Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No.929
dans la vérité? Quelle réponse donner, même sur
Ie sujet que nous traitons, a la célèbre
question de Ponce Pilate? Un Anglais et un Américain
ont une conception différente de la moralitéen
art pu dans la vie. Pornograpbie U Mais
Corrège, Tiépolo, Jules Romain, Boucher sont des
pornographes. Certaines fresques de Rapbaël ii la
Sixtine ne sont que de la pornographie simple,
et si je me permettais de montrer sur mes affiches
tout ce que montrent ces maïtres, je serais s
rement poursuivi. Or a ce propos, il faut que je vous
raconte une aventure, dont certes vous ne vous
doutez guère. J'ai failli tre poursuivi une fois,
il y a quelques douze ans, pour avoir reproduit au
beau milieu d'une affiche, la Crucke cassée de
Greuze Ah! vous avez l'air de ne pas me
croire C'est pourtant la vérité. l'arfaitement.
On me fit appeler au parquet, et je dus recouvrir
d'un voile Ie sein de la jeune fille dans Ie tableau de
Greuze." Met een kleine naamsverandering zou men
hier een variantje op Alfred de Musset kunnen leve
ren, en met den Rolla-zanger vragen: Es-tu content,
Tartuffe?" Zijt ge voldaan, o onsterfelijke Moli
reheld, over uw zakdoekjes, die ten gevolge heeft
dat uw voorgewende vrees voor ,de coupables
pensees" nog in de laatste jaren der negentiende eeuw
school maakt bij het parquet uwer woonstad, dat
precies z. b. f." is als Multatuli's Hallemannetjes ?
Wellicht Chéret's hoofdwerk, althans zeer zeker
vier zijner schitterendste meesterstukken, zijn de be
roemd geworden decoratieve paneelen fantastische
allegoriën van het blijspel, de muziek, den dans,
de pantomime die hij in '91 op bestelling voor
het huis Pattey op den Montmartre-boulevard
vervaardigde. Habent sua fata ook deze kunst
werken hadden hun lotgevallen. Chéret had zes
duizend francs voor zijn arbeid gekregen. Niet
lang daarna ging de Pattey zaak failliet. Toen
waren slechts zoowat tweehonderd stuks verkocht,
waarschijnlijk ten gevolge van den vrij hoogen prijs
(dertig francs per stuk). En zoo bleef Chéret met
nog ongeveer driehonderd stuks in zijn maag zit
ten, die hij volgens contracts- of wetsbepaling
niet in Frankrijk, maar uitsluitend daarbuiten
verkoopen mag.
Geestig-karakteristiek gedacht zijn als stoffeerende
attributen, op den achtergrond der roze ') Comedie ?
meisjesfiguur, de Molière-typen van den Bourgeois
gentilhomme, Sgarauelle, enz. Het Dans-paneel is de
apotheose van het zweven, luchtig-los,
elfenachtig. Uit de schier beenachtig-dunne slankheid spruit
een onvergelijkelijk sierlijke, svelte bevalligheid van
lijnen, van vormen-beweging voort. En hoe juist
is liet blond-blanke der vleesclikleur uitgedrukt.'
Er is van een symphonie en blanc-majeur" gespro
ken (o. a. ter zake der ,/exposition du blanc" iu
Zola's Au Bonlieur des Dames). Welnu, daa is het
schitterend Pantomime-paneel een symphonie in
geel om met onze muziek-puristen te spreken
groote terts. Behalve groote trommel, guitaar,
castagnetten, zijn (evenals op de Olympict-a.ffic\\e)
de ouderwetsche kleine, door Berlioz der vergetel
heid ontrukte, uit den doodslaap opgewekte
bekkentjes de attributen der Muziek-nymf. Voor ons,
germaansch gevoelende Bachianen, Beethovenianen,
Wagnerianen, dwepende bewonderaars van Mozart,
Schubert, Weber, ons valt 't dubbel op, hoe
infransch, hoe typiseh-parijsch de Parijzenaar Jules
Chéret hier de symbolische mensch-wording van
het muziek-begrip opvatte en voorstelde. Zijn
gracieus-élegante meisjesgestalte is een verheer
lijking der leichtgeschürzte muze, der
br/stringuegodin van Offenbach, een verheerlijking der Venus
vulgivaga zijner lichtzinnige operette-school. Voor
haar is zelfs de atmosfeer van Adolphe Adam,
Albert Grisar, Victor Massé, nog te edel-verheven,
te «.hoog." Lecocq, Hervé, Planquette, Audran,
Serpette a la boune heure: hier is haar erf,
haar rijk!
