Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 903
Uit Dr. GANNEF*& Studeerkamer.
(Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124).
Simon Taco Land.
Geboren 7 Xov. 1845; gestorven !» Oct. 1801.
inii mi iiiiiiiiiiiiiniiiii i mini» n i i
Versche lucht.
"Wie denk je dat ons komt opzoeken?" vroeg
mevrouw CholhfFe over de ontbijttafel Iieeu, en
hield een brief in de hoogte, dien zij had gelezen.
Cholliffe's gezicht betrok.
//Je moeder toch niet," vroeg hij.
O neen," antwoordde zijne vrouw. ./Maar je
raadt het nooit, oom Bullwhistle."
Cholliffe's gezicht helderde op.
//Het zal mij een genoegen zijn, kennis roet uw
oom te maken," antwoordde hij met warmte. ./Hij
heeft een beetje geld, niet waar?''
Mevrouw Cholliil'e zeide dat ze altijd had ge
hoord dat oom Bullwhistle een aardig inkomen
had. Verder dat hij een oude vrijer was, en ook
dat hij in de familie de reputatie had, een klein
tikje excentriek" te zijn.
Dat kan mij volstrekt niet schelen" zei Cholliffe
met nadruk. «Sommige mensehen hebben iets tegen
excentriciteit, maar zoo ben ik niet. Een excen
triek man is dikwijls een diep denker. En ik kan
altijd goed overweg met meuscheu die diep denkeu.
Een oud vrijer, geloof ik dat je zei, met een aardig
inkomen''. AVij moeten alles doen wat in ons ver
mogen i?, om oom Bullwhistle's verblijf bij ons
zoo aangenaam mogelijk te maken, lieve."
Oom Bullwhistle verscheen op den bepaalden
tijd aan het einde der week. Als een verschijning
genomen was zijn verschijning wel een beetje
onordelijk. Hij had een leelijkeu buil boven zijn
liukeroosr en vier vuile vingerafdrukken op ziju
wijd overhemd. Een zijde van ziju kraag scheen
in de hoogte te ziju gerukt, en zijn ho-, d droeg
teekenen van conflict. Hij geleek een prikkelbaar
mannetje met. een groot, rood, kaal hoofd.
Hij liet zich neerploffen in het lichtste stoel'je
van CholliflVs salonnetje, en begon vrij te
transpireeren.
En hebt u een prettige reis gehad, oom;'"
vroeg mevrouw Chollilfe, zachtaardig toen de eerste
begroetingen voorbij waren.
Neen, Emilie, ik heb geen prettige reis gehad,"
antwoordde oom Bullwhistle, en veegde zieh het
voorhoofd af met een grooten rooden zakdoek.
-/Er zat een koppige kerel, een werkman, in den
waggon, en hij had er op tegen dat het raampje,
mijn raampje begrijp je, neer was. Hij zei dat hij
geen stukjes kolen in zijn oogen verkoos te heb
ben. TTij hadden er een heele, wel een heele
' woordenwisseling over, en als die onbeschofte vent
mij niet ontloopen was aan 't eindstation, zou
ik hem zeker hebben laten inrekenen. '
Hier bevoelde oom Bullwhistle nadenkend den
buil op ziju glimmend voorhoofd.
//Oef!'' riep hij eensklaps uit en rukte zich los
Veldmaarschalk Yamagata.
Opperbevelhebber der Japansche troepen in Korea.
van zijn onaangenamen terugblik. //Jelui schijnt er
niets van te merken; maar dat de kamer hier
geheel gesloten is, is bepaald ondragelijk."
Cholliffe baastts zieh het raam van boven te
openen, maar oom Bullwhistle stond er op dat
het benedenaan ook geopend zou worden. Hij ver
telde zijn jonge bloedverwanten vriendelijk, dat, hij
nooit kon ademen in een benauwde kamer.
Toen hij echter de deur wijd open had gezet, i
met een stoel er tegen om het dichtvallen te be- j
letten, en daardoor precies in de tocht zat, merkte '
hij op dat hij zich nu eiudelijk lekker voelde.
Cholliffe huiverde en zeide dat hij verheugd was
het te hooren.
Zoo begon het met oom Bullwhistle, en zoo j
ging het ook, met variaties, voort. Hij sprak
voortdurend over de voordeelen van versche lucht
en hij zorgde er wel voor, dat de Cholliffes een
goeden voorraad van dit artikel hadden. Voordat
hij vierentwintig uur in huis was, leed de gcheele
familie, de meid incluis, aan zware verkoudheid.
Mevrouw Cholliffe kreeg er on 'laar eigen reke
ning nog aangezichtspijn bij, eu de jongste spruit
der Cholliffes vertoonde de voorbereidende teckeneu
van kinkhoest. Cholliffe zelf trok ziju
winterkleeren aan en wandelde door het huis met zijn
kraag op, en een bouffante om zijn hals.
Dit was nog al een onbedekte wenk dat de
temperatuur te laag was voor Cholliffe; maar oom
Bullwhistle wou het niet begrijpen.
Hij vertelde CholLffe dat het eenige wat hij
(Cholliffe) moest doen, was, ziju longen te ver
sterken met lekkere versclie lucht, dan zou hij
de kou niet voelen. En om het te bewijzen droeg
verstikking te onderwerpen.
Bij een andere gelegenheid ging oom Bullwhistle
naar een schouwburg met Cholliffe en zij betreur
den beiden de proef. Halverwege de eerste acte
begon oom Bullwhistle te mopperen en hij bromde
zoo hard over ,/bedorven atmosfeer" en
koolzuurgas" en dergelijke dingen, dat Chollilfe genood
zaakt was hem uit de stelles te loodsen te midden
van het gemompel van liet geërgerde publiek. Oom
Bullvvhistle was niet voldaan voor dat hij den
bureaulist had gesproken en zijn geld terug had
gevraagd, en hij veroorzaakte zulk een opschudding
dat hij op straat moest worden geleid door een
paar ilinke bedienden, totdat CholliUV, woest van
schaamte en angst, hem in beslag nam, en hem in
een hansom stopte, /ij reden regelrecht door naar
Hampstead. en oom Bullwhistle persuadeerde Chol
liil'e om den koetsier een extra kwartje fooi te
geven als hij het raampje open liet.
Dien nacht werden de Cholliffes uit hun nacht
rust opgeschrikt door een nikken, politieagent^ die
aankondigde dat hij waarschijnlijk een inbreker
had verrast, die juist bezig was hun woning binnen
te komen door het raam van de ontbijtkamer,
maardat hij hem niet had kunnen pakken, daar de
kerel zoo vlug als een aal was.''
Waarom sluit u het raam ook niet, voor dat
go naar bed gaat?" bromde de beambte met rech
terlijke gestrengheid. //Ziet u, daar valt niet mee
te spotten.''
,/lk heb het gesloten", antwoordde Cholliil'e, die
beneden was gekomen in nachthemd en pantalon.
Oom Bullwhistle heeft het zeker weer open
gezet nadat'wij weg waren," riep mevrouw
CholEen zitting van den Pranschen Kabinetsraad.
(Triboulet).
MIXISTKI; Vu.KI;: Mijne Hoeren, ik heb rnij in Bourgogne overtuigd, dat do na de ver
woestingen, door de phylloxera aangericht, nieuw aangeplante wijn, van even voortreffelijke
<|ualiteit is als de oude. Overtuigt u, mijne lleeren!" (Kn de hoeren overtuigden zich! !)
oom Bullwhistle zijn stoel naar de eang, waar hij
een goed uur lang de courant bleef zitten Kv.cn,
met. de voordeur open voor hem, en de achterdeur
open. achter hem. en verscheidene andere deuren.
om niets te zeggen van de ramen, aan icdercn kant
van-hem. Deze ongewone handeling noemde hij
een iuc' tbad nemen'', maar hij I.ad liet even goed
een /-snuif bad" kunnen noemen, te oordceleu naar
het, effect dat het op de familie Chollill'u maakte.
want het maakte hen aan het niezen voor liet
gfhccle verdere deel van dui dau.
Natuurlijk moest CholliH'c oom Bullwhistie eens
mee uit nemen.
Den eersten dag dat /ij er samen op uit waren,
kreeg oom Bullwhistle bijna een beroerte iu den
coupévan den Underground ll:iilway'' daar dit het
vervoermiddel was dat Chollill'e in een onbedacht
zaam oogenblik verkozen had te begunstigen.
Oom Bullwhistle snakte naar adem als een visch
op 't droge en werd purper voordat zij het eerste
station hadden bereikt: Cholliil'e moest, eru' ver
schrikt,, zijn vrouws familielid uit den coupéloodsen
en in do restauratiekamer, waar hij zijn vest los
knoopte, en hem met brandewijn en water volgoot
tot hij een beetje bijkwam. Toen Bullwhistle zijn
<praak weer had herkregen, sprak hij er einstig
over, eene actie tot. schadevergoeding te.;-en de
maatschappij in te dienen, maar een rit, boven op
een omnibus terwijl er een scherpe oostenwind
woei, stelde hem weer iu sfaat den toestand in
een ander licht te zien, ofschoon hij bleef volhou
den dat geen der directeuren een wettig recht
kon hebben om een der passagiers aan gedeeltelijke
lili'e over de trapleuning. Herinner je je niet
dat hij, toen wij soupeerden, zei, dat de kamer
meer \entilatie nooilig had, dan ze ooit kreeg."
l lei) je er eenig idee van hoe lang je oom bij
ons denkt, te blijven." bromde Cholliil'e tcuen zijn
vrouw, toen de dikke polilu ;e_:'cnt weggestuurd
was met, dankbrtuigiuL.'. n en fcn kwartje.
?/Hij sprak van een maand of /es weken, toen
hij kwam/' zei mevrouw Chollille, treurig door
haar neus pratend.
Als hij nog veertien dagen blijft, zijn wij alle
maal gestorven aan i: l'uieiua, o l' vermoord door
inbrekers/' beweerde Chollill'e somber.
En dan te denken dat \\üons juist zooveel
plezier eu voordeel van zijn in/.oek voorstelden!"
kreunde mevrouw Chollill'e. Maar er is altijd een
vlieg in jouw zalf."
Emilie, je hebt je Kobert op een idee gebracht,: '
riep haar echtgenoot en snoot met beslistheid zijn
neus. Kr zullen iu oom Bnllwlnstle's zalf vliegen
verschijnen !'"
.Mevrouw ('liolliil'e vroeg naJunrlijk wat hij daar
mee meende, maar hij wilde niets meer zeggen.
Wat zijn plan ook mocht zijn, hij verkoos het in
geheimzinnigheid te hullen.
Den volgenden morgen stond ('holliffi; vroeg op
eu ging haastig naar den tuin. Maar lïuilwhistlc
sliep gerust, want u'ewoiiiiliik sliep hij den zwaren
slaap van een man, bedwelmd door zuurstof.
Toen hij aan het ontbijt kwam, liep hij het huis
rond zooals hij gewoonlijk deed, hier een raam,
daar een deur opcnstooteud, om de heerlijke versche
lucht, zooa's hij liet noemde, binnen te laten.
Oliver Wendell Holmes.
-J!i Aug. 1SOÜ-7 Oct. 1S<)1.
Maar op dezen bijzonderen morgen liet hij meer
binnen dan heerlijke lucht. Hij Iu t, vliegen binnen,
troepen, benden, h gers van vliegen, grijze vliegen.
blauwe vliegen, vliegen van alh rlei kleuren. Daar
waren er van iedere grootte, en iedere soort, ra
zij maakten oom Bullwhistle haast gi k door de
vervolging waaraan zij hem blootstelden. Hij leed
a! de kwellingen waaraan een kaallioofdig hier in
zulke omstandigheden ondel hevig is.
Liet is een ware plaag!" zei ChoH.ll'c. dien mi
!dag tegen oom Bullwhistle op medelijdenden to< n.
Dat, is het ergste van liet leven in de voor
steden in den vliegentijd."
Wilt, ge daar mee zeggen dat die plaag
voortduurt?" stotterde oom Bullu histle en sloeg l a: d
niet zijn twee handen op zijn kaal hoofd.
Het duurt zoowat een paar weken na eikandei"
antwoordde Cholifffe plechtig, maar wij houden
ze gewoonlijk buiten door de ramen dient te doen."
Wel, ik ben niet van plan te stikken ui levend
opgegeten te worden!"" snauwde oom Bullwhistle.
Over het algemeen ben ik erg geduldig: ma: i
ik wil geen Earao spelen voor het amusement van
een hoopje bloeddorstige Londensche vliegen,
Emilie, geef me even het spoorboekje."
Een half uur later vertrok oom Builvihistic
naar het station. Een aureool van insecten ver
gezelde hem, wreedaardig gonzend.
Den volgenden dag schreef hij aan Choil-ll'e om
zich te beklagen dat, ecu klein deel van zijn kwel
geesten hem zelfs vervolgd hadden tot drn drcmpi i
van zijn woning, Villa Quatre Veuts, (liistyl ursty.
Blowsiiire.
,,Je hebt het heel hamlij; bewerkt, Ilobert,
dat je oom zoo gauw hebt wcguvki'i iïei>. M a; l
natuurlijk kan hij ons niet verwijten «rit er .k
gebeurd," merkte mevrouw Cl.oll.li'-: op toen / ij
het raam van den salon vinnig toesloeg. -Xu >
de vraag maar, hoe heb je In-t, tredaan?''
i/Heel eenvoudig, lieve/'giehelde de ondeugende
Chollille. Het eenige wat ik heb gedaan i*, d t
ik de heesters in onzen tuin besproeid heb in; t
suikerwater."
De Steènen Gast in Bulgarije.
(Lustige liliitter.)
HUN .1 r.\x-l<IKi;iuN'\Ni) \tot L''i>orello-.'roïl<>// > :
Ziet ge hem daar, den commandeur Stani'ioelolt,
dien ik heb afgemaakt? Xu is hij niet «.'vaarlijk
meer; we zullen hem eens plagen!"
Dr. (.'i'MMANIÜ'l l! : Scllilllp IIUIIU1 til" K(T gC
er n]) verdacht zijt. ziet sre mij in levi :..ion lijve
in uw paleis !"