~ r ,» 8 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 932 Op het einde van 1881, toen de eigenlijke groote verbouwing plaats had gehad, ging de zaak in een naamlooze vennootschap over, waarvan de heer Krasnapolsky directeur werd en in hetzelfde jaar werd tevens aan het café-restaurant het hotel toegevoegd, dat nu dagelijks zooveel gasten herbergt. Sinds dien tijd werd de zomertuin met de serre geopend en voorleden jaar een kunst zaal, waarin de beste meesters hun werken exposeeren. In het geheel werden ongeveer ruim zeventig huizen en huisjes gesloopt, om ruimte voor het etablissement te vinden, waardoor tevens een heilzame opruiming van tal van nagenoeg onbewoonbare krotten werd gehouden. Wordende en zich uitbreidende, was het café-restaurant al zeer spoedig de vereenigingsplaats niet alleen van geheel Amsterdam, maar van geheel Nederland en bracht elke Buitenlander, die in de hoofdstad vertoefde, daaraan een bezoek.Vooral de bewoners der provincie hadden en hebben nog de gewoonte elkander rendez-vous te geven bij »Kras." * * * Wanneer men uit de Warmoesstraat het gebouw binnentreedt, dan treft reeds dadelijk de sierlijke vestibule het oog en niet het minst de uitstalling van planten en bloemen, welke afkomstig zijn uit de eigen bloemisterij der vennootschap te Zaandam. Bloemen en planten toch maken een der grootste bekoorlijkheden van het etablissement uit. Links voert een breede deur naar de witte zaal aldus geheeten omdat zij in een lichte tint is geschilderd en gedecoreerd waar men, afgescheiden van het voortdurende gaan en komen der bezoekers, rustig en gezellig kan dineeren en soupeeren. Achter deze restauratiezaal, waarin niet gerookt mag wor den, vindt men een vrij ruime hal, vroeger met palmen en bloemen versierd, maar waarin men thans kennis kan maken met Edison's phonograaf en kinetoscoop. Links bevinden zich de keurig ingerichte toiletkamers en inodores voor dames en heeren. Uit deze hal betreedt men een reusachtige biljartzaal, waarin zestien biljarts-Toulet een ruime plaats hebben gevonden, en de lief hebbers zich van den vroegen morgen tot den laten avond in het edele carambolespel oefenen. Het fraaie schilderwerk is van de hand van Mej. Tetar van Elven en van Graux. Uit deze biljartzaal bereikt men de serre. Bij ons bezoek ontplooiden een schat van Azalia's en fraaie stamrozen haar eerste bloemen, die in de heer lijkste tinten helder afstaken tegen een achtergrond van prachtige palmen en varens. Die collectie kwam ons zóó eenig voor, dat we daarin alleen reeds the great attracMon zagen voor een bezoek aan dit etablissement. Achter de serre ligt de zomertuin, die uit den aard der zaak nu nog niet gereed was, maar des zomers, wanneer hij met de serre, die alsdan veranda geworden is, een geheel uitmaakt, in het middenpunt van de drukke stad op warme dagen, met haar fraaie verlichting en schat van bloemen en planten, een aangenaam en koel zitje aanbiedt, waar men zich laven kan aan het beroemde ijskoude Amstelbier. Uit de serre betreedt men den wintertuin. Deze is de roem van het etablissement en wekt niet alleen door zijn talentvol decoradan nog in den regel te klein was. De wintertuin achter zich latende, komt men in de leeszaal, het vroegere Nieuwe DE WITTE ZAAL. tief, in vernuftige combinatie met planten en l Poohche Koffiehuis. De leestafel van »K r a s'1 bloemen, maar ook door zijn kolossale af- j is beroemd, want er is zeker geen dag- of meting 38 bij 15 M. de bewondering weekblad, geen bekend geïllustreerd tijdschrift DE BILJARTZAAL. van stadgenoot en vreemdeling op. Wie ooit op den vroegere Prinsesse- thans Koning innedag in de alsdan stampvolle zaal tot dat daarop niet een plaats vind. Eigenaardig is het, dat de leeszaal haar vroeger karakter als gewoon koffiehuis heeft morgen- en avonddrank gebruiken, hun kaartje leggen, hun trictrac en domino spelen. Zou men het geheeleetablissDment afsluiten, men kon zich terugdenken in de tijden van 1864 tot 1870. De dames zullen dan ook zelden dit heilige der heilige betreden. Breede deuren voeren uit de lees zaal weer naar de vestibule en we bestijgen de fraaie monumentale trap, die ons naar het hotel, de ontbijtzaal en de vergaderzalen brengt. Het hotel zelf is volgens de nieuwste eischen ingericht en kan zich eiken dag verheugen in talrijke logeergasten. Rondom de logeerkamers loopt een galerij, van waar men, ingeval van brand, langs aangebrachte trappen, ' gemakkelijk den grond kan bereiken. De ontbijtzaal kan met de voorzaal tot n geheel worden gemaakt; be halve voor vergaderingen kunnen deze fraaie, door hun vierkante afmetingen zeer geschikte, lokalen dienen voor diners en andere feesten, v.oor bals en partijen, die 'les te aantrek kelijker zijn,omdat»Kras"steeds met zijn beerlijken voorraad van bloemen weet te tooveren. En als hij te midden zijner fraaie tafelversiering de bekoring van het electrische licht weet aan te brengen en door een druk der vingeren de grillige orchidee en de fraaie roos schitteren in de stralen der tusschen het groen en bloemen verborgen gloeilampjes, dan gaat er bij het schoone geslacht, dat »K r a s" waarlijk wel een altaar mocht op richten, een kreet van bewondering op, de beste belooning voor zijn streveu, om de kinderen der natuur en de resultateu der wetenschap te combineeren tot verhoogihg van het tafelgenot. Aan de zijde van de Servetsteeg bevindt zich nog een vergaderlokaal, waarin veel practische wijsheid en juridische geleerdheid sinds jaren is verkondigd. Daarin toch hebben de vereenigingen Het Paardenstamboek en Het lï/uirlveestamhoek de gewoonte haar vergade ringen te houden en komen de leden der Xolarieele Vereeniging bijeen, om mannen van het vak over verschillende onderwerpen te hooren spreken. Wanneer men de groote trap is afgedaald, dan verzuime men ook niet een bezoek te brengen aan de keurig gedecoreerde kunst zaal, waar op 't oogenblik van ons bezoek groote meesters de producten van hun talent exposeerden. DE SERKE. laat in den nacht heeft feestgevierd, kan er over meésprekt-i), hoe deze grootsche ruimte behouden. Hier komen des middags en des avonds de stamgasten en habitué's hun Wij hebben nu een wandeling gemaakt door het geheele etablisse ment. Wij zouden nog iets van de ruime keuken kunnen zeggen, maar wie ooit bij »Kras" gedineerd of gesoupeerd heeft, weet dat deze zaak zich zelf aanprijst. Toch moeten wij nog op n zaak van groote beteekenis wijzen en wel op de verlichting en het is op dit gebied dat de heer Kras11 a p o l s k y, hoewel zelf geen technicus, wonderen heeft verricht. Toen het etablissement reeds kort na de eerste uitbreiding eiken avond door honderden werd bezocht, dacht de heer Krasnapolsky er over, of het niet mogelijk zou zijn om de door de vele gasvlammen bedor ven lucht te ververschen. Een zeer dure aanleg voor ventilatie met onderaardsche