De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1895 27 januari pagina 10

27 januari 1895 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 918 NIEUWE UITGAVEN. O. Cntsiuit, Die delphischen Hymnen. Untersuchungen ber Texte und Melodien. Göttingen, Dieterich'sche Verlags Buchhandlung. .P. Julio, Rettet Euch! Roman, Berlin, Friedrich Luckhardt. K. Koenen, Gefasskunde der vorrömischen, römisohen u frankischen Zeit in den Rheinlanden. Bonn, P. Hannstein. 7. Noren, Deutsche Sagen in ihrer Entstehung, Fortbildung und poetischen Gestaltung. Giessen Emil Roth. Elige Polko, Heil und Dunkel. Neue Novellen. Köln, Albert Ahn. G. A. Seyier, Geschichte der Siegel. Leipzig, P. Friesenhahn. M. Ttnger, Die Lotorblume. Roman, Berlin, Friedrich Luckhardt. H. Thode, Der Ring des Frangipani. Ein Erlebniss. Fankfurt a. M., Heinrich Keiler. H. Wolgart, Ueber Bilderbuch und Illustration. Hamburg, C >nrad Klosz. Ch. Cumb'er. Entretiens sur l'organisation et l'utilitédes association de secours mutuels. Gent, Ad.. Hoste. 2de ed. '? Idem. Gesprekken over de inrichting en het nut der maatschappijen van onder! ingen bijstand. Gent, Ad. Hoste, 2e uitgave. Berthe Leroy, Mémoires racontés par ellemême. Bruxelles, Heiiry Kistemaeckers Etienne de Smet, L'évolution du mouvement syndical ouvrier en Belgique. Gent. Ad. Hoste. Julius van Zele, Beknopte uitlegging der staats wetten. Gent, Ad. Hoste. C. D. Allen, American book plates; a guide to their study. Whith a bibliography byE. N. Nevins. London, George Bell & Sons. L. T. Meade, Red rose and tiger lily. London, CaBsel & Co. A. F. Melliar. The book of the rose. London, Macmillian & Co. W. Minto, The litterature of the Georgian era. Whith a biographical introduction by William Knight. London, Blackwood & Sons. Rosa Mulholland, Banskee Castle. London Blackie & Son. E. Stenbock, Studies of death. Romantic tales. London, David Nutt. B. E. Warner, English history in Shakespeare's plays. Londen, Longmans, Green en Co. A. Boltz, Vasantasena und die Hetaren im indischen Drama. Das Vedavolk in seinen Gesamtverhaltnissen. Darmstadt, L. Brill. H. Ootthelf, Marcelle. Roman. Mannheim, J. Bensheimer. M. E. delle Grazie, Robespierre. Ein modernes Epos. Leipzig, Breitkopff und Hiirtel. E. G. Kurz, Georgius Pictorius von Villingen, ein Arzt des 1<> Jahrh. und seine Wissenschaft. Freiburg i. B. J. C. B. Mohr. M. Gérzetic, Ueber aufgefundene chirurgische Instrumente des Althertums im Viminacium, (Kostolac in Serbien), nebst einem Anhang ber die altesten Behillfe der Medicin im Dienste des Sonnencultus. Karansebes, Diöcesan. Buchdruckerei. A. Schönfels und H. J. Giers, Der Sang an Aegir, Lustspiel. Berlin, A. Entsch. H. Tardel, Untersuchungen zur mittelhochdeutschen Spielmanspoesie. Leipzig, Gustav Fock. M. Viul'i, Blasirt. Roman. Berlin, Bibliographisches Bureau. iiiiiiiiiimiittitiiiiii iitiiiiiiiMfiiitiiiniiMiiiiiiiii De geschiedenis van twee standbeelden. De Progrès de Lyon geeft de volgende anek dote te lezen: De oude inwoners van Lyon zullen zich zeker den heer Vaisse nog herinneren, den prefect van den 2den December, die door zijn vrienden werd vergeleken met Haussmann. Toen deze man met de ijzeren hand tegen het einde van het derde keizerrijk kwam te sterven, werd besloten, hem een standbeeld op te richten, en in de dagen van de oorlogsverklaring van 1870 prijkte reeds het voetstuk daarvoor i:i het park de la Tête d'Or, op het voornaamste punt van Een lief M. (Forain in den Figaro.) FÉlii Faure. De nieuwe president der Fransche Republiek. de laan die langs het Sporteiland loopt. En het borstbeeld van den heer Vaisse stond reeds in de gieterij gereed. Maar na den val van het keizerrijk, waarvan hij een warm partijganger was geweest, kon er niet meer aan gedacht worden, den prefect op zijn piedestal te zetten Een tijd lang bleef het beeld zwerven en ten slotte ver huisde het naar de kelders van het stadhuis. Tweede hoofdstuk. Claude Bernard, de be roemde physioloog, kwam te sterven. Er werd een inschrijving geopend om een standbeeld voor hem, den Lyonnees, te stichten Maar nu het er op aankwam, een »vraie gloire nationale" te vie ren, was het geld moeilijk to vinden. In 1S!H), i na zeventien jaar, ontbraken er nog 15.0(10 francs, dat was de prijs van het brons. Goede raad was duur. Daar kwam professor Raphael Dubois op het denkbeeld, om den heer Quivogne, adjunct bij de afdeeling schoone kunsten, te vragen, of ! er niet in een of andere catacombe van de ge- ! meente nog een stuk brons lag te verroesten, : beeltenis gevallen souvereinen of in ongenade gevallen volkstribunen. De heer Quivogne ging : zoeken en vond de buste van den prefect Vaisse, < en de gemeenteraad was goedgunstig genoeg, om j haar ten behoeve van Claude Bernard's nagedach- | tenis af te staan. De prefect zou worden omgegoten tot physioloog. Maar de familie, vol piüteit voor den dienaar van het keizerrijk, verzette zich daartegen. Zij bood de 15.000 francs aan. om in ruil het standbeeld te ontvangen. De koop werd gesloten en Claude Bernard kreeg zijn eigen brons, het aan de epigrammendichters overlatende, een fraai opschrift te verzinnen voor dat van den prefect Vaisse. ; Oud lood om oud ijzer. Kaar aanleiding van het aftreden van CasimirPerrier en de daarvoor opgegeven redenen, her innert het Journal den Déb its aan het jam- 1S-I1. toen een redacteur van La, France, die valsche brieven van Louis l'hilippe had gepubliceerd, om den koning als landverrader ten toon te stellen, door de jury werd vrijgesproken, en aan de ver ontwaardiging, die de vrijspraak alom wekte. De vijanden van het burgerkoningschap maakte er van gebruik, om bij hoopen valsche brieven van den koning over het land uit te storten. Het blad herinnert aan wat Ileine erover schreef: »Wat ieder ander, in dergelijke omstandigheden, is ver oorloofd, staat alleen den koning niet vrij. Ieder, die op deze manier door valsche brieven den naam van landverrader krijgt, kan het zoover brengen, dat hij op de bank der beschuldigden komt te zitten, en in den loop van het geding xijn onschuld ten duidelijkste wordt bewezen Maar voor des konings eer bestaat die zuivering niet. want de grondwet verklaart hem onschend baar, en verbiedt, hem voor den rechter te brengen. Xog minder mag hij duelleeren, en in dit, nog altijd overtuigingskracht bezittend godsoor deel de smetteloosheid van zijn eer bewijzen. Louis Philippe moet kalm op zich laten schieten, maar mag zelf nimmer naar liet pistool grijpen, om van zijn beleedigers satisfactie to eischen Zijn kroon is slechts het mikpunt voor den las ter, e.i zijn scepter is om hem te verdedigen minder bruikbaar dan een gewoon stuk hout." In de laatste dagen, zegt het Journal des Dé'iats, zal menigeen tot zichzelf gezegd hebben, dat het op dit punt al precies eender is, of men koning heet, of president eener republiek: oud lood om oud ijzer ! Mevrouw en keukenmeid. Kensington is in opschudding door de versc'; ijning van een vrouwelijke Jack the Ripper. /ij vraagt aan argelooze vr.iuwea den weg, en onthaalt ze. wanneer zij blijven stil staan, op eenige messteken, (leen wonder, dat de dames De Maarte zoMenyal (Luf,i!(ie Jüiittir.) .1, »Meneer de president is wel verstandig geweest, toen hij den kleermaker van meneer Carnot nam." mm >^'^i\%$ yt&w> u$ A ,^/R' ^m^M^A \ r' /" /V-'T^-o<. -?'''/ feïri «K'V ^'-7v'/--S%\^>..-'<;A-C'^?" ^'^ "^ En toen Eva Crispi zag, dat zij niets had om aan te trekken, verleidde zij den ouden Adam om wissels te accepteeren ter dekking. van dit stadsgedeelte zenuwachtig zijn. Van die zenuwachtigheid geeft de bekende James Payn in zijn causerie in The lustrated London News het volgend voorbeeld: Een dame, door de algemeene paniek aange grepen, was op een middag op weg naar huis, toen in een stille straat een fatsoenlijk gekleed vrouwspersoon haar staande hield, en haar naar den weg vroeg, toevallig dezelfde straat waar do dame woonde. Zij was overtuigd, dat het mes reeds voor haar werd klaar gehouden, en wist niet beter te doen, dan haar parapluie te nemen, en van heb ik jou daar er mee van zich af te slaan, met dit gevolg, dat de onbekende met bebloeden kop het hazenhad koos. En zij op een draf naar huis. Onze mevrouw had haast. Tegen vijf uur ver wachtte zij een keukenmeid, die zich zou komen. presenteeren. Maar het werd half zes en zes uur, en er kwam geen keukenmeid. Eindelijk, lang na zessen, werd er gebeld. Een juffrouw verscheen, het geheel e gezicht met pleisters be plakt. »IIet spijt mij zeer, mevrouw, dat ik te laat kom, en dat ik er zoo uitzie, maar ik heb een schrikkelijk avontuur gehad. Een vrouw die er bijna als een dame uitzag, heeft mij zoo toe getakeld als u hier ziet, en dat alleen omdat ik haar den weg hierheen vroeg. Ik denk dat ik nog dankbaar moot zijn dat ik er zoo ben afge komen, want het zal zeker Jack the Hipper van Kensington zijn geweest." Tableau ! Het volkslied van Reuss. Bekend is, dat een van de vorsten van Reuss zoo lang heeft gedwongen, tot hij »ook zijn spoorweg" had. Dat Reuss echter ook zijn volks lied heeft, is misschien voor velen een geheim gebleven. Toch is het zoo. Het is het vorstendom Reuss oudere linie, 31G vierkante kilometer groot. en 52000 zielen rijk, waar volgens de Istndesseitutiy bij de viering van den veertienden ver jaardag van prinses Emma door de stedelijke Greizsche vereeniging »die l'flanz- und Piiegstiitte echten Reussenthums" schaduwbeelden werden vertoond, o. a. de portretten der »rege°rende familie." En bij die vertooning, zoo schrijft de Landeszeitung, zong de vergadering staande het eerste koupiet van het volkslied, luidende: »Es leb' das Reuss'sche Ilaus Und Alle die daraus Fürst Reussen nonnen sich. Absonderlich Reuss Heinrich, Hurrah ! Absonderlich Reuss Heinrich, Hurrah! Der Lobenstein führt Und Ebersdorf ziert Zu aller Reussen Lust!" Het heet dat vorst Heinrich LXXII, die in 1S24 de regeering van het vorstendom LobensteinEbersdorf aanvaardde, maar in 18-48, bijdeJulirevolutie weder werd verdreven, dit volkslied heeft doen vervaardigen. Jammer dat de naam van den roemrijken hofpoëot niet aan de ver getelheid is ontrukt! Vanderbilt's nieuwe paleis. Cornelius Vanderbilt, de groote Amerikaansche spoorwegkoning heeft dezer dagen zijn nieuw paleis te Xew-York met een bal ingewijd. Gedu rende zes maanden van het jaar zullen in dit huis gemiddeld tien menschen wonen. liet staat in de Fifth Avenue, en heeft in een ronde sim 12 millioen geko t. liet heeft drie verdiepingen. en is geheel in Spaanschcn stijl opgetrokken. De balzaal in de grootste van alle New-York sche woonhuizen: zij is 21 meter lang en 15 meter breed, in wit en goud, stijl Louis XIV. liet geschilderd plafond kost alleen een burger manskapitaal, en boven langs den rand loopt een guirlande gebeeldhouwde bloemen, waaruit electrisch licht schijnt. Bij het openingsbal, dat ? (10.000 kostte, waren de wanden met natuurbloemen bedekt. Naast het huis is een tuin, die een geringer oppervlak heeft dan het paleis zelf, Maar voor de paar bloemonbedden die er prijken is ruim oen millioen gulden betaald. Het hoofdbestuur der vereenigirg «Eerste Hulp bij Ongelukken''' deelt ons mede, dat gedurende de maanden Februari en Maart op de avondcur sussen nog enkele mannon en vrouwen kunnen worden toegelaten. Zij hebben zich daartoe hij den secretaris, den lieer F. \V. Westrouon von Mceteren, P. C. Ilooftstraat l.'!!), aan te melden, met duidelijke opgave van naam, beroep, woon plaats en beschikbare avonden. Wij herinneren er tevens aan, dat deze veree niging zich ten taak stelt om de kennis van de hul]), die een leek, ingeval van een ongeval, in afwachting van de komst van een geneesheer, kan verleenen, f/rtit/'* te rempniilf.u. Aanvankelijk heeft zij hiermede zooveel succes. dat zich reeds uit hare oud-leerlingen oone ver eeniging heeft gevormd, onder den naam van Afdeeling Amsterdam, ten einde het geleerde te onderhouden en VMO noodig ;ian te vullen. liet hoofdbestuur der vereeniging bestaat uit: Dr. C. I!. Tilanus, voorzitter; prof. dr. J. A. Korteweg, penningmeester; F. W. Westerouen van Mederen, secretaris; mej. G. l!. Cort van deiLinden en mr. Th. Stuart. Veiligheidsmuseum. Ten einde de werklieden beter in de gelegen heid to "stellen het Veilighcids-Museuni, Groene Burgwal 14, te kunnen bezoeken, heeft de museumcommissie besloten het Museum den l sten en Uden Zondag van elke maand, te beginnen met Zondag 20 Januari, kosteloos van l tot-l uur 's namiddags open te stellen.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl