De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1894 5 augustus pagina 6

5 augustus 1894 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 893 Uit Dr. GANNEF's Studeerkamer. (Eet auteursrecht voor den inhoud van deze lladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Li-Hoei, Koning van Korea. JIII1IIIIIII1I111 Een onbekende beroemdheid. Wij hadden verleden week een weldadigheidsbazaar bij ons in de buurt en mevr. Bender ver kocht in een van de winkeltjes. Weken vóór den openingsdag ging zij reeds bij al haar kennissen en familie rond en drong hen op iets te koopen of te maken of op de ecu of andere wijze haar iets te geven om in haar win keltje te verkoopen ten voordeele der liefdadigheid. In een oogenblik van opgewondenheid ging zij ook naar Bender's oom. Het was wel wat oudoordicht, maar daar hij ontzettend rijk was, dacht zij dat hij misschien over de brug zou komen met wat moois, in den vorm van een paar wisseltjes. Maar Bender's oom was, moet ge weten, een amateur-beeldhouwer van de hevigste soort, en den bazaar vond hij dadelijk een gulden gelegenheid om met iets voor den dag te komen in den vorm van een beeld dat niet mooi was. Het zou kunnen gebeuren dat, wanneer hij een buste maakte van een bepaald persoon en dien een briefkaart zond om hem te melden dat hij het thuis zou sturen en het hem cadeau doen, gemelde persoou dan zijn huis sloot en de stad uitging; maar zoo iets kon men niet doen met een bazaar. //Wanneer begint het, lieve?" informeerde hij. //Vandaag over drie weken." »0, dat is nog al kort dag. Maar ik werk vlug. Ik heb al eenigen tijd een denkbeeld in mijn hoofd; ik had het als een verrassing willen doen. Ja, ik heb portretten van hem," voegde hij er peinzend bij, //dat zal even goed zijn als dat hij er voorzit." Toen zag mrs. Bcnder, wat eeu fout zij had begaan. O," riep zij haastig, //derangecr u niet, oom." Oom zei dat het volstrekt geen moeite was. Het was gemakkelijk. Omdat," ging zij aarzelend voort, ik mij nu herinner, dat ik geen ruimte meer in mijn win keltje over heb." //Dat doet er niet toe,'" viel oom vroolijk in, «?wij kunnen het op den grond zetten. Dat zal aan uw winkeltje de grootste attractie geven van allemaal iu den gehrelen bazaar. Er zullen een massa menschen komen. Een massa. Maak al het andere klaar, dan zal ik het mijne brengen op den avond voor de opening van den bazaar. U'el, onzegeheele gemeente zal het willen koopen. Zij zullen er om dringen " Hij scheen ongelukken te voorzien en kwam op het idee om er een ijzeren hek omheen te zetten, uit vrees dat, het beschadigd werd. Natuurlijk er kende hij, dat slechts n p.-rsoon het zou koopcu, maar hij zeide tegen mevrouw Bender, dat als de anderen soms teleurgesteld mochten zijn, zij hunne Een oud vriend van Berlijn. ?>Destijds kende ik Berlijn zoo goed, dat ik Zh'osc7«/cen-koetsier had kunnen worden." (ra.) namen en adressen maar aan hem moesten zenden, en dan zou hij een ander maken, precies eender. Toen mevrouw Bender thuis kwam, vertelde zij het aan haar man, en schreide er bij. //Ja," zei hij somber, //het zal je etalage beder ven, daar twijï'el ik niet aan. Maar wij kunnen het niet bekostigen hem te kwetsen. Laat het hem maar brengen, l'rijs het. als het noodig is. Is het alleen maar een buste, dan kan je het verstoppen achter een tea-cosy of zoo iets. Hoe het zij, stel je dan maar het ergste voor, wij zullen er het beste maar van hopen." Op den avond voor de opening van den bazaar, ter wijl Mevrouw Beudcr haar winkeltje iu orde bracht, kwam het. Oom ging vooruit, zooals een tamboer-majoor aan het hoofd van zijn muziekkorps. //Voorzichtig" mannen, //voorzichtig" riep hij; het kon niet iu een rijtuig, Tilly," voegde hij er over zijn schouder tegen Tilly bij. //\Yij hebben het in een kolenwagen moeten brengen." Toen riep hij tegen de mannen: //Pas op! laat er niets afstooten." Hij legde Mevrouw Bendcr uit dat, als er iets van een enkelen trek afging, de gelijkenis zoo goed uiet zou zijn. Maar zij zetten het recht op naast Mevrouw Bender's winkeltje en hij vroeg haar wat zij er van dacht. Zij had het ergste verwacht, maar dit was erger dan zij verwacht had. Het was eeu reusachtig standbeeld. Er stond een groot gezicht boven op; het lichaam en de armen werden voorgesteld als in ecu gedrapeerde massa, er waren twee voeten onder aan, de eeu grooter dau de andere, alsof de heer verschillende schoenen droeg. //Herken je hè'.V" vroeg oom. Mevrouw Bender wilde hem niet beleedigeu; zij ging zoover te beweren, altijd aarzelend, dat ze liet aan de voeten hetkcnd zou hebben, als het hoofd er af was geweest. //Je ziet," merkte oom op, //als ik al zijn klecreu gemaakt had, zou ik hem niet op tijd af hebben gehad. Haar drapeeren kan ik zoo vlug als de bliksem." Mevrouw7 Bender zei dat het precies op bliksem leek. Hij zeide dat, hij dit niet bedoelde, maar dat hij bcs'i'cep wat zij meende en dat hij het met haar eens was. Hij voegde er bij, dat al het geld wat zij er voor kreeg, ten voordeele der liefdadig heid was. //Het eerste lid van onze gemeente die het ziet, zal het herkennen eu willen koopen," voegde hij er vertrouwelijk bij. Eu den volgenden dag trok het ook werkelijk ineuschcii. Een inau kwam met zijn gezin cu vertelde dat het John Buuyaii was: een ander ging naar het, winkeltje en informeerde in vertrouwen of het Shakcspcare was. Twee anderen verschilden van meening of het Cicero of Kardinaal V\ olscy was en toen zij er een derde bijhaalden om te beslissen, maakte die uit dat het Koningin Anna was. Een ander stond er een half uur voor; tocu kwam hij aan Mevrouw Beuder vragen wat het was, en toen deze antwoordde dat het een beeld was, draaide hij zich plotseling om eu begon zoo te lachen dat hij niet meer 0|> kou houden, eu de portier hem er uit moest, brengen ; later hoorde meu dat hij een toeval had gekregen in de rcstauratickamcr. «Dat is uicts," zei Bender toen zijn vrouw hem dien avond de vernederende bijzonderheden ver telde. -Ik heb alles geschikt. Hier is een halve sovereigu voor het beeld; eu morgen zal een man het weg komen halen." Maar den volgenden morgen kwam de dominee in de zaal van het comitéeu zag er < rg verstoord uit. Dat beeld bij Mevrouw Bender's winkeltje" zei hij, ,/Jaar heb ik zes brieven over ontvangen van invloedrijke leden der kerk Zij klagen er over. dat het de slecht gelijkende voorstelling is van een berucht misdadiger. En zoo ziet het, er ook uit. Ik herken het niet en Mevrouw Bender weet niet zeker wie het is. Eeu der hecrcn schrijft dat het Olivier Croniweüis, cu hij verzet zicli er tegen dat Olivier Cromwell iu bazaars wordt vertegen woordigd. Ik vind weikehjk dat mijnheer Bender senior er over moest worden aangesproken. De hulppredikcr cu het eeuige andere lid van hef, coniiiédat, tegenwoordig was gaven toe dat /'.c het, voor Napoleon hadden gehouden. ..Hoe het ook zij," besloot de domiur. //u zomlt naar mijnheer Beudcr senior kunnen gaan, en zeg gen dat bet beeld als ecu kunsfweik hm boven allen lof verheven is, maar dat ile geestelijk heid bezwaar heeft tegen /ijn zedelijk karakir». Zeg het vooral op kiesehe wijze, KC weet wat ik meen en bied hem aan liet thuis te zenden.'' Daarop ging de liiilpprediker naar l!"m!cr's oom en legde het ln:m voorzichtig uit. -?Hij zeide dat het beeld realistisch cu natuurlijk was, vrccselijk natuurlijk \\as. ,/Da.t :reven wc toe," antwoordde hij. ..Maar is Olivier ( romwell de man wel voor een bazaar r" (torn z;,u' niet, in wat, <l;v:er Cromwell er mee te maken had: en vond dat die zich met zijn c-iL'cn zaken morst bemoeien. piu^l,' hernam de liuinjHvciiker. /Maar is Ir') ziin za;.k we! om zieh met reu im/.aar 1 c bemoeien';" ''Te bemoeien \\aanmer' nep oom. '', nu begrip :k \vat e'i; . .. U.'Clii, ga maar mee naar den Ka/aar.'' liij zilte zijn hoed op. .,Als de eerste verst ai ui':v man !n i :>eeld niet verkent, dan /al ik ei' De moraal der laatste werkstakingen in de Vereenigde Staten. (Judge.) Indertijd zeker een koetsier van het bovenste plankje, die Duitschland goed heelt gereden ! tot oen nu i] het waard i> ..Tin, shi! Tien! \Y kost meer. ' //Hij was erg arn i oom \ i rsehrikt. waar i-liet hecKi r" oo;ii," /.enirzij zenuwachtig ? Dr n.ai, meegenomen." O'oa, uit rn v, rhdle ziel /ege\ ieivrui vdikn'. iemand weet tcnmin-ic wat hè: Jioeveel '_':if hij er voor. 'l ill\ :" Alleen de werkstakcr lijdt ten slotte. ? Arm, zeg je'r daar heb je het misschien. Een liefhebber van de kunst. Hij gaf het weinige, dat hij heeft, er voor!" riep oom. weer herlevend. /.Tien sliilliugs is voor hem meer dan tienduizend pond voor sommige menschcu. ///'/' zou zijn tien duizend pond niet geven aan misdadigers als Olivier Cromwell. Dadelijk herkend l,e, Tilly':" //.Ta oom." //Natuurlijk. Hoorde je het,!'" «Hij noemde den naam uiet." /. \\ at zei h j dan ':" /?Hij zei dat er eeu fortuin in zat." Juist, daar heb je het. Iemand van kennis. Ja, wat nou: mcer'r'' //Hij zeide, dat hij met wassen beelden reisde mevrouw Bender werd wanhopig?eu het goed zou zijn voor zijn gruwelkamer." (iruwcl " Oom kon uiet, verder gaan. //Ik zette er geen naam op,''vervolgde hij llauw. /?ik was zeker dat onze gemeente het zou herken nen en dat het dau een soort van venassiug zou zijn." Zij trachtten hem te kal meeren. Zij zeiden, dat het iedereen ////// verrast. Groote hemel!' mompelde oom verstrooid. "Gruwelbimei! l'!u het is onze dominee met zijn toga aan!' Allerlei. De wijze smid. Keu wielrijder. die van Linz naar Weeuen reed, en eeu defect aan zijn machine kreeg, ging or.dunks den /omlag bij een smid, om het te laten repareeren en de smid stemde toe. Hamer slag voor hamerslag doorklonk de vreedzame stilte van het dorpje. Verontwaardigd kwam de sinidsvronw en met toornige stem on heftige gebaren cischte zij dat de smid /ou ophouden de salibatlirnst te verstoren. Tot verwondering van den wielrijder antwoordde de smid geen enkel woord, en «ring eenvoudig voort, met den hamer op het aambeeld te kloppen, tot het wiel klaar was. Toen hield hij op: de vrouw was al heengegaan. De wielrijder betaalde, en de smid sprak: Des Mannes Si eg liegt in der Kruit des Sehweiu'ens." Deze les kreeg de wielrijder toe. (ïelijk men weet heeft Keizer Wilhelm een lied gecomponeerd, A n Ac/fr. De compositie is uitgegeven, en. zooals men zieh kan voorstellen, spoedig pop'iiaii' £0 word on : hot lied U: /iiejvi is ee:'. daad van vaderlandsliefde voor des IVUJTS onderdanen. Dezer dau'on nu bekl,i;u;'de zich een hiHirdi-r. die ren onal li.mkrliikon smaak voor inrziek had. bij de rechtbank over der, overlast die zijiK' h'veie huren be;c, aandeden. Kon u'e.zin. uit den man (ani>>irnuar.!. vrouw en noiicn kin deren bestaand','. 'hrmm en besloot iederen ilaj' doo" driemaal unisono liet .?,,?<>'' mi. J,,/1/' te zingen. il"t i- o:u r/ok v;i;i ;,. \\onlrn!" zoo i'iudiudt' iiij /ijne klacht De rochtrr vorklianie xijne Klacht \.iur n n <_?;'"?cjroud ci\ 's:\'\ hem. daar lij b:vi,g w,is e.rk te v,or den, het adres van een kruükziiinigemloktor op. Ker.e tamilie te Hamburg was zoo onhandig geweest een jongen !_'raaf en een jooiT-eben koopmanszoon t-'^elijk te inviteercn en naast elkaar aar, tafel te plaatsen. De graaf, een anti semiet, beschouwde zijn buunr.au eerst als niet beslaande, maar toen het gesprek aliroinrener werd. en men over de politiek van het Balkunscliiereilaud praatte, kou hij niet nalaten, geestig te willen zijn. ,ln n opzicht ben ik het met de Turken eens." zeide hij tot zijn buurman. In welk opzicht dau V" In hun verachting voor ezels en joden." , Hoe gelukkig voor ons lieiden dan, dat we niet in Turkije wonen." zei de koopman, beleefd glimlachend. Onder den titel Beriiner '/'/ inkhumor heeft l'aul Lindenberg ceno l'lauderei" geschreven. die door de brouwerij Sehultheiss .aan hare gas ten wordt uitgedeeld, /ij bevat een aantal staaltjes vau poëtisch talent, door het biergenot opgewekt of door den kastelein verzonnen. In de Luisenstrassc is te lezen : AVer am 'Peller leekt, Sagt mir. dass ihm's schineckt ; \\ er mir was lüsst stch'n Muss zu Dresscl geh'n !" /eer duidelijk is de volgende -Sinuspreuk" ir, de Alte Jakobstrasse: S ei ' gciniithlich, meine lieben (liiste, Thut, nis wiiret ihr bei mir zu llaus, Lasst s Eneh scliinecken nuf das Allerbeste, Streken /weie, Iliegon Heide raus." Do meeste zijn door de herbergiers zeker tol lecring of aanmoediging hunner gasten geschreven In de I<'rnnk(tt:>'ter Struw, in eeu goedkoop er. drukbezocht restaurant: Wenn ich mein Brod verdienen soll, Musst Du Dein ]!rod bezahlen. Drum schliigst am ISrodc Dn Dich voli, Denk nicht, dass wir es stahlen!" Niet van politiek houdt de Gastwhth in de Ackorstnisse. Mir siud alles luiste gleich. Christen, J uden, Heiden; Nur aut' die, hab' ich 'nou Piek, Die politisch kohlcn. Die verlluchto Politik Soll der Teufel holen ! In een kelder in de Cotharingerstrasse spreekt men >tr</<it ; in de dieventaa! /egt men voor geld'" ook wel Drukt ot' Axche ; dus: l last Dn Draht, so lass Dich nieder. S,-i<f'. v.'omit ich dienen kann, Oline As:'he driiek' Dich wieder. Sctzc- keinen (Jastwirth an ! I Illustraties van Duitsche ' gedichten. ((ili'ihlicli'.cr. l *'T*Sr *$?">'-' "' ? Kll-o , ?*+ vS, \« 't-^ A :vf%<^ . r " n rfaj l' } 't. >_^'*«_t>_ I-'est steht und treu die Wacht am Uhein."

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl