De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1895 6 januari pagina 10

6 januari 1895 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

10 DE AMSTEKDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 915 Henri Brisson, De nieuwe president der Fransche Kamer. llillll mum Een grafschrift voor een olifant. Jumbo is niet de eerste van zijn geslacht die van de grooten der aarde de genegenheid wist te winnen. In de zestiende eeuw, zoo lezen wij in de Time?, deed koning Emanuel van Portugal een olifant cadeau aan paus Leo X. Het was een prachtexemplaar, en een beest, begaafd met vrouwlijke aanvalligheid en de gemakkelijke vor men van een edelman. Hij kende zijn wereld zoo- goed, dat toen hij aan den paus werd voor gesteld, hij de drie gebruikelijke kniebuigingen maakte, en gracelijk voorover neigende, des pausen voet kuste met zijn slurf. Leo X beminde zeer dit tamme dier der wildernissen, en koos om zijn portret te schilderen niemand minder dan Rafaël. Doch op den aanvalligen leeftijd van zeven jaar kwam het beest te sterven, aan angina diphtherina. De paus was zeer bedroefd, en liet hem plechtig begraven, in het Vaticaan, terwijl onder zijn portret dit grafschrift kwam te staan : Monte sub hoc Eleplias ingenti nontegoïingens Quem Rex Emanuel, devieto Oi'iente, Leoni, Captivum misit decimo; quod liomula pubt* Mirata est Aiiimal, nou lotigo tempore visum, Vidit. ft humanos in bruto pcctore sensus. Invidit Latii sedem milii Paren beati Nee passa est ternos Domino famularier anuos; At quae sors rapuit naturae debita nostrae Tempora, vos, superi, magno aocunmlate Leoni. Vixit annos Vil Obiit anginae rnorbo. Altitudo erut palmoruin XII lo. Baplisla Branmius Aquilanus a Cubiciilo el Elepluuitis curae praelYrtus posuit ilDXVl S Junii Leonis X Pont. anno ([UHi'lo Rapliacl Urbinas quod natura abstukrat arie restituit. Hetgeen beteekent: Onder dezen giooten heu vel, lig ik, een groote olifant dien koning, Ema nuel, toen hij het Oosten had bedwongen, als gevangene zond aan Leo X. De Romeinsche jeugd heeft verbaasd gestaan bij het dier, dat het niet lang mocht aanschouwen, en hij de menschelijke ge voelens die het omdroeg in zijn gemoed. De Parce heeft mij het gelukzalige Laitum als woon plaats misgund, en heeft niet toegelaten, dat Onder de mistletoe," (Punch.) ik myn heer driejaar diende. Den leeftijd echter, die mij toekwam, doch het lot mij roofde, voegt gij, goden dien bij de jaren van de grooten Leo. Hij leefde zeven jaar; hij stierf aan angina; hij was twaalf palmen hoog, Joannes Baptista Braconius Aquilanus a Cubiculo, belast met de zorg voor den olifant, heeft dit grafschrift hier geplaatst, den Ssten Juni 1516, in het 4de jaar van Leo's pausdom. Raphael Urbinas heeft wat de natuur vernietigde, door de kunst hersteld. Sar Peladan in den handel. Sar Peladan, de Magiër van het Rozekruis enz. heeft zelf een einde gemaakt aan al zijne waar digheden en aardigheden. Hij is een eerzaam bourgeois geworden en heeft in de nabijheid van de Opéra te Parijs een winkel van vélocipèdes geopend. »Gevallen grootheid of late wijsheid V" vraagt d 3 Figaro. Wenschen en waardeeringen van Europeesche grootheden. Het Fremdenblnrf, te Weenen, heeft aan ver schillende bekende Europeanen gevraagd, o, welke gebeurtenis in het afgeloopen jaar of welke schrede voorwaarts op het gebied van literatuur of we tenschap, beeldende kunst of muziek, humaniteit of politiek hun de grootste vreugde heeft gege ven, en b welken wensch zij hebben voor het aan brekende op het gebied waarop zij zelf werk zaam zijn. Zie hier eenige van de antwoorden: R u d o l f B a u m b a c h, het lid van den Duitschen Rijksdag; a. De ontdekking van het heilserum tegen diphtheritis; b. Ik wensch dat de duitsche schrijvers duitsch op eigenaardige wijze gevierd. Over het geheele land bestaat de gewoonte, dat de kinderen trachten hun ouders in eene kamer op te sluiten, waaruit ze hen s-lechts vrijlaten tegen de belofte van eene traktatie. Ook op scholen en werkplaatsen wor.it dit oude gebruik toegepast In Brabant en Lim burg doen zelfs de dienstboden er aan mede, en beproeven op die manier een cadeautje van hun meesters machtig te worden. Te Antwerpen worden ook de gasten aan dit régime onder worpen; een pastij met worstjes gegarneerd, is het gebruikelijke losgeld. In de dorpsscholen van het land van Aalst werd vroeger de meester op zijn stoel vastgebon den en zoo naar de naastbijzijnde herberg ge dragen, waar hij eerst werd vrijgelaten als hij een vaatje bier had besteld. Te Xijvel wordt de scholarJi nog door zijne leerlingen opgesloten. In de Kempen gaven de schoolmeesters vroeger aan hunne leerlingen een haan en een kip, die door de scholieren werden onthoofd ter eere van St. Thomas, den beschermheilige van den dag. In de Ardennen schijnen de schoolmeesters minimum-lijders te zijn. Daar offeren zij geen gevogelte, maar de kinderen brengen kleine haantjes mede (ongelukkig zijn het maar papieren haantjes) en verbranden die vóór de school. De doodkist van Alexander den Groote. Het is bekend, dat Alexander de Groote de beschikking maakte om zijn lijk in een gouden doodkist te leggen, en het aldus naar Alexandrie te doen vervoeren. Aan dat gebod werd gevolg gegeven, en van Babyion naar de nieuwe Egyp tische hoofdstad reisde de doode vel 'heer in zijn gulden hulsel. Maar het Xijlvolk vond het jamHet eerste knnststni (Lustige Blatter.) -T7// f>--r*f M' : V fc/ ^w/r IA '.^K* ^ * fctX» «N^»-^KMa«ry^ ? i. la^Mi i . 1 .. - , > / i' / Goo< was ; nu ehelnar V/m Kuiler: Gij hebt u overtuigd, mijne hecren, dat er eerst niets onder licht ik de kast op een, twee, drie. en ge ziet de mooiste mwilkorrenwet!" Vader Kerstmis: Ha, ha! Met al hun nieuwerwetsche begrippen, blijven ze toch gaan.';'allen aan die ne oude gewoonte getrouw !'' zullen schrijven. T h e o d o r !?' o n t a n e, te Merlijn : a. Het trek ken aan den staart der Chimiozen. b. '/.oo hoog mogelijk honorarium. l! j ii r n s t j e r n e M j r n s o n. n. Dat vrijheid en verlichting een nieuw gebied hebben veroverd door de belangrijke zege der Hongaren over het clericalisme. b. Dat »en werk verschijnt, dat op de basis der nieuwere psychologie aantoont, dat de lite ratuur en de kunst haar verantwoordelijkheid en haar taak moeten doelen met de edelste krachten van het tijdperk of overbodig zijn. Eerdinand von S aar bepaalt zich tot den wensch, dat er minder geschreven en meer gelezen mocht worden. Pailleron geeft een even oprecht als ego stisch antwoord : «. De grootste vreugde heb ik in :i>t beleefd aan het succes van mijn blijspel Cidiotixs, en b. Mijn warmste verlangen voor 'X> is, dat het werk waaraan ik thar s bezig ben, even goed slaagt Doch professor l" n g e r te Weenen schreef: Xeem mij niet kwalijk, dat ik do ge stelde vragen niet beantwoord. Als studeiU reeds had ik grooten afschuw van mij te laten exaniineeren en nu ik een oud professor ben. kan ik alleen nog maar vragen stellen. De kortste dag in België. De kortbte dag van het jaar wordt in Belgi De Duitsclie wetsontwerpen tepn den Umstnrz, (Glühlichter.) mor, dat zooveel schats ongebruikt lag, en smolt de gouden doodkist, en gaf den dooden man ten glazen, waarbij hij dit won, dat zijn bewon deraars zijn aangezicht konden komen aanschou wen, en zich daardoor sterken. Xoo maakten tal van Itomr-insohe veldheoren bedevaarten naar zijn graf. Met den ondergang van het lloineinsche Rome vervaagde de herinnering aan den Macedonischen volkerentemmer ; maar onder de Alexandriers bleef' het gerucht loopen, dat zijn lijk was bijgezet in ecu ondoranrdsclj graf, en de plaats daarvan werd nauwkeurig beschreven. Toen Mohammed's godsdienst Egypte belieerschte, werd daar een moskee gubouwd, de Dam'el-moskoe, en meermalen hebhen werklieden, die er tot ondergrondschen arbeid werden gebruikt, verzekerd dat zij Alexaniler's doodkist, staande op een katafalk. met eigen oogen hebben aanschouwd. Dientengevolge hebben verschillende archeologen op verschillende tijden getracht in den crypt door te dringen, maar zonder dat zij slaagden, want de Daniel-moskee gaat door voor een van de heiligste plaatsen van Alexandrie, en wordt op hooger last streng be waakt. De pogingen der geleerden hebben zelfs het gevolg gehad, dat de shacli den toegang tot den graf kolder deed dichtmetsolen. Thans hebben, naar aan de I'e^ter Liuyd uit Kaïro wordt bericht, een aantal Egyptologen zich tot don Khedive gewend met het verzoek, den crypt onder de Daniel-moskee te mogen openbreken en uitgraven. Dat Alexunder's lijk nog zal worden gevonden, wordt door meer dan een van hun betwijfeld, Een muizenval voor een leeuw. maar allen zijn overtuigd, dat zij in den graf kelder zoo niet dit dan toch zeker een gewichtig docu ment der oudheid zullen vinden. iiiiiMimiiMiimiiiiimiiimitiiiiiiiiii» Venetiaansche tentoonstelling te Londen. Wie dezer dagen in Engeland's hoofdstad komt. verzuime niet, een tv zoek te brengen aan de New Gallery. Daar is een tentoonstelling geopend, gewijd aan venetiaansche kunst. Er zijn ongeveer .'550 schilderijen en teekei>ingen te zien; maar bovendien nog een vijfhonderd nummers die de borduurkunst, het kantwerk, de glasblazerij, het aardewerk, de emails en de bronzen van Veneti vertegenwoordigen. Een paar van de merkwaar digste namen 'i Er is een zeldzame Crivolli : Smt George en de Draalt, het pendant van Een Venetiaanxch edelman van Sebastiaan del I'iombo ; Adam en Eva van Tintoretto, het Portret van dm doge Antonio Grimani van Titiaan, en van den zelfden de Vereering van Venitf, de Doop van dtn Christus van Paul Yeronese en £Vn c/nndeloptocht in liet Ganal grande te Venetiëvan Guardi. De voorwerpen van kunstnijverheid, hier geëx poseerd, zijn stuk voor stuk, kenschetsende exemplaren. De tentoonstelling is ingericht door een comitévan verzamelaars, waarvan de hertog van Westminster de voorzitter is. Een gedenkteeken voor Emile de Laveleye. Voor den bekenden Belgischen staathuishoud kundige Emile de Laveleye is te Luik een ge denkteeken opgericht in de voorhal der l'niversiteit, aan welke hij jaren lang a's hoogleeraai verbonden was. Ofschoon De Laveleye geen aanhanger was van de sociaal-democratische leer, heeft hij vele rechtmatige eischen der arbeidende klasse, zoowel door woord als geschrift, met groote warmte en goed gevolg ondersteund. Het goed recht der Vlaamsche taal. In een der laatste zittingen van de Belgische Kamer heeft de nieuwgekozen afgevaardigde var. Aalst, pastoor Daens, eene rode gehouden in de Vlaamsche taal. De Waalsche vertegenwoordigers. dio den spreker niet verstonden, protesteerden heftig, en verlangden dat de rede dadelijk mon deling in de Eransche taal zou worden overge bracht. De voorzitter der Kamer wilde dit niet toegeven. Hij troostte de Walen door hen er op te wijzen, dat zij later do vertaling der rede zouden kunnen lezen in de Annalen parlemen taire?, het oflicieel verslag van de zittingen. De beslissing is van to meer belang, omdat tot dusver, wel niet door de geschreven wet, maar door eene stilzwijgende overeenkomst het gebruik dor Vlaamsche taal bij de Kamerzittingen was uit gesloten. Het oMe en net nieuwe jaar, (Pull Mail Budget.')

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl