DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 884 Uit Or. G^JSTNEF's Studeerkamer. (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Anarchisten-portretten ?t-f De «Russische baron" Ungar van Sternberg. De te Amsterdam gearresteerde anarchist Guérin. ?Ben 'beetje vuurwerk voor de kinderen. Er heerschte groote opgewondenheid in de onmiddelijke nabijheid van Kastanjeplein No. O op den vijfden November laastleden. Mijnheer Triks, die het huis midden op het plein bewoont, wilde zijn buren eens toonen dat het vuurwerk toen de Duitsche keizer er was, niet de eenige keer was dat men een grootsch vuur werk kan zien, en kocht daarom wat hij beschei den noemde /,een beetje vuurwerk voor de kin deren". Maar daar het beetje vuurwerk" verpakt was in een reusachtige kist, die iu een goederenwagen den vierden November arriveerde, en op vallend was beplakt met de woorden: Vuurwerk voorzichtig deze zijde boven l werden mijnheer Tciks' buren ernstig ongerust. Triks is de zenuwachtigste man dien ik ooit zag. Wat moet hij nu gaan vertoonen met zoo'n massa? vroeg Dobbers, van Kastanjeplein 5 " De hemel mag het weten", riep dominee Tho mas Terpentijn van No. 4. Als het vannacht afgaat, denk ik dat er wel op dit plein een paar dooden zullen wezen voor. dat het morgen is," merkte Simon P. Joster op, van No. 3. Denk je dat heuseh?" riep Dobbers zenuwachtig; wanneer dat gebeurde zou ik, als Triks' naaste buurman het eerst aan de beurt zijn om er slecht af te komen." Ik vermoed dat ge door de eerste verdieping van dit heele blok huizen zoudt vliegen", ant woordde Simon P. Joster, en je zoudt je wel eens kunnen bezeeren als je op je weg door al die verschillende muren heen ging." De Hemel beware ons!'' riep dominee Thomas Terpentijn vurig. Wij moeten op de Voorzienigheid vertrouwen, dierbare vrienden op de Voor zienigheid, weet je'' voegde hij er op flauwen toon bij, wat zoo veel wilde zeggen als dat de Voorzienigheid ia dit geval wel eens kon falen. Op den morgen van den vijfden, werd de nieuws gierigheid nog tienmaal grooter, toen men mijnheer Triks van No. (i, achter in zijn tuin houten palen zag planten inplaats van, zooals zijn gewoonte was, om kwart over negen naar de stad te gaan. Goeden morgen, mijnheer. Gaat u een prieel maken?" vroeg Dobbers die gdieel gekleed om naar de stad te gaan, zijn tuin doorwandelde. ,0, neen; het is nu geen tijd van het jaar voor prieeltjes", antwoordde Triks kortaf. ,,Dan misschien een droogrek r' Neen." Wordt het dan een volière?" Niet precies." //Maakt u misschien een broeikas ?" ging Dob bers voort, terwijl hij bezorgd op zijn horloge keek. Weer verkeerd," antwoordde Triks. Ik heb een beetje vuurwerk voor de kinderen gekocht. Als u het dan per se moet weten, Mijnheer Dob bers, ik heb de fondamenten geplant voor een pyrotechnische voorstelling van het bombardement van Algiers. Natuurlijk zal het uiet zoo mooi worden als het vuurwerk op het IJ, maar, maar het zal toch wel voldoen op eenigen afstand." Gaat u al het vuurwerk gebruiken dat giste ren met den gocderenwageu van den trein uit de stad is gekomen?" //Hm,?ja," antwoordde Triks op een toon die duidelijk zeide: //Nu is het gesprek uit." En met een haastig //Goeden morgen", vloog Dobbers heen om zijn trein voor de stad nog te halen. //Wat een vervelende vraagal is die man1.'' zeide Triks tot zichzelf, en hij bond vlug een paar dozijn klapbussen aan een e voorstelling op gaas van een straat met Algerijnsche huizen, die op een net werk van droogrekken was vastgehecht. Toen kwam hij den tuin in sjouwen met ecu Het Parlementaire Lugloch. (Lttst:ge Blütter.) Door de plotselinge sluiting van eren Rijksdag zijn enkele betreurenswaardige slaehtott'ers de belastingen op den wijn en den'^tebak, de zilveren standaard en de wet op de besmettelijke ziekten. blijven steken. De reddings-manschappen vreezen zeer, dat zij de ingeslotetien er niet levend uit zullen krijgen. keukentafel in zijn armen, en nadat hij die op zij had neergelegd, begon hij er een fort op te teekenen en legde er rijtjes flinke vuurpijlen boven op, en daarbij drie dozijn Romeinsche kaarsen, een groote zon en een pakket zevenklappers. De achtergrond van Algiers werd gevormd door riet op een raam van bamboe?, waarin honderden voetzoekers verborgen waren. Alles was overgoten met brandbare olie en bedekt met een laag lycopodium-stuifmeel, verseheiden duim dik. Verschillende waschtobbes gevuld met water werden voor het fort geplaatst om de blauwe wateren vau de Middellandsche zee voor te stellen en een pakje beste Reckitt/'s blauwscl" kunstig verdeeld in den oceaan van zes voet in het vierkant, gaf aan het water die azuur-blauwe tint die uoodig was om het te onderscheiden van de groene golven van den woesten Atlantischen oceaan, of de kleurlooze rimpelingen van den Ron den Vijver in het park. Om twaalf uur was het groote artistieke en pyrotechnisehe kunstwerk af, en Mijnheer Triks ging naar binnen, zwart van kruit, uitgeput van vermoeienis en bevende vau opgewondenheid eu zenuwachtigheid, zoodat zijn tanden klapperden. Ik ik zie er tegen op om het aan te steken", bekende hij aan zijn vrouw. Zie je het is zoo verbazend; zoo nuc'itig natuurlijk, zoo angstig grootseh .... En zoo belachelijk onwijs" voegde Mevrouw er boos bij. //Je hebt genoeg geld er aan verkwist om er den geheelen salon nieuw voor gemeubeld te hebben, en wat de rekken, droogstokkeu en het blauwe water betreft, de vertooning lijkt evenveel op een wasehdag-voorstelling als op iets anders. Ja, zeker, het Bombardement van Algiers ! Waarom noem je het niet: Wasehdag op een vulkaan of Een wasscnerij gedurende het Beleg van Parijs." //Wacht maar tot het aangestoken is," zei Triks met een flauwe poging tot enthousiasme. Ik kan niets aardigs of belangrijks zien aan een brandend droogrek dat door den tuin danst, ofeeu paar sissende klapbussen die aan de keukentafel De (mogelijke!) ondergang van het Engelsche ministerie. (Judy.) Kapitein Rotebery: >Ben jij er nog William V" Stuurman Harcowt: Jawel, kapitein, nog present." zijn vastgemaakt," zei Mevrouw Triks weer, //eu dat zullen de kinderen ook niet. Je hebt die nonsens alleen verzonnen voor je zelf, eu uu zie je er akelig ba;;g uit, nu het zal beginnen. Ik denk dat je zoo mal zenuwachtig /uit zij u als de tijd daar is, dat je het ding aan den verkeerden kant aansteekt of 111 het blauwe water valt." Mijnheer vond het ook zeer waarschijnlijk, maar dat zei hij niet. Toen het daglicht verdween eu de duisternis begon te vallen, werd hij zoo geagiteerd, dat hij de kinderen klappen om hun ooren gaf, alleen omdat zij de natuurlijke vraag deden: Wanneer steekt u het aan, pa':" Maar na een glas grog te hebben opgedronken, werd Triks kalmer, zijn verschijning in den tuin met ecu doos lucifers 111 de eeue en een gloeiende pook iu de andere hand was echter liet teeken voor een luid applaus dat hem zenuwachtiger dan ooit maakte. Al zijn buren sloegen elk zijner bewegingen met de grootste attentie gade en het troepje jontrens die zich aan de latten van hit hek achter aan den tuin vasthielden deden geen pogingen om hun vroolijkheid over zijn geagiteerd en onvast uiterlijk i.e bedwingen. Hij heeft zieli aan de gloeiende pook gebrand", zei de eeu. - Xecn" zeide de andere, hij probeert of het af k au gaan. Laat, liem zijn irang eens gaan....'' Sleek het onderaan, Tnk*''. riep mijnheer Dob bers. Haast hun nie',, waarde heer'', smeekte dominee Thomas Terpentijn. Loop weg als je de lont hebt aangestoken, want anders vrees ik dat je levend ten hemel zult varen!'' riep Simon l'. Joster. ,,\Vces toch voorzichtig, .Frans, en schroei de keukentafel en de droogrekken niet meer dan uoodig is!'' riep de prozaïsche .Mevrouw Triks. lloezec voor Pa!" brulden de opgewonden en vergevensgezindc kinderen. Zz zizz bang?rettd?krash ! Het bombar dement v as begonnen. In een oogwenk was de lucht \olvanduizenden splinters, gloeiende stukjes hout, broeikasramen, ijzeren randen, grint eu tafdpooteu. Een lief land. (Forain in den F-'garo.) President Carnot: >Jk heb u slecht nieuws mede te deelen... Casimir dineert van avond niet bij ons... "? Te midden van den verbliridcnden glans van zes potten gekleurd vuur; het afvuren van rijen pijlen; liet gesis der Romeinsche kaarsen, het afgaan van drie gros klapbnssen, de oorvcrdoovende kanounade van duizenden voetzoekers, die op hetzelfde oogenblik iu de lucht vlogen, en het onophoudelijk ge raas van een dozijn draaiende zonnen iu volle werking, kon men den armen Triks zien dansen iu de straten van Algiers als een geschroeide vlieg, die gevangen zit in een lampekap. //il ij n man, mijn man, o red hem !'' kermde me vrouw Triks. //Haal gauw de brandspuit! Zeg dat ze dadelijk moeten komen voor een ontploffing op Kastaujeplein No. O!" riep dominee Terpentijn tegen nie mand in het bijzonder. :>Ik geef een gulden aan den man die liet eerst de brandweer liaalt." //Ik wed dat hij nu gloeiend staat," schreeuwde Joster, «maar ik zal hem blusschen, voordat hij verbrand is." Op het volgende oogcnblik was de onverschrok ken Joster, door Dobbers gevolgd, midden in het vuur gehold en keerde den gebeden inbond van de Middellandsche zee over iiet hoofd van zijn verzengden en halfges!ikten buurman uit. liet was een schitterende en dappere redding en als iemand de Reddingsmedaille verdiende da'n waren het zeker de heeren Dobbe:s eu Joster, die zoo moedig den gloed van een duizend vuurpijlen doorstonden om een gewonden vriend van het slagveld weg te dragen. Als mijnheer Triks in de gloeiende voorsteden van Algiers zijn leven had gelaten, dan zou dit verhaal nooit geschreven zijp, want in komische verhaaltjes moeten de menschen niet worden ge dood, zelfs niet door een vnendelijken, aardigen en gemakkelijken dood. En zeker is er niets grappigs in het beschrijven van de laatste oogeublikkcn van een man die iu zijn eigen tuin geroosterd wordt, en daarom ben ik dus blij, u ie kunnen vertellen dat mijnheer Triks na een paar dagen in watten en lijnolie gepakt te hebben gelegen. weer uit koi: gaan eu in zijn vernielden tuin wandelen. Het bedje vuurwerk voor de kinderen vormde den grootsten post van uitgaven in zijn Imat.cieele lijst van ls'J:2 en als gij hem rond wit zien loopen en kermen als een gek, vraug hem dan of hij ooit bij bet Bombardement van Algiers geweest is. Een lief land. (Forain in den Figaro.) De boden (aan de deur van den /> e dent) : ??Als we hem Constans eens stuurden '; Wat zou hij op zijn neus kijken!''