandidaluur door mij zou kunnen worden aan bevolen." Boers had dus zijn redevoering te Delft of nog liever elders moeten houden, op denzelf| den avond, waarop de heer Gerritsen hem stond aantebevelen als Takkiaan. Nu heeft hij zich eenvoudig benadeeld. Maar aldoende leert men en bij een volgende gelegenheid zal hij zich allicht naar mijn advies gedragen. Opmerkelijk, dat de knapste man toch altoos nog iets leeren moet, en meer dan opmerkelijk, dat ik van zoo'n knappen man nog de leermeester mag zijn. De Franschen zullen dit jaar zeker bij duizenden te Scheveningen komen. Want de Fiijnro vertelt hun niet alleen, dat er geen mooier strand is dan dat van Scheveningen, maar ook dat de le.ndancea /'raiti^fnes zich daar meer en meer openbaren, dank zij den heer Legrand (den Franschen zaakgelastigde te 's liage) en Mevr. Legrand, van welke H. M. de Koningin-Regentes erg veel houdt. Ook het verder personeel der legatie schijnt zich te dezen opzichte verdienstelijk te maken: gesignaleerd worden door den Fiyaro de heer Labouret, raad van legatie, benevens Mevrouw Labou ret en Juffrouw Labouret, die aan het strand op de vriendschappelijkste wijze met de Haagsche aristocratie verkeeren. Zoo hebben de aandeelhouders van het Kurhaus alle reden, om de Fransche diplomaten in eere te houden. Alleen zou de keuze van den nieuwen directeur, den Duitscher Goldbeck, aanleiding lot bedenkingen kunnen geven. Maar de /?/'/'"'o weet daar ook al raad op : >M. Goldbeek, oud-consul van Engeland te Frankfort, is een echt gentleman, dus un i'ini I'arisiat.']

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl