DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 906 Uit Dr. GANNEF's Studeerkamer. (Het auteursrecht voor den inhoud van deze bladzijde wordt verzekerd volgens de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). De Duitsche soldaat en de Duitsche Michel. (G-liihUehter.) MICHBL (zuchtend): »Hem ontlast bij, en ik krjjg de heele vracht te dragen." iiiiiiiiiiiiiiiniii illllllllilliiiiiiiiiiiiliiilliiMiiiiliiiitiiiimiiiimiiiiiiii Tweeliugzielen. jOebroken Speelgoed" was de roman van het seizoen geweest daarover konden geen twee meeningen bestaan en op de helft der ontwik kelde diners in de stad werd, als hulp bij de digestie, het raadselachtige vraagstuk besproken, wie de persoon van Ralph Travers" was, want zoo was het pseudoniem van den schrijver. Bertram Higgs was zijn eigenlijke naam, maar niemand, het minst van allen tante Sophie en nicht Marcella, vereenzelvigden den bezielden Ralph met den fattigen jongen advocaat Bertram. Bertram had goede vooruitzichten, bepaald goede vooruitzichten, maar werd teruggehouden, gelukkig of ongelukkig, zooals het geval wil, door de schoone hand van nichtje Marcella, nicht en aangenomen kind van juffrouw Sophonisbe Higgs, de bovenge noemde tante Sophie. Bertram was altijd opge voed iu de veronderstelling dat zijn aanstaand huwelijk met Marcella een afgesproken zaak was ea daarom werkte hij zich plichtmatig, zooals niet te verwonderen was van zulk een voorbeeldig jongmensch, door de wekelijksehe brieven van Mar cella heen, die nu te Girton was, en trachtte zich te interesseeren voor de geestelijke bekwaamheden van een Cambridger jonge dame in 't algemeen en van 't nichtje Marcella in het bijzonder. Op het oogenblik dat ons verhaal begint was Bertram juist bezig een van zijn brieven die met de morgenpost waren gekomen, open te breken; een vleiende mededeeling van zijn uitgcveis, met een dun rose papiertje met stempel en relief voorzien, erbij, deed hem van voldoening glim lachen, en zijn aanval vernieuwen op gebakken eieren en geroosterd brood, zooals de gewoonte is van personen die onder een pseudoniem schrijven. Er waren dikwijls brieven bij geadresseerd aan den WelEd. heer Ralph Travers, adres: de hceren Filkens & Crabbe." Van deze nam hij er twee af, die er uit zagen als van enthousiaste lezeressen afkomstig, en legde ze apart, denkende dat hij die later wel kon ge nieten, want hij was heel ijdel, die Bertram, en begon heel edel aan een brief van veertien zijdjes, die het postmerk van Cambridge droeg. De brief bevatte uitgebreide beschrijvingen over prof. Podbury's colleges over physiologie, en een nauwkeurig verslag van de vergadering van De vereeniging van dames-studeiiten tot de op lossing van sociale en moreele questies" waarvan ik, lieve Bertram, tot presidente werd gekozen, en waarbij ik hoop, dat ik door nauwgezette toe wijding voor de groote questie van de hervorming van het huwelijk slagen zal, de vereciiiging tot een der nuttigste van heel Cambridge te maken". Bertram huiverde. Na nog een bladzijde iu dezen stijl te hebbeu gelezen, stak hij zijn pijp aan en wijdde zich toen aan de veel aangenamer taak van het lezen der briefjes van de schoone onbekenden. De eerste had den gewonen keiimerkenden stijl. Of de begaafde mijnheer Ralph Travers dacht dat een meisje wier ziel smachtte, en wier hart in over eenstemming daarmee klopte, enz. enz." eindi gend met een verzoek om zijn autographie. Dat wierp de jonge schrijver achteloos weg. De volgende zag er belangrijker uit. Bij Jupiter, wat een grappige brief!" riep hij wat verder uit. De Fransche Kroonpretendenten. (Glühlichter.) I //Juist vrij genoeg in haar woorden, en niet al te vrij. Drommels, dat moet een aardig meisje zijn. Hm, Dolly Penberthy. Aardige leuke naam. Ik ben al dikwijls beetgenomen door de afschuwelijkheid van schrijfsters, maar in deze geloof ik werke lijk dat ik eens iets aardigs heb ontmoet. Want er moeten toch wel mooie schrijfsters ook zijn." En zoo verdiepte vriend Bertram zich in de denk beeldige Dolly en beantwoordde daarom ook haar brief, geadresseerd Te bezorgen bij de hoeren Plumper en Croppt," die zooals bekend is, nog al worden beschouwd als ondeugende uitgevers. J\atuurlijk verleende dit een extra bekoring aan de persoonlijkheid van de mooie Dolly. Ze had hem medegedeeld dat zij een verhaal schreef, handelend over ;/de bohème der hoogere klassen", en had hem gevraagd of hij het manuscript wilde lezen, en haar zijn raad geven. Hij zei dat hij verrukt was dit te doen, en liet verhaal kwam ook op den bepaal den tijd, vergezeld door een hartstochtelijken brief met het verzoek niet te hard te oordeelen over haar eerste poging. Het verhaal zag er uitlokkend uit en heette: ,/Was zij actrice?" Het was met dezelfde mooie hand geschreven en had een heerlijk geurtje van frangipane over zich, dat Higgs zonderling be dwelmde, die meer en meer belang erin begon te stellen. Eindelijk barstte hij .los. Bij Jupiter, het is een beetje erg frangipane, maar liet is zoo be schaafd, dat het gezin van een domine het zou kunnen lezen!" Het tintje wereldschheid, misschien bijna ondeugendheid, van de heldin, vond Bertram ontzettend pakkend zie je", zoo dat de kritiek die hij verzond, Dolly Penberthy's waarschijnlijk mooie oogen moet hebben doen schitteren van plezier. Hierna werd de correspondentie tusschen ,/llalpli Travers" en Dolly Penberthy", door middel van de uitgevers, zeer druk en vurig. Zij vonden beide het geheimzinnige waas dat er over lag aardig, en bewaarden daardoor het ge heim. In twee maanden waren zij gekomen tot Lieve Dolly'', en Beste Oude Jongen" en de/e iutcllectueele flirtation" maakte dat Bertram meer en meer de Girtouiaausche epistels verwaar loosde en vond dat toch eigenlijk Juffrouw Dolly's kleurige ondeugendheden en piquanterieëu oneindig aardiger waren en veel meer naar zijn smaak dan Marcella's deftige stijl en geestelijke verlangens. in een brief meldde Dolly" dat zij nog al veel geld bezat. In den volgenden zeide Ralph" dat hij er zeker van was dat zij goudkleurige lokken en kersroode lippen had. Dolly" vervolgde met : Wat is dat geheimzinnig grappig ! Als ik de geeste lijke iiancée ben waarvan ge spreekt, ben ik zeker dat ik u kan noemen mijn tweelingziel." Zij werden zoo vervuld met elkanders papieren persoonlijkheden, dat de jonge advocaat over weinig anders dacht dan zijn aardig klein schrijfstertic, en zijn vrienden hadden er plezier over en waren er benieuwd naar of hij nog genoeg verliefd was op zijn geleerde nicht. Om de waarheid te zeggen zouden Dolly's ruime middelen, even goed zijn als Marcella's dito en Dolly" zou zeker een veel aar diger vrouw zijn om ze te deelen van het dood gewone en manachtige" Girtonmeisje. Toen hij het dus met zich zelf eens was, over de schoonheid en goedheid van het schrijfstertje, kwamen hij en Marcella tot het besluit, dat zij geen tweeliugzielen w;aren, en dat als Mar cella een van die artikelen bezat, de twee lingziel wel in het bezit zou zijn van professor Podbury. Toen Ralpb, alias Bertram, zijn Liefste Dolly", (zoovér was het nu gekomen) zijn besluit vertelde, ontving hij een brief, die alles was wat een verliefd joiigmensch kon verlangen, en het einde van alles was, dat er werd overeengekomen dat olly en Balph" tweelingzielen waren, en dat zij door een zeer on-mathematische plechtig heid n zouden worden. Ralph" zou komen aan het Guzzlet.on's Hotel in Jermynstreet en vragen naar juffrouw Peuberthy, op Maandagmorgen. Zij zouden vandaar naar den Burgerlijken Stand gaan om vereenigd te worden. De aanstaande bruigom jubelde en 's Maandagsniorgens begaf hij zich, vergezeld van zijn vriend, westwaarts van den Temple. Ja, juffrouw Peuberthy is er," zei de kellner, toen Bertram bovengenoemd logement binnentrad. Uw naam, mijnheer?" Ralph Travers." Mijnheer Pullshawe bleef beneden. Mijnheer Travers, juffrouw!" gilde James. What!" riep de bekoorlijke schrijfster. O!" schreeuwde de ongelukkige Bertram tante!" Bertram! lage, afschuwelijke, schavuit i" i'ullshawe die het evenement had gehoord, en boven was gekomen, merkte op rechterlijke wijze op: Een man mag zijn tante niet huwen!" Het bleek dat Sophonisbe Iliggs niemand anders was dan Dolly Peuberthy". Natuurlijk kreeg i'crtram geen cent van haar, en even natuurlijk is het dat Marcella nu Mevrouw Podbury is, en dat Bertram wel gauw nog ten roman zal schrijven, hoewel deze, daar hij nu een beetje uitgeput is, waarschijnlijk niet zooveel succes zal hebben als met ,,Gcbrokeii speelgoed". Was zij een actrice r'' is nu in zijn acht-envijftigste duizend. iilHllHiiiiiiiiiiiniiiiilimiii jiimiimniiiiiilliiil nnmi »Maak je niet belachelijk, ventje, je post wordt niet meer bezet." ?IIHItlllllllllllllllllllllllMMIMMIIIIIIIIIIÜIIIIIIllllllllllllUMHIlmiMMHIlIJllll Buitenlandsche politiek en Postzegels. Marco, zoo verbaalt Guy Toniel in het Journal des Debat?, had haast om met zijn Latijnsclie thema klaar te komen, want hij moest des mid dags naar de postzegelbeurs. Hij wilde Koreaneu Een slimme buitenman. -~ ?'..f?' Blijf stil staan, vrouw, dan komen we d'r ook op. verkoopen, en do eerste Donderdag na iedere vakantie is de dag voor het doen van groote zaken. Nu beeft Sardou, met Fanfan Henoiton reeds ge toond, wolk een invloed de buitenlandsche poli tiek heeft op den postzegolhandel: Papa zeije eens (het \verrk v;iu Sardou speelt in de jagru van den Amerikaansehen oovlo::: Fani'au, de irctedereerden \\htnen.... boud je daaraan !" Ik U'u naar de beur* en konp alle zuidelijken op, die wonlen aangeboden, en geel' er mijn Kupdsebea eu Italianen voor. Jiibi Lassalle, die uven verstand liad van bet vak, /eide: A^at een e/el, die Fant'au"; maar bij trok een leelijk ireziebt, toen te bah' vijf' bekend werd, dat er niet meer afzonderlijke post zegel* zonden worden uitgegeven! Ik heb er een sla^ mede ^eajau'cn ' Xij \\aivn woedend, de anderen : maai' zij hebbeu ei' geen verstand \;m:' Mareo, de huidige Fanfan, meent dat zijn prototype er geen verstand van heeft. Hij gaat alleen naar de beurs om te ruilen, om voor zijn dubbele exemplaren anderen te krijgen. Dat neemt niet weg, dat ook bij in de wereldpolitiek buitengewoon goed te huis is. Zijn Koreanen bijvoorbeeld geven hem aanleiding tot verschillende conclusies omtrent den oorlog tusschen China en Japan. Een mooie serie, die zeven Koreanen! De kleuren zijn forsch; het randschrift is Chinoesch, het hart is halt' wit, half zwart: het van en het yin: de symbolen van dag en nacht, dood en leven, goed en kwaad. Wanneer zij op een of ander voorwerp staan, wees dan rnaar dadelijk zeker, dat hier Confucius wordt vereerd. Een aardige geschiedenis hebben de Koreaansche postzegels. In 1885 hadden de Japanners besloten, een postinstelling aan het schiereiland kadean te doen; en het Koreaansche gouvernement stond hun toe, hun zegels in te voeren. Maar de Chineezen waren naijverig en wisten een oproer te verwekken, waarin de directeur en zijn ambtenaren onder voorwendsel van samenzwering werden. gemassacreerd, het kantoor aan de vlammen prijs gegeven, en zijn inhoud tot asch verteerd. De postzegels waren maar twee maanden in omloop geweest, en alleen nog maar twee soorten die nu natuurlijk opgeld doen. Ook de andere vijf soorten zijn in den handel, want de kooplieden in postzegels hadden dadelijk bij de vorkrijgbaarstelling er een massa van opgedaan. Maar zij staan lager genoteerd dan de gebruikte. Maar dat daargelaten, zegt Marco ik kon u dus voor drie jaar reeds voorspellen, dat de verhouding tnsscben China en Japan gespannen was, en dat Korea voor de twee rijken een twistappel zou worden. En wie zal overwinnen; is dat ook uit de postzegels op te maken V Mijn waarde heer, /egt Marco : ik zie dat gij weinig verstand hebt van de pbilatelie. Van de overwinning der Japanners waren wij verzamelaars reeds van te voren zeker. Verbeeld u, de Chineezen hadden in hun rijk van vierhonderd millioen zielen, zelfs in de middenprovincies niet een enkel postkantoor. Do eenige Chineesche zegels zijn te vinden in de plaatsen waar vreemdelingen wonen. Zij zijn daar door dezen gefabriceerd, ten eigen behoeve. Waar nu de lieden van het llemelsche Kijk een : zoo eenvoudige en onmisbare instelling als de posterijen zijn, nog niet voor elkander hebben kunnen krijgen, hoe meent gij dat zij een leger en een vloot zouden hebben kunnen organiseeren? En dat. terwijl de Japansche post even regelmatig j werkt als do onze ! Zuinig en ordelijk als die j Japanners zijn ! Al hun oude postzegels wecken zij los en verkoopen zij : alleen te Parijs zijn er millioenen exemplaren van : zij zijn te geef, want ieder heeft ze. En sterker : eenige maanden ge leden was het llemelsche Itijk van plan, een ] postzegel, de eerste, uit te geven ter eere van den zestigsten jaardag van do koningin-regentes. Waar werden zij besteld 'f te Tokio. En daar zijn zij door liet uitbreken der vijandelijkheden, gebleven ook. Voor een eenvoudig vignet dus, moeten de Chineezen bij hun vijanden te markt komen. Hoe zullen zij ze dan verslaan V Vooral in koloniale politiek is Marco oen bolleboos. Van Siam weet hij te vertellen, hoe Engeland bet aan Frankrijk betwistte, door op verschillende plaatsen waarover Frankrijk zijn protectoraat bad uitgebreid, postkantoren op te richten, en zegels uit te geven met den kop van Choelalon Korn den Eersten: op die wijze meende de Brit de dynastie van zijn vriend tot een wettige te stempelen. Madagascar. Daar zijn de Franschen begonnen met heel voorzichtig op sommige plaatsen, Sainte Marie, Diégo Suarez. Nossi Bé, aan den zoom van het eiland, eenige postzegels uit te geven. Thans bestaat het voor nemen, die kleine instellingen te combineeren tot n groote, en zullen de zegels rondvveg den naam Madagascar dragen. Dat bewijst, zegt Marco, dat het Fransche protectoraat vasten voet beeft gekregen, en gezag begint uit te oefenen. Ik wil, zoo gaat het ventje wijs voort, u zelfV voorspellingen doen, gebaseerd op mijn postzegelalbnm. Zie eens naar Ethiopië. Dat heette sedert '8'.i te zijn een land, dat zich onder Italie'.bescherming had geplaatst. Het was zoo niet. maar Italiëdeed het zoo voorkomen, tot de negus het geleende geld terugbetaalde, en zich van zijn «beschermer" losmaakte. Hij wilde zijn eigen baas zijn, en ook zijn eigen posterijen heb ben, en zijn eigen zegels, met zijn eigen kop erop. De Fransche administratie nu vervaardigt diepostzegels. Wat mag ik dus in uitzicht stellen V Dat Menelik II zoo noodig Frankrijk s bescher ming zal kiezen boven die van Italië, en dat de Franscbe kolonies Obock en Djibouti van der. dag af zich in een gunstige positie bevinden. Conclusie: aanstaande diplomaten dienen zich een postzegelalbum aan te schallen ! Lourdes. Het is bekend, dat Lourdes op den index is gekomen. De UZEUU helxloaiadaire bad den roman aan haar lezers beloofd, en kwam nu in een lastig parket, want eenigen van ben verlangen geen revue in huis, met een romam die op den index staat. Om deze respectables susceptibilités" te ontzien, zal de redactie zoolang Lourdes duurt, twee edities geven. De lezers die dat verlangen krijgen in plaats van Zola's boek een roman van Fernand Calmettes: Krar.es fdles. Dat is, merkt de Dr'bats op, als in de hotels, waar de habitué's op Vrijdag kunnen kiezen tus schen een .diner gras" en een »dïner maigre" ' Een veiligheids"wieler. (Pull Mail Budget.) DIIKTKU (vol sympathie) Viel, wel keieltie. wat badt je voor een \elocipidc ' ' PATIKNT (met moeite) Len . pitont dokter."