Historisch Archief 1877-1940
~
r
,»
8
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 932
Op het einde van 1881, toen de eigenlijke
groote verbouwing plaats had gehad, ging de
zaak in een naamlooze vennootschap over,
waarvan de heer Krasnapolsky
directeur werd en in hetzelfde jaar
werd tevens aan het café-restaurant
het hotel toegevoegd, dat nu dagelijks
zooveel gasten herbergt. Sinds dien
tijd werd de zomertuin met de serre
geopend en voorleden jaar een kunst
zaal, waarin de beste meesters hun
werken exposeeren. In het geheel
werden ongeveer ruim zeventig huizen
en huisjes gesloopt, om ruimte voor
het etablissement te vinden, waardoor
tevens een heilzame opruiming van
tal van nagenoeg onbewoonbare krotten
werd gehouden. Wordende en zich
uitbreidende, was het café-restaurant
al zeer spoedig de vereenigingsplaats
niet alleen van geheel Amsterdam,
maar van geheel Nederland en bracht
elke Buitenlander, die in de hoofdstad
vertoefde, daaraan een bezoek.Vooral
de bewoners der provincie hadden en
hebben nog de gewoonte elkander
rendez-vous te geven bij »Kras."
* *
*
Wanneer men uit de Warmoesstraat het
gebouw binnentreedt, dan treft reeds dadelijk
de sierlijke vestibule het oog en niet het minst
de uitstalling van planten en bloemen, welke
afkomstig zijn uit de eigen bloemisterij der
vennootschap te Zaandam. Bloemen en planten
toch maken een der grootste bekoorlijkheden
van het etablissement uit.
Links voert een breede deur naar de witte
zaal aldus geheeten omdat zij in een lichte
tint is geschilderd en gedecoreerd waar
men, afgescheiden van het voortdurende gaan
en komen der bezoekers, rustig en gezellig
kan dineeren en soupeeren. Achter deze
restauratiezaal, waarin niet gerookt mag wor
den, vindt men een vrij ruime hal, vroeger
met palmen en bloemen versierd, maar waarin
men thans kennis kan maken met Edison's
phonograaf en kinetoscoop. Links bevinden
zich de keurig ingerichte toiletkamers en
inodores voor dames en heeren.
Uit deze hal betreedt men een reusachtige
biljartzaal, waarin zestien biljarts-Toulet een
ruime plaats hebben gevonden, en de lief
hebbers zich van den vroegen morgen tot
den laten avond in het edele carambolespel
oefenen.
Het fraaie schilderwerk is van de hand
van Mej. Tetar van Elven en van
Graux.
Uit deze biljartzaal bereikt men de
serre. Bij ons bezoek ontplooiden een
schat van Azalia's en fraaie stamrozen
haar eerste bloemen, die in de heer
lijkste tinten helder afstaken tegen
een achtergrond van prachtige palmen
en varens.
Die collectie kwam ons zóó eenig
voor, dat we daarin alleen reeds the
great attracMon zagen voor een bezoek
aan dit etablissement.
Achter de serre ligt de zomertuin,
die uit den aard der zaak nu nog
niet gereed was, maar des zomers,
wanneer hij met de serre, die alsdan
veranda geworden is, een geheel
uitmaakt, in het middenpunt van de
drukke stad op warme dagen, met
haar fraaie verlichting en schat van
bloemen en planten, een aangenaam en
koel zitje aanbiedt, waar men zich laven
kan aan het beroemde ijskoude Amstelbier.
Uit de serre betreedt men den wintertuin.
Deze is de roem van het etablissement en
wekt niet alleen door zijn talentvol
decoradan nog in den regel te klein was.
De wintertuin achter zich latende, komt
men in de leeszaal, het vroegere Nieuwe
DE WITTE ZAAL.
tief, in vernuftige combinatie met planten en l Poohche Koffiehuis. De leestafel van »K r a s'1
bloemen, maar ook door zijn kolossale af- j is beroemd, want er is zeker geen dag- of
meting 38 bij 15 M. de bewondering
weekblad, geen bekend geïllustreerd tijdschrift
DE BILJARTZAAL.
van stadgenoot en vreemdeling op. Wie ooit
op den vroegere Prinsesse- thans Koning
innedag in de alsdan stampvolle zaal tot
dat daarop niet een plaats vind.
Eigenaardig is het, dat de leeszaal haar
vroeger karakter als gewoon koffiehuis heeft
morgen- en avonddrank gebruiken, hun
kaartje leggen, hun trictrac en domino spelen.
Zou men het geheeleetablissDment afsluiten,
men kon zich terugdenken in de
tijden van 1864 tot 1870. De dames
zullen dan ook zelden dit heilige der
heilige betreden.
Breede deuren voeren uit de lees
zaal weer naar de vestibule en we
bestijgen de fraaie monumentale trap,
die ons naar het hotel, de ontbijtzaal
en de vergaderzalen brengt.
Het hotel zelf is volgens de nieuwste
eischen ingericht en kan zich eiken
dag verheugen in talrijke logeergasten.
Rondom de logeerkamers loopt een
galerij, van waar men, ingeval van
brand, langs aangebrachte trappen,
' gemakkelijk den grond kan bereiken.
De ontbijtzaal kan met de voorzaal
tot n geheel worden gemaakt; be
halve voor vergaderingen kunnen
deze fraaie, door hun vierkante
afmetingen zeer geschikte, lokalen
dienen voor diners en andere feesten,
v.oor bals en partijen, die 'les te aantrek
kelijker zijn,omdat»Kras"steeds met zijn
beerlijken voorraad van bloemen weet te
tooveren. En als hij te midden zijner fraaie
tafelversiering de bekoring van het electrische
licht weet aan te brengen en door een druk
der vingeren de grillige orchidee en de fraaie
roos schitteren in de stralen der tusschen
het groen en bloemen verborgen gloeilampjes,
dan gaat er bij het schoone geslacht, dat
»K r a s" waarlijk wel een altaar mocht op
richten, een kreet van bewondering op, de
beste belooning voor zijn streveu, om de
kinderen der natuur en de resultateu der
wetenschap te combineeren tot verhoogihg
van het tafelgenot.
Aan de zijde van de Servetsteeg bevindt
zich nog een vergaderlokaal, waarin veel
practische wijsheid en juridische geleerdheid sinds
jaren is verkondigd. Daarin toch hebben de
vereenigingen Het Paardenstamboek en Het
lï/uirlveestamhoek de gewoonte haar vergade
ringen te houden en komen de leden der
Xolarieele Vereeniging bijeen, om mannen
van het vak over verschillende onderwerpen
te hooren spreken.
Wanneer men de groote trap is afgedaald,
dan verzuime men ook niet een bezoek te
brengen aan de keurig gedecoreerde kunst
zaal, waar op 't oogenblik van ons bezoek
groote meesters de producten van hun talent
exposeerden.
DE SERKE.
laat in den nacht heeft feestgevierd, kan er
over meésprekt-i), hoe deze grootsche ruimte
behouden. Hier komen des middags en des
avonds de stamgasten en habitué's hun
Wij hebben nu een wandeling
gemaakt door het geheele etablisse
ment. Wij zouden nog iets van de
ruime keuken kunnen zeggen, maar
wie ooit bij »Kras" gedineerd of
gesoupeerd heeft, weet dat deze
zaak zich zelf aanprijst.
Toch moeten wij nog op n
zaak van groote beteekenis wijzen en
wel op de verlichting en het is
op dit gebied dat de heer
Kras11 a p o l s k y, hoewel zelf geen technicus,
wonderen heeft verricht.
Toen het etablissement reeds kort
na de eerste uitbreiding eiken avond
door honderden werd bezocht, dacht
de heer Krasnapolsky er over,
of het niet mogelijk zou zijn om de
door de vele gasvlammen bedor
ven lucht te ververschen. Een zeer dure
aanleg voor ventilatie met onderaardsche