Dat alles afzonderlijk beschouwd, dat alles bij
elkaar, als geheel, en Uoc opgevat, is van
weergalooze artisticiteit, en verschaft
levensvreugdeverhoogend kunstgenot, dat terwijl wij den naam van
den beerlijken maker zegenen zijn werk (om een
wagnerseh Wotan-citaat te bezigen) tot de lachende
Lust" onzer oogen stempelt.
') Er bestaan ook exemplaren, waarop zij geel is.
J. v. SANTEN KOUT.
P. S. Gedurende de proef-verbetering lees ik,
dat de parijsche gemeenteraad Jules Chéret zooeven
met algemeene stemmen tot decorateur van een
der zalen van het parijsche stadhuis heeft gekozen.
Puvis de Chavannes, de beroemde, groote verte
genwoordiger van den griekschachtig
streng-klassieken stijl in de hedendaagsche fransche
schildersehool, zal een andere zaal moeten décoreeren.
Voorwaar een eervolle onderscheiding voor 'n
eenvoudigen affiches-teekeiiaar.
Arti."
In »Arti et Amicitiae" wordt hedend geopend
een tentoonstelling van zwart en wit enzoovoorts,
vervaardigd door leden der maatschappij.
Bij de heeren Preyer & Cie., lokaal »Pictura",
Wolvenstraat 19, is geëxposeerd een aquarel van
Geo Poggenbeek, »Eendeslpotje", terwijl in hun
Kunstzaal eenige belangrijke schilderijen van
Israels, Maris en Mauve ter bezichtiging zijn
gesteld.
Bij de tirma E. J. v. Wisselingh, Spui 23, is
tentoongesteld een schilderij van Ed. Karsen »Bij
Amsterdam".
"l l"" IIIIH I1III1IIIIIIII1MI1IIIIIII H III
Mnltatuliana,
Van betrouwbare zijde werden ons de volgende
stukies een vers en een brief?beide afkom
stig van Multatuli, ter plaatsing gezonden.
Het vers werd den Uden December 1817, door
den toenmaligen controleur te Poerworedjo,
Douwes Dekker, geschreven en opgedragen aan
een twaalfjarigen knaap, Keesje genaamd, die
toen van daar, alleen, de reis naar Nederland
ging maken, om zich een carrière als militair
medicus te veroveren. Dit doel werd volkomen
bereikt, ten bate van velen, waarbij tal van nog
in leven zijnde getuigen.
De jonge reiziger was zeer gevoelig, en bleef
dat z\jn verder leven door, voor de vriendelijke
wenschen en de kostelijke raadgevingen, waarvan
de hem vereerde dichtregelen, die hij nog zuinig
bewaart, overvloeien. En met weemoedige dank
baarheid erkent hij, dat die hartelijke woorden
mede het hunne hebben gedaan om, op eervolle
wijze, een man van hem te maken. Die dicht
regelen bleken later een vervulde profetie!
Bedoeld vers draagt tot opschrift:
»In het Album van den jongen Heer *****5
bij zijn vertrek naar Nederland,
ter herinnering aan DOUWHS DEKKER".
»P. R. 11-27-47".
Het luidt als volgt:
«Lieve jongen, is het waar,
Ruilt gij Poerworedjo's dreven
En uw zorgloos kinderleven
Voor een leven vol gevaar?
Gaat ge uwe ouders stout verlaten,
Laat ge uw vader zoo alleen,
Kan geen moedertraan meer baten...
Jongen, hebt ge een hart van steen?
Wat toch drijft u van ons heen ?
Nauwlijks waart ge een drietal jaren,
Toen gij Holland zijt ontvaren;
En nu trekt ge op nieuw er heen!
Zeg verveelt u 't nassi-eten,
En het leven, hier geleid ;
Zijt ge op 't klapperland gebeten .. .
Roervink, zwaluw daar ge zijt?
Weet ge bij het vurig haken,
Dat uw hart en ziel vervult,
Wat ge in Nederland zult smaken,.. .
Wat ge ginder vinden zult!
O, gij zult er vreugde vinden . ..
Juicht uw hart in 't blij verschiet
Levensheil, getrouwe vrinden;
Maar... gij vindt uw moeder niet!
Slechts op vreemden zult gij staren.
Vreemden slechts staan om u heen,
Maar, aan 's vaders zorg ontvaren,
Jongen, staat ge altijd allén!
Zeg, voor 't laatst... zeg. meen je 't goed ...
Kan geen moedertraan meer baten,
Om 't u uit het hoofd te praten...
Jongen, weet ge wat ge doet ?
Ja? welaan; 't is tot uw best;
Koste u 't afscheid droevig weenen,
Keesje, trek gemoedigd henen
Naar 't u onbekend gewest.
Reis gelukkig en tevreden
Over bergen, land en zee ;
Neem, ten schild voor tegenheden,
Onze beste wenschen mee;
Denk aan allen, die u minden,
Als de wind het zeil ontplooit,
Denk aan de overzeesche vrinden,
En vergeet uwe ouders nooit!
Loon hun zorg door trouw te schrijven;
Geef hun blijken van uw vlijt;
Toon, door goed en braaf te blijven,
Dat ge een dankbre jongen zijt!
Tracht naar kennis; volg de wetten
Van getrouwheid, deugd en eer;
En kom eens met pauletten,
Knevels en diploma's weer.
Dat geen storm uw reis beroere ;
Heilrijk zij uw levenslot;
Zacht zij 't windje, dat u voere;
Lieve jongen, reis met God ! -?"
In het begin van 1880, dus circa 33 jaren
later, zond «Keesje" het vorenstaande vers, als
herinnering, ter inzage aan Multatuli, die daarop
het volgende antwoordde uit Rotterdam, alwaar
hij zich tijdelijk ophield :
Rotterdam, 18 Januari 1880.
Waarde en zeer geachte Heer ***,
Hiernevens in dank terug het van Geisenheim
geretourneerd versje, dat nu nagenoeg 'j, van
'n eeuw oud is! Het papiertje heeft zich goed
gehouden, en... ook wy zijn 33 jaren ouder
geworden! Hebben ook wij ons goed gehouden ?
Ik geloof: ja!
Vooral mogen we, naar ik meen, met eenige
zelfvoldoening op dien tijd terugzien, daar we
niet zooals dat kattebelletje meestal zorg
vuldig in 'n portefeuille bewaard werden. De
eischen des levens zijn soms zeer zwaar. Ik weet
er zoo iets van! En ook gij zult wel in ruime
maat uw deel gehad hebben. Mijn draad zal nu
weldra afgesponnen zijn, en ik ben er niet rou
wig om. Versleten voel ik me volstrekt niet.
daar ik in dat opzicht gerust met alle papiertjes
van de wereld zou durven wedijveren, ja, met
codices of perkament. Maar als men zestig jaren
oud is, zou 't dwaas wezen, niet op 't ter-ruste
leggen verdacht te zijn. Mocht ik niet te-vergeefs
geleefd hebben !
Ik weet dat uw loopbaan eervol is. Ook dat
uwe ouders, die u zoo hartelijk lief hadden, nooit
anders dan vreugd aan u beleefden. Voor eenige
jaren ontmoette ik uw vader bij toeval te Am
sterdam, juist nadat ik in de couranten (of in'n
tijdschrift) uw naam met lof had vermeld ge
vonden, ter zake der uitvinding van 'n nieuwe
, die toen in de hospitalen was ingevoerd
geworden. De gelaatstrekken van uw vader
schitterden van genot, toen ik hem dit mededeelde.
Ja, ge zijt de vreugd en de trots uwer ouders
geweest. En ... ze hadden dit aan u verdiend !
Wat waren zij goed voor u! Deze uitdrukking
lijkt banaal... ze is het niet! Veel ouders...
doch basta daarvan!
Wees hartelijk en hoogachtend gegroet
van uwen
Doi?«?!?;.« DKKKKH."
Brieyen van fine *),
Met een enkel woord wil ik alvast van de
verschijning van dit werkje gewagen, dat geen
man kan lezen zonder een gevoel van schaamte.
»La douce victime volontaire" noemt mevrouw
Omboni Tine, »la douce victime volontaire" is
de inhoud van dit bundeltje documenten. Het
bevat de aandoenlijke en eerbiedwaardige ge
schiedenis van het blinde en blijde zich werpen
der vrouw aan de voeten van den man, het
menschenoft'er dat nog leeft in onze dagen, en
dat met ontzag en liefde, toorn en schaamte wekt.
Uit den rijkdom van de hier gegeven zielsge
heimen, hoop ik de trekken samen te brengen
van het beeld dezer doode; voor heden volsta de
volgende aanhaling, de eerste zinnen van den
eersten brief, aan de pas vertrokken vriendin:
B r u x e 11 e s, :!0 Mars 1863.
»Ma Loutjou chère, ma noble enfant!
»Ta lettre m'a fait un plaisir inexprimable;
je t'en remercie mille fois. J'ai pleuréde joie.
Tu es mon ange, entends tu ? Le matin mon
premier regard est pour Ie temps qu'il fait, et
ma dernière pensee Ie soir est pour ma chère
Stéphanie. Oui, compte toujours sur moi. Je
me rejouis que tu t'amuses et j'espère même que
tu resteras encore queique temps, mais je dois
Ie dire, il y a un vide partout pour moi. Je
suis si contente et gaie aujourd'hui! Késultat
de ta charmante lettre. Mon mari est venu il
y a deux jours. Sa présence me fait vivre; il
est si bon et noble. Mais quand il partira, je
souttrirai doublement. Con^ois un peu, mon petit
Edouard me quittera queique jours. Une familie
hollandaise l'a invite. Mon mari aura bien soin
de lui, mais mon coeur bat quand j'y pense.
J'espère qui ce sera après ton retour, car alors
c'est ii toi d'ètre ma petite more.''
Mij dunkt, dat van een vrouw die zoo schrijft,
wat meer valt te zeggen dan een enkele tirade!
z. z. z.
'line. Brieven van mevrouw E. II.
DouwesDekker?van Wijnbergen aan mejuffrouw St
phanie Ktzerodt, later mevrouw Omboni. Met
een schrijven van de laatste en enkele
aanteekeningen uitgegeven door dr. Julius l'óe, 's
Gravenhagc, Martinus Nijhoff.
Plaisirs eruels."
lïij Charpentier is van de bevoegde hand van
Halperine-Kaminsky de vertaling verschenen van
Tolstoï's pleidooi voor het vegetarierdom. De
zelfde auteur vertaalde ook zijn Plaisirs vicieux',
dat met de paradoxale voorrede van Dumas de
wereld werd ingezonden. De vicieuse genoegens
zijn »Wein, Weib umi .... Taback ', en ver
schillende fransche schrijvers hebben hun woord
tegen dat van Tolstoïin de schaal geworpen,
eigenaardig genoeg voor franschen, de vrouwen
ditmaal buiten het spel latend, maar het opne
mend voor een matig of ook wel een weinig on
matig gebruik van narcotische middelen. Charcot
bestreed de wetenschappelijke waarde van Tolstoï's
beweren. Vóór er sterke drank en sigaren beston
den zegt hij, waren er al allerlei ondeugden, door
Tolstoïaan hun invloed toegeschreven, en trots
het gebruik van beiden neemt de zachtheid in
de zeden toe. Daudet heeft verkondigd, dat ook
in Rusland lieden schenen te zijn, daarbij op
den ouden asceet doelende, die »quelque peu de
Tarascon" hebben. Hij heeft bij den arbeid een
sigaar noodig. Melchior de Vogiiékan zelfs
zonder zijn cigaret niet werken, en Kichepin
vindt dat een sterke kerel nu en dan een stuk
in zijn kraag moet hebben gehad, om een man
te worden. Zola redeneert kalmer, maar is van
oordeel dat Tolstoï, met zijn bewering dat nar
cotica het geweten in slaap wiegen, sterk overdrn'tt.
Alleen Sarcey is het met den Ilussischen graaf eens.
Vegetariër als hij is, en daaraan zijn gezondheid
toeschrijvende, zal hij ook Plaisirs eruclx met
instemming lezen, een tot het gevoel gericht
betoog tegen het vleoscheten. De fysioloog Char
les Riehet heeft bierbij de voorrede geschreven,
en is gedeeltelijk tegen Tolstoïte velde ge
trokken. Zijn beste argument is, dat
gevoelsredenen evenzeer tegen het eten van
plantaardig voedsel zijn aan te voeren. Want
125 kilogram vleescb heeft evenveel voedingstof
als 500 kilogram meel, en om dit voor het
gebruik geschikt te maken moet heel wat
menschelijke arbeid worden verricht. De veld
arbeid is zwaarder dan de veeteelt, het slach
ten van jonge dieren gaat zonder eenige pijn, eii
er zijn tal van gestellen, die aan het verteren
van meelspijzen een toer hebben. Alleen in zoo
ver is liichet het met Tolstoïeens, dat de
welgesteklen ongeveer driemaal zooveel eten als voor
hun voeding noodig is, en terwijl zij anderen
hiervan spenen, zichzelf door te zware voeding
allerlei kwalen bezorgen. Tegenover Tolstoï's
onthouding predikt llichet de weelde der soberheid.
Ridders van de pen.
Toen de journaristen en schrijvers in Rusland
va» de zachtmoedigheid van den czar hoorden,
en van de afschaffing van den knoet, kregen zij
een hart onder den riem. Nu de censuur ook nog
weg, meende zij, en wij hebben een leventje als
de Schotten in Frankrijk. En met hun negentigen
vervaardigden zij een smeekschrift aan den czar,
en baden hem om verandering van de wet op de
drukpers. Een memorie ging er bij, en daarin
pakten de heeren eens ferm uit tegen de censuur,
zooals die tegenwoordig wordt uitgeoefend.
Vrij.iieid van drukpers het eenige mogelijke, zoo
uidde Ir.'.n leus.
En de czar, goed van bedoeling, stelde een
commissie samen van vier leden, om een ernstig
onderzoek in te stellen. De ministers van
binnenlandsche zaken, justitie en onderwijs, en de
opper-procureur der synode niemand minder
dan deze hooge heeren waren met het geven van
een advies belast. Zij wisten niet beter te doen,
dan de negentig onderteekenaars van het smeek
schrift tot zich te roepen, ten einde hen mon
deling hun grieven te hooren toelichten. Nu is
het, het moet gezegd worden, geen peulschilletje,
rondweg zijn meening te zeggen aan vier groot
heden, van wie ieder voor zich genoeg in de melk
te brokken heeft om u voor goed naar de
kwikzilvermijnen te doen transporteeren. Maar dat alle
»ridd°rs" van de pen van de negentig zijn
het er meer dan tachtig die totnogtoe voor de
commissie verschenen, met gestreken lans het
tournooiveld zouden betreden, daarover moeten de
vreemde collega's van het Russisch
journalistenheir zich toch wel eenigszins verontwaardigd ge
voelen.
»Een memorie? Och hemeltje, ik heb alleen
het smeekschrift gezien. Edele heeren, ik heb
van geen memorie iets gehoord !" Zoo de een
na den ander. Zulke lieden verdienen de cen
suur, zelfs de russische!
Oscar Wilde.
Over het luguber einde van dezen lugubren
roem is het het best, niet veel woorden vuil te
maken. De verkeerde letterkundige liefhebberijen
van dezen romancier en dramaturg hebben van
een drommels habielen werkman een van assyrische
parfums doortrokkenen verbeeldingswellusteling
gemaakt, die met een deksel van rlonkerend en
geurend glaswerk het graf van zijn dichterlijken
aanleg trachten te bemantelen, gelijk hij met een
fijn pak kleeren en een zorgzaam gecultiveerde
huid zijn moreele verwording wilde maskeeren.
Dat hij onder de Engelsche aristocraten zooveel
vrienden telde, kan geen verwondering baren.
Het Pall-Mall-lustorietje is nog maar een tien
jaar oud, e;: de lieden, uit hetzelfde milieu voort
gekomen als deze geschiedenis, hebben zich moeten
verheugen, in hun apathie de prikkeling te on
dervinden van een figuur, zoo pervers en zoo
hoogst zindelijk tevens uiterlijk ten minste.
BOEKAANKONDIGING.
De vierde jaargang is verschenen van het
Fotografixch Jaarboek, hoofd, edacteur de heer Meinard
van Os. Het boekje is doorschoten met een aantal
fotogravures van lichtdrukken naar fotografiën
van onze bekende amateur-fotografen. Tegenover
het titelblad staat de fotogravure van mej. Augusta
Mulder, negatief van Charles de Gorter, den
bekenden kampioen der amateurs; dr. J. E.
Rombouts, Frans Iluijsser, J. J. M. Guy de Coral,
J. Mensen, II. C. de Graaft", Joh. F. J. Iluijsser,
(i. L. Hasseley Kirchner en anderen leverden
voor de overige illustratien hun arbeid. Bovendien
hebben tal van amateur-fotografen opstellen inge
zonden, mededeelingen bevattende van eigen erva
ring of aansporingen voor een of ander doel. De
heer Engelberts uit Arnhem bepleit het tot stand
brengen van een fotogratischen salon, om het
aantal exposities te verminderen en haar
gehalte te verbeteren, Franrois van Mee
rendonk schrijft over het amateurisme en de
vakfotogratie, de heer A. IJ. Stokvis maakt
propaganda voor een uniformtaai in de fotograh'e
enzoovoorts. Enkel belletristische bijdragen
brengen nog meer afwisseling; een hulde aan
Daguerre is zelfs ontschoten aan een rijmend
gemoed. liet jaarboekje bevat overigens, behalve
de gebruikelijke in een jaarboek passende ru
brieken, een herleidingstafel, recepten, een
vergrootingstabel enz. Tot besluit vermelden wij
een mededeeling van den heer George l'eck, die
passagier was op het stoomschip Maasdam, dat van
Rotterdam naar New-York varende, zijn krukas
brak, en o. a. door de Winchester werd bijgestaan.
De eigenaars der Winchester eischten een onredelijk
hoog bedrag voor hun hulp; door middel van de
foto's, door den heer l'eck vervaardigd, kon voor
de rechtbank worden vastgesteld, dat tijdens den
bijstand der Winchester zee en weder kalm wa
ren, en het gevaar dus gering. Dit bracht er
niet weinig toe bij, den onredelijken eisch tot
een billijke schadevergoeding terug te brengen.
vo
DAMES
De vrouw al.i voogdes. Odeurs en
blanketsels. Kunstbloemen. Mond
water. Recepten.
liet aantal tijdschriften voor vrouwen neemt
in alle landen verbazend toe; behalve de
modejournalen en de kook- en huishoudbladen komen
nu ook die welke de ^vrouwenbeweging'' en de
»vrouvvenvraag" behandelen, en men kan er de
tijdschriften voor huisdecoratie, handwerken,
huiselijke gezondheidsleer, kinderverzorging, enz.
ook onder rekenen. Een der beste in
Duitschland is Die Frau, waarvan het Maartnummer
het eerste van een reeks artikelen bevat, van
Alfred Kurlbaum. Dit eerste artikel behandelt
»de vrouw als voogdes," en geeft een duidelijk
en volledig overzicht van de rechten, plichten
en bevoegdheden, daarmede in verband staande.
Dan volgt een artikel van Mad. Vely over
daklooze vrouwen: en een van Olga Wohlbriïck
over »de dorpsschooljutïrouw in Rusland."
*
In de collectie van Edouard Franklin. studies
over het leven in vroeger tijden, zijn twee nieuwe
deelen verschenen, bet eene handelend over de
eigenaardigheden bij geboorte en doop, het andere
over odeurs, blanketsels en schoonheidsmiddelen.
Reeds in de Xlllde eeuw werd in Frankrijk
de handel in schoonheidsmiddelen als een be
langrijk vak beschouwd; aan verven voor het
haar, cosmetieken voor de huid, poiulrcs
pilatoires om overtollige haren uit te weeken,
lippen