Nt>. 898 DE AMSTERDAMMER, "WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Twee adviezen in de forensenquaestie. Mr. Pijnappel als A-dvokaat. ) Mr. Pijnappel als Gemeenteraadslid. MR. PIJNAPPEL: Die zaak wint ge zeker. ben gaarne uw advokaat." Op mij kunt ge rekenen. Ik aiiniiMimiiiiiiiiiMimim i miMiiminif Mii.HmiMi i ME. PIJNAPPEL: Wat verbeeldje je wel? Betalen zul-je, zoo waar ik Pijuappel heet!" IIHIimilimmilllllllllMIIIUIIIIimilllimmil Julius Pruttelman Brommeijer. Daar kwam Van Houten bij me, zoo als ik hem nog nooit gezien had ; otn zoo te zeggen met twee gezichten. Een vreemde ver schijning! Aan Janus deed hij mij denken, maar liijzagerlangnietgeposeerd genoeg voor uit. Meer had hij van Janus' broertje : Jantjelachen Jantje huil, en dan weer meer van Jantje huil dan van Jantje lach, zoodat ik, toen hij vlak voor me op zijn stoel zat, tegen hem zei: je lijkt op het oogenblik heel veel op dien mr. Van Houten, dien Braakensiek eens heeft geteckend. als liggende in zijn doodkist, maar die miste hcelemaul dat vroolijk trekje aan zijn linker mondhoek wat nu zoo'u gekke uitdrukking a n je gehuil geeft; je kondt zoo wel uit spoken gaan ! Dat raakt je de drommel! was zijn antwoord. Ik geloof dat ook nog nooit iemand in zoo'n netelig geval verkeerd heeft, als ik op 't mo ment. Daar voeren we nu twee ooi logen U-ge lijk, twintig jaar al rnct Aljeh en nu ook niet 'Ie Balineezen op L-ombok, en ik moet overmorgen een speech houden tot opening van hel utlcrparlaiir.itlair vrcdMCoii/jrcu. En wat zou dat nu? Wat dat zou'? Ik heb er al over gedacht uit Batavia een paar telegrammen te luien ko men, 's avonds vóór de opening van liet con gres, waarin de Gouverneur-Generaal muledeelt, dat de Atjehers, overtuigd \:ui onze vredelievendheid, voorstellen een -cheid-rechterlijke uitspraak te vragen, en dat /.ij gaarne lot rechter in deze benoemd zullen zien den vorst van Lombok, terwijl die laatste al onze eischen heeft ingewilligd en van nu af in hartelijke vriendschap_ met ons wenscht te leven. Maar dat kon niet. Bergs-ma is erg vecliterig van aard, en hij verzekerde mij. dat liet onmoge lijk was, zoo'n telegram te laten overseinen juist in deze dagen. K u, zoo zei hij, kun je nog wel een telegram hebben dat zoek ge raakt is, in 's lands belang komen zulke toe valligheden wel eens voor. maar een geheel onware dépêche, geen schepsel in Indiëdie ze zou durven afzenden. Ik begon zelf iets te gevoelen van de moei lijkheid, waarin hij zat, en vroeg hem, zou je C! ij s van Tienhoven of Eduard Raliusen dat werk niet opkluwen en anders Pierson ; met hem was je in de laatste jaren kook cu ei, en Klaas is een vent van zooveel optimis me en geestdrift, dat hij eigenlijk precies geknipt is voor een vredescongres. Maar v. Houten beweerde dat dit niet ging. Als Nederland in den Haag met iemand voor den dag komt, om al die buitenlandsche parle mentsleden toetefpreken, moet d» t er een wez.-.n, die zijn naam als staatsman heeft ge maakt, een evenknie van Gladstone. Bismarck. Crispi, enz. en liefst nog iets meer vun wege den filosofischen draai, waardoor zijn geest de vatbaarheid heeft gekregen van zijn stand punt, eenige meters liooger dan dat van de overigen, de onderwerpen beet ie pakken, die hij de revue wil laten passeeren. Neen, ver volgde hij, ik geloof niet, dat er in .Nederland iemand is, wien je deze taak zoudl kunnen opdragen, of het zou L'-vy moeten zijn, die nog geleerder, nog fdoHoiisohcr ui nog wel sprekender is dan ik, maar die Geen lid van het parlement meer is, vulde ik aan, en je neemt tot redenaar van een inlei'itarlcnicidnir congres natuurlijk niet bij voorkeur iemand, die uil het parlement gedeballoteerd is. Ik had die woorden nog niet van mijn lippen, toen ik van I lonten's gilaat nog meer zag betrekken en mij juist herinnerde, dat hij zelf te Groningen gewipt was en dus evenals Eevy de voornaamste qualileit miste om op een parlementair congres begeerd te worden. Neen, zei van Houten, dat is het niet. Levy kan je niet gebruiken omdat hij, ondanks al zijn schitterende eigenschappen weer geen staatsman is, en zelfs voor gewoon president zou ik hem niet durven aanbevelen, aange zien hij veel te militant is voor een vredes congres; voor dat baantje hebben wij het oog laten vallen op Eduard Ralmsen. Die Eduard doet het hem maar! riep ik uit. Ik had om je de waarheid te zeggen, . behalve in assuraniiezaken, nooit een pro fessor in hem gezien. Hij valt, dus mee. Kom, lachte van Houten door zijn som berheid heen, dat is voor een president ook de vraag niet. Je zult zeggen, Eduard presenteert zich goed. Juist. Brommeijer, Rahusen's grootste ver dienste als president van dit congres zit in zijn gfzicltf. Je hebt hem maar aan te kijken. en je ziet de arbitrage voor je. Al goed moedigheid, inschikkelijkheid, tevredenheid wat er aan is. Eduard, al heeft hij een degen op zij, en ik heb hem zoo wei eens ontmoet, zou die onmogelijk uil, de scheó kunnen trek ken, al wapende je hem nis een kozak en zette hem op een pnard, je zou nog zeggen: ziedaar nu ecu beeld van den Vrede. Heel wat anders dan jij, zei ik Duivels ze behoeven jou niet als een koxak op een paard te tillen om te laten zien, dat je zoo heel mak niet. bent; en dan mi-t twee oor logen bij je. n oorlog, dien j-- zelf hebt helpen vevkUu'Cïi .... dat is een berov'r'd gev.'J. Ik ben dan ook vast besloten. Bromnieijor. in mijn openinii'sspoech den Vrede te huis ie laten. Ik zal het alleen over de arbitrage hebben: dat geleuter over den vrede, brengt je toch er; maar de regelen vast te stdlou ( zwijgend knikte hij, ais wilde hij zichzelf iets -l Bocht tegen de Jordaan, het kapitaal tegen ; gen, niet waar, dat eigenlijk de vrouw den het proletariaat. Maar een oorlog is alles be- j oorlog maakt en dat als zij maar het evenhalve een kwaad voor de maatschappij, en ; wicht weet te vinden tusschen het gevoel dat weet jij ook wel. Dat de Chinezen en de j van waardigheid en het onberedeneerde chau.lapanners elkaar bij het haar gekregen i vinisme de Kegeeringen en de volken zich hebben, is een zegen in plaats van een ramp. j zouden onderwerpen aan een arbitrage, in Er is een vraag naar zilver gekomen, en je ! plaats van zooals nu met elkaar te gaan kunt merken, dat de Beurs daardoor welda- ; vechten Al ben ilc nog heel jong, mijndig is aangedaan; en geeft Lombok niet een ; heer Van Houten, ik dank u voor die gouden regen voor de Pakketv. Mij.'? Wanneer ; diepe, gedachte, u hebt gelijk, de oorlog is jij iets gevoelt voor je land, dat door de. ne- i door de vrouw in de wereld gekomen en gegotie groot is geworden, althans i.- geweest. , bleven en zul door de vrouw verdwijnen, dan moet je in plaats van om Vrede om niet door de zachtmoedige, de huishoudeorlog bidden. en als je niet, zoo ai'schu- i hjke maar door <\<?:xt<t(i/l;tiii'liijc vrouw, die we l ij k ongelovig was, had je dat al lang go- het, evenwicht gevonden heeft, dat zelfs mijn daan. Maar om nu op je positie als vrede-,- lieve moeder mist, die , het gevoel van nationale redenaar terug te komen, ik geloof dat je je ' waardigheid, (ie liei'de voor de vrijheid en de niet, ongerust behoeft, te maken. Heeishuids, ! nationale instellingen" zoo goed als geheel dat zeg je, zelf', kan je het, er wel afbrengen verloren heeft tusseluai de provisiekast en en als dat maar zeker i.-, is het go- , do huiskamer .... en rekent, u er maar op, vaar niet groot. Jij bent immers de eerste ais ik eenmaal bruid zal zijn de bo-te niet. Jij hebt altijd zoovee! in Mom! je mond, klein ding, zoo kwam ik je. mars, daar een ander niets van weet of lu^.-chc-n'beiden. om haar woordenstroom, die niet aan gedacht heeft, dat je al die lui ten gevaarlijk begon te worden. !e stuiten, maar sloUe loei-, verbluft. ,1 ij draai: ze in je speech zij begreep, dat ik niet meer dan half baas we! iets voor; ien neus, daar zezieli aan verga p 'n wu«, nu ii-mand ais v. Houten zich met haar zooi i .. i ze den heden Vrede vergeten en Atjoli bemoeide. Zulke [relogenheden zoekt ze altijd er bij. Je ben', niet voor niemendal oorspron- . t;it om hav wij-lioden aan den man te brenkehjk filosoof, want dat kan ik j", 1:1 gezicht een. Ivi v. Houten zelf, die moeilijk kon opwf! /''.reren, als jij het, een of'ander in de kom.ju «cuvn mijn vaderlijk vermaan, te meer K;.;>..-,. ir. je brieven, of' in j-,; g.'sc'ivU'tu'a d v>i- v.\iji\ vnnisv ook h-aar afkeuring uitsprak mbehoorlijke opmerkingen en ?en slaalkiindige vrouw, die het even):?<!.-n heeft, zoo veel trevaren in zich Ivanu r bijeenuchlonswaardige je dan ook ncrkunt roi.dzwomvoor bet schcidsgc recht, daarvoor oen wetboek ie maken, je houdt er honderd juristen jaren lang aangenaam rneébo/kr, en inmiddels kunnen wij die oorlogjes voortzetten waarin wij trek hebben. Maar loop je op deze manier geen gevaar. ' dal zij nijdig worden ; dal er standjes kom -n j op je putlementuir vredescongres, en dan druipt zoo'n internationaal di-puut on jon hoofd neer. dat kan niet uitblijven. Spel je voor, dai op een vergadering van de afschaf' l fmg de inleider mei een glas jenever en een l »las brandewijn voor zich zat. en daaruit nu on dan een teug nemende, zijn gehoor Mond te betoogeii. dat, als iedereen maar alleen chocolade, dronk er geen zuiplappen zouden zijn; ze trapten immers den kerel de deur uit.! Nu ja, antwoordde van Houten, (i-u is zoo. maar een vergadering van ufsehall'ors is heel iets anders dan een nilrrjiurli-nifniiiirc i-nitfsmi/ic. rooi' hdcnitil/iiii/ilr nrli'dru'jr ei; rrf<!'. Je moet denken mijn publiek slaat veel hon ger dan dat van een matigheidsgeiiool:-ehup of van een onthouders gezelschap. Daar heli ?/eli's jij geen bearip van. Al de lui. die in de vergaderzaal van de Ee komen, zijn bij uitstek menscheii, vandaar dat. geus in zooveel achting men a's op 'AU!k een congres. Ze achten el kaar allemaal hoofd voor ho ifd meer dan zichzelf en zoo begin ik dan o,ik niet ik rt<o l niet wie al te achten : al de leden van de Eerste kamer. v. Naamen v. Eenmes ais voor zitter, en de leden van de Tw- ede kamer, do buitenlanders, v- Tienhoven, Libeiro, Glad stone, Itandall ('remer. Uuhu.-'on enz. < nz. de vrouwen, de pers en je z;ilt zien, gedurende dat gehedo congres \\huldigen, een waardeeren, een ;<ehlo vleien, een plunnHrijkon, dat jij lirom het er niet onder zoudl uithouden, je er wee van worden man. Ik vond in hetgeen hij gcz-'gd hai leiding hem wat op te beuren. Als de zaken zóó staan, zei ik. zal je toch, idel mei een blauw oog of'een purperen neus er uil k"-nen, en dat zou mij het m.-est voor je gespeten hebben, omdat, dil. een interi internationaal schandaal /o : jij voor je bede leven :_ebr.indino! ki, zou wezen. Wat mij betreft, al die vivde-congrossen lap ik a,ui mijn laars. Jullie in den Haag merken dat zoo niet, maar er ~pookl heel wat anders in de wereld rond dun eer, oorlogsgevaar, dat je er op beducht moei doen zijn de rèjioteorgoweeren in rus' te honden. De socialen en de anare'.iisteu zullen je dal franseh p ra K-n wei u!!e-, ren. Als jelui nu interparlementaire en inter nationale congressen willen bijieii roepen, dan zou ik, als ik jou was, ze allereerst be leggen over de vraag: hoe beveiligen wij de toe-iemmei! en zei. zinnend voor zich uiista- knikkend zijn hand toe alsof hij zeggen wilde: rende, ja v.ei. er zijn van die groot-die denk- zij heeft mii begrepen, een paar mildoen van beelden, die je udioor nog gt-riiimen tijd bezig die lieve wezentjes en de arbitrage is er, de houden, nadai je/e hebt uitgesproken, zoo.i.il je kunt doorpraten zonder verder Ie worden , werkte ( uit v. I lonten stak haar vriendelijk i hand toe alsof hij zeggen wilde: begrepen, een paar mildoen van ?zeiltjes en de arbitrage is er, de .vordt, afgeschaft. Dal handrukje ?h, want dadelijk begon haar gevoi.'.M - e-.i danvop mij beloekcnisvol aan- : tongv'jr: v,-, er t,; spelen en a's ik bruid ziende, vi-oc'g bij, !>rommeijer, zou je Mevrouw 'oen. vervolgde /,ij. zat mijn jongen me zweren ?n geweer te grijoen, anders dan en je dociiler niet eens willen ? nooit naai i; \ bbelen voldeed ik aan Van Houten was hollelijk genoeg om bij zije, verlangen, en \vellra begoti hij aan mijn T!iérès.e eühaar moeder te informeeren of er vrou-.v. die mot, Tuérèse verschonen was, voor , al iels, bekend was van het tijdstip, waarop die eed. zou worden afgenomen, en denkende i maakte hij. ik moet zeggen zeer bescheiden, grapjes over do niogolijkneid dat zij met een doopsgezinde zou trouwen die geen eed kon aiioggen, of' mei een schutter, die te kiezen zou li bben r,is>chon haar persoon en zijn geweer. Maar zij li :t zich niet van de wijs brengen hos aardig die geo- tighodoti op zich zelf ook waren. /ij hield voet bij stuk en zei, naeenignadeiikcn: E 'n gro ;l-di denkbeeld, de oorlogvernieligonde invloed van de politieke vrouw! Hoe heeft u dat toch gevonden? waarop van Houten het antwoord niet sdnddig bleef. En duur was hij op eens weer de' ernstige man vol wijsgeerigen zin. Alk-v zoo zei hij ongeveer, heeft zijn lijd. De iuele wereldgeschiedenis is de gesehiedeuis eee.er evolutie mot verrassingen. MUI j l >e eunsaoidis.vet, die als een ploeg door den akker de voren trekt, waarop de menschenu'-'sladnen de e,-u-ven door zaaien en oogsten, slooi hierop b.-t onverwachtst op een diamant, duiz Tulen mijlen verder op een gouden b.-dd. eea verborgen schat, op allerlei zaken, waarvan men te voren het ba-Maan niet had vermoe i. DJ Israëlieten vonden den godsdienst uii, de G .-icken d- kunst, de R.omeinen het recht, d: e-n onldekle dit, de andur dal, Zoo J -au J. Ui-i^seuu do natuur, Malliius de overbevolking, en onze lijd ontdekte dj vrouw. .Natuurlijk.dil alles was er reeds lang. maar n'et begrepen, niet gevoeld is zijn consequenies... ivi al zou ik niet kunnen /.eggen, wie nu eigenlijk de staalkundige viDUW het eerste voo;- 'l inTiTpad -nientnir v re le-voiigi'i aan dat, /e<r.v .-Inf/nr hangen on hcL'Tecp er j V,,,H. j,,,, d.iglidil. heeft gehaald: ik dtirf wel maar vohlt-ekl niets van wal hare staalkun- verzekeren, dat ik er voor zal zorgen dal zij niet weder verloren gaat.... Van llouii-n wiide blijkbaar zijn plannen voor de io-komst met (U-staatkundige vrouw istallen met was hot recept er v; p:; ('ou'urier te laten vragen, waar zij als b:j-de-hand echtgenoot, als mo--dor, ais bruid en als yji-tet' meermalen h:1.d gv.iai'dd, terwijl zij schold arbitrage had gehoord, iwuar dal zij, j ,ms ,,,,_,. ,lueL verraden; hij maakte aanstal al.- v. l L;.uien haai; medewerking en steun i ,,.,, t.0 ' vertr-kk.-n. . , . want hij vreesde i reden d,u 'i:ié,'i-e. dal e ;n verschrikkeluk !, t daar of elders haar man v\n lafniet had ;:ev;ii en geen bloed had doen zou willen voelen. Ivi ik zelf hield h -m niet U-rug. Weldra nam ik afscheid van hem, iu de overtuiging dal hij mij een bieije b,j hec i ij t' bad ireiiad; aang o/.ien hij alleen bij mij was gek');n.-n om op mijn dames eens de proef vloeien. --- Maar Thérc-e, die veel meer thuis te Mi:',h,|i nut zijn tiraiio over de vroaw. is in do politiek dan haar moeder, tapte da- '^j^ Z(l.>:n slimmerl! ddijk uil et-n heel ander vaatje. L wil ze