De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1894 9 september pagina 6

9 september 1894 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 898 Uit Dr. G-ANNEF's Studeerkamer. (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Generaal-Majoor Van den Ham. Gesneuveld op Lombok, Augustus 18!)1. IIIIIIIIIIIIIIIIIMMIMIIIIIIIIIIIInilMIIMIIIIIMMIIHIIIIIIMIinllllllllllMUIItlUIIIII Een regenbui voor vijf pond sterling. Als ik zeg dat boer Wutmau een boer was, is dat even goed alsof ik zeide dat hij een brompot was metereologisch gesproken; maar het valt niet te ontkennen dat hij ditmaal reden had om over het Engelselie klimaat te brommen. Er was in geen acht weken eeu droppel regen gevallen in Wutman's streek hij paste zijn landbouwkundige talenten toe op een afgelegen hoek van Wealdslure en alles zag er slecht uit door de aanhoudende droogte. De tarwe was stoffig en krachteloos; de opkcmende gerst scheen te schreeuwen om eens goed gedrenkt te worden en de haver stond zoo achterlijk mogelijk. Wat de wortelen betreft: het was gemakkelijk te zien aan hun hangend lof dat zij den strijd voor het bestaan bijna hadden opgegeven. Zoo stonden de zaken, toen boer Wutmau op eeu snikhctten middag, terwijl hij mistroostig bij het varkeushok op een strootje kauwde, een vreemd rijtuig zijn hoeve zag naderen. Voor zijn lande lijk ocg was het vreemd in de beide bctctkenissen van het woord, want hij had nooit te voren de gelegenheid gehad een voertuig te z.ieu van zulk een bijzondere samenstelling. Inderdaad was het een Amerikaansche chais, die snel den weg af kwam. De bezitter van de chais reed recht het erf op, door het open hek, eu hield voor boer Wutman stil, oMooi Weer vandaag," zei de bezitter van de chais, die een lang, smal man was, met scherpe groene oogen, waarin een zeker iets lag dat op loensehheid geleek. //Te mooi," antwoordde boer Wutmau flaitwtjes, terwijl bij den bezoeker eens opnam. Ja dat geloof ik wel!" zei de man van de chais. //Era slecht voor het koren, dit soort van weer. Drommelscli weinig kans voor jelui boeren, als er niet dadelijk funk wat regen komt, denk ik." Boer Wutman draaide achterdochtig zijn stroo tje om. »Wat kom je hier doen, mijnheer r" bromde hij half binnensmonds. //Ik denk dat jelui een van die nieuwe mechanieke «naaimachines wilt verkoopen, of iets anders Amerikaausch." Heelemaal niet," smaalde de man in de chais. //Ik beu niet in landbouwinstrumenten. Ik ben een regenmaker, dat is het wat ik ben." Een regemnaker!" herhaalde boer Wutman, en spuwde van louter verwondering het strootje uit. //Juist," antwoordde de vreemdeling. //Ik twijfel er niet aan, of u hebt wel eens gehoord of gele zen in de Eugclsche couranten van de bijzonder goed geslaagde regenmakende proeven die onze ondernemende burgers kort : eiedeu in Texas eu andere deeleu der Vereenigde Staten hebbeu ge daan. Wel mijnheer, ik vertegenwoordig de groote Amerikaansche liegen Voortbrengende Maatschappij, met kantoren in Pall Mal], Londen, Engeland. Mag ik u dus een van mijn kaartjes aanbieden en laten wij dan bepro. ven of gij en ik het samen niet kunnen eens worden/' Boer Wutman nam het aangeboden kaartje en las er den impoueerenden naam op van //Cyrus K. Boomcr V. V.'' De twee V.'s staan voor //Vocht Verspreider," legde Cvius K. Boomer hem minzaam uit. ledere agent van de maatschappij moet een heel moeilijk examen ondergaan in het voortbrengen van regen, voor dat hij het recht heeft die bijzondere letters voor zijn naam te zetten." Toen begon de man in de chais te praten, lang en breed weidde hij er over uit, cu boer Wutman luisterde er naar als bctooverd. Cyrus K. Boomer had ecu verbazend flux-debouchc en zoo langzamerhand redeneerde hij boer Wutman geheel van de been. Waarlijk, de gave van de rede is groot, eu onpeilbaar is de diepte van landelijke goedgeloovigheid. ,/En hoe werkt die rcgcuuitviuding van jelui?" vroeg boer Wutman op het laatst, toen zijn op gewondenheid en nieuwsgierigheid hun toppunt hadden bereikt. //Niets is eenvoudiger, vind ik," antwoordde Cyrus K. Boomer. //Onze bewerking is zuiver che misch en de maatschappij garandeert, dat ze pricies terecht komt waar ze noodig is. Zeg eem, hebt ge een tweeloops geweer ?" Boer Wutmau knikte. Keu numero twaalf?" Boer Wutmau gaf toe dat zijn geweer van het gcwor.e kaliber was, waarop Cyrn.s K. Boomer in een geheimzinnig kastje onder den bank van zijn voertuig dook, eu daar vandaan een paar artikelen haalde, die er uitzagen als verlengde patronen. Een der 'patronen was in een blauw, de andere in een vierkant stukje dun geel papier gewikkeld. //Dit zijn onze regenvcrschaners", deelde hij mede, met een stem, indringender dan ooit, terwijl hij met zijn kleine oogen vreesclijk scheel keek naar boer Wutmau. //Eu zooals ik zooeven lerteldc, is de bescheiden som die wij er voor vragen, vijl' pond in Engelsche munt; twee pond, tien shilling dadelijk en de overblijvende twee pond, tien shilliugs, als de regenbui komt, en de gezegende oogst als in den Tuin van Eden omhoog schiet." //Een echte stortregen?" vroeg boer \Vutinan nog eens, toen hij de regeuverscliaH'ers eerbiedig bei ast te. Als ge geen bui krijgt, zoo erg, dat ge denkt i dat de A'iagara los is, schrijf dan dadelijk naar ons ' kantoor in Pull Mail te Londen, Engeland, eu wij ! zullen u Ir t bedrag per volgende post tcrug| zenden," zeide Cyrus K. Boomer. //Boven al onze i prospectussen staat : //(ieen regenbui, geen moppen", i (u aan dat motto houden wij ons.' j //En wat moet ik met die patronen doen?" ! //.Stop ze in uw geweer, boven twee gewoi'.e 'i patronen, maar zie goed hoe ge ze er in doet. want dat komt er erg op aan. De patroon in het blauwe papier moet in den rechter loop, en die in het gele papier in den linker loop. Dan schiet je er maar op los, allebei de loopen tegelijk. Als deze inlichtingen niet streng worden uitgevoerd, dan kan het ook niet goed gaan, begrijpt ge?" zeide de man van de chais. //Ja, dat begrijp ik," zei boer Wutman langzaam. //Rechter loop, blauw patroon, linker loop, gee! patroon. Maar nog n vraag, mijnheer," voegde hij er bij. at is nu ulijn regenbui, niet waar, omdat ik er voor betaald heb? Het zal immers geen van mijn buren bevoordeeld), vooral niet dien boer Subsile, wiens boerderij naast de mijne ligt." //Onze regenbuien van vijf pond zijn er juist op berekend om zulk ecu erf te bedekken als dat van u, vriend, en meer niet," antwoordde Cyrus K. Boomer met nadruk. //Als je regen wilt hebben die ook over boer Subsile's land neerkomt, dan moet ge een regenbui van tien pond ucinenj dat is de zaak." //Neen, dat wil ik zeker niet!" snauwde boer Wutman. //Niet bepaald!" Uit de diepte van zijn vettige beurs, uit een niet minder vettigcn zak, haalde hij twee pond en tien shillings te voorschijn, en met deze som in zijn bezit, reed de regenmaker weg in de richting waar hij vandaan was gekomen. Den volgenden dag, die, tussclifn haakjes, de warmste was waarmee Wealdshire begunstigd was geweest sedert het begin der droogte, ontving boer \\ utmau een bezoeker in de persoon van boer Snbsile. //Xoo, ik heb gehoord dat je aan dat rcgcninakcn gaat," zei boer Subsile op hatclijkcu toon, terwijl er toch iets jalocr^ch in zijn stem kloi.k. Boer Wutmau en boer Snbsile haatten elkander, wat misschien niet meer e!au natuurlijk was, in aanmerking genomen dat zij naast eikander woonden. //l l»(; weet je dat?" bromde boer Wutmau. //Die Amerikaaiische vent, die gisteren hier was. llij probeerde mij zijn kwakzalverij te vcrkoopen ; maar ik zei hem dat ik eeu te oude vogel was om door zijn prullen beetgenomen te worden, en ik ried hem aan wat verder op te gaan en het te beproeven bij den onnoozelcii boer Wutman. ILa, ha !" //Ik ben brei blij dat je. dat hebt, gedaan," ant woordde boer \\ntniau dapper. //Ik ben er de man niet naar om de wetenschap in 't gezicht te vlie gen zooa.ls sommige gekken die ik ken." Eerst keik hij toornig naar zijn buurman en toen bezag hij met welgevallen de twee regeuverschall'erb'', die hij voor alle zekerheid op den schoorsteenmantel had srz.ef. Ik vind niet dat ze er uitzien als'l' ze opeen nummer twaalf passen," merkte boer Subsd;: kwaad aardig op. //Veel te d;k, zon ik zegden!" Boer Wutman had er niet aan gedacht om de patronen zoo te bekijken, llij werd bleek van aandoening cu vloog naar boven, naar zijn siaapkatner waar bij zijn aeweer altijd bewaarde, terwijl zijn vijand een oogcnhlik alleen bleef in de keuken. Maar toen hij terugkwam om ze te, probecren. pasten de pa:ronen heel goed, en zijn schrik verdween en maakte plaats voor een gevoel van opgewondenheid eu trots. //Je houdt je zelf voor een slimmerd, baas Sub sile," pochte hii, maar ik zal je 1111 eens laten zien dat ik even sim; ben als jij, misschien wel slim mer. Ik wil de regenbui hier binnen tien minuten op mijn land hebben ! llij laadde zijn geweer op de gewone wijze, deed er toen de «ivgcnverschaH'crs'' heel voorzichtig in; blauw in den r< ehterloop, eu geel in den linker, volgens de aanwijzing die hij bad cekrcgen. Toen liq> hij moedig het erf af en schoot naar het De wereldbrand. (l'hantasio van bet Oost-Aziatisch oorlogstooneel.) (Lustige lildttcr.) Plaats voor een groote!" (Xaar aanleiding van het plan, om in de beeldengalerij der Engelsche koningen een standbeeld voor Cromwcll op te richten). (Punch.) CiioM\vKi.r.: sik hoop, Uwe Majesteiten, dat ik r.iet ongelegen kom V ' uitspansel niet de twee loopen tegelijk. Ecu dichte wolk van zwarte rook hing boven hunne hoofden en maakte do zon onzichtbaar, lioer Wutman knikte triomfantelijk naar zijn O'igeloovigcn buurmau. De regenbui zou zeker komen. Maar zijn moed begon te zinken toen de rookwolk hooier steeg in de lucht en westwaarts afdreef, minder en minder oiiderschijnend, tcrwij; een zacht windje haar voortjoeg op zijn weg. ,,'iVaar is nu je regenbui?" lachte hoer Subsib'. boosHarditr. /,liet lijkt 1:01,' eer al;of hij naai mijn land gaat om dat ecu heel je op te lYissehcii, Mijn hemel knk daar ginds eens!1' De rook was geheel verilweic1!!, maar vlak bover boer Siibsile's huis, had zieh plot.iclin;* ee'ii don derwolk verzameld, van een iuktao!;lii;e kleur en grooie afmetingen, en toen /ij luisterden, konden zij zilfs llauw het u'el'.iiil hooren van (.en /.war-..rctrenbni, die in stroomen neen iel op een halve mijl aiVtands. Met een .sooit van zenuwachtig gegrinnik, kcerd.; boer Subsde zieh om, eu liep naar huis zoo :sm i als z.iju gcslohkousile beenen hem koud.cn draden. Jo," seh'.'cnwuc Ij'jti' \\ iitiuim tot een kleinen vogelvcr-chrikker, die hij den stal stond, loop, eei,> eau w beer Subsile aeiiterna, en kijk eens of liet op zijn erl u-gent." De vogelverschrikker keerde van zijn boodschap terug met een broeden grijnslaeh op zi'm rond li'ezicht, //Het was me eeu bui!" antwoordde hij. Boer SnUsüe ;:cgt dat hij nog nooit zoo/n regen heef; gezien zoolanu1 hij hier woon'.' Boer Wutii.au knarsetamhle en schudde zij i; vuist legen den glimlachci.deu liemel boven i.eni//Krij<; ik wat, als ik je iets vertel, baas? ' vroeg J o langzaam. //Sprei k op jongen, als je iets te zeggen hebt," bromde de baas. ,,Wel, toen u naar boven w a-, voor n w se \vcer. baas, keek k door het raam, en zag ik boer Subsile, die patronen waar u zoo op gebeld was, van ue'i schoorsteenmantel nemen, en 'oen... deed h:j ?.?: uit de p;<p:er,jes, en >,eraiuicrde de pap'er'ji's waar ze 111 zalen. ,/En daarvan komt het dat ik ze in de. verkeerde duidelijk werd. //Voor den duivel! ;ds hij net. heengegaan is en mijn regenbui heeft gestolen!" Tot op dezen dag gelooft boer \\ ntman hierar,;'. Hij wil niet luisteren l.aar nierschen die hem trachten (e iroostiu niet thcurii ("n van toe\al!'glicilen in de at mosfeer. Onlarg.-. heeft hij L*e!e/,i n in de courant van Wcaldsi.ii'e, ouder d.' reelits.reken, dat, er een heer, genaamd lïoiinier, ;iii. Aiiier;/.;1, veroordeeld was voor oplichterij, iraar idj ireloolr, Jiog steeds dat, zijn gehate buurman hem /.',_? n v'.,'.pondsivgenbui liccft ontstolen, eu wal iue< r is, \:\; denkt er over hem in rechten te vervolgen. De oorlog tusschen China en Japan. ^t'W^lS W^êK3^ ?<*, ?^: i^M^f^f ?-'? v.-ï***$$ ^7W^^^-^^'''.^d '/f/ i'^T* %"~: f'/} ' ':'?v > -\"~ : Jx ' ?\&<$ ^'^'??s'. Yin' 1' r~ De dood, de oorloyffuiiën aanvurend: sBlaast, blaast in de vlammen, misschien vliegt nog een vonk over naar Europa. /ij zijn wel zoo dom, elnt ze elkander be.-trijden, maar om de kosten uit eigen zak te bestrijden, zóó dom zijn ze nog lang niet.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